Jos Stelling: Rembrandt is mijn laatste jeugdzonde dichtbij Commentaar truisvogel Politiek asiel s "Bonden weer met «iHamido rond tafel n Z1J Wordt het hondeweer buiten? tochtweriimg Cineast „moest ook van de middeleeuwen af' een sprookje in een boekrol stuur 'n brief kampioenskaas verheldering het weer Noordoosterorkaan van 1872 Minister Van Agt bezoekt Boekarest RTETé— ERDAG 13 NOVEMBER 1976 BINNENLAND TROUW/KWARTET 5 erve» dus; |et ministerie van justitie zal on- srzoeken of het mogelijk is een «hterlijke uitspraak uit te lokken ,t verbod van de Nederlandse olksunie het met fascistische leeën besmette en rassenhaat pre- ikende splintergroepje aan de large van ons politieke leven. :1 aandacht en zoveel energie jkt ons op het eerste gezicht net ts te veel eer voor dit groepje. Waarschijnlijk is een verbod ook !et verstandig. Wie dacht nu wer- elijk in ernst dat hij met een derge- jk verbod ook maar iets zou heb- tn bijgedragen aan het uitroeien in dit verschijnsel? y$ deze club verboden zou worden zij stelt nog iets voor wat struc- uur en organisatie aangaat, dan aat zij natuurlijk ondergronds ver- met alle kwalijke gevolgen die dan verder kan hebben. En als e organisatie en structuur niet 'ezig zijn, zodat onderduiken mmogelijk is, dan stelt die club nu niets voor en dan hebben we niets vrezen. [et heeft wel iets te maken met het nude misverstand van de struisvo- •I, die iets niet wil zien en dan iar de kop in het zand steekt, ids weer zijn er mensen die iets :t willen zien of willen weten en een verbod vragen in de llige verwachting dat met het bod ook het verschijnsel zal zijn itgeroeid. 'n houding komt meer voor dan men denkt en dan maakt het hele maal niet^ zoveel uit of het nu bij voorbeeld over pornografie of om een politiek vuil spuitend groepje pat- We kunnen het over de verschijnse len eens zijn. Zij verdienen verach tig en bestrijding, maar dan vooral tox ze feitelijk overbodig te maken. Nederland heeft politiek asiel ver leend aan een Zuidafrikaanse benstweigeraar. Een verheugend ericht, temeer daar het er op leek lat de laatste tijd de Nederlandse >ering zich wat terughoudender i opzichte van politieke vluchte- ;en begon op te stellen. vin tja imdat het hier (voor het eerst) om een Zuidafrikaanse dienstweigeraar I gaat, verdient ook dit aspect een korte kanttekening. In 1974 besloot ^J\ de Mdafrikaanse raad van kerken J bedoor dr. Beyers Naudé inge- cde voorstel aan te nemen, dat ik kerken voortaan hulp zouden wrlenen aan hen, die zouden wei- tejei geren te vechten tegen zwarten, die CijktJ üun gerechtvaardigde rechten ge- ;lukkis vapenderhand kwamen opeisen, kijken J Wanneer zoals nu reeds spora- /as fcf 's geschied het Zuidafri- an Het kaanse leger steeds meer wordt in- Valid gezet voor optreden tegen zwarte or ee landgenoten, is het mogelijk dat nd va een toenemend aantal jongeren om hifï 8ewetens w'lza' weigeren dienst Edwi k nemen- ma-"rx ag De Zuidafrikaanse kerken zullen ?m e- niet steeds in de gelegenheid zijn, nakki |eze jongeren te helpen. Wanneer deze dan een beroep doen op bui- t grot ten'andse kerken, bijvoorbeeld in en zij ons land, is het niet meer dan een wijl 2 ogische consequentie van de her- 3e nu haalde kerkelijke veroordeling van esprt |c apartheid dat de kerken zo'n Seraf leroeP honoreren. En hetzelfde eed* dan uiteraard voor onze over- Js zij