Puntgaaf
en dat drink je.
amer weer met
-ijna lege agenda
Molven in schaapsvacht
>nder de vluchtelingen
rering kon niet komen
•verheid staat voor grote moeilijkheden
Bedreiging voor
écht gevluchten
D-directeur uit kritiek op NOS-journaal
^SERDAG 10 MAART 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
lolg van pagina l
het begin van de Kamer-vergadering, gisteren-,
'km§nag om een uur, deelde Kamer-voorzitter Vonde-
^nee, dat het kabinet vandaag opnieuw niet zou
gen om over de grondpolitiek te debatteren.
tering heeft mij meegedeeld.
niö'e''band met voortgaand over-
»igen kring over de grondpoli-
ii me|en niet in staat is naar de
de sa te komen". „De regering
t ven ernaar, zo snel mogelijk ge-
fcese'zijn. maar kan niet de garan-
ire wien_ dat het debat donderdag
z'geq,rden gehouden." aldus Von-
al d; die eraan toevoegde dat pas
WelijfgetV-zekerheid kan worden
ken over de vraag, of de minis-
rs zejn Agt, Van der Stee en Gruij-
indaag in de Kamer zullen
ling kreeg nog geen anderhalf
-lór de Kamervergadering, de
pling, dat de ministers weg
I blijven, waardoor de Kamer
Ie tweede" achtereenvolgende
pt een bijna lege agenda zat.
imerleden moesten daardoor
noodgedwongen weer uren
r dan normaal met hun werk
n
Itieleider Wiegel (WD) kon
digde aan vandaag premier Den Uyl
voor uitleg in de Kamer te willen
ontbieden, als het grondpolitiek-
debat vanmiddag door toedoen van
het kabinet weer niet kan doorgaan.
Hij vond dat het kabinet door het
voor de tweede maal op het laatste
nippertje te laten afweten, het parle
ment onheus heeft behandeld, „de
grenzen van het betamelijke zijn
overschreden", vond Wiegel.
Pas dinsdag
Algemeen werd gisteren bij het slui
ten van deze editie overigens ver
wacht, dat het kabinet eerst volgen
de week dinsdag de grondpolitiek
verder in de Tweede Kamer komt
behandelen. Het beraad op het
Catshuis had de bedoeling, te zoeken
naar politieke overeenstemming, die
dan vervolgens door het kabinet
wet-technisch uitgewerkt zou moe
ten worden. Het kabinet zou daar
vrijdag of in het weekeinde dan over
eenstemming over moeten bereiken.
KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDER'
Het is bij boeken van Roald
Dahl bijna onmogelijk niét
te sympathiseren met de
hoofdpersonen. Dat was al
zo in De Fantastische Mijn
heer Vos. die een privé gue
rilla tegen drie boeren
voert. Een waardige afstam
meling van de middeleeuw
se Reinaart. die mijnheer
Vos. Dapper en strijdbaar is
hij. en volhardend ook. tot
en met het verschijnen van
de tractor waarmee de drie
boeren zijn familie wel even
zullen komen uitroeien. Be
wondering eist hij ook op
voor de geslepenheid waar
mee hij een Operatie
GRAAFWERK organiseert,
die hem en de zijnen precies
uit doet komen onder de
welvoorziene kelder van één
van de boeren, die overi
gens alle drie aan de beurt
komen. Hoogtepunt van dit
robuuste schelmenverhaal
is een groots eetfestijn dat
mijnheer Vos de dassen en
ander ondergronds gedierte
aanbieden, terwijl boven de
grond de gefrustreerde boe
ren zitten uit te hijgen van
hun nutteloos gezwoeg. Het
boekje is een vrolijke en
amoreel getinte satire.
