Paus Shenouda III bevordert
opleving in koptische kerk
Grote spanningen
onder verontrusten
f
Hervormd moderamen
wil uitstel actie
'Kom over de brug'
FUSIE VERBROKEN
Bijbelleesgids
voor 1977
Onze adressen:
Groningse oproep
tot verzet tegen
militarisering
Morgenlandzending
actief in Perzië
Oud-katholieken
blijven (kritisch)
lid van wereldraad
„Het recht
moet zijn
loop hebben"
VOORBIJGANGERS
IKON niet op
Hilversum 3
MAANDAG 27 DECEMBER 1976
KERK
TROUW/KWARTET <ANDA
In deze krant zijn in de loop der
jaren zo nu en dan de kopten
en de koptische kerk ter sprake
gebracht Dat ls een goede
zaak. In deze tijden van grote
en kleine oecumenes mitsga
ders hun bloei en verwelking,
mag m,i. die oude kerk van
Egypte, meer dan ooit ook op
onze aandacht rekenen. Deze
kerk immers, voor haar oor
sprong pretenderend terug te
gaan op de evangelist Marcus,
heeft in de vele periodes van
vervolging en achterstelling, in
ieder geval de „pretentie" van
christelijke kerk te zijn. niet tot
een aanfluiting gemaakt!
Deze kerk, die tot 451 gelijk optrok
met de kerken van het Westen, heelt
bovendien grote invloed uitgeoefend
op diverse gebieden. Te denken valt
bijv. aan ontstaan en vormgeving
van het monnikendom en aan vor
men van christelijke kunst. En dan
de koptische taal, die laatste fase
van het oude Egyptisch der Farao's.
Heeft zij het Champollion niet moge
lijk gemaakt de hiërogliefen in 1822
te ontcijferen? En de laatste jaren is
die taal van zo grote betekenis geble
ken. omdat ze ons toegang verschaft
tot christelijke en nlet-christelijke
geschiften uit de tweede eeuw.. Ik
bedoel de koptische Codices ft beste
te omschrijven als dikke katernen
van payrus) in 1945 (dus vóór de
vondst bij de Dode Zee in Palestina)
bij toeval ontdekt in de buurt van
het provinciestadje Nag Hammadi
in Midden Egypte. Het gaat om elf
codices en fragmenten van twee an
dere. die samen zo'n 57 traktaten
bevalen. Door allerlei moeilijkheden
(met name van politieke aard) kre
gen deze koptische geschriften pas
veel en veel later de bekendheid in
de wereld der wetenschap, welke zij
zo duidelijk verdienen.
door drs. J. Helderman
Drs. J. Helderman (links) in gesprek met paus Shenouda III (midden).
Dit bleek eens te meer op het eerste
internationale congres over kop
tische studiën, deze maand in Cairo
gehouden. Ruim negentig koptolo-
gen van „all over the world" waren in
een oud en vermaard gebouw in
Egyptes hoofdstad bijeen. Aan het
eind van het congres kwam het (ein
delijk) tot de oprichting van de „In
ternational Association for Coptic
Studies" (IACS),
Het was geweldig om elkaar stimule
rend gedurende deze dagen samen te
werken. Wij hoorden o.a. een oog- en
irgetuigen-verslag van Egyptena-
ren, die direct bij de vondst-van 1945
betrokken waren. Een wel heel bij
zondere „hoorzitting"!
In dit verband echter wil ik graag de
aandacht richten op één gewichtig
en wezenlijk aspect van dit eerste
congres. De opening werd namelijk
verricht door de (islamitische) minis
ter van cultuur, dr. Gamal el Oteify.
geassisteerd door de onder-minister
voor Egypte's Oudheden, dr. Gamal
Mokhtar. En de openingstoespraak
werd in hun aanwezigheid gehouden
door het hoofd van de koptisch-
orthodoxe kerk van Egypte. Paus
Shenouda Hl. Wat betekent dit? Dat
in dit alles de kopten van nü niet
alleen van hün belangstelling blijk
gaven en meewerkten, maar bovenal
in het Egypte van president Assad
een erkende positie blijken in te
nemen.
Uit de participatie en inbreng van
koptische geleerden bleek zonne
klaar. dat de tijd voorbij is, waarin
óver koptische kunst, cultuur, taal,
etc. werd gesproken zónder de Kop
ten zélf mee aan het woord te laten.
