tamme als emancipator van de roomsen ■Vandaag 80 jaar Vantal Nederlanders in iet buitenland mag van kiesrecht gebruik maken tegeling geldt voor overheidspersoneel Originele manuscripten van Engelse dichters ontdekt .uid Molukkers I hongerstaking m*0Sl FAMILIEBERICHTEN 21 DECEMBER 1976 BINNENLAND TROUW/KWARTET9 or Henry C. Faas 1, Paul en niet te vergeten - Maria Romme, de man die het katholieke volksdeel naar standigheid sleepte en het zijn minderwaardigheidscomplexen afleerde, werd geboren in schot op 21 december 1896. Toen de huidige eeuw begon, kon hij al praten, zij het niet zo rtreffelijk als later. is hij dus tachtig. Dingen van htig zijn geld waard. Boeken met d's uit de tijd van de eeuwwisse- sellen best. Jongeren uit het dige tijdperk van de vervuiling en mechanisatie peinzen romantisch r die periode in sepiatinten, toen is nog op een ansichtkaart leek. mme lag in de wieg toen de eerste 0 bij Lobith in ons land kwam. lollig was het indertijd natuurlijk emaal niet. In december 1896 Iden de meeste mensen het koud. de OPEC-landen had niemand oord en vuur, turf, was duur. Als iet niet koud hadden, dan hadden Wel honger. De baas was almach- Je kon beter beleefd tegen hem slaafs als het moest. De rekenin- 1 van de dokter konden je doen iten van angst. lie sfeer van armoede mochten de holieken zich extra ellendig voe- Of ze het deden, weet ik niet. ischien waren ze er aan gewend derangs burgers te zijn. Wie weet lden ze zo veel zorgen over de irwaarder of over de lasten van groeiend kindertal, dat de dis- ninatie onderaan op het sores- tje kwam. srbonden or Romme lag dat anders. Hij is van een rechter. Voorvaderen Ide negentiende eeuw vervulden ingrijke functies. Hij hoorde bij bovenlaag. De knappe jongen. "luizen naar de hoofdstad, stude- advocaat en als 2'5-jarig snot- ;je in de Amsterdamse gemeen- 1 (nog geen problemen met of metro), vier jaar later frac- leider. tegenstander-en- bewonderaar-tevens van de socialis tische wethouder Wlbaut. Romme komt zo onbegrijpelijk over en zijn positie in het katholieke volksdeel is voor niet-katholieken zo onbegrijpelijk vermoedelijk om dat hij vanaf de hoogten, waar min derwaardigheidscomplexen niet heersen, zich zo verbonden voelde met de roomse sukkeltjes sukkeltjes daar beneden. Uit sociale bewogenheid, uit katholiciteit, uit lust naar macht of een mengeling van die drie? Een Martin Luther King met het hoofd van een Romein se kardinaal er op. Ga er maar aan staan. Het mag de Nederlandse protestan ten worden vergeven, dat zij Romme niet konden plaatsen en hem de „sphynx" noemden. Hij kwam over als „De Geweldige!' maar dan van een ander geloof. Als hij in de kamer zit, kan je niet doen of hij er niet is. De regent is aanwezig, zeer aanwe zig. Zijn gestalte en grote kin tonen al. dat we niet met een doetje te maken hebben. Een Engels journa list heeft eens geschreven, dat een man met zo'n kin in zijn land nooit in het parlement gekozen zou zijn. (Hij zou waarschijnlijk in het Hogerhuis hebben gezeten.) Toch was Rommes aanpak van de politiek erg Engels. Behalve de knik kers vindt hij ook het spel heerlijk. Hij is gek op het theater en wist hoe toneel te spelen. Een redevoering. Langzaam beginnen, op kousevoe-i ten, juridisch formulerend, steeds meer opvoeren, dan de volle inzet van de intellectuele overmacht, opzwellend tot een orkaan. Eenvou dige taal ineens, stemverheffing. De tegenstanders vliegen naar alle kan ten. Rood hoofd. Dan weer rustig als een beekje en een goeie grol aan het eind, die alle kranten halen zal. Geen wonder, dat Romme voor de meer gevoelige protestanten lijken moest op een schuimbekkende