Hervormde raad voor kerk en school neemt het op voor Van Kemenade Een bidprentje met een lichtblauw randje Vit brieven van lezers Dominee en ex-dominee voor hun rechters Schoolkeus afhankelijk van tijd en plaats" VANDAAG Sti VOORBIJGANGER! I VI BOEKENVEILING TE AMSTERDAM Ton Bolland Radio-lezingen van ds J. J. Kalma Andere opzet Youth for Chris WOENSDAG 16 MAART 1977 KERK Trouw/Kwartet 2W0EN! DEN HAAG De hervormde raad voor kerk en school contstateert een dikwijls ongenuanceerd verzet tegen de plannen van minister Van Kemenade van onderwijs. Deze wordt volgens de raad afgeschilderd als de grote bedreiger van de onderwijsvrijheid en als degene, die met rode indoctrinatienaalden rondloopt. De raad ziet dit soort verzet vooral in bepaalde CDA-kringen en in het christelijk georganiseerd onderwijs. Een en ander Is neergelegd in een reeks overwegingen van de hand van B Buddingh', lid van het modera- men van de raad en waarnemend secretaris. Deze overwegingen, welke betrekking hebben op de positie van de raad ten overstaan van de onder wijssituatie, het onderwijsbeleid en de schoolkeus, zijn tegelijk gepubli ceerd met het jaarverslag van deze raad over de Jaren 1974 tot en met 1976. De beschuldigingen tegen de minis ter zijn volgens de raad op geen enkele wijze waargemaakt, maar ze hebben wel een sfeer van wantrou wen geschapen en bijgedragen tot partiJpoliUek gepolariseerde agita tie. Volgens Buddingh' wordt de vraag daarmee klemmend of de ei gen pedagogische doelstelling van de christelijke school nieuw opnieuw dreigt te worden ondergesneeuwd door (ook partiloolitieke) machtsvorming. De raad zegt graag een bijdrage te willen leveren aan de bezinning op doel en zin van het christelijk onder wijs. Buddingh' constateert echter, dat de behoefte aan die bijdrage zeer gering lijkt in de kring van het christelijk onderwijs. De indruk be staat aldus Buddingh: dat som migen de kerk liever buiten de schooldeur willen houden, tenzij de ze zich uitdrukkelijk voor het chris telijke onderwijs verklaart, waar mee dan bedoeld wordt het christe lijk onderwijs zoals dat in zijn orga nisatie- en verschijningsvorm reilt en zeilt Doopgelofte Bedenkelijk De integriteit en kwaliteit van een persoonlijke keus voor christelijk onderwijs dreigt, zo zegt Buddingh', te worden afgemeten aan de keus tussen de in het CDA verenigde par tijen enerzijds en die van een der progressieve partijen anderzijds. De christelijke school wordt dan op nieuw een element in een machts strijd. Buddingh' meent dat dit voor het protestants christelijk onderwijs een bedenkelijke zaak is, omdat dan opnieuw door ..richtingen" en „scho len" gestreden wordt om de hegemo nie in de school. De hervormde raad heeft zich nooit in tegenstelling tot andere groepe ringen exclusief voor de christelijke school ingezet Buddingh' zegt daar over. de mede-verantwoordelijkheid van de hervormde kerk voor het totale onderwijs Inclusief de christelijke school heeft de kerk nimmer afgestaan of overgedragen aan welke onderwijsorganisatie ook. De raad wil de openbare school niet zien als een concurrent van de bij zondere school, miar als een insti tuut met een eigen karakter en doel en waarde vanuit zichzelf. Vanuit deze opstelling verklaart Buddingh' dan ook. dat de raad noch direct noch indirect aan de ouders een bepaalde schoolkeus wil voorschrijven. Wel stelt de raad, dat de ouders zelf een direct-bestuur lijke verantwoordelijkheid behoren te krijgen voor het schoolgebeuren. De raad wijst het af, wanneer som mige ambtsdragers de doopgelofte gebruiken om de keus voor de chris telijke school te beïnvloeden of zelfs voor te schrijven. Deze vorm van clericalisme doet tekort aan de ei gen verantwoordelijkheid van het mondige gemeentelid, aldus de raad. Schoolkeus De schoolkeus, aldus Buddingh', is afhankelijk van tijd en plaats. Een hervormd predikant die in de situa