De figuur, die in deze gelukkige ont
wikkeling wel een heel centrale en
markante rol speelt, is onmisken
baar Shenouda III. Hij heeft de Kop
ten niet alleen weer interesse voor
hun eigen taal (buiten de liturgie
door het arabisch verdrongen) bijge
bracht, maar voor alle dingen een
opleving in zijn kerk te weeg ge
bracht. Dat wij op het congres een
jongetje van acht een soort Kort
Begrip in het koptisch hoorden op
zeggen in dialoog met zijn moeder;
liederen van nu in de koptische taal
hoorden zingen. Het is aandoenlijk
en schoon, maar veel belangrijker is
het feit, dat op vrijdagavond de nieu
we. nog niet voltooide kathedraal in
Cairo vol met vooraal jónge mensen
stroomt om hun Shenouda vragen
van allerlei aard voor te leggen en
daarop een antwoord krijgen zo goed
als mogelijk is.
Natuurlijk zullen wij deze opleving
niet met de ogen van de Nederlan
der. die aan het reveil uit de vorige
eeuw denkt, kunnen en mogen be
zien. Het is anders, maar zeker niet
minder.
Prikkel
'k Vind overigens, dat de stimulans
(en soms ook prikkel) van de evange
lische kopten op hun „moederkerk"
uitgeoefend niet onvermeld mag
blijven. Zo evenmin de betekenis in
dit verband bijv. van een „Vereni
ging tot uitbreiding van het evange
lie in Egypte' (voortgekomen uit het
vaderlands reveil). Tóch zijn de tij
den veranderd. Het wordt in Egypte-
land beseft.
De kopten zullen (en kunnen) meer
dan ooit in hun eigen koptisch-ortho
doxe kerk, met deze wijze en bemin
nelijke patriarch, de christelijke in
spiratie vinden en hervinden! 'k Mag
misschien hieraan toevoegen, dat
mij dat ook in een persoonlijk ge
sprek met de „bisschop van
Alexandrië" zonder meer duidelijk is
geworden. Een gesprek, dat mede
ging over de mogelijke steun vanuit
de gereformeerde kerken in Neder
land voor het sterk uitbreidende
werk van Egyptes kerk.
De bonte en veelsoortige wereld van
de oecumene. Aandacht voor Egypte
in Nederland. Het is goed en voor
komt eenzijdigheden, als „u begrijpt
wat ik bedoel".
Drs. J. Helderman, nieuwtestamenti-
cus, is verbonden aan de theologische
faculteit van de Vrije Universiteit te
Amsterdam.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Grote span
ningen onder de verontrusten
in de gereformeerde kerken
hebben ertoe geleid dat de fu
sie van de persvereniging
Waarheid en Eenheid" en de
ereniging van verontrusten
„Schrift en Getuigenis" verbro
ken is.
Dit meldt de eindredacteur van
„Waarheid en Eenheid", de Rotter
damse emeritus-predikant dr. E.
Masselink. in een pagina-groot arti
kel in zijn blad (merkwaardigerwijs
de enige bijdrage die door hulsttak
jes omrankt is!). Onder het opschrift
„De fusie verbroken" vertelt dr. Mas
selink dat de spanningen leven „tus
sen hen. die eenzijdig aandringen op
het sUchten van noodgemeenten. en
De Bijbelleesgids 1977 is versche
nen. Deze gids bevat commen
taarstukjes bij het leesrooster „Van
daag lezen wijIn voorgaande
jaren zijn deze uitgegeven in vier
kwartaalgidsen per jaar; voor het
jaar 1977 zijn ze samengevoegd in
een boekje.
Voor elke week worden In deze Bij
belleesgids twee commentaarstuk
jes geboden bij de aangegeven bij
belgedeelten; één bij de lezingen op
de vijf weekdagen en één bij de
lezingen voor het weekend.
Deze stukjes hebben ten doel de
lezer naar de bijbeltekst zelf toe te
lelden. Soms bieden ze daarom ach
tergrondinformatie bij het te lezen
gedeelte, voorzover dit althans mo
gelijk is in zo'n korte vorm. In ande
re gevallen wordt gewezen op
kernpunten in de bijbeltekst of wor
den van daaruit lijnen getrokken
naar het heden.
