markim - Plan voor restauratie van Hoeve Meerzicht 'Pak patiënt niet zijn koffertje af' Intwikkelingshulp EG blijft achter Dr. Lammers, een man van de oude stempel, die zijn tijd verstond België wil uitlevering van Nederlandse'Belg 'Wie in geest van de VU wil werken niet van bestuurswerk uitsluiten' B. en W. van Den Haag: „Vredebesthofje niet meer te bewonen" Congres goed beter worden" afgesloten inisters zonder succes uiteen ientallen koeien estorven door aatvergiftiging r s. Bij botsing gedood eiectrischc treinen compleet v.a. 6975 Werkgroep tegen weren CPN-ers Delfts raadslid: „Raadsleden werkbezoek zelf betalen" ARTE! JDERDAG 11 NOVEMBER 1976 BINNENLAND TROUW/KWARTET H9 oor Barend Mensen MIDDELBURG De 26-jarige in Sluiskil geboren en getogen eer M. P. Hollenbosh, die zijn hele leven in Nederland heeft loorgebracht, heeft moeilijkheden met de Belgische regering. )ie heeft ons land zijn uitlevering gevragd omdat zij hem als ;eserteur beschouwt. j heeft hij bij wijze van spreken jelgië nog nooit gezien, toch moet ij in dat land de dienstplicht ver- ullen omdat hij zoon is van Bel- ische ouders. De rechtbank te liddelburg heeft zich met het uit- Everingsverzoek beziggehouden q de minister van justitie over het of niet inwilligen er van te kun- en adviseren. Besloten werd de aak aan te houen tot 1 februari om e raadsman van de zich volkomen iederlander voelende Belg in de elegenheid te stellen een gratie- erzoek in te dienen bij koning oudewijn. !en gTOte grief van Hollenbosh is lat hij nooit voor de dienst is opge roepen. maar volgens de Belgische wet hoeft dat ook niet: jonge man nen die voor de dienst in aanmer king komen moeten zich op een gegeven moment zelf aanmelden in hun geboorteplaats of in die van hun ouders. Het Belgische consu laat in Terneuzen heeft Hollenbosh enkele jaren geleden alleen ver zocht zich te laten keuren. Dat ge beurde door een Nederlandse arts in Terneuzen, die hem echter voor de militaire dienst niet geschikt achtte. De herkeuringsraad in Brussel bleek het daarmee niet eens. Zonder hem te hebben gezien, alleen op grond van de stukken, werd Hollenbosh toch goedge keurd. In 1971 kreeg hij tot zijn verbazing bericht van het Bel gische consulaat-generaal in Rot terdam dat hij was ingeschreven in het register van „dienstweigeraars en wederspannelingen". Niet naar rechtbank Hoewel hij op advies van het con sulaat aan de Belgische minister van defensie in zijn bijzondere ge val vrijstelling had gevraagd, werd hij enkele maanden later voor de rechtbank in Gent gedaagd. Hol lenbosh vond dat allemaal geen stijl. Hij reageerde niet en liet ook het treinkaartje naar Gent onge bruikt dat hem begin vorig jaar vanwege het ministerie van defen sie werd toegezonden en dat onge twijfeld goed was voor een enkele reis naar een of andere gevangenis. Maar nu dan heeft de Belgische regering aan Nederland zijn uitle vering gevraagd. Hollenbosh' raadsman, mr. H. J. Q. Tichelman ir uit Ternpii7pn wpp« de rechtbank er onder meer op dat zijn cliënt geruime tijd geleden al een verzoek tot naturalisatie heeft ingediend. De Nederlandse autori teiten staan daar positief tegeno ver, maar België weigert medewer king omdat zij Hollenbosh als de linquent beschouwt. De man heeft overigens niets tegen de militaire dienst. Hij redeneert echter dat als een Nederlandse arts hem om verschillende redenen on geschikt verklaart, hij zichzelf in belang van zijn gezondheid aan dat oordeel gebonden acht. Volgens het militaire strafrecht in België kan desertie ook het niet- opkomen wordt daaronder ver staan worden gestraft met mini maal twee maanden en maximaal twee jaar gevangenisstraf. Daarbij komt dan alsnog de vervulling van de dienstplicht. in één onzer verslaggevers (STERDAM De officiële ontwikkelingshulp van