tie waarin hij verkeert, kiest voor een openbare school, is niet minder „heel", „stoer" of „principieel" dan zijn gereformeerde collega, die daar in kiest voor de christelijke school. In het kerkelijke gesprek zal deze verschillende schoolkeus moeten worden geaccepteerd. In zijn verslag over 1974 tot en met 1976 merkt de hervormde raad voor kerk en school verheugd op, dat de vereniging voor openbaar onderwijs steeds zeer positief heeft gestaan te genover het godsdienstonderwijs en dit ziet als een wezenlijke dienst aan het openbaar onderwijs, die niet ver loren mag gaan. De raad stelt dan Dok zeer op prijs, dat de vereniging voor openbaar onderwijs steeds gaarne bereid was zijn medewerking aan dit godsdienstonderwijs te ver lenen. Uitdaging Korte duideli|k geschreven, liefst aan eén kant getypte, brieven kunnen worden gestuurd naar Secretans Hoofdredactie Trouw/Kwartet. Postbus 859. Amsterdam. Bij pubtikatie wordt de naam van de schrijver vermeld Auto's In TROUW van vrijdag 11 maart '77, wordt over de nieuwe Cltroën LN gezegd: „zijn acceleratie voldoet in het huidige verkeer niet" en „zijn topsnelheid is slechts op één Euro pees land afgestemd, toevallig Ne derland". Weet TROUW wel dat er, onder andere door de algemeen als goed bekend staande eigenschap pen van de auto. zo'n 3000 duizend doden in het verkeer vallen? Weet TROUW dat vóöral het autoverkeer schuldig is aan deze doden? En weet TROUW dat dit komt omdat veel auto's uitnodigen tot onvoorzichtig rijden? (Topsnelheid, acceleratie). Verder wordt het publiek er in dit artikel alleen maar weer eens op gewezen, dat het bezit van een be paalde auto ook zou suggereren dat men tot een bepaalde .sociale klas se" behoort. Om tot een eerlijke benadering van mens tot mens te komen, moeten we toch van dit soort gedachten af. Tilburg J. W. Schipper Ons oudste standbeeld Het beeld van Cats in Brouwersha ven zou volgens u het eerste standbeeld zijn dat in de noordelij ke Nederlanden voor iemand werd opgericht Dit is onjuist In 1549 werd Philips II In Rotterdam be groet door een beeld van Erasmus. In 1557 verving men daar dit houten gelegenheidsbeeld door een stenen beeld ter ere van de christen- humanist. Toen dit in 1572 door de Spanjaarden was vernield, werd het na de bevrijding vervangen door een houten, in de kleur van steen ge verfde kopie (afgebeeld in.Erasmus en Rotterdam. 1969. afb. 2). In 1593/6 verving een stenen beeld de houten kopie. Het huidige, bronzen beeld, dateert van 1622. Het beeld voor Cats is twee eeuwen jonger dan het oorspronkelijke standbeeld voor Erasmus. Bergschenhoek N. van der Blom Discriminatie Het is toch wel heel erg, dat in sommige steden in ons land, waa ronder Delft, een grote minderheid namelijk die van de homofielen, nog steeds wordt gediscrimineerd, zoals blijkt uit het zwart-wit boek van het C.O.C. Deze gemeenten weigeren homofielen op te nemen in de bij de wet verplichte stuurgroepen voor huisvesting van alleenstaanden en tweepersoonshuishoudens. De meerderheid in het CDA wil elke gelijkberechting voor de wet van andere samenlevingsvormen dan het gezin tegenhouden. Delft F. van de Meer Oeganda en Chili (3) Mag ik de heer Marc van Zeeland gerust stellen n.a.v. zijn opmerking in Trouw van 12 maart jl. De zwij gende meerdheid doet zelf ook wat. Veel zelfs. Alleen heeft zij geen zee van tijd om, zoals vele actiecomité's op werkdagen achter spandoeken aan te lopen en met borden uren lang te demonstreren voor ambassa des. ZIJ maakt voor honderd procent deel uit van hen, die zich niet kun nen veroorloven daarvoor hun stu die of werk in de steek te laten. Bussum P. van DaaJen RECTIFICATIE In het artikel van mr. E. M. Vos de Wael-Smulders van gisteren is een fout geslopen. In de tweede kolom, zesde regel van boven moet het woord „vaktheologen" gelezen wor den: vakpsychologen, zoals de nauwkeurige lezer mogelijk