SRusalka, een sprookje
met mooie muziek
Boeiende Engelse produktie
voor voortgezet onderwijs
E
Kardinaal weigert
niemand de hostie
M
a
Uul
JU\J
QJU
Syntagma Musicum:
feilloos gevoel voor
oude muziek
Openbaar onderwijs wil
niet „neutraal" zijn
„Zuid-Afrika geeft niets
om het cultureel verdrag"
ffl
Hilton weigert
vergadering van
„grijze wolven"
Leven en werken
van Webern
FAMILIEBERICHTEN
LTERDAG 6 NOVEMBER 1976
BINNENLAND/KUNST
A
'ast
'ast
'ast
rast
3CHEVENINGEN De romantische opera „Rusalka" van de Tsjechische componist Antonin
[)vor&k behoort niet tot het genre sprookjes van: ze leefden nog lang en gelukkig.
Set is de trieste geschiedenis van een waternimf die er uit wil zien als een mens en die een ziel wil
bezitten, zodat zij kan liefhebben.
De Nederlandse Opera vond in 1963
het opus zelfs geschikt om te presen
teren in het Holland Festival, een
opvoering onder Jarislav Krombholc
en het werd een glansprestatie.
Geen wonder dus, dat men gemeend
heeft Rusalka nog eens uit het water
te laten opduiken en een aantal
voorstellingen te laten opzetten.
JK
JK
door Adr. Hager
Haar wens gaat in vervulling, maar
de Prins van haar dromen, is na een
lartstochtelijke verliefdheid spoe
dig bekoeld, omdat hij zijn aandacht
icht op een vorstin. Het loopt slecht
if met beide gelieven. De Prins wil
ïaar nog eenmaal kussen, maar in
iet eerste bedrijf hebben we al ge
ien dat het niet goed kan aflopen,
imdat er hekserij aan te pas is
;ekomen.
De prins wil met zijn laatste kus
joete doen, maar is een dodelijke
rus. Rusalka verdwijnt zoals het
een waternimf betaamt in de gol
ven en daarbij houdt zij de prins in
haar armen. Samen gaan zij onder in
de geborgenheid van het rijk der
golven.
De wereld van het water en de we
reld van de nensen liggen te ver
uiteen om een liefde wezenlijk te
maken. Zelfs zover uiteen dat die
liefde niet in een sprookje valt te
verwezenlijken. Een tragisch sprook-
een onwerkelijk verhaal.
Succeswerk
Dvorak heeft zich door Rusalka
graag laten inspireren en in 1901
ging het lyrisch sprookje te Praag in
iremière. Het werd een succeswerk.
iet aantal voorstellingen ook buiten
ivorak's geboorteland is groot.
Donderdagavond ging de opera in
..première" in het Circustheater, in
hetzelfde theater gaat vanavond de
tweede voorstelling. In Amsterdam
komt Rusalka op 9, 15, 17, 21 en 24
november, in Rotterdam op 19 no
vember.
Dankbare taak
Dirigent was Bohumil Grgor en hij
heeft Dvorók alle eer gegeven die
hem toekomt. Het omroeporkest
heeft zich goed van de dankbare
taak gekweten, Dvorók wist nu een
maal uitstekend hoe een orkestpar
tij te schrijven. De sfeer, de folklore,
de situaties heeft hij voortreffelijk
getroffen. Het duurt allemaal wat
lang, het is een sprookje van vele
bladzijden en niet iedere bladzijde is
even spannend. In het eerste bedrijf
bij voorbeeld gebeurt er bar weinig,
de heks brengt wat leven in de brou
werij, doch dat is heksen eigen. De
door André Rutten
DEN HAAG Het Engelstalig
toneel, dat Wikor „dienstver
lenend instituut voor de mu
sische vorming van de Jeugd"
dit seizoen aan het voortge
zet onderwijs aanbiedt is een
eigen produktie van het eerste
stuk (1976) van de Engelse
schrijver Christopher
Hampton: „When did you last
see my mother", een aantal ja
ren geleden door Centrum ge
speeld: „Wanneer heb je mijn
moeder het laatst gezien".
