Eniths vierde
brons goed
voor goud
Turnsters o
bereiken
het hoogst#
Diskwalificatie Vollebregts
Wereldrecords
wegwerpartikel
in zwemsport
Amsterdamse zwemster bezorgt Nederland eerste medaille
Annelies Maas
met vierde
tijd in finale
Elfde plaats in landenstrijd^
VS en DDR nog in evenwicht
Woensdag
Broers Van Werkhoven leveren beste Nederlandse prestatie
Drie keer
tien voor
Comaneci
IS]
Pi
WOENSDAG 21 JULI 1976
SPORT
TROUW/KW AIÏ^G^
MONTREAL Daar stond ze dan. Enith Brigitha. Op het
ereschavot. terwijl niemand anders dan de grote baas Lord
Killanin zelf haar de èronzen medaille omhing. Naast haar
Kornelia Ender en Petra Priemer, een beetje onwennig, teleurge
steld ook, omdat de geplande drievoudige Oostduitse zege niet
was doorgegaan. In de wandelgangen mokten de Amerikanen,
omdat zij hoewel met drie zwemsters in de finale vertegen
woordigd voor het eerst sinds de tweede wereldoorlog buiten
de medaille-verdeling op het populairste zwemnummer waren
gevallen.
En een pracht van een stimulans om
door te gaan Vooral nu Enith (21
jaar) op ondubbelzinnige wijze bewe
zen heeft, dat je voor het grote zwem-
succes bepaald niet piepjong be
hoeft te zijn. Integendeel dat kracht
en ervaring zaken zijn, die met de
jaren groter worden.
MONTREAL Drie nationale re
cords in drie races. Annelies Maas als
vierde door naar de final® van de 400
meter vrije slag. Enith Brigitha en
Diane Edelijn beiden over naar de
halve eindstrijden van de 100 meter
rugslag en Kees Vervoorn, die zijn
uitschakeling op de 100 meter vlin
derslag verguldde met een Neder
lands record.
Bondscoach Bert Sitters kon gister
morgen tevreden zijn over de ver
richtingen in de derde ochtendsean
ce van het Olympisch zwemgebeu
ren. Het risico om net zo kopje onder
te gaan in het Olympisch spektakel
als de zwemploeg van vier jaar gele
den, zit er nauwelijks meer in. Er zijn
geen verontruste ouders, die hun
kinderen tot op het laatste moment
goede raadgevingen willen influiste
ren. Geen lange telefonades. De eni
ge in Montreal aanwezige verwanten,
de moeder van Annelies Maas en de
vader van Henk Elzerman, zijn in de
ploegleiding opgenomen zonder dat
dit tot conflicten aanleiding heeft
gegeven De meeste deelnemers be
valt het verblijf in Montreal zo goed
dat zij nog wel enige jaren aan hun
zwemcarrière willen plakken. Het
barst van de goede voornemens
Henk Elzerman, René van der Kuil
en de pas 16-jarige Kees Vervoorn en
de even oude Annelies Maas kijken
hun ogen uit en maken plannen om
voortaan nog beter voorbereid aan
de start te verschijnen.
Annelies Maas. de stijlvolste
zwemster uit het groepje, wil in na
volging van Enith Brigitha aan
krachttraining gaan doen. Meer trai
nen ook. Want daar zit hem nog
steeds het grote verschil met de Ver
enigde Staten en Oost-Duitsland.
Drie, vier uur trainen per dag is het
maximaal haalbare in Nederland.
Zeven uur daarentegen is normaal in
Oost-Duitsland Als men dan ziet
wat er uit komt, rijst de vraag of dan
toch toevallig de grote talenten in
Nederland huizen. Zo schoof Anne
lies Maas in de derde serie van de 400
meter vrije slag in vlekkeloze stijl
langs de gerenommeerde Ameri
kaanse Kathy Heddy om met
baantjes van 61, 657». weer 657: en
opnieuw 63 te eindigen in de nieuwe
Nederlandse toptijd van 4.17.20. Be
gin van dit jaar zou dat nog goed zijn
geweest voor een Europees record
Nu is dat evenals het wereldrecord
in handen van Barbara Krause
met 4.11.69 Voor de Oostduitsers is
het een geduchte handicap dat deze
zwemster ziek is thuis gebleven.
