Ik heb Brammetje Kuyper nog
in het haar mogen wroeten
Rimpels
Terug naar natuur in de tuin
Uw probleem ook het onze
~hr
Jan van Rijsinge: ,,Het is mooi om oud te worden als je oog
hebt voor de zegeningen in je leven"
MAANDAG 14 JUNI 1976
TROUW/KWAR JC
door FRED LAMMERS
LEEUWARDEN In het be
jaardencentrum Sonnenborgh
aan de Mr Troelstraweg in
Leeuwarden zijn ze er wel aan
gewend, dat er soms auto's
voorrijden die bekende profes
soren of andere Nederlanders
die het ver hebben gebracht in
de maatschappij aanvoeren.
Hun komst geldt de bijna 92-
jarige Jan van Rijsinge. een
van de oudste bewoners van
het huis. De postbode heeft
ook regelmatig corresponden
tie voor hem. afkomstig uit
alle delen van het land. maar
ook van ver over de grenzen.
Het is het gevolg van het
avontuurlijke leven dat deze
geestelijk nog zeer vitale man
achter zich heeft liggen.
..Toen ik op 8 augustus 1884 in
Zoeterwoude bij Leiden werd gebo
ren. zag dat er niet naar uit. Onze
baker vertelde mijn moeder ten
minste met een somber gezicht dat
ik geen blijvertje zou zijn. Nu. we
kunnen wel stellen dat zij geen ge
lijk heeft gekregen, al ben ik lange
tijd een zorgenkindje gebleven. Ik
was een klein, mager kereltje, een
miniatuur dun denneboompje. Des
ondanks kreeg ik een heel strenge
opvoeding. Vader, die officier was
in het leger, maakte thuis uit wat er
moest gebeuren. Dat was. zo heb ik
later bedacht, nog niet zo gek. zelfs
heel nuttig. Jonge mensen hebben
leiding nodig. Dat zie je tegenwoor
dig nu je studiepakketten hebt en
ze zelf mogen kiezen. Ze zeggen
meestal maar wat. want ze weten
het niet Vandaar dat ze telkens iets
anders willen."
Jan van Rijsinge kan het weten,
want hij is nauw bij het onderwijs
betrokken geweest als conciërge bij
de eerste christelijke HBS aan de
Haagse Sweelinckstraat. Maar eer
het zover was. gebeurde er het een
en ander ..Bij het onderwijs gaan
was er in eerste instantie niet bij. Al
adviseerde mijn hoofdonderwijzer
vader, mij te laten doorleren, hij
ging daar niet op in. Het was toen
economisch ook een moeilijke tijd.
Vandaar dat vader vond dat ik
maar iets met mijn handen moest
leren doen en een goede vakman
worden. Hij bezorgde me een baan
tje als leerling bij kapper Zindel op
de Mare in Leiden. Hoewel het geen
werk was dat ik zo graag deed heb
ik me er snel in bekwaamd. Ik hield
me daarbij aan de stelregel die va
der mij al jong leerde, nooit iets half
te doen
Naar Parijs
Na een paar jaar. Jan van Rijsinge
kapte toen al heren in eerste klas
zaken, kreeg hij het in zijn bol naar
Parijs te gaan „Collega's raadden
het me sterk af. maar daar heb ik
me niets van aangetrokken. Ik
werkte in die tijd in een studenten-
kapperszaak in Leiden, waar ik ook
parfumerieën moest verkopen en al
dat soort arUkelen, dat nergens toe
dient dan mensen geld uit de zak te
kloppen Op een dag schreef ik een
briefje naar de directeur van het
Parijse bedrijf waarvan wij die arti
kelen betrokken. Ik vroeg hem of
hij me niet kon gebruiken. Spoedig
kreeg ik een uitnodiging eens te
komen praten. Dat was kort na de
eeuwwisseling en ik ben er ruim een
Jan van Rijsinge
die je krijgt
jaar gebleven als kapper. Dat
Parijse verblijf opende vele deuren
voor me toen ik in Nederland te
rugkwam. Ik kreeg snel een baan
bij een deftige kapperszaak vlakbij
het Haagse Binnenhof."