De Bijbelleesgids is een uitgave van
de Bijbel Kiosk Vereniging, de In
ternationale Bijbelbond. de Katho
lieke Bijbelstichting en het Neder
lands Bijbelgenootschap onder aus
piciën van de Raad voor Contact en
Overleg betreffende de Bijbel
(RCOB). De prijs is negen gulden.
hen die binnen het kerkverband wil
len blijven getuigen en strijden".
„Waarheid en Eenheid" en „Schrift
en Getuigenis" vonden elkaar, om
dat zij beide „in de grond hetzelfde
beoogden". Dr. Masselink zet nu uit
een dat „het voeren van actie in die
mate op het stichten van noodge
meenten gericht is. dat het getuigen
binnen het kerkverband zijn zin gaat
verliezen. En dit is klaar als de dag
tegen de fusie-afspraak".
Dr. Masselink citeert o m. het door J.
J. Rippen en ds. H. J. Hegger onder
tekende stuk van „Schrift en Oetul-
AMSTERDAM
Postbus 859.
Wibautstraat 131
Tel. 020-913456
Telex 13006
ROTTERDAM/DORDRECHT
Postbus 948
Westblaak 9. Rotterdam
Tel. 010-115588
DEN HAAG/LEIDEN
Postbus 101.
Parkstraat 22. Den Haag
Tel 070-469445
ZWOLLE/GRONINGEN
Postbus 3.
Melkmarkt 56. Zwolle
Tel. 05200-17030
GRONINGEN Tegen de negentig
ondertekenaars, onder wie ook her
vormde en gereformeerde predikan
ten. hebben een „oproep aan de ker
ken in de provincie Groningen om
hel verzet tegen de militarisering te
ondersteunen" gericht.
Blijkens de oproep maken zij zich
ernstig bezorgd over de toenemende
militarisering van Noord-Nederland.
Zij wijzen op de plannen tot aanleg
van een enorm oefenterrein van 2500
hectare in het Lauwersmeer; uitbrei
ding van de voorgenomen militaire
vestigingen bij Vlagtwedde tot wel
licht achthonderd hectare; en voorts
de bouw van een stoomfabriek in de
Hümling (vlak over de grens, ter
hoogte van Ter Apel). waarbij het
vrijkomende atoomafval in de bo
dem zou moeten worden gestopt in
Onstwedde en Pieterburen.
In het algemeen blijkt, aldus de op
roep. dat de voortgaande militarise
ring terdege door de kerken wordt
onderkend, zolang het op wereldni
veau blijft. Een daadwerkelijke be
trokkenheid blijft echter uit. vooral
als de zaken dicht bij huis komen.
De ondertekenaars menen dat het
verzet uit de bevolking duidelijk ge
noeg is. en dat de kerken in Gronin
gen er niet langer buiten mogen
blijven, maar dat zij het bestaande
verzet, zoals „aktiekommltee Lau-
ersmeerde werkgroep „Plan Ste-
merdink". de actiecomité's uit On
stwedde en omstreken en het
„Volkscongres". daadwerkelijk
moeten gaan ondersteunen. „Het
gaat immers niet om kortzichtig ei
genbelang waar de bevolking voor
opkomt. De strijd tegen de militari
sering is tegelijk de strijd voor het
bestaansrecht en wij verzetten ons
tegen het feit, dat we daarin ont
recht worden."
UTRECHT - De .Morgenlandzen
ding'' gaat haar werk in Perzië
uitbreiden. Men steunt daar een
kleine gemeente van protestantse
Armeniërs. Volgende maand gaat de
jonge Zwitserse theoloog Basset
naar Teheran. Hij wordt balst met
werk onder studenten, verder vor
mingswerk en pastoraal werk. Het is
de bedoeling ook een Nederlander
uit te zenden om te helpen in het
jeugdwerk in de Armeense protes
tantse gemeente in Teheran. Ook
verwacht de Morgenlandzending,
dat uitbreiding van het werk in Li
banon noodzakelijk zal zijn, om ten
minste enigszins te voorzien in de
nood daar. als gevolg van de oorlog.