Wïkor heeft een Engelse regisseur,
if Roger Croucher, gevraagd daar spe-
ciaal voor Nederland met Engelse
spelers een voorstelling van te ma
ken, waarbij de Nederlandse deco
rontwerper Jan Kieboom het decor
ontworpen heeft en als tourneebege
leider optreedt. Zoals gewoonlijk
heeft Wikor ook de tekst uitgegeven,
met veel woord-annotaties, maar dit
keer ook met beknopte kommenta-
ren over thematiek en dramatische
structuur en dergelijke. Iedereen
kan het stuk dus op de juiste manier
begrijpen.
Feitelijk kan ik volstaan met te
constateren, dat het een uitstekende
voorstelling is, omdat de vijf spelers
een heel exacte, boeiende en levende
verbeelding van de vijf karakters
geven, je krijgt precies te zien (en te
horen, uiteraard) wie en wat zij zijn.
Het is een gaaf tekenend realisme,
dat ook in het decor aapwezig is
Volwassen
Christopher Hampton, die achttien
Sean Scanlan als Ian en Patricia Heneghan als de moeder van
zijn vriend Jimmy in „When did you last see my mother"
was toen hij het stuk schreef, geeft
daar nu in het tekstboekje een boel
end commentaar op, waarin hij o.m.
zegt dat hij een stuk heeft willen
schrijven, waarin een Juist beeld
werd gegeven van homesexualiteit.
Zijn régisseur stelt terecht, dat het
over meer gaat: over het volwassen
worden van jonge mensen uit ver
schillende sociale milieus.
Beiden achten het daarom een boei
ende aangelegenheid juist voor jon
ge mensen, die er inderdaad vele
herkenningspunten in zullen vinden
Interessant is dan, dat het zuidelijk
toneel Globe op het ogenblik een
door Jac Kort
AMSTERDAM De Stichting Ka-
mermuziek Amsterdam is haar Ron
dom-serie donderdagavond gestart
met een concert door Syntagma Mu-
Scum onder leiding van Kees Otten.
en in alle opzichten goed begin.
Want niet alleen was de Kleine Zaal
Ët de laatste plaats bezet, maar
•vendien was hetgeen geboden
werd. zowel als de manier waarop
van superieur gehalte.
Om even uw geheugen op te frissen:
8yntagma Musicum is. niette
genstaande zijn vreemd klinkende
naam, een in Nederland gevestigd
ensemble. De leden ervan bespelen
instrumenten als gemshoorn, zinken
kromhoorn, kortom dingen die men
nog niet zo lang geleden alleen van
afbeeldingen of uit musea kende en
«j spelen (en zingen) muziek, die
♦euwen lang in archieven en biblio
theken achter slot en grendel is be
waard geworden.
Het ongelofelijke is nu, dat al die
oude muziek van 1350 tot 1650 ons in
de oren klinkt zonder dat er iets
mufs of museumachtigs aan is.
Dunstable Dufay. Binchois. Obrecht
vn B^rd. om er een paar te noemen.
blijken niets van hun frisheid en
aantrekkelijkheid te hebben inge
boet.
Nu is dat natuurlijk voor een deel
ook te danken aan de aanstekelijke
manier waarop Syntagma Musicum
deze muziek uitvoert. Zowel de beide
vocalisten, de jonge Engelse alt Ca
rolyn Watkinson en de tenor, Marius
Altena als de spelers Walter van
Hauwe en Kees Otten (allerlei
blokfluiten benevens de hierboven
genoemde instrumenten) en Toyoni-
ko Satoh, luit en gamba» zingen en
spelen met een feilloos gevoel voor
deze oude. maar altijd jonge muziek.
