Wegaanleg bedreigt landgoed
De tekening van een lezer
DICHTBIJ l
Commentaar
Reken de uitslag niet
Commentaar van anderen
Rust van „Berbice" zou verstoord worden door uitvoering van plannen
san Salvador
veHoezTn^sstWjcï
Vijftien
graden
1
zoiets als naar de tandarts
de sterkste
onbegrip
haring
Contact
jam
Kaas
DONDERDAG 3 MAART 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
Het is waar: minister Van der Stoel
kan nauwelijks zorgen voor een
praktisch vervolg op de diplomatiek
uiterst ongebruikelijke stappen tij
dens zijn officiële bezoek aan Praag.
Wie in de politiek slechts de uit
komst rekent, zal daarom alleen
maar mistroostig kunnen terugzien
op dit uitstapje en zich mogelijk
ergeren aan het optreden van de
Nederlandse journalisten uit Van
der Stoels gezelschap, die de dissi
dent Jan Patocka bij de Nederlandse
minister hebben geïntroduceerd.
Maar kennelijk heeft Van der Stoel
een verder liggend doel geteld. Ten
eerste is duidelijk, dat hij van tevo
ren rekening heeft gehouden met
een dergelijk optreden van de jour
nalisten. maar belangrijker nog is
voor hem de vraag geweest wat de
mensen in Tsjechoslowakije zelf van
zijn bezoek zouden denken en dan
vooral die mensen, die ondanks alle
tegenkanting en pesterijen steeds
maar weer zeggen wat zij menen te
moeten zeggen, omdat het zo voor
de hand ligt en zo concreet is
namelijk, dat hun regering zich
dient te houden aan alle bepalingen
uit de eigen grondwet en de vrijwil
lig aangegane internationale ver
dragen.
Onafhankelijk
Minister Boersma heeft het „le
vensgevaarlijk" genoemd als wij
gaan twijfelen aan de onafhanke
lijkheid van de rechter en hoewel de
minister de naam van Cees Schel
ling daarbij niet noemde, past de
Leeuwarder Courant de ministeriële
uitspraak wèl op Schelling toe. De
ze heeft immers zijn gal uitgespoten
over de Utrechtse rechter Van Dijk,
die een afkoelingsperiode gelaste in
het arbeidsgeschil in de zuivel.
.Schelling sprak over prof. Van
Dijk zoals je kunt praten over ie
mand, die je rechtmatige belangen
niet wil erkennen. Je zoekt naar het
motief van zo'n man: waarom zou
hij doen, zoals hij doet? Schelling
vond het antwoord op die vraag in
een constructie. Hij deelde prof.
Van Dijk in bij zijn eigen vijanden,
bij de werkgevers. De redenering
was zo ongeveer deze 'alleen ie
mand, die heult met de werkgevers
kan zo'n idioot vonnis vellen. Ster
ker: iemand, die zo'n vonnis velt,
moet wel helemaal aan de
werkgeverskant staan.'Dat gebeur
de met een vanzelfsprekendheid,
die helemaal nergens op berust.
Boersma's verzekering over de on
afhankelijkheid van de Neder
landse rechter is theoretisch
misschien overbodig, maar wel nut
tig. Als er grote conflicten zijn,
groeit de kans, dat het belang van
de mensen hun oordeel vertroebelt.
Het kan geen kwaad, als een minis
ter dan even herinnert aan een van
de grote rechtsgoederen, die onze
samenleving kent. En dat is in te
genstelling tot zoveel andere sa
menlevingen op deze wereld, waar
de rechters inderdaad verre van
onafhankelijk zijn. Ons past trots,
zo is het."
