Oeganda heeft ervaring
met christenvervolging
(Sn
Goudzwaard en
Donner naar
Potchef-stroom
Vastenactie hoopt
op tien miljoen
Geen feestcantate voor de lutheranen
Zware gereformeerde delegatie
VANDAAG
Voorbijgangers
Interview met
Ben Sijes
DONDERDAG 24 FEBRUARI 1977
KERK
T rouw/Kwartet2
Dr. Donner
Prof. Goudzwaard
LEUSDEN De gereformeerde kerken sturen een zware delega
tie naar Potchefstroom, waar van 25 tot 28 april een conferentie
wordt gehouden over de rassenproblematiek in zuidelijk Afrika.
De gereformeerde oecumenische synode (GOS) besloot tot dit
congres op haar verleden jaar augustus te Kaapstad gehouden
assemblee. Tot de gereformeerde delegatie uit ons land behoren
dr. A. M. Donner en prof. dr. B. Goudzwaard.
In feite is het een regionale conferen-
Ue voor Afrika, maar ook GOS-
kerken buiten dit werelddeel kunnen
eraan deelnemen. Het gewicht van
de conferentie wordt geaccentueerd
door de aanwezigheid van het inte
rim comité (het moderamen) van de
GOS. dat. eveneens in april, in
Potchefstroom hoopt bijeen te ko
men en van plan is aan de conferen
tie deel te nemen. Vanwege het grote
belang dat de Gereformeerde Ker
ken in Nederland aan deze ontmoe
ting hechten heeft het moderamen
van de generale synode, op voor
dracht van deputaten oecumene bui
tenland. een „zware" delegatie, zo
wel vanuit theologische als sociaal-
politieke disciplines, bereid gevon
den deze kerken in Potchefstroom te
vertegenwoordigen.
De delegatie bestaat uit prof. dr.
Herman N. Ridderbos, hoogleraar te
Kampen, dr. A. Kruyswijk. oud-
synodepraeses, prof. dr. A. M.
Donner. rechter ln het Europees Ge
rechtshof. die lid was van de
staatscommissie in verband met de
zg. Lockheed affaire en prof. dr. B.
Goudzwaard, hoogleraar economie
aan de Vrije Universiteit in Amster
dam. opsteller onder meer van het
politieke program van het CDA.
Plaatsvervangers die alleen mee
gaan als een van de eerstgenoemden
op het laatste ogenblik niet zouden
kunnen, zijn respectievelijk prof. dr.
K. Runia, hoogleraar te Kampen,
mr. G. C. van Dam te Den Haag. ds.
C. Mak Azn, praeses van de laatstge
houden synode en dr. B. Rietveld,
moderamenlid van dezelfde synode.
Op de conferentie worden alle GOS-
kerken uit Afrika verwacht, die af
komstig zijn uit o.m. Zuid-Afrika,
Malawi, Nigeria. Soedan, Rhodesië.
Zuidwest-Afrika en Zambia. Op dit
ogenblik is zeker dat er ook afvaardi
gingen komen van de Christian Re
formed Church of America en de
Reformed Churches of Australia.
UTRECHT De Vastenactie is nodig als hulpverlening in nood
in de wereld en als bewustwording, die leidt tot verandering van
leven en tot politieke keuzen in de eigen samenleving, die een
rechtvaardiger wereldorde naderbij brengen. Dit zei bisschop
Ernst van Breda gisteren tijdens de persconferentie, waarmee de
jaarlijkse campagne van de bisschoppelijke vastenactie weer is
gestart.
Vorig jaar bracht deze actie acht en
een half miljoen gulden op. Dit Jaar
hoopt men de tien miljoen te halen.
Het geld is bestemd voor 380 projec
ten. waarvan bijna de helft in La
tijns-Amerika.
