3ERDA EN WILBEHEREN HET
GEHEUGEN VAN DE PERS'
Zo is het toevallig ook
nog eens een keer
Opruiming en mode in Utrecht
$w probleem ook het onze
ij Matla valt niets te verdoezelen'
Kritiek Terlouw op
ministerie van CRM
MDAG 24 JANUARI 1977
VARIA
TROUW/KWARTET 7
tor Fred Lammers
{N HAAG Aan de buitenkant
je er niets bijzonders aan af.
■fcuwstraat 138 is een van de vele
©nhuizen en kantoren in de In-
iche buurt van de Residentie,
—ch herbergt dit herenhuis „het
(leugen van de Nederlandse pers",
omschrijft de directie van het
lagsch Persbureau, vooral hekend
uitgever van de maandelijke
Itla-agenda, waarin jubileumdata
n personen en gedenkwaardige
at|>eurtenissen uit heden en verle-
Jh keurig op een rijtje worden ver-
lid, het tenminste.
It klinkt wel een beetje opschep-
tig, maar zo is het toch in feite,"
idt Gerda Huberts (58) die samen
(t Wil Kortekaas (45) leiding geeft
n het op 1 februari vijftig jaar
ktaande en daarmee veruit Neder-
|ds oudste persbureau.
was in 1927 dat de vrijgezel Jean
xt Matla, een van de zeventien
leren van een Haagse siga-
oothandelaar, op bescheiden
in een kamer van het ouderlijk
aan de Weimarstraat met een
ibureautje begon. Jean Matla
;te de zaken energiek aan. Als
livaris van de gemeente Schie-
m en redacteur van het destijds
15 kende „Den Haag in beeld" had
ervaring opgedaan. Met die ach-
fgrond ging hij figuren die in de
blieke belangstelling stonden in-
viewen en de resultaten daarvan
]i kranten aanbieden. Voor illus-
ities zorgden fotografen die met
|n samenwerkten.
pncurrentiestrijd
I Gerda Huberts over dat verle-
h vertelt, gedeeltelijk ook van ho-
I zeggen, want zij kwam in 1938
hel het Haagsch Persbureau in
-'eijnst. twaalf jaar later gevolgd
Dr Wil Kortekaas, komen ook de
rhalen los over de concurrentie-
ie^jd die er voor de oorlog was.
fneer Matla leverde op een gege-
a moment een hele pagina kant
klaar voor één gulden vijftig. Dat
idS natuurlijk niet vol te houden.
len zagen het Haagsch Persbu-
lu als een indringer die er gauw
gewerkt moest worden. Meneer
me dat allemaal haarfijn ver-
GERDA HUBERTS (RECHTS) EN WIL KORTEKAAS
miljoenen knipsels
(foto: Dirk Ketting)
in Matla ontdekte spoedig dat hij
ist zoeken op nieuwe terreinen.
stopte met het zelf schrijven van
halen om zich te gaan toeleggen
het bijeengaren van interessante
ichten, waar collega journalisten
lezers op onthaalden. Zo bouw-
hij in de loop der jaren een enorm
hief op, aan de hand waarvan
steeds de agenda, die thans al-
neen bekend staat als „de Mat-
wordt samengesteld. Sinds het
Tlijden van de heer Matla, in
8, zorgen zijn naaste mede-
rksters ervoor dat de abonnees
agenda regelmatig in de bus
tilgen.
a$mergeleerde
1U ïneer Matla met zijn sikje, die ik
herinner als een ontzettend pre-
man, die zich vreselijk boos kon
ken als er iets niet goed was
ri aan door eigen schuld, erg be-
H eiden. echt het type van een ka-
ld^geleerde die zich moeilijk aan-
iept, kortom geen doorsnee man
naar een heel fijne baas, liet het hele
bedrijf, ook het kantoorpand dat
gedeeltelijk zijn woonhuis was, aan
Wil en mij na als een soort pensi
oen. Natuurlijk kwam dat er niet
helemaal onverwacht en had hij van
tevoren'met ons over dat plan ge
praat. Maar het was wel een vreem
de gewaarwording van de ene dag
op de de andere van werknemers,
werkgevers te worden," zegt Gerda
Huberts.
