Krediet op uw eigen huis. Wij helpen. Met een Planpoteek. Partijen zijn het eens over de koopkracht Prachtig programma van ballet-grootmeester ABN Man hoort negen jaar en tbr eisen Weinig boeiend spel met Kafka KUNST Verzoek om lichte straf genegeerd ■[ooijmans ;,reen kandidaat ■Pweede Kamer Het Nationale Ballet presenteert Balanchine PSP-Limburg wil streekplan herzien UTERDAG 19 FEBRUARI 1977 8g- BINNENLAND Trouw/Kwartet De overwaarde van uw huis (het verschil tussen de waarde van uw huis en uw eventuele hypotheek) stelt u als huizenbezitter in staat om doorlopend geld te lenen met het huis als onderpand. De ABN heeft daarvoor een ideale kredietvorm. De ABN Planpoteek. Wat riin de pluspunten? Het grootste pluspunt van de ABN Planpoteek is de mogelijkheid om weer op te nemen wat u hebt afgelost. Het bedrag dat u kunt lenen ligt tussen de f 15.000,- en f 50.000,-, maar is maximaal 70% van de taxatiewaarde (exccutiewaarde) van uw woning, verminderd met uw eventueel nog lopende hypotheek. De rente. De rente van de ABN Planpoteek bedraagt thans 9'/z% per jaar en kan per maand opnieuw worden vastgesteld. De rente over het uitstaande bedrag wordt elke maand tot op de dag nauwkeurig berekend. Er wordt een maandelijkse aflossing met u afgesproken; de:e bedraagt minimaal 1/180 deel van het met u overeengekomen limietbedrag. Daarnaast kunt u onbeperkt en boetevrij extra aflossen. Wilt u meer weten van de ABN Planpoteek? Dan is hier de coupon. U kunt mij helpen door meer informatie over de ABN I Planpoteek te sturen. I DhryMcvryMej.: - "I Straat: Plaats:. Ik heb wel/geen rekening hij de ABN re: Dc:e bon in ongefrankeerde envelop verrenden aan Algemene Bank Nederland. AfdelingO.D.50, Antwoordnummer 1555, Amsterdam, of inleveren by uw ABN-kantoor. I I I I A3 I Algemene Bank Nederland I I l I .J door Leo Kleyn BUTPHEN - Ondanks een uitdrukkelijk verzoek van psychia trische zijde de onder meer van doodslag verdachte Martien H. (34) tot een zo kort mogelijke gevangenisstraf te veroordelen, is gisteren tegen hem, behalve terbeschikkingstelling van de rege ring, negen jaar met aftrek geëst. H. heeft bekend in juli 1972 de B4-Jarige zenuwarts Paul van Bork om het leven te hebben gebracht De officier van justitie bij de rechtbank in Zutphen, mr. P.H.A.J., Dremers, verwees bij de motivering ran zijn eis naar het psychiatrisch rapport, waarin wordt opgemerkt Sat de tijd zal moeten leren welke therapie ter genezing van H. zal moe ten worden toegepast. Mede op pond daarvan vond hij het niet ge- venst al op korte termijn met de tbr-behandeling te beginnen. Wel er kende hij dat bij een langdurige ge vangenisstraf de kansen op genezing ir niet groter op worden. behalve aan doodslag op de bejaar de zenuwarts in Zutphen achtte de Officier H. schuldig aan brandstich ting in zijn woning in Brummen en aan poging tot moord op zijn vrouw, die een echtscheidingsprocedure in gang had gezet. Omdat tegen H. twee dagvaardingen waren uitge bracht, moest hij ook twee straffen eisen. Wegens doodslag en brandstichting vorderde hij zeven |aar met aftrek. Pin het hem ten laste gelegde ont- ende H. donderdag de brandstich- ing. Gisteren, bij de behandeling ran de poging tot, moord, bestreed UJ ook de opzet tot doden van zijn rouw. Hij zou haar slechts hebben trillen straffen voor de pijn die zij hem had bezorgd door hem, met hun flochtertje. te verlaten. ZIJ moest, zo irertelde hij de rechtbank in Zutphen gisteren, ook maar eens pijn lijden. Kasplantje Krukken In de nacht van 30 en 31 mei van het rorig jaar was hij daartoe, gewapend met een niet onaanzienlijk mes, naar haar woning gegaan. Zelf woonde hij, nadat zijn huis in vlammen was opgegaan, op een camping in Brum men. een dorp bij