In de r.k. kerk springen er drie acties
voor de mensen in de ontwikkelings
landen uit. De Pauselijke Missiewer
ken (PMW) (met een inzameling in
het najaar rond wereldmissiedag)
richt zich op het eigenlijke missie
werk: kerkebouw. katechese. ver
kondiging en wat daarmee samen
hangt De VastenacUe ln de vasten
tijd vraagt de aandacht voor de meer
materiële, sociale en economische
kant. Mensen in Nood (Caritas)
springt ln. wanneer ergens onvoor
zien een ramp ontstaat.
De Vastenactie werd door de bis
schoppen gelanceerd in 1961. Zij
stelden hun gelovigen voor. de vas
tentijd op een nieuwe manier te bele
ven: zichzelf versobering opleggen
terwllle van de armen in de wereld
Sinds de bisschoppelijke vastenbrief
van 1973 over „Welvaart. Verant
woordelijkheid. Versobering" en de
actie vanuit de raad van kerken voor
een nieuwe levensstijl (1974) is daar
bij ook steeds meer het aspect geko
men van het wakker schudden van
het geweten voor verandering van de
eigen samenleving
De weg is nog niet gevonden, hoe wat
in deze leeft bij geëngageerde groe
pen, algemener kan worden en de
kerken zelf gaat kenmerken, zei bis
schop Ernst gisteren. Toch zag hij
hier een opdracht voor de kg nende
tijd: in de welvaartslanden een le
vensstijl te ontwikkelen, die te ver-
Onze adressen:
AMSTEROAM
Postbus 859
Wibautstraat 131
Tel 020-913456
Telex 13006
ROTTE RDAM/DORDRECHT
Postbus 948
Westbiaak 9 Rotterdam
Tel 010-115588
DEN HAAG/LEIDEN:
Postbus 101
Parkstraat 22 Den Haag
Tel. 070-469445
ZWOLLE/GRONINGEN
Postbus 3
Melkmarkt 56. Zwolle
Tel 05200-17030
door A. J. Klei
Aanstaande zondagochtend gedenken de lutheranen in hun
Oude Kerk aan het Spui te Amsterdam hoe een kwart eeuw
geleden de hersteld-lutherse kerk zich met de lutherse kerk
herenigde. Deze aankondiging zal ongetwijfeld menig luthers
hart sneller doen kloppen. Hoewel ik de voorpret der lustrum-
vlerders geenszins wil bederven, meen ik er toch goed aan te
doen. hen er op te wijzen dat zondag zeer waarschijnlijk geen
speciaal voor deze gelegenheid vervaardigde feestcantate zal
klinken.
Ik heb althans niet vernomen dat
vader en zoon Boendermaker met
het oog op het jubileum aan het
dichten zijn geslagen, hoewel deze
hooggeleerden zich meermalen met
het kerklied onledig hebben gehou
den en bovendien van huis uit we
ten wat het zeggen wil, hersteld-
luthers te zijn geweest. Evenmin
kwam mij ter ore dat cantor
organist Willem Mudde tierden-
kingsmuziek aan het componeren
was, hoewel hij sinds jaar en dag
gehuwd is met een dochter van de
meest vermaarde organist der her-
steld-luthersen. Jan Zwart.
Kortom, ik moet me al sterk vergis
sen of er is geen feestcantate in de
maak. Dit is een beetje teleurstel
lend, omdat met name de hersteld-
luthersen in hun verleden nimmer
schroomden om bij mijlpalen in
luide dichtmuziek los te barsten.
Een treffend voorbeeld daarvan le
vert het eeuwfeest der hersteld-
luthersen in 1891. In hun kerk aan
de Kloveniersburgwal te Amster
dam is toen uitbundig bezongen
dat honderd jaar terug „kloeke
broeders" en „getrouwe zonen" on
danks „het woelen van den Tijd-
geest" trouw bleven „knielen voor
het Kruis" en zich afscheidden van
de bestaande lutherse kerk, waar
aan Duitse universiteiten opgelei
de predikanten eerder moralis
tische praatjes dan bijbelse preken
weggaven.
