et nieuwe gezicht ^an Hollands kust redelde patatkramenindustrie" voorkomen Onderzoek nodig om tot beleid te komen 'Luxaflex'rolhor ren en hordeuren krengen ti veilige frisse lucht Dick Ringlever Veranderend profiel van Hollandse kust, geïl lustreerd met drie voorbeelden. Links hierbo ven het nieuwe Kijkduin met als blikvanger het appartementenhotel Atlantic met ruim honderd appartementen; verder daarachter een honderd meter lange dijk van basaltblokken, trapsgewijs aangelegde terrassen en winkeltjes, zó opgezet, dat er ook bij slecht weer kan worden gere- creëerd. Rechtsboven Scheveningen in opbouw: Sein post en Grand-Hotel zijn verdwenen. Daarvoor in de plaats komen en staan als dure flats voor de verkoop. Ook het Palace Hotel zal moeten sneuvelen om plaats te maken voor woningen, kantoren en winkeltjes. Alleen het Kurhaus blijft, wordt gerestaureerd en krijgt waarschijn lijk aan de zeezijde een golfslagbad. Hieronder: Noordwijk zoals het worden moet. Op het ogenblik vertoont de Wilhelminaboule- vard nog een gat van tweehonderd meter, maar waarschijnlijk zal nog dit jaar worden begonnen met de verwerkelijking van het ontwerp van het Rotterdamse architectenbureau Van den Broek en Bakema: onder meer 250 (koop)appartemen- ten tot een hoogte van acht bouwlagen, horeca- bedrijfjes, winkeltjes en een zwembad (klaar over drie jaar). Aan de zuidkant van de boule vard (op de tekening niet te zien) ondergaat Huis ter Duin een radicale uitbreiding en ver bouwing. Bijgebouwd worden 120 appartemen ten voor de verkoop, waarna hetgouden hart" van het gebouw wordt gerestaureerd en in totaal - 180 hotelkamers en 230 studio's krijgt (alleen verhuur). Het te slopen Kurhausdeel maakt plaats voor een grote congresruimte met daaron der recreatieve voorzieningen (zwembad, sau na's, bowlingbanen). gebrokkelde gebit van Hollands kust lijkt een drastische sanering te ondergaan. Wie vanaf {dlijn het profiel aanschouwt van eens bezongen maar later vervallen badplaatsen, bespeurt I. Scheveningen-les-Bains, nog maar kort geleden aan de grens van een totale ineenstorting, (rijk, eens een gerenommeerde badplaats voor op rust gestelde families, maar in de loop der floor ouderdom afgetakeld, zijn maar twee voorbeelden die op een wind uit andere hoek -orden gevuld en waar door verwaarlozing niet meer te valt, schept de sloper 'oor nieuwbouw die het ge- imago moet verjongen. Hier verrijzen zelfs geheel nieuwe itsen, zoals Kijkduin, dat als te long de Haagse agglome- er lucht moet geven, jit gillen dat toejuichen, anderen n ran°6 steeds vol heimwee aan iik tj Toen Scheveningen nog ■schPlngen was met zijn voor- e tiprand- en Palace-hotel, zijn st w(s- waar de groten der aarde »rds door goudgegalonneerde werden opgewacht, het t behingen van Sandor Vidac, Pia i Frjalais de Dance, de wekelijkse tie tfken op donderdagavond, de us «lparades op de boulevard. drij°°rdwijk nog een rustoord •ft ePar ïe niet gehinderd door n mtoeristen nog onbekommerd ij tefwaaien op het strand. Toen amiin nog een badplaats zonder tharfing. zonder busverbinding •om*ar een fietsenstalling en een 'ijfcjltettas de enige stoffering fen en je nog een strand voor je pd. 'k de,. i. beifoij Eur«. er (jlie tijd is voorbij, voorgoed. be sFr maakten de harde wetten zegt economie een eind aan de i berfek- T°en de glorie van toen e kaf1 raakte, bleek er geen geld jgBtauratie. En dat leidde weer oudPlnderd bezoek. Duurbeta- nnisfSten bleven weg en trokken andere oorden-in-opkomst. v0(ian zuidelijke kusten. Miei imel|,en £mg het eigenlijk te kór- Deze?0 een ro1 spelen. Drie maan- peri den hoogseizoen was te weinig voor de horeca-etablissementen om ren dabel te draaien. Veel is er de afgelopen jaren gepro beerd bij te spijkeren, maar dat werd niet altijd een succes. Het echec van Zwolsmans EMS, die Scheveningen zou herbouwen