Wat Van der Stoel heeft bereikt met
zijn ontmoeting met Jan Patocka en
met zijn uitlatingen over het verdrag
van Helsinki en Charta 77, is dat de
bedoelingen van Patocka en zijn
vrienden verder doorklinken en een
aantal mensen in Tsjechoslowakije
opnieuw bereid is te dienen voor een
oogst, die zij zelf waarschijnlijk
nooit zullen zien. De Praagse
machthebbers op hun beurt weten
nu wat zij in de loop van dit jaar
kunnen verwachten op de conferen
tie van Belgrado, waar de toepassing
van het verdrag van Helsinki zal
worden getoetst. En wie in Neder
land meent, dat minister Van der
Stoel met zijn optreden zich in bin
nenlandse Tsjechoslowaakse aange
legenheden heeft gemengd, kan zich
•misschien aangesproken voelen
door het verwijt dat Franse commu
nistenleider Marchais van de Rus
sische dissidenten hoorde toen hij in
een discussie een zelfde beschuldi
ging lanceerde. Zij lietert weten dat
wie zwijgt over de schending van de
mensenrechtenenvrijheden in Oost-
Europa zich moreel gezien mede
schuldig maakt aan een eventuele
herleving van de stalinistische ter
reur en alle mogelijke gevolgen
daarvan tot oorlog toe.
door Hans Schmit
VOORSCHOTEN Even ten
zuiden van Leiden, in Voor
schoten, ligt het landgoed Ber
bice. Achter het in 1674 ge
bouwde huis strekt zich een
fraai wandelpark uit, omgeven
door 250 tot 300 jaar oude beu
ken, eiken en linden met een
symmetrische rozentuin in de
stijl van Louis XIV, een antie
ke tuinmuur (mur retranche-
ments) en de enige zeventien-
de-eeuwse oranjerie van Neder
land. Hoewel Berbice met een
oppervlakte van vijf hectare
zeker niet tot de grote landgoe
deren behoort, schreef prof. dr.
E. H. ter Kuile in 1966 dat Ber
bice door de ouderdom van het
huis èn door volledigheid de
belangrijkste historische bui
tenplaats van Rijnland is.
De kansen dat Berbice als een stukje
ongeschonden historie in het snel
verstedelijkende gebied tussen Den
Haag en Leiden blijft bestaan, zijn
echter gering. Al meer dan twintig
jaar wordt Berbice met aantasting
bedreigd, omdat ten behoeve van
het autoverkeer een nieuwe oost
west verbinding tussen de rijkswe
gen 4 en 44 (Rotterdam-Amsterdam
en Den Haag-Amsterdam) is gepro
jecteerd. Aanvankelijk zou deze weg
dwars door het landgoed komen te
lopen, maar nadat in 1966 provincia
le staten van Zuid-Holland hadden
aangedrongen op behoud van Berbi
ce, werd in 1969 een gewijzigd tracé
ontworpen dat de nieuwe rijksweg 11
met een bocht om Berbice voert.
Dat een dergelijke wijziging geen
enkele garantie biedt dat het
landgoed ook werkelijk gespaard
blijft, werd bijna anderhalf jaar gele
den duidelijk, toen Rijkswaterstaat
in een brief aan de werkgroep milieu
zorg in Voorschoten liet weten dat
„een geringe wijziging" zou worden
aangebracht, waarbij Berbice „gro
tendeels" zou worden gespaard. Dat
wil zeggen: tóch zou worden aange
tast.
Iedere aantasting van het landgoed,
hoe gering ook, zal ernstige gevolgen
hebben voor het resterende gedeelte.
Aan de rand van Berbice staat na
melijk een strook eeuwenoude bo
men, die dienst doen als
windscherm. Deze rand beschermt
het daarachter gelegen bos, dat bij
het wegvallen van de rand zonder
twijfel verloren zal gaan. Al in 1967
schreven de gebroeders Copijn,
boomchirurgen, in een door
Staatsbosbeheer onderschreven rap-
De huidige bewoonster van Berbice. mevr. R. Begeer, in de symmetrische
rozentuin. Op de achtergrond de oranjerie, de enige in Nederland uit dr
zeventiende eeuw. Vlak langs deze oranjerie (rechts op de foto) moet het zes
meter hoge zandlichaam voor rijksweg II komen.