Het Haagsch persbureau telt nu
acht personeelsleden en een staf van
thuiswerkers (huisvrouwen, studen
ten en gepensioneerden). „Wij heb
ben bijvoorbeeld medewerkers die
elke dag voor ons een stapel kranten
lezen en daarin aanstrepen wat van
belang is. Elke dag komen ze die
'kranten halen om ze de volgende
dag terug te brengen. De aange
streepte gegevens worden hier gere
gistreerd en dan wordt er geknipt.
Op die manier komen er maande
lijks duizenden knipsels bij in ons
archief, dat er miljoenen omvat,"
vertelt Wil Kortekaas.
Alle Nederlandse dag-, streek- en
opinieweekbladen worden in de Ri-
ouwstraat gelezen. Het sturen van
die kranten is een onderdeel van de
abonnementsprijs, die 75 gulden per
maand bedraagt. Los daarvan kan
men a raison van 200 gulden per
maand een abonnement nemen op
de informatiedienst van het
Haagsch Persbureau, wat inhoudt
dat men knipsels in bruikleen mag
vragen. Het zijn fikse bedragen, van
daar dat geen particulieren er ge
bruik van maken.
Bruine enveloppen
Vooral omroepverenigingen doen
vaak een beroep op het archief. Ook
kranten tonen regelmatig belangs
telling voor het materiaal dat alfa
betisch gerangsch ikt in bruine en
veloppen in honderden archiefladen
is opgeslagen.
Wil Kortekaas vertelt daarover:
„Het klinkt de mensen misschien
vreemd in de oren, maar er zijn
kranten die ons bellen om te vragen
wanneer een bepaald artikel of in
terview, waarvan ze weten dat ze het
zelf hebben gebracht, is gepubli
ceerd. Als ze de datum weten, levert
het meestal geen problemen meer
op het tevoorschijn te halen. Ons
archief is, dat kan ik rustig zeggen,
beter bij dan de meeste krante
archieven. Die worden over het alge
meen erg slordig bijgehouden." En
slordig is een woord dat Matla niet
kent.
„Nauwkeurig zijn is voor ons een
vereiste. Met die maandagenda wer
ken we een jaar vooruit, omdat alle
gegevens gecontroleerd moeten-
worden. Een paar weken voordat
een nieuwe agenda de deur uitgaat,
wortdt alles nog eens nauwkeurig
bekeken op eventuele mutaties. Wij
informeren daar vaak bij de betrok
kenen zelf naar. Over gebrek aan
medewerking hebben we niet te
klagen."
Speciale reden
Soms vraagt men ons wel eens iets
niet in de Matla te vermelden. Daar
gaan we alleen bij hoge uitzondering
op in. Er moet dan wel een heel
speciale reden voor zijn. Het is onze
taak de feiten door te geven. Bij ons
valt niets te verdoezelen, wat vooral
artiesten graag doen. We hebben dat
meegemaakt met een actrice. Die
heeft het gepresteerd dertien jaar
met haar leeftijd te smokkelen. Vol
gend jaar juli wordt ze echter tach
tig en dat komt in onze agenda te
staan, of ze het nu leuk vindt of
niet."
Behalve kranten en omroepvereni
gingen zijn departementen, grote
bedrijven, voorlichtingsbureaus van
grote steden en de PTT op „de Mat
la" geabonneerd. Als ik vraag hoe
veel abonnees er precies zijn zegt
Gerda Huberts lachend: „Dat is be
roepsgeheim, maar ik kan wel ver
tellen dót wij er allemaal een goede
boterham in hebben". Naast de Ne
derlandse Matla is er een Vlaamse
editie. De Duitse, Engelse en Ameri
kaanse versie hebben het niet lang
uitgehouden.
Als je rondloopt bij het Haagsch
Persbureau doet het geheel een
beetje antiek aan. zowel de biblio
theek. waar nog tal van boeken
staan die Jean Matla eens verzamel
de, als de eigenlijke archiefruimten,
waar honderden, volgens een spe
ciaal systeem gemaakte, laatjes tot
aan de plafonds reiken.