maar er tenslotte (ook door kortsluiting met het gemeentebestuur) een wei nig attractieve patat-kraam van maakte, ligt nog vers in het geheu gen. In andere badplaatsen ging het al niet veel anders. Plannen waren er wel. maar konden veelal niet wor den gerealiseerd Gebrek aan geld. ruzies tussen bouwers, exploitanten en bestuurderen, besluiteloosheid op hoog niveau, toenemende vervui ling van hetzeewater, maakten ives- teerders kopschuw en belemmerden uitvoering van ideëen. Geen beleid Wat Scheveningen en Noordwijk be treft lijken de barrières nu geslecht Toch zijn dat maar twee gevallen. Twee op zich zelf staande voorbeel den, want een breed kader, waarin ze zouden moeten passen, bestaat niet. Een nationaal beleid ten aan zien van de kustrecreatie ontbreekt. Wie een totaalbeeld wil hebben van wat er aan onze kust aan activiteiten wordt ontwikkeld, stuit bij de pro vinciale planologische diensten en ministeries als economische zaken en CRM op een muur van onwetend heid. In alle gevallen wordt naar de gemeenten verwezen, „want die zijn autonoom." In feite kunnen die doen wat ze willen als ze zich maar aan hun eigen bouwverordening houden. Of hun plannen en projecten nu strijdig zijn met grotere belangen dan die van de gemeente alleen, legt geen gewicht in de schaal. Hooguit kunnen dat nog actiegroepen, maar hun §tem- men verwaaien vaak al te snel als er harde commerciële belangen in het geding zijn. Rapporten Van verschillende zijden wordt al jaren op het gevaar hiervan gewezen. Zo bracht al in 1969 de Vereniging contact Noordzeekustgemeenten (van de Vereniging van Nederlandse gemeenten) een rapport met aanbe velingen voor een nationale aanpak uit. En twee jaar terug was het NBT, het Nationaal bureau voor toerisme, dat gealarmeerd door het teruglo pend buitenlands bezoek aan onze kust. aan de bel trok. Om nu eens een overzicht te krijgen van wat er aan recreatieve plannen in de kust streek bestond, liet het een inventa risatie maken door het adviesbureau Stad en Landschap. Dat rapport werd uitgebracht naar een inmiddels gevormde werkgroep waarin onder meer vertegenwoor digd waren de ministeries van eco nomische zaken, CRM, binnen landse zaken en de planologische diensten van de kustprovincies. Maar tot nu toe heeft die groep nooit meer iets van zich laten horen en lijken de rapporten diep in departe mentale bureauladen bestoft te raken. Onderzoek NBT-directeur Joop Strijkers zegt dat te betreuren. „Als we deze zaak niet nationaal aanpakken en niet landelijk in de vingers houden, lo pen we de kans straks met een soort veredelde patatkramen-industrie aan de kust te zitten." Als voorbeeld noemt hij de van Duinkerken tot Cadzand volgebouwde Belgische kust. Betere oplossingen vindt hij de bebouwing van de tweede Franse Riviera bij Perpignan en de Duitse Oostzeekust. „Daar zijn door sa menwerking tussen overheid en be drijfsleven zeer doordachte projec ten ontwikkeld, die steunen op een uitgebreid onderzoek vooraf." Zo n onderzoek acht hij ook voor de Nederlandse kust een eerste nood zaak. ..Dat zal alle aspecten moeten omvatten. Niet alleen de vraag van de recreant, ook de milieukant en daarnaast uiteraard het financiële aspect: de exploitatie mogelijkheden." In dat opzicht vindt hij ex-minister ir. W. F. Schut (nu directeur van het bureau Stad en Landschap) aanzijn zijde. „Ik wil niet meteen zeggen dat wat we nu in Scheveningen, Noord wijk. Kijkduin en andere plaatsen doen verkeerd zou zijn, wél dat het me zou meevallen als latQr blijkt, dat dat niet het geval is: Want waarvan is men uitgegaan?" Vragen Ir. Schut: „Duidelijk onderzoek heeft tot nu toe ontbroken. En dót heb je nodig om antwoord op vele vragen te vinden. Bijvoorbeeld: is het raadzaam zonering in te voeren, afgepaalde gebieden, die een duide lijke bestemming hebben, rustgebie