Pittig Engels formings- toneel ABC voor donateurs Estel in derde kwartaal uit de rode cijfers r. Man Ray overleden ISlilallI I Ondernemers moeten zich lositiever gedragen bij iplossen werkloosheid' EG-staalfabrikanten gaan nauwer samen ieuwe groep in Mickery wuwe boeken 'ederatie bouwbonden NVV/NKV: Laatste drie maanden wellicht weer verliesgevend Omzet in opgaande lijn Koper voor Hilton A'dam G 19 NOVEMBER 1976 BINNENLAND TROUW/KWARTET PS 15/ H 15 0.490,-1 1.051,- 1.491. 2.051, 1.609,- 1.870, 2.431.- 1.949, >or Andre Rutten (STERDAM Mickery vertoont op het ogenblik (t.m. 5 cember, daarna ih het „circuit" t.m. 18 december) weer Engels rmingstoneel, zoals dat daar voor kroegen en verenigingsloka- gemaakt wordt. j bt\x: Een schets uit het Engels vormingstoneel in Mickery groep 7:84 heeft zich daar ook ir faam mee verworven, de nu tredende „Belt en Braces Ro- ihow Company" is daarmee op lijn te stellen. Haar „England pects" Is in ieder geval een pittige, msante voorstelling, gespeeld o: een groep die behalve het acte- ook het zingen en musiceren stekend beheerst. De show die zij rtonen ligt in de buurt van onze rue, zonder de glamour daarvan, 1 prikkelend, maar niet in ero tische. eerder in maatschappij kritische, politieke zin. Meestal heb ik moeite met het ver staan van de tekst van gezongen liedjes, ook in het Nederlands, zeker in het Engels. Ook nu dus, maar de mimische uitbeelding ervan liet mij er wel altijd de essentie van vatten. In de speeiscenes kan ik dat radde en ook nog sociaal gekleurde Engelsi de centrale meisjesfiguur komt uit Belfast b.v.) evenmin volledig vol gen. Ook dat wordt door de theatrale uitwerking wel begrijpelijk, maar Je mist nuances natuurlijk wel. Ook trouwens omdat er dikwijls naar si tuaties en verhoudingen verwezen wordt, die Je onvoldoende kent. Dat zou nodig zijn om de werking te kunnen beoordelen. Wel kun Je waarnemen, dat de beto gen en uiteenzettingen die gehouden worden in herkenbare situaties wor den geplaatst, niet alleen in een bij eenkomst van een ondernemings raad, maar ook bij ontmoetingen in een kroeg, een politieke bijeen komst, een verkiezingstoespraak en dat alles dan afgewisseld met songs en met komische nummertjes. Waar bij Je de vraag kunt stellen, of het voor een Nederlands publiek misschien nuttiger zou zijn als er uit de meer betogende schetsen al zit daar een lijn in een bloemlezing was gekozen. Al is de manier waarop de spelers voortdurend gevarieerd bezig zijn me te blijven boeien. wuieur. IVrsoon. die hel mei meer c/icr minder gix-il doel. en hei mei VenniN beier «cel. AMSTERDAM Voor de donaleurs van het Concertgebouwor kest hebben eerste concertmeester Theo Olot en tekenaar Ton Smits een grappig ABC samengesteld waaruit wij hierbii twee tekeningen met onderschrift afdrukken. Wie dit 29 pagina s tellende boekie dat met veel speelse fantasie is samengesteld wil bezitten, moet ook donateur van het Concertgebouworkest worden. Dat kost minimum 12.50 per jaar. Uw geld wordt besteed om het orkest, zijn leden en gepensioneerden waar nodig extra steun te bieden. Ter aanmoediging verzint de Donateursstichting (Jacob Obrechtstraat 51) elk jaar een aan trekkelijke premie voor de geldgevers, zoals nu dit vrolijk ABC. PARIJS De Amerikaanse schil der, tekenaar, fotograaf en filmer Man Ray is donderdag op 86-jarige leeftijd in Parijs overleden. Ray werd in Philadelphia geboren en ontmoette in 1915 Marcel Duchamp voor het eerst in New York; beiden worden beschouwd als de grondleg gers voor wat