reeds had ontdekt. Een nieuwe uitdaging ziet de raad in het feit, dat op bijna alle christelijke scholen leerlingen zitten van ver schillende pluimage. Dit maakt het noodzakelijk, aldus de raad, de grondslagen en doelstellingen van die scholen zó te formuleren, dat ze een organisch geheel vormen met de praktijk, zodat èn de opvoeding van uit het evangelie primair blijft èn dat het beantwoordt aan de feitelijke situatie en dat niet langer mede christenen en/of anderen uitgesloten waren van volledige deelname aan en medeverantwoordelijkheid voor het gegeven onderwijs aan hun kin deren. Ten aanzien van de samenwerkings school merkt de raad op, dat de samenwerking zo'n gestalte moet krijgen, dat ieders eigen identiteit met name ook de religieuze niet te gronde gaat in de verscheidenheid, maar Juist gestalte krijgt. Voor wat betreft de oecumene-school acht de raad het aantrekken en de taakom schrijving van de godsdienstleerkrachten een van de meest brandende problemen. Gebrek De raad betreurt gebrek aan concre te resultaten in zijn activiteiten voor de toerusting van de gemeenten in haar zorg en verantwoordelijkheid voor opvoeding en onderwijs. Dit geldt met name voor de vermaat schappelijking van het onderwijs. De raad merkt hierover op: nu het onderwijs expliciet gericht wordt op vorming van mensen als lid van een maatschappij, waarbij het beeld van zowel de mens als de maatschappij vooraf (politiek) bepaald zou kunnen worden en als opvoedingsdoel ge bruikt, is het meer dan ooit noodza kelijk dat alle betrokkenen en de kerk meedenken en ervoor waken dat de opvoeding van de kinderen binnen het onderwijs geschiedt of kan geschieden in het licht van het evangelie en de ons door God gege ven opdracht. Het binnenbrengen van de maatschappij als beeld en doel binnen het onderwijs brengt sterker de relatie gezin-kerk-school en de gemeenschappelijke ver antwoordelijkheid naar voren. De (besneeuwde) toren van de oude kerk in Delden. Illustratie uit „Groeten uit Delden." door Jac. B. Looijen Verbaasd kijk ik soms op bij het lezen van de familieberichten in deze krant. Laatst las ik nog: „Tot onze diepe droefheid moeten wij U meedelen, dat de HEERE in zijn heerlijkheid heeft opgenomen onze geliefdeEn dan volgt de naam van de overledene. Zo'n zin kan ik niet begrijpen. Waar om zo diep bedroefd, wanneer men kan berichten dat iemand inging tot wat de bijbel noemt „de vreugde des Heren"? Of, nog een citaat: „Na een liefdevolle verpleging in het zieken huis nam de Here tot Zich Je denkt dan, Ja maar voor die ver pleging zorgden toch de zusters? Vaak laat men ook weten dat de Here iemand „voor ons geheel onver wacht" heeft weggenomen. Maar staat er dan vergoelijkend: „Op Zijn tijd". Moet dat er nou bij? Want wat gebeurt er niet „op Zijn tijd"? Deze dingen schoten me in de ge dachten bij het lezen van een ver haal over roomse bidprentjes van Herman Haverkate in zijn nieuwe boek „Groeten uit Delden".*). We weten, de rooms-katholieken waren gewend bij begrafenissen prentjes uit te reiken met een portret van de overledene of van een heilige, alsme de een gebed voor het zieleheil. Goe de katholieken, en Herman Haverka te behoort tot hen, bewaarden die prentjes in hun kerkboeken. In z'n (tweede) boek over het leven in dit eigenaardige Twentse landstadje Delden vertrelt hij ervan. Ik laat hem nu aan het woord. „Al bladerend in het oude kerkboek van mijn moeder, tel ik de namen van vijfenzestig, voor het merendeel Deldense mensen. De oudste doods- prentjes zijn het kleinst en bedrukt met een smal, zwart randje. Er ligt ook een prentje tussen met een lichtblauw randje. Het is de laatste herinnering aan een Deldens jonge tje dat op achtjarige leeftijd „Jube lend is opgevlogen naar den goeden Lieven Heer" en vanuit de hemel blijkbaar het geruststellende bericht heeft doorgegeven aan de drukkerij dat hij behouden is