heid. >man UTRECHT De voedingsbonden et grol FNV en de Industriebond NKV gaan gezif »eer praten met de directies van iits aHamido in Den Bosch (onderdeel zootj 8HV), Kwatta International en is ed Continental Foods In het Belgische Puurs over een bundeling van de verkoopactivitelten van deze drie dit o| ondernemingen bij Hamido. akke n h« ADVERTENTIE zo'n f 125 per mtr. is uw huis tochtdicht te maken met 5 jaar onvoorwaardelijk gegarandeerd! ^ernaarbidei»2snMfen/dhr xston Rembrandt (Frans Stelling) als etser. Op de trekschuit van Leiden naar Amsterdam. door Willem Schrama UTRECHT „Rembrandt is m'n laatste jeugdzonde. Ik wilde altijd filmer worden, en ik wilde altijd een film over Rembrandt maken. Ik voel het als iets afwerken waar ik mee behept ben. Als filmer heb je volgens mij altijd een paar onderwerpen waar je van af moet. Van de middeleeuwen moest ik ook af. Ik kan me voorstellen dat mijn volgende film een eigen creatuur zal gaan worden, dat mag geen jeugdzonde meer zijn." De Utrechtse filmer Jos Stelling (31), vanwege zijn middeleeuwse spekta kelstukken hier en daar wel Breu- gheliaans cineast genoemd, is vrij wel klaar met de opnamen voor zijn derde speelfilm „Rembrandt", een film die vermoedelijk ruim tweeë neenhalf uur zal gaan duren en in de loop van het volgend jaar in roulatie zal komen. Het is niet de eerste film over wat door Rembrandt-essayisten beurte lings het bejubelde talent en het miskende genie wordt genoemd. Welgeteld de tiende, waarbij gezegd moet worden dat zich onder de overi ge negen (voltooid of niet) nooit een uitschieter heeft bevonden. De be kendste is wellicht de creatie van de Hongaars-Engelse regisseur Alexan der Korda uit 1936, met Charles Laughton in de hoofdrol, die deson danks ook nimmer opzien baarde. Vorm Nu dan Jos Stelling, die in alle eer lijkheid wil toegeven dat hij zich als cineast in een ontwikkelingsfase be vindt. Dat hij met pure vorm („Mari- ken van Nieumeghen") begonnen is, later de symboliek zocht („Elcker- lijc"), en nu op het punt staat „warm" te worden, ofwel mensen te creetelling: „Ik zit nog een beetje met mezelf omhoog. Eigenlijk ben ik meer schilder dan verteller. Ik ben vormgever. En het kriterium is voor mij in hoeverre ik in de vorm zal blijven steken. Maar aan de andere kant zeg ik: alles bestaat toch uit vorm. En ik schat het publiek zo hoog, dat het in staat is om uit een serie beelden een gevoel los te we ken. In wezen bestaat het leven toch ook uit een reeks van confrontaties met beelden, teksten, enzovoort, waarmee een mens vervolgens iets doet. Met dat filosofietje zit ik een beetje." De film „Rembrandt" wordt om die reden ook geen voorgekauwde bio grafie, maar veeleer een sfeerteke ning, die zich het best laat omschrij ven als een monoloog-interieur. Stelling: „zoals bijvoorbeeld Viscon ti dat deed in „Death in Venice". Een gevoel dat je door middel van beel den tracht over te brengen. Alles wat je ziet en hoort, is Rembrandt zelf. De constructie van de film is om die reden nogal ingewikkeld geworden, maar daarom niet minder mooi. De film begint in wezen halverwege zijn leven, na een snelle inleiding over de eerste helft. Maar in 1642 begint in de film de actualiteit. In dat jaar maakt hij de Nachtwacht, sterft zijn vrouw Saskia, nadat even tevoren Titus is geboren." Parallellen „Vanuit die drie fenomenen leven, dood en