„In deze tijd van microfilms lijkt dit
onderdaad ouderwets, maar ons be
trekkelijk eenvoudige systeem
blijkt goed te werken. Je vindt bij
ons Alfrink bij de A, Nero bij de N en
Den Uyl bij de U. Alles zit door
elkaar, het verleden en het heden,
maar we kunnen het zó tevoorschijn
halen en dat is het belangrijkste.
Veel mensen staan verbaasd over
wat we allemaal hebben. U hebt
grote kans dat wij artikelen die u
lang geleden hebt geschreven, bin
nen een paar minuten op tafel kun
nen leggen".
Na deze uitspraak van Wil Korte
kaas kan ik de verleiding niet
weerstaan de proef op de som te
nemen. Er schiet me te binnen dat ik
een jaar of negen geleden een inter
view heb gehad met mevrouw Röell-
Felth over prinses Beatrix. Als ik
daarnaar vraag, rommelt Gerda Hu
berts een beetje zenuwachtig in een
la en roept dan uit, triomfantelijk
met een envelop zwaaiend: „Me
vrouw S. C. Röell. Dat heb ik hier.
Het heeft op 26 september 1968 in
Trouw gestaan."
Zelfs heel recente interviews, over
Aurelia Stapert en de engelen en de
kunstschilder William Halewijn, zijn
al bijgezet in de archieven. Op een
van de bureaus ligt een stapel knip
sels over de beschadigingen die
voetbalsupporters in treinen aan
brachten.
Zaak Menten
„Dat komt in het archief onder de V
van voetbalsupporters en vandalis
me. Je weet nooit hoe dat weer eens
te pas komt. Dat hebben we onlangs
gemerkt met de zaak-Menten. Wij
hebben alle originele knipsels over
het eerste proces. Daar is nu grote
vraag naar," zegt Wil Kortekaas; ze,
noemt het „opvallend" hoe de be
richtgeving van de kranten in de
loop der jaren verandert."
„Vroeger werd het nieuws veel com
pacter en minder sensationeel ge
bracht. Als je nu ziet hoe simpel een
gebeurtenis, die toch echt heel be
langrijk was. 25 jaar geleden in de
kranten stond, denk ik vaak: wat
zouden ze daar nü vette koppen
boven zetten."
Het is flink aanpakken, maar beslist
geen saaie baan." We werden dage
lijks met onze neus op de meest
uiteenlopende zaken geduwd en op
die manier doe je zoveel parate ken
nis op, dat ik, denk ik wel eens, in
een quiz geen gek figuur zou slaan,"
concludeert Gerda Huberts. Er is in
de loop der jaren het nodige veran
derd. Maar het devies van Jean Mat
la: „Wij weten niet alles, maar we
kunnen alles opzoeken' wordt nog in
praktijk gebracht.
door Mink van Rijsdijk
Als het programma met bovenstaande titel nog
bestond, dan zou er naar aanleiding van Aad van de
Heuvel's teevee-uitzending over lachen stellig het
volgende zijn gebeurd. Stel u voor: Rinus Ferdinan-
dusse komt in beeld. Zijn ogen schieten veelbeteke
nend heen en weer als waarschuwing dat hij iets
vreselijks heeft gesignaleerd, dat schielijk ontmas
kerd dient te worden. Hij likt zijn lippen, want hij
heeft trek in zijn eigen tekst. Dan steekt hij wat
hijgerig van wal: ,,Er was eens een vader, die tegen
zijn vijfjarig dochtertje zei dat ze mee mocht naar
een boerderij. Dat leek haar enig. Misschien waren
er wel lammetjes zwarte lammetjes, die vond ze
het mooiste. Zouden er ook ponies zijn? Vast wel,
nou zij durfde best eens op zo'n beest te rijden. Het
allerleukste was nog wel dat pappa haar verteld had
dat ze op de televisie zou komen. Dat was wat, alle
vriendinnetjes en vrindjes konden haar dan zien.