Zij doen dat alles met een schijnbaar
gemak, alsof er geen technische pro
blemen voor hen bestaan. Maar het
is duidelijk, dat zulke prachtige re
sultaten slechts bereikt worden na
diepgaand en langdurig bezigzijn
met deze oude meesterwerken.
UTRECHT Het Zagreb
Blaaskwintet komt een tournee
door Nederland maken.
Donderdag 11 november is het
eerste optreden, in cultureel
centrum 't Hoogt te Utrecht, op 12
november speelt het ensemble in
Bergen (N.H.), op 13 november in het
Stedelijk Museum in Amsterdam en
op 14 november in de Stadsschouw
burg in Tilburg
tragische afloop is voorspelbaar en
dan duurt het wachten er op wat
lang. Maar Dvor&k heeft prachtige
muziek geschreven, zelfs als men het
Tsjechisch niet meester is geniet
men toch van zijn boeiende muzika
le taal.
Scène uit Rusalka, met Teresa Stratas als Rusalka
TROUW/KWARTET 11
ROTTERDAM De directie van
het Hiltonhotel in Rotterdam heeft
vrijdag na Intensief overleg met zijn
juridische adviseurs van het hotel-
concern besloten een vergadering
van Turkse gastarbeiders, die zon-,
dag in de balzaal van Hilton-
Rotterdam zou worden gehouden, te
annuleren. Het gaat hier om een als v
culturele bijeenkomst aangemelde -
vergadering, georganiseerd door de
i: Rotterdam wonende Turk Orhan;
YlL "n. Deze metaalarbeider is lei
der in de groepering „grijze woL
ven" in N derland, een organisatie
die door veel gastarbeidersgroepe-
ringen en vakbonden in West-
Europa beschouwd wordt als een:
extreem nationalistische en fascis
tische groepering. De top van de!
„grijze wolven" zou nauwe bindin-
gen hebben met de Turkse geheime
dienst MIT.
Stemmen
Geweldige stemmen heeft men voor
deze voorstelling niet ter beschik
king. Rusalka werd gezongen door
Teresa Stratas, ze heeft een stem
met veel uitdrukkingskracht, doch
door het sterke vibrato mist men
toch hoorbare innerlijke ontroering.
De Prins werd vertolkt door Ivo Zi-
dek, hij werd ook in 1963 gekozen.
Waarom die herhaling in 1976 is niet
duidelijk, het klonk alles nogal
krampachtig. Gwendolyn Killbrew
zong de partijen van vorstin en heks,
vooral als heks (met alle respect)
maakte zij veel indruk. Willard Whi
te wist te imponeren als waterman.
Kleinere rollen werden gezongen
door Ans Philippo, Marianne Diele-
man en Roberto Alexander. De de
cors en de kostuums bleken ook nu
een vondst, met raffinement heeft
men zeer veel weten te bereiken en
de echte sprookjessfeer gecreëerd.
DEN HAAS In de gerestaureerde
Nieuwe Kerk. de nieuwe speelplaats
van het Residentie Orkest, wordt
een bijzondere concertserie gege
ven. Een viertal concerten wordt ge
wijd aan het werk van Anton We
bern (1883-1945). Echter niet uitslui
tend met composities van hemzelf
maar ook van componisten met wie
Webern zich heeft bezigehouden zo
als Mozart. Brahms, Isaac, Johann
Strauss en Mahler, uiteraard Schön-
berg (zijn leermeester) en Alban
Berg. In totaal worden van Webern
zelf twintig werken gespeeld waa
ronder enkele die nog niet eerder in
Nederland ten gehore werden ge
bracht.
Aan de concertenreeks (13,17.20 en
27 november) werken behalve het
Residentie Orkest o.a. mee het Rot
terdams Conservatorium Koor. het
Nederlands Vocaal Ensemble, de so
praan Catharine Gayer, de bariton
Ruud van der Meer, de cellist
Godfried Hoogeveen en het Resi
dentie Strijkkwartet.