Zutphen. Bij de roettocht van de camping naar haar ironing liep hij op krukken, slecht- ter been als hij was sinds een hem in 1975 overkomen auto-ongeluk. Aan die omstandigheid ontleende de Officier van justiUe in zijn requisitoir mede het bewijs dat H., slechts lang- laam vooruit komend op zijn kruk ken, voldoende tijd had gehad voor Jcalm beraad" en rustig over leg", to als dat in het juridische taaltje heet als het om een moord of een poging tot moord gaat. Bovendien rond de officier dat H. kon weten Bat de messteken in de borst die hij ttjn vrouw toebracht, dodelijk kon- Ben zijn; in 1972 had H. ten huize van ie zenuwarts al ervaren welke uit werking steken met een schaar kun- hen hebben. gtan een verslaggever (DEN HAAO Staatssecretaris I looi j mans van buitenlandse zaken eft zich om strikt persoonlijke re nen teruggetrokken als kandi- it voor het lidmaatschap van de ►ede Kamer. Hij stond op de kan- itenlijst van de ARP op de ze- plaats. De president van de rechtbank, mr. R. W. Reindersma, deelde mee dat een van de messteken die H. zijn in haar slaap verraste vrouw had toe gebracht, rakelings langs het hart was gegaan. De vrouw heeft nog geruime tijd in levensgevaar ver keerd. Na de aanslag meldde H. zich eigener beweging bij de politie. Ruim 17, procent voor „modale" man door Johan van Workum De aan de Psychiatrische observa tiekliniek (POK) in Utrecht verbon den zenuwarts dr. L. J. E. Adriaens, die over H. heeft gerapporteerd, zei gisteren als getuigedeskundige dat hij behandeling wel mogelijk acht, maar dat die bijzonder moeilijk en langdurig zal zijn. Omdat de kansen op resultaat „toch al zo schraal" zijn, zoals hij in zijn rapport schrijft, pleitte hij ervoor die kansen niet nog verder te verkleinen door een behandeling vooraf te laten gaan door een lange gevangenisstraf. Volgens het POK-rapport Is H. voor zijn daden sterk verminderd toere keningsvatbaar. Zenuwarts Adri aens had bij de verdachte „diep ver ankerde neurotische storingen" ge constateerd. Volgens hem is zonder behandeling kans op herhaling van geweldsdelicten geenszins denkbeeldig, waarbij in het bijzon der de (inmiddels gewezen) vrouw van H groot gevaar loopt. De exvrouw van H. heeft tgegenover de politie verklaard nog steeds „vrese lijk bang" voor de verdachte te zijn. Mr. J. O. M. van Hoorn, die met mr. 8.W. Knoop als verdediger van H optrad, zei ln zijn pleidooi „de groot ste moeite" te hebben met de eis van de officier van Justitie. Zich base rend op het psychiatrisch rapport schilderde hij zijn cliënt als een psy chisch zeer ernstig gestoorde man, die zijn leven lang Iedere affectie heeft moeten missen en al tijdens zijn jeugd „verknoeid" is. Hij karak teriseerde H. als „een miezerig kas plantje, dat te weinig zon en water heeft gekregen". Geringe schuld Aan het oordeel dat H ln sterke mate verminderd toerekeningsvat baar is, verbond de verdediger de conclusie dat hem dan ook een ge ringe schuld valt aan te rekenen. Op die grond, en om zo snel mogelijk met de behandeling van H. te kun nen beginnen, bepleitte hij een kor te gevangenisstraf. Daarbij liet hij de rechtbank weten dat zijn cliënt bereid is tbr te accepteren en wil meewerken aan behandeling. Mr. Knoop voerde ln zijn pleidooi aan dat de brandstichting niet be wezen kan worden en dat de poging tot moord slechts als zware mishan deling te kwalificeren valt. In het voetspoor van zijn medepleiter wil de hij een korte gevangenisstraf op gelegd zien. Een lange straf, zei hij, zal een behandeling niet moeilijker, maar onmogelijk maken. „8traf", zei hij aan het adres van de officier van Justitie, „moet uitgaan boven vergelding." De rechtbank zal op 4 maart uit spraak doen. Première van „Le tombeau de Couperin" bij