De geciteerde woorden haal ik uit
de verrukkelijke feestcantate die
op 3 juli 1891 door de fiere ruimte
van de kerk aan de Klove
niersburgwal ruiste en bruiste. Hier
zijn de eerste twee van de vijf inlei
dende coupletten voor koor:
Stijgt, jubeltonen! stijgt naar boven
Uit vol en onbeklemd gemoed!
Het past ons dankbaar God te loven.
Die ons voor dwaalleer heeft
behoed;
Die onze vrome, vroede vaadren
Geen nieuw licht, maar het Licht
deed naadren.
Ruischt, jubeltonen! langs de
wanden
Van 's Heeren heilig bedehuis!
Bespeelt 't klavier, gij rappe
handen!
Dat de orgeltoon bezielend bruis'
En 't lied op 't heuglijk eeuwgetijde
Ons 't hart, tot vreugd gestemd, ver
blijde!
Na de inleiding ging de cantate
over tot de schildering van het ver
leden. Om te beginnen gaf het koor
te kennen:
Woedende zeeën met bruisende
baren
Sleepen de kerk onzer vaderen mee.
Het kinderkoor had deze opwek
kende tekst:
Vrees niet, kleine schaar van
dappren.
Houd de heilbanier in top!
Laat de breede kruisvaan wappren,
Hijsch haar hooger, hooger op!
Hierna kwam de uittreding van
1791 aan de beurt en uit een trio
voor sopraan, tenor en bas zijn deze
regels:
Wel u! gij bracht aan den Tijdgeest
geen lof.
Boogt niet voor de eerzuil der Rede,
Laagt voor 't Genie nooit geknield in
het stof,
Gingt met geen vrijdenkers mede:
Wel u, gij voorwerp van velerlei spot,
Stelt maar uw hoop op de trouw van
uw God!
Na een tussenspel voor orgel zette
de feestcante zich aan een beschou
wing over de situatie „na honderd
jaar" en dit levert vlammende
teksten op:
Nooit terug! Nooit rust genomen!
Alles leeft en werkt en woelt!
't Is geen tijd meer om te droomen.
Op! gij die in de aadren voelt
Nog een droppel Luther-bloed,
Steeds vooruit, vooruit met moed!
Het slot van de cantate is een be
werking van het bekende Luther-
lied:
Een vaste burg was onze God
voor onze vrome vaadren!
Hoewel ik maar piepkleine frag
mentjes overnam uit de fikse
feestcantate van 1891, zij zijn,
dunkt me, voldoende om aan te
tonen dat het door de aderen vloei
end Luther-bloed destijds aanzien
lijk luider sprak dan thans het ge
val is. De koek was trouwens met
die feestcantate nog niet op. Zon
dag 5 juli 1891 hield ds. J. P. G.
Westhoff een feestpreek en daarin
wemelde het ook van zelfgemaakte
Interieur van de (voormalige) hersteld-lutherse kerk aan de Klove
niersburgwal te Amsterdam. Het gebouw, waarin nu een bank is gevestigd,
dateert uit 1793. Het orgel, dat faam kreeg door de bespelingen van Jan
Zwart voor de NCRV-microfoon, is verhuisd naar de Eusebius-kerk te
Arnhem.
liederen. Direct al aan 't begin gaf
de feestredenaar zijn gehoor een
lied „van een uwer leeraars" op,
waarvan de eerste regel on
weerstaanbaar aan een sinterklaas
versje doet denken:
't Heuglijk eeuwfeest is verschenen!
Intussen moeten we dat „nooit te
rug!" uit de cantate niet letterlijk
nemen, want bij alle gejubel van
het honderd-jarig bestaan is ook
nog eens nadrukkelijk herhaald
wat bij de afscheiding of uittreding
in 1791 gold: „Indien zij, van welke
wij ons thans afgezonderd hebben,
tot het zuivere Leerbegrip onzer
Kerke terugkeeren, dan zijn wij be
reid ons weder met hen te vereeni
gen en als voren ééne Gemeente
met hen uit te maken".