aangekomen. Je ziet trouwens veel vaker dat de over ledene vanuit het hiernamaals een bemoedigend woordje spreekt tot de nabestaanden. Van harte zou ik hier in een benijdenswaardig staaltje van geloof willen zien, als Ik niet wist dat deze hemelse telegrammen af komstig waren uit de kokers van de heren pastoors" Haverkate geeft daarvan nog een voorbeeldje: „Een Deldense vader die de laatste adem uitblies, seint de volgende boodschap naar beneden: „Lieve vrouw,-die mij zo graag een talrijke kinderschaar geschonken heeft, werpt al Uw zorgen op den Heer." Op de meeste plaatjes staat een afbeelding van de Gekruisigde of van de „Mater Dolorosa". Naar mate we de zestiger Jaren naderen, worden de papieren grafzerken gro ter, de zwarte randjes verbleken en de Heer van levenden en doden, Ma ria en alle Heiligen verdwijnen ach ter bloedrode horizonnen, wuivende rietkragen en optimistische avondluchten, die als een belofte tussen de stervende bomen hangen. Kikkerdril Ik ontdek een prentje met een kleu renfoto van een sloot vol kikkerdril, waar de lage zon overheen schijnt. Het onderschrift doet wat komisch aan: „Hij voert mij naar wateren, waar ik kan rusten", staat er." Het is verleidelijk om nog meer uit Haverkate's boek te citeren. Bij voorbeeld over het kerstspel van de vrijzinnigen in de hervormde kerk van Delden. Het was niet de ge woonte dat roomsen daar heen gin gen, want die hadden hun eigen kerstkribbe aan een meertje van spiegelglas opgesteld in de paro chiekerk van de Heilige Blasius. Trouwens ook wij gereformeerden mochten daar niet heen, want een welvarend caféhouder uit het stad je, wiens bedrijf ook op zondag draaide, vervulde ln het kerstspel de rol van Jozef. Of van een der Wijzen uit het Oosten, dat weet ik niet precies meer. En de vrouw van de vrijzinnige dominee speelde voor Maria. Bovendien lag er een potje in de kribbe. Stille nacht Niettemin: de katholieke Herman Haverkate is er een paar jaar gele den gaan kijken. Plechtig orgelspel galmde door de eeuwenoude gewel ven en wat zag hij? HIJ vertelt het: „De aartsengel Gabriël en zeven andere engelen schreden door de middengang naar voren, de hoof den getooid met zilveren kroontjes. Ik moest denken aan de Maria Congregatie uit de tijd van het rij ke roomse leven. Zoveel vrijmoe digheid had lk op deze plaats eer lijk gezegd niet verwacht. Het he mels engelenkoor stelde zich op tegen de achtergrond van een ge- welvenhoge denneboom. Ach ter de engelen kwamen Maria en Jozef de kerk binnen, echt devoot, doortrokken van bijbelse vroom heid. Sjonge, dacht ik, hier hebben ze het verder gebracht dan wij met onze gipsen beelden en kniken- gelen." Herman vertelt verder, want ineens hoort hij de muziek van het „Stille nacht, heilige nacht", en zegt hij: „Verdorie was dit niet het meest gezongen kerstlied uit mijn roomse Jeugd? Die verre, vreemde protes tantse wereld van vroeger werd mij steeds vertrouwder." Ik hou er nu mee op. Alleen nog dit: bij dat „Stille nacht" moest ik den ken aan de welbekende oud- synodepraeses van de gereformeer de kerken, dr P. G. Kunst. Hij had indertijd veel te maken met de sa menstelling van het nieuwe Lied boek voor de Kerken. En hij vertel de me eens dat hij er voor zorgde dat het „Stille Nacht" in dat Lied boek werd opgenomen. Velen wil den dat niet, want ze vonden het romantisch. Fijn, dat het er toch in gekomen is, al was het alleen maar voor de vrijzinnigen in Delden en voor Herman Haverkate. Ik haast me tenslotte nog te zeggen, dat zijn boek een serie verrukkelijke verha len bevat over het doen en laten, ook kerkelijke, van de mensen in zo'n kleinsteedse gemeenschap als dat plaatsje Delden in Twente. Welja, die dominee had wel gelijk. In het gastenboek van het Delden se hotel „De Zwaan", schreef hij: „Delden, ik kom hier zelden, maar voor die ene keer, loof ik de Heer." „Groeten uit Delden", door Her