Het was daar dat Jan van Rijsinge
kennis maakte met bekende politi
ci. „Ik heb Brammetje Kuyper en
Hendrik Colijn nog in het haar mo
gen wroeten. Colijn was heel aardig.
Daar kon ik goed mee praten, voor
al over Indië. Hij was daar zelf ge
weest en wist daar boeiend over te
vertellen. Kuyper was niet zo fami
liair. Hij was stug en gaf nauwelijks
antwoord als hij bij mij in de stoel
zat. Op den duur zei ik ook alleen
maar het hoognodige tegen hem."
Warme doeken
Collega's waren wel eens afgunstig,
vooral toen Jan van Rijsinge een
eigen kapsalon kreeg in kasteel
Oud Wassenaar, het summum in de
hotelwereld. Toch was die periode
niet de gelukkigste in zijn leven. ..In
mijn hart hield ik er niet van. Altijd
dat gezeur aan die hoofden en vaak
lastige cliënten met warme doeken
moeten bewerken, dat was niets
voor mij Toen ik dan ook in 1912
een advertentie zag waarin stond
dat ze in Den Haag een christelijke
HBS gingen oprichten en daarvoor
een amanuensis-conciërge zochten,
heb ik gesolliciteerd. Uit ruim tach
tig kandidaten ben ik gekozen en er
ruim zestien jaar gebleven Het was
in die tijd dat ik al die contacten
heb gelegd die voortduren tot op de
dag van vandaag."
In 1928 kwam er onverwacht een
einde aan het werken op school.
Mijn vrouw kreeg een nierziekte en
genieten van elke dag
de dokter schreef wonen in de bos
sen voor Ik heb me van de school
moeten losscheuren, eigenlijk ben
ik er nooit los van gekomen. De
voorzitter van het schoolbestuur
«de latere professor) dr K. Dijk. be
greep er niets van. toen hij hoorde
dat ik naar de Achterhoek ging ver
huizen. vooral niet omdat ik nog
geen nieuwe baan had. ..Gooi jij
oude schoenen weg voordat je nieu
we hebt?" riep hij uit. Ik vertelde
hem wat de reden was van mijn
vertrek „Ik wil later niet het
zelfverwijt hebben niet alles te heb
ben geprobeerd om mijn vrouw
haar gezondheid terug te laten krij
gen. Ik ga in vertrouwen op God.
dat Hij me zal helpen". Dominee
Dijk zei: „Dan ben ik niet ongerust,
dan zal het je wel goed gaan".
Tandem
Het ging Jan van Rijsinge goed.
Rondkijkend in de Achterhoek liep
hij bij Doetinchem tegen een kas
teeltje aan. dat al een tijd leeg
stond. „Een Duitse prins. Carl van
Hohenzollern. had het laten bou
wen op een van de mooiste en rus
tigste plekjes van dit stukje Gelder
land Hij had het de naam „Tan
dem" gegeven «in het Latijn bete
kent dat „eindelijk") omdat hij na
lang zoeken eindelijk een
bouwplaats had gevonden die aan
zijn strenge eisen voldeed. De prins
was overleden en zo stond het
landgoed te koop In die jaren ging
dat niet zo vlot. Toen ik bij de
makelaar met een plan kwam „Tan
dem" te huren om er een rusthuis
en vakantieoord in te gaan begin
nen. had hij daar wel oren naar. Zo
werd ik in 1928 in feite kasteelheer
en grondbezitter, want er was 240
hectare bij."
Het pension en rustoord „Vrede en
Rust" kreeg spoedig naam, ook bij
de oudleerlingen van de Haagse
school. Het „klachtenboek" dat
vanaf het prille begin werd bijge
houden. maar dat slechts loftuitin
gen bevat, staat vol met namen van
ministers, bekende politici en pro
fessoren. maar ook een figuur als de
evangelist Johannes de Heer was er
een graag geziene gast. Voor een
rijksdaalder en als zij het heel luxe
wilden hebben 4,50 per dag geno
ten zij er volledig pension.