Het zou hardstikke leuk worden, want pappa had
ook nog gezegd dat het op die boerderij lachen
geblazen werd. Eindelijk was het zover. Lammetjes
zag ze niet en in plaats van op de rug van een pony,
werd ze op een hoge barkruk getild. Toen gingen er
een paar mannen over lachen praten. Ze begreep
dat niet zo goed en moest er in ieder geval zelf
helemaal niet om lachen. Wat ze ook nogal mal vond
was dat er helemaal geen vrouwen mee praatten.
Die wisten toch ook wel wat lachen was. Met tante
Fiep bijvoorbeeld kon je reuze lol hebben en ze kon
nog mooi tekenen ook. Stilletjes zat ze op haar hoge
kruk. Ze vond er geen klap aan. Niemand zei iets
tegen haar. Die mannen vroegen niet eens hoe ze
heette en dat vroegen grote mensen anders toch
altijd. Geen enkele meneer had gezien dat ze nieuwe
kleren aan had. Tenminste ze zeiden er niks over.
Ze kreeg er de balen van om voor spek en bonen
mee te doen. Toen werd er een film gedraaid van de
dikke en de dunne. Iedereen ging met taarten sijten,
steeds meer mensen kregen slagroomklodders in
hun gezicht. Ze moest er niet zo erg om lachen, een
beetje maar, want eigenlijk vond ze het zonde van
zoveel lekkere taarten. Ineens gingen de lichten
weer aan en vroeg de hoofdmeneer aan pappa hoe
ZIJ die film vond, of ZIJ erom lachen kon. Hij vroeg
dat niet aan haar, maar aan haar vader. Dat vond ze
erg gek. Ze kon toch zeker zelf wel praten en dat
durfde ze ook best hoor, maar dat mocht niet. Ze
mocht alleen zoet zitten sstt, mondje dicht en
ondertussen hadden die meneer en pappa het over
haar. Waarom zat ze daar nou, ze had net zo goed
thuis kunnen blijven. Misschien was er op het
andere net wel iets waar ze echt om lachen kon. Arm
kindje," zucht Rinus Ferdinandusse.
Zie zo, denkt hij opgelucht, het verhaal is eruit. Nu
nog de toepassing. ..Zoiets zots, beste mensen, heet
tegenwoordig amusement. Een vader zet zijn doch
tertje op een barkruk aan de tap en gaat dan over
het kind heen zitten praten alsof het niet bestaat,
alsof het van papier-maché is. Hij kan dat straffeloos
doen, ter meerdere glorie van zichzelf. Natuurlijk is
zo'n man tegen het optreden van kleuters in recla
mespots, want zeg nou zelf, de tijd van kinderarbeid
is voorbij en dat is maar goed ook. Maar die vent is
niet zo erg consequent hè, want als het hem zo
uitkomt, sleept hij zijn eigen dochtertje zelf wel voor
de camera's. Kijk, daar kan ik nou absoluut niet om
lachen, sterker nog, daar ga ik van over mijn nek.
Zo is het toevallig ook nog eens een keer." Aoolaus.
Als het bekende programma nog bestond, zou Rinus
Ferdinandusse dan het verhaal over dat kleine, stille
meisje wel echt verteld hebben? Wis en drie. ten
minste als hij niet zelf die vader was geweest. Wat
zou hij er een act van gemaakt hebben. Maar hij is
de vader wel, hfj zette dat kind voor aap door het
met een spreekverbod op te zadelen. Hij zou wel
even leuk komen doen.
Overal op de wereld kletsen volwassenen over de
hoofden van kinderen heen. Jaren en jaren
waarschuwen pedagogen en andere dcskundig'cn1
tegen dergelijke stommiteiten. Hoe zal er ooit naar
hen geluisterd worden als zelfs een .bekende Ne
derlander" schaamteloos en innig vergenoegd zijn
eigen kind ten aanschouwe van een teevee-kijkende
schare voor joker zet?
door Annemarie Lücker.