Petra Thumer en Sabine Kahle wa
ren langzamer dan Annelies Maas en
invalster Regina Jager bleef zelfs
buiten de finale. De snelste serietij
den werden gemaakt door de onbe
kende Nieuwzeelandse Rebecca Per-
rott (4.15.71). de Amerikaanse Shir
ley Babashoff (4.16.07) en de Canade
se Shannon Smith (4.16.70). Hoe snel
de vooruitgang op dit nummer wel
is, wordt geïllustreerd door het feit
dat Hansje Bunschoten nauwelijks
vier jaar geleden nog Europees re-
eordhoudster was met een tijd van
4.270.
Om zich te kunnen voorbereiden op
Montreal heeft Annelies Maas op
school een stapje terug moeten
doen. Van de vierde klas gymnasium
naar de vierde havo. De rector vond
het heel dom wat annelies deed te
meer omdat zij met louter voldoen
des was overgegaan. „Maar," zegt
haar moeder, „wat doe je als een
kind plezier in zwemmen heeft. Alles
is betrekkelijk ook de waarde van
het gymnasium-diploma."
Annelies Maas is van origine een
stayer, die slechts door noeste ijver,
haar perfecte waterligging heeft we
ten te combineren met snelheid. De
doorbraak kwam in Rotterdam,
waar zij bij de selectiewedstrijden
tot opluchting van alle betrokkenen
voor het eerst onder de minuut dook.
Nu is de barrière waar zij zo lang
tegen aanhikte. volledig gesloopt en
draait zij bij de training al 59.5 se
conden
„Vanmiddag, toen ik op de televisie
het hockeyteam zag winnen en even
later hoorde dat de waterpoloers
Rusland hadden geklopt, dacht ik
bij mezelf: alle goeie dingen bestaan
uit drieën. Misschien win ik wel de
eerste plak voor Nederland", aldus
Enith
Het uitgangspunt was bepaald on
gunstig. Het minder goede zwem
men in de halve finales van de dag
tevoren had haar opgescheept met
een plaats op startblok twee. Omdat
Enith naar links adem haalt zou ze
op de terugweg alleen Petra Priemer
op baan ÊÊN in het oog kunnen
houden met alle kans dat de ontkno
ping van het tweegevecht Ender-
Babashoff aan de andere kant zou
plaatsvinden. Maar de bij voorgaan
de toernooien opgedane ervaring
hielp. In Belgrado, Wenen en ook
nog in Cali zwom Enith voor het
lieve leventje weg. Pats het water in
en maar zien wat er van kwam. Dat
lukte aardig, zolang het niet al te
hard ging. Maar de vaart, waarmee
de zwemsters zich door het water
sleuren, is dit seizoen zo toegenomen
dat het een ijzeren wet is geworden,
wie in het begin te veel geeft, moet
aan het einde betalen. Dat heeft E-
nith in de oren geknoopt. Wat haar
ook hielp was de wedstrijdervaring.
De valse start, die Shirley Babashoff
en Kim Peyton opzettelijk veroor
zaakten, liet haar koud. Net zo kalm
als Ender trok ze de badjas weer aan,
ging zitten en wachtte op de tweede
oproep. „Je gaat je gang maar. dacht
ik, zolang ze mij maar niet te
rugschieten".
Ze ging niet te snel af om op de
tweede vijftig meter keihard terug te
komen. ..Bij het keerpunt zag ik En
der, Babashoff en ik geloof ook Pey
ton voor me. Ik dacht nu alles eruit.
Als het nog even langer had ge
duurd, zou ik misschien langs Prie
mer zijn gekomen. Ma* zo ben ik
ook best tevreden. Het blijft per slot
van rekening een grote gok".
Enith Brigitha heeft het brons binnen. Lachend neemt zij de felicitaties in ontvangst.
MONTREAL Maatstaven zijn monsters zonder waarde, we
reldrecords wegwerpartikelen waar het de zwemsport betreft.
Twee dagen competitie in de grote, volgepakte Olympische
zwemarena hebben in totaal negen wereldrecords opgeleverd.
Vele zullen nog volgen. Wat meehelpt zijn ongetwijfeld de grote
stukken „dood" water aan beide zijden van het bad, die de
golfwerking dempen en de zwemmer in baan acht even goede
mogelijkheden biedt als die in baan vier.