later het Dadaïsme in de kunst werd genoemd. Hij vestigde zich in 1921 in Parijs waar hij o.m. de films „Le retour &la maison" (1923) en samen met Marcel Duchamp „Anemie cinema" (1926) maakte. Hij schreef in 1921 samen met Duchamp een verhandeling over het Dadaïsme in New York, en in 1964 een „Zelfportret". Man Ray is vooral ook bekend ge worden door zijn nieuwe inzichten op fotografisch gebied, waarbij hij vaak technieken ontwikkelde op grond van toevallige ontdekkingen in zijn donkere kamer. Zo ontston den zijn „Rayografieën" (een mengvorm van schildertechniek en fotografie) uit zijn ontdekking dat voorwerpen die op fotografisch pa pier onder een elektrische lamp werden gelegd, heel bijzondere af drukken konden opleveren. In de Jaren voor de Tweede Wereld oorlog schilderde hij een serie wer ken in zuiver surrealistische stijl. In 1940 verliet hij Frankrijk om aan de Nazi-bezetting te ontkomen. Hij bleef elf Jaar in Hollywood waar hij experimenteerde op filmgebied. Daarna vestigde hij zich weer in Pa rijs. Het Museum van Moderne Kunst in Parijs hield in 1972 een overzichtstentoonstelling van zijn werk. Power. Gesprekken met Ja- i Joyce. Met een voorwoord van Hart. Vert, en van een na- voorz. d. John Vandenbergh. sterdam. De Arbeiderspers. 1976. livé-Domein nr 35) 148 blz. 23.50. ithur Power was in Parijs jaren- mg goed bevriend met Joyce. De sloten, wereldberoemde schrijver (hij had Ulysses al geschreven) liet tegenover zijn landgenoot Power was ook een Ier wat meer los dan gebruikelijk en daar hebben wij nu een aardig boekje door. Uit wat hij over zichzelf vertelt blijkt dat Power naar Parijs ging om kunstenaars te leren kennen. Hij was correspon dent van een krant en schreef arti kelen over ateliers van beeldende kunstenaars. HIJ leerde o.m. Modlg- liani kennen en Zadkine. In zijn con tact met Joyce die toen gewoon in een restaurant viel aan te treffen was hij echter niet de uitsluitend bewonderende partij, al moet hij toch ook flink tegen de grote schrij ver hebben opgezien, want anders an onze sociaal-economische redactie TRECHT Volgens de federatie bouwbonden NW/NKV zou et de Nederlandse ondernemers sieren als zij zich gegeven de pstelling van de vakbeweging wat positiever zouden gedra- en bij het zoeken naar oplossingen voor het werkloosheidspro- leem. Tot nu toe hebben zij het niet ver- weten te brengen dan de ontwik- (ling van de loonkosten aan te wij- n als de grote boosdoener voor de Isère. waarin we verkeren. Als dat (t enige punt in de komende weken waarover de werkgevers met de ederatie Nederlandse Vakbewe- Ing willen praten, dan ziet het er oor het sociale klimaat van ons md somber uit", aldus voorzitter A. uys van de federatie hout- en iuwbonden gisteren in de federa- eraadsvergadenng in Utrecht. Het volgens hem te hopen dat de rege- zich door de opstelling van de Wkgevers niet opnieuw zal laten trleiden „de scheidsrechtersfluit te biteren". Van Veen fttlek leverde Buys op VNO- in mr C. van Veen. die onlangs dat de overheid geen onderne mertje moet spelen. „Blijkbaar is dat overheid wel toegestaan wanneer arbeidsvoorwaarden via loon- latregelen worden vastgesteld, anneer loonkostensubsidies aan de idememers worden verstrekt en *nneer in ondernemingen die niet 9 eigen benen kunnen staan, geldt ordt gepompt", aldus de federatie- irzitter. Anders gezegd, zo vervolgde hij. het produktiestelsel. gebaseerd Peen vrije markteconomie, mede Pw zijn eigen moordende concur- bjtie en andere oorzaken in moei- Ukheden verkeert of zelfs