De opruiming loopt alweer op z'n
eind, maar in de meeste winkels
heerst nog een doolhofachtige rom-
melsfeer, waarin het prettig scharre
len is als je tenminste weet waar Je
naar zoekt. De een haalt het in z'n
hoofd om van gordijnstof een dek
bedovertrek te maken, de ander
maakt gordijnen van lakens of van
glanzende voeringstof.
Mensen, die handig zijn met naald
en draad en daarbij ook nog een
beetje fantasie hebben,-kunnen nu
hun slag slaan op stoffenafdelingen
varf warenhuizen en meubelwinkels.
Want Juist meubel- en gordijnstoffen
hebben door hun grote breedtes, hun
grote dessins en hun stevige kwali
teit, oneindig veel mogelijkheden op
modegebied. Uit damast gordijnstof
valt een schitterende avondjurk met
bijpassende cape te maken en een
jasje of een blazer van gestreept be
kledingsfluweel kost aan materiaal
niet meer dan een paar tientjes. Uit
plastic per meter maakt u place-
mats, grote ronde tafelkleden voor
de tuin of voor de keuken, douche
gordijnen met bijpassende rolgordij
nen, schorten en zelfs regencapes.
Een hoogzomerse jurk kan heel ro
mantisch versierd worden met goed
koop vitragekant. Het is maar hoe je
het bekijkt.
De neiging naar gebruik van gewone
materialen in de mode wordt steeds
groter. Na de rage van de
werkmanskleding worden nu ook
modecollecties ontworpen uit hele
gewone materialen zoals katoenen
flanel, breed rimpelelastiek en bias-
band (vroeger alleen maar zichtbaar
aan de binnenkant.
Bij Lutèce aan de Vismarkt 9 in de
binnenstad van Utrecht hangt een
serie kielen, tunieken rokken en
broeken van katoen flanel in een
aantal bonte kleuren. Fotograaf
Alex Beauchampet en zijn vrouw
Anneke, fotomodel, openden Lutèce
begin december en ze hebben mid
den in de roos geschoten met hun
winkeltje. Veel mensen zijn blij dat
ze in Utrecht kunnen blijven en niet
naar Amsterdam hoeven voor iets
bijzonders. Opvallend zijn de
handgebreide truien, vesten en jas
sen in prachtige kleuren en dessins.
Ze worden gemaakt door Utrechtse
breiende dames, onder de naam Va-
lery, die uitsluitend voor Lutèce
breien en haken. Sommige stukken
zijn zo zwaar dat het werk op een
stoel moet liggen ter ondersteuning
tijdens het breien. Vanaf vijfentach
tig gulden tot tweehonderd gulden.
Uit Afghanistan komen katoenen
heel fijn geplisseerde rokken. In de
hand lijken het wel in elkaar gestren
gelde sjaaltjes, maar die eenmaal
aan het lijf zwierig naar onder uit
waaieren bij het lopen. Ze zijn ver
krijgbaar in verschillende lengtes en
in verschillende dessins vanaf vijfen
tachtig gulden.
Behalve een aantal zeer goede con-
fectlemerken zoals Fiorucci, Em-
messe en Moons, hangt er een aantal
jassen en vesten van gestreepte ge
breide stoffen, ontworpen door een
jonge Amsterdamse mode
ontwerpster, in wie Lutèce terecht
veel ziet voor de toekomst.
Van onze parlementsredactie
GRONINGEN Fractievoorzitter
Terlouw van D'66 vindt dat het mi
nisterie van CRM in veel te veel
zaken een vinger in de pap houdt.
Op een bijeenkomst van zijn partij
in Groningen noemde hij hierbij als
voorbeeld het beleid voor gehandi
capten. Het ministerie schermt
voortdurend met decentralisatie, al
dus Terlouw. In de nota's van minis
ter van Doorn uitgebracht over
kunst, orkesten en toneel wordt dit
steeds de doelstelling genoemd. Zo
gauw het Rotterdams Philharmo-
nisch Orkest zijn musici een
loonsverhoging wil geven, grijpt de
minister in, en dan komt de autori
taire aap uit de mouw".