Ter gelegenheid van deze Webern-
serie heeft het Residentie Orkest
een door Ernst Vermeulen geschre
ven Webern-boek uitgegeven dat
een uitvoerige beschrijving van We-
bems léven en werken bevat plus de
programma's van de concerten. Het
kost vijf gulden en is verkrijgbaar
bij het Residentie Orkest (Staten-
laan Den Haag) en 's avonds in de
Nieuwe Kerk
UTRECHT Kardinaal Willebrands zou een niet-katholiek. die
zich zomaar bij hem aan de eucharistie zou melden, niet wegstu
ren. De kardinaal heeft dit gezegd tegen prof. dr. F. Haarsma, de
voorzitter van de St. Willibrordusvereniging. Prof. Haarsma.
vertelde dit deze week, toen hij samen met het bestuur van de St.
Willibrordusvereniging een uiteenzetting gaf van het wrk van
deze organisatie.
Van onze onderwijsredantie
AMSTERDAM Het openbaar onderwijs wil niet „neutraal
zijn. In plaats van een passieve houding bepleit het openbaar
onderwijs een actieve aandacht voor de betekenis van de le
vensbeschouwelijke waarden.
Morgen is het immers Willlbrord-
zondag. Het accent bij de St Willi
brordusvereniging lag al jaren op het
streven naar hereniging van alle
christenen. Het lijkt alsof dit ideaal
op dit moment minder telt. Er is
tegenwoordig meer een zoeken naar
de eigen uitgangspunten, het ver
sterken van de eigen identiteit. Dat
kan volgens prof. Haarsma ook geen
kwaad, want het komt nogal eens
voor, dat katholieke deelnemers in
oecumenische gesprekskringen bij
de St. Willibrordusvereniging aan
kloppen met de vraag wat nu eigen
lijk hun standpunt in bepaalde vra
gen is. Daarom legt de St. Willlbror-
dusvereninging zich toe op
dienstverlening aan parochies en ra
den van kerken bij de ontwikkeling
van het oecumenische werk. Daar
naast heeft de St. Willibrordusveren
iging het werk verbreed met dat van
de katholieke raad voor Israël en de
werkgroep vrouw man kerk. die sec
ties van de St. Willibrordusvereni
ging zijn geworden.
Verlaten
Prof. dr. Th. de Kruyf. die voor de
raad voor Israël in het bestuur van
de St. Willibrordvereniging zit. ver
telde deze week dat de katholieke
kerk het oude standpunt verlaten
heeft, dat de kerk in de plaats getre
den is van Israël en dat het joden
dom dus gewoon een van de niet-
christelijke godsdiensten zou zijn.
De raad vooc Israël gaat uit van een
blijvende verbondenheid van chris
tenen en joden. ..omdat Israël zijn
plaats en functie houdt in de verlos
sing van de mensheid", zei prof. De
Kruyf. De raad ijvert daarom voor
erkenning van de staat Israël, iets
waar het Vaticaan nog niet toe is
overgegaan.
Namens de werkgroep vrouw man
kerk zit mevrouw drs T. Halkes in
het bestuur van de St. Willibrordver
eniging. Zij vertelde dat de radicale
feministen, waartoe zij zich zelf ook
rekent, de kerk met groot wantrou
wen bekijken, omdat zij bijvoor
beeld door de vrouw niet tot het
priesterschap toe te laten de discri
minatie in de hand werkt. De protes
tantse kerken moeten volgens me
vrouw H&lkes overigens ook niet op
hun lauweren gaan rusten, al hebben
zij de vrouw dan wel tot de ambtsbe
diening toegelaten. In de protes
tantse kerken is ook slechts ten
hoogste sprake van emancipatie, ter
wijl mevrouw Halkes en haar sectie
een duidelijke stap verder wil gaan.