Midden in de crisisjaren moest
„Vrede en Rust" worden gesloten.
De mensen hadden geen geld meer
om op vakantie te gaan en daar
kwam bij dat het de inmiddels we
duwnaar geworden Jan van Rijsin
ge steeds moeilijker viel de zaak
drijvende te houden.
Binnenhuisarchitect
„Ik ben toen een jaartje bij een
binnenhuisarchitect in Doetinchem
in de leer gegaan om vervolgens
naar Amsterdam te verhuizen, waar
ik in de Scheldestraat een meubele-
ringsbedrijf opende. Het was een
hele omschakeling, maar als je wilt
werken is er altijd wel iets te vin
den. Dat gold tenminste in mijn
tijd. Nu gaat dat ook niet altijd
meer op." In Amsterdam kwamen
weer nieuwe bekende gezichten op
dagen. zoals burgemeester De
Vlugt, volgens Jan van Rijsinge
„een flinke man en een fijne vent".
Hij was intussen getrouwd met de
sopraan Jans Biersma, die voor de
oorlog regelmatig in het Concertge
bouw optrad en samen met me
vrouw Stans le Cosquino de Bussy
duetten zong voor de NCRV-radio.
Via zijn vrouw, die uit Friesland
afkomstig is, kwam Jan van Rijsin
ge op zijn oude dag in het hoge
noorden terecht.
Onjuiste gedachte
„Dat had ik vroeger nooit kunnen
denken, maar het is in mijn leven
vaak anders gelopen dan ik had
gedacht. Al heb ik nu een heleboel
kwaaltjes, toch geniet ik nog van
het leven Dat moet jeook doen. Je
moet genieten van elke dag die je
krijgt. Een heleboel mensen kun
nen dat niet. Er zijn dikwijls men
sen die tegen me zeggen: o. ik ben
zo oud. waar dien ik nog voor. Dat is
een onjuiste gedachte. God laat een
mens niet zo maar oud worden.
Daar heeft Hij ook een bedoeling
mee. Dat vertel ik ook aan die men
sen. Je kunt altijd wel wat doen.
bijvoorbeeld een brief schrijven aan
iemand die het ook moeilijk heeft,
niet zo maar een nietszeggend brief
je. maar een echte brief van mens
tot mens.
Ik ben hier nu de oudste man in het
huis. maar ik zie het als een
opdracht mede-bewoners te gaan
opzoeken en met ze te praten, voor
al over de laatste reis die iedereen
wacht maar die als je oud bent heel
actueel wordt. Het is mooi om oud
te worden als je oog hebt voor de
zegeningen die je in je leven, naast
de moeilijkheden die er waren, hebt
ontvangen. Onlangs vroeg iemand
mij wat het geheim is dat ik zo oud
ben geworden. Ik heb gezegd: dat
zal ik je eens haarfijn vertellen.
Toen ik op de wereld kwam heb ik
twee zakken aangeschaft. Alle
mooie dingen die ik meemaak stop
ik in de zak die op mijn borst hangt
en alle teleurstellingen en nare din
gen gaan in de zak op mijn rug.
waar geen bodem inzit, zodat ik ze
na verloop van tijd verlies. Je moet
altijd de lichtpuntjes blijven zien.
Dc mooie herinneringen, daar moet
je op teren. Dat is het geheim van
mijn leven."
door Mink van Rijsdijk
Zc had zo erg haar best gedaan, dc ene jurk na dc
andere gepast. Heel kritisch hadden haar
halfdichtgeknepen ogen in de grote spiegel van de
paskamer gekeken. Haar eigen voorkeur negerend
een simpel grijs pakje had ze tenslotte een
blauwe jurk gekozen. Haar man hield zo van vrolijke
kleuren, ze verheugde zich al bij voorbaat op zijn
enthousiaste kompliment.