John Naber, kort na zijn enerverend
duel met Matthes op de rugslag bij
voorbeeld, voerde op het laatste
nummer van de avond, de 200 meter
vrije slag. op baan acht het veld zo
lang aan. dat een drievoudige Ameri
kaanse zege het gevolg was
Oost-Duitsland en de Verenigde Sta
ten hielden elkaar ook nu weer in
evenwicht. De Oostduitse meisjes
wonnen op twee onderdelen vijf van
de zes medailles. De resterende was
voor Enith Brigitha. De Amerikaan
se heren wonnen eveneens vijf van
de zes plakken. Eén bronzen medail
le schoot over voor Roland Matthes,
de viervoudige Olympische kampi
oen van Mexico en München, die in
het duel met John Naber eervol te- Matthes. die min of meer tegen zijn
water, dat Roland Matthes alleen
nog een schuimspoor naast zich zag
drijven. De 55.49 seconden, waarin
Naber aantikte, zijn voorbestemd
een duurzaam monument te worden.
Net zoals de 56.30 secónden van Ro
land Matthes vier jaar lang
standhield. „Roland Matthes is een
zwemmer, die ik respecteer", aldus
Naber. „Hij heeft grote waarde voor
het wereldzwemn^en en wij, de
rugslagspecialisten, zijn hem veel
dank verschuldigd". Matthes, de ver-
slagene, sprak in dezelfde bewoor
dingen. Een voorbeeld van weder
zijds respect, dat zelden voorkomt in
de huidige topsport.
Programma
SCHERMEN
1300 1O8OO1 sabel, persoonlijk, heren series
2300 (1800) floret, persoonlijk, heren finale
SCHIETEN
1400 (0900) klein kaliber geweer 3 houd. 120
schoten.
BASKETBAL
1400 (0900) Portb Rlco—Egypte (Gr-Bi
1600 (1100) Mexico—Australië (GrA)
1900 11400) Tsjechoslowaklje—Italië iGr Bi
2100 (1600) Japan—Cuba (Gr Ai
0000 (1900) Joegoslavië—Verenigde Staten (Gr
B>
0200 (2100) Sowjet-Unie— Canada (Gr A>
ZWEMMEN
1430 (0930)
100 meter vlinderslag, dames series
4x200 meter vrije slag. heren series
200 meter schoolslag, dames series
0000 (1900)
100 meter vlinderslag, dames halve finales
100 meter vlinderslag, heren finale
100 meter rugslag. dames finale
200 meter schoolslag, dames finale
4x200 meter vrije slag. heren finale
dames herkansingen.
WORSTELEN
1500 (10001 en 0000 (1900) grleks-romeins. twee
de ronde
HOCKEY
1500 (1000) Pakistan—West-Duitsland (Gr Bi
1700 (1200) Nieuw-Zeeland—België (Gr Bi
2000 (1500) India—Australië (Gr Ai
2200 (17001 Maleisië—Argentinië (Gr. Ai
VOLLEYBAL
1800 (1300) Polen—Cuba (heren)
2000 (1500) Peru—Japan Idames)
0030 (19301 Canada—Hongarije (dames)
0230 (21301 Zuid-Korea—Canada (heren)
SCHOONSPRINGEN
1900 (1400) 3-meterplank. heren 6 sprongen
0000 (1900) 3 meterplank, heren 5 sprongen
GEWICHTHEFFEN
1930 (1430) tot 67.5 kg gr b
0000 (1900) tot 67.5 kg gr a
WIELRENNEN
2000 (1500) individuele achtervolging, achtste
tot en met kwart-finales
sprint eerste ronde en herkansingen
Tl'RNEN
2100 il600> all round individueel dames finale
0100 <20001 all round individueel, beren finale
VOETBAL
2100 (1600) Montreal Mexico— Israël
2200 (1700) Sherbrooke Guatemala—Frankrijk
2300 (1800) Toronto Canada—Noord-Korea
nonder ging.
Lange John is doende de grote held
van deze Spelen te worden. Waar hij
zich met zijn brede grijns vertoont,
davert het van de toejuifthingen. Na
ber groet terug, lacht zijn concurren
ten eens vriendelijk toe en zwemt
vervolgens van ze vandaan. „Ik
vecht niet zozeer tegen mijn te
genstanders. als tegen mijn eigen
beperkingen. Winnen of verliezen,
het is me om het even. Misschien
zwem ik nog een jaartje. Dan heb ik
het wel gezien. Er zijn zoveel andere
dingen die ik wil doen".