tekenen instorten vertoont, dan mag de bneenschap te hulp schieten om de •atiènt weer op de been te helpen. de patiënt weer sterk genoeg is om op eigen benen te staan, dan wordt de gemeenschap weer be dankt voor de bewezen diensten. Die tweeslachtige houding van onderne mers kan niet voldoende aan de kaak worden gesteld", aldus Buys. Meubelindustrie Over de problemen in de meubelin dustrie zei hij dat deze bedrijfstak te kampen heeft met een toenemende import van meubelen, waardoor de werkgelegenheid in ons land onder graven wordt. Het is volgens hem dan tijd dat de Nederlandse meubel industrie dat vraagstuk in voldoen de mate onderkent en naar wegen en middelen zoekt om aan die ontwik keling een halt toe te roepen. Over de opmerking van werkge versvoorzitter Van Eijkelenburg dat er in de bouw voor iedere vakman tien vacatures bestaan, zei Buys dat in de jaren zestig iedereen welkom was bij bouwwerkgevers Men kocht werknemers weg bij werkgevers uit andere sectoren, vakman of geen vakman, alles was goed Toen de inzinking in de bouwproduktle zich aan het begin van de jaren zeventig aandiende en de concurrentie tussen de ondernemers grote vormen ging aannemen, werd de personeelsselec- tic geleidelijk aan verscherpt. Dui zenden minder geschoolden in de jaren zestig nog goed genoeg wer den de laan uitgestuurd. Maar door het wisselvallige bouwbeleid van de overheid vreesden de geschoolde va klieden ook voor een onzekere toe komst en zij zochten een onderko men in andere sectoren. Die onzeker heid duurt volgens Buys nog steeds voort. noteer Je niet wat Je met hem be sproken hebt. Want dat deed Power. HIJ vatte gesprekken met Joyce in notities samen, die hij eerst in 1974 uitgaf. Het spreekt vanzelf dat zijn reconstructie van woordenwisselin gen met een korrel zout genomen dient te worden, maar een aardig document is het wel. Power komt naar voren als de romanticus terwijl Joyce de nadruk op nuchter realis me legt. Ze spreken samen over lite ratuur (de Russische, de Franse), waardoor we informatie krijgen over Joyces voorkeuren. Omdat Power ook weer verhalend het milieu van Parijs tussen de wereldoorlogen schetst en Joyces gedrag typeert met anecdotes. Erg diepgaand is Po wer niet, maar hij laat Joyce toch geregeld belangwekkende uitspra ken doen. bij voorbeela deze: „Ulys ses is in de grond een humoristisch werk". Theo Kars. De koorts van het ver stand of Alice. Peter Loeb/Athe- naeum Polak en Van Gennep, Amsterdam, 1976. blz. 176. 22.90. Oplichterij in de boekenbranche. De bibliografische aantekening van „De Koorts van het Verstand" ver meldt: „De eerste druk van De koorts van het Verstand of Alice ver scheen in oktober 1970 onder de titel Allee of De Koorts van het Verstand. De onderhavige tweede druk is ge heel herzien en wordt door de auteur als definitief beschouwd." Ditisniet alleen een slechte bibliografische aantekening omdat De Arbei derspers niet als uitgever van de eerste druk wordt genoemd, maar vooral omdat erin ronduit gelogen wordt. Deze tweede druk is namelijk een exacte kopie van de eerste, de bladzijden zijn gewoon per fotogra fisch drukprocédé overgenomen. Een dergelijke poeha, waarbij iets „herzien" is maar niet herzien is. en waarbij de herziene versie „door de auteur als definitief beschouwd" wordt, die er echter geen tittel of Jota (alleen een titel) aan veranderd heeft dergelijke poeha is lezersbe drog van auteu{ en uitgevers. Paul van Ostayen. Alpejagerslied. Amsterdam, Rap, 8.90. Van zijn nagelaten gedichten is Paul