die zich heeft voorgedaan en die
zeker aanleiding zou moeten zijn het
geheel nog eens in studie te nemen,
is het uitblijven van de Leidsebaan,
een autosnelweg tussen Den Haag
en Leiden. Daarmee is een belangrij
ke functie van rijksweg 11 door
Voorschoten, namelijk aansluiting
op de Leidsebaan, komen te verval
len. Tenslotte blijft het de vraag of
die nieuwe dwarsverbinding tussen
de rijkswegen 4 en 44 wel zo noodza
kelijk is. omdat elders al verbindin
gen tot stand zijn gebracht of zullen
worden gebracht. Zo is in Den Haag
onlangs de Utrechtsebaan openge
steld en zal met de Verlengde
Landscheidingsweg een tweede ver
binding tussen de rijkswegen 4 en 44
worden aangebracht.
Varianten
Van de varianten die zijn opgesteld
voor het gedeelte van rijskweg 11
van Leiden naar Bodegraven, lijkt
de voorkeur uit te gaan naar het
tracé dat de spoorlijn Leiden-
Bodegraven zo dicht mogelijk volgt,
hoewel er ook dan, evenals bij de
andere varianten, sprake zal zijn
van een ernstige aantasting van het
open polderlandschap. Indien de
weg langs de spoorlijn komt te lo
pen, sluit hij bovendien veel noorde
lijker aan op rijksweg 4 dan het
Voorschotense deel. Hiermee ver
valt een tweede functie van de weg
door Voorschoten, namelijk die van
de directe verbinding van rijksweg
44 naar Bodegraven. Wie dan vanuit
het oosten naar de kust en de bollen
streek rijdt, moet eerst naar het
zuiden afslaan om zijn tocht over
rijksweg 11 te kunnen voortzetten
Het is de vraag of veel automobilis
ten dat zullen doen: de meesten zul
len geneigd zijn de noordelijke
randwegen van Leiden te nemen.
Nu rijksweg 11 na vele jaren defini
tief gestalte lijkt te krijgen, dringen
zich twee vragen op. waarom wordt
het volgens Rijkswaterstaat in 1956
vastgestelde tracé zo hardnekkig
buiten beschouwing gelaten en waa
rom is dat tracé nu weer zo gewij
zigd dat Berbice toch zal worden
aangetast, of zoals de plannenma
kers van Rijkswaterstaat zeggen
grotendeels zal worden gespaard In
1969 heeft de Commissie van overleg
voor de wegen een bezoek gebracht
aan de Voorschotense buitenplaats
en zich voor het behoud van Berbice
uitgesproken. De huidige be
woonster, mevrouw R. Begeer, heeft
het landgoed opengesteld voor be
jaarden en leden van de stichting
Het Zuidhollands Landschap. Ber
bice biedt in een overvolle stedelijke
agglomeratie de rust van een verle
den, dat grotendeels verloren is ge
gaan. De commissie zou zich in een
tweede bezoek alsnog van de waar
de van Berbice kunnen overtuigen.
ine Amsterdam
RW 44
s. ^2)Alphen a/d Rijn
port dat er geen enkele twijfel be
staat „dat de aantasting van het bos
van Berbice, onverschillig in welke
mate dit aangetast wordt, het verlo
ren gaan van het resterende deel
betekent". Hoe belangrijk zo'n
windscherm is, bleek na de oorlog bij
het zuidelijker gelegen landgoed
Duivenvoorde, waar in de oorlog de
bosrand werd weggehankt. Daar
door werden bij de eerste grote zo
merstorm meer dan tweehonderd
oude bomen geveld.
