„Chinese Schimmen"
bestrijdt blinde verering
dichtbij
Onevenwichtige benadering
Simon Leys draagt bij tot evenwicht
Commentaar
Thailand
Raad voor de Kunst:
voer leenrecht in
Prins in Genève
Kassier verhindert
(overval op bank
BEPERKIN6 KERNEXPLOSIES VOOR
VREEDZAAM GEBRUIK
VERSTANDIG
MET ENERGIE
dineren als een oude romein
poezemoed
gewonnen
baan van niks
het weer
Herfstsfeer
weerrapporten
1
„Apotheker moet
bereikbaar zijn"
JONOERDAG 7 OKTOBER 1976
RADIO/TV
TROUW/KWARTET 5
Het democratisch experiment in
Thailand heeft niet lang mogen du-
ren. Het zag er allemaal (op papier)
toch veelbelovend uit sedert het
najaar van 1973, toen het militaire
bewind van Kittikatsjorn bezweek
onder studentenonlusten, die
vreemd genoeg in het eerste begin
niet eens een politiek karakter had
den. Er kwam toen een gematigd,
niet-militair bewind, dat grote ernst
maakte met de politieke vernieu
wing en de erkenning van de bur
gerlijke vrijheden. Er werd gewerkt
aan een grondwet, die de
omstandigheden en het prille karak
ter van het democratisch experi
ment in aanmerking genomen
redelijk genoemd mochten worden;
kwamen verkiezingen en
een regering die op de uitslag daar
van steunde.
Erg mooi maar kennelijk ook te
mooi om waar te zijn. De opkomst
bij de verkiezingen was bijzonder
gering (een aanduiding dat de de
mocratische gevoelens nog niet zo
diep wortelden). Al deze politieke
voorrechten bleken ook niet vol
doende om de rust in het land te
herstellen. Zo deden zich bijvoor
beeld in 1974 niet minder dan 357
stakingen voor. Ook de boeren wa
ren onrustig en gingen de straat op
kracht bij te zetten aan hun
eisen tot afbraak van het groot
grondbezit. De studenten bleven
:neens een politieke factor van
betekenis, onder andere doordat zij
naar het platteland trokken en e
boeren daar aanmoedigden in hun
actie voor landhervorming.
De parlementsverkiezingen hadden
trouwens een bijzonder verbrok
keld beeld opgeleverd. Er waren
minstens vier partijen nodig om een
regeringscoalitie te vormen met een
werkbare meerderheid.
Vandaar ook, dat er al na één jaar
nieuwe verkiezingen nodig waren,
die op 4 april van dit jaar hun beslag
kregen. De uitslag alweer: met
een verrassend kleine opkomst van
de kiezers gaf een stevige ruk
naar rechts te zien. De democra
tische partij (de grootste partij in
B I het oude parlement, maar deson-
E danks in de oppositie) steeg plotse-
\ing van 72 (van de 269) naar 115
(van de 279) zetels kennelijk
toch een uiting van protest van de
kievtrs tegen de gang van zaken in
n hel land.
n
Een belangrijke factor voor de ruk
j naar rechts moet worden gezocht
e buiten de grenzen van Thailand.
Sinds 1973 zijn twee landen in het
Verre Oosten (Vietnam en Cam
bodja) onder marxistisch georiën-
,|t teerde besturen gekomen. In Thai-
le land zelf bestaan er ook linkse guer
rilla-groeperingen.
Die omstandigheden maakten het
klimaat voor het democratisch ex
periment in Thailand er niet gunsti
ger op. De militairen, al veertig jaar
lang de dominerende factor in dit
land, vonden het nu kennelijk tijd
worden het experiment als mislukt
te verklaren en orde op zaken te
stellen. De wereld heeft er weer een
dictatuur bij en dat is geen bemoe
digende geda chte.
Simon Leys legt de vinger bij de massaregie van zogenaamde spontane reacties
van de Chinese bevolking. De hier gefotografeerde mard naar het enige
maanden terug door aardbevingen getroffen deel van China zou één van de
.spontane acties" kunnen zijn.
ze China-verering, zoals hij die in
bepaalde kringen in Parijs van nabij
heeft meegemaakt. Hij tekent ver
zet aan tegen de doctrinaire en
vreugdeloze „chinoiserie" van intel
lectuelen die in China mooi vinden
wat zij in eigen land zouden verfoei
en en hij uit scherpe kritiek op de
jubelverhalen van China-reizigers,
die zonder de taal te kennen alleen
maar zien wat de officiële gidsen
hen wijzen.
DE-
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw,
jury politieke prent, Postbus 859, Amsterdam. Naam en adres aan
de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een
boekenbon.
VAN EEN LEZER -
DEN HAAG De raad voor de
kunst vindt dat er een wettelijk
leenrecht moet komen. De raad ad
viseert minister Van Doorn zo spoe
dig mogelijk met de betrokkenen
te gaan overleggen.
De raad voor de kunst heeft met dit
advies de conclusie van de afdeling
letteren van de raad overgenomen.
Verwezenlijking van een in de wet
verankerd leenrecht zou betekenen
dat auteurs vergoedingen krijgen
op basis van het aantal uitleningen
van hun werk door bibliotheken.
GENEVE Prins Bernhard is giste
ren in Genève aangekomen voor een
vergadering van het Wild Life Fund
toet internationale wereldnatuur-
fonds). die vandaag in Morges wordt
gehouden. De prins zal, zoals ge
woonlijk, de uit negen leden be
staande bestuursraad voorzitten,
^teze vergadering werd al enkele
maanden geleden vastgesteld. Prins
Bernhard maakte vorige maand be
ttend dat hij zich aan het eind van
hot jaar niet herkiesbaar stelt als
resident van het World Wildlife
"und. De prins verliet het vliegveld
foor een zijuitgang en vermeed ver-
ivers.
JABEEK In het Limburgse Ja-
reek is een overvaller door het be-
«iste optreden van de kassier van de
iabobank op de vlucht geslagen. De
ongeman probeerde met een nylon-
tous over het hoofd getrokken en
®«t een op een pistool lijkend voor
op in zijn handen de bank te over
een. Maar de kassier kwam op de
overvaller toe en riep „eruit!" Daar
door is de jongeman kennelijk in
Li P^ek geraakt. Hij vluchtte, sprong
een voor de bank staande auto en
verdween.
door Dick Kooiman
Soms laat een reiziger die het huidige China bezoekt een gebruikt scheermesje achter op zijn
hotelkamer. Maar tot zijn verbazing ontdekt hij dat ditzelfde mesje op de volgende pleisterplaats
weer op hem wacht en hem op elke etappe van zijn reis zorgvuldig wordt nagebracht. Pas buiten
de Chinese Volksrepubliek slaagt hij er in zich definitief van dit nutteloos geworden gebruiksvoor
werp te ontdoen.
Deze en andere anecdotes uit recen
te reisverhalen over China zijn bij
zonder illustratief. Zij verhelderen
weliswaar niet in de eerste plaats de
situatie in China, maar laten zien
hoe China's vrienden en vijanden in
hun beoordelingen uitééngaan. De
eersten nl. wijzen er op dat de Chine
zen sedert Mao Tse-toeng zo eerlijk
en onkreukbaar zijn geworden, dat
zij zich zelfs aan het eenvoudigste
kleinnood niet vergrijpen. Een schril
contrast met de corruptie in een aan
tal omringende Aziatische landen!
De anderen daarentegen stellen dat
het begeleidende personeel van de
buitenlandse reiziger onder een zo
zware druk staat dat het uit angst
dat de Chinese autoriteiten klachten
bereikten de buitenlander werkelijk
alles nadraagt. Corruptie, in deze
opvatting, is niet uit China verdwe
nen, maar door een uiterst straffe
wetgeving alleen maar dieper onder
de grond gejaagd. Een simpel gege
ven als dat van het steeds terugke
rende scheermesje leidt daarmee tot
totaal verschillende verklaringen en
veelal niet minder heftige discussies.
Waarom raken de gemoederen bij
discussies over het moderne China
vaak zo snel verhit? Ik denk dat het
iets te maken heeft met de gigan
tische afmetingen van het experi
ment dat daar plaats vindt. Sedert
1949 is China's miljoenenbevolking
bezig in een adembenemende spurt
een enorme ontwikkelingsach
terstand goed te maken. In de daar
bij gehanteerde socialistische me
thodiek is veel hoop geïnvesteerd,
ook door mensen in het Westen.
Maar tegelijkertijd is de berichtge
ving vanuit China uitermate schaars
en is onze kennis van de huidige
ontwikkelingen daar beperkt. Een
combinatie van deze twee factoren
leidt haast onvermijdelijk tot emoti
onele en vaak zeer persoonlijke
woordenwisselingen, als het gaat om
de uitleg van Chinese reisindrukken.
In Nederland hebben wij vorig jaar
op grote schaal een dergelijk China-
debat gehad, een debat dat na de
dood van Mao Tse-toeng weer even
lijkt op te vlammen. Op de ach
tergrond van al die opgewonden dis
cussies stond het boek „Ombres
Chinoises" van Simon Leys (1974),
dat onlangs door de Arbeiderspers
in het Nederlands is uitgegeven on
der de titel „Chinese Schimmen"
(Amsterdam 1976, 27.50). Het bij
zondere van dit boek is dat het op
een heel andere toon over de Chine
se volksrepubliek spreekt dan wij
gewend zijn. In de verslaggeving
over China overheerst namelijk het
positieve geluid, er bestaat veel be
wondering voor de vooruitgang die
op veel terreinen is geboekt en reizi
gers die China bezoeken keren veel
al diep onder de indruk terug. Sow-
jet-Rusland is als maatschappelijk
ideaal verbleekt en verdampt, maar
het schijnt dat de verwachtingen
van velen zich hebben verlegd naar
China dat verder weg ligt. waar men
korter bezig is en waar wij minder
van weten.
Massaregie
In deze stortvloed van loftuitingen
nu heeft Leys met zijn boek een
vingerhoed aan kritiek uitgegoten
en het resultaat bleek een storm. Hij
komt dan ook wel met een heel
ander verhaal. Hij wijst op de
zorgvuldige massaregie die verscho
len ligt achter de z.g. spontane uitin
gen van de volksmassa, op de
loodzware druk van een alle initia
tief- en fantasiedodende bureaucra
tie, op de barbaarse vernietiging van
kostbare cultuurschatten, kerken
en tempels, en het betrekkelijke van
het begrip waarheid in China, waar
van de inhoud na elke politieke
zwenking met terugwerkende
kracht verandert. Op sommige
plaatsen suggereert Leys zelfs dat
China een toekomst tegemoet gaat
zoals geschetst in Orwells bekende
toekomstroman over 1984: een tota
litaire dictatuur waar de individu
zijn vrijheid, zijn voorkeuren en
zelfs zijn geheugen heeft ingeleverd
aan een Grote Broer die hem
constant controleert.
Wie is deze Simon Leys? Achter dit
pseudoniem gaat een zeer bekwaam
sinoloog en kunsthistoricus schuil,
de Belg Pierre Ryckmans, momen
teel hoogleraar in Canberra. In 1956
bezocht hij de volksrepubliek voor
de eerste maal en in 1972 werd hij
benoemd tot cultureel attaché op de
zojuist geopende Belgische ambas
sade in Peking. (Leys zelf vermeldt
niet zonder tevredenheid op pag. 43
dat de Westerse mogendheden bij
het contactherstel met China hun
„meest capabele en briljante men
sen" naar Peking stuurden). Hij
heeft onmiskenbaar grote bewonde
ring en sympathie voor het Chinese
volk, waarschijnlijk mede omdat hij
het ziet als slachtoffer van een dicta
toriaal en onderdrukkend regime.
Van dat regime is hij echter een
uitgesproken tegenstander en de
mededeling op de omslag van het
boek dat Leys geen anti-Maoist zou
zijn is dan ook volstrekt misleidend.
Maar meer nog dan een tegenstan
der van het regime is Leys een te
genstander van de vaak zo kritieklo-
Juist vanwege dit polemische ka
rakter vormt „Chinese Schimmen"
boeiende lectuur. Het is luchtig ge
schreven met een ondertoon van
sarcasme, maar wordt helaas door
vrij veel onnauwkeurigheden ont
sierd. Op één belangrijk punt wil ik
iets nader ingaan, nl. de vraag aan
welke maatstaf de situatie in China
moet worden beoordeeld. Terecht
verwijt Leys sommigen van China's
bewonderaars dat zij bij binnen
komst in China hun eigen Westerse
maatstaf inruilen voor een meetlat
die officieel is goedgekeurd door de
Chinese autoriteiten, hetgeen tot
vertekende uitkomsten leidt. Maar
om zoals Leys doet de eigen meetlat
ook onverkort bij China aan te leg
gen is onredelijk al heeft het de
schijn van rechtvaardigheid, omdat
daarmee China's specifieke ontwik
kelingsgang wordt ontkend. Veeleer
zal het huidige China moeten wor
den vergeleken met het China van
vóór 1949 of met de situatie in de
omringende Aziatische landen om
de Chinese prestatie werkelijk te
kunnen schatten.
Leys boek is een onevenwichtig
boek, en lijdt aan dezelfde éénzijdig
heid als het soort literatuur dat hij
bestrijdt. Maar daarmee is het nog
geen slecht boek. Waar velen wijzen
op de grote winsten die China heeft
behaald is het goed dat iemand ons
herinnert aan de hoge kosten die er
voor zijn betaald. Leys afwijzende
instelling, vermeerderd met zijn ga
ve van kritische waarneming, werpt
licht op facetten van de Chinese
maatschappij, die bij andere au
teurs onbesproken zijn gebleven.
Hoewel onevenwichtig draagt Leys
met dit boek daarom wel bij aan
meer evenwicht in de totale heden
daagse China-literatuur. Hij biedt
zich aan als een getuige, die niet
onpartijdig maar wel oprecht dient
te zijn om bij te kunnen dragen aan
een meer uitgebalanceerd eindoor
deel.
ZUiNIGZyN OP WATWE HEBBEN
onder redactie van bes smit
Op oude afbeeldingen van groot
scheepse eetpartijen van zon
vijfhonderd tot duizend jaar gele
den zijn het meestal op het
fruit na de forse brokken ge
braad en kluiven die opvallen. Je
moet maar raden waar men zich
verder mee voedde, icant het is
duidelijk dat er meer dan vlees
alleen op een middeleeuwse of
nog overjariger dis gestaan heeft.
Voor wie wil weten wat dan wel,
is er nu een simpele manier om er
achter te komen: lees Van Soeter
Cokene" van Johanna M. van
Winter (een uitgave van Fibula-
VanmDishoeck, Haarlemen je
weet er (bijna) alles van. Bijna,
want zoals de schrijfster op
merkt. in een kookboek vind je
nooit de doodgewone maaltijden
terug, altijd de bijzondere. Over
het gewone, dagelijkse voedsel
valt dan ook weinig of niets te
achterhalen, evenmin als over
wat de pot voor de eenvoudige
burgers de meeste mensen dus
schafte. De kookboeken die in
een zelfs lang vóór de middeleeu
wen verschenen uiteraard nog
met de hand geschreven waren
bovendien alleen toegankelijk
voor mensen die konden lezen: de
rijken, de adel. vorsten en prin
sen. En die wisten best wat lekker
was. getuige die Romeinse. Itali
aanse, Franse, Duitse, Neder
landse en Arabische kookboeken
uit vroeger eeuwen. Het oudst be
kende dat mevrouw Van Winter
raadpleegde, stamt uit de vierde
eeuw en bevat de verzamelde re
cepten van ene Marcus Gavius
Apicius, een ware lekkerbek die
al in de eerste eeuw van onze
jaartelling leefde.
Volgens de schrijfster ligt de oud-
Romeinse smaak dichter bij de
ónze dan die van de middeleeu
wers. De laatsten aten wel scherp
gekruide spijzen, zoet, zuur of al
lebei tegelijk, maar zoutarm. De
Romeinen bereikten een verfijn
der smaak door het gebruik van
de zoutige kruidenvloeistof liqu-
amen of garum. Dat kruidige
zoutwater werd (onder meer in
Pompeji) in fabrieken bereid
wat ongeveer een maand in be
slag nam en vervolgens in pot
ten verkocht.
En wat aten ze alzo Erwten met
inktvis bijvoorbeeld (een recept
uit de eerste eeuw. van Apicius).
stoofschotel van vis (idem, met
o.a. wijn. prei, zeenetels en pe
per), witte watergruwel (13e
eeuw), Jacobijnentaart met pa
ling en kaas Frankrijkongeveer
dezelfde tijd), leverpeper (Duits
land. 14e eeuw), zoete gehaktbal
len (Engeland, 15e eeuw) en kar
per met rozijnensaus (Nederlan
den, begin 1& eeuw). Hoe het
smaakte is^vrij makkelijk na te
gaan: het boek bevat 52 recepten
om zelf na te maken, in de oor
spronkelijke tekst met eigentijd
se vertaling. Nog niet eenvoudig
als je geen idee hebt hoe je aan de
ingrediënten komt. maar de
schrijfster geeft er een
boodschappenlijstje bij met aan
wijzingen waar het origineel of
een goed vervangingsmiddel te
krijgen is. Liquamen kan thuis
gebrouwen worden, in een paar
uur wel te verstaan. Wie wel wil
proeven, maar niet zelf achter het
fornuis wil. kan toch een Ro
meins of middeleeuws maal door
het keelgat laten glijden: dat ser
veren ze van tijd tot tijd ook
deze week in de Haarlemse
Kleine Houtstraat 70.
„Van Soeter Cokene" kost f 19,50.
tot 1 november tenminste, daarna
wordt de prijs f 27,50. Eigenlijk
verdient dit boek, dat veel meer is
dan een kookboek, en waarin
tekst, recepten en de prachtige
reproducties (100 zwart-wit en
acht hele pagina's in kleursa
men een uitstekend beeld geven
van de eetgewoonten van onze
gegoede voorouders, wat je
noemt een luxe 'prachtband'.
Maar het voordeel van het goed
kopere. overigens fraai uitge
voerde. slappe kaftje is natuur
lijk wel dat de niet-rijken er nu
ook aan kunnen komen, in te
genstelling tot de vroege en mid
deleeuwen.
Een tafel, gedekt met Romeins eetgerei. De illustratie is te vinden in het
boek 'Van Soeter Cokene'; borden, schaal, kommetjes en bestek horen
thuis in het rijksmuseum G. M. Kam in Nijmegen.
van een gewoon soldaat, maar
daarom nog geen kunstwerk",
verklaarde een archeoloog, waa
rop de rechtbank besloot dat Ga
ry het tachtig centimeter lange
zwaard met zilveren banden ron
dom het gevest zelf mocht hou
den. Had de rechtbank anders
beslist, dan was het wapen als
kunstvoorwerp aan de Britse
staat vervallen.
Meer dan een jaar geleden was
het cyperse poesje Tiber ver
dwenen, weggelopen van een lo
geeradres in Zuid-Limburg, waar
haar Utrechtse baas haar tijdens
de vakantie gestald had. Het dier
was allang opgegeven, maar een
paar dagen geleden, meldt het
Utrechts Nieuwsblad, klonk er
plotseling gemiauw op de stoep
van het Utrechtse huis: Tiber was
weer thuis, tot grote vreugde van
de kinderen Pim en Natasja en
ook van hun ouders, die geen an
dere poes meer hadden willen
hebben. Tiber moet het ware poe
zemoed de afstand van ruim hon
derdvijftig kilometer overbrugd
hebben. Ze heeft er weliswaar
meer dan vierhonderd dagen over
gedaan, maar zag er goed uit, wat
haar eigenaars doet vermoeden
dat het dier zich onderweg met
vogeltjes en muizen op de poot
heeft gehouden.
Het negenjarige Engelse jongetje
Gary Fridd heeft een rechtzaak
gewonnen: hij mag het duizend
jaar oude. met zilver beslagen zw
aard houden dat hij in een sloot in
de buurt van zijn woonplaats
Richmond vond. toen hij naar
donderkopjes zocht. „Het is een
uitstekend stuk. vakwerk,
waarschijnlijk eigendom geweest
van een aanvoerder en zeker niet
Meivin Pitt, een 22-jarige fabrieksar
beider uit de Engelse stad Wolver
hampton. verdient verreweg het
hoogste uurloon van alle Engelse
arbeiders, maar tevreden is hij er
niet mee. Hij walgt van het werk dat
hij er voor doen moet: elke werkdag
moet hij in de fabriek de lichten
aansteken en een stel gasbranders
uitdraaien. Bij elkaar vijfendertig
minuten werk per week. waarvoor1
hij zo n 275 in het handje krijgt.
Dat komt dus neer op een uurloon
van 475. niet gek, zou je zeggen,
maar Meivin vindt het bijbehorende
baantje „belachelijk, vervelend en
geestdodend." Hij zou graag wat be
ters voor het geld doen. maar eigen
lijk moet hij nog blij zijn dat hij
tenminste dit werk nog heeft Bij
een reorganisatie in de fabriek werd
onlangs de verfafdeling. waar hij
aanvankelijk een normale dagtaak
had. opgeheven. In plaats van op
straat gezet te worden, kreeg Meivin
toen dit baantje van niks met be
houd van salaris
door hans de jong
door westelijke tot noordwes
telijke stromingen,
handhaaft nu de wind de
richting zuid tot zuidwest.
Hoge druk boven het Alpen
gebied (Innsbruck gistera
vond 1024 millibar, stijgende
tendentie) bevordert dit.
En dat was dan het eerste
staaltje herfst gisteren. Het
regende gedurig en het waai
de „tot het raakte'' om een
Friesisme te gebruiken. In
Amersfoort gaf men het
weertype een 1. met dat van 6
januari de laagste waarde
ring van het hele jaar. Het UIT DE WEERRAPPOR-
enige element dat nog wat TEN BLEEK DAT HET DIE-
aan de nazomer deed denken, pe MINIMUM VAN 958
koufront, gisteren in de voor- eilanden: zondag 18. maan- weerrapporten van gisteravond 19 uur
avond (windverheffing te dag—27,dinsdag—15graden
de temperatuur. Die
steeg in Zuid-Limburg zelfs
nog tot 19 graden Celsius, in
Amsterdam. Rotterdam,
Vlissingen en Utrecht 18 gra
den. Vooral na voorbijtrek-
MB(718 mm op de huisbaro
meter) ten noordwesten van
Gorredijk vlak voor half
acht). Achter dit systeem zul
len er vandaag weer opklarin
gen komen. Boven Londen
was de lucht gisteravond al
tot drie-achtste cumulus op
geklaard en overal op de Brit
se eilanden liepen de barome
ters vrij sterk vooruit. Het
algemene weerbeeld blijft de
rest van deze week echter on
standvastig en voor wat re-
Schotland in ons land op gen of een bui blijft de natuur
Rotterdam-Heliport een
sterkste windstoot van 73
km/u had veroorzaakt, in
ken van het warmtefront Vlissingen 61. Maastricht 50
voelde het in de zogenaamde
warme sector, waar de voch
tigheid groot was, erg mild
aan. Wij hadden dan ook niet
te maken met een depressie
die een doorbraak over de
km/u. in hoofdzaak dus
kracht 7. harde wind. Kinloss
aan de Schotse oostkust
meldde een uitschieter van
ruim 100 km/u. orkaankracht
vlot in de markt. Ten westen
van de Golf van Biskaje ont
wikkelt zich momenteel een
nieuwe depressie die in
noordoostelijke richting zal
koersen en op het weerschip
Romeo gisteravond ai een
harde west-zuidwesten wind
teweegbracht. Het blijft
11 en Malin Head, berucht zacht of vrij zacht.
Noordzee naar de Oostzee of waaigat in Noord-Ierland,
Scandinavië forceerde, maar van 121 km/u kracht 12 Beau-
met een stormminimum dat fort met een grootste ttenmi-
ten westen van de Britse ei- nuten-gemiddelde van 98
landen langs in noordelijke km/u. kracht 10.
richting koerste. Terwijl in
het eerste geval koudere po- Veel windgeweld dus in die
laire luchtmassa's bezit van hoek, maar gelukkig veel
West-Europa genomen zou- minder onstuimigheid ook
den hebben, aangedragen tijdens de passage van het
Het opdringen van de warme
lucht in de hogere niveaus
was in de loop van dinsdag al
te zien geweest aan de snel
aandrijvende wilde cirri. De
temperatuur op 5 km hoogte
maakte er een grapje van,
zoals u ziet uit de middagge-
gevens van de Scilly-
voor zuidoost-Engeland
respectievelijk 18, 24 en
16 graden.
Voor onze vaste klanten vol-
gen hier de officiële Deeien
maandcijfers van De Bilt Eeide
over september. Gemiddelde
etmaaltemperatuur 13.7 gra- lucmh Rid.
den Celsius (afwijking 0.6), Twente
gemiddelde dagelijkse mini-
mum-temperatuur 9.3 (—0.5). Aberdecri
gemiddelde udgeujKse maxi- Athene
mum-temperatuur 18.6
0.6). Er waren geen zomerse Brussel
dagen van 25 graden, nor- Frankfort
maal twee. Aantal warme da- S^VJ:
gen van tenminste 20 graden: Jn^bruck
acht tegen elf normaal. Aan- Kopenhagen
tal zonuren 123 tegen 146 nor- Lissabon
maal. Gemiddelde landelijke
Lonaen
neerslag 70 mm tegen 72 nor- Luxemburg
maal en het regende in De Mjdnd
Bilt gedurende negenenveer- MaiuS-ca
tig uur tegen achtendertig Munchen
normaal. o*io
Rome
Split
Stockholm
Werw-n
Zurich
Casa Blanca
Is tanboel
Las Palmas
Tel-Avlv
mi
IX.
neerslag
«eer '*mp.
7-19 uur
regen
18
6
motregen
18
4
regen
18
8
regen
17
8
regen
19
1
regenbul
17
8
regen
18
8
regen
17
6
regen
regen
18
19
4
1
zwaar bew
IS
0
/onbewolkt
24
0
onbewolkt
24
u
regen
IS
1
geheel bew
19
O 4
geheel bew
14
0
zwaar bew
17
0
onbewolkt
8
0
18
0
regen
13
3
hall bewolkt 24
0
licht bew
19
O
half bewolkt
18
i
Zwaar bew
17
l
onbewolkt
24
0
onbewolkt
2S
0
licht bew
24
0
zwaar bew
18
0
regen
12
03
onbewolkt
26'
0
onbewolkt
26
0
half bewolkt
9
0
zwaar bew
18
0
zwaar bew.
16
0
onbewolkt
26
0
onbewolkt
24
0
zwaar bew
26
0
onbewolkt
28
0
Van een verslaggever
ROTTERDAM Zowelvoor de arts
als voor de patiënt is het belangrijk
dat de apotheker in zijn apotheek
niet alleen aanwezig is. maar ook
bereikbaar en aanspreekbaar. Hij
hoeft niet direct een spreekuur te
organiseren, zei voorzitter J L. M
Nieuwenhuis van de apothekersor
ganisatie KNMP gisteren bij de ope
ning van de jaar vergadering. Maar
de mogelijkheid en de bereidheid om
een patiënt te ontvangen, moet toch
aanwezig zijn. „De menselijke en de
sociale facetten van onze beroepsui
toefening zijn wellicht wel eens te
weinig onderkend."
„Door persoonlijk contact", aldus de
heer Van Nieuwenhuis. „kunnen wij
een integrerend deel vormen van de
eerste-lijns gezondheidszorg. Door
ons in te zetten in het dagelijks ge
beuren van onze apotheek kunnen
wij ons ais geneesmiddeldeskundi
gen ook naar buiten waar maken."
Hij juichte een mogelijke prijsdaling
van geneesmiddelen toe. die kan
optreden doordat het Europese hof
van justitie de wettelijke belemme
nngen voor goedkopere importen
heeft weggenomen. Maar dan zou die
prijsdaling „niet gepaard moeten
gaan met een prijzenchaos"