het Nationale Ballet „Prachtig. En hoe is Simpkin» ge~ door Hans W. Ledeboer AMSTERDAM In George Balanchine, meer dan zeventig jaar geleden in Leningrad (toen nog St. Petersburg) geboren en nu al Jaren vaste wortel heb bend in de Verenigde Staten (New York City Ballet) be schikt de westerse wereld over de laatste grootmeester van het academische ballet. Sluitfiguur in de lijn van Marius Pe- tipa en Michael Fokine. Tevens ver nieuwer en als zodanig in één adem te noemen met Diaghilew al was deze laatste géén choreograaf. Ook op de brug staand tussen acade misch en modem. eigenUJds ballet. Door techniek, een aantal geheel el- gen bewegingen en houdingen en ook door opvatUng en vertolking. Diepere emotie dan het klassiek- academisch dramatische, dat zo vaak blijft steken bij dansvirtuosl- teit, die Immers is gevat ln een lijst van een soms ln hoge mate drakerig verhaal. Bijzondere tederheid van gevoelens, van muzikaliteit. Geen geprogrammeerde mime, maar alle gevoelens en emoties gevend als we zenlijke danselementen. Met dat al les een enorme danstaal-rljkdom en een zeer gedegen historische kennis, die ln Balanchines balletten ten vol le wordt benut. Het Nationale Ballet introduceerde nu in de Amsterdamse Stadsschouwburg een Balanchine- programma. dat dinsdagavond 22 fe bruari ln het Circustheater ln Sche- veningen is te zien, woensdagavond naar de Rotterdamse 8chouwburg komt en donderdag terugkeert naar de Stadsschouwburg in Amsterdam. Verwachting Wij hebben dit'programma, dat be halve „Donizetti VariaUes", „The Four Temperaments" en „8ymfonie in C" nu als première .Xe Tombeau de Couperin" brengt, dan ook vol verwachting tegemoet gezien. Ook met een lichte huiver van vrees. Want het werk van Balanchine is door de muzikale gevoeligheid en de emotionele subUlltelt uiterst kwetsbaar. Iedere onzorgvuldigheid in afwerking breekt de sfeer en ver vlakt al dat moois. Weftm, Het Nationale Ballet toont zich geheel tegen deze zo moeilijke opgave opgewassen. De muziek is het gelijknamige mu ziekwerk, dat Maurice Ravel in 1917 componeerde als hulde aan de grote Franse barokcomponlst Francois Couperin en Balanchine heeft zijn grondige historische kennis ln zijn choreografie gebruikt om de sfeer uit de renaissance en de barok op te roepen, ln feite dus nog vóór het ontstaan van het academische bal let, dat immers ln de tijd van Lode- wijk XIV eerst gestalte kreeg. 8feer, niet de ln die jaren nog primi tieve techniek. Balanchine heeft wel degelijk zijn eigen verrijkte klas siek academische danstcchnlek toe gepast met alle subtiliteiten en diepten. Daarmee is „Le Tombeau de Coupe rin" zo boelend geworden. Eenvou dig aandoende paardansen, zoals eeuwen geleden gebruikelijk was. Geen op de voorgrond brengen van solisten met schitterwerk, al ls er heel wat virtuositeit van alle dan sers vereist. Vloeiende, soepele dansthema's, een uitgroeien van lij nenspel uit lijnenspel, sierlijkheid en verfijning, soms zelfs sereniteit. Maar ook vrolijke frivoliteit, humor tot zelfs folklorische, landelijke boertigheid. Bij dat alles, zoals ln alle Balan chine balletten een heel strakke sty- lering, mooie symmetrie, bijzonder hoge eisen stellend aan alle er in optredende dansers. Enerzijds is het wellicht een waagstuk voor een ge zelschap als Het Nationale Ballet om juist dit Balanchine-programma te brengen. Anderzijds bewijst het er mee zijn kwaliteit: het toont zich volkomen opgewassen tegen deze opgave, welke slechts weinig ballet ensembles ter wereld gaaf zullen kunnen volbrengen. DEN HAAG Werkgevers, re gering en vakbeweging zijn het al vast over één ding helemaal eens: de modale werknemer moet er dit jaar ruim anderhalf procent in koopkracht op voor uit gaan. Deze modale