van Ostayens Alpejagerslied uit 1927 wel een van de bekendste. Het is een sober verlopende tekst, waar in twee heren elkaar op een hellende straat passeren juist voor de winkel van Hlnderickx en Winderickx, de beroemde hoedenmakers. Met een minimum aantal woorden en een klein aantal variaties weet Van Os tayen een groteske handeling te pre senteren. waarin de ironie een kri tische rol speelt. Nu heeft Stefan Frenkel Frank deze summiere ge schiedenis voor een boekje bij Rap in beeld gebracht. Hij deelt het vers op in versregels en maakt er in grijze ovaaltjes een popperig tekeningetje bij. Doordat de tekst zo dikwijls in herhaling valt, is ook Frenkel Frank genoodzaakt de heren geregeld opklimmend of dalend voor te stel len. Een fout tegen de tekst dunkt me dat pas als het gedicht over de winkel van de hoedenmakers spreekt, deze winkel in beeld komt. De heren bevinden zich nota bene steeds voor de winkel, waar de tijd even uiterst vertraagd wordt en alle handelingen tot in details beschre ven worden. Van Ostayens Alpejagerslied is als beeldverhaal wel grappig, al is het niet veel meer dan dat. Een klein, vierkant cadeauboekje. Christine Kraft. De dagen met ge zichten. Een drieluik. Amsterdam, Bert Bakker. 1976. 80 blz. 11.50. In drie fasen vertelt een Jonge vrouw van haar problemen. Die bestaan hieruit dat zij een kind verwacht van een man die niet meer bij haar is (Deel 1: zwanger in de dierentuin veel symboliek en dramatische over peinzing). Adoptie of niet, is de vraag. In Deel 2 ligt zij in het zieken huis. het kind is geboren en daarmee ook de kwestie van hoe het verder moet met deze jonge vrouw. Weer veel gepieker. In Deel 3 is het Jaren later, maar de problemen zijn aller minst de wereld uit. Meegenomen door een oudere man naar een chi que bal blijkt dat zij nog lang niet over het gebeurde heen is. Haar kind is elders, maar zij draagt de last van het verleden. Zoiets is misschien Intrigerend te vertellen, maar Christine Kraft lukt dat niet. Het hele boekje door we melt het van cllché's, vaagheid en problemerigheid. De slechte stijl doet 80 bladzijden nog te veel zijn. Het boekje is goedbedoeld maar on gevormd gepeins, maar als „docu ment" anderzijds weer te literair. Kees van Kooien. De ergste trei tertrends. Amsterdam, De Bezige Bij, 1976. 174 blz. 18.50 „De ergste treitertrends" bevat een keuze uit „Treitertrends 1", „Trei tertrends 2" en „Laatste treiter trends". Wat een treitertrend is weet nu wel ongeveer iedereen: een cur siefje waarin trends over de hekel gehaald worden. Onder trends moet men dan niet alleen de meest mo dieuze dingen verstaan, maar zo on geveer alles wat „van deze tijd" is. Door spreken na te bootsen en in verdichte vorm aan te bieden, type ren èn bekritiseren de treitertrends verschijnselen en gedachtegangen van de jaren zeventig. Ze zijn taal kundig, sociologisch, psychologisch en literair erg interessant. Verweven als ze zijn met de personen van Van Kooten en De Bie hoort men de dialogen in de geest immer opge voerd door dit geniale duo. Zij spie gelen de clichés in een lachspiegel. „De ergste treitertrends" heeft een paar afdelingen zoals „Dames en heren". „De spelende mens" en ook „Geestelijk leven". Ik citeer tot slot het begin van de dialoog „Christen dom": „Nu leven er bij de moderne mens een heleboel religieuze vragen, waarop die mens van nu het antwoord niet zo eentweedrie weet; ik dacht dat we dat tenminste zon der meer zo konden stellen, en wat ik nu zo graag van zou willen horen dominee, is dit: is het chris tendom van onze dagen bereid en in staat antwoord op die vragen te geven en is dat zelfde christendom „in" voor een dialoog die dusdanig verhelderend kan werken dat die vragen de christen anno nu zich verzoend ziet met de oorsprong van zijn wezen?" „Dat ls waratje niet niks wat u me daar vraagt meneer Poel." „Poelmèn." Marnix Gijzen. Biecht van een hel den. Amsterdam. Rap, 1976. 