Over jubilerende dominees gesproken
Centraal comité bepaalt de
koers voor komende jaren
Kleurling-theologen
willen aansluiting bij
zwarte gemeenschap
Vandaag
Wereldraad
kernenergie
wijst
niet af
Onze adressen:
VOORBUGANGE
WOENSDAG 18 AUGUSTUS 1976
KERK
door A. J. Klei
Toen ik mijn eerste, beschroomde
stappen zette op het pad van de
kerkelijke journalistiek, was
Nederland in veel sterkere mate
dan tegenwoordig domineesland
en hadden de kranten nog een
veelheid van edities. Het één
gevoegd bij het ander bracht mee
dat ik altijd druk in de weer was
met jubilerende dominees, want
die verdienden sowieso een plekje
in de krant.
Zo geviel het dat ik eens met veel
toewijding een bericht had
gemaakt van een
jubileumbijeenkomst van een
predikant in een deftig dorp. Alle
sprekers had ik keurig op een rijtje
gezet, ik had zorgvuldig het
jubileumcadeau omschreven en
ook de bloemen voor mevrouw, die
al die jaren hem tot zo grote steun
was geweest, niet vergeten.
Met voldoening zag ik de vrucht
van mijn vlijt afgedrukt staan.
Geen zetfouten. mooi zo. Een
telefoontje stoorde mij in mijn
rooskleurige gedachten. Het was de
betrokken jubilaris, die niet
zoals ik eerst argeloos dacht
dankbaar was. maar nijdig. Het
stukje was veel te kort en er stond
ook geen foto bij. terwijl een
pagina verderop in de krant een of
andere sportknul levensgroot
afgebeeld stond en of we dan geen
grein eerbied voor het ambt
hadden!
Beduusd zegde ik de boze jubilaris
toe. dat wij de zaak nader zouden
bekijken en dat hij van ons zou
horen. Ik legde de kwestie aan mijn
chef voor. Die las vluchtig mijn
verslagje nog eens door en zei toen:
ik zal die man wel een briefje
schrijven. En zie. hij schreef een
brief, waarin hij uitlegde dat de
redactie, gelet het feit dat de
jubilaris de bewuste avond
gesproken had over de tekst: ..Hij
moet wassen en ik minder worden",
gemeend had in de geest van de
hoofdpersoon van het feest te
handelen, door de berichtgeving
wat sober te houden.Het was
een fraaie brief, we kregen geen
antwoord, alleen vernamen we van
de abonnementenafdeling dat de
dominee bedankt had als abonnee.
Kort hierna kreeg ik een brief van
een andere predikant. Zijn
jubileum stond voor de deur.
eigenlijk wou hij er niets aan doen.
maar ja. dat kon niet vanwege de
gemeente, begrijpt u wel? Nu had
je kans dat iemand een erg lovend
stuk over hem zou schrijven en dat
moest maar niet. en om nu een al te
opgewonden en al te prijzend
verhaal in de krant te voorkomen,
had hij zelf maar een bescheiden
bericht gemaakt: zie bijlage. De
eigen pennevrucht van de
aanstaande jubilaris, waarin hij
zijn verdiensten op somde, bleek
een uitvoerig stuk van twee
dichtbetikte kwartovellen te zijn.
Elk krantje dat hij in de
bezettingstijd had rondgebracht,
werd vermeld en geen artikeltje dat
hij ooit in een kerkblad had
geschreven bleef ons bespaard. We
vroegen ons nieuwsgierig af in welk
stadium deze predikheer iets
onbescheiden zou vinden.
Ik wou maar zeggen dat ik
sindsdien altijd enigszins
argwanend aankijk tegen hetgeen
jubilerende dominees zeggen en
schrijven. Maar zojuist krijg ik op
de krant een (gedrukte) brief van
een eerwaarde jubilaris, die me
grote deugd doet. Hij is van de
hervormde dominee N. K. van den
Akker, die een kwart eeuw in Den
Bosch staat.
Ik ken dominee Van den Akker niet
persoonlijk, ik weet niet of t een
aardige man is of niet. Ik weet wel
dat hij in het Brabantse een niet
weg te vlakken figuur is. zowel in
als buiten de hervormde kerk. In
elk geval heb ik nog nooit een r
dominee ontmoet die zo
onbevangen te kennen geeft dat-ie
er plezier in heeft, te jubileren en
waarom dat zo is.
Ik laat hier de brief van ds. Van den
Akker en zijn vrouw grotendeels
volgen. Ik hou het slot achter,
waarin precies de tijden staan
aangegeven waarop je dit of dat
kunt nuttigen (want beneden de
Moerdijk zijn de consumptieve
aspecten van een dergelijke zaak
geenszins te verwaarlozen!), want
ik wil de Van den Akkers niet op te
hoge kosten jagen. Hier is de brief:
Beste vrienden.
Op 9 september zal het vijfentwin
tig jaar geleden zijn, dat ik als
predikant aan de Hervormde ge
meente te 's-Hertogenbosch werd
verbonden. Deze kwart eeuw bete
kent voor mij een boeiende en ge
lukkige periode in mijn leven.
Door mijn kerkelijk en oecume
nisch werk kwamen mijn vrouw en
ik in aanraking met talrijke men
sen en instanties, niet alleen in de
strikt kerkelijke sector, maar in
allerlei geledingen van de samen
leving. Samenwerkingsverbanden
en vriendschappen, die veel voor
ons beiden betekenen, zijn daaruit
voortgevloeid. Wij voelen ons in
Den Bosch, in Brabant, thuis en
gelukkig.
Dit alles stemt ons dankbaar. Aan
deze dankbaarheid willen wij
uitdrukking geven, door dit „zilve
ren jubileum" als aanleiding te
nemen voor een ongedwongen en
hartelijk feest, waarop wij een
groot aantal kennissen, vrienden
en instanties zouden willen ont
moeten. Geen officiële toestanden,
geen obligate receptie, nee, ze maar
een feestelijk samenzijn.
Het liefst zouden wij u bij ons thuis
ontvangen, maar dat is op grotere
schaal uiteraard onmogelijk.
Daarom hebben wij ons „huis" ver-
Ds. N. K. van den Akker
legd naar een andere omgeving,
waarin dat beter kan.
Welnu, op vrijdag 10 september a.s.
houden wij vanaf 17.00 uur „open
huis" in de Orangerie van Kasteel
Maurick te Vught.
Tot zover de brief. Cetera desunt,
om met beets te spreken: het
overige ontbreekt. Ik wil nog wel
kwijt dat er pas om elf uur
's avonds koffie geschonken wordt.
Ik hoop dat het een heel mooi feest
wordt.
door Aldert Schipper
KAAPSTAD In de Nederduitse gereformeerde zendingskerk,
de speciaal voor kleurlingen bestemde dochterkerk van de
dominerende blanke Nederduitse gereformeerde kerk. is grote
ontsteltenis ontstaan door de arrestaties van theologische stu
denten van de universiteit van West-Kaapland.
In de felste verklaring die de kleur-
lingenkerk ooit heeft uitgegeven te
gen de apartheid, veroordeelt zij dit
systeem en roept zij op tot een be
raad tussen de rassen. De blanke
moederkerk steunt de dochterkerk
in haar beroep op de regering de
gearresteerden los te laten, vertelde
mij dr. Koos Vorster. de broer van de
premier.
De drie gearresteerde jongens zitten
echter nog steeds vast krachtens de
nieuwe staatsveiligheidswét. die de
justitie in staat stelt iemand voor
onbepaalde tijd vast te houden.
Het moderamen van de kleurlingen-
kerk verliet maandag overhaast de
gereformeerde oecumenische syno
de voor een bezoek aan de studen
tenraad en de rector van de universi
teit. prof. dr. R. E. van der Ross. Van
hem hoorde het moderamen dat het
begin vorige week aan de universi
teit rustig was.
Donderdag vluchtte een groep beto
gers die geen studenten van de uni
versiteit waren, naar de campus
waar de politie een charge uitvoerde
en behalve verscheidene betogers
ook verscheidene studenten arres
teerde.
Zondagochtend werd ineens een stu
dent die die dag zijn proefpreek zou
houden, van zijn bed gelicht hetgeen
grote ontsteltenis en droefheid in de
kerk in Belville veroorzaakt Maan
dagochtend zeiden de theologische
studenten, dat hun hoofd niet stond
naar hetvatting van de colleges De
leiding van de faculteit besloot daar
op de lessen stop te zetten voor die
dag voor overleg met het toegesnel
de moderamen van de kerk
Een groep van zeventien kleurlin
gen-theologen onder wie dr. Allan
Boesak. pas in Kampen gepromo
veerd. heeft in een tweede verkla
ring een beroep op de kleurlingenge-
meenschap gedaan, zich bij de zwar
te gemeenschap van Zuid-Afrika
aan te sluiten.