de Europe- Gemeenschap blijft nog steeds ver achter bij de toezegging o 0,7 procent van het bruto nationaal produkt. middeld komen de leden van de ropese Gemeenschap op 0,45 pro- it, maar de bijdragen verschillen irk van land tot land. Nederland mt boven de norm van 0,7 procent (het gaf vorig jaar 0,74 procent een verslaggever •HOVEN Vele tientallen in zijn de afgelopen weken ge- door nitraatvergiftiging, een combinatie van stevige :ting en snelle groei zit er erg 'itraat in het ruwvoer dat na de zomer nog op akkers en wei- Dis gegroeid. Verder kreeg het vee jaar meer bietenloof en andere adgewassen dan anders, en ook arin zit vrij veel nitraat. Noordbrabantse Christelijke «renbond NCB heeft de boeren ngeraden, de dieren meermalen dag kleine porties voer te geven, nneer de eerste vergiftigingsver- djnselen zich voordoen (onder an- e verkleuring van de slijmvlie- i) kan een veearts nog reddend itreden. Is een dier aan nitraatver- Vigtog overleden, dan is het vlees et neer voor consumptie geschikt iv lijdt de boer dus een grote scha de. llleen al op een opfokbedrijf in O^Jssel werden vorige week acïïöen pinken het slachtoffer. van het bruto nationaal produkt aan hulp), Italië blijft er met slechts 0,12 procent het verst onder. Frankrijk staat op de tweede plaats met 0,62 procent, dan volgt België met 0,59 procent en vervolgens Denemarken (0,57), West-Duitsland en Groot- Brittannië (elk 0,39 procent). Schenkingen Wat betreft schenkingen staat ons land op de vierde plaats: van de hulp bestaat volgens de Europese Com missie (die de cijfers bekendmaakte) 83,3 procent uit giften. België is met schenkingen het gulst: 92,2 procent. Groot-Brittannië geeft 91,1 procent van de ontwikkelings hulp zonder dat deze hoeft te worden terugbetaald. Italië 84,5 procent, Frankrijk 81,2 en vervolgens Dene marken en West-Duitsland met 74,1 procent en 55,4 procent. Als geheel doet de Europese Ge meenschap het met schenkingen be ter dan bijvoorbeeld de Verenigde Staten. Van de hulp bestond van de EG-landen gemiddeld 76 procent uit giften, bij de Amerikanen was dat 58,1 procent. Ook wat betreft de to tale hulp doet de EG het beter dan de VS. De steun ging omhoog van ongeveer 12 miljoen gulden in 1974 tot ongeveer 15 miljoen vorig jaar. De Verenigde Staten zaten vorig jaar op 10 miljoen gulden en Japan op slechts 2,5 miljoen. Dat alles bete kent volgens de Europese Commis sie dat de Europese Gemeenschap goed is voor 44,3 procent van de ontwikkelingshulp die door de geza menlijk geïndustrialiseerd landen wordt verstrekt. Inmiddels is de ontwikkelingsraad van de Europese Gemeenschap (waarin de ministers van ontwikke lingssamenwerking zitten) weer zon der succes uiteen gegaan. Onder werp van gesprek was een mogelijke brief aan de secretaris-generaal van de wereldhandelsconferentie Unctad. Daarin zou de Europese Ge meenschap zich bereid verklaren mee te werken aan een samenhan gend grondstoffenprogramma (in oor J. E. van der Wielen !et dr. G. J. Lammers, oud-directeur van de rijksvoorlichtingsdienst, is een man van de oude empel heengegaan. Daarmee wil zeker niet gezegd zijn, dat Lammers geen gevoel had voor de aatschappelijke en sociale ontwikkelingen, die zich in de tweede helft van zijn leven op bijna volutionaire wijze hebben voorgedaan. Nee, de kwalificatie, dat Lammers een man van de oude empel was, slaat vooral op zijn standvastigheid in de leer, zijn opvattingen over wat hij als ehtvaardig zag en de strenge eisen, die hij aan zichzelf stelde. van de pers niet gemakkelijk, want zijn strenge constitutionele opvat tingen leverden nogal eens moeilijk heden op bij het beantwoorden van in zijm ogen soms onbescheiden vragem van de journalisten, die hem overigems hogelijk waardeerden om zijn objectiviteit en integriteit. Hij