Al te zeer bekommerd om
de maatschappelijke mo
raal is DAANTJE DE WE
RELDKAMPIOEN ook
niet. of laten we zeggen
Daans vader, die zijn enige
zoon tussen de verhalen
over de GVR (Grote Vrien
delijke Reus) door geleide
lijk inwijdt in de fijnere
kneepjes van het stropen,
vroeger, toen Daans moeder
nog leefde, met vuur door
hen beiden beoefend. Maar
wél alleen op het terrein van
de plaatselijke Big Boss,
een brullende snob van de
onaangenaamste soort, die
heel het jaar duizenden fa
zanten vet laat voeren om
die dan op de jaarlijkse
jachtpartij door zijn patse
rige en deftige vrienden te
laten „afschieten". Hem
gunnen Daans vader en en
kele anderen het licht in de
ogen en zeker al die fazan
ten niet, te minder daar de
bullebak Daantje afbekt
(en daarna door diens vader
niet meer van benzine
wordt voorzien) en in zijn
Hazelbos jachtopzieners
laat rondsluipen en tijger-
kuilen graaft, waarin men
sen niet slechts hun enkel
(zoals Daans vader hier
overkomt) maar evengoed
hun nek kunnen breken.
Geen schuldgevoelens dus
bij de hoofdpersonen, ook
niet bij het ondergronds lo
pende netwerk van mede
plichtigen die op zijn tijd
wel een fazantje lusten, als
daar zijn de dokter en de
plaatselijke politie-agent.
Ze kunnen het stropen
evenmin laten als Daantjes
grootvader van wie zijn va
der hem vertelt, de Super
Stroper. Deze heeft Daans
vader op zijn beurt de stro
perskoorts weer bijge
bracht, in een tijd dat alle
mannen van het dorp
stroopten. Niet alléén om
dat het zo leuk was, maar
doodgewoon omdat ze voor
hun gezinnen te eten moes
ten hebben, omdat heel wat
gezinnen letterlijk verhon
gerden. Wanneer men dan
ziet dan in het Hazels bos
die duizenden fazanten vet
gemest worden kan men het
de mensen nauwelijks kwa
lijk nemen dat zij eens een
paar vogels vangen. Daarna
wordt het een sport. Men
vindt methoden uit (de
Paardehaar Stopper, de
Lijmhoed) allemaal van
doen hebbende met rozij
nen waar fazanten zo gek op
zijn. En het is Daan die op
dit stuk de kampioen wordt
door zijn geheel eigen vin
ding: rozijnen openknip
pen. ze vullen met de slaap
poeders die zijn vader na
het enkel-ongeluk toch niet
innam, rozijnen dichtnaai
en, uitstrooien. En afwach
ten maar tot de versufte vo
gels bij dozijnen uit de bo
men ploffen, net vóór de
Grote Jachtpartij waar alle
deftige heren opgetrom
meld zijn.
Het gaat in dit boek eigen
lijk allereerst om de liefde
tussen Daantje en zijn va
der, die hem geheel alleen
opvoedt, en op zijn zevende
al van alles heeft geleerd
inzake het repareren van
auto's, waarmee beiden hun
brood verdienen. Ze wonen
in een oude woonwagen
naast de garage, en door de
innige genegenheid die door
dit hele bizarre verhaal
heenschijnt is alles zo ge
loofwaardig en zijn de men
selijke emoties zo waarach
tig. De woede om kleine
pesterijen, maar ook de in
gehouden razernij van de
vader (die rommelen met
motoren even fijn vindt als
vliegers maken en oplaten,
en alles van vogels en bo
men afweet) wanneer de
onderwijzer Daan met de li-
neaal op zijn hand heeft ge
slagen, zó dat de rode
striem nog 's avonds
zichtbaar is. Het kind moet
zijn vader ervan weerhou
den ogenblikkelijk naar het
dorp te stormen om de
schoolmeester op zijn her
sens te slaan „want we moe
ten vannacht immers stro
pen vader", maar voorbij
het komische ziet men de
tragiek van het kind Roald
Dahl zelf, die op zijn deftige
kostschool in Engeland pre
cies zó werd afgeranseld:
daar zal hij zijn eigen kind
tegen beschermen!