Dit is een belangrijke ontwikkeling,
omdat zij ingaat tegen het rege-
rlngsstreven de kleurling- en zwarte
gemeenschappen van elkaar te
scheiden.
..Wij als predikanten van de Neder
duitse gereformeerde zendingskerk
zijn er ons pijnlijk van bewust dat
de predikanten van de Nederlandse
gereformeerde zendingskerk te lang
gezwegen hebben ovpr de Zuidafri-
kaanse situatie. De arrestaties van
sommigen van onze studenten
maakt het nodig, het stilzwijgen nu
te verbreken.
WIJ verwerpen in de sterkste termen
de apartheid, die het mogelijk
maakt dat mensen zonder verhoor
worden gedetineerd, waardoor de
rechtsgang in ons land praktisch
wordt stilgezet." In de ge
meenschap van kleurlingen is enige
hoop dat een rapport, opgesteld
door een regerins-commissie onder
voorzitterschap van Erika Theron
hun positie zal verbeteren.
De zeventien dommees zeggen nu
echter: „Wij roepen de kleurlingen
op zich door het geharrewar rondom
het verslag van de staatscommissie
Theron niet te laten misleiden
De kleurlingen- en zwarte ge
meenschappen zijn in hun geheel
van alle belangrijke rechten versto
ken en zij moeten samen strijden
voor de erkenning van hun door
God gegeven menselijkheid. Wij
weigeren voorrechten te aanvaar
den die niet ook aan de rest van de
zwarte gemeenschap gegeven wor
den en wij laten ons niet langer
verdelen door de regeringspolitiek
van verdeel en heers."
Solidair
Het stuk vervolgt: „Wij verklaren
ons solidair met alle verdrukten in
ons land en vooral met de studenten
en de gedetineerden Wij betreuren
het geweld van de laatste weken,
maar beseffen tegelijkertijd dat het
geweld van de apartheids-structuur
niet anders kan dan tegen geweld
uitlokken.
Daarom moet er nu oprecht met
elkaar gesproken worden, zodat het
gebruik van geweld onnpdig wordt.
Wij vragen de blanke bevolking van
Zuid-Afrika zich bewust te worden,
dat de zonde van de apartheid blijk
baar alleen met geweld en willekeu
rig autoritair regeringsoptreden in
stand gehouden kan worden.
Als dienaars van het Evangelie van
Jezus Christus beloven wij plechtig,
ons onvermoeid te wijden aan het
streven naar een rechtvaardig, vrij
Zuid-Afrika waarin de menselijke
waardigheid van ieder erkend zal
worden en wij zullen blijven bidden
om en werken aan ware verzoening
tussen de mensen in dit land. dat wij
lief hebben."
De zeventien predikanten besluiten
hun verklaring: Laten wij in deze
dagen niet wanhopen, maar onze
blijdschap en ons geloof in Jezus
Christus de bevrijder, meer dan
ooit bevestigen.
Synode
AMSTERDAM
Postbus 859.
Wibautstraat 131
Tel 020-913456
Telex 13006
ROTTERDAM/DORDRECHT
Postbus 948
Westblaak 9. Rotterdam
Tel 010-115588
DEN HAAG/LEIDEN
Postbus 101.
Parkstraat 22. Den Haag
Tel 070-469445
ZWOLLE/GRONINGEN
Postbus 3.
Melkmarkt 56. Zwolle
Tel 05200-17030
De geref Oecumenische Synode
(GOS) heeft gisteren opnieuw
vastgelegd, dat een uitsluiten van
mensen van een kerk op grond van
ras of huidskleur niet schriftuurlijk
is. In de aangenomen verklaring
staat: „Gemeenschappelijke aan
bidding. met inbegrip van het
Avondmaal, is onder christenen een
uitdrukking van de eenheid van het
lichaam van Christus. Zulke geza
menlijke aanbidding is een teken
van eenheid van de kerk en kan een
christelijk getuigenis ten overstaan
van de wereld zijn.
Inzake naar ras gemengde huwelij
ken heeft de Gereformeerde Oecu
menische Synode vastgesteld, dat
kerk en staat zich behoren te ont
houden van het beperken van een
vrije keus van de huwelijkspartner.
Het besluit heeft gevolgen voor de
situatie in Zuid-Afrika. waar de gro
te Nederduitse Gereformeerde kerk
zich nog steeds verzet tegen raciaal
gemengde huwelijken.
De kleurling-predikant H. M. Beets
zei echter. „De blanke Zuidafrika
nen mogen wel met een Rus trou
wen. maar niet met een landgenoot
die toevallig een andere huidskleur
heeft."
De zwarte ouddominee E T. S. Buti
zei: „Als ik bij een blanke Zuidafri-
kaanse gemeente ter kerke wil gaan.
moet ik eerst toestemming vragen
om te worden toegelaten. Maar als
ik bij mijn blanke college Vorster
thuis kom eten. kunnen wij gewoon
samen bidden. Ben ik dan ineens
niet zwart meer?"
Orthodoxen in de vergadering van het centraal comité van de wereldraad van kerken.
door L. M. P. Scholten
GENEVE. Het centraal comité van de wereldraad van kerken
heeft gisteren in grote lijnen het beleid vastgesteld voor de
komende jaren. De financien vormen daarbij een groot pro-
bieem, waarover vandaag verder gesproken zal worden. Verder is
het de bedoeling, dat vandaag (de laatste dag) nog enkele
uitspraken worden gedaan over brandende politieke kwesties.
Het centraal comité aanvaardde
een aantal nieuwe studieprogram
ma's. zoals militarisme en ontwape
ning. transnationale ondernemingen
en een nieuwe internationale econo
mische orde en „vrouw en man in de
kerk". Er komt meer aandacht voor
de plaatselijke gemeente. De oecu
menische ontwikkelingsbank kan
beginnen, zodra de miljoen dollar
binnen is.
Het werk van de wereldraad is ge
groepeerd in drie programma
eenheden: „Geloof en .getuigenis",
„gerechtigheid en dienst", en „toe
rusting en vernieuwing".
dialoog
In de afdeling ..geloof en getuigenis"
is het de bedoeling, gedurende de
komende vier jaar telkens een onder
deel van het werk centraal te stellen.
Het eerst is de onderafdeling „dia
loog met mensen van andere
godsdiensten en ideologieën aan de
beurt. Een beraad in 1977 zal verhel
dering moeten geven over wat nu
eigenlijk met dialoog in ge
meenschap" bedoeld wordt. Specia
le aandacht zal daarbij worden be
steed aan het gevaar van synkretis-
me. tvermenging van godsdiensten).
Intussen gaat het bestaande dia-
loogprogram door.
In 1978 houdt de onderatdeling „ge
loof en kerkorde" een grote confe
rentie. waarop de balans zal worden
opgemaakt van de studie „re
kenschap geven van de hoop die in
ons is", die mogelijk zal leiden tot
een gezamenlijk getuigenis van wat
de kerken bezielt. De studies over de
conciliariteit, de eenheid van de kerk
en de eenheid van de mensheid en
over de reacties van de kerken op de
eerder gepubliceerde documenten
over doop. avondmaal en ambt kun
nen doorgaan.
In 1979 houdt de afdeling „kerk en
samenleving" haar conferentie over
„de bijdrage van geloof, wetenschap
en theologie in de strijd voor een
rechtvaardige, duurzame samenle
ving. waaraan ieder deel heeft". Er
zal een heel program worden opge
zet. dat naar deze conferentie toe
werkt en erop volgt met verschillen
de kleinere consultaties.
In 1980 houdt de commissie voor
zending en evangelisatie haar we-
reldzendingsconferentie over de
zendingsroeping van de kerk. Deze
commissie kreeg verder onder meer
de opdracht, speciale aandacht voor
evangelisatie, de plaatselijke ge
meente meer stimulerende zc;.-
dingsgemeente te zijn en voortgaan
de hulp aan zending in stads- en
industriesituatie en op het platte
land.
Tevens werd besloten, dat „zending
en evangelisatie" het thema zal zijn
van de volgende vergadering van
het centraal comité* in 1977 („als
men nu maar niet ineens alles onder
de woorden zending en evangelisa
tie gaat verstaan", zei wat sceptisch
de Noorse bisschop Per Loenning).
Gerechtigheid
De onderdelen van de afdeling „ge
rechtigheid en dienst" kregen het
groene licht om hun werk voort te
zetten, zoals de commissie voor in
ternationale zaken (CCIA, met meer
aandacht voor de mensenrechten),
het program tot bestrijding van het
racisme (Zuidelijk Afrika blijft het
voornaamste, daarnaast met name
aandacht voor dc Indianen in La-
tijns-Amerika, landrechten voor ra
ciale minderheden en het begin van
een onderzoek van racisme in Azië),
de CCPD (ontwikkleingssamenwer-
king tussen de kerken). CICARWS
(interkerkelijke hulp) en de christe
lijke medische commissie.
Het centraal comité besloot hier ver
der. dat er uiterlijk eind 1977 een
beraad over militarisme moet ko
men en voorjaar 1978 een over ont
wapening. gepaard gaande met een
enquête onder de kerken over hun
standpunten in deze. Onder ver
antwoordelijkheid van in eerste in
stantie de CCPD moeten er studie-
/actie-programs worden opgezet
over de transnationale ondernemin
gen en de nieuwe internationale eco
nomische orde.
DRIE PUNTEN
Naar aanleiding van het heei1
van de christen-staatsman gIN
Heinemann wijdt het maani ;e h
„Evangelische Konwnentare" )r w
gustus 1976) een eerste artike j_
deze christen-socialist. Eb€1^
Stammler komt daarin tot he
melden van drie markante pu eik*
die het optreden van Heineisch
kenmerkten. In de eerste plaa rgh<
teerde hij bijzonder vaak en b
slissende gelegenheden, de ta,
spraak „Gott sieht in Regim b
Geschiedenis is in laatste of e
instantie een werk van God. O a
lend voor iemand die zozeer d
druk legde op de verantwoord
heid van de mens voor die ges 1"
denis. In de tweede plaats liet
nemann er nimmer twijfel ove ~j
staan dat hij uitging van de
Stuttgarter Schulderklarung." Jjp
liep niet weg onder de schulc rTl-
het Duitse volk aan de gebeurt
sen van de jaren dertig en ve 7" r
Hij zag de schuldbelijdenis als i ?ng
mogelijkheid om opnieuw te bj?
nen. In de derde plaats werd,.,
politiek optreden getekend doo)SS
zeer besliste aandacht voor de z
ken, de weggeduwden en vergGlI
groepen. Dit was voor hem nie er
kwestie van woorden. Hij beste rede
veel tijd om met zijn vrouw all ;eecl
plaatsen waar deze mensen te de
den waren, te bezoeken. Ik denl en
met deze drie punten niet tevee urvt
deze man is gezegd. Ik denk ook
juist dit beeld van een chri
politicus heel dicht komt bij
bepaalde christenen in de confe
nele partijen voor een event
CDA doet spreken van zekere i T
waarden. Wie zijn politiek chi
lijk wil blijven noemen, zal hier
onderuit kunnen.
Vei
NED. HERV. KERK
Beroepen: te 's-Gravenzande B.
Ie te Leersum; te Santpoort C.
Waardenburg te Oisterwijk.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Nunspeet: Th. P.
Belzen te Hoogeveen.
eme
inne
it, ii
eek
ebei
rij ge
k de
Voorganger Ungvari *>e
ipo
Wegens het houden van illegale t 'f t<
eenkomsten is de voorganger laat
een pinkstergemeente in het H »r
gaarse dorp Cseteny veroordeeld erw:
een geldboete van ruim 5000 foi erk<
(ongeveer 650 gulden). Zijn ech ent
note moet 1000 forint betalen, an c
meldt „Kruistochten", de o.a. en a
Oost-Europa werkende organis eeft
van Anne van der Bijl.
7an
De voorganger, Sandor Ungttoillei
wordt als een der leiders van teur
beweging der niet geregistree eeft
pinkstergemeenten beschouwd,
groepering weigert zich aan te i
ten bij de onder de Raad van Vpe A
Kerken ressorterende Unie
Pinkstergemeenten.
at d
taat
Dsse:
Ungvari en zijn vrouw waren e^otei
tot een gevangenisstraf van
e df
van enkele vrouwelijke afgevaardig
den. die van de inbreng van „geloof
en kerkorde" een overwicht van
„achterhaalde theologische kwes
ties" vreesden.
Het jeugddepartement tenslotte
gaat onder meer een onderzoek in
stellen naar de rol van jongeren in
het christelijk getuigenis voor socia
le gerechtigheid in de verschillende
landen. Ook zal het een grotere in
breng van jongeren aan het kerke
lijk leven op alle niveaus stimuleren.
maand veroordeeld. Zij bevon rote
zich al in een werkkamp efer
Veszprem, toen alsnog een financ ünii
regeling (afbetaling van een boet iet
twee jaar) werd getroffen. Een vaifnibl
'redenen daarvoor was dat Ung^ats
medische verzorging nodig had,
hem in het kamphospitaal niet
lavc
en.
worden gegeven. Het echtpaar h |rec
negen kinderen. eidt,
nve
Vorig jaar werd de kerkzaal vanlen i
gemeente in Cseteny door de polnee
gesloten, nadat daar een confere: r
van de voorgangers der niet erke
pinkstergemeenten was gehoud,
Behalve de voorganger en <fe<
vrouw zijn ook enkele ouderlin
tot geldboeten veroordeeld.
Toerusting
De derde programma-eenheid van
de wereldraad tenslotte, die „toerus
ting en vernieuwing" heet. heeft zich
steeds toe gelegd op jeugd- en vor
mingswerk. de positie van de leek,
vrouwenemancipatie, het gezinsle
ven en vernieuwing van het gemeen
televen. Een onderafdeling gaat zich
speciaal met dat laatste bezighou
den. Het gaat daarbij niet alleen om
kerkelijke gemeenten, ook bewegin
gen, groepen, leken, kortom het
grondvlak meer vertrouwd te ma
ken met het oecumenische werk.
Daarnaast zal deze onderafdeling
zich ook wijden aan vernieuwing
van eredienst en spiritualiteit. Zij
kreeg het consigne mee. gevoelig te
zijn voor de verschillen in kerkop
vatting binnen de wereldraad, een
concessie aan de orthodoxen.
De onderafdeling voor vrouwen gaat
samen met „geloof en kerkorde" een
studie opzetten over „vrouw en man
in de kerk", overigens onder verzet
ejas
e
i ng
énde
Iet
otul
zijn te belangrijk om beperkt te b oor
ven tot het technische terrein van et z
wetenschapsmensen. Hoewel, z 'ate:
der volledige medewerking van d aad
experts kan er geen oplossing
van de vragen."
In deze geest zal de onderafdelflech
„Kerk en samenleving" van de
reldraad een stellingname zen(
naar de internationale conferei
over kernenergie, die in mei 1971
Salzburg zal worden gehouden.
rin§
vai
)EN
and
P
lertj
igel
endi
Van een onzer verslaggevers
GENÈVE De wereldraad van kerken erkent de noodzaak v
het gebruik van kernenergie als „een van verschillende moi
lijke keuzen voor de toekomst in vele landen". Tegelijk dient IfêtTt
onderzoek naar alternatieve, veiliger vormen van energie onv
minderd door te gaan.
Dit zegt het centraal comité van de
wereldraad in een verklaring, die gis
teren werd behandeld. Deze verkla
ring is nog maar zeer voorlopig. De
kerken staan nog maar aan het be
gin van de bezinning op de vragen
van kernenergie, zei dr. Paul Ab-
recht. directeur van de onderafde
ling „Kerk en samenleving" van de
wereldraad. De verklaring is meer
bedoeld om een discussie op gang te
brengen.
Het centraal comité stelt vast. dat er
een spanning is tussen de toeganke
lijkheid van kernenergie voor alle
volken en veiligheid. Het signaleert
ook. dat de ontwikkeling van kerne
nergie voor vredelievende doelein
den verbonden is met de ontwikke
ling van kernwapens.
Het dringt er vooral op aan. dat de
ethische kant van de zaak volledig
aan de orde komt. „De beslissingen
Vorig jaar heeft de wereldraad al
beraad gehouden in Sigtuna, Zi
den. over kernenergie Deze „pl
formfunctie", waarbij de wereldra
aan de wetenschappers de geleg
heid biedt, om elkaar te ontmoet
en speciaal over de sociale
ethische gevolgen op langere term
te spreken, wil de wereldraad ver(
uitdiepen.