heeft niet minder dan zeven minis ter-presidenten als woordvoerder ge diend; qua karakter zeer uiteenlo pende „bazen" en ook qua politieke opvattingen. Maar, al vergat hij zijn journalistieke verleden niet, hij was als regeringsvoorlichter ambtenaar in de beste betekenis. Op dr. Lam mers viel steds te bouwen. Hij heeft het vaak moeilijk gehad, het meest misschien wel tijdens de problemen, die ontstonden bij het voorgenomen huwelijk van prinses Irene. Dr. Lam mers stond toen als een rots in de branding van het aanstormende bin nen- en buitenlandse journalistieke geweld! j-rfe karaktertrekken kwamen ook delijk tot uitdrukking in zijn malistieke arbeid als redacteur De Standaard. Op de parlemen- te perstribune voelde hij zich als vis in het water. Objectiviteit, lelijkheid en grote kennis van za- kenmerkten zijn pennevruch- Zijn ervaring in beide Kamers Staten-Generaal opgedaan, zijn Tl cl clip later bij zijn studie en vooral bij schrijven van zijn proefschrift e kroon en de kabinetsformatie" 52) uitstekend te stade gekomen, n zou ook kunnen zeggen, dat hij p-p-, die ervaring een goed gebruik ucii. gemaakt. de tweede wereldoorlog werd nmers voorlichter van het minis- Ie van sociale zaken: tegenwoor- zou men zeggen: woordvoerder, ie „moderne" omschrijving geeft ens aan, dat er zich in de over- dsvoorlichting belangrijke veran- ingen hebben voltrokken. Lam- rs heeft daarin, vooral toen hij imaal directeur van de rijksvoor- itingsdienst was geworden in 2 een groot aandeel gehad. In e zin was hij bepaald niet conser- lief. Hij verstond zijn tijd, onder- nde de politieke veranderingen in i land, al zal hij het daarmee niet ijd eens zijn geweest. Of eigenlijk ten we dit laatste wel zeker uit de vele gesprekken, die we met hem mochten hebben. Zijn karaktervastheid en zijn politie ke inzichten brachten hem al spoe dig op gespannen voet met de Duitse bezetter. Het was voor Lammers en voor degenen, die hem goed kenden, vanzelfsprekend, dat hij in het ver zet ging. Hij geraakte er door in Duitse gevangenschap in welke peri ode hij met mr. Okma als celgenoot, zich een half jaar aan de studie van het Nederlandse recht wijdde. Na zijn vrijlating zette Lammers zijn studie voort en zo kon hij in 1945 al zijn doctoraal halen. Ondanks zijn dagelijkse arbeid hielp zijn doorzettingsvermogen hem om zijn proefschrift te schrijven, waar voor hij zeer veel bronnen heeft moe ten raadplegen. „De kroon en de kabinetsformatie" is aanstonds een boek gebleken, dat bij kabinetsfor maties, maar ook bij de studie van onze constitutionele instellingen, vaak werd en wordt geraadpleegd. Als geen ander was dr. Lammers in zijn functie van directeur van de RVD door zijn grote kennis van ons staatsrecht in staat de informateurs en formateurs bij niet minder dan zes kabinetsformaties bij te staan. Daarbij had hij het als voorlichter mpkins Toen omstreeks 1960 plannen ont stonden voor de oprichting van een internationaal perscentrum in Den Haag, heeft dr. Lammers daarbij een belangrijke rol gespeeld. Hij begreep de noden van de journalistiek. Zijn sociale bewogenheid deed dr. Lam mers ook actief zijn op maatschap pelijk terrein. In de omgang met journalisten, eerst zijn collega's, was dr. Lammers een prettig en voorkomend mens, bereid tot hulp. Hoe groot ook in menig geval zijn vriendschap was. slechts weinigen wisten de intimiteit te doorbreken door hem aan te spreken bij zijn voornaam Gerrit. Maar een ieder die in welke relatie ook met he* la aanraking kwam. kon op hem rekenen. De heer J. E. van der Wielen is oud-journalist te Den Haag. Motie De universiteitsraad van 23 novem ber zal dan ook een motie voorgelegd krijgen, waarin wordt uitgesproken dat iemand die de bereidheidsver klaring ondertekent, aanspreekbaar blijft op deze verklaring. In