genis", waarin krachtig wordt opge
wekt, over te gaan tot het vormen
van noodgemeenten. Dr. Masselink
zegt dat in deze oproep en in andere
boodschappen van „Schrift en Ge
tuigenis" wordt „geponeerd dan dat
er in de Geref. Kerken geen plaats
meer zou zijn voor Christus-
belijdende leden, dat de plaatselijke
kerk niet meer als lichaam van
Christus erkend kan worden, dat het
gereformeerd kerkverband niet meer
binnen de huwelijkstrouw met God
staat, dat S. en G. de totstandko
ming van de noodgemeenten zoveel
mogelijk wil bevorderen en geen ge
sprek meer met de synode zal voeren
en dat de oprichting van nieuwe
noodgemeenten het meest geëigen
de middel zijn om het oprukken van
de dwaling een krachtdadig halt toe
te roepen. Dr. Masselink voegt hier
aan toe. dat het duidelijk is dat de
fusie „radicaal verbroken is". In het
slot van zijn artikel geeft dr. Masse
link als zijn mening dat de noodge
meenten „onherroepelijk tot inde-
pendentisme (d.wz. los van enig
kerkverband) en welke vorm van on
kerkelijkheid ook" komen.
ROTTERDAM De oud-
katholieke kerk wil haar lidmaat
schap van de wereldraad van kerken
meer inhoud gaan geven.
Blijkens een verslag in het blad „De
Oud-katholiek" was er op de on
langs gehouden synode een voorstel
van de gemeenten Alkmaar en
Krommenie om overleg over de
vraag, of handhaving van het lid
maatschap van de wereldraad ge
wenst is, „nu deze zijn bemoenissen
steeds meer gaat richten op
vraagstukken van sociale en politie
ke aard, welke voor geen enkele
kerk primair mogen zijn". De direc
te aanleiding tot dit voorstel was de
boycotactie tegen de Amro-bank,
„waardoor oud-katholieke employés
van deze bank in gewetensnood ge
raakt zijn", aldus het blad.
De synode besloot inderdaad tot een
dergelijke bezinning, maar dan niet
met een eventuele opzegging van
het lidmaatschap als uitgangspunt,
maar ter bevordering van een kri
tische begeleiding van de besluit
vorming binnen de wereldraad en de
Nederlandse raad van kerken, voor
af, maar ook achteraf.
'DEN HAAG. Het moderamen van de hervormde synode staat
positief tegenover een mogelijke derde actie „Kom over de
brug". Wel vindt het moderamen bredere bezinning over vorm,
aard en inhoud noodzakelijk. Daarom wil het, dat de actie
voorlopig uitgesteld wordt.
Met dankbaarheid wordt terugge
zien op de twee vorige acties, maar,
zo schrijft het moderamen aan het
bestuur van „Kom over de brug",
„nu er een besluit genomen moet
worden om een derde actie al dan
niet door te voeren, staan de meeste
Nederlandse kerken voor de situatie,
dat in hun eigen midden geen over
eenstemming bestaat hoe een derge
lijke actie gestalte zou moeten krij
gen." Dat geldt ook voor de her
vormde kerk.
Het moderamen komt tot zijn slot
som op grond van een aantal advie
zen. Zo wordt vermeld, dat de her
vormde raad voor overheid en sa
menleving vindt, dat een nieuwe ac
tie vooral wegen zou moeten vinden
om de discussie te bevorderen over
de aard van de problematiek tussen
arme en rijke landen en het effect
van de tot nu toe gebruikte middelen
Daarom beoordeelt de raad een
voorstel van het bestuur van „Kom
over de brug" terzake van het op
voedkundig element in zijn actie,
vooral ook naar de eigen kring toe,
als zeer positief. Maar de raad vraagt
zich af, of deze opvoeding wel vol
doende tot zijn recht komt in een
actie, zoals „Kom over de brug" voor
ogen staat.
Het hervormd werelddiaconaat
staat ook positief ten opzichte van
een derde actie, maar vindt dat er
eerst nog meer helderheid over be
paalde punten moet zijn.
De hervormde raad voor de Zending
wil de nadruk gelegd zien op direct
kerkelijk werk. Het advies van de
raad is positief. Wel wordt gevraagd
om nadere programma's, terwijl te
vens gevraagd wordt de Nederlandse
problematiek op dit gebied erbij te
betrekken.
Jacq. Engels in Militia Christi, het
maandblad van „Kerk en Vrede":
In een staatsgevangenis in Utah zit
een 35-jarige Gary Mark Gilmore.