Het feminisme wenst de vraag op te
werpen of de vrouw in deze kuituur
haar plaats moet aanvaarden of dat
zij zich daaruit moet terugtrekken
en eerst een verbondenheid tussen
vrouwen onderling moet scheppen.
..Nu de samenleving dreigt te pletter
te lopen door vrijwel uitsluitend
technologisch, veroverend denken
en presenteren, door prestatied
wang door machtsvertoon, door
competities, willen feministen grote
nadruk leggen op de andere zijde. de.
andere pool van ons bestaan: op de
dicht bij de mens blijvende waarde
en aandacht, kleinschaligheid, asso
ciatief en intuïtief denken, eerbied
voor moeder aarde, voor de schep
ping en niet alleen voor herschep
ping." zei mevrouw Halkes.
Tubbergen
Aan het eind van het gesprek raakte
prof. Haarsma toch nog even de
zaak-Tubbergen aan Hij karakteri
seerde de weigering door de kardi
naal als een concrete toepassing van
een star beleid. De kardinaal had
zich precies aan het Vaticaanse
boekje gehouden, zei prof Haarsma
Hij vertelde echter, dat hij bij een
gesprek van de St. Willibrordvereni
ging met de kardinaal, dat nog moet
komen, de aartsbisschop het vuur na
aan de schenen zal leggen.
zeer heldere voorstelling heeft van
„Voorjaarsontwaken", in het begin
van deze eeuw geschreven door de
Duitse schrijver Frank Wedekind,
over het beginnen van de volwassen
heid bij een groep gymnasten uit de
Duitse burgerij in die tijd met
meer kritische aandacht voor het
milieu en dat dezelfde groep ook
nog van de Franse schrijver Henry
de Montherlant een stuk over de
puberteit in een Frans kostschoolmi
lieu gaat opvoeren: „La ville dont ie
prince est un enfant" (vertaald: „Het
land waarvan de koning een kind is",
in 1913 geconcipieerd, pas in de vijf
tiger jaren uitgegeven).
Als minister Van der Stoel het cultu
reel verdrag ziet als een instrument
ter bestrijding van de apartheid, als
middel om de „verkrampte atmos
feer" in Zuid-Afrika te doorbreken,
maakt hij zich volgens Van der Mer
we illusies. Daarvoor wenst Zuid-
Afrika het verdrag niet te gebruiken,
aldus Van der Merwe. „Opzegging
van het cultureel verdrag betekent
heus niet het einde van Zuid-
Afrika".
Van der Merwe bezoekt Nederland
op uitnodiging van de Nederlands-
Zuidafrikaanse Werkgemeenschap.
Hij was een van de sprekers op een
bijeenkomst van de NZAW in Den
Haag.
Rassenintegratie js „een voedings
bodem voor het communisme". Al
dus Van der Merwe. „De Engelsen
hebben in Zuid-Afrika een politiek
van integratie gevoerd, en ze lieten
een erfenis vari haat en achterdocht
na toen wij (de Nasionale Partij) in
1948 aan het bewind kwamen met de
noodkreet van apartheid. Laat ons
eerst met rassenscheiding komen, en
met de communisten afrekenen,
hebben we toen gezegd. Nu zijn we
gekomen in de tweede fase, die van
de ontwikkeling van elk der volkeren
in Zuid-Afrika".
Van der Merwe. die zei trots te zijn
op zijn Nederlandse afstamming,
had zijn gehoor tevoren ge
waarschuwd dat hij rechtuit ging
•praten, „omdat ik hier in mijn stam
land ben". „Onze grootste vijand is
de pers. Wij lezen in onze kranten
verschrikkelijke dingen over 8urtna-
mers en Zuid-Molukkers in Neder-
land. u leest over Sharpeville en So-
weto. Om de mens in onkunde te
houden moet men hem eerst leren
De kwestie is actueel geworden door
het concept-wetsontwerp op het ba
sisonderwijs dat in juni door minis
ter Van Kemenade is bekend ge
maakt. De openbare school draagt
volgens de minister bij aan de ont
wikkeling van de leerling „met in
achtneming van hun levensbeschou
welijke verscheidenheid". Voor deze
formule is gekozen om de «rondwe t-
telijke neutraliteit van de openbare
school te waarborgen. Minister Van
Kemenade vindt dat de openbare
school wel positief aandacht kan
schenken aan de levensbeschouwin
gen, maar dan zo dat de openbare
school voor alle richtingen aan
vaardbaar blijft.