stier, die onverwacht over de Alpen naar Nederland gekomen was om wraak te nemen voor eeuwen discriminatie en om, met de hulp van een hoog geboortecijfer, de geel-witte vlag van de paus te planten op het Bin nenhof. Geen grote populariteit in protestantse kring dus. Irriteren Voor roomsen lag dat anders. Mij is wel verweten, dat ik in mijn journa listieke tijd Romme beschreef als het vierde lid van de H. Drieëenheid. Dat is iets overdreven. Toch kon ook in katholieke kring het overheersen de van Romme irriteren. Hij had en heeft misschien nog iets tegen dommigheid. Kwam een domme muis met een onbenullige opmer king, dan hief kruisridder Romme het slagzwaard en verpletterde de muis. Op partijraden was er altijd minstens één muls. Katholieke kamerleden hadden het niet makkelijk. Romme wist altijd meer en dat gaat op den duur de keel uithangen. Talloos zijn de mop jes over KV P-kamerleden die op het spreekgestoelte briefjes toegescho ven kregen van de grote leider en dan geheel in de knoop raakten, omdat zij niet lezen konden wat zij volgens hem zeggen moesten. Zijn handschrift is onleesbaar, al wil hij dat niet horen. Bij „de Volkskrant", waarvan hij tot 1952 hoofdredacteur was en waarvoor hij nog lang artike len schreef, waren er slechts enke len, die er uit konden komen. Deze politieke prent „De informateur aan het werk" van Opland uit 1963 toont twee karakteristieken van Romme: zijn politieke knutseltalent (hij was in die jaren een gerenommeerd lijmer en vinder van oplossingen) én zijn karakteristieke gelaatstrekken met de brede kaken. Voor ons eenvoudige katholie ken is Romme meer. Het symbool van het feit, dat we niet meer beteu terd met een vingertje in de mond behoeven te staan. Het trekpaard, dat ons uit het moeras haalde. De grote broer, die voor je vocht. Op de ledenvergaderingen zaten niet al leen maar deftige heren, maar boe ren, middenstanders, arbeiders. Zij voelden zich met hem verbonden. Romme op het spreekgestoelte was een heel andere Romme dan Rom me in de fauteuil. Hij is zeer gelovig en dat maakt hem althans in het directe contact met mensen be scheiden. Geen dictator dan, maar iemand met aandacht voor het klei ne. het menselijke. Iemand die one venredig veel inzet geeft voor de persoonlijke problemen van ande ren waarop hij toevallig stuit. De maatschappelijke visie van zijn kerk kwam Romme goed uit. Als je zelf uit een boven-llggende klasse komt en goed wilt samen leven met de klassen beneden, dan kan je je goed vinden in een leer. die zegt, dat de strijd tussen de klassen niet goed is en dat je daar de verzoening voor in de plaats moet stellen. Het paste hem ook in zijn emancipa tie-strijd, want zo kon hij alle klas sen verenigen en inzetten voor het bereiken van het doel van de katho lieke gelijkberechtiging. Hij holde keffend van links naar rechts om de schapen bij elkaar te houden. Het kwam hem a us uit, maar bovendien geloofde hij er in. Die leer hield in het voeren van een sociaal beleid. Het kwartje van Romme - dat hem zijn levenlang heeft achtervolgd was typisch een oplossing van bove naf gezien: een werkloze kreeg een kwartje extra als hij van zijn mieze rige uitkering een kwartje sparen kon. Daar staat tegenover, dat de laatste vooroorlogse coalitie van het vierde kabinet-Colijn uit elkaar spatte omdat de minister van socia le zaken en dat was Romme meer geld eiste voor het bestrijden van de werkloosheid. De socialisten kwamen in de rege ring. Anders dan Van Agt heeft Romme zijn voorkeur voor samen werking met socialisten nooit onder enige stoel of bank gestoken en die nieuwe coalitie na de oorlog ook dertien jaar weten te handhaven. Met