Weer actueel
De kwestie Berbice is de afgelopen
maanden opnieuw actueel gewor
den, omdat het stukje rijksweg door
Voorschoten deel uitmaakt van een
grotere oost-west-verbinding; de
nieuwe rijksweg 11, die rijksweg 44
moet verbinden met Bodegraven,
waar een aansluiting tot stand moet
worden gebracht met rijksweg 12, de
drukke autosnelweg Den Haag-
Utrecht-Arnhem. Voor deze nieuwe
rijskweg hebben Rijkswaterstaat en
de provinciale Zuidhollandse wa
terstaat vorig jaar drie varianten
opgesteld en deze in een uitvoerige
nota neergelegd. Deze nota heeft
inmiddels op een aantal hoorzittin
gen ter discussie gestaan. De raad
van de waterstaat zal nu advies
uitbrengen aan de minister van ver
keer en waterstaat, die naar ver
wachting over vier tot vijf maanden
een beslissing zal nemen.
Opmerkelijk in de nota is dat het
tracé van rijksweg 11 tussen de
rijkswegen 4 en 44 niet meer ter
discussie wordt gesteld, omdat dit
tracé al in 1956 zou zijn vastgesteld.
Op het rijkswegenplan uit 1961
staat dit weggedeelte echter als
„nog niet vastgesteld" aangegeven.
Dit heeft een aantal organisaties op
het gebied van natuur en milieu
krachtig doen protesteren, want
zoals de Werkgroep milieubeheer
aan de rijksuniversiteit in Leiden
schrijft „men kan een besluit uit
1956 toch niet gebruiken ter
rechtvaardiging van het nu zonder
inspraak van wie dan ook aanleggen
van een autosnelweg". De weigering
alsnog over dat kleine stukje van
rijksweg 11 te praten, doet des te
vreemder aan wanneer men bedenkt
dat sinds 1956 de omstandigheden
aanzienlijk zijn veranderd. In de
eerste plaats is het karakter van de
weg ingrijpend gewijzigd: in het
Rijkswegenplan 1958 is rijksweg 11
in de c-categorie geplaatst, dat wil
zeggen een enkelbaansweg met twee
rijstroken. Deze bescheiden verbin
ding is in de huidige plannen uitge
groeid tot een autosnelweg op een
zes meter hoog zandlichaam met
een breedte tot honderd meter.
Grotere omvang
Ook in Voorschoten is, tegenover
Berbice, de omvang van de weg aan
zienlijk toegenomen. Bovendien zou
met de bestaande weg die wordt
gekruist, aanvankelijk alleen een
halve aansluiting, in oostelijke rich
ting, worden gemaakt. Inmiddels is
echter op de tekentafels een knoop
punt met een volledige aansluiting
ontworpen. Een andere verandering
Berbice in Voorschoten
geprojecteerde rijksweg 11
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw. iury politieke prent, Postbus 059, Amsterdam.
Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon
HET WEER door Hans de Jong
Gisteren is de zachte lucht het
hele land binnengedrongen. De
thermometers wezen 's middags
om vier uur overal 8 of 9 graden.
De aangevoerde lucht was erg
vochtig; de dauwpunten lagen
maar weinig lager. In zuid-
Engeland werd het bij constante
luchtaanvoer uit het westen vol
komen voorjaar. Exeter, niet ver
van Plymouth, meldde om 16
uur zowaar twintig graden
(dauwpunt 10), in en rondom
Londen werd het achttien gra
den. Tegelijkertijd werd uit het
noorden van Finland minus 19
gr. C. gemeld, maar Stockholm
gaf 1.
De warmtetoevoer naar West-
Europa vindt plaats tussen een
hogedrukgebied boven midden-
Europa en een uitdiepende de
pressie ten zuiden van IJsland.
Een randstoring deed de baro
meters in noordwest-Ierland gis
terenmiddag bij stormachtige
zuidelijke wind een uitschie
ter van kracht 10 in Belmullet
met vijf millibar in drie uur tijd
zakken. Het weer blijft de ko
mende dagen zacht met van
middag in het zuiden zelfs 15 gr.