Op een bijeenkomst van het con
tactcentrum voor openbaar onder
wijs vond men deze formulering toch
te passief. Prof. dr. J.P. van Praag,
oud-voorzitter van het humanistisch
verbond en voorzitter van de com
missie doelstelling algemene school,
toonde zich onthutst. Hij vond dat
de verdraagzaamheid meer op de
voorgrond moest staan.
Prof. dr. L. van Gelder, sprekend
voor de algemene bond van onder
wijzend personeel, vond de toelich
ting van de minister „bloedeloos
Het openbaar onderwijs moet uit
gaan van de pluriformiteit van de
bevolking. De wet moet dat stimu
leren.
Ds. L. Doorn (Vereniging voor open
baar onderwijs) vond de voorstellen -
van de minister een stap achteruit
„De positieve waardering van het
christendom als een levende voor-,
waarde waarop het openbaar onder
wijs zich mede baseert, ontbreekt'
zei hij. De passieve neutraliteit ls de
openbare school opgedrongen. Maar
het, is onjuist te doen alsof de open
bare school niet mag spreken over
waarden, als het gaat om wreedheid
onderdrukking, apartheid, enzo
voorts.
Volgens een verslag in Het
Schoolblad is men het binnen het
contactcentrum voor openbaar on
derwijs tenslotte eens geworden over
de volgende formulering: „Het open
baar onderwijs dient de veelzijdige
ontwikkeling van de leerlingen en
draagt bij tot hun vorming met aan
dacht voor de betekenis van de ver
scheidenheid in levensbeschouwe
lijk en maatschappelijke waarden
zoals die leven in de Nederlandsë
samenleving."
Van een verslaggever
DEN HAAG Aan de vooravono
van het vandaag gehouden congres
van D'66 heeft oud-voorzitter J
Beekmans, die op het ogenblik
Tweede-Kamerlid is voor deze par
tij, de congresgangers opgeroepen
te besluiten tot opheffing van D'66.
Zuidafrikaans parlementslid Van der Merwe:
Van een verslaggever
DEN HAAG „Het maakt Zuid-Afrika geen jota uit of het
cultureel verdrag wordt opgezegd. Het verdrag is niet meer
waard dan het papier waar het op geschreven is, omdat het niet
uit het hart komt". Dat is de reactie van dr. Paul van der Merwe,
vice-voorzitter van het Zuidafrikaanse parlement en parle
mentslid van de Nasionale Partij (de regeringspartij van premier
John Vorster) op de discussie in de Tweede Kamer over opzeg
ging of voortzetting van het cultureel verdrag met Zuid-Afrika.
lezen", aldus Van der Merwe.
Niet Zuid-Afrika. maar Nederland
dient zich zorgen om de toekomst te
maken Zuid-Afrika, waar al 28 Jaar
dezelfde partij regeert, is een van de
stabielste landen ter wereld.
„Ik ben trots op mijn afstamming
van de watergeuzen, op Willem de
Zwijger. Tromp en de Ruyter. Maar
ik ben bekommerd omdat Nederland
de bedreigingen niet ziet. Ik ziet de
ondergang van Nederland, als het
Nederlandse volk niet wakker wordt,
zal het ten prooi vallen aan het inter
nationale communisme. Er rolt een
traan over mijn wang als ik bedenkt
wat met Teun Tolman is gebeurd
omdat hij ons een vriendengift van
de NZAW kwam brengen". (Het
CHU-kamerlid Tolman moest aftre
den als voorzitter van de NZAW na
dat In zijn fractie rumoer was ont
staan rond de gift van 30.000 gulden
aan een welzijnsfonds voor Zuidafri
kaanse militairen.