Hij heeft een hotelbediende doodge
schoten. In tegenstelling tot sommi
ge andere moordenaars kon hij niet
ontvluchten, werd veroordeeld tot
de doodstraf, maar kan gratie
vragen. Dan wordt het een le
venslange gevangenissstraf. Zijn
daad wordt genoemd een „onont
koombare ontknoping van een
vastgelopen leven". Dat is ook het
oordeel van de psychiaters. Maar
Gilmore wil geen levenslange gevan
genisstraf; hij vraagt om dan maar
doodgeschoten te worden. Hoe rea
geert hierop het vastgelopen leven
van de moderne maatschappij? In
de eerste plaats met de uitwassen
van een levenloze burokratie. Zijn
verzoek om de doodsstraf moet be
slist worden door een „gratie-raad",
die zoals het ambtelijk behoort
het besluit van dag tot dag uitstelt.
Menten mocht vluchten, maar een
gewoon mens mag niet eens dood
gaan als-tie het zelf wil. Gilmore,
een dichter en een schilder. De jonge
vrouw, die zich zijn verloofde noemt
en die zichzelf beschouwt als de
ongewilde oorzaak van zijn misdaad
in verband met haar woorden tij
dens een ruzie - mag hem blijkbaar
niet bezoeken na zijn poging tot
zelfmoord. Hij wordt dag en nacht
bewaakt om herhaling van die po
ging te voorkomen. Want hem
doodschieten, dat mag desnoods,
hem langzaam dood laten gaan in de
ellende van een levenslange gevan
genisstraf. dat mag ook. Maar
zelfmoord, dat mag niet omdat de
beschaafde samenleving dan de vol
doening niet beleeft „dat het recht
zijn loop heeft gehad".
Engelen
In het kerstnummer van Briefcon-
Gary Gilmore
tact, het blad van het Nederlandse
pastoraat in Zwitserland, schrijft ds.
A.C. Bronswijk over de engelen:
In de oud-christelijke kunst worden
engelen als vleugelloze jongeman
nen-gestalten uitgebeeld. Pas aan
het einde van de 4e eeuw krijgen ze
vleugels. En de engelen worden dén
bij voorkeur zwevend afgebeeld. Het
is zeer de vraag of dit bijbels is. Naar
alle waarschijnlijkheid kregen de
kunstenaars inspiratie door de ge
vleugelde romeinse overwinnings
god Nikè. In elk geval is de gevleu
gelde zwevende persoon populair
gebleven. In een van de kerstliede
ren zingen wij er zelfs van: 'd'Engel-
kens door het luchtruim zweven
Dat verklein-woord engeltjes hangt
mogelijk samen met een andere
door de kunst ingeblazen verteke
ning van de gestalte der engelen. Bij
de italiaanse schilders Giotto en Do-
natello treffen we voor het eerst
engelen als naakte kindertjes aan.
Ook deze voorstelling is van heiden
se aard. Een imitatie van de Ro
meinse god Cupido. In de Barok-tijd
werden de kerken met een zekere
graagte met de naakte engelfi
guurtjes gesmukt. Weliswaar be
doeld als symbool van onschuld en
zuiverheid. Maar het kwaad was
daardoor gesticht! Want de moder
ne mens. die de taal der symbolen
kwalijk begrijpt, ging door de voor
stellingen van de vroegere kunst de
engelfiguren zien als gestalten vol
belachelijkheid!
Oranje-mythen
In het Gerefomeerd theologisch tijd
schrift houdt dr. O. Jager zich bezig
met de mythen rondom Oranje:
Waar de christelijke school de my
then nog in leven houdt, moet de
catechese ook voor volwassenen
plaatsvervangend de ontmytholo
gisering ter hand nemen, terwille
van een zuiverder verhouding tus-'
sen kerk en vorstenhuis. Theologen
zijn wereldvreemd en kerkvreemd,
als zij ervan uitgaan dat de Oranje-
cultus tot het verleden behoort.