C. en op de meeste plaatsen
droog weer. Na vandaag vindt er
weer enige daling van tempera
tuur plaats, waarbij ook de kans
op wat regen of een bui weer
groter wordt. In de hogere ni
veaus worden ten zuiden van
het weerschip Charlie met snel
heden van 200 tot 225 km/u ver
se hoeveelheden warme lucht
aangevoerd. Bij de confrontatie
met koudere lucht veroorzaakt
deze turbulentie (luchtwoelin-
gen), die vooral in de straalvlieg
tuigen gevoeld wordt.
De afgelopen februari-maand
was zacht en overal te nat met
behalve in zuid-Nederland te
weinig zon. Gemiddelde etmaal-
temperatuur in De Bilt 4.9 gr. C.
(normaal 2), gemiddelde dage
lijkse maximum-temperatuur
7.8 (5.2) en gemiddelde dagelijk
se minimum-temperatuur 2.1
1.1). Vorstdagen zeven (15). De
zon scheen in De Bilt 63 uur
tegen 69 normaal. Gemiddelde
landelijke neerslag 75 mm tegen
40 normaal. Het regende in De
Bilt gedurende 69 uur tegen Si-
normaal. Onweer: op negen da
gen ergens in het land (3). Ten
Post in Groningen registreerde
zijn somberste februari-maand
met 46 uur zon (normaal 63)
sinds 1972. De afgelopen winter
waren er drieënvijftig dagen
met 1 mm neerslag of meer: het
hoogste aantal sedert ten
minste 1921.
Marken: gemiddelde temperatu
ren normale hoogte (1,5 m.) 4.8
gr. C., op 10 cm. boven de grond
1.6 gr. C., 10 cm. in de grond
4.5 gr. C., op 30 cin. in de grond
4.9 gr. C., 50 cm. in de grond
5.1 gr. C. De Gouwzee had een
gemiddelde temperatuur van 4.8
graden Celsius met uitersten
van 6.5 op de 24ste en 1.1 op de
3e.
Enkele ochtendtemperaturen
van gisteren uit Amerika en Ca
nada: Boston en Syracuse —3,
Buffalo 1, Sable Isle +1, Cari-
bon Maine —13, Val d'Or —10,
Vliegveld Gander op New
Foundland —7. Seven Isles Que
bec —18, Lake Eon —21, Coral
Harbour in Noordwest-Canada
—17.
Nog een wat nakwispelend
staartje van de strenge winter
van 1929: uit Ulrum vernam ik
dat men daar nog op 6 maart
van die plaats uit over ijs naar
Schiermonnikoog kon gaan.
Half maart zat de vorst er nog
een halve meter diep in de
grond.
Hoog water vrijdag 4 maart. VUastngen
1 00-13.24. HaringvlieUlutten 118-13.31.
Rotterdam 2 56-1532: Schevenlngen
2 18-14 33, LI muiden 2 51-15 06, Den Hel
der 6 48-19.07. Harllngen 9.18-21 22.
Delfzijl 11 17-23.24.
neeralug
weer mux
temp
19 uur
Amsterdam
geheel bew
9*
0
De Bilt
motregen
II
0.2
Declen
geheel bew
Hl
0.5
Eclde
geheel bew
Eindhoven
lu
0
Den Helder
rwuar bew
0,2
Rotterdam
geheel bew
II
0
Twente
/waar bew
9
0
Vlitsingen
zwaar bew
9
0.1
Zd Limburg
zwaar bew
10
0.4
Aberdeen
zwaar bew
10
1
Athene
licht bew
6
0.4
BARCELONA
onbewolkt
18
0
BERLIJN
3
2
Bordeaux
licht bew
21
0
Brussel
iwaur bew
10
0.3
Frankfort
geheel bew
7
Geneve
half bewolkt
14
0
Helsinki
onbewolkt
1
1
Innsbruck
3
2
Kopenhagen
2
U 4
Listabon
licht bew
21
0
Locarno
licht bew
10
0
Londen
half bewolkt
18
0
Luxemburg
8
1
Madrid
licht bew
20
O
Malaga
licht bew
19
0
Mallorca
onbewolkt
19-
0
Munchen
regen
e
4
Nice
half bew
14
0
O.lo
zwaar bew
2
0
Parijt
licht bew
17
II
Rome
licht bew
14
0
Split
half bewolkt
12
0
Stockholm
onbewolkt
2
O
Wenen
regen
9
0.1
Zurich
5
7
Caaablanca
lacht bew
24
0
latanboel
Lat Palm»*
onbewolkt
27
0
New York
Tel-Aviv
zwaar bew
16
1
Tuniszwaar bew
zwaar bew
18
0
onder redactie van Loes Smit
De plastisch chirurgen in de Ver
enigde Staten alleen al bij het
genootschap voor plastische chi
rurgie in Chicago zijn er 1700 aan
gesloten hebben het tegenwoor
dig erg druk. „Drukker dan ooit",
zeggen ze zelf, want „dit is de tijd
van de jeugd en de schoon
heidscultuur".