dat geval zou er dan geen bezwaar zijn zo ie mand verkiesbaar te stellen, ook al is hij lid van de CPN, voor bestuursor ganen. De vereniging, waarvan de VU uit gaat en het college van bestuur van de universiteit hebben reeds laten weten dat zij met dit voorstel kun nen instemmen. Het college van be stuur wenst hierbij wel de nadruk te leggen op het feit dat een bestuurder gedurende de hele periode dat hij een functie heeft binnen een be stuursorgaan, aanspreekbaar blijft op de verklaringen die hij vóór zijn verkiezing ondertekent. MEERLO-WANSSUM De 59- jarige P. Vervoort uit Meerlo- Wanssum is gisteren in zijn woonplaats bij een verkeersongeluk om het leven gekomen. Toen hij met zijn personenwagen linksaf wilde slaan kwam hij frontaal in botsing met een hem tegemoet komende au to. Hij overleed ter plaatse. ADVERTENTIE Van een onzer verslaggevers ROTTERDAM „Pak een patiënt letterlijk en figuurlijk zijn koffertje niet af, als hij een ziekenhuis of inrichting binnenstapt, maar laat hem in zijn waarde en maak als hulpverlener duidelijk wat hij te verwachten heeft en wat u van hem verwacht". discussieerd over vragen als „moet de patiënt in het gareel, wat ver wachten wij van de patiënt en ge zond ziek zijn, mag dat ook?". Bij dit laatste thema poneerde dr. P. A. Eijkelenstam, geneesheer- directeur van een verpleeghuis in Amsterdam enkele stellingen, zoals: de patiënt weet dikwils beter wat goed voor hem is dan de dokter en: iedere verpleeghuispatiënt heeft recht op uitleg over de medlcaüe en de beoordeling daarvan, maar ook patiënten die lang in een verpleeg huis verblijven kunnen waardevol zijn voor de organisatie, en dan niet alleen in de bewonerscommissie, voor zover aanwezig. Invloed Mevrou E. M. L. Ammerlaan, ver pleegkundig directeur van Vreugde hof in Amsterdam voegde daaraan toe dat juist in een verpleeghuis door Aldus drs. L. F. Melcherts, directeur patiëntenzorg van het Ignatius- ziekenhuis in Breda, ter afsluiting van het tweedaagse congres „goed beter worden" van de nationale zie kenhuisraad (NZR) gisteren in Rot terdam. „Uiteindelijk is de patiënt beheerder van zichzelf en moet hij de lijn bepalen waarlangs hij dat be heer wil uitvoeren. De instelling moet op maat van de patiënt worden gesneden en niet de patiënt op maat van de instelling". Drs. Melcherts bracht als een van de wensen van de vijftienhonderd congresleden aan het bestuur van de NZR naar voren, dat een volgend congres zou moeten worden gehou den voor de patiënt, waarbij centraal zou moeten staan hoe deze patiënt meer verantwoordelijkheid kan nemen. De tweede dag werd onder meer ge- meestal langdurige opname het mo gelijk moet zijn dat de patiënt in vloed heeft op zijn behandelings plan. „De stem van de patiënt is even medebepalend als de stem van wie dan ook. Het gaat om zijn of haar wel en wee". Aan het slot van het congres merkte de heer J. L. van Hasselt, waarne mend voorzitter van de nationale ziekenhuisraad nog op dat een van de pluspunten van dit congres is dat voor het eerst artsen, directeuren, psychologen, psychiaters en met na me verpleegkundigen met elkaar om de tafel hebben gezeten om te praten over „goed beter worden". Die dis cussie moet in kleinere kring worden voortgezet om verder te gaan met onze pogingen het samen zo goed mogelijk te doen. aldus de heer Van Hasselt. Moeder van veertien kinderen verongelukt TEXEL De 56-jarige mevrouw Hin-Bakker uit de Texelse buurtschap Spang is gisteren ih Den Burg in het verkeer omgekomen. Zij was moeder van veertien kinderen. het voordeel van de ontwikkelings landen). Op de wereldhandelsconferentie in Nairobi is alleen afgesproken dat daarover verder zal worden gepraat, maar de Europese Gemeenschap stelde zich toen verdeeld op. Ook nu maakte de Westduitse regering be