Het liep wel anders allemaal. Toen ze die avond
samen overlegden hoe ze het feestje ter ere van hun
nieuwe huis zouden organiseren, was ze snel even de
kamer uitgegaan en had ze de nieuwe jurk aange
trokken om te showen. Er kwam geen enkel woord
van waardering die haar goede smaak bevestigde.
Haar man zei helemaal niets, keek alleen. De stilte
maakte haar onzeker. „Ik moet natuurlijk nog naar
de kapper." zei ze, hopend dat haar man daardoor
geïnspireerd zou worden. Het baatte niet. Tenslotte
deed hij zijn mond open en keurde de nieuwe
aanwinst af. Hij vond de kleur van het japonnetje
zijn terminologie voor jurk heel charmant, maar
waardeerde het niet dat het model de rimpels in haar
hals onbedekt liet. Zijn kritiek bracht haar even van
de wijs, maar ze herstelde zich vlug en zei vrolijk:
„Maar lieve jongen, ik ben vijftig jaar, geen enkele
vrouw
Hij viel haar in de rede en voor ze het wisten zaten ze
middenin een ruzie. Ze had er tot nu toe altijd
minstens tien jaar jonger uitgezien dan zc way Zo
moest dat blijven, daar was hij trots op. „Dus ik mag
niet gewoon oud worden?" vroeg ze gekwetst. Hij
vond dat een stomme vraag, natuurlijk hoopte hij dat
ze samen oud zouden worden, alleen hoefde nie
mand precies te weten welke leeftijd zij had. Haar
grote charme lag in haar jeugdigheid en met een
beetje raffinement kon ze nog lang heel wat jaartjes
verdoezelen. Ze kon niet tegen zijn radde argumen
taties op en luisterde mokkend. Ze hield van hem, o
zeker, maar ze was dat geforceerde gedoe vooral
maar jeugdig te blijven zo zat. Tegen haar zin liet ze
nu al jaren haar grijzende kroeshaar verven en
behandelen tot een glad modieus kapsel. Omdat hij
dat zo graag wilde. Het was zijn voorstel geweest dat
ze 's morgens weer ging tennissen, niet uit sportieve
overwegingen, maar „beweging houdt je slank, lie
ve." Een slank, jong vrouwtje was zijn ideaal. Hc
vaak liep ze niet te snakken naar iets eetbaars e
negeerde ze de maagkramp vanwege de lijn? Zovekj»
dingen had ze gedaan en nagelaten om toch voor
aan zijn ideaalbeeld te beantwoorden. Was d
blauwe jurk er ook niet een bewijs van?
De wrok tegen zijn opvattingen, die al sluimerei
aanwezig was geweest, ontlaadde zich plotseling
een niet te stuiten boosheid. Zijn betoog over liefi
en de vrouw die haar man moest blijven behagi je>
schudde ze van zich af. Ze verpofte het langer om a isj
tentoonstellingspoes te fungeren. Ze was vijftig. n< lei
en. „Vind je eigenlijk ook niet?" hoorde ze he !V'
vragen. Ze had helemaal niet meer naar hem gelui
terd en wist zodoende absoluut niet wat ze geac
werd „ook te vinden
Kordaat trok ze de versmade jurk uit. Heel blauw I; oe
hij op de bank, bijna even blauw waren haar flitsencie.'
ogen. „Durf eens heel goed naar me te kijken
daagde ze hem uit. „Ik ben vijftig en dat is goed
lU
hei
zien ook hoor. Rimpels in mijn hals, groeven lan|te
mijn mond. Zie je de wallen onder mijn ogen, c he
pigmentvlekkcn op armen en handen?" Ze was vla
voor hem gaan staan en wees, alsof ze kaartkennis b10'1
een aardrijkskundeles gaf, alles duidelijk aan M
Ze boog haar hoofd, duwde wat blond haar opzij e n.
vervolgde: „Grijs kroeshaar, jawel. Een schande dij?"
verstopt moet worden hè? De linkerheup, menij
maal zo charmant verhuld onder jeugdige japonni
tjes, is vaak pijnlijk. Ook botten worden oud, zie jc
die slijten net als dat hele lijf van me. Vier kindert
heb ik gebaard, dat liet sporen na, de keizersnee va
de eerste bevalling in het bijzonder.