den, regio's voor de recreant; moeten we het bij de bestaande grote con centratiepunten houden als Scheve ningen en Zandvoort met zijn wan hopige verkeerscongesties, of juist meer van die punten creëren om congesties te verminderen? Op wel ke manier houden we het milieu het best intact? Ik denk ook aan het aspect van de infrastructuur. Aan een meer betrekken van het achter land om de recreant ook bij slecht weer de ruimte te geven. Verder: waar moeten we ons op richten, op de verblijfsrecreant of de dagjes man? Beide groepen vragen wezen lijk verschillende voorzieningen. Over dat alles weten we weinig of niets. Vandaar de noodzaak van dat onderzoek. Dat zal overigens zó diep gaand moeten zijn. dat ik me afvraag of we daarvoor voldoende capaciteit in eigen land zullen vinden" Pas als die vragen zijn beantwoord, kunnen we verder, zegt Schut. „Maar dan wel in nauwe samenwer king tussen overheid en bedrijfsle ven. Dat laatste is geïnteresseerd, dat hebben we al gepeild. Maar dat bedrijfsleven gaat natuurlijk niet in actie voordat dat onderzoek is ge houden en het duidelijk weet waar het aan toe is. Geen van beide wen sen is tot nu toe vervuld." Voor het verwerkelijken van een na tionaal beleid acht hij een bovenge- meentelijk orgaan nodig. Probleem daarbij is, dat de wet niet voorziet in de mogelijkheid intergemeentelijke samenwerking te verplichten. „Maar we zijn al een heel eind als de overheid een planologische kern beslissing neemt, waaraan gemeen ten en provincies verplicht zijn zich te houden. Als er wel een verstedelij- kingsnota en een nota voor de land inrichting kan worden uitgegeven,, waarom dan géén nota voor de kust recreatie." Tegenspel Korte, duidelijk geschreven, liefst aan één kant getypte, brieven kunnen worden gestuurd naar: Secretaris Hoofdredactie Trouw/ Kwartet, Postbus 859, Amsterdam. BIJ publikatle wordt de naam van de schrijver vermeld. lijdrage van Ad den Besten [psalmberijming (slot) zijn de pp n „ademen" en „adem" ge- d. Er stond: „De taal moet |ere vrijheid van anderen heb- poest zijn: „een zekere vrij- Lin ademen". En even later: sieclt1 PolsslaS der poëzie", terwijl nncr| in mijn manuscript staat: chef" Polsslag", lkmi ït kookcursus NCRV n^8I\ dat de NCRV in samenwer- Nijet de Stichting „Leven en n Bjjheid" (Zevende Dags Adven- van liene een aantal anti- 'deeï6115560 zal uitzenden. Zal de hu in haar GIDS ook gaan Tl met het plaatsen van ad ver boor sigarettenmerken? ng \rn W. Holwerda kruiskade ewei afgier mevrouw Schmitz van niejjam: „Toen ik in september i wakon 318 wethouder had ik vajvan Surinamers gehoord, ja A jjft was ook alles" (Trouw. 4 dui<4s). Ik vraag mij af of me- oor jchmitz toen zij raadslid was ijes in haar oren heeft geze- (t probleem Surinamers is de raadsvergaderingen be- iunde# *n 1®66 waren de proble- ï50.om®1- Er werd toen opgericht ia) jof> (Sociale belangen Surina- leze groep kreeg in 1967 een loedmf toegezegd van de regering, trijdsjheeft de heer Hing via een tweejjet college en de raadsleden mLsl"lernaakt op de grote groep hers die naar Nederland j. Ook de oude wijken en de 'n BcfHen hebben op alle mogelij- mtreajeren geattendeerd op de Su- C. M. v. d. Stel Israël - Libanon Het artikel van J. Dorsey over Liba non heeft mij zeer teleurgesteld en is m i. ook sterk afwijkend van de wijze waarop u de problemen van Israël pleegt te benaderen. Ik wil niet alles wat Israël doet goedkeuren, maar uit dit stuk blijkt een anti-Israël stem ming die ik allerminst kan waarde ren. Waarom alles verdacht te ma ken wat in Israël wordt ondernomen in de kwestie met Libanon? Mag Rabin ook zeggen dat er meer Pales- tijnen zijn gevallen door toedoen van hun „vrienden" dan door hun „vij anden" in Israël. Is dat cynisme? Is de hulp van Israëlische zijde niet eerlijker te benaderen dan door te zeggen dat dit „niet meer is