man Haverkate; uitgave van Boek handel Broekhuis, Hengelo (O); prijs 17.50 ERVARING v Van i den: de kc jard i aanlei de de. E Ervaring heelt vast wat met „varei te maken. Wat je al varende meeiVi maakt, ondergaat en overkomt. Wa (v je op je vaart door dagen en dooj-g] nachten opdoet. Wat je aanwaait[ Wat aan je boot blijft slepen als door het laaghangend gro heenglijdt. Een tak met bladeren een liaan, een beest dat besluit a! blinde passagier de tocht verd( mee te maken. Maar net zo goe allerlei geluiden. Angstig van dii ren, nagejaagd en in het nauw gi dreven ofzelf uitgedaagd tot d jacht. Dat ghaat mee. Dat er-vaar ji Je vaart door heel wat heen en e blijft wat hangen. Het gaat mi Soms maar even. een kort ogenbli! omdat een volgende tak het wei losrukt. Of het geluid wordt overEj stemd doot een stroomversnelling Je bent 't al weer kwijt. En net zT goed kan licht even meegaan, ee paar minuten ervaar je een bundet^ met kleurige stralen om dan wee„ opgeslokt te worden door het diep donker van het oerwoud, 't GaaN allemaal mee, langer of korter. Ei aan het eind van de dag neem je he waar wat je er-varen hebt. In d overweging ligt het om je heen. E hangt iets aan je slapen of zit ver ward in je haar. En soms in je hart diep weggeborgen in een herinne ring die pas weer boven komt als ji de tocht zelf allang weer vergetei bent. Ik er-vaar. Een vreemd vei mogen. ,n tuurs< oer, a|(verke :n hi het igeve leelter )rig j jresei egeno root i 'egenl 'Jhet m: J{ moet e e»weg in kilome ^Minish .hem: 7ifjrugh er tege jdendhi •rgeli 'egenl -lend, ^Jambiti iaren, tlRail Voor 1 ia nii Na de Set ten ei wordt een dc C Beroepingswerk NED. HERV. KERK Beroepen te Berkel en Rodenrijs: A Jonkman te Harkema-Opeinde. ias m Tcity en wo Rotter grenze 2000 persne dan 16 rekent een zi Aangenomen naar Maassluis: P. C. Schoonenboom te Krommenie; "Jn Leidschendam: J. G. Eelderink te„ Steenderen. Bedankt voor Lisse (toez.): J. L. Ra vesloot te Oostermeer en Eestrum; voor Kinderdijk: J. Bos te Otterlo. GEREF. KERKEN Aangenomen naar Urk: J. Wieringa te 't Zandt, die bedankte voor Wijn- jewoude. GEREF. KERKEN VRIJG. Beroepen te Auduard: C. J. de Ruy 3ncr< ter te Sneek; te Rotterdam O.: W Wierenga te Berkel en Rodenrijs. Josjiro Isjida De 48-jarige Japanse theoloog Josji bevor ro Isjida is benoemd tot staflid val tram de lutherse wereldfederatie. Hi rang krijgt de leiding van de afdelingen wa studie. Isjida is thans hoogleraaischerr zendingswetenschappen en homile tiek aan de lutherse theologisch! Minisi hogeschool in Tokio. toe d. voora: atief v uitgas Dr. K. W. Walf Aan de katholieke universiteit t< Nijmegen is per 1 april benoemd to hoogleraar in de faculteit der godge leerdheid dr. Knut W. Walf München. Hij zal canoniek recht do ceren. Dr. Walf (40) is priester. Thi doceert hij canoniek recht aan d< universiteit van München. »iit /an o AOVERTENTIE Meer brieven van lezers op pagina 11. Onze adressen: AMSTERDAM Postbus 859 Wibautstraat 131 Tel 020-913456 Telex 13006 ROTTERDAM/DORDRECHT: Postbus 948 Westblaak 9. Rotterdam Tel 010-115588 DEN HAAG/LEIDEN: Postbus 101 Parkstraat 22 Den Haag Tel. 070-469445 ZWOLLE/GRONINGEN Postbus 3 Melkmarkt 56 Zwolle Tel 05200-17030 DINSDAG 29 MAART a s. houden wij weer boekenveiling. Geveild worden enkele belangrijke bibliotheken w.o. de bibliotheken van Ds. J. DETHMERS, Leiden Ds. A. GROOT, Den Haag Ds. A. J. JORG, Den Haag bestaande uit theologie, filosofie, commentaren, bijbelverklaringen, exege tische studies, theol. en kerkhistorische dissertaties (waaronder een grote verzameling werken over de Middeleeuwen; beginperiode der Reformatie en de geschiedenis der Doopsgezinden); naslagwerken, woordenboeken etc. Daarnaast worden er ook zeer zeldzame 16e, 17e en 18e eeuwse werken geveild, zoals werken van Luther, Calvijn, Melanchton, Beza. Nadere Reformatie (w.o zeer vele zeldzame werken van