52 blz., ƒ10.- Op 27 april 1963 hield Marnix Gijsen een lezing onder de titel „Biecht van een helden", voor een groep Jonge Dominlkanen te Leuven. Hem was verzocht uiteen te zetten welke be zwaren hij koestert tegen het geloof, of liever: hoe hij ertoe gekomen is zich van het geloof af te keren en —zoals hij zelf zegt agnosticus (geen atheïst) te worden. GIJsens bezwaren vallen niet op door origi naliteit. Het zijn de gebruikelijke redenen, waarom hij niet meer gelo ven kon. Kort samengevat: het ge loof berust te zeer op een gebeuren in tijd en plaats (Christus' leven op aarde), en het probleem van kwaad en lijden blijft onoplosbaar. Vanzelf sprekend releveert Gijsen dan de zinloze moord op miljoenen Joden. Tenslotte: „Ik ben van oordeel dat godsdiensten meer misère en mal heurs hebben verwekt dan goeds, omdat ze haast alle verzeilen in een dogmatisme zonder genade, omdat zij door hun collusie met de we reldlijke machten aanleiding heb ben gegeven tot oorlogen en vervol gingen, omdat zij ofwel als staatsre ligie ofwel als handlangers van de staatsraison verantwoordelijk zijn geweest voor eindeloze en idiote wreedheden." Hoewel het type be zwaren dus niet erg verrassend is. mag toch Gijsens formulering de moeite waard heten. De lezing zit goed in elkaar en belicht bovendien van de biografische kant Gijsens literaire werk, waarin zijn visie van zelfsprekend verdisconteerd zit. In 1971 gaf Bruna deze „Biecht" al eens uit. Nu doet Rap het opnieuw in handzaam formaat, netjes inge bonden. T.V.D. ,,Dc porseleinen spiegel" door Olaf J. de Landell. Uitgave van De Boekerij in Baarn. 424 blz. prijs 25,90. Goed nieuws voor allen die eerder via kloeke werken door de begaaf de auteur De Landell kennis maak ten met het Friese geslacht Tacoma van Oenstra. Dat begon met „Het bloeien van de porselein-boom" ge volgd door „De kroon van de porse- lelnboom" en nu dan het derde en laatste deel van de familie-trilogie „De porseleinen spiegel". Dat de porseleingeschiedenis in goede aar de viel, bewijst het aantal herdruk ken van de reeds verschenen boe ken. De Tacoma's komen en gaan. Een nieuwe generatie doet van zich horen. Door heel het laatste deel heen wordt van begin tot einde de blik gericht op de aanvankelijk zwakke en later mooie en eindelijk erkende Harm van Andenbeck. Zijn levensweg leidt langs tientallen mensen, bekende en vreemde met al hun eigenaardigheden en dat zijn er niet weinige. De ontmoetingen wor den knap. op de man af en vaak fel realistisch weergegeven. Met zijn meesterhand heeft Olaf J. Landell een letterkundige prestatie van zeer grote omvang geleverd en de lief hebbers weten dat hiermede niet alleen gedoeld wordt op de samen elfhonderd bladzijden die deze oor spronkelijke en oer Hollandse ro man gestalte geven. G.L. NIJMEGEN Estel (Hoogovens-Hoesch) Is in het derde kwar taal van dit Jaar uit de rode cijfers gekomen. Met een nettowtnste van 14 miljoen gulden werd voor het eerste sedert het eerste kwartaal 1975 weer een zij het bescheiden positief resultaat behaald. Het ls echter niet uitgesloten, dat het concern in het laatste kwartaal van 1976 