De tijd. die hem als zwemmer rest,
benut John Naber voor het verleg
gen van de grens van het menselijk
kunnen. Op de 100 meter rugslag
bijvoorbeeld trok hij zijn lange li
chaam zo verbluffend snel door het
zin in training moet blijven, omdat
Oost-Duitsland nog steeds niet be
schikt over voldoende herenzwem
mers van formaat, kon zich troosten
met de gedachte dat verloofde Kor
nelia Ender haar aandeel in de jacht
op het goud voor de tweede maal
succesvol had afgesloten. Na de wis
selslag-estafette, die voor haar meer
een ererondje betekende dan een
echte wedstrijd, omdat collega's
Richter, Anke en Pollack een onaan
tastbare voorsprong hadden opge
bouwd, was Kornelia nu toe aan het
echte werk.
De 100 meter vrije slag. Nog altijd
het nummer, waar het goud het ver
leidelijkst glanst. Ender knalde weg
als uit een katapult geschoten uit de
hangende greepstarthouding.
Slechts 55.62 seconden later sloeg ze
haar hand alweer tegen de bassin-
Andrea Pollack juicht. Goud op
de 200 meter vlinderslag.
wand. Ondanks een slecht keerpunt
was het zoveelste wereldrecord een
feit. Verrassender was dat Petra
Priemer de tweede plaats inpalmde.
Voor de 15-jarige zwemster uit Leip
zig vormde alleen haar nationaliteit,
de Oostduitse, een kwaliteitsaandui
ding. Voor het overige kende nie
mand haar. Als Barbara Krause niet
ziek was geworden had ze op het
persoonlijk nummer in Montreal
niet eens mogen starten.
Nu ze er toch was pakte ze met 56.49
seconden maar meteen het zilver
mee. Haar effectieve optreden in
baan één had het voor Nederland
gunstige bij-effect dat Enith Brigi
tha zich aan haar kon vastklampen
en zo naar het brons sprintte. De
eveneens vijftienjarige Andrea Pol
lack, ook al zo n uit het niets te
voorschijn gekomen Oostduits
zwemtalent, greep zelfs nog hoger:
goud op de 200 meter vlinderslag in
directe concurrentie met haar twee
meer bekende landgenotes Ulrike
Tauber en Rosemarie Gabriel-
Kother.
MONTREAL Toen de Nederlandse turnsters zich begin i
Hamburg plaatsten bij de twaalf landen die in Montreal
ten uitkomen, was de verwachting dat bij de Olympische r
een elfde plaats het maximaal haalbare zou zijn. Die vei
ting is in het Forum, waar opnieuw 18.500 toeschouwers
tribune zaten, bewaarheid. Eva Bartha kon haar tranen dj
nauwelijks bedwingen. Ik ben gelukkig, was het eerste
Hongaarse aanvankelijk kon uitbrengen.
De meisjes hebben gedaan wat zij
konden. Even heb ik de hoop gehad
dat wij Canada toch nog van de
tiende plaats zouden kunnen ver
dringen. Als wij op de balk wat
meer geluk hadden gekend, was
dat misschien ook wel gebeurd, al
dus de Hongaarse die voor de twee
de keer in vier jaar een Neder
landse dames turnploeg bij de bes
te twaalf van de wereld bracht. Het
verschil met Canada, dat door een
bijna hysterisch publiek werd aan
gemoedigd, werd uiteindelijk 1,65
punt. Het publiek heeft in het duel
Canada - Nederland een zeer be
langrijke rol gespeeld. Nederland
verloor doordat de meisjes van Eva
Bartha op het moeilijkste onder
deel, de balk, in actie moesten ko
men toen de Canadesen aan de
brug ongelijk werkten.
Het onvoorstelbare kabaal dat het
Canadese publiek produceerde,
bracht de Nederlandse turnsters
uit hun concentratie. Vooral Ans
Dekker en Carla Braan bleken later
erg veel hinder te hebben onder
vonden. Ans Dekker: Zondag
schreeuwden ze ook zo, maar toen
hoorde ik het alleen terwijl ik op
mijn beurt zat te wachten. Nu was
het heel anders. Toen ik op de balk
ging, donderde ineens een applaus
van de tribunes. Ik was er gelijk uit.