potentie, zijn kunst vol gen we hem naar zijn dood. En bin nen die actualiteit grijpen we af en toe met flash-backs terug naar de eerste helft van zijn leven. En het mooie ls dan, dat je merkt dat be paalde dingen zo fraai parallel lopen. Toen ik in San Francisco aan het scenario begon, zag ik ineens allerlei toevalligheden, uitgaande van dat om, gaat met steeds grotere frequen tie teren op zijn herinneringen. Dat is de dramatische opzet geweest. En wat zeker is wat men ook over de film zal zeggen ls dat de vorm perfect is. Het ls zeventiende eeuw. Het is authentiek." Stellings werkwijze met overwegend amateurs hij beschikt over een potentieel van rond de duizend me dewerkers, waaruit hij voortdurend kan putten heeft erin geresulteerd dat hij zijn hoofdrolspelers niet ver hoefde te zoeken. Zijn broer Frans, kunstschilder en decorontwerper, bleek een onwaarachtig rake Jos Stelling Rembrandt-typering, die zich in or ganisatorisch verband ook nog nut tig maakte door De Staalmeesters natuurgetrouw te kopiëren. En Ton de Kolf, ook al een man uit zijn kring, ls misschien nog wel spreken der als de oude Rembrandt. Opnamen zijn gemaakt in o.a. het Rijksmuseum in Amsterdam, De La kenhal in Leiden, de Buurkerk In Utrecht en het Palels op de Dam, in welke kitscherige entourage Rembrandt failliet wordt verklaard. Jos Stelling ls zo langzamerhand een beetje moe van al dat organiseren: „Ik moet van dat producen af, het ls te arbeidsintensief. Ik heb het gevoel dat ik de laatste drie jaar vijftien Jaar ouder ben geworden. Ons sys teem is gebaseerd op menselijke contacten, we zijn allemaal een bee tje mentaal bezig. Als er ruzie ls, wordt dat haarfijn uitgepraat. We zijn met mensen bezig, niet met wer kers. Maar het kost wel veel energie." „Het meest voel ik er nog voor om hierna maar meteen op de intiemere toer te gaan. Een huls in Friesland. Zestien millimeter film, later eventu eel „opblazen". Je staat er van te kijken wat je daar tegenwoordig al niet mee kan doen. En het kost alle maal veel minder. En hoe minder het kost, hoe meer vrijheden Je hebt en hoe beter je werkt. „Je ziet het met onze medewerkers. Het verschil met beroepsacteurs is dat ze hobbyisten zijn, die het alle maal voor zichzelf doen. Ze kopen boeken over waar ze mee bezig zijn, en gaan naar musea. Dat maakt die mensen voor mij pas echt professio neel." Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent, Postbus 859, Amsterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon. VAN EEN LEZER- onder redactie van loes smit Ben koning verveelt zich. Op voorttel van een van zijn topad viseurs laat hij twintig mooie meisjes uit het palels aanrukken, die in een boot met gouden roei spanen en spelevaren op de hof vijver, terwijl de koning op de oever geboeid toekijkt Dat helpt Opeens houdt het meisje dat het roer hanteert op met sturen, waa rop de negentien anderen het werk ook neerleggen. Zijne ma jesteit wil natuurlijk weten wat er aan de hand is en het eerste meisje antwoord bedroefd dat ze zo niet verder kan, omdat haar mooie visvormige sieraad van nieuw turkoois in het water is gevallen. „Dan krijg Je van mij een ander," zegt de koning, maar dat wtl ze niet: ,Jk wil liever mijn eigen ding dan een namaak- sieraad." Daarop laat de koning dezelfde topadviseur halen en legt hem het probleem voor. Ge lukkig kan die toveren en hij weet er dan ook onmiddellijk raad op. Hij stapelt eenvoudig het water waarin het sieraad ls gevallen, op het water er naast en kan zo het verloren kleinood aan de wettige eigenares teruggeven. Dat moet allemaal gebeurd zijn ln de tijd van de Egyptische ko ning Bnefroe, die zo geliefd was, dat duizend Jaar na zijn dood nog dit sprookje, „Djadja-em-anch redde de dag," in Egypte werd opgeschreven. Dat ls trouwens ook alweer 3500 Jaar geleden ge beurd, natuurlijk op papyrus. Het verhaal staat met een aantal andere wonderbaarlijke vertel lingen op één papyrusrol, die nu nop te zien is in het Egyptisch Museum in Oost-Berlijn. Maar wie het verhaal ©an koning Bnef roe rustig wil lezen, hoeft er niet voor naar Oost-Europa. De Amsterdamse uitgeverij Ploegsma kwam op het idee de geschiedenis precies zo af te drukken ln de vorm van een boek rol, met een vertaling er bij, want 3500 Jaar geleden schreven de Egyptenaren die de schrijfkunst beheersten, nog ln hiërogliefen en ontcijfer die maar. Ploegsma's „DJadJa" is een echte boekrol ge worden, 2.70 meter lang, van rechts naar links te lezen, ge drukt op sterkop papyrus lijkend papier en in plaats van ln een kaftje verpakt ln een koker die kleurig bedrukt ls met de hiëro gliefen van een 2500 Jaar oude mummiekist uit het rijksmuseum van oudheden in Leiden. De boekrol bestaat uit drie stuk ken, die aan elkaar geplakt zijn. In een klein boekje vol Informatie over het oude Egypte en het hiër ogliefenschrift, dat ln de boekrol meeverpakt ls, lezen we dat de Egyptische „boekbinders" het precies zo deden. De beschreven strook bestond vaak wel uit twin tig aan elkaar geplakte stukken papyrus. De illustraties in de boekrol zijn overgenomen uit de beschilderde grafkamers van Ty, Ptah-hotep en Mereroeka in Bak- kara, de tekst is door de egyptolo ge Lise Manniche nauwkeurig ge kopieerd. DU originele, bijzonde re boek kost 10,90. *i£-IP BS s: J ^3% 24 Cl Hoewel de hiërogliefen achterin het bij de „Egyptische" boebenrol behorende boekje precies hetzelfde verhaal vertellen als in de rol zelf, zien de lettertekens er heel anders uit Er is ook een verschil, zegt de uitgever: die in het boekje zijn te vergelijken met onze drukletters, die in de rol met handschrift. „Ik weet niet meer gedurende welke tijd ik zijn verscheurende kreten hoorde. Ik denk dat zij z'n vingers braken of dat ze zijn wenkbrauwen uittrokken. Ik weet het niet Ik geloof dat Hugo later het bewustzijn verloor, want van tijd tot tijd hoorde ik hem zacht kreunen. Daarna hoorde ik dat ze hem meenamen, hem en een an dere arbeider van de fabriek La Aurora, die Banda heette en die ook de hele middag gegild had. De auto die hen meenam, kwam zonder hen terug." Een stukje uit een brief die de vrouw van de Uruguayse vak bondsleider Hugo Mendes (31) schreef over haar man. die wegens zijn vakbondswerk ln Uruguay moest uitwijken naar Argentinië. Veilig was hij ook daar niet. In juni dit jaar pakte de geheime politie hem ln Buenos Aires op. Hij werd zwaar mishandeld en sindsdien heeft niemand meer iets van hem gehoord. Hugo Mendes ls niet de enige. Zijn vrouw maakte melding van nog zeker veertig vluchtelingen uit Uruguay (ook kinderen) die ln Argentinië ontvoerd zijn en nu in levensgevaar verkeren. Ontvoerd, niet gearresteerd, zodat ze offici eel niet voor de autoriteiten be staan. Daarom ls het belangrijk zowel ln Argentinië als ln Urugu ay voor hen te pleiten, want waar ze zijn èls ze nog leven ls niet bekend. Amnesty International kent de namen van Hugo Mendes en minstens dertig anderen verpleegsters, studenten, arbei ders, journalisten, ouders met kinderen van wie sinds hun ontvoering niets meer ls verno men. Een brief met een beleefd, maar dringend verzoek om vrijla ting van deze Uruguayanen kan het best gestuurd worden naar: Sr. Ministro del Interior de la Re- publica Argentina, General A. Harquindegul Barcarce 50 Buenos Aires CF Argentina; en/of naar: Sr. Presidente de la Republica Oriental del Uruguay. Aparicio Mendez Palacia Legis- lativo Montevideo Uruguay. Wie een echt goed stuk kaas wil hebben, zal zeker bij Rykele Syt- sema ln het Friese Opeinde niet teleurgesteld worden. De Fries is deze week ln Green Bay, ln de Amerikaanse staat Wisconsin, voor de tweede achtereenvolgen de maal wereldkampioen kaas maken geworden. Geen kleinig heid, want behalve hijzelf dongen nog 52 Amerikaanse kaasexperts en 82 kaasmakers uit andere lan den naar de begeerde titel. Er waren maximaal honderd punten te verdienen, waarvan kaasmaker Sytsema er 99,17 veroverde. De Fries won met een vijftien kilo zware Goudse kaas. „De recente ontwikkelingen rond ons vorstenhuis kunnen verhel derd worden door studie van be kende verschijnselen in de religie als het sacrale koningschap en de zondebok". Een stelling van J. G. Oosten, die het dezer dagen in Groningen tot doctor in de godsgeieerdheld ge bracht door hans de Jong Terwijl het op 13 november die tijd niet) bedenkelijk noordoosten opgestoken die 1976 betrekkelijk rustig naar de lucht. De harde zuid- zoveel ontreddering bracht herfstweer is, woedde er 13 wester had het Noordzeewa- kwam door het grote druk- november 1972 een hevige or- ter eerst met geweld door het verschil tussen een hoge- kaan. Daar gaat het in deze Kattegat gestuwd. Toen de drukgebied van 1045 mb bo- bijdrage niet over, maar wel wind naar het noordoosten ven 8candinavië en een lage- over de orkaan, op de dag af ruimde werd al dat extra wa- drukgebied van 980mb boven honderd jaar daarvoor name- ter naar de kusten van noord- het Alpengebied. Dit laatste lijk van 13 november 1872. Duitsland en de oostelijke systeem bevond zich nog op Niet minder dan 654 schepen kusten van de Deense eilan- 10 november boven de raakten erdoor in nood, hoe- den gevoerd. Gevolg: een wa- Noordzee met veel koude wel langs onze kust de terverhoging van twee meter lucht in de hogere niveaus. t n - w scheepvaart nogal gespaard bij Rügen, ruim drie meter ln Het verplaatste zich naar jaar 1642. Je ziet Rembrandt in 1630 bleef. Alleen de roeireddings- Kiel, 3,30 meter ln Flensburg midden Europa enkeerde noor A mctoMom vvrhimar tnniriil m-a1 naar Amsterdam verhuizen, terwijl hij in het heden dus in de actuali teit van de film failliet word ver klaard. Een ander voorbeeld: als hij in 1662 De Staalmeesters maakt dat staat voor het schilderij van de twijfel, het zoeken naar de perfecte balans dan leert hij in het verle den verf maken. Dat soort drama tische contrasten zitten er bij toeval in. Het is geen truc. En op deze manier filmen we Rembrandt, je kunt zijn hele leven nu eenmaal niet in anderhalf jaar verfilmen, dan laat je steken vallen." „Maar ik zou het ook niet anders gewild hebben. Mijn statement is dat herinneringen het