WILLEM TEELLINCK), Kohlbrugge en zijn kring (waarschijnlijk de grootste Kohlbrugge-collectie van Nederland), Marnix van St. Aldegonde. e.a. Rijk geïllustreerde catalogus (112) pag kunt u aanvragen door 3,75 te storten op giro 17.71.82 t.n.v. TON BOLLAND, v/h Van Bottenburg. Amsterdam Kijkdagen; zaterdag 26 en maandag 28 maart. BEËDIGD TAXATEUR Piinsengracht 493, Amsterdam, telefoon (020)-221921 Lid Ned Ver van Antiquaren „item. League of antiquarian booksellers Ned Vereniging van Makelaars en Veilinghouders HILVERSUM „Toen op 16 september 1886 de ex-dominee Domela Nieuwenhuis voor de Haagse rechtbank stond, stond tegelijkertijd de dolerende Abraham Kuyper voor zijn rechters, de algemene synode van de Nederlandse hervormde kerk. Dit feit had van symbolische beteke nis kunnen zijn. Beide predikanten botsten tegen het „establishment" van die dagen, kerk en staat, en beiden zouden met succes leider worden van een emancipatiebewe ging van „kleine luyden". Het kon later gebeuren dat op dezelfde avond in het éne Friese dorp een gerefor meerde kerk werd geïnstitueerd en ln het dorp daarnaast een afdeling van de Sociaal Democratische Bond werd opgericht". Deze woorden schrijft de hervormde emeritus-predikant J. J. Kalma te Leeuwarden ln de Omroepgids van de NCRV, in de inleiding tot de reeks van tien zondagavondradiolezingen, welke op 20 maart begint. De verza meltitel voor deze reeks voordrach ten luidt: „De roerige Jaren rondom 1890 ln Friesland". over onderwerpen uit de Friese soci ale geschiedenis. Onlangs kwam hij in het nieuws, althans het noordelijk nieuws, toen hij te kennen gaf dat in de VARA-televisieserie „Voorwaarts en niet vergeten" naar zijn oordeel de rol van Domela Nieuwenhuis te veel nadruk kreeg. Blijkens een ver slag in de Leeuwarder Courant is deze zaak op een afdelingsvergade ring van de VARA in Drachten ter sprake gekomen. Volgens ds Kalma was de betekenis van de SDAP in deze documentaire over de arbeidersbeweging naar de achtergrond gedrongen. VARA- voorzitter André Kloos gaf ten antwoord dat de kritiek van ds Kal ma te vroeg kwam, de plaats en positie van de SDAP zou in volgende uitzendingen nog nader getekend worden. dat ds Kalma geneigd is, in zijn lezingen Domela Nieuwenhuis te vergeten of een geringere rol toe te bedelen dan deze man toekomt. In zijn derde lezing praat ds Kalma over Domela als sociale dominee en in de vierde over Domela in de Twee de Kamer, dank zij de anti revolutionairen. Zijn slotlezing heeft als titel: „Na Domela en Ku; Troelstra en Talma". ,ecm ISÜSC IQ, 2-5 ijc Ds Kalma wil o.m. aantonen dat h( Friese socialisme minder atheisü: was dan dat te Amsterdam, brengt, behalve de bekende Blijdi e, wereld-dominees ook enig gerefo jj] meerden met een „rode inslag" sprake. Ds Kalma ts bekend als publicist Intussen betekent een en ander niet. SOEST Youth for Christ Neder land is- van plan in het najaar een nieuwe opzet te geven aan haar kof fiebars. „De koffiebars waren tot nu toe erg consumptief. Het publiek kreeg een programma gepresen teerd," aldus een woordvoerder van de beweging. Op het onlangs gehou den nationale congres van de bewe ging is besloten de koffiebars voort aan zo in te richten dat het publiek actief kan deelnemen. De gedachten van Youth for Christ gaan uit naar bijvoorbeeld discus sie-avonden rond thema's zoals drugprobleem. Daarnaast dei men aan cabaret met actieve d< name van het publiek. Enquêl kunnen mogelijk enige aam geven over de verlangens van publiek. Youth for Christ heeft ongeveer honderd plaatsen in oi land ln de afgelopen tien jaar kot" bars opgezet als middel om in o tact te komen met jonge mens Inmiddels hebben veel groepen kerken dit koffiebar-idee overgO" nomen. msi isch fersit< eit g; :ussie en w 'an gi loor lesliss yPetraaid ianva gis lude idsti] :nfrai ik m ninge

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 2