Jf1l
Vragen (één per brief) zenden naar uw probleem ook het onze,
Postbus 507, Voorburg. Naam en adres vermelden. Eén gulden
aan postzegels bijsluiten. Geheimhouding is verzekerd.
ig: Wij werden zojuist gebeld
een „lezer met houtworm". Is
|jmogelijk dat het recept voor de
^ielging van deze dieren iets an-
T*'
ylvoord: Hartelijk dank voor uw
JoontJe: de verhouding is 2 x
aiiwas, 5 e terpentijn en 2 x zeer
gemalen Cayennepeper.
»g: Kan kern keukenkruiden als
lie, knoflookpoeder, oregano,
onbeperkt lang bewaren?
woord: Kruiden als peterselie,
Jano, selderij, basilicum, enz.
het geurigst als u ze vers ge
it. In sommeige gevallen kan
zelf ook in huis in de winter
tuinkruiden in een potje kwe-
(zaadhandel). Kan dat niet. dan
u de door u zelf gedroogde (of
winkel gekochte) toch wel een
ie in de gaten houden, wil u
iinste niet verrast worden door
invasie van kevertjes en torret-
die als basis een niet zo heel
V(ï sluitend kruiden-otje hebben,
og en luchtdicht blijven ze een
r maanden wel goed. Wat spece-
I betreft zoals u die noemde:
erle, foelie, enz. Ook dit hangt af
laa de goede sluiting en van de
ïrditeit van het kerriemengsel.
iet b.v. nooit een stopflesje met
irijen een poosje geopend staan
keuken, terwijl u kookt. Spece-
welke muf geworden zijn, moet
ir weggooien. Knoflookpoeder
iuthoudende aromatische pe-
worden keihard als de flesjes
gesloten zijn. Vanillestengels
ik altijd al jaren in een
isje met fijne kristalsuiker. In
uiker was het geen succes,
ook dat werden klonten. Er
jenwoordig zoveel specerijen
;jes en flesjes in vrij kleine
ïlheden, dat het beter is die
te gebruiken en te vervangen.
dan grotere voorraden aan te leg
gen. Kruiden koopt men bij reform
en speciaalzaken per gewicht. Koop
niet te veel, een zakje van 10 gram
kan voldoende zijn.
Vraag: Wie is de uitgever en schrij
ver van het Handboek der
Postwaarden van Nederlands Indië.
Wat was het jaar van uitgifte? Pas
dan kan de Universiteitsbibliotheek
hget het voor mij opsporen?
Antwoord: Een dergelijk handboek
kan niet door één auteur geschreven
zijn, maar wordt samengesteld door
een redactie van verschillende ex-
poerts, cq instellingnen. Voorts zou
niemand een dergelijk handboek,
waarvan er uiteraard niet zoveel in
omloop zijn, zomaar kunnen uitle
nen. Het door u genoemde werk
werd collectief zonder auteur uitge
geven bij Enschede te Haarlem
(1918-1924). Deze gegevens ontving
ik van de bibliothecaris van het
Postmuseum, Zeestraat 82, te Den
Haag (070-6309097). U kunt te allen
tijde daar terecht, in de openingsu
ren van het museum, om het werk te
raadplegen, maar u krijgt het beslist
niet mee naar huis. In uw
woonplaats is een goede filatelis
tische vereniging. De grote afdelin
gen van de Ned. Ver. v. Postz.verza-
melaars hebben meestal een eigen
bibliotheek en leeszaal en men heeft
contact met de centrale filatelis
tische Bibliotheek te Arnhem. Als
lid van een aangesloten vereniging
kan men een introductie krijgen
voor deze bibliotheek.
Vraag: Wij zijn in het bezit van
een paar oude lampen: Brons met
glas Alles zit onder het vliegenvuil,
maar met spiritus gaat het er niet af
Weet u nog een ander middel?
ANTWOORD: Vliegenvuil hóórt er
wel af te gaan met spiritus. Als u
zeker weet dat het geen andere vlek
jes of beschadigingen zijn (Bij zgn.
gebronsd materiaal is het laatste
heel wel mogelijk!), probeer het dan
eens heel voorzichtig met tetra of
tri. Doe u dat maar liever op het
balkon. Bij beschadigingen in het
materiaal is het beter naar een goe
de verfhandel te gaan of naar een
gedegen Doe het zelf-winkelier. Ik
kan dit niet beoordelen zonder het
zelf gezien te hebben.