Omdat je de oefening al zoveel keer
gedraaid hebt, gaat het toch wel
maar je bent je concentratie die zo
belangrijk is voor de kleine onder
delen, plotseling volkomen kwijt.
Carla Braan, die na de Olympische
Spelen overweegt te stoppen, had
dezelfde ervaring opgedaan. Je
weet ineens niet wat je overkomt.
Bij het inturnen ging de losse
radslag goed. Ik stond als een huis.
Nu ging het mis. De Volendamse
was de enige Nederlandse turnster,
die van de balk moest. Dat haar dat
alleen gebeurde was op zichzelf al
een compliment voor de ploeg, die
een voortreffelijke wedstrijd
turnde.
Een overwinning voor Nederland
was het voorblijven op Bulgarije
bij de keuzestof. De Bulgaarse da
mes hadden na de verplichte oe
fenstof een voorsprong van 1,4
punt op Nederland. Die afstand
was net iets te groot om te over
bruggen. In de keuzeoefeningen
bleef het homogene clubje van Eva
Bartha de Bulgaarse dames een
kwart punt voor.
(geslap
liet d(
van
ld was
ijd te
ield Ai
nog n
•en du
b met
krees
loach
lij na
littrok
ildige 1
uitstekend was gegaan, liet cf qfel
merken met een waardering v|er Ds
punten, de hoogste, die in daverbai
waarin Nederland uitkwam]
gegeven. Ans Smulders had
reden tot tevredenheid. Zij
nieuw de beste Nederlandse
totaal van 37,70 punten,
naar deze wedstrijd gekomF?"1 w
waardig afscheid te nemen. DRded!
was ik na de verplichte oeff K
niet helemaal tevreden, hoe$ **eu
goed ging. Ik dacht nu of ntf1 We
het werd nu". ptrijdi
Ans Smulders heeft zich bijP"b- D
beste turnsters geplaatst, dp slee
een keer de keuzestof mogen tponin
„Het is een mooie beloning F kon
afsluiting van mijn carrière".
Naast Ans Smulders (37.300) z|
Jeannette van Ravenstijn
en de benjamin uit de ploeg,1
que Bolleboom, die met 36.5,r'
ten begint. Monique Bollf
haalde de individuele wedsti.
36e van de in totaal 86 turn* dus
Door de maatregel van de Int#01* 'T
onale Gymnastiek Federatie Pesllst
om slechts drie turnsters pe|
tot de individuele wedstrijd
laten, betekent in feite een del
tie van het toernooi. Het geef
'as d
ich e
loude
nac!
iben
beïn
due
'ertro
teri
te zi
jumen
niet de juiste krachtsverhouc^
in het huidige dames turnen? J°n6
De FIG heeft evenwel de indivfmP°
wedstrijd in overeenstemming
len brengen met takken vanPat, d(
als atletiek en zwemmen waFn
niet meer dan drie deelneeèerlan
per land op een individueel nik toch
mogen uitkomen. Van de twaq Nede
den, die in de teamwedstrijd uvan M
men, is alleen Italië slechts nyaarde
turnster vertegenwoordigd. V langi
individuele deelneemsters p
De score, die Nederland in Montreal
behaalde (368,00) zou vier jaar gele
den in München goed zijn geweest
voor een vierde plaats. Het is op
nieuw een bewijs dat het damestur-
nen in het tijdsbestek van een
Olympiade met reuze stappen voor
uit is gegaan. Het verheugende is
dat Nederland in die ontwikkeling is
meegegaan.
Ook chef de mission Bram Leeuwen
hoek, die zei met zeer veel genoegen
te hebben gekeken was vol lof. „Dit
is een heerlijk ploegje." De hoogste
„baas" van de Nederlandse delega
tie bewees daarmee dat zijn onaan
doenlijkheid voor een deel schijn is.
De ster van de ploeg was opnieuw
Ans Smulders. „Ik heb een naam op
te houden", zei ze lachend. En daar
na ernstig: „Wat heb ik moeten
knokken. Vooral op de brug. Ik heb
een paar keer aan mijn vingertop
pen gehangen". Dat het op de brug
zich de Engelse kampioene, -i i
Lennox en de Belgische Joel IQ
Keukeleire.