de hooggezeten liberalen had hij bijzonder weinig op. Als er dan moet worden samengewerkt, dan liever met andere achtergestelden. Voor veel katholieken is het samen gaan in het CDA een bekroning van hun emancipatie. Zij horen er nu echt bij. De christen-democratie was. vroeger althans, niet een ideaal waarvan Romme erg wakker lag Hij mocht mensen als de anti revolutionair Schouten erg graag, maar hij zag ook duidelijk de ver schillen in mentaliteit, omgeving en aanpak. Merkwaardigerwijs moest Romme om gezondheidsredenen zijn politie ke werk opgeven net zo'n beetje omstreeks de tijd, dat Je zeggen kon, dat de katholieken hun gelijkbe rechtiging binnen hadden. Mogelijkerwijs ver driet het hem. dat het katholicisme afbrokkelt nu het doel is bereikt Dat zijn de risico's als de kleintjes groot worden. &n onze parlementsredactie (EN HAAG De Tweede Kamer gaat in grote lijnen akkoord jet het wetsvoorstel van de regering om bij Kamerverkiezingen et actief kiesrecht te geven aan de circa 11.000 Nederlanders die (ïiten Nederland in openbare dienst van het eigen land zijn. |el Kamerleden echter betreuren ft dat de ongeveer 50.000 Nederlan- rs die ook in het buitenland ver even. maar niet in overheidsdienst in, van het kiesrecht verstoken Peten blijven. Deze laatste catego- i moet wachten op een pndwetswijziging op dit punt. In tikel 90 van de huidige grondwet |rdt namelijk bepaald dat de leden n de Tweede Kamer rechtstreeks irden gekozen door de ingezete- I». Met het nu in behandeling zijn- wetsontwerp wil de regering dit- bndwetsartikel ruim interprete- h, door Nederlanders in het buiton- nd, die een rechtstreekse band met I Nederlandse publieke zaak heb- m ook tot ingezetenen in de zin van t grondwetsartikel te verklaren. Het ga^t hierbij allereerst om Neder-, lands ambassadepersoneel en hun echtgenoten. Huisgenoten, kinderen en huishoudelijk personeel van deze mensen kunnen op het kiesrecht daarentegen geen aanspraak maken volgens het wetsontwerp. Diplomatiek personeel dat van het kiesrecht gebruik wil maken kan dit volgens het wetsontwerp doen door een verzoek tot opneming in een kiesregister. Dit kan vanaf drie maanden voor de kandidaatsstelling tot aan de dag der kandidaatsstel ling zelf. In het algemeen ligt er tussen de dag van de kandidaatsstel ling en de verkiezingsdatum een pe riode van 43 dagen. LONDEN In ren stoffige bankkluis in Londen zijn een groot aantal originele handschriften ge vonden van twee van Engelands grootste 19de eeuwse romantische dichters. Lord Byron en Percy Bys- se Shelley. De manuscripten omvatten een origineel handschrift van Byrons Childe Harold's Pilgrimage, een vroege versie van Shelley's Hymn to intellectual beauty en tekenin gen van Napoleon van dc hand van een zeeman die de Franse keizer begeleidde naar het eiland St- Helena. De handschriften zijn gevonden in een beslagen leren koffer die zich samen met een aantal brandkasten in een kluis van een Londense bank bevonden. De kisten werden ontdekt bij bouwwerkzaamheden in de bank. Besloten werd elke kist of koffer die ouder was dan 100 jaar, te openen. Volgens een woordvoerder van de bank hebben deskundigen de vondst van de manuscripten om schreven als ,,de literaire vondst van de eeuw." De handschriften waren oorspron kelijk het eigendom van Byrons vriend Scroop Berdmore Davies. Volgens schattingen zijn dc wer ken op dit moment tussen de 250.000 en 500.000 pond sterling waard. Zij zijn nu het gezamenlij ke eigendom van Davies' afstam melingen. De woordvoerder zei dat de ma nuscripten enkele maanden gele den gevonden zijn en dat zij uitge leend zullen worden aan de British