Gift
Van der Merwe herinnerde aan een
Zuidafrikaanse gift toen Nederland
tijdens de tweede wereldoorlog in
nood verkeerde. „Als dank daar
voor geeft Nederland nu steun aan
SWAPO (de bevrijdingsbeweging
van Namibië, red.) om mijn zwarte
vriendin in Ovamboland te vermoor
den. Swapo konkelt met de commu
nisten. en heeft nog niet de steun
van zes procent van de bevolking
van Zuldwest-Afrika (Namibië)".
Van der Merwe betreurde het dat
Zuid-Afrika „het betrekkelijk arme
Nederland" niet heeft kunnen hel-
Een met de mlljoenenorder voor de
erncentrale. vanwege de oppositie
daartegen in Nederland.
Ik ben de Opstanding en het Leven;
i die ui Mij gelooft, zal leven,
al ware hij ook gestorven.
Johannes 11 25b
Het behaagde de Heere tot Zich te nemen mijn
innig geliefde Man. onze zorgzame Vader, Be-
huwdvadcr, Grootvader en Overgrootvader
Johannes Martinus Daudey
op de leeftijd van 83 jaar.
M. Daudey-Verwijs
J. D. Daudey
L. Daudey-Metselaar
J. Daudey
B. Daudey-Nieuwland
C. F. Daudey
N. Daudey-Stijnen
C. M. van der Zwan-Daudey
A. J. van der Zwan
J. Daudey
M. Daudey-Zandee
kleinkinderen,
achterkleinkinderen
en verdere familie
Moerkapelle. 4 november 1976.
Bejaardencentrum „Beth-San", Kerkplein 1, ka
mer 238.
Geen bloemen
Liever geen bezoek aan huis
De overledene ligt opgebaard in de rouwkamer
van Huize „Beth-San". Bezoek en gelegenheid tot
condoleren in de aula op zaterdag a.s. van 16.00 tot
16.30 uur.
De rouwdienst zal gehouden worden op maandag
8 november 1976 om 14.00 uur in de aula van
Huize „Beth-San".
De begrafenis zal plaatsvinden op de algemene
begraafplaats „Moerhage" te Moerkapelle.
Vertrek vanaf de aula om 14.30 uur Aankomst op
de begraafplaats om ongeveer 14.45 uur.
Na een lang leven, waarin hij God's leidende hand
heeft ervaren, is in vol vertrouwen naar zijn Heer
en Heiland gegaan, onze lieve en zorgzame Vader.
Groot- en Overgrootvader
Jakob de Vries
weduwnaar van E. Ritsema
eerder van E. Mulder
oud 89 jaar.
Winsum (Onl, 4 november 1976.
„Winkheem", Borgweg 48.
Wetsinge-Sauwerd:
K. de Vries
R. de Vries-van der Veen
Nieuwlande (Dr.):
J. van der Veen-Faber
S. van der Veen
Winsum (Gn):
D. de Vries
K. de Vries-Grimmius
A. R. Zomerman-de Vries
J F. Zomerman
kiem- en achterkleinkinderen.
De begrafenis zal plaatsvinden op maandag 8
november 1976 des namiddagsom 14.00 uur op de
Alg Begraafplaats te Winsum.
De rouwdienst zal worden gehouden in de Gere
formeerde kerk om 13.30 uur
Zij. die de overledene de laatste eer wensen te
bewijzen worden verzocht om 13.20 uur bij de
rouwdienst aanwezig te willen zijn
Gelegenheid tot condoleren op zaterdag 6 novem
ber 1976 van 7 tot 8 uur in de aula van
„Winkheem" en na afloop van de begrafenis.