De basis van Daans bewon
dering voor zijn vader is dat
hij zo leuk is om bij Je te
hebben, dat er zoveel met
hem te beleven is, dat hij zo
sprankelt. Hij van zijn kant
is ook niet kinderachtig, en
'dat zal blijken in de nacht
dat zijn vader voor 't eerst
in jaren de verleiding niet
kan weerstaan in Hazels
Bos de fazantenstand even
op te nemen, waarbij hij
dan ook meteen in de tijger-
kuil valt. Daan, er op uit
getrokken om zijn vader te
zoeken, redt hem door mid
del van het door hem wan
kel bestuurde Austin-
autootje, een hogelijk span
nende episode. Maar het
spannendst is de stroop-
nacht zelf, wanneer de bul
lebak van Hazelsbos zijn
streken thuis zal krijgen.
Het kost een dag om de
rozijnen te prepareren.
Maar de ontknoping wekt
hilariteit, hij zit vol
slapstick en effecten. Zoals
de brede kinderwagen met
dubbele bodem waarin de
domineesvrouw de verdoof
de fazanten afvoert, haar
zoontje Jantje er boven op
(altijd een respectabel per
soon kiezen voor de afzet
van je goederen, zegt Daans
vader), en die de kinderwa
gen harder en harder moet
kruien naarmate de fazan
ten bij hun positieven ko
men en flapperend aan het
voertuig ontstijgen. De ont
knoping is heel slim be
dacht, al is het slot een
klein preekje: een kind
moet een vader hebben die
sprankelt, wat heeft hij nou
aan een doodgewone vader
zoals er zoveel zijn. Zeer
waar Maar je kunt niet al
les hebben.
Intussen is dit verhaal een
knappe omwerking van het
slotverhaal in Dahls bundel
KISS KISS
En op één foutje na
(cooking a chicken is een
kip braden en niet koken)
door Gertie Evenhuis
Met ingang van vandaag
hopen we om de veertien
dagen in de krant van don
derdag een bijdrage van de
schrijfster Gertie Evenhuis
te publiceren. Zij gaat een
kinderboekenrubriek ver
zorgen, waarin zij niet al
leen pas verschenen
jeugdlectuur zal bespreken,
maar ook aandacht geven
aan stromingen en bedoe
lingen die op dit terrein
zijn waar te nemen.
Mevrouw Evenhuis woont
in Amsterdam, zij is de
echtgenote van de her
vormde predikant VVS.
Evenhuis aldaar en moeder
van vier kinderen. Gertie
Evenhuis heeft naam èn
prijzen (Nienke van Hich-
tumprijs. Zilveren Griffel)
met haar kinderboeken.
Hier zijn titels: Avontuur
aan de grens. Boot zonder
Water. Spel in de
Kerstnacht. De School van
Schellebelle Wij ivaren er
ook bij. Erik en Anke <10-
delige kinderroman). Ver
dreven Vloot. Er kan nog
van alles gebeuren. Draai
orgel vermist <ook als
hoorspel bij NCRV); met Ni
co Bouhuys: Dromen van
vrede, verhalen uit de Te-
nach iPloegsmaDe vaders
en de broers van Putten
(voor televisie bewerkt)
(Nijgh van Ditmar). En
waarom ik niet? (verhaal
uit bezetting voor ca. 12 jr.).
Verstekeling in de Sinaï
(jeugdroman, achtergrond
Israël). Stefan Stefan
(jeugdroman, achtergrond
Roemenië) (Elsevier). Ko
ning gezocht (bundel
kerstverhalen. Hendrik Pa
piertje en de jongen van
Ntx, kinderboek (Spectrum
75).
Mevrouw Evenhuis. die ook
docente is aan de school
voor taal cn letterkunde,
kreeg verder bekendheid
als medewerkster van o.m.
Hervormd Nederland (wij
len) De vrouw en haar huis.
en als spreekster. Boven
dien verscheen onlangs een
bundel novellen voor vol
wassenen. „Ach, ga weg"
(uitgave Thomas Rap) van
Gertie Evenhuis
kan van de vertaling van
Harriet Freezer worden ge
zegd wat van de schrijver
zelf gezegd kan worden: de
woorden vliegen van hem af
als vonken van een
slijpsteen, en dat effect
heeft zij bewaard. Een
puntgaaf kinderboek.