Vooral in bepaalde maatschappelij
ke lagen (daarover straks meer)
heerst nog steeds de geest van boe
ken als „Moeders uit ons vorsten
huis" (van de 21 besproken moeders
zijn er 19 nagenoeg volmaakt) en
„Wij allen samen onder Oranje":
zulke honneponnige lievigheden
moesten wel provo-manifestaties en
tv-persiflages uitlokken in feite
niet tegen Oranje-klanten. Het
werkte nog altijd na, dat Bilderdijk
niet alleen de geschiedenis der
mensheid tekende als een proces
van worsteling tussen Gods genade
en menselijke verdorvenheid (die vi
sie behoeft niet ontmythologiseerd
te worden!), maar ook zelf uitmaak
te dat in Maurits en Willern V de
genade was belichaamd en in Olden-
'barnevelt en de patriotten de ver
dorvenheid. Voor hem waren alle
tegenstanders van Oranje schurken
of halzen. Zo zag koningin Wilhelmi-
na het ook nog.
Onopvallend
Het is niet voor het eerst, dat een
belanrijk synodebesluit zo ingewik
keld geformuleerd is, dat er prompt
discussies uitbreken over de in
terpretatie. Zo is het ook nu weer
met het besluit van de gereformeer
de synode ten aanzien van prof. dr.
H.M. Kuitert. Naar aanleiding van
het commentaar van prof. dr. K.
Runia inCentraal Weekblad reageéH
de Rotterdamse predikant drs. J.C.
de Moor (een van de opstellers van
zegg
donl
van
licht
en t»
zien
uit 1
Er zi
hede
HILV
de k«
liana
midc
via
Terug naar Nazareth r iüf
Ergens houdt Lucas' kerstverhaal'Teldt
natuurlijk op. Voor mijzelf acht ik „Het
het punt gekomen als ook de verha- terni
len van Simeon en Anna verteld
zijn. De laatste woorden zijn dan
(vers 39):keerden zij terug naar
Nazareth". Als ik het hele verhaal
goed begrijp, zijn Jozef en Maria
met hun kind in Bethlehem en Jeru
zalem gebleven, dus in het zuiden.
Na alle wederwaardigheden gaan ze
terug. Naar Nazareth. Dat klinkt in
eens veel prozaïscher. Ze maken de
lange tocht opnieuw, nu in omge
keerde richting. Vreemd, daar wordt
•nooit wat van verteld. Wel van die
tocht van Nazareth naar Bethlehem, j z.
Die is eindeloos uitgebeeld in woord meni
en plaat. De terugtocht is er echter L j
ook. Lucas vermeldt die nadrukke- d
lijk. Zijn verhaal besluit ermee. Het
gewone leven begint weer. Het jonge
gezin keert terug naar een betrekke
lijke anonimiteit. Er is nogal wat te
doen geweest met herders en met
wijzen en met die twee in de tempel.
Anna en Simeon. Nu zijn ze weer
onder elkaar. Nu begint het. „Het
kind groeide op", gaat Lucas verder.
Dat is een gewone zaak, hoezeer ook
om er dankbaar voor te zijn. Terug
naar Nazareth. Het heeft iets van
het alledaagse leven. Het is net alsof
Lucas wil zeggen: Wat er tot nu toe
te vertellen was. is hoogst oninteres
sant en belangrijk ook, maar hij
komt, als het er om gaat, voor de
alledaagse dingen en voor alledaag
se mensen. „Voor kleine mensen is
Hij bereikbaar". Voor mensen van ale
het gewone leven. Die hun maan
dagse zorgen weer hebben en voor
wie een week of te kort of te lang
duurt. In dat leven zullen wij het
ermee moeten doen. Wat we ge
hoord en gezien hebben, zal daar
moeten functioneren. Het was geen
sprookje. Het had in de krant kun
nen staan. En tegelijk is het
doortrokken door een innig geheim.
De reporters zijn verdwenen. Twee
mensen trekken terug, met hun
kind. Het leven gaat beginnen. Vre
de op aarde. God ziet wat in mensen.
roce
Iet i
en i
eel
omt
oor
:rmi
:n ii
)at 1
rgai
1
Beroepingswerk i
NED. HERV. KERK
Beroepen te Oud Vossemeer: D. D. 1
Lucas te Waardenburg-Neerijnen.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Leerdam: J. van Haaren I
te Amersfoort.
Beroepen te Westzaan: D. Rietdijk ji
te Vlaardingen.
DOOPSGEZ. GEM.
Aangenomen naar Haarlem: R.
Gaaikema te Leeuwarden.