Die toeloop heeft natuurlijk zijn
oorzaken. Plastische chirurgie is
heel gewoon geworden in Amerika,
doordat daar diverse ingrepen van
de belasting afgetrokken mogen
worden, ook als ze niet uit bittere
noodzaak, maar gewoon ter ver
fraaiing van het uiterlijk gebeu
ren Het zijn dan ook allang niet
1 meer alleen de rijken die bij de
plastisch chirurg komen.
De meest gevraagde ingreep is de
„faceliftiets wat vroeger alleen
filmsterren Heten doen om hun
rimpels kwijt te raken. Een paar
jaar geleden duurde zo'n operatie
zeker vier uur plus nog een paar
dagen nazorg in het ziekenhuis,
maar nu is het „net zoiets als naar
de tandarts gaan". Dat zegt ten
minste de drukbeklante dr. Robert
Franklyn, die zijn patiënten in zijn
„schoonheidspaviljoen" in Holly
wood behandelt. Na dertig jaar
verfraaien van gezichten en figu
ren heeft hij zo'n routine gekregen,
dat hij kans ziet een facelift in een
half uur kant en klaar te krijgen.
Over het fatsoeneren van een lelij
ke neus doet hij tien tot twaalf
minuten.
Los Angeles, Miami en New York
gelden als „schoonheidshoofdste
den", maar ook in kleine stadjes
worden dezelfde operaties ver
richt, zij het niet allemaal even
snel als bij de vingervlugge dr.
Franklyn.
Hoe gewoon de plastische chi
rurgie in de V.S. ook geworden is,
één ding is niet veranderd: net als
voorheen wil niemand voor de bui
tenwereld weten behandeld te zijn.
Sommigen wensen zelfs 's nachts,
ver van huis of ergens in het bui
tenland geholpen te worden, nie
mand mag weten dat ze niet hele
maal „echt" meer zijnOnder de
patiënten zijn ook politieke figu
ren. „Die kunnen het zich als regel
niet veroorloven om niet-mooi oud
te worden", vindt dr. Franklyn. en
als voorbeeld voegt hij daar het
sterke verhaal aan toe. „dat er
iemand president van de Verenig
de Staten had kunnen worden als
hij een facelift had gehad". Met die
„iemand" bedoelt hij de republi
kein Ronald Reagan, be
langrijkste tegenstander van oud
president Ford in de halve finale
van de presidentsverkiezingen vo
rig najaar. Of we dat moeten gelo
ven?
Franklyn houdt er wel meer
aanvechtbare ideeën op na. Zo
vindt hij het ook logisch, dat vrou
wen van midden dertig al een face
lift nemen, want op je 37ste zie je
er niet meer zo best uit als wanneer
je 25 jaar bent" Toevallig kennen
we meer dan één iemand van bo
ven de zestig, die er zonder facelift
nog best uitziet. Maar misschien
verstaat een Amerikaanse chirurg
daar wel iets heel anders onder.