Daantje de Wereldkampioen
door Roald Dahl. Uitg. Com
bo (Fontein-jeugd), prijs
f 12.50.
tor Hans W. Ledeboer
DTTERDAM Het merkwaardige door Europa rondzeulen met twee socialistische vak-
Indsbestuurders van Nederland naar België, vandaar via uitwijzing naar Italië, dan via
(middellijke deportatie weer naar België, dat hen meteen weer over de Nederlandse grens zet
en ook de uitwijzingsdreiging boven de hoofden van het gezin Lorca Zamorano in Gouda
lichten bijzonder schrijnend de tragische moeilijkheden rond het vraagstuk van hen, die
ar aanleiding van de staatsgreep in Chili hun land hebben moeten verlaten en elders op de
ireld als vluchteling of banneling een nieuw bestaan moeten pogen op te bouwen.
oud-priester Jaap Koenis, zelf
Chili gevlucht na een hevig
hflict met de kerkelijke autori
ten en door zijn opvattingen en
iiviteiten na de staatsgreep in
'ensgevaar verkerend, getrouwd
!t een Chileense en nu clubhuis-
der in Gouda, spreekt zelfs van
a „beleidsombuiging bij
latssecretaris Zeevalking, waar-
ii niemand de reden kent."
ar wij van andere zijde verne-
in, zijn er duidelijke aanwijzin-
n dat er de laatste jaren vele
ntallen Pakistani en Chilenen
heel onjuist als vluchteling in
s land zijn toegelaten. Alleen in
itterdam betreft dit bijna dertig
(rallen. In samenwerking met
dnesty International is een aan-
organisaties bezig deze zaak tot
bodem uit te zoeken. Volgens
rtegenwoordigers van deze in-
inties zijn door Chileense en Pa-
itaanse organisaties en zelfs met
lp en medeweten van de betrok-
n regeringen mensen als „vluch-
Ingen" naar West-Europa gezon-
n. Deze mensen zijn voorzien van
ed sluitende verhalen en uitste-
hd verzonnen levensbeschrijvin-
h, compleet met vervolging en
krtelingen. Epn woordvoerder:
lun taak is het onder pressie zet-
n en houden van degenen die
[rkelijk voor het hun vijandige
pme zijn gevlucht. Zij vormen
or deze mensen een dodelijke
dreiging. De echte politieke
ttchtelingen uit Pakistan en Chili
elen zich zelfs in het land van
pame, Nederland dus, bedreigd
lor mensen van de geheime poli-
en daaraan verwante organisa-
fc"
woordvoerder voegde daaraan
e: „Zij vormen bovendien een
knietigende bedreiging voor de
iarde van het vluchtelingschap
I voor het hele beleid ten aanzien
n de vluchtelingen. Het is nu
fee taak met waterdichte bewij-
h te komen Die zijn wij aan het
izamelen. Maar het is nu al
schrikbarend wat wij bij ons onder
zoek zijn tegengekomen. Het moet
allemaal heel voorzichtig gebeuren.
Al dat werk moet vooral worden
gedaan door de landgenoten van
die „pseudo-vluchtelingen" en onze
mensen verkeren in direct le
vensgevaar. zodra hun namen be
kend worden."
het verblijf in Chili was ontzegd.
In Frankrijk
Orgelbouw
Manuel Jesus Lorca Zamorano (38)
was in Chili socialist maar hij was
geen kaderlid. Hij is een handig
vakman op het gebied van houtbe
werking (hij heeft nu werk bij een
orgelbouwer in Waddinxveen, waar
hij kassen vervaardigt), hij was
chauffeur van een Chileens socia
listisch parlementslid, dat bij de
staatsgreep om het leven kwam.
Lorca dook onder, vertelt drie
maanden op de vlucht te zijn ge
weest, tot hij door een priester
werd uitgeleverd omdat de militai
ren de bevolking te zwaar onder
druk hadden gezet. Hij werd ge
marteld en later veroordeeld tot
langdurige gevangenisstraf. De
aanklacht: illegaal wapenbezit. Hij
ontkent, wel had het omgekomen
parlementslid wapens. Hij trouwde
in de gevangenis, kende zijn vrouw
al lang voor de staatsgreep.