Library. Onder de handschriften zijn ook enkele onbekende brieven van By ron en twee mogelijk nog niet ge publiceerde gedichten van Shelley. Het partijbestuur van de PPR is gisteravond in Utrecht bijeen geweest om te praten over de politieke gevolgen van het besluit van de partijraad over het ultracentrifugeproject in Almelo. EN HAAG Gehuld in de vlag* n de Zuid-Molukken zijn gisteren er sympathisanten van de „Vrije üdmolukse Jongeren" op Het ein in Den Haag in hongerstaking gaan. De hongerstakers willen et deze actie de zaak van de Zuid- olukkers opnieuw in de belang- elling brengen. Zij vinden het on- orstelbaar dat de mislukte aan- luding van de Blaricummer Pieter enten een Kamerdebat kon ople- ren, terwij na de treinkaping in ijster en de gijzeling in de Indone- >che ambassade in Amsterdam n een Kamerdebat geen sprake is weest. rder willen de vier jongens, die uit •schillende streken van het land men. zich solidair verklaren met un broeders" die zijn opgesloten de gebeurtenissen in Amsterdam Wijster. „Vooral nu steeds duide- c wordt dat deze Zuid Molukkers lenlijk niets hebben bereikt met actie. •A# i srU le.t. Aan het begin van zijn wintervakantie brak onze Hemelse Vader de aardse tent af, en nam op in Zijn Heerlijkheid mijn lieve man en onze lieve vader en grootvader Geerhard Bugel Geboren 18 juni 1909. Overleden 18 december 1976. Ann. C. Bugel-Volhaus Peter en Elisabeth Jan Wim Esther en Alexander Marien en Janny Job Annelied en Bert v Martha Marie en Bernard Christien en Henk Ruth en Antheunis Jurroel en kleinkinderen Haren, Kerklaan 52. Een dienst van woord en gebed zal worden gehou den op donderdag 2 december a.s. om 12.00 uur in de Gereformeerde Kerk aan de P. Wieringaweg te Haren, waarna de begrafenis om 13.00 uur zal plaatsvinden op de begraafplaats „Eshof" aan de Rijksstraatweg te Haren. Gelegenheid tot condoleren na de begrafenis in het gebouw naast de kerk. kunnen van maandag lot en met vrijdag telefonisch van 9.00-19.30 uur opgegeven worden op nummer 020-913456. Op zondagavond Is dit alleen mogelijk van 1B.00-20.00 uur. Psalm 31 2 (onberijmd) Geheel onverwacht heeft de Heere tot Zich geno men onze lieve vader, schoonvader en opa, broer, zwager en oom, Engel Pronk weduwnaar van Petronella Pronk in de ouderdom van 80 jaar. Mede namens verdere familie, J. den Dulk-Pronk N. den Duik Riet Els Joke Scheveningen, 20 december 1976. Schelvisstraat 11. Correspondentie-adres: Adriaan Coenenstraat 39. Geen bezoek aan huis. Geen bloemen. Gelegenheid tot condoleren 's avonds van 7.008.30 uur in rouwkamer „Atropos", Van Boetzelaerlaan 292 De bijzetting in het familiegraf zal plaatsvinden donderdag 23 december om 2 uur op de Algemene Begraafplaats aan de Kerkhoflaan. Vertrek van rouwkamer „Atropos" om 1.30 uur. Jarenlang is de naam van prof. mr. C.P. M. Romme een begrip geweest in de Neder landse politiek. Hij hoorde tot die genera tie politieke leiders, die kans zagen een uiterst persoonlijk stempel op hun partij te drukken. Maar omdat Romme in die jaren toevallig ook net de grootste politie ke partij van ons land leidde, was hij een figuur waar niemand om heen kon. Vandaag wordt hij tachtig jaar en dat was de aanleiding om de journalist Henry C. Faas te vragen een portret van Romme te schetsen. Faas thans verbonden aan de voorlichtingsdienst van de Europese Ge meenschap kent de naoorlogse Romme door- en-door, want hij was in die jaren Haags redacteur van „de Volkskrant", de krant waaraan Romme nog een poosje als staatkundig hoofdredacteur verbonden is geweest.Hij schetst in zijn portret

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1976 | | pagina 9