zwaar, hoewel zij innerlijk verdeeld lijkt te zijn over het samenhangend grondstoffenprogramma. In Den Haag wordt niet uitgesloten dat als de Europese Gemeenschap het ook de komende weken niet eens wordt Nederland eenzijdig, officieel steun aan het grondstoffenprogramma zal betuigen. Noorwegen en Finland de den dat al eerder. Van onze onderwijsredactie AMSTERDAM Iemand die zich bereid verklaart in de geest van de doelstellingen zijn bestuurswerk aan de Vrije Universiteit te verrichten, moet toegelaten kunnen worden als lid van de universiteitsraad en de andere bestuursorganen. Tot deze conclusie is een werkgroep van de universiteit, die de problematiek van de communisten in de bestuursorganen van de Vrije Universiteit moest bestuderen, in een advies aan de univer siteitsraad gekomen. De universiteitsraad vergadert 23 novem ber weer over deze zaak. „Wanneer iemand zowel CPN-er is. als de bereidheidsverklaring tekent dan dient hij in de eerste plaats op dit laatste punt serieus genomen te worden", aldus de werkgroep in haar advies. Zij vindt het niet wenselijk om CPN-ers uit te sluiten van be stuurlijke functies aan de Vrije Uni versiteit, juist met het oog op het streven naar een wederzijdse dialoog tussen christendom en marxisme. De werkgroep vindt het bovendien onbillijk om iemand louter op grond van een partijlidmaatschap te be oordelen, met name omdat het marxisme sinds zijn ontstaan in al lerlei richting is uitgewaaierd. Daar bij wil de werkgroep nog rekening houden met het feit dat er christe nen zijn die een combinatie van hun geloofsvisie met marxistische be schouwingen en zelfs met het lid maatschap van de CPN, mogelijk achten. Een uitspraak over de over- enigbaarheid van de doelstellingen van de VU en het lidmaatschap van de CPN vindt de werkgroep dan ook te ongenuanceerd. Van een onzer verslaggevers ZOETERMEER De gemeente Zoc- termeer is van plan de uit ca. 1600 daterende hoeve Meerzicht aan de Voorweg te laten restaureren. In opdracht van het gemeentebestuur heeft de Leiderdorpse restauratie architect Piet van der Sterre hiervoor een plan ontwikkeld. Het pand heeft in de afgelopen jaren zware schade opgelopen. In feite had al veel eerder met het herstel moeten worden be gonnen, maar door geldgebrek moest het plan in de ijskast worden gezet. Volgens architect Van der Sterre (In een interview in het blad „Zoeter- mcer-Stad") is de restauratie geen groot probleem. „Zolang niet snei een aantal voorzieningen wordt getroffen is het behoud van het pand niet verze kerd," zo merkt hij met klem op. Vol gens Van der Sterre is het gebouw tot dusver nog overeind blijven staan om dat de muren zwaar zijn en goed ge construeerd. De hoeve Meerzicht bestaat uit drie delen: het voorhuis, de eigenlijke boerderij oftewel het achterhuis (met het vroegere zomerhuis) en daarach ter de stal. Die drie delen zijn niet tegelijkertijd gebouwd. De boerderij (niet de huidige, maar een voorloper) stond er het eerst en dateert uit rond 1600. Wanneer de bestaande boerderij (achterhuis) is gebouwd is niet be kend. In 1677 volgde de bouw van het voorhuis; de stal is van veel latere datum. In het voorhuis zijn nog veel van de oorspronkelijke elementen gevonden. Vroeger was er een bordes aan vastge- bouwd. Het voorhuis heeft de afgelo pen jaren het meest te lijden gehad. Het is aangetast door de huiszwam. Met het herstel, waarover de gemeen teraad nog een uitspraak moet doen, is volgens de architect een jaar ge moeid. Indien echter ook de fundering moet worden aangepakt, gaat het lan ger duren. Op de foto het voorhuis, waarvan het dak is ingezakt en een deel van de voorgevel is ingestort. Van een onzer verslaggevers DEN HAAG De slechte toestand van de woningen in het Hofje van Vredebest maken het onverantwoord deze opnieuw