Jeannette van Ravenstijn enlGïl
Kos bleven in de brugoefeninjrg
9,65 punten slechts vijfhond ponj
achter op Ans Smulders. Vo
prestaties had zelfs het Can tr
publiek een applaus over. „Jei 'tgn j
te heeft opnieuw bewezen dat3 rie v£
turnster van grote klasse is. Z ,en/^
vechten in een wedstrijd", aldij
Bartha. De Hongaarse had ech [di
meeste lof voor Joke Kos. ..Waf 'H£
heeft gedaan, is van grote
geweest voor de ploeg. Als cei:ie
van een ploeg aan een toestel 1 )t
nen, mag je een turnster mai[ port
keer aandoen. Ze is zo'n ijsku nat
dat het voor haar geen probleC zilV(
Daarom ben ik zo blij dat zij m 18
cijfers kreeg. Een totaal van
punten in een Olympisch toeri ndQ
iets waar je trots op kunt Jb
aldus de Nederlandse coach.
KINGSTON De gebroeders
Erik en Sjoerd Vollebregt zijn
in de eerste race van de Flying
Dutchman-klasse, na protest
van de Amerikanen Freeman
en Mathias, gediskwalificeerd
wegens het niet verlenen van
voorrang. De Vollebregt's ein
digden in de eerste race als
zesde en behoren tot de favo
rieten voor Olympisch ereme
taal in hun klasse.
Al direct na de finish was het de
vraag of de tweeling uit Warmond
zijn klassering bij de FD's kon be
houden. „Misschien heb ik. een pro
test van de Amerikaan tegen me",
zei Sjoerd Vollebregt somber op de
kade van de ultra-moderne jachtha
ven van Kingston. „Voorlopig doe ik
maar net of mijn neus bloedt" Snel
verdween de Nederlandse FD-equipe
van het Olympisch centrum onder
het excuus dat de bus op het punt
stond om te vertrekken
Vrijwel op de finish gebeurde het.
Sjoerd en Erik Vollebregt ontnamen
door overstag te gaan de Amerika
nen Norman Freeman en John Ma
thias nog juist de zesde plaats. „Wij
mogen nog tevreden zijn", had Erik
Vollebregt eerder toegelicht. „We be
gonnen direct na de start met een
verkeerde slag. Dat maakte dat we
als dertiende de bovenboei rondden.
Pas later in de race hebben we winst
kunnen boeken".
De start in de zeven dagen durende
Olympische zeilregatta van Kings
ton was voor Nederland daarmee
niet gunstig. Een positief punt voor
de Nederlandse afvaardiging naar de
races op het immense Meer van Ont
ario is echter dat de broers Van
Werkhoven zich bij de grootste
kanshebbers hebben kunnen
handhaven met een zesde plaats in
de 470 klasse.
Voor Ben Staartjes en Ab Ekels was
er bij de Tempests niet meer dan een
elfde plaats in een veld van maar
vijftien boten. Geert Bakker moest
bij de Solingen zelfs met een veer
tiende plaats genoegen nemen.
Op de openingsdag, toen bij een aan
vankelijk harde doch later afnemen
de westelijke wind werd gevaren,
hebben in de „Nederlandse klassen"
tenminste de kanshebbers zich vrij
wel allen direct al in het eerste gelid
geschaard. Dat maakt dat de Neder
landers in de komende dagen stellig
enigszins in een nadelige situatie zul
len varen. Bescheiden was stellig ook
de elfde plaats van het Westduitse
idool Willy Kuhweide, die in de
laatste Kieler Woche zo nadrukke
lijk de wedstrijden van de Solingen
beheerste.
De zege ging bij de FD's naar de
tengere 33-jarige Britse favoriet
Rodney Pattisson. Op magistrale
wijze heeft de Olympische kampioen
van Acapulco en Kiel een basis ge
legd voor een mogelijk derde gouden
medaille in successie. Bijna een volle
minuut was aan de finish het ver
schil met de gebroeders Jörg en
Eckhart Diesch uit West Duitsland.