GEREFORMEERDE KERKEN
AANGENOMEN: naar Amsterdam
(geest.verz. „De Poort"), L. Eringa te
Rotterdam-Heyplaat (tevens geest,
verz. verpleeghuis „De Elf
Ranken").
het synodebesluit) als volgt:
Nu vond prof. Runia ,het onbevredi
gende van deze besluitvorming, dat
er in feite niets meer gebeurt.' Maar
dan heeft hij kennelijk over het
hoofd gezien, dat de synode een
misschien wat onopvallend, maar
wezenlijk toch belangrijk besluit
nam: .Mededeling te doen van de
door haar vastgestelde overwegin
gen en uitspraken aan deputaten
voor de oefening van het verbond
met de theologische faculteit van de
V.U. .Zij zullen dit alles terdege met
prof. Kuitert moeten doorspreken in
overeenstemming met de opdracht
en verantwoordelijkheid die de sy
node hen als deputaten heeft toe
vertrouwd. Zij künnen dat ook be
ter, grondiger en dus eerlijker doen
dan een synodale commissie. Dó£r
zal het overleg en beraad voortgang
moeten vinden. Op de volgen
de synode zullen deputaten weer
met een rapport moeten komen, ui
teraard ook over het nader overleg
en beraad dat ze met prof. Kuitert
dan hebben gehad, naar aanleiding
van wat de synode heeft uitge
sproken.
Afwachten
Daarop antwoordt prof. Runia in
hetzelfde Centraal Weekblad weer:
(Drs. De Moor) wijst op het laatste
deel van het besluit: .mededeling te
doen (enz.) aan deputaten voor de
oefening van het verband met de
Theol. Faculteit van de Vrije Uni
versiteit'. Dat wordt door hem geïn
terpreteerd als een opdracht aan
deze deputaten om het gesprek met
prof. Kuitert over de problemen die
in geding zijn voort te zetten en
terug te rapporteren aan de volgen
de synode. Hierover staat echter
niets in het besluit zelf. Waarschijn
lijk zullen de deputaten over deze
zaken doorpraten met prof. Kuitert
en met de hele faculteit. Maar als de
synode dit als specifiek opdracht
had bedoeld dan had het m.L ook
nadrukkelijk gezegd moeten wor
den. In feite is nu de hele zaak van
de synodale tafel verwijderd en of er
verder nog wat gebeurt en wat er
eventueel gebeurt, moeten we maar
afwachten.
Die
lijn
»k
Van een verslaggever
DEN HAAG De IKON krijgt geen
zendtijd op Hilversum-3. De omroep
had hierom gevraagd om in de nacht
van zaterdag op zondag omroeppas-
toraat te kunnen bedrijven.
Dit is het resultaat van de actie die
de IKON had ondernomen bij de'
Raad van State. De raad heeft in i
beroep geoordeeld, dat minister Van
Doorn van CRM in redelijkheid kon
komen tot zijn beslissing het ver
zoek van de IKON af te wijzen.
Mr. Van Doorn volgde met zijn be- ya
sluit het negatieve advies, dat de
omroepraad eerder had gegeven
over het verzoek van de IKON. De
minister vond. dat ook zonder de
IKON de luisteraars in contact kun
nen worden gebracht met het om
roeppastoraat.
Inwilligen van het IKON-verzoek
zou bovendien de weg openen voor
andere kleine zendgemachtigden
om ook via Hilversum-3 uit te zen
den. Op deze zender komen de gro
tere omroepen aan bod die in het
kader van het bieden van een to
taalprogramma hun taak vervullen.
Toewijzing van zendtijd op Hilver
sum-3 aan de IKON zou ook een
inbreuk betekenen op het specifieke
karakter van deze zender, aldus mi
nister Van Doorn.
Postille 1967-1977, onder redactie van
de werkgroep kerk en prediking.
Uitg. Boekencentrum, Den Haag.
250 pag., prijs 32,50. Het is de 28ste
maal. dat dit „handboek voor de
predikant" verschijnt
Afrika bidt door Fritz Pawelzik.
Uitg. Boekencentrum, Den Haag.
prijs 8,50. Vijfde druk van deze.
door ds. Ype Schaaf verzamelde en
vertaalde gebeden van Afrikaanse
christenen.
Terugblik en uitzicht. Ondertitel: 75
jaar Dominicanen in Zwolle, 1901-
1976. Uitg. Waanders, Zwolle, 94 pag.
kunstdrukpapier, veel illustraties,
prijs 14,90.
DE
ij:
