Tjerk Vermaning: komplot
van jaloerse geleerden
dichtbij
Einde van de zegetocht
„orrimentaar
^Omroepwet
Amateur-archeoloog of meester-bedrieger?
^Energie
Zes
vondsten
„Ik dacht het al: ik moet paarden verwsen"
stuur een brief
,geen vreemden'
het. weer
Dooi en vorst
Politie denkt aan
opzet bij botsingen
op spoorbaan
TjTERDAG 29 JANUARI 1977
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 5
e[
{)e door minister Van Doorn voor
gestelde wijzigingen in de omroep
wet verdienen met bijval te worden
pegroet. Met name is het toe te
juichen, dat de minister de voor
gaarden om als nieuwe zendge
machtigde te worden toegelaten wat
(neer toegespitst heeft en daarbij
ftok andere factoren wil laten gel
den dan. alleen het aantal contribu
tie (en luistergeld) betalende leden.
vjCort gezegd: een derde AVRO-
ITROS is in Hilversum en Bussum
jjiet nodig.
ket maakt geen resolute indruk,
rilat de minister zijn eigen, van de
y'jfiuidige regeling afwijkende ideeën
lover de vragen rondom het lidmaat-
lichap van een omroepvereniging
Sjiiet in deze voorgestelde wijzigin
gen heeft ondergebracht. Niet erg
"èneldhaftig, maar uit het oogpunt
^an praktische politiek wél verstan
dig, gezien de neteligheid van het
jJjrobleem en de gevoeligheid van
*~Cen aantal omroepverenigingen en
Icamerleden op dit punt. Het was
'immers mogelijk geweest dat de
"^ndere, minder omstreden punten
Iegelijk met deze ontkoppeling op
en en dezelfde klip waren vastgelo-
Het halve ei is ook in de
lolitiek vaak beter dan de lege dop.
*e minister verdient bijval in zijn
nclusie, dat de bepalingen over
radio en televisie via de ether in
;elijke mate moeten gelden voorde
;abelomroep. Met zijn conclusie
:ijn wij het van harte eens. Alleen is
liet duidelijk op welke andere argu-
enten deze conclusie steunt dan
ip door deze zelfde minister ge
schreven nota's.
~^Er zit hier toch echt een moeilijk
heid met de grondwettelijke garan-
zifie van vrijheid van meningsuiting.
~"~ot nu toe gaat nog steeds de rede-
iering op, dat aeze vrijheid niet van
oepassing k&n zijn op uitingen via
•^jde ether, omdat het aantal midde-
jollen daartoe door de techniek be-
'cjperkt wordt,
ve
°jHet aantal drukpersen dat iemand
iCjin Nederland wil opstellen en in
3 jerking houden, hoeft op geen en-
ckele wijze gelimiteerd te worden.
«Het aantal golflengten en kanalen
om radio- en televisieprogramma's
door te geven is daarentegen
- beperkt.
De profeten van de kabeltelevisie
- toveren ons nu echter een toekomst
-voor ogen, waarin deze technische
beperkingen opgeheven zijn. On-
feerzijds willen wij hen best voor
alse profeten houden als zij zich
:etten an het schilderen van alle
erru kingen, die het einde van de
sch rste in etherland met zich
rengt, maar op het t van de
^techniek zullen zij w gelijk aan
un kant hebben.
A-jIn dat geval zullen we dan wel een
-jvaste grond moeten hebben om
Jdaarop de theorie van de wijze
zelfbeperking te funderen, want an-
clders blijft het tegen de achtergrond
^van alle bepalingen en uitspraken
eJover de vrijheid van ningsuiting
t ieen discussie zonder einde. Is de
eijminister op dit punt niet net iets te
a^elfverzekerd?
nOe blijdschap van prof. dr. W. van
ö«pool, voorzitter van de Landelijke
^"stuurgroep energie-onderzoek
;ejLSEO), dat er ,,nu eindelijk een
zpaar knopen zijn doorgehakt", is
egiok de onze. Willen we over enkele
lejientallen jaren nog steeds op een
Aanvaardbare manier kunnen be
schikken over een voor onze samen-
zweving passende hoeveelheid ener
gie, dan moet daar nu al aan ge-
tdlverkt worden. Nu het kabinet zijn
^tandpunt heeft bepaald over de
hoofdlijnen van het voorgestelde
ftationalé onderzoekprogramma,
iefan dat doelgericht gebeuren,
ail
3£>at standpunt moet de blijdschap
iafan de LSEO-voorzitter toch ook
^lat hebben getemperd. De
egtuurgroep vroeg voor het op gang
rulrengen van onderzoek in nieuwe
eflichtingen 55 miljoen gulden per
nfear extra. Er kwam 23 miljoen uit
Ie bus, nog niet de helft dus. Maar
^Jaarbij moeten twee dingen worden
ledacht.
ld
«Jen eerste betekent deze verhou-
Jing zeker niet dat er nu maar op
ialve kracht vporuit wordt gevaren.
p^Wel zo belangrijk is namelijk de
ïerprogrammering van lopend on
derzoek. Dat is geen eenvoudige
daak. Terecht merkte minister Lub-
g«ers op, dat weliswaar mensen
;®hoeilijk in beweging te krijgen zijn,
maar dat dat al helemaal geldt voor
jnd
djat moeten gebeuren.
^jfen tweede waren de voorstellen
,e|an de# stuurgroep ook nog niet
eipnereet genoeg om overtuigend als
Dtjasis van financiële eisen te kunnen
dienen. Op dit punt is de LSEO
jan zij niet alleen enige dank
^Verschuldigd aan de Raad van ad-
?d»cs voor het wetenschapsbeleid
|RAWB). Deze raad had een ongc-
door Jan Sloothaak
ASSEN Is Tjerk Vermaning
eerder een meester-bedrieger
dan een amateur-archeoloog?
Deze vraag zal centraal staan
tijdens een driedaags proces in
Assen. Op 2, 3 en 4 februari
moet Vermaning terecht staan,
beschuldigd van oplichting en
vervalsing. Zal dan duidelijk
worden of de „opzienbarende
vondsten" die deze amateur-
archeoloog deed inderdaad
vals of tóch echt zijn?
De grootste angst van Vermaning
zegt hij is steeds geweest dat dit
juist niet duidelijk zal worden. Het is
de vraag of zijn schuld of onschuld
onomstotelijk kan worden vastge
steld. Gebeurt dit niet en volgt ont
slag van rechtsververvolgtng, dan
blijft er onzekerheid bestaan over de
wetenschappelijke waarde van zijn
vondsten. Vermaning, bijgestaan
door zijn advocaat mr. G. M.
Doornbos die heeft aangekondigd
met een aantal getuigen décharge
te zullen komen gaat er in ieder
geval hard tegen aan.
De op 18 januari 1929 in een bin
nenschip te Staphorst geboren Tjerk
twaalfde kind van het schip-
persgezin Vermaning heeft zich
een onverdroten vechtjas getoond.
De leergierige Tjerk Vermaning
kreeg mede door de tweede we
reldoorlog niet de kans om te leren,
maar al in zijn jongensjaren verdiep
te hij zich in de prehistorie. Hij weet
een enorme kennis te vergaren
daarover zijn vriend en vijand het
wel eens en ziet kans die op een
gegeven moment ook te gebruiken.
In de jaren zestig doet de ongeletter
de schipper en slijper van maaima-
chines de geleerden versteld staan.
Honderden 'vondsten werpen een
nieuw licht op de vaderlandse ge
schiedenis.
Tjerk Vermaning bracht die geschie
denis terug tot rond vijfenvijftigdui
zend jaar geleden. De amateur-
archeoloog ging er prat op en dat
werd later ook wel door prof. dr. H. T.
Waterbolk van het Biologisch Arche
ologisch Instituut (BAI) te Gronin
gen erkend dat hij zijn vondsten
had gedaan als gevolg van een door
hem zelf opgestelde theorie over de
prehistorie. Later versluierde hij die
uitspraak wel weer wat door zijn
beweringen dat hij rechtstreeks Con
tact had gehad met de Neandertha
lers, die in visioenen tot hem
kwamen.
Dit aspect komt ook enkele malen
naar voren in een boekje „Steen des
aanstoots" dat de Groningse journa
list Ton Hulst over Vermaning
schreef en dat pas verscheen na de
beschuldiging van vervalsing. De
vondsten van Vermaning werden
dusdanig gewaardeerd dat in recen:
te geschiedenisboekjes wel naar hem
wordt verwezen. Zullen die boekjes
een herdruk moeten ondergaan?
Misschien zal dat bij het driedaagse
proces straks blijken.
Vermaning zelf heeft steeds volge
houden dat er een komplot tegen
hem is gesmeed door jaloerse geleer
den die zijn zon niet in het water
konden zien schijnen. Zo ervoer hij
dat al in een vroeg stadium. Verma
ning werd gevierd maar hij zocht ook
erkenning. Die kreeg hij overigens
ook wel. Onder meer werd hem de
culturele prijs van Drente uitgereikt.
Hij verkocht zijn stenen vondsten
aan musea en andere instellingen en
beurde daar in totaal een 120.000
gulden voor. Zelf vond Vermaning
dit povertjes afsteken bij zijn ver
dienste voor de wetenschap. Op zijn
soms wat snoeverige toon en met
zijn immer vechtlustige houding
vond hij dat hem minstens een ere
doctoraat toekwam en een financiële
tegemoetkoming die het mogelijk
maakte verder te werken.
Vermaning verbitterde, naar zijn ei
gen zeggen ook omdat geen geloof
werd gehecht aan zijn theorie dat hij
de Nederlandse geschiedenis in wer
kelijkheid wel tot 250.000 jaar had
verlengd (in plaats van 55.000 Jaar).
In 1972 verklaarde Vermaning tege
nover Trouw: „Het is een kliek. Alle
maal haat en nijd onder elkaar. Ze
gunnen het elkaar niet, laat staan
dat ze het de amateur Tjerk Verma
ning gunnen." Toen hij in maart
1975 werd gearresteerd, verdacht
van het verkopen van vervalste
archeologische vondsten, schreef
Vermaning dit onmiddellijk weer
toe aan de enge jaloezie van de
wetenschap.
Op hetzelfde moment dat Verma
ning door de politie werd verhoord
en zijn museumschip in Smilde
doorzocht en leeggehaald werd er
in het provinciehuis een persconfe
rentie gegeven. Op die achttiende
maart verzamelden zich de mannen
van de wetenschap die eerst Verma-
nings vondsten als echt hadden aan
geduid maar nu als vals aan de kaak
stelden, tezamen met leden van jus-
meen gedetailleerd advies opgesteld
over het advies van de LSEO.
Dit mag een wat wonderlijke proce
dure lijken, het leverde in elk geval
een bepaling van prioriteiten op die
meer aanknopingspunten voor de
beleidsvorming bood dan het oor
spronkelijke advies. Die prioritei
ten zijn ook in grote lijnen door de
regering overgenomen. Voor de
RAWB, die nu eindelijk volledig
bemand is, lijkt een steeds vitalcrc
rol weggelegd.
ASSEN De aandacht zal zich
tijdens het komende proces te
gen de amateur archeoloog
Tjerk Vermaning vooral richten
op zes stenen werktuigen. Deze
vondsten van Vermaning staan
bekend als blauwmeerbijl. de
leemdijkbijl, de schaaf uit Hij
ken en nog twee andere „ste
nen" uit Hijken. Deze stenen
zouden zijn vervalst en ook zou
Vermaning niet de juiste
vindplaats hebben opgegeven.
Hij verkocht ze aan het provin
ciaal museum van Drente voor
50.000 gulden.
TJERK VERMANING
titie, politie en provinciale bestuur-
deren.
Aanwezig waren ook prof. H. T. Wa
terbolk van het Groninger Instituut
en prof. J. D. v. d. Waals, eertijds
conservator van het Provinciaal Mu
seum in Assen, vervolgens directeur
van het Rijksinstituut voor Oud
heidkundig Bodemonderzoek en
sinds enkele maanden verbonden
aan het Groningse instituut van
prof. Waterbolk. Dit tweetal met na
me gaf hoog op van de vondsten van
Vermaning. Nu waren ze echter hon
derdtachtig graden omgedraaid
dank zij een nieuweling in archeolo-
genland, de 27-jarige geoloog drs
Dick Stapert. Dat drs Stapert tot
een zo volledig tegengestelde con
clusie was gekomen dan de beide
hooggeleerde heren, lag aan het feit
dat hij vanuit zijn geologische ach
tergrond een geheel andere metho
diek had toegepast, zo verklaarde
prof. Waterbolk.
De bioloog Waterbolk en de
kunsthistoricus Van der Waals had
den wat Stapert als geoloog wel
meent te hebben aanschouwd, zoals
slijpsporen die niet op Vermanings
stenen thuis horen; en een glans
laagje dat er gemakkelijk af te krij
gen was, hetgeen niet zo behoort te
zijn. Dat laatste verklaart Verma
ning echter uit een door hem aange
voerde andere interpretatie van de
werking van dooi en vorst. En die
slijpsporen, wel die zijn natuurlijk
en ook ontstaan door de werking
van de grond door de eeuwen heen.
Bovendien zijn sommige stenen bij
het aardappelrooien naar boven ge
haald en soms door de machines van
een aardappelmeelfabriek gehost
voordat ze werden geselecteerd van
de aardappelen. Dat de stenen zou
den zijn gemaakt op een schareslijp-
machine vindt hij een lachertje. Ap
paratuur waarmee de vervalsingen
eventueel zouden zijn gemaakt, is
overigens nooit gevonden.
Eenvoudig ligt de zaak kennelijk
niet. Het heeft twee jaar geduurd
voordat de rechtercommissaris mr
W. C. van Oordt, zijn onderzoek kon
afronden en ook de officier van jus
titie mr C. J. van Epenhuysen,
moest daarna nog uitstel vragen.
Het is zijn bedoeling om naast prof.
Waterbolk en drs Stapert ook<Jrs O.
H. Harsema, conservator aan het
provinciaal museum van Drente en
ook verbonden aan het BAI in Gro
ningen, alsmede dr E. R. Groeneveld
van het gerechtelijk laboratorium in
Rijswijk, als getuigen charge te
laten optreden.
De getuigen die mr Doornbos, ver
dediger van Vermaning, zou oproe
pen zijn: prof. dr J. D. van der Waals
en de heer A. Meijer, belden van het
biologisch-archeologisch instituut
in Groningen, prof. dr ir D. Goosen
(directeur van het instituut voor in
ternationale luchtkartering in En
schede) en de archeoloog dr ir G. H.
Franssen uit Bennekom.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw,
jury politieke prent, Postbus 859, Amsterdam. Naam en adres aan
de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een
boekenbon.
VAN EEN LEZER-
Op 16 december van het afgelo
pen jaar vond een vuurgevecht
plaats in de stad Sao Paulo in
Brazilië, waarbij de militaire po
litie drie mensen doodde. Twee
mensen stierven door kogels, de
derde werd overreden Volgens
militaire autoriteiten ging het om
de leiders uan de in Brazilië ver
boden Partido Comunista do
Brasil, een op China georiënteer
de communistische partij. Ti}
dens dezelfde operatie werden
twaalf ménsen gearresteerd In
een officieel communiqué, dat op
28 december door de militaire au
toriteiten werd uitgegeven wer
den de namen van zes van de
ticaalf arrestanten bekend ge
maakt. Het waren de advocaat
Aldo da Silva Arrantes. de inge
nieur Haroldo Borges Rodrigues
de Lima. Elza de Lima Monnerat.
de journalist Wladimir Ventura
Torres Pomar, Joaquim Celso de
Lima en Maria de Trindade De
namen van de overige zes werden
niet vrijgegeven.
Het niet vrijgeven van deze na
men is voor Amnesty Internatio
nal reden om aan te nemen dat
deze mensen het gevaar lopen ge
marteld te worden. Die vrees
wordt nog versterkt door het feit
dat het vooronderzoek in handen
is van commissaris Sergio Fleu-
ry. door Amnesty al eerder een
van de wreedste folteraars in
Brazilië genoemd. Tegen Fleury
is een proces gaande, waarin hij
wordt beschuldigd de leider te
zijn van het beruchte Eskader des
Doods. een sevu-
politieorganisatie die de ver
antwoordelijkheid draagt voor
moorden op honderden mensen
in Brazilië.
Het is van het allergrootste be
lang dat er op de Braziliaanse
autoriteiten pressie wordt uitge
oefend. om de veiligheid van de
gevangenen te garanderen. Me
thode om pressie uit te oefenen is
onder meer het schrijven van
brieven naar Braziliaanse auto
riteiten (in het Engelsmet daar
in het verzoek om:
0 bekendmaking van de namen
van allen die tijdens de bovenge
noemde operatie zijn gearres
teerd:
0 de mogelijkheid dat advocaten
rechtstreeks contact mogen heb
ben met hun politieke gevan
genen:
~0 het vooronderzoek uit handen
te nemen van de omstreden Fleu
ry en over te dragen aan een
andere politiefunctionaris:
0 het vooronderzoek zo Spoedig
mogelijk te beëindigen en het ei
genlijke proces te laten beginnen
iHet is van belang voor de gevan
genen dat een vooronderzoek zo
kort mogelijk duurt Gebleken is,
dat tijdens dit vooronderzoek de
kans op martelingen het grootst
is en dat vooroorzoeken vaak
langer duren dan wettelijk is toe
gestaan
Brieven met een dergelijke m-
Jioud kunnen gestuurd worden
naar
Presidente da Republica
General Ernesto Geisel
Palacio da Alvorade
Brasilia iDF>
Brasil
of naar
Con\mandante do Segundo
Exercito
General Dilermando Gomes
Monteiro
Rua Abilio Soares 1600
Sao Paulo iSP)
Brasil
Ongeveer 10.000 keer per dag glijdt de stem van de nieuwe Amerikaanse
president Jimmy Carter door de handen van Corry Rouwenhorst (23) en
haar collega's van het Rotterdamse Sonopresse, dat van de regering van
de VS opdracht kreeg om enkele tienduizenden flexibele grammofoonpla
ten te persen met de complete inaugurale rede van Carter. Het bedrijf
bleek het enige te zijn dat de rede op een single kan persen
Nu we het toch over Carter heb
ben; de leider van het Amerikaan
se volk krijgt natuurlijk zo vlak
na zijn installatie heel wat brie
ven met gelukwensen. Van enkele
leerlingen van de John Muir
School ontving hij ook enige me
dedelingen, uiteraard wat minder
officieel van aard. Zoals bijvoor
beeld die van Erika Wagner:
„Heel lang geleden ging een van
de presidenten dood Ik weet zijn
naam niet meer, maar pas op als u
de straat over steekt".Ook Mi
chael Brush's brief getuigt van
humor: „Wij hebben thuis geen
sofa, dus als u naar Berkely komt
moet in een hotel gaan slapen.
Trouwens, zijn vader en moeder
laten geen vreemden in huis".
Carter acht het overigens niet
meer nodig dat zijn telefoonge
sprekken door een derde worden
genotuleerd. Hij maakt zelf aan
tekeningen zodra hij de hoorn op
de haak heeft gelegd.
door hans de Jong
We 21jn weer eens aan het
kwakkelen. In de nacht van
donderdag op vrijdag begon
het al in Groningen met
plaatselijk tussen de stad en
Delfzijl drie cm papsneeuw.
Dit weekeinde zal er op meer
plaatsen, ook naar het zuiden
toe, een sneeuwbui kunnen
vallen. Na de passage van de
eerste golfstoring (Marken
tién mm neerslag) zal dan
ook de tweede uit Zuid-
Engeland voorbij zijn op weg
naar Zuid-Zweden. Overal
gaat de wind dan uit noord
oost tot noord waaien en er
vindt een temperatuurdaling
tot twee graden boven nul
plaats. Dat is de waarde, die
gisteren de hele dag al door
schepen op de Noordzee ge
meld werd. Jutland meldde s
middags een tot -een graad
Celsius. Dat de wind nog zo
stevig toepakt aan de noord
zijde van de Engelse depres
sie kwam door toedoen van
een Groenlandse hogedru-
kuitloper die zich via Schot
land in de richting van noord-
Engeland uitbreidt. Het weer
blijft de eerste paar dagen
vrij koud met 's nachts tij
dens de verwachte opklarin
gen hoogstens een paar gra
den vórst. In Zweden en Fin
land is de winterkou afgeno
men door een eerste depres
sie, die al opvullend naar het
noordelijk deel van de Bot-
nische Golf trok. In Lapland
werd vrijdagmiddag nog wel
-tien tot -dertien graden ge
meten rnaar dat stored in
geen verhouding tot de extre
me kwikstanden op het
noord-Zweedse station Kare-
suando op 24 en 25 januari JL,
beide malen -43 graden. Op
laatstgenoemde datum be
droeg het maximum
zelfs .-40.
Natuurlijk, zoals bij elke
kouinval, veren de
schaatsminnaars en andere
belangstellenden prompt op.
Een schippertje uit het hoge
noorden zei dit keer de winter
wel te zien zitten want „het
weersverlop voltrekt zich an
ders dan voorafgaande ke
ren". Het kan zijn, dat hij iets
bijzonders in de lucht ont
dekt heeft, maar de weer
kaart geeft nog geen aanlei
ding tot optimisme De baro
meters mogen dan in West-
Europa hier en daar oplopen,
voor de kust van midden-
Noorwegen handhaaft zich
een diepe depressie (boven de
Noorse Zee), die gistermid
dag op het weerschip Mike
zelfs nog iets uitdiepte. De
kemdruk was circa 980 milli
bar. Deze depressie dirigeert
ook hogere luchtstromingen
mogelijk is het juist ander
som en met de tot op
12.000 meter hoogte aanwezi
ge noordwestelijke circulatie
kunnen gemakkelijk nieuwe
polaire storingen later via
IJsland naar het Noordzeege
bied worden aangevoerd.
Achter de schermen werkt
een sterk pool-
hogedrukgebiéd van 1040
millibar met uitloper tot over
Zuid-Groenland daaraan
mee.
Ik heb de indruk, dat februari
nogal eens als boeman wordt
gebruikt in de zin van „Jon
gens, er kan nog heel wat kou
loskomen' Hel lijkt mij nogal
overdreven In de laatste 30
jaar bijvoorbeeld zijn er
maar negen februarimaan-
den te koud of iets te koud
geweest en maar vijf februa-
ri's daarvan kwamen in de
rode (negatieve) cijfers, wat
het maandgemiddelde be
treft De Blitse cijfers over de
voorafgaande 50 jaar zijn nog
sprekender namelijk zeven
tien te koude of iets te koude
februari's en maar acht zeer
koude met negatief etmaal
gemiddelde. De normale tem
peratuur in De Bilt voor fe
bruari bedraagt dus twee gra
den Celsius.
Het zou dus eigenlijk veel lo
gischer zijn te zeggen de
kans. dat februari ons „Sibe
rië" in huis haalt, is helemaal
niet zo groot. De laatste 30
jaar gebeurde dat in 25 geval
len niet, de laatste 50 jaar in
42 gevallen niet. In „Weer
woord" van NCRV's Hier en
Nu-tv zal vanavond na 22 20.
tweede net. de verhouding
tussen koude en zachte fe-
bruarimaanden in een gra
fiekje worden weergegeven
De jaren, waarin het wel „van
dik hout zaagt men planken"
gipg in de sprokkelmaand
waren 1929, 1940, 1942. 1947,
1954, 1956, 1963. 1969 Volkert
Ijnsen to Stiens. die de
vorstcijfers van de afgelopen
2.5 eeuw grondig bestudeerd
heeft, is van mening dat de
kans op een ijzige februari
fifty-fifty is. Hij heeft geen
enkel verband kunnen vin
den tussen de temperatuur in
januari en de erop volgende
maand
Wintersport
De kans op sneeuwbuien in
Sauerland en de Ardennen
stijgt In de hogere berglagen
van midden-Europa vindt
een daling van temperatuur
plaats zodat de neerslag daar
nu ook weer in de vorm van
sneeuw valt
UTRECHT De spoorwegre
cherche en de politie houden er ern
stig rekening mee dat er opzet in het
spel is geweest bij twee botsingen
daags na elkaar op de spoorbaan bij
Lunteren tussen een trein en een
betonblok en een stuk van een
boomstam
Woensdagavond botste een trein die
op weg was van Ede Wagenmgen
naar Amersfoort vlak bij het stati
onnetje van Lunteren tegen een
stuk beton van ongeveer 50 cm lang
en 25 cm dik De neus van de trein
werd daarbij beschadigd en voor
alle zekerheid keerde men terug
naar Ede waar de reizigers op een
andere trein moesten overstappen.
Volgens een woordvoerder van NS
hield men toen al rekening met op
zet maar dacht men ook aan een
gewoon ongeluk Men sloot de mo
gelijkheid niet uit dat het stuk be
ton van een vrachtwagen was geval
len bij het passeren van de spoor
baan Pal bij de plaats van de bot
sing is namelijk een overweg
Maar men is ernstig aan opzet gaan
denken toen donderdagavond op
precies dezelfde plaats een tiein te
gen een stuk boomstam aanreed