dan een behoorlijke portie cynisme?" Laten we dankbaar zijn dat de mensen die nergens meer heen kunnen in Israël geholpen worden. Vanwaar toch die minachterij voor een volk dat nog steeds lijdt onder de uitroeiïngspo- gingen van 35 jaar geleden? G. Grandin Breda Lindsey Hal Lindsey kan dan wel ontkennen, dat hij de bijbel leest als een spoor boekje, dat aangeeft hoe laat de trein van de geschiedenis op welk punt aankomt, maar alleen al uit zijn interview met Trouw blijkt, dat hij de bijbel wel als zo n spoorboekje leest. Zo zou Ezechiël 36-39 ons infor matie geven over wat er in de nabije toekomst met Israël gaat gebeuren. De vraag is maar of Lindseys bijbel uitleg je helpt om als Christen te leven, en ik meen dat de vraag stel len de vraag beantwoorden is: Chris ten-zijn is toch iets anders dan de geschiedenis gadeslaan als een spek- takelstuk-met-veel-rampen. waar van God het verloop dan vast van te voren, in de vorm van door ons op te lossen raadseltjes, bekend zou heb ben gemaakt? Als je de Bijbel niet leest om je geloof, hoop en liefde te laten aanreiken, ook voor Israël, kun je hem m.i. beter maar dicht laten. Onthullend is het antwoord.dat Lindsey geeft op de vraag van Trouw wat hij wel zou zeggen, als het met Israël politiek eens mis zou gaan. Hij zou dan, zegt hij ijskoud, „de bijbel verschrikkelijk verkeerd gelezen" hebben. Iedereen kan weten, dat wat er op het ogenblik in de Libanon gebeurt, kinderspel is, vergeleken bij wat er zou gebeuren als de staat Israël zou ondergaan. Daarom is er maar één antwoord mogelijk op de door Trouw gestelde vraag: de kerk dient zich tot het uiterste in te span nen om te verhinderen dat het met Israël politiek mis gaat Israël is in het geloof onze oudste broer, die in een perfide wereld (Ver enigde Naties) voor zijn naakte be staan moet vechten, en die wij, zo lang hem zijn plaats onder de zon niet wordt gegund, door dik en dun dienen te steunen. Voor Lindsey lijkt Israël niet meer te zijn dan een kapstok, waaraan hij zijn theorieën over het eind van de geschiedenis kan ophangen, en dat zijn dan nog theorieën, waarmee geen Jood en geen Christen geholpen is. Daarom lijkt zijn uitleg van de bijbel mij in strijd met de strekking van het hele bijbelse getuigenis. AMSTERDAM A.A. Spijkerboer Bio-industrie In alle lagen van de bevolking be staan ernstige bezwaren tegert de bio-industrie met zijn stallen en bat- terijkooien vol opeengepakte dieren, „levend" van voer met snelgroeimid- delen en farmaceutica. Dierge- dragskundigen hebben vastgesteld dat de dieren ernstig te lijden heb ben van deze systemen (zie de rap porten van de dierenbescherming en het TNO-rapport Veehouderij welzijn dieren). Weliswaar heeft mi nister Van der Stee van landbouw gezegd dat binnen het kader van de veewet wordt gestreefd naar mini male verbeteringen voor het landbouwhuisdier, maar dat „Neder land pluimveebedrijven in Tunesië bouwt" (Trouw. 5 augustus jl.) is een symptoom van het verplaatsen van de bio-industrie naar de Derde We reld. Niet gehinderd door lastige wet ten is daar genoeg geld te verdienen voor veefokkers en voerfabrikanten, maar ook voor de stallenindustrie en de farmaceutische industrie enz. Wanneer zal de regering eindelijk humane motieven laten gelden in plaats van slechts economische bij het verlenen van handelsvergun ningen? Voor de Aktiegroep Lekker Dier. Dina Bank Jellie Overmeer Amsterdam Den Haag Christi nen De heer H'jdra werd tijdens ten Ak- tua-uitzending besprongen door dj gedachte dat wij de anti-moslim Li- baneZen niet langer christenen moe ten noemen. Dat hun barbaarse ge drag het plegen van verraad is aan de naamgever van het christendom kan niemand ontkennen. Deze- Libanezen zouden zich echter kunnen verontschuldigen met te zeggen dat de westerse christelijke naties ze vele malen zijn voorgegaan met