VRAAG: In een zeer bekend Christe
lijk Weekblaadje was op de omslag
van het Nieuwjaarsnummer een af
beelding geplaatst van een wand
kleed, dat vroeger in het blad Vrou-
wenpost is gepubliceerd. Onder de
afbeeldingen behorénde bij de
maanden van het jaar stond de
spreuk: Leer ons alzo onze jaren
tellen. Is dit patroon, volledig nog
ergens te bestellen? Deze afbeelding
is nl. veel te klein om als telpatroon
te gebruiken.
ANTWOORD Het prachtige pa
troon, dat u bedoelt, uitgevoerd op
linnen met bruine of zwarte wol
(kruissteek) is werkelijk de moeite
waard, om te maken en om te bezit
ten Het is te bestellen bij de
Stichting Goed Handwerk, Hanen-
burglaan 339, Den Haag, door het
overmaken van 6,25 op giro
454700. Duidelijk het bedoelde pa
troon hierbij vermelden.
VRAAG: Bestaat tussen Engeland
en Nederland de zgn. gratis admissie
(verminderd tarief voor rechtskun
dige bijstand) voor Nederlanders in
Engeland en omgekeerd? Hoe zit
dat?
ANTWOORD: Een Engels ingezete
ne in Nederland heeft hetzelfde
recht op gratis admissie en op de
zelfde voorwaarden als de Nederlan
ders en omgekeerd, een en ander
dank zij de E.G. Wie in Nederland
gratis of tegen verminderd tarief wil
procederen, kan een bewijs van on
vermogen aanvragen op het ge
meentehuis, en daar krijgt hij verde
re aanwijzingen. Wie als toerist een
ander land bezoekt, kan zich overi
gens voldoende wapenen door een
verzekering voor rechtsbijstand af
te sluiten voor zijn vertrek.
VRAAG: Gaarne verneem ik het
adres van een vereniging die zich
bezig houdt met de modelbouw van
stoommachientjes.
ANTWOORD: U kunt zich wenden
tot de stoomgroep West van NVM:
Secretariaat: Cartesiusstraat 239,
tel. 070-646330.
VRAAG: De voorstellingen van vele
ikonen en fresco's zijn gebaseerd op
de apocriefe boeken van het Nieuwe
Testament. Bestaat er een Neder
landse of Duitse uitgave van deze
boeken? Predikanten, pastoors en
theologische studenten konden mij
er niet aan helpen.
ANTWOORD: Nog niet lang geleden
heb ik de kleine uitgave van de
Nieuw Testamentische Apocryphen
van Bakels nog zelf in handen ge
had. Dit werkje is aanwezig in de
Universiteitsbibliotheek te Leiden.
Trouwens, daar zijn nog wel andere
boeken en boekjes te vinden. Wie
regelmatig de boekenplanken van
zijn winkels en stalletje naloopt
vindt daar altijd wel iets. In de theo
logische seminaria en bibliotheken
van andere universiteiten is zeker
literatuur op dit gebied te vinden.
RECTIFICATIE: Een onzer leze
ressen vroeg mij de lof van de mispel
en van de mispeljam te bezingen.
Die vrucht kwam er nl. niet zo best
af, enige weken geleden in deze ru
briek. Mispelbomen-bezitsters!
Hakt uw bomen niet om. want mis
pels zijn gezond, voedzaam en sma
kelijk, zó en als Jam. In een van de
Time Life kookboeken (Zuid-
Amerikaans) las ik dat men vooral
in Peru mispels op de markt ver
koopt, zoals bij ons pruimen. Behan
delen als rozebottels.
VRAAG. Graag het adres van de
uitgeverij De Bonte Was Er moet
daar een boekje „Wij vrouwen" ver
schenen zijn. Mijn boekhandelaar
wist dit adres niet te vinden.
