Tanzania moet hoog mikken,
omdat het veel nodig heeft'
Schokken in China
om het half uur
,,Wapenverkopen aan Iran
van nationaal belang"
Politieke rei Evacuatie van
Palestijns kamp
begint vandaag
Australië onderzoekt
massamoord'
over
Soedan bemiddelt in Oost-Afrika
Stassen
for
president"
instorting
brug in Wenen
Kinderen weer
naar school
in Zuid-Afrika
16 DINSDAG 3 AUGUSTUS 1976
BUITENLAND
TROUW/KWARTET 7
HONGKONG (Reuter. UPI. AP) - In
China doen zich op het ogenblik bij
na om het halve uur aardschokken
voor. waarbij al een aantal reddings
werkers om het leven is gekomen.
Inmiddels gaat de massale vlucht
van vrouwen en kinderen van vooral
buitenlandse diplomaten uit Peking
door.
van de (rorige week had een uitslag
van 8.2 op de schaal van Richter. I
Gevreesd wordt dat deze deze kleine I
schokken de inleiding vormen op I
een zwaardere beving, dichter bij f
Peking.
Deze vrees heeft de buitenlanders I
genoopt de stad te verlaten. Op het
vliegveld van Peking is het uiterma
te druk (foto's) en alle vluchten uit
het gebied zijn volgeboekt.
De voortdurende schokken hebben
hun centrum in de industriestad
Tangsjan. die vorige week bij de
zwaarste aardbeving van de afgelo
pen twaalf jaar grotendeels werd ver
woest. Chinese autoriteiten vertel
den diplomaten in Peking gisteren
dat de afgelopen 48 uur zich 110 De eerste groep die gisteren vanuit
schokken hebben voorgedaan met Peking in Hongkong aankwam be-
een kracht van vier op de schaal van stond behalve uit drie Nederlanders
Richter en vijftien met een kracht uit 52 Britten. 28 Australiërs, zes
van vijf. De verwoestende aardschok Finnen en drie Noren.
Nederlanders
WASHINGTON (AP, UPI) Het Arperikaanse ministerie van buitenlandse zaken heeft gisteren
de Amerikaanse wapenverkopen aan Iran verdedigd als zijnde in het nationale belang. Het
noemde Iran een loyale bondgenoot van de Verenigde Staten.
De Amerikaanse minister van bui
tenlandse zaken Kissinger reist mor
gen naar Teheran om de jaarverga
dering van de Amerikaans-Iraanse
economische commissie bij te wo
nen. Zondag publiceerde de se
naatscommissie voor buitenlandse
betrekkingen een rapport, waarin
onthuld werd dat president Richard
Nixon de regering in het geheim
opdracht gaf alle conventionele wa
pens aan Iran te verkopen die dat
land wilde. Daardoor ontstond er
een enorme en voortdurende stroom
van wapens die buiten de controle
van het ministerie van defensie viel.
Als gevolg van dat besluit van Nixon
in juli 1972, aldus het rapport, ver
kochten de Verenigde Staten aan
Iran een arsenaal ter waarde van 10
miljard dollar (ca 27 miljard gulden).
Volgens het rapport kon het Penta
gon deze verkopen niet in het oog
houden en tenslotte wees de voorma
lige minister van defensie. James
Schlesinger, in 1973 een geheime
agent aan om er achter te komen wat
er gaande was. Maar Schlesingers
stap had een averechts effect. Vol
gens het rapport werd zijn agent,
Richard Hollock, adviseur van de
Iraanse regering inzake Amerikaan-
,se wapens.
„President Nixon deelde de Sjah tij
dens zijn bezoek van mei 1972 per
soonlijk mee dat de V.S de F14 of de
F15 aan Iran zouden verkopen. Een
daarop volgend memorandum van
Nixon bracht zijn ambtenaren op de
hoogte van dit besluit. Verklaard
werd dat, over het algemeen, toe
komstige besluiten over andere ver
zoeken om conventionele wapens
moesten worden gedaan door de re
gering van Iran...."
Het besluit opende niet alleen de
deur voor grote toenemingen van de
verkopen aan Iran, maar maakte de
verkopen aan Iran los van het nor
male besluitvormingsproces op de
ministeries van buitenlandse zaken
en defensie", aldus gaat het rapport
verder.
„Voorzover bekend is het besluit van
mei 1972 nooit officieel herzien, zelfs
ofschoon de grote stijging van de
olieprijs in 1973 Iran in staat stelt
veel meer te bestellen dan in 1972
werd verwacht."
Volgens het rapport heeft Iran een
gevarieerde militaire uitrusting no
dig omdat het betrokken zou kun
nen worden in oorlogen met de Sow-
jet-Unie, Perzische-Golfstaten, Pa
kistan of India. Maar, zo wordt ge
zegd, de Iraanse wapenaankopen
habben de capaciteit van het land
overtroffen om deze te gebruiken en
te onderhouden.
Deze situatie heeft al sociaal-
economische problemen geschapen.
Bovendien ,,zou Amerikaans perso
neel in Iran gegijzeld kunnen wor
den". Het aantal Amerikaanse bur
gers en militairen in Iran is van
16.000 in 1972 gestegen tot 24.000 en
in 1980 kan het aantal 60.000 of nog
meer zijn als het huidige tempo zich
voortzet.
Senator Humphrey die het rapport
presenteerde zei dat Amerika de
hulp onmogelijk kan staken of aan
zienlijk verminderen zonder een ern
stige crisis in de betrekkingen met
Iran te veroorzaken.
NAIROBI (Reuter, UPI) Oeganda
heeft ingestemd met bemiddeling
door Soedan in het conflict met Ke
nia. Soedan heeft de twee landen
voorgesteld rond de tafel te gaan
zitten en hun geschil op te lossen in
het belang van de Afrikaanse een
heid, broederschap en stabiliteit.
Kenia en Oeganda staan al lang op
gespannen voet, maar de betrekkin
gen kwamen op een dieptepunt door
de Keniase steun aan de Israëlische
actie op het vliegveld van Entebbe
en Oegandese beschuldigingen dat
Kenia een blokkade heeft ingesteld.
In de Oegandese hoofdstad Kampa
la heeft een militaire woordvoerder
ontkend iets af te weten van de ar
restatie van twee Britten, op be
schuldiging van spionage. President
Idi Amin heeft niet geantwoord op
het verzoek van de Franse ambassa
deur om een officieel onderzoek.
WASHINGTON (UPI) Met
nog veertien dagen te gaan
voor de republikeinse partij
conventie in Kansas City heeft
zich een derde kandidaat aan
gediend als alternatief voor
president Ford en oud
gouverneur Ronald Reagan
van Californië.
Het is de 69-jarige oud-
gouvemeur van Minnesota.
Harold Stassen, die toegaf dat
zijn kansen op de kandidatuur
uiterst laag dienen te worden
aangeslagen.
„Mocht ik de nominatie echter
verwerven, dan ben ik ervan
overtuigd dat ik de partij tot
een eenheid kan smeden om
haar in november naar een
zege te kunnen voeren," zei
Stassen. Er zijn republikeinse
kringen die bang zijn dat de
verwoede strijd tussen Ford en
Reagan de „grand old party"
zal splijten.
Stassen gooide in 1948 en 1952
hoge ogen in de Republikeinse
wedkamp en dong ook in late
re verkiezingsjaren mee. zij het
met veel minder succes.
WENEN (AP, DPA, UPI, Reuter)
Rond het raadsel van de „Reichs-
bruecke", de Weense brug over de
Donau, die zondag instortte en ten
minste een mensenleven eiste, is zich
een politieke kwestie aan het ontwik
kelen.
De Oostenrijkse regering zal zich
vandaag tijdens een buitengewone
zitting met het geval bezighouden.
In Weense dagbladen werd kritiek
geoefend op het feit, dat de brug
niet meer dan eens per maand werd
gecontroleerd De laatste inspectie
was volgens de gemeentelijke auto
riteiten, op 17 juli gebeurd. De pers
sprak van „nonchalance", een „bla
mage" en „lichtzinnigheid" bij de
technische controle van de Weense
bruggen.
Het socialistische stadsbestuur
wordt door de oppositionele
raadsfractie van de OEVP verweten,
dat men in juni van OEVP-zijde
geopperde extra technische contro
le als onnodig van de hand had
gewezen. Burgemeester Leopold
Gratz heeft een onderzoek toege
zegd, waarbij „niemand zal worden
gespaard". De resultaten van het
onderzoek zullen „vanzelfsprekend"
openbaar worden gemaakt.
Het officiële onderzoek naar de bru-
ginstorting wordt geleid door een
viertal hoogleraren aan technische
hogescholen in Oostenrijk. Een des
kundige van het ministerie van
volkshuisvesting meent dat het in
storten van de Reichsbruecke moge
lijk moet worden geweten aan de
linker pijlers. Hij heeft daar een
slechte betonkwaliteit en afsplinte-
ringen geconstateerd Andere des
kundigen hebben
aan de wrakstukken van de Donau-
brug ernstige roestvorming ontdekt
en haarscheurtjes welke op metaal
moeheid zouden duiden Voorts
vond men gebarsten beton in een
van de pijlers.
BEIROER (AFP, AP, UPI, Reuter) Gisteren vochten linkse
Libanezen en Palestijnen in het zuiden van Libanon nog met
oprukkende Syrische troepen, maar de zoveelste wapenstilstand
die men is overeengekomen neemt concrete vormen aan. Van
daag begint de evacuatie van gewonden uit het door de echtse
krachten belegerde Palestijnse vluchtelingenkamp Tel Al-
Zataar onder de rook van Beiroet.
Het begin van de evacuatie vandaag
is gisteren bevestigd door Jean Hoe-
fliger, vertegenwoordiger van het In
ternationale Comité van het Rode
Kruis in Libanon.
Hij verklaarde dat de operatie om
zeven uur 's morgens onze tijd zou
beginnen. Daarvoor zullen negen
vrachtauto's en twee personenwa
gens worden ingezet. Het toezicht zal
door Hoefliger persoonlijk worden
uitgeoefend.
Camille Chamoun, minister van Bin
nenlandse Xaken en voorzitter van
de rechtse Nationale Liberale Partij,
sprak gisteren de hoop uit dat de
evacuatie „een succes zal worden".
Hiervan is Generaal Ghoheim, com
mandant van de Arabische Vredes
macht, naar zijn zeggen „voor de
volle honderd procent overtuigd."
De rechtse leiders stemden met de
voorwaarden voor evacuatie van het
kamp in op een bijeenkomst met
Sabri al-Kholy, de bemiddelaar van
de Arabische Liga. Kholy kreeg zelfs
de handtekening van de comman
dant van de „Behoeders van de Ce
ders", een van de groeperingen die
Tel al-Zaatar sinds juni onder vuur
hielden.
Geweld gaat door
Men schat dat de evacuatie van de
gewonden wier aantal werdt ge
schat op 4.000 tussen de drie en
vijf dagen zal duren. Het geweld
gaat intussen door. Gisteren be
richtten welingelichte kringen dat
dr Chalil Salem, directeur-generaal
van het Libanese ministerie van Fi
nanciën, dood is teruggevonden. Sa
lem was vrijdag in west-Beiroet ont
voerd. Zijn lijk werd in de koffer
ruimte van zijn auto aangetroffen.
Gespeculeerd is dat de ontvoering
werd uitgevoerd door extremisten
die beoogden de rechtse krachten in
west-Beiroet er zozeer schrik mee
aan te jagen, dat zij zouden vluch
ten. Salem was Grieks-orthodox.
Marokko. Mauretanië en Bahrein
hebben de Arabische Liga in Caïro
gisteren laten weten dat zij geen
troepen zullen bijdragen aan de Ara
bische vredesmacht in Libanon. De
macht teltomenteel 2.300 man, gele
verd door Saoedi-Arabië, Soedan,
Syrië en Libië.
De rechtse krachten in Libanon heb
ben gisteren officieel gevraagd om
het vertrek van het Libische contin
gent uit de Arabische vredesmacht,
omdat dit partijdig zou zijn en zou
vechten aan dé kant van de linkse
Libanezen en Palestijnen. De
rechtse partijen zullen een desbe
treffend verzoek richten tot de se
cretaris-generaal van de Arabische
Liga.
De Libanese president heeft voor
morgen een ministerraadsvergade
ring bijeengeroepen, zo berichtte
gisteren het radiostation „De Stem
van Libanon" van de rechtse Falan-
gistische partij.
JOHANNESBURG (AP. UPI)
Kinderen in Soweto, het
zwarte zwartsdeel van Johan
nesburg waar zich anderhalve
maand geleden ernstige onlus
ten voordeden, zijn gisteren
weer naar school gegaan.
Op 22 juli waren de scholen al weer
geopend, maar de lessen werden
door het merendeel van de leerlingen
geboycot. De terugkeer naar school
volgde op een bijeenkomst van naar
schatting drie duizend zwarten (op
een totale inwonerstal van Soweto
van ruim 1 miljoen), afgelopen zon
dag. Zwarte leiders riepen daar de
ouders op hun kinderen weer naar
school te sturen. Het was de eerste
massabijeenkomst die weer was toe
gestaan na de ongeregeldheden in
het zwarte stadsdeel. De rellen wer
den veroorzaakt door een verschil
van mening over het gebruik van
Afrikaans op de scholen.
De Zwarte leiders hebben verregaan
de hervormingen en het terugtrek
ken van de politie uit Soweto geëist.
Tot de eisen zouden het erkennen
van vakbonden voor negers behoren,
verhoging van de lonen voor de zwar
ten en beëindiging van de discrimi
natie van de zwarte Afrikanen in
zake werkgelegenheid. Verder zou
een einde moeten komen aan de im
migratie van blanken, omdat die
werk doen dat ook door zwarten kan
worden verricht, en moeten er meer
vakscholen komen voor de zwarten.
Naar verluidt zou een eisenpakket
van de zwarten zijn voorgelegd aan
minister van politie James Kruger.
Daarin wordt verder gevraagd dat de
regering afstapt van haar voorne
men dat alle zwarten burgers moe
ten worden van het thuisland (ban-
tustan) waar zij vandaan komen en
het recht willen hebben eigendom
men te bezitten in blanke gebieden.
Sinds de onlusten in Soweto (waarbij
176 mensen volgens de officiële cij
fers om het leven kwamen) is het
onrustig gebleven, niet alleen in So
weto en andere zwarte wijken rond
Zuidafrikaanse industriesteden. Er
deden zich voortdurend ongere
geldheden voor terwijl verscheidene
scholen in brand werden gestoken.
Beloning
Volgens de politie in Soweto is een
kleine groep verantwoordelijk voor
het voortduren van de onrust en het
verspreiden van valse geruchten. Er
is een beloning van ongeveer vijftien
honderd gulden uitgeloofd voor in
lichtingen dié leiden tot hun arres
tatie.
De Zuidafrikaanse regering komt
vandaag voor het eerst sinds een
maand weer bijeen. Belangrijkste
punten van gesprek zullen de onrust
in de zwarte stadsdelen, de econo
mische crisis door de dalende
goudprijs en de dreigende staking
van tienduizend mijnwerkers zijn.
De kompels willen morgen het werk
neerleggen om aan hun eisen voor
een vijfdaagse werkweek kracht bij
te zetten.
door
Nico Kussendrager
Drie dagen op doorreis in Tan
zania is te kort om een beeld te
krijgen van de laatste ontwik
kelingen in dit Oostafrikaanse
land. Maar een aantal gesprek
ken samen met de indrukken
van twee voorgaande bezoeken
zijn wel genoeg om een idee te
krijgen an de hudige toestand.
En dat leidt onvermijdelijk en
niet verrassend tot de slotsom
dat Tanzania's weg naar het
socialisme inderdaad lang en
moeilijk is.
Het land van president Julius Nyere-
re mag zich verheugen in de belang
stelling en in de steun van velen in
de rijke landen die zich bij de ont
wikkelingen in de derde wereld be-
trokkenvöelen. De politiek van Nye-
rere berust op onafhankelijkheid,
zelfvertrouwen en onderlinge samen
werking. En dat zijn principes die
aanspreken, maar op principes al
léén kan geen staat worden
gebouwd.
Langzame ontwikkeling
Tanzania ontwikkelt zich langzaam.
De economische groei was vorig jaar
4,6 procent, vergeleken met 2,2 pro
cent in het jaar daarvoor. Maar het
tekort op de handelsbalans steeg
van ruwweg 800 miljoen gulden tot
één miljard (Tanzania voerde voor
twee miljard gulden in en maar voor
één miljard uit). Door het goede weer
en de grote nadruk die op de
landbouw werd gelegd steeg de
voedselproduktie, maar de opbren
gst van de handelsgewassen (sisal,
katoen, tabak, cashewnoten) bleef
ver achter. En daar is Tanzania voor
een goed deel van zijn uitvoerin-
komsten afhankelijk. De industrie
gaf geen eenduidig beeld (een hogere
produktie van schoenen en banden,
een lagere van aluminium, cement
en bijvoorbeeld ook sisaltouw), ter
wijl de mijnbouw een fikse achte
ruitgang te zien gaf (26,4 procent).
De reserves van Tanzania zijn tot
het barre minimum gezakt (niet
meer dan een paar weken invoer
waarde) en bij het buitenland staat
het voor rond twee miljard gulden in
het krijt. Vorig jaar maakte presi
dent Nyerere twee succesvolle rei
zen naar Europa voor extra steun.
Tanzania is niet wars van ontwikke
lingshulp (het kün ook niet zonder),
maar deze mag niet ten kosten gaan
van de eigen onafhankelijkheid en
van het gevoerde ontwikkelingsbe
leid.
Derde vijfjarenplan
De geldbehoefte van Tanzania zal
nog toenemen door de uitvoering
van het derde vijfjarenplan. Dat
plan werd vorig jaar uitgesteld van
wege de slechte economische situa
tie. Bij de bekendmaking van zijr)
begroting dit jaar kondigde minister
van financiën Amir Jamal aan dat
het nu in werking zal treden „De
slechte economische situatie zal nog
wel enige tijd blijven. Juist in zulke
moeilijke tijden hebben we een goed
en afdoende plan nodig dat onze
doelstellingen duidelijk maakt".
In het vijfjarenplan wordt nadruk
gelegd op kapitaalgoederen als ce
ment, zaaghout, staal, papier maar
ook fietsen Nadeel is dat deze kapi
taalintensieve industrieën door
gaans weinig bijdragen tot de
werkgelegenheid Daarnaast wordt
een accent gelegd op consumptie
goederen (kleding, zeep). Verder op
het oprichten van kleine bedrijven
voor het makeii van reserve
onderdelen die nu vaak met vertra
ging en tegen hoge kosten moeten
worden ingevoerd en bedrijven die
snel produktief kunnen zijn.
Tenslotte is het niet verrassend dat
veel aandacht wordt besteed aan
een vergroting van de landbou-
wopbrengsten (zowel van voedsel-
als van handelsgewassen).
Op de opmerking dat de plannen
van de Tanzaniaanse regering erg
ambitieus zijn haalt regionaal ont-
wikkelingshoofd Semkiwa (in de
noordelijke stad Moshi), de schou
ders op: „Tanzania moet wel hoog
mikken omdat het veel nodig heeft".
Oorzaken stremming
De oorzaken van de stremming in de
economische ontwikkeling lijken
een mengsel van schijnbaar onont
koombare kenmerken van derde we
reldlanden en socialistische samen
levingen. Een grote afhankelijkheid
van de internationale economische
ontwikkeling is één van die kenmer
ken. In Tanzania kwam de we
reldwijde teruggang hard aan (het
was overigens het eerste ontwikke
lingsland dat de olielanden gispte
voor de verviervoudiging van de
olieprijzen). Andere kenmerken zijn
een gebrek aan scholing door nog
onvoldoende opleidingsmogelijkhe
den (wat zich wreekt op over
heidsposten en in een groot aantal
ondernemingen) en in sommige ge
vallen door een gebrek aan inzet.)
Ook een sterk uitdijend ambtenare
napparaat en een verstikkende bu
reaucratisering remmen de ontwik
keling van het land af. Minister Ja-
mal hekelde dat in zijn begrotings
toespraak en zo'n tienduizend
ambtenaren waren eerder ontsla
gen. Ook is paal en perk gesteld aan
de buitensporige uitgaven bij de
overheid en bij staatsbedrijven.
Bij alle hindernissen komt in Tanza
nia de snelle verhuizing van miljoe
nen mensen naar nieuwe, centrale
dorpen (ujamaa-dorpen). Daarin
wordt geprobeerd onderlinge sa
menwerking die van oudsher be
stond tussen familieleden nieuw le
ven in te blazen (ujamaa betekent
zoveel als familieband; het was voor
familieleden gebruik elkaar bij te
staan in tijden van tegenslag)
Ujamaa-dorpen
Opzet van president Nyerere was
Tanzaniaanse boeren uit hun kleine
dorpen te laten verhuizen naar nieu
we, grotere ujamaadorpen. waar
door onderlinge samenwerking, ge
meenschappelijk grondbezit en ge
meenschappelijke produktie de
landbouwopbrengsten zouden kun
nen worden vergroot. Bovendien
kan in deze grotere dorpen veel
meer worden gedaan aan scholen,
ziekenhuizen, infrastructuur (we
gen, water).
Vooralsnog heeft de ujamaa-
ontwikkeling geen stormachtige
groei van de landbouwopbrengsten
te zien gegeven. Daarvoor zijn ver
schillende oorzaken de ujamaador
pen liggen niet altijd even gunstig,
verhuizingen hebben kwaad bloed
gezet, samenwerking tussen dorpe
lingen blijkt iets heel anders te zijn
dan samenwerking tussen familiele
den, meer produceren betekent voor
de boer lang niet altijd een hoger
inkomen. Bovendien zijn veel van
de nieuwe centrale dorpen nog lang
geen ujamaadorpen. Ontwikke-
lingshoofd Semkiwa zwakt de
doelstelling dan ook wat af: „Uja-
Een coöperatieve winkel in Tanzania
maa is een vorm van georganiseerde
landbouw".
Handelscöperaties
De ujamaa-dorpen hebben sinds
kort ook de afzet van hun produkten
in handen. De handelscoöperaties
die zich daarmee bezig hielden zijn
door de regering aan banden gelegd.
Door de Tanzaniaanse pers worden
ze gebrandmerkt als „uitbuiters",
niet beter dan de kapitalistische in
stellingen waarvoor ze in de plaats
waren gekomen. De coöperaties wa
ren aanvankelijk opgezet om het
zakenleven ten dele buitenspel te
zetten. Zakenlieden worden in Tan
zania gezien als „profiteurs", die
niets toevoegen aan de waarde van
't produkt.