man verdient thans 2012 gulden bruto per maand, is ge trouwd en heeft twee kinderen. Ook al zijn regering, werkgevers en vak beweging het dus eens over zijn koopkracht, toch doet deze man er verstandig aan die anderhalve pro cent niet maar vast uit tje geven. Hij krijgt er namelijk nooit een cent van te zien. Dit cijfer van anderhalf procent heeft namelijk uitsluitend theore tische waarde. Deskundige cijferaars noemen het de stijging van het „reëel vrij beschikbaar inkomen". Dit cijfer geeft aan hoeveel de koopkracht van de modale man in 1977 stijgt ten opzichte van zijn koopkracht gedurende heel 1970. Anders gezegd: als je al zijn netto week- of maandloon, plus kinderbij slag, plus netto vakantiegeld, dat hij dit jaar vermoedelijk zal ontvangen, vergelijkt met hetzelfde totale netto door André Rutten ROTTERDAM In het Piccolotheater is onder auspiciën van de Toneelraad de produktle „Insomniac" (lijder aan slapeloos heid) in première gegaan, gemaakt door Andy 8mith, een Engel se schrijver, David Mouchtar Samorai, in Bagdad geboren, in Israël opgevoed en opgeleid, samen met een Engelse ontwerper en drie Nederlandse acteurs. „Facetten van Kafka" luidt de on dertitel. Inderdaad vind Je in de voorstelling de feiten terug, die door gaans worden aangevoerd als een psychologische verklaring voor de schuldgevoelens, die Franz Kafka door zijn dominante, autoritaire va der Hermann Kafka kreeg opgedron gen. Daarvoor is gebruik gemaakt van dagboeknotities en verhalen van Kafka zelf. Om iets te bereiken, dat Ik nu maar een „Kafka-sfeer" noem, zijn in een zwarte speelruimte symmetrisch witte stoelen, een tafeltje, een bu reau, deurkozijnen en raamlijsten geplaatst, waarbinnen in het wit ge klede figuren spelen: Kafka zelf (Ad Femhout), zijn vader (John Leddy), zijn moeder (Ellen Röhnnan). In principe spelen zij gestyleerd. niet naturalistisch dus, behalve in de rechtstreekse gesprekken tussen va der en zoon, die dan weer wel hevig geëmotioneerd zijn zoals er trou wens ln het hele spel een sterke spanning wordt gesuggereerd. Naar mijn smaak werkten de zo ge maakte effecten averechts. Ik onder ging eigenlijk het tegendeel van wat ik onderga als ik Kafka lees. Dan ben ik gefascineerd, nu vond ik het onin teressant. Eigenlijk hebben de ma kers van deze voorstelling het tegen overgestelde gedaan van wat ken merkend ls voor de manier waarop Kafka zijn verbeeldingswereld op zijn lezers overbrengt Omdat Guus Sötemann dat ln zijn inleiding „Over het lezen van Kafka" (Arbeiderspers 1957) raak heeft geformuleerd citeer ik daar Iets uit. Hij gaat uit van de eerste zin van Kafka's „De gedaante verwisseling". die ik in de vertaling Van een verslaggever MAASTRICHT - Het gewestelijk Bestuur van de PSP ln Limburg heeft gisteren de minister van ruim telijke ordening gevraagd om Pro vinciale Staten van Limburg te dwingen het onlangs goedgekeurde streekplan Zuid-Limburg te herzien. Speciaal ten aanzien van de Graet- heide die aangewezen ls als Indus trieterrein voor D8M Chemie. van Nini Brunt citeer: „Toen Gregor Samsa op een morgen uit onrustige dromen ontwaakte, ontdekte hij dat hij ln zijn bed ln een monsterachtig ongedierte was veranderd." Söte mann noemt dit de „nuchtere constatering van een absurd en lugu ber voorval", typerend voor Kafka's wereld. Hij constateert verder, dat Kafka bijna altijd ln een uiterst za kelijke. „mattcr-of-fact "-toon schrijft, in eenvoudige, heldere en voor ledereen begrijpelijke woorden, een ijzeren logica volgend, iedere re denering en overweging volkomen consequent. De voorstelling heeft enkele duide lijke dingen de gesprekken met de vader b.v., maar dat blijven dan hef tige ruzies tussen vader en zoon. Daaromheen blijf Je als toeschouwer meestal