enige waarde vaste in het leven zijn. Nou, iemand op de helft van zijn leven, die kijkt boot van Ameland moest in en de Deense havens waaron- daarna op zijn schreden te- actie komen. Van die 654 der Marstal maten zelfs 3,5 rug om 14 november, opge- schepen strandden er 157 en meter. Uit heel Denemarken vuld tot 990 mb boven België zonken er 84. De meesten, kwamen berichten over over- aan te komen. Het luchtdruk- namelijk 515, voeren of lagen stromingen. verschil tussen Jönköplng en in de Oostzee en in de toegan- De vloedgold veranderde he- Swinemünde, belde zuid gen, maar daar heerste dan le kuststreken: zandbanken Zweedse stations, nam van ook een inferno. verdwenen, vaargeulen en 10 tot 13 november toe van 12 haventoegangen verzandden, tot 27 mb met als gevolg een Vóór die fatale datum stond In de Oslo-fjord kwamen' noordooster orkaan. Een der- er een harde zuidwester. De golfhoogten van 5.5 tot 7 me- gelijke luchtdrukverdeling visserij en koopvaardij waren ter voor. De Oostzee was na deed zich over 1881 tot 1950 nog in de weer om te profite- de stormvloed bezaaid met gemiddeld maar op 1.3 pro- ren van zachte omstandighe- wrakstukken, houtladingen cent van alle dagen van het den voor de winter in zou en voorwerpen van de over- jaar voor, meestal veel min- kunnen vallen. Niets wees stroomde gebieden. Hele der sterk ontwikkeld, daarop en toch toen de hokken dreven her en der. wind naar het noordoosten Dat het allemaal zo hevig Bij de grote stormvloeden ruimde keek menige schipper werd nadien is er nooit van 1954 (hoogste in noord (radioweerbericht was er ln weer een orkaan uit het Duitsland ln 70 jaar) en 1960 heerste er net zo'n drukver- deling als in 1872. Vermoede lijk zijn soortgelijke weerstoestanden ook debet geweest aan de stormvloeden aan de Duitse Oostzeekusten in 1044, 1304, 1449, 1625. 1784 en 1825, maar van de meeste van deze genoemde jaren zijn geen weerkaarten voor handen. HOOGWATER zondag 14 november VlUstngen 6 20-18.44 HarlngvUeUlul zen 8.171841 Rotterdam 7£4-20 42 Schevenincen 7.00-1824 U muiden 7 28-20 21 Den Helder II 40-23 46 Har Ungen 1.22-14.2* Delfzijl 2.38-18.18 HOOGWATER maandag 1* novem ber VUaalngen 7 18-10 46 Ha ringvlietalukzen 7.14-10.46 Rotterdam 8.84-21.49 Schevenlngen 8 05 20 36 U- muiden 8.5+21 2* Den Helder 12 40- - Har Ungen 3 11-15.16 Delfzijl 4.20-17.14 Van een verslaggever SCHIPHOL Op uitnodiging van de Roemeense regering ls vrijda gochtend minister Van Agt van Schiphol naar de Roemeense hoofdstad Boekarest vertrokken voor een bezoek van een paar dagen aan dat land. „De Roemenen stellen veel prijs op versteviging van de contacten. In dit kader past ook deze uitnodi ging," aldus minister Van Agt voor zijn vertrek. Hoewel het bezoek een algemeen karakter draagt zal hij zich toch laten inlichten over de Roemeense rechterlijke macht en de opzet van het gevangeniswezen ln dit land. Op de vraag of de heer Vhn Agt. die lijsttrekker is voor het CDA bij de komende Tweede- Kamerverkiezingen mei volgend jaar, niet aanwezig moest zijn op de vandaag ln Eindhoven te houden partijraadvergadering van de KVP, zei de bewindsman: „Mijn aanwezig heid ls ln Eindhoven niet zo noodza kelijk. Ik zou daar toch alleen als belangstellend toehoorder aanwezig zijn geweest." Donderdag hoopt hij terug te zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1976 | | pagina 5