Ik ben een vrouw geworden van middelbare leefti O
en of jij dat nou leuk vindt of niet, het is niet
ontkennen en ik doe aan dat verkrampte gedoe va
jong en slank niet meer mee. Ik wil eindelijk wel eei
zijn wie ik ben."
Het was een prachtige scène, eerlijk en waardij
Rimpels in een hals hadden rimpels doen ontstaan i e
de gladde oppervlakte van een relatie. Een vrou t
werd wakker. Een halszaak. Voor die man trouwende
niet minder.
door Annemarie Lücker
101
De televisie geeft sinds enige tijd een alleraardigste serie overeen echtpaar dat besluit zich terug
te trekken uit het dagelijkse leven; de man zegt zijn goed betaalde baan op, de vrouw doetje
elektrische apparaten de deur uit. het telefoonabonnement wordt opgezegd en de keurige
siertuin verandert in een moestuin. Strubbelingen over zaaien en oogsten en het onderhoud van
de hier zo broodnodige groentetuin worden op een potsierlijke wijze gebracht.
Een mooie moes- of siertuin is een
tijdrovende zaak. waarvan het re
sultaat na een seizoen echt niet
volmaakt is. Greet Buchner schrijft
in „De milieu-vriendelijk tuin" dat
ware tuinliefhebbers rekenen op
ëén tot anderhalf uur per jaar per
vierkante meter.
Het tot stand komen van een na
tuurlijk evenwicht, zonder che
mische en giftige bestrijdingsmid
delen tegen ziekten, het rijp maken
en voeden van de grond met orga
nische mest en compost, het plan
ten en zaaien van gewassen die een
gunstige invloed op elkaar hebben
of juist een ongunstige «aantrekken
en afstoten van insekten en ziek
ten). Greet Buchner beschrijft het.
zelfs voor de grootste amateur, dui
delijk en eenvoudig.
Volgens biologisch-dynamische op
vattingen gaat men uit van de in
vloed van de maanstand bij het
zaaien en planten van gewassen. Op
deze wijze werd een zaaikalender
ontwikkeld, waarbij de resultaten
bij proeven opzienbarend waren.
Nog verfijnder is de zaaikalender
van de Duitse Maria Thun. die da
gelijks gedurende enkele jaren ra
dijs zaaide en de resltaten verge
leek. Ze kwam tot de ontdekking
dat uit één soort radijs vier verschil
lende types ontstonden, afhanke
lijk van een bepaalde zaaitijd.
Een hoofdstuk behandelt eenvoudi
ge. natuurlijke bestrijdingsmidde
len die alfabetisch geordend zijn. Er
worden adressen gegeven van fir
ma's die handelen in milieu
vriendelijke bestrijdingsmiddelen,
omdat die in de normale handel
niet makkelijk te krijgen zijn. Bij
de groentetuin wordt gesproken
over het uitzetten van de groente
bedden ten opzichte van zon. licht
ot r
er 1
en bereikbaarheid. Alle verschillei
de groentesoorten zijn afzondetlij t
beschreven, op welke grond ze hi on
beste tieren en in combinatie rp 1(£
welke andere gewassen ze het op! ,we
maal doen. Een kruidenhoek k%fsi
bijna iedereen maken; aan de gror
worden niet te veel eisen gestel a2
mits de kruiden enigszins beschi
staan. Dat kan zelfs op een balkof ho
of in een vensterbank. „De milie act
vriendelijke tuin" is een leuk boe
zelfs voor mensen die geen tu 7
hebben. |jn
I are
..De milieu-vriendelijke tuin" d°fn 1
Greet Buchner verschijnt bij uitf s Q,
verij De Driehoek in Amsterdam «jj,,
kost 14.90. JjJ
iet
leu
VRAAG: In Amerika heb ik vaak
Broccoli gegeten. Kan men dat hier
ook kopen? En wat is het eigenlijk.