in het duister tasten naar de bedoeling van het vertoonde. De ver beeldingswereld van de makers ls klaarblijkelijk op een andere manier gevoed dan de mijne, zodat zij ande re relaties hebben met de wereld van Kafka dan ik. Dat levert alleen maar kortsluitingen op. portie over heel 1976, hoeveel is er dan meer? De regerlhg vindt als koopkrachtver betering „ruim anderhalf procent' genoeg. Eergisteren nog schreef mi nister Boersma dit nog aan de Twee de Kamer. De werkgevers hebben daarop meteen uitgerekend dat hun huidige loonaanbod maximaal één procent per 1 Januari naast de prijscompensatie een koopkrachtstljging van 1,6 procent oplevert voor de „modale" man. Ons aanbod voldoet dus aan wat de rege ring wil, zeggen de werkgevers nu. De FNV evenwel becijfert de looneis van de vakbeweging twee procent plus prijscompensatie eveneens ln ruim 1,5 procent verbetering koopkracht. Zowel werkgevers als vakbeweging voelen zich dan ook gesteund door Boersma's brief. Levert dat procent extra dat de vak beweging wil, dan geen enkele koopkrachtverbetering meer op? Zonder twijfel wel, al zal het effect op de koopkracht niet dat volle pro cent zijn, vanwege belastingen en enige extra prijsstijging, die dat pro cent meer loonstijging zal veroor zaken. Het verschil in uitkomst wordt ech ter waarschijnlijk vooral verklaard doordat de werkgevers uitgaan van veel minder prijsstijging ln hun be cijfering. dan de FNV doet. De werkgevers willen de gehanteerde cijfers liever niet kwijt, omdat het Centraal Planbureau ze nog niet I heeft willen goedkeuren. De FNV- rekenaars geloven echter niet dat de officiële voorspelling voor de inflatie zal uitkomen. De laatste maanden was de prijsstij ging minder dan verwacht Voor heel 1977 wordt nu door het planbu reau op rond zes procent inflatie gerekend. Het Jaar begon met rond acht procent. Om dat gemiddelde van zes te halen, moet de inflatie in december dus zijn gedaald tot rond 4,5 procent En dat zien ze bij de FNV nog niet gebeuren. Onzeker Een ander cijfer voor de te verwach ten prijsstijging heelt al gauw een groot gevolg voor het koopkrachtcijfer. De vakbeweging gebruikt dit cijfer daarom niet graag. Het is zo onzeker. Regering en werkgevers hebben echter dit cij fer nog steeds als centrale punt in hun benadering. De kwestie is dat regering en vakbe weging het gemiddelde van heel 1977 vergelijken met dat van heel 1976. Een loonsverhoging ln novem ber 1976 vergroot dan al de koopkracht van 1977, zelfs al zou het loon ln heel 1977 niet verder meer omhoog gaan. Zo redeneert de werknemer echter niet. Die kijkt naar de Inhoud van zijn loonzakje, en hoort van de stijgende prijzen. Daarom eist de vakbeweging auto matische prijscompensatie: de lo nen moeten omhoog met hetzelfde percentage als waarmee de prijzen het afgelopen halfjaar stegen. Ter wijl werkgeversvoorzitter Van Veen -met „prijscompensatie" al bedoelt dat de lonen zo moeten stijgen dat het koopkrachtcijfer voor de moda le man voor het hele jaar 1977 posi- Uef wordt „Incidenteel" Ellen Böhrmann, John Leddy en Ad Fernhout in „Inaomnioc" Iets anders ls dat in het koopkrachtcijfer van 1,6 procent bij de werkgevers ook de „incidentele" loonstijging is meegerekend (Dat zijn promoties en dergelijke). Vorig jaar was daarvoor een half procent Ingeschat, maar het bleek uiteinde- 1 lijk bijna twee procent te zijn gewor den. Vandaar dat de werkgevers de post „incidenteel" voor 1977 nu schatten op anderhalf procent. Voor de modale man die geen promotie maakt, schiet er dus van die 1,6 procent koopkrachtverbetering alechts een tiende procent over. Re den temeer dus voor deze man om nog maar even te wachten met extra uitgaven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 9