te verhu ren. De panden kunnen zelfs niet tijdelijk voldoen aan een woonfunctie zoals die wordt voorgestaan door de Stichting Centraal Wonen, die de woningen enige tijd geleden kraakte. Dat antwoordt het Haagse college van B. en W. op gemeenteraadsvra gen die gesteld werden naar aanlei ding van het kraken van enige hof jeswoningen aan het Westeinde. De vragen werden gesteld door het PPR-fractielid J. Geleijnse en door de heer Chr. Lampe en mevrouw J. van der Ven (belden CDA). B. en W. wijzen erop dat medio 1977 begonnen wordt met de uitvoering van een bouwplan voor de zoge naamde kleine driehoek tussen het Westeinde en Kortenbos. De sloop van het gehele hofje is niet direct noodzakelijk voor de uitvoering van dit plan. Dat de oorspronkelijke be woners uit de hofjeswoningen moes ten verdwijnen, was volgens het col lege op aandringen van het wijkbe- raad Westeinde-Kortenbos. De gemeente heeft er niets op tegen uat de doelstellingen van uc ouch- ting Centraal Wonen worden betrok ken bij de werkzaamheden van de gemeentelijke stuurgroep Huisves ting Alleenstaanden en Tweeper soonshuishoudens. Er was al eerder sprake dat de Stichting Centraal Wonen een gesprek zou hebben met de gemeente Den Haag. „Omdat het Hofje van Vredebest werd gekraakt was er echter niet direct een goede basis voor vruchtbaar overleg", meldt het college in het antwoord op de vragen. Het college is het overi gens met de raadsleden Lampe en Van der Ven eens dat in bepaalde gevallen moet worden toegestaan dat mensen in ontruimde woningen (die voor afbraak bestemd zijn) trek ken. Reeds meerdere malen zijn de voor de afbraak bestemde panden ter beschikking gesteld voor bijzon dere huisvesting van studenten of werkende jongeren, aldus B. en W. BOEKVEILING BIJ VAN STOCKUM Van een 'onzer verslaggevers DEN HAAG Van Stockum's Antiquariaat BV aan de Prinse gracht 15 in Den Haag houdt op 24, 25 EN 26 november een bij zondere boekveiling. Onder meer wordt de bibliotheek van wijlen mejuffrouw mr M. A. Tellcgen, in leven directeur van het kabinet van H. M. de Konin gin geveild. Er wordt ook een collectie atlassen, scheep vaartkundige werken en biblio fiele uitgaven te koop aangebo den. De kijkdagen zijn op 19, 20 en 21 november van 104 uur. Van onze correspondent DELFT Het ongedwongen sa menzijn van Delftse raadsleden is. volgens B en W van Delft, van se cundair belang geweest bij het drie daagse werkbezoek aan het Euro pees Parlement in Straatsburg. B en W gingen hiermee in op de vragen van het PPR- gemeenteraadslid S. Iedema, die zich had afgevraagd wat het nut van dit werkbezoek was. B en W meen den dat inzicht verkregen was in de aard en de methodiek van het ma ken van grensoverschrijdende af spraken. Verder was, aldus B en W, informatie verkregen over monu mentenzorg, stadsherstel, rechtsbescherming van de Europese burger en de vraagstukken betref fende de directe verkiezingen In Eu ropees verband. Volgens het college betreft het hier een traditie, die iede re vier Jaar herhaald wordt De tota le kosten van dit bezoek bedroegen 11.800 guide:*, waarvan het Euro pees Parlement er 4000 voor haar rekening neemt De indiener van de vragen, gemeen teraadslid Iedema, zei over de be antwoording: „Ik vind de relatie tus sen dit werkbezoek en het werk als gemeenteraadslid nogal ver ge zocht. In feite gaat het hier om we tenswaardigheden die iedere poli tiek bewuste Delftenaar interesse ren. De raadsleden hadden het reisje zelf maar moeten betalen, zo'n reis van gemeenschapsgeld is veel te duur. Volgens mij zijn primaire en secundaire betekenissen van dit be zoek verwisseld. De PPR-fractie zal dan ook geen medewerking verlenen de begrotingspost .representatie' voor dit doel te wijzigen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1976 | | pagina 9