Uiteindelijk mocht hij kiezen tus
sen uitzitten van zijn straf of ver
banning naar een land, waar een
organisatie hem wilde opvangen.
Een Franse vakbond en de Cimadé,
de Franse organisatie voor hulp
aan de Chilenen. wilden hem hel
pen. Hij kreeg zijn pas met daarop
de aantekening dat hem voorgoed
In Frankrijk kreeg Lorca, zo vertel
de hij. alleen de eerste tijd enige
voorzieningen, daarna niets meer.
Hij kreeg geen werkvergunning en
geen werk. Om in leven te blijven
knapte hij allerlei klusjes op, hij
kreeg de politie achter zich aan
omdat zijn papieren niet in orde
zouden zijn. Bovendien kon hij in
Frankrijk geen medische hulp krij
gen. welke hij als gevolg van de in
Chili doorgestane martelingen
hard nodig had. Hij ging naar Gou
da, waar hij kennissen heeft en
Jaap Koenis, zelf lid van het Ooud-
se Chili-Comité, zich voor hem in
zet. Medische hulp kreeg Lorca in
Amsterdam. Daar is ook zijn kind
geboren, dat nu zes maanden oud
is. Met de komst naar Nederland
begonnen voor het gezin Lorca de
onduidelijkheden en daarbij de
moeilijkheden. Lorca ontkent zelf
dat hij in Frankrijk politiek asiel
zou hebben gevraagd en gekregen.
Bang voor politie
Jaap Koenis: „De officiële Neder
landse instanties gaan er echter
van uit. dat dit wel degelijk zo is.
dat de Franse politie in ieder geval
van zo'n asielaanvrage is uitge
gaan. Hij heeft in zijn pas een stem
pel als zodanig, maar dat stempel
gold tot november 1976". De Fran
se politie heeft, aldus Lorca, hem
verre van zachtzinnig behandeld en
hij was in het begin ook in ons land
erg bang voor de politie. Het feit
dat die er niet meteen op los sloeg
was voor hem een verademing.
Jaap Koenis: „De situatie voor het
gezin Lorca is juist nu heel erg
schrijnend, omdat net toen er tot
uitwijzing werd beschikt, een wo
ning voor deze mensen beschik
baar kwam in Waddinxveen. De
mensen hebben er tot nu toe geen
gebruik van kunnen maken, hun
toekomst is te onzeker".
I een verslaggever
MCENBURG Directeur L. P.
fenbos van de Evangelische Om-
p heeft op een presentatie-avond
I zijn omroeporganisatie in Spa-
purg de objectiviteit van het
c-joumaal ernstig in twijfel ge
kken Hij verweet de redactie een
pioedig spreken over bevrij-
fesbewegingen in Zuidelijk Afri-
fwaar wat hij noemde terro
ristische elementen worden
bedoeld.
Eveneens had hij kritiek op de wijze
van berichtgeving over de stakingen
in de strijd om de prijscompensatie
„Hele journaals waren er soms mee
gevuld." De heer Dorenbos liet we
ten een brief aan de Raad van Be
stuur van de NOS te hebben ge
stuurd, waarin om een objectievere
berichtgeving van de joumaalredac-
is goed
't is grolsch
■■■■W jpt,
Grolsch bier is er in pijpjes, oeugelflessen cn tinnetjes.
Dat zegje als je grolsch drinkt. Grolsch hier is vers bier op natuurlijke wijze -
gebrouwen en daarna lang gerijpt, daarom heeft het die goede smaak en frisheid.
Vakmanschap is meesterschap
tie wordt gevraagd.
„Ik ben persoonlijk diep onder de
indruk van de macht van de media,"
zei hij. „Want wat er ook gebracht
wordt, er zitten altijd mensen achter i
met bepaalde denkbeelden die de
programma's maken. Het is me op- f
gevallen, dat in de journalistiek en
de omroep linkse journalisten
steeds meer samenballen om hun
ideeën uit te kunnen dragen."