ANTWOORD: Broccoli werd oor
spronkelijk in Italië gekweekt in de
buurt van Verona Men ziet het
vaak in grote levensmiddelenbe-
drijven. Men noemt het groene
bloemkool Bloemkool bestaat ech
ter uit stevige witte roosjes, terwijl
de roosjes van Broccoli heldergroen
en minder compact Zijn In Ameri
ka en Italië eet men er ook de steel
bij Daartegen is geen bezwaar. Be
reiding als die van bloemkool «ver
schillende recepten, gekookte, ge
stoofd. gegratineerd en rauw).
VRAAG: Waar zou ik een afbeel
ding kunnen vinden van de Neder
lands Indische Handelsbank te Ba
tavia «Djakarta)'' Na de soevereini
teitsoverdracht werd dit de Natio
nale Handelsbank, thans AMRO
bank.
ANTWOORD: Wij ontvingen be
richt van het K I T. (Koninklijk In
stituut voor de Tropen) te Amster
dam dat u daar een foto kan komen
opzoeken.
AANVULLING: In een vorige ru
briek plaatsten we een vraag en
antwoord over de Waalse gemeen
ten van de eerste en de tweede
refuge. Wij ontvingen hierop een
zeer interessante documentatie van
de onlangs opgerichte Nederlandse
Hugenotenstichting (p a F A Car-
pentier Alting. Rochussenstraat
135a. Rotterdam 3002) Deze stich
ting heeft als doel het bevorderen
van de bestudering van de geschie
denis van Waalse réfugiés en Huge
noten in Nederland. Er werden le
zingen gehouden in het Nederlands
en het Frans, excursies georgani
seerd en er is een tweetalig „bulle
tin". Bijgevoegd was een kaartje
van Frankrijk: In de voetsporen
van de Hugenoten Op dit kaartje
zijn drie routes uitgestippeld in
Frankrijk, langs plaatsen, die voor
de protestant meer dan herinnerin
gen zijn Vaak krijgen wij vragen
over het Hugenotenkruis en wat
daarmee samenhangt- Bij het bekij
ken van dit routekaartje i waarop de
nummering van de wegen is aange
geven) komt het verlangen op in de
zomervakantie een pelgrimage door
het heerlijke Franse land langs al
deze plaatsen te ondernemen en we
vermoeden dat verschillende lezers
daar ook wel iets voor zullen voelen.
VRAAG: De zittende Tweede Ka
mer is volgens de grondwet (derde
hoofdstuk 1ste afd. art. 95) in no
vember '72 gekozen voor een perio
de van vier jaar We zouden dan
eigenlijk in november '76 reeds ver
kiezingen moeten hebben. In deze
eeuw is er nog nooit een zittingspe
riode van 4 jaar geweest (met uit
zondering van oorlogsomstandig
heden).
ANTWOORD: Omdat er in novem
ber '72 een voortijdige verkiezing
was. in plaats van een voorjaarsver
kiezing in 1973 wordt de aanlooppe
riode van november tot voorjaar
volgend jaar verwaarloosd Inder
daad is dit wettelijk vastgelegd
Het gevolg is. dat de periode iets
langer wordt dan vier jaar
VRAAG: Op een van de delen van
mijn encyclopedie is water gemorst
Wij ontdekten dat veel later nu is
een groot deel van de inhoud onlos
makelijk aan elkaar geplakt. Hoe
kunnen we het losmaken zonder
drukwerk en afbeeldingen te be
schadigen? Het is wit glanzend
papier.
ANTWOORD: Wij bespraken uw
probleem op de Koninklijke Biblio-
theek. waar men zeer somber was.
Een deskundige zou er misschien
iets aan kunnen doen. maar het
wordt schrikbarend kostbaar Een
nieuw exemplaar zou minder in de
papieren lopen. Wij raden u aan ons
voorbeeld te volgen en wekelijks te
gaan zoeken bij weekmarkten, stal
letjes van wereldwinkels, uitdrage
rijen en venduties
VRAGEN over duivenoverlast en
wat daaraan te doen zou zijn.
ANTWOORD: De Riwaduivenstrip
«6 meter voor 9.50 gulden), Beere-
steynseweg 4a te Hilversum, tel.
02150-44186 is een kleverige sub
stantie. die de vogels afschrikt,
maar verder ongevaarlijk is. Wij ra
den onze lezers aan dit adres ergens
op te schrijven want het wordt niet
meer herhaald.
Correctie: Het adres van de Vereni
ging ter bevordering van de Homeo
pathie in Nederland is niet Postbus
455. Amsterdam, maar: Postbus
455. Zaandam.
VRAAG: Ik heb een viool, waarin
een vergeeld papiertje geplakt zit:
Joh. Bapt. Schweitzer fecit at
Formam Hieronym. Amati Pestini
1813. Weet u mogelijk een adres
waar ik kan laten nagaan of deze
viool waardevol is.
V' !k
ANTWOORD: Bij dit betrouwbare
adres, dat we aan onze vragenstel
ler reeds mededeelden, hoorden wij
dat J. B. Schweitzer Inderdaad vio
len bouwde naar het model van een
van de twee Amati's. Pestini slaat
waarschijnlijk op de stad Buda
pest Onze zegsman waarschuwt
wel er voor niet te veel illusies te
maken over de echtheid, omdat een
papiertje niet veel waarborg biedt.
Dit geldt ook voor de eigenaar van
een andere viool, waarin staat: Fer
dinand Joseph Homolka. Rütten-
berg. anno 1842. Deze Homolka is
inderdaad een bekende TJechische
vioolbouwer, maar verder is het aan
te raden de viool aan een expert te
laten zien.
VRAAG: Ongeveer een Jaar geleden
stond in Trouw een stuk over een
mevrouw in Scheveningen. die ja
ren reuma had gehad en daarvan
genezen was door medicijnen, maar
niet van een dokter. Wat is haar
adres?
ANTWOORD: Er zijn zeer veel me
vrouwen van de door onze lezeres
genoemde naam in Scheveningen.
Een gedeelte daarvan komt in het
telefoonboek voor en werd door ons
geraadpleegd, zonder resultaat.
(Men kan er zeker van zijn. dat een
verhaal van een spectaculaire gene
zing in Scheveningen. bij oude in
woners aldaar niet onbekend is.)
Wie wel eens zoekt in een legger van
een krant «dat is een loodzwaar
boek. waarin de kranten van een
kwartaal gebonden worden), weet
dat het speuren naar een artikel
waarvan kop. redacteur, en datum
niet bekend is. onbegonnen werk is.
Zonder deze gegevens kan men bij
ons dus beslist niet terecht. Met
klem raden wij u aan uw eigen
huisarts bij het zoeken naar behan
deling en genezen niet voorbij te
gaan. en niet in zee te gaan met
mensen van wie u niets anders
weet. dan dat ze menen het op hun
eigen houtje te kunnen klaarspelen.
Reuma is al erg genoeg
(ADVERTENTIE)
VDormcdezeggensdu|i
Christelijk Nationjjl Vjkverbund
Utrecht. RavelUan I. Postbus 2475.
Telefoon 030-941041
j O Noteert u mij maar als lid
i O Graag eerst inlichtingen
dl
J Adres:.
J Plaats:.
Bcdr. tak:.
In open env. zonder pour, aan:
CNV. Antw. Nr. 1096. Utrecht i
I1
RIJ
tac
!t 1
dt
lekt
11<
leri
VRAAG: Ik ben gescheiden
woon met mijn kinderen in een
gen huis. waarvan de hypothee
regelmatig wordt afgelost. Ik wer
maar het valt me zeer moeilijk
nancieel rond te komen. Is het
werkelijk nodig dat ik eerst ml
huis ga verkopen en dan pas eni)
ondersteuning kan krijgen
ANTWOORD: Deze vraag was hu
mee nog niet afgelopen, maar
menen dat de vragenstelster zi<
het beste kan wenden tot de verei