Zelfs in een namaakuitvoering is
bokster Mohammed Ali sterker
dan wie ook. Dat hij het hier wint
van de Newyorkse beeldhouwer
Donald Thibodeaux is trouwens
niet verwonderlijk: die fabriceerde
het bijna drie meter hoge boks
ersbeeld zelf uit meer dan honderd
oude autobumpers. Het werd zo'n
ijzersterk geheel, dat de beeldhou
wer zonder risico aan een arm van
zijn creatie kan hangen.
Hoe weinig begrip en hoeveel angst
er bestaat van en voor alles dat met
kernenergie te maken heeft, illus
treert de volgende in Zipitaja, de
krant van de school voor de journa
listiek, als „waar gebeurd" gepre
senteerde anekdote, afkomstig
van een functionaris bij de
kerncentrale Borscle.
„Eind 1976 bezocht een groep door
gewinterde journalisten de
kerncentrale. Voor zij het reactor
gebouw betraden moesten zij
opeens allemaal een plas plegen. Ik
schakelde alle aanwezige w.c-
capaciteit in. dus ook de damestoi
letten. Een van de journalistieke
eminenties (overal geweest: Viet
nam. Oeganda. Libanon, Sharpvil-
le enz.) vroeg: „Zeg. waarom moet
ik de dames-w.c. in? Is dat soms
omdat na onze excursie niet meer
zichtbaar is of ik een mannetje of
een vrouwtje ben? Ik dacht dat het
een grap was. en het was ook een
soort galgehumor, maar de man
kneep hem werkelijk."
Hij zal het niet meer doen als hij
rijp is om tussen duim en wijsvin
ger door een keelgat te glijden,
maar zolang hij zich nog levend
onder zijn schoolgenoten bevindt,
is de haring een kwebbel van je
welste. Volgens Libelle wordt er in
z'n school heel wat afgekletst. Ha
ringen. schrijft het blad. doen dat
met een soort getsjilp: korte en
lange toontjes die elkaar afwisse
len en van alles kunnen betekenen.
Hij heet Johannes van Vuren, is
een 33-jarige vrijgezel uit Zuid
Afrika en woont in Londen. Hij
heeft veel belangstelling voor to
neel. film, muziek en literatuur en
hoopt, schrijft hij ons. dat en
igszins gelijkgestemde lezers van
Trouw/Kwartet contact met hem
willen opnemen. Zijn doei: ideeën
uitwisselen en misschien op den
duur elkaar opzoeken. Zijn adres
is: 29 Witley Court, Coram 8tr„
London W.C.I.
Aan de eerste communie van vier
leerlingen van de (lagere) Johan
Frisoschool in Druten ging een uit
gebreide voorbereiding vooraf, en
de kinderen reageerden daar even
spontaan op als altijd. In de
schoolkrant vertelden de ouders
van de vier meisjes er onder meer
over: „Ook zijn we in de kerk ge
weest. Daar heeft de pastor alles
uitgelegd: waarom ben je gedoopt,
waar is de olie voor en het water
Hij liet ook het doopboek zien.
waar iedereen die gedoopt is. in
staat. De pastor liet hun ook de
kelk met hosties zien. het brood dat
ze met hun eerste communie zou
den krijgen. Waarop Jolanda vroeg
of ze er geen jam op kregen. De
pastor moest daar nee op zeggen."
In klas 4/5 van dezelfde Drutense
school is aan de hand van een mini-
kaasfabriek van het zuivelbureau
besproken en gedemonstreerd hoe
kaas gemaakt wordt. Of het recept
helemaal goed is overgekomen? Op
deze manier beschreef een meisje
later in de schoolkrant hoe Je kaas
maakt. „Je pakt vier lieter melk en
een lieter karnamelk. dan moet het
35 graatde heet worden en dan
moet je het een half uur laate staan
dan moet Je het heel goed roere en
dan door de zeef doen en de
klontjes die Je over haut moet Je
een vorm van maken en in een doek
doen en dan moet Je het onder een
zwaar ding zetten als hij goed is
moet hij een dondere hoek laten
drijven". Het resultaat hoeft van de
kaasmaakster niet opgegeten te
worden; daarover schrijft ze ten
minste niets.