opnieuw in de rode cijfers zal te rechtkomen. Hoewel over de periode januari t/m september van het lopende jaar het nettoresultaat negaUef was en wel ten bedrage van 94.2 miljoen gulden en het er gezien de verwachtingen voor het laatste kwartaal niet naar uitziet dat 1976 met winst zal worden afgesloten, ls een dividend over 1976 niet bij voorbaat uitgesloten. Dit zal dan ten laste van de reserves moeten worden uitgekeerd. Voorwaarde daarvoor is echter wei, dat op het moment waarop een besluit overeen eventueel uit te keren dividend zal worden genomen, de vooruitzichten zich duidelijk beter laten aanzien. Somber Vooralsnog beoordeelt de raad van bestuur van Estel de situatie voor de staalindustrie voor het eerste kwar taal van 1977 evenwel nog somber. Verwacht wordt, dat pas In de twee de helft van het komende Jaar zich een duidelijke opleving in het staal- verbruik zal doorzetten. Op wat lan gere termijn ls de concernlelding overigens van mening, dat de staal- markt zich gunstiger zal ontwikke len dan de laatste UJd het geval ls. Estel, aldus de raad van bestuur, ln een toelichting op de kwartaalcijfers heeft daarvoor ln elk geval een goede uitgangspositie. De omzetverbetering bij het concern in het derde kwartaal (met 29 pro cent t.o.v. het overeenkomstige kwartaal van vorig Jaar, dat een dieptepunt was) was ln de eerste plaats toe te schrijven aan een toe neming van de verkochte hoeveelhe den. Ook de prijzen vertoonden bij een aantal produkten echter een dui delijke verbetering. Hoewel de bedrlifswinst ln het derde kwartaal 67.1 miljoen poslUef was, ls deze ln verhouding tot de omzet nog lang niet wat hij zou motten zijn. In plaats van een bruto winstmarge van 2,8 zoals nu het ge val Is. meent de raad van bestuur dat deze in de buurt van de 8 procent zou moeten liggen. Vandaar dat drs. J. D. Hooglandt, lid van de raad van be stuur. moest vaststellen, dat Estel ln het derde kwartaal eigenlijk „nog maar net met de neus boven water is gekomen. We verdienden een droge boterham, meer niet." Duidelijke knik Wat het laatste kwartaal betreft vreesde hij, dat de lijn van geleidelij ke verbetering die de resultaten van de onderneming in de eerste drie kwartalen van 1976 te zien hebben gegeven, zal worden omgebogen. Er komt een duidelijke knik ln deze lijn nu al vaststaat, dat het bedrijfsresul taat ongunstiger zal zijn dan ln het derde kwartaal. Sedert de zomer vertoont nl. de or derbinnenkomst bij een aantal be langrijke produkten ln de sectoren staal en staalverwerking een terug gang. Als gevolg daarvan en door de nog steeds moeilijke positie bij de handelsondernemingen zijn de voor uitzichten voor de laatste maanden van dit Jaar ongunstig. Kon. Ned. Hoogovens en Staalfa brieken behaalde ln het derde kwar taal een netto winst van 9.7 mil joen, of 0.74 per aandeel. In de overeenkomstige maanden van vo rig Jaar bedroeg het verlies 48,2 miljoen, of 3,71 per aandeel. De Investeringen ln duurzame pro- duktlemlddelen en deelnemingen van Estel bedroegen in de eerste negen maanden 568 miljoen, tegen ƒ618 miljoen ln dezelfde periode van 1975. Hoewel dit een achteruit gang lijkt, werd ln feite iets meer geïnvesteerd dan vorig Jaar, De af remming van de investeringen, door de ontwikkeling van de resultaten ln 1975 en 1976 noodzakelijk geworden, zal eerst volgend Jaar zichtbaar worden. (In miljoenen guldens) 3e kwart. 