In 1930 al was er een gesprek tussen
vertegenwoordigers van de „gewo
ne" lutherse kerk en de hersteld-
lutherse kerk (welke buiten
Amsterdam nooit tot grote bloei is
gekomen). Dit contact leidde tot
niets, de verschillen waren nog te
groot. Na de oorlog zijn de gesprek
ken hervat. Ze hadden toen meer
zin, omdat sinds de conferentie van
de lutherse wereldfederatie te
Lund in 1947 in de lutherse kerk
een beweging op gang kwam om
weer belijdende kerk te worden. In
het voorjaar van 1950 wees een
opinie-ondereoek uit dat ruim 94
procent van de leden der hersteld-
lutherse kerk vóór hereniging was
en na de nodige vijven en zessen
konden op 31 januari 1952 de ver
eiste stukken worden getekend en
waren na 161 jaar de vaderlandse
lutheranen weer in één kerkge
nootschap verenigd.
Sindsdien leefden de lutheranen
nog lang en gelukkig. Tenzij ze zo
mal zijn, op te gaan in de her
vormde kerk, want dan zal straks
niemand meer een droppel Luther-
bloed in de aderen voelen. Of zou
dat niet zo erg zijn?
antwoorden is met het oog op de
armoede in de wereld. De Vastenac
tie kan bijdragen tot een richting
van leven, waarin het geloof beleefd
wordt als één en verbonden met ver
antwoordelijkheid voor de mens. en
waarin de nood van de andere mens.
ook in wereldverhoudingen gezien,
niet bulten het eigen leven gehouden
wordt, maar in het eigen leven rich
ting bepaalt.
De Vastenactie heeft zich steeds
meer toegelegd op steun aan
kleinschalige ontwikkelingsprojec
ten, gericht op de verbetering van
een bepaalde situatie in een land of
streek. Er is volgens project
directeur W.J. Kreeftmeijer een dui
delijke verschuiving van investering
in gebouwen naar investering in
mensen en htm vorming. Bouwpro
jecten vormen nog maar vijftien
procent van de totale bestedingen.
Het accent valt nu op de vorming en
de scholing van de mensen zelf:
mensen in staat stellen zich van hun
situatie bewust te worden en hen de
kans te geven, zelf hun eigen pro
gramma's te realiseren. In direct
verband daarmee staan de projec
ten, die mensen helpen zich te be
vrijden uit onderdrukkende struc
turen.
Het meeste geld gaat thans naar
„zelf hulp-projecten", een sector die
tien jaar geleden nog helemaal on
deraan stond. Hieronder verstaat
men dan hulp aan basisge
meenschappen: coöperatieve bewe
gingen en strijdbare organisaties
van kleine boeren en landarbeiders,
van stadsarbeiders. vrouwen en
jeugd.
Het overgrote deel van de projecten
is ten gunste van plattelandsbevol
king. die het meest te lijden heeft
van armoede en uitbuiting. Bijzon
dere aandacht wordt ook besteed
aan onderwijs, dat aangepast is aan
de noden van de mensen en vooral
aan de noden van de Jeugd, die
uitziet naar werkgelegenheid en een
menswaardige toekomst <b.v. vak
onderwijs voor werkloze schoolver
laters). In de gezondheidssector heb
ben de initiatieven van preventieve
aard duidelijke prioriteit
De Vastenactie is. zoals gezegd, voor
kleine projecten, want kleine projec
ten kunnen gemakkelijker door de
mensen zelf in stand gehouden en
ook ln de toekomst gerund worden.
Daarbij is er als gevolg van het
contacten-net. dat men over de ge
hele wereld heeft opgebouwd, wel de
meeste aandacht voor projecten,
waar de r.k. kerk ergens mee te
maken heeft, maar niet uitsluitend.
Elke aanvraag om hulp wordt op
eigen mentes bekeken, want, zo zei
vice-voorzitter mr C E Schelfhout,
nood ls nu eenmaal niet confessio
neel.
door G. Verstraelen-Gilhuis
„Het pistool dat gericht is op
de borst van de aartsbisschop,
dat gebruikt is bij de huiszoe
king in de woning van de
bisschop van Bukeli, is gericht
op iedere christen in de kerk".
Met deze kernachtige woorden
begon de open brief van
achttien anglicaanse bisschop
pen van Oeganda aan presi
dent Amin. Een moedige brief
waarin aartsbisschop Luwum
en de zijnen publiekelijk het
met voeten treden van de men
senrechten en de vervolging
van de christenen in Oeganda
aan de kaak stellen.
De gevolgen van deze brief zijn be
kend: nog geen drie dagen na de
publikatie van deze brief verdween
de aartsbisschop samen met twee
ministers op geheimzinnige wijze.
De bijzonderheden over deze moord
het geënsceneerde auto-ongeluk
hebben we in de kranten van
afgelopen dagen kunnen lezen.
Er zijn ln Oeganda op een bevolking
van ongeveer tien miljoen ongeveer
zeven miljoen christenen (ruim 4 mil
joen katholiek en 3 miljoen angli
caans). daarnaast een 500.000 mos-
luns en 2 miljoen aanhangers van de
tradiüonele godsdienst. Sommigen
hebben zich wel eens afgevraagd
waarom de kerken in Oeganda niet
eerder een duidelijk geluid over wat
zich afgelopen zes jaar in Oeganda
afgespeeld heeft hebben laten horen.
Dat is voor ons in Nederland, waar
het schrijven van open brieven niet
veel meer dan inkt en zeker geen
bloed kost geen passende vraag. Wat
daar allemaal langs verborgen kana
len door chnstenleiders en anderen
met grote risico's gedaan is weten
wij niet. Ook vluchtelingen zijn
meestal spaarzaam in het geven van
bijzonderheden: het rijt wonden
weer open en familieleden worden in
gevaar gebracht.
In oktober 1975 ontving de paus president Idi Amin in zijn
zomerresidentie Castel Gandolfo.
Brandstapels
Het is niet voor het eerst dat christe
nen in Oeganda voor hun geloofso
vertuiging door het vuur moeten
gaan in de letterlijke zin van het
woord. Zo ergens in Afrika het gezeg
de „het bloed der martelaren ls het
zaad der kerk" waar geworden is,
dan is dit in Oeganda het geval ge
weest. Een honderd Jaar geleden
1877 werden de eerste zendelingen
aan het hof van koning (Kabaka)
Mutesa ontvangen. Aan dat hof ver
toefden grote schare jonge mannen,
„pages", die de koning allerlei
diensten moesten verlenen, maar
daarnaast ook een gedegen oplei
ding als toekomstige leiders van het
land ontvingen. Juist onder deze jon
ge mannen bestond veel belangstel
ling voor de nieuwe godsdienst. Zij
werden „lezers": zij ontvangen ge
loofsonderricht (catechisatie) en
leerden daarbij ook lezen, wat na
tuurlijk ook een belangrijke attrac-
Ue is
Spoedig zou echter blijken dat het
deze jonge mannen om heel wat
meer te doen was dan een oppervlak
kige vermeerdering van kennis. On
der de nieuwe vorst Mwanga, die in
1884 de troon besteeg, keerde het
getij voor de christenen. Het conser
vatieve deel van het hof. geleid door
de eerste minister, de Kattikiro, zag
met lede ogen aan hoe de invloed
van de christenen aan het hof groei
de, vooral onder de jongere gene
ratie.
Op een dag ging koning Mwanga op
nijlpaardenjacht Aangezien er ner
gens een nijlpaard te bekennen was
keerde hij vervroegd terug. Bij de
aanlegsteiger vindt hij niet zoals ge
bruikelijk de hem opwachtende pa
ges. Ook de jonge knaap Muwafu, de
meest geliefde partner in het ko
ninklijke slaapvertrek, is afwezig.
Tot zijn grote woede ontdekt Mwan
ga dat Muwafu niet alleen afwezig is.
maar tegen het gebod van de koning
in naar de „catechisatie" gegaan is:
samen met andere pages ontvangt
hij instructie ln de geheimen van het
christelijk geloof onder leiding van
Dennis Ssebugwawo, een der leiders
van de christelijke pages en zelf een
neef van de eerste minister.
Op Mwanga's bevel wordt Ssebug
wawo onmiddellijk met een speer
doorstoken. Alle andere pages wor
den in de paleishal bijeen gedreven.
De christenen wordt gevraagd naar
voren te komen. Zij krijgen nog gele
genheid om hun geloof te herroepen.
Maar ondanks smeekbeden van ou
dere familieleden houden zij vol: zij
zijn onderdanen van een hemelse
Koning. In ketenen wordt de groep
van 39 jonge mannen weggevoerd
naar een grote brandstapel om daar
langzaam geroosterd te worden.
Slechts de jonge Kamyuka, lievelin
getje van de zuster van de koning,
prinses Nassiwa, die zichzelf ook tot
het christelijk geloof aangetrokken
voelt, wordt nog gered. Dit gebeurde
eind mei 1886. Totaal zijn er in 1885
en 1886 ten minste 150 martelaren
geweest.
Oorzaak
Aanleiding hiertoe was vaak dat de
jonge christelijke pages niet meer
aan alle lusten en luimen van hun
wereldlijke heersers wilden voldoen.
De diepere oorzaak lag echter veel
eer bij de angst van het conservatie
ve deel van het hof voor al het
nieuwe, het verlies van eigen positie,
èn het gevaar voor mogelijke politie
ke inmenging van buiten af die dit
alles wel eens met zich zou kunnen
meebrengen. Dus was het zaak de
koning op te stoken tegen de onge
paste ongehoorzaamheid van de
christelijke pages.
Juist de vervolgingen brachten
echter steeds meer mensen er toe
om te vragen gedoopt te mogen wor
den. Vluchtelingen verspreidden het
geloof. En toen na een korte tijd van
rust koning Mwanga in 1888 op
nieuw zijn despotische terreur wilde
doorzetten, hebben de nieuwe chris
tenen niet geschroomd om samen
met de moslims de wapenen op te
nemen en via een coup Mwanga af te
zetten.
(De auteur van deze bijdrage, drs. G.
Verstraelen Gilhuis, is missiologe
en gespecialiseerd in de studie van
kerk en zending in Afrika).
ATOOMBOM
De vorige week vrijdag stond er op
de voorpagina van onze krant een
bijzonder huiveringwekkend be
richt: „Zuid-Afrika heeft in twee
jaar atoombom." Het kan nog vlug
ger. blijkt uit het commentaar. Hoe
sinister dit bericht is. wordt duide
lijk uit de opmerkingen van Connie
Mulder, de minister van buiten
landse zaken. Hij bevestigt noch
ontkent, dat wil zeggen praat daar
na zijn mond voorbij. Bij een aanval
doen regels er niet meer toe. Alle
middelen die ons ter beschikking
staan zullen gebruikt worden. Welke
die middelen kunnen zijn vermeldt
hij dan: een fabriek voor verrijking
van uranium en grote uraniumvoor-
raden. Het zijn allemaal bekende
geluiden. Ik weet niet of Connie
Mulder naar de kerk gaat, maar
soms doet dat ook weinig ter zake.
Ook zij die in het verleden in het
leven van miljoenen uit louter zucht
tot geweld een zelfhandhaving dood
en verderf gezaaid hebben gingen
naar een kerk. 't Triest maar waar.
Toch zal het tijd worden dat die
kerken in de wereld die nog iets
willen vasthouden van wat Jezus de
mensen leerde, tegen dit Lamech- en
Nebukadnezargebral hun stem ver
heffen. Vergeleken met datgene
waar hierover gesproken wordt zijn
die onnozele halve centen van het
anti-racismefonds, waarover som
mige mensen zich zo druk maken,
een druppel op een gloeiende plaat.
Het was Karl Barth die in zijn ethiek
de gedachte lanceerde dat een volk
bij zijn bewapening en eventuele
beslissing om daarvan gebruik te
maken zich moet afvragen of het
eigen volksbestaan zo'n groot goed
was dat daarvoor zoveel mensenle
vens in de waagschaal gesteld kon
den worden. Hij kon zich voorstellen
dat een volk afzag van geweld om
dat het een dergelijke mensenver-
slindende en God-onterende strijd
niet waard was. Ik ben bang dat die
gedachte in Zuid-Afrika slechts bij
enkelen leeft. Maar dat kan natuur
lijk beter worden.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Maassluis: P. C. Schoo-
nenboom te Krommenie, te Roo-
deschool (toez.): S. Janse kand. te
Hilversum; te Den Haag (toez.) en
Voorthuizen: B. M. Meijndert te
Lunteren.
Bedankt voor Bleskensgraaf: G. H.
van Kooten te Delft.
GEREF. KERKEN
Beroepen te De Lier: H. Moll te
Zwijndrecht-Grote Lindt; te Roden:
B. Fidder te Rotterdam.
Aangenomen naar Surhuisterveer)'
N. J. Goris te Haarlemmermeer
Oostzijde.
GEREF. KERKEN VRIJG.
Bedankt voor Ureterp: J. M. Goed'
hart te Zwolle.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Aalburg: P. Blok te
Dirksland; te Herkingen: A. Bac te
Boskoop; te Rotterdam-
IJsselmonde: N. W. Schreuder te
Goes.
GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Winnipeg (Can.):
drs. D.N. Habermehl te Oshawa
(Ont.Can.) (voorheen te Wormer).
Mauricio Lopez
De hoop, dat dr. Mauricio Lopez van
de evangelisch theologische facul
teit in Buenos Aires nog in leven is,
is erg klein geworden. Dit zegt het
zendingscentrum van de gerefor
meerde kerken in Leusden. De laat
ste maand is niets meer over hem
vernomen. Het laatste levensteken
van Lopez kreeg zijn familie begin
januari in de vorm van een brief.
Toch heeft het zendingscentrum de
kerken opnieuw gevraagd, te bidden
voor Lopez' veiligheid, omdat in dat
gebed niet alleen voor Lopez gebe
den wordt, maar voor alle christe
nen, die het slachtoffer zijn van on
gerechtigheid en vervolging. De ge
reformeerde zending was nauw be
trokken bij het werk van Lopez. Als
docent aan de evangelisch theolo
gische faculteit was hij vorig jaar dr.
L. Schuurman opgevolgd, die naar
Nederland terugkeerde.
(ADVERTENTIE)
Hervormd
Nederland
Deze week in Hervormd Nederland
o.a.:
Kindermishandeling komt overal
voor
Amerika wilde ook de Vietnamese
cultuur vernietigen
Schmelzer als ongewild pleitbe
zorger van links
Spanje op weg naar de demo
cratie
Beslissing over kunstmatige inse
minatie ligt bij ouders zelf.
Ik abonneer mij op HN vraag een
proefnummer
Naam:
Straat
Plaats:
Tel nr
Ab. prijs 31,- per halfjaar.
Zonder postzegel verzenden aan
Antwoordnummer 1776 Den Haag.
Bellen kan ook: 070 - 512111
HN la ook In de losse verkoop ver
krijgbaar TR 4