het plegen van gruwelijk geweld tegen niet-christenen (negerslaven, indianen, joden, Vietnamezen enz.). In Noord-Ierland behoren beide el kaar met gruwelijk geweld bestrij dende bevolkingsgroepen tot de christenen. Moeten we die de naam christen nu ook maar ontnemen? Het is waarschijnlijk zinvoller als we als gehele christenheid eindelijk tot het inzicht komen dat (modern) wa pengeweld en christen-zijn nooit sa men kunnen gaan. Ik wacht al lang op een door de kerken uitgeroepen gebedsuur voor Noord-Ierland en voor Libanon. Een gebed waarin niet wordt volstaan met te vragen „of God het op wil laten houden", maar waarin tevens schuld wordt beleden voor het feit dat christenen zo vaak als bedrijvers van satanisch geweld door pers en omroep genoemd kun nen worden. Kortsjnoj Rotterdam. A P. de Winter. Het is niet moeilijk, zich in te den ken dat een vluchteling die in een ander land om asiel vraagt, in grote spanning verkeert over de uitslag van zijn aanvraag. Immers, zelfs zijn leven kan er in sommige gevallen van afhangen. Het eindeloze wach ten op het antwoord van het minis terie van justitie is voor veel vluch telingen dan ook een slopende be zigheid. die sommigen letterlijk tot wanhoop brengt. Dat het ministerie dat begrijpt, moge blijken uit de regeling, dat de beslissing over een asielaanvraag uiterlijk veertien werkdagen nadat deze het ministe rie heeft bereikt, zal worden geno men. Dat dit intussen vier maanden of langer is geworden is kennelijk een kwestie van overmacht, want zelfs bijzondere aandrang of per soonlijke omstandigheden van een vluchteling vermogen niet deze pro cedure te bekorten. De beroemde schaakgrootmeester Kortsjnoj evenwel heeft binnen veertien dagen een speciale ver blijfsvergunning, de zgn. „B-status" gekregen en daarmee de praktische zekerheid dat hij niet zal worden uigewezen. Vluchtelingen die in spanning op hun antwoord wachten zullen deze snelle behandeling be schouwen als een hoopvol teken. Een ijdele hoop, want deze gang van zaken is alleen maar een schandelijk schoolvoorbeeld van klassejustitie. Waarvan akte. Wageningen M. de Kam Het goed op elkaar afstemmen van ontwikkelingsplannen lijkt voor de kust een eerste vereiste. Nu nog geldt steeds het ieder voor zich. het principe van het vrije spel van krachten. Maar dat principe blijkt in de praktijk soms eerder te leiden tot tegenspel, getuige de problemen,, waarmee veel kustgemeenten kam pen. Accomodaties verouderen, toer risten blijven weg. Voor nieuwbouw is geen geld. of er zijn geen exploi tanten te vinden. En wat voor nieuwbouw er moet komen is vaak nauwelijks bekend. Het NBT registreert vooral onder buitenlandse toeristen een; „schreeuwende vraag" naar appar tementen, betaalbare bungalows, vakantiehuisjes. Maar vooralsnog lijkt aan die wens in Scheveningen en Noordwijk (om maar twee voor beelden te noemen) nauwelijks tege-, moetgekomen te worden. Apparte menten komen er wel. maar die gaan meteen voor zeer forse bedra gen in de verkoop (prijzen van 250.000 tot 500.000 gulden), zodat het toerisme daar ook weinig aan heeft. Joop Strijkers: „Laten we oppassend dat we niet opnieuw in de fout gaan. niet zomaar lokaal in het wilde weg gaan bouwen. Willen we onze kust weer aantrekkelijk maken, dan zul len we dat met z'n allen samen moe ten doen. op basis van een gedegen onderzoek. Ik wil maar zeggen: daar moet de overheid voor aan te pas komen." ADVERTENTIE Met 'n 'Luxaflex' rolhor en hordeur 'Luxaflex' dealer kant-en-klaar kunt u uw huis weer onbelemmerd gemonteerd. Precies op maat ventileren. Vreemde vliegsels Voor nadere informatie: blijven buiten. Geknoei met 'Luxaflex' Showroom, milieu-onvriendelijke maatregelen Zinzendorflaan 3. Zeist, is voorgoed voorbij Luxaflex' horren worden door uw

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1976 | | pagina 9