3e kwart, jan/sept. Jan/sept. 1976 1975 1976 1975 2.422.7 1.873.0 6.895.1 6.383.4 -132.6 -126,8 -393,7 -381.1 -2.223.0 •1.904,8 -6.573.4 •6.215.5 67,1 •158,6 -72,0 -213,2 (2.8) (-8.5) (-1.0) (-3.3) Baten deelnemingen 13,7 15.1 25,9 45,6 Interest (saldo) -68.5 -40.5 -197,6 •113,8 Buitengew. baten 48,6 en lasten (saldo) 5.3 22,7 43,1 Resultaat voor belast 17.6 -161,3 -200,6 -232.8 Belastingen -3.6 74,0 106,4 123,0 Nettoresultaat 14.0 -87,3 •94.2 -109,8 NIJMEGEN Staalfabrikanten in West-Europa gaan nauwer samenwerken. Daartoe is in het voorjaar opgericht de DENE- LUX en zal vermoedelijk nog vóór het einde van dit jaar de vereniging EUROFER van de grond komen. Tijdens de presentatie van de kwar taalcijfers ging de vlce-voorzitter van de raad van bestuur van Estel, de heer H. Solbach, nader op deze twee organisaties ln. Denelux omvat de staalondernemingen van West- Duitsland. Luxemburg en Neder land. Het belang van de organisatie is. volgens de heer 8olbach. tweele dig. In de eerste plaats het beharti gen van de belangen bij de Europese Commissie, het dagelijks bestuur van de EG. Verder kan dé Denelux het ontstaan van Eurofer bevor deren. AMSTERDAM Het Hilton Hotel in Amsterdam praat met een (nog onbekende) Nederlandse gegadigde, die alle onroerend goed van Amster dam Hilton, inclusief de dependan ce Oarden Wing wil kopen. De be doeling is dat te zijner tijd een bod wordt gedaan op het aandelenkapi taal van Hilton, dat 8,5 miljoen gul den bedraagt. Directrice, mevrouw U. Wiebenga- Bernau wil nog niet kwijt, wie de gegadigde wel is. Ook zei ze niet te kunnen zeggen hoeveel mensen cr bij Hilton Amsterdam werken Wel deelde zij mee dat de KLM groot aandeelhouder is in Hilton met on geveer 35 procent van het kapitaal. De andere aandeelhouders zitten verspreid bij een groot aantal Ne derlandse bedrijven. Hoewel ook nog andere mogelijkhe den worden onderzocht en met de betreffende gegadigde de besprekin gen nog in een beginstadium zijn. meent het bestuur in het belang van de aandeelhouders hiervan toch reeds mededeling te moeten doen. De exploitatie van het hotel ge schiedt door Hilton International Nederland. Eventuele overdracht van de aandelen van de eigenaresse van het onroerend goed zal geen nadelige gevolgen hebben voor het personeel van de exploitatie- maatschappij. Amsterdam Hilton leed ln 1975 een verlies van 138.155 gulden. In het jaarverslag werd gezegd dat de slechte bedrijfsuitkomsten van de Garden Wing aanleiding waren afstoting van het gebouw te over wegen. Leden van Eurofer zullen, aldus de heer Solbach, de verenigingen van nationale staalfabrikanten zijn en ln bijzondere gevallen (British Steel, bijv.) ook afzonderlijke staalprodu centen uit de negen lidstaten van de EG De Estel topman meent dat Eu rofer onontbeerlijk ls voor het doen functioneren van het zogenaamde plan-Simonet. waarover nu nog be sprekingen gaande zijn en dat zal voorzien in maatregelen ter bescher ming van de Europese staalindus trie. Het ontwerpplan-Slmonet omvat drie belangrijke delen: Permanente maatregelen, te ne men door de Europese Commissie, ter bevordering van een sneller en beter inzicht in de situatie op de staalmarkt. Crisismaatregelen, waarbij vraag en aanbod beter op elkaar worden afgestemd ten einde catastrofale prijsdalingen, zoals in het Jongste verleden, te voorkomen. De Europe se Commissie wil hiertoe, na rugge spraak met de staalindustrie, aanbe velingen doen met betrekking de ge wenste grootte van de produktie. Daarnaast U de Europese Commis sie van plan. indien nodig, om mim- mum-staalprijzen vast. te stellen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1976 | | pagina 15