Maar de coöperaties groeiden uit tot
ondernemingen die overwinst in ei
gen zak staken en waar de bureau
cratie welig tierde. De ujamaa
dorpen hadden steeds minder, pro-
CANBERRA (Reuter) De Australische minister van defensie
James Killen heeft een onderzoek gelast naar een beschuldiging
dat Australische militairen zich in 1970 in Vietnam hebben
schuldig gemaakt aan een massamoord op burgers.
De beschuldiging is afkomstig van
het Labour-parlementslid Jim
Cairns, die in de vorige regering
Whitlam vice-premier was. Caims
vertelde zondag, bij zijn terugkeer
van een veertiendaags bezoek aan
Vietnam, dat Australische militairen
in juli 1970 een moordpartij hebben
aangericht in het Zuidvietnamese
dorp Hua Long. Dat dorp ligt in de
toenmalige provincie Phuc Tuy die
na de omwenteling werd herdoopt
tot Dong Nai.
In Hua Long zouden 27, ongewapen
de mannen, vrouwen en kinderen,
door de Australiërs zijn neergeknald.
Cairns zegt dat hem dit is verteld
door twee boeren uit de naaste om
geving, die hem ook de graven der
slachtoffers hebben aangewezen.
Het geval doet denken aan de affaire
„My Lai", het Zuidvietnamese dorp
dat door een Amerikaanse legereen
heid werd uitgemoord. Dit schan
daal heeft in de Verenigde Staten
indertijd geleid tot de veroordeling
van de commanderende officier, lui
tenant Calley.
„Geslaagde operatie"
Op een persconferentie in Canberra
zei minister Killen maandag dat hij
Cairns bewering zal laten natrekken
Het had er naar zijn zeggen echter de
schijn van dat Cairns doelde op „een
van de meest geslaagde operaties"
van het Australische Vletnam-leger.
Kolonel Keith O'Neill, die de opera
tie bij Hua Long leidde, zei dat
Cairns naar zijn mening het slachtof
fer is geworden van de „Vietnamese
propagandamachine. Het dorp Hua
Long werd volgens O'Neill gebruikt
door guerrillastrijders van de Viet-
cong, die er hun voorraad kwamen
aanvullen. De Australische troepen
zouden op 11 augustus 1970 een con
tingent Vietcong-strijders in een hin
derlaag hebben gelokt. Bij die aktie
zouden 19 Vietcong-soldaten zijn ge
sneuveld en 10 anderen krijgsgevan
gen zijn gemaakt.
Eén van O'Neills soldaten zei even
eens dat Cairns het „volkomen mis"
heeft. De man, John Denison, vertel
de dat hij zich het incident nog heel
goed kan herinneren en dat er bij de
Vietcong-soldaten ook enkele vrou
wen en kinderen waren. 1
fijt van de coöperatieve instellingen
en hebben nu dus zelf het heft in
handen gekregen. Maar de vraag is
of ze daarvoor de kennis en de in
vloed bezitten en velen vrezen dat
het experiment zal mislukken
Uitvloeisel van de idee dat hande
laars geen economische inbreng
hebben is ook de beslissing dat win
kels bij staatsbedrijven en in uja
maadorpen moeten plaats maken
voor coöperaties. Aanvankelijk was
het de bedoeling dat die overgang
vrijwel van de ene op de andere dag
zou plaatsvinden, maar nu is beslo
ten dat dat geleidelijk zal gebeuren.
Zo zoekt Tanzania tastend zijn weg
en de oordelen zijn verschillend. Een
Nederlandse ontwikkelingswerker
zei me cynisch: „Ze hebben het
steeds over het verdelen van de
koek. maar ze hebben niet in de
gaten dat er geen koek is" Een
Tanzaniaanse student had meer ver
trouwen: „Op het ogenblik mag het
dan slecht gaan, op de lange duur
biedt het Tanzaniaanse ontwikke
lingsbeleid de beste vooruit
zichten".