In deze klasse was wel bijzonder
opmerkelijk dat de favorieten zich
vrijwel allen onder de eersten wisten
te rangschikken. Voor de Rus Vladi
mir Leontiev was er een derde
plaats. De gebroeders Pajot uit
Frankrijk, wereldkampioen 1975,
werden bijvoorbeeld vierde. De be
faamde Deen Hans Fogh, die korte
lings in Hyères open Europees kam
pioen werd en de laatste jaren voor
Canada uitkomt, plaatste zich als
vijfde
Het beste resultaat van de Neder
landse ploeg komt dus op naam van
Joop en Robert van Werkhoven. In
het grootste veld van de Olympische
regatta er gingen 28 boten van
start eindigden de broers uit Bloe-
mendaal op een zesde plaats. Zij
lieten de huidige wereldkampioen
Marc Laurent drie plaatsen achter
zich en begonnen ook al met een
aanvankelijk bescheiden klassering..
„Als twaalfde het kan ook wel als
veertiende zijn geweest kwamen
we bij de hoge boei", zei Joop. „In de
halfwindse rakken wonnen we vier
plaatsen, daarna hebben we vrijwel
steeds tussen de vijfde en achtste
plaats gelegen. Vooral in het laatste
kruisrak hebben we ontzettend veel
winst geboekt. Maar de verschillen
waren toen al te groot om veel plaat
sen naar voren te kunnen komen.
Maar nu ik weet dat we ook ver voor
die Amerikanen Robert en David
Whitehurst zijn gebleven en dat die
Brit Crebbin maar zeventiende is
geworden ben ik best tevreden. Bij
de eerste boei was Crebbin nota bene
nog derde."
Veel minder succes hadden Ben
Staartjes en Geert Bakker, die bij de
open Westduitse kampioenschappen
in Kiel verrasten door een tweede
plaats in de eindrangschikking. Bij
de eerste start van de Solingen lag
Bakker in een gunstige positie. De
boten werden echter teruggeroepen.
Toen opnieuw het schot klonk voer
de man uit Warmond direct al in de
achterhoede. Lange tijd bezette hij
de zestiende plaats in het veld van 24
boten. De geringe winst die hij in de
laatste ronde boekte bracht hem een
veertiende plaats in de eerste race.
tou -
rcie in
klifics
MONTREAL De Russisf
turnsters hebben de „goudéaard|
traditie voortgezet. Se dl, 0
1952 toen de Sovjet Unier sc*
Helsinki voor de eerste keerpP.
de Olympische Spelen
l dat
scheen, hebben de Russis(feed*
gymnastes altijd het goudltst>
de ploegenwedstrijd gewoÉ>ens1
nen. Ook dit keer ging het m
een geweldige overmacht, k ve™
verschil met Roemenië - !Verdc
München nog zesde - bedrol wor
3,2 punten: 390.35 - 387.15. ar va
Deze volgorde stond na de vl™m'
plichte oefenstof al vast, wafche
het was gezien de hoge grai
van perfectie onaannemeli
dat bij het virtuoze keuzewePa?n
grote verschuivingen zoudj^P(
plaatsvinden. De 18.5lUmj
toeschouwers in het afgeladpen-
Forum hebben soms ademlol naa
zitten kijken hoe de I
turnsters uit de Sovjet-Unj)e Er
Roemenië. Oost-Duitsland (ft sai
Hongarije spotten met de wferen
ten van de zwaartekracht fcnpis
oefeningen uitvoerden die vofop g
onmogelijk werden gehoud&0nii
Dubbele salto's, pirouettflka i
schroefsalto's en losse overslt sir
gen, zij werden uitgevoerd afce he
of het de gewoonste zaak v*eger
de wereld betrof. Dat in 4n vii
geweld weer de ideale waardd hj
ring „tien" viel, was vanzefct je
sprekend. Toch was de eh.
maar voor één turnster weggjiet C
legd. De onwaarschijnlijk pn.
pulaire Nadia Comaneci, aj het
een volleerde showgirl het ph zij:
bliek bespelend, scoorde hihun
maximum op de brug met ol co
gelijke leggers en de eve
wichtsbalk. Wat de 14-jariireco
op de balk liet zien. grensir m
werkelijk aan het ongeloofl het
ke. Zij maakte o.a. een dubbe Uit
losse overslag twee maal ac(en is
ter elkaar en besloot haar oeffcen 1
ning met een dubbele schrot korr
salto. Het kon niet anders: d rvoc
moest een tien worden. De juè In
had er dan ook weinig moelfefval
mee.