ANTWOORD: Deze uitgeverij is dan
ook niet aangesloten bij een bond of
vereniging van uitgevers en komt
dus in de lijsten van de meeste boek
handelaren niet voor. Het adres is
Postbus 10222, Amsterdam telefoon
020-184871. De uitgeverij „De Bonte
Was" werd opgericht door elf vrou
wen en gaat uit van feministische
principes (heeft dus niets te maken
met reclame voor bepaalde wasmid
delen). In ons blad van 19-3-76 werd
een groot artikel aan deze uitgeverij
gewijd. Inlichtingen over nieuwe
uitgaven, niet aan ons adres, maar
aan het bovengenoemde.
VRAAG: Boeken over Yoga. waar
vind ik die?
ANTWOORD: Via het kaartsysteem
in uw openbare bibliotheek. Bij uw
boekhandelaar te kust en te keur.
Door een lijstje c.q. catalogus te
vragen van uitgeverijen als Anke
Hermes te Deventer en De Driehoek
te Amsterdam.
VRAGEN naar postbus 507, Voor
burg. Uitsluitend in enveloppe ver
zenden naar postbus 507, Voorburg.
Per vraag een gulden in postzegels-
het liefst in waarden van 55 en 45
ets, bijvoegen, en beslist niet aan de
buitenkant opplakken. Geheimhou
ding verzekerd. Briefkaarten wor
den ter zijde gelegd.
VRAAG Graag enige bijzonderhe
den over een voorwerp van groen
marmer (rond), dat wij als presse
papier gebruiken (Volgt beschrij
ving).
ANTWOORD' Op het koperenplaa
tje, dat bevestigd is op de marmeren
schijf, is een afbeelding van de Zege
vierende Christus. Gekroond en met
stralen krans, met het hogepriester
lijk gewaad. Op de borst een hart en
aan een ketting een kruis In de ene
hand houdt hij de wereld, terwijl de
andere hand zegent. Hij wordt ge
dragen door twee engelenfiguurtjes
met net Christusteken IHS In Hoe
Signo (nl. het kruis dat in het mid
den van de H voorkomt) vinces: in
dit teken zult gij overwinnen). Het
randschrift is Milostné Prazské Je-
zuiatk: Liefdevoile-genadige Jezus
van Praag. Het Slavisch Seminarie
te Amsterdam heeft ons met deze
Tsjechische woorden geholpen. Wij
geloven dat dit voorwerp als halssie
raad werd gedragen, dan wel een
plaatsje heeft gehad boven een deur
of iets dergelijks. Heel erg oud kan
het OI niet zijn. In dat geval zouden
de accenten boven de letters er niet
geweest zijn.
VRAAG: In onze ouderwetse spie
gel, die gevat is in een vergulde
gipsen lijst, zit het weer Hoe kan ik
spiegel en lijst weer in orde krijgen?
ANTWOORD: Betreft het een „dun
ne" spiegel, zonder geslepen randen,
dan kan zonder meer een spiegelend
oppervlak genaakt worden. Dat
gaat tegenwoordig met een zilver-
bad en met meer zoals vroeger met
kwik. Het is wel een dure geschiede
nis. Kijk eens in de Gouden Gids
van uw rayon onder de kop Splegel-
industrie of Spiegelfabriek en vraag
hierover inlichtingen. Wat de lijst
betreft: Als het een antieke of heel
oude spiegel is is het de moeite
waard de lijst te laten restaureren
met gips en bladgoud maar dat is
nauwelijks een werk voor een hob
byist te noemen: met alabastine en
dergelijke kan men de figuren heel
goed bijwerken, maar bladgoud toe
passen is vakliedenwerk. Is de spie
gel dergelijke hoge kosten niet meer
waard, dan raden wij u aan, de lijst
bij te werken met bovengenoemd
middel en vervolgens alles met heel
fijn schuurpapier glad te schuren en
in een lichte kleur te verven, waarbij
u met een andere, donkerder kleur
hier en daar het relief wat meer
diepte geeft. Een ovale of ronde
spiegel kan men ook gebruiken bij
een feestje, om daar allerlei gezellige
eet- en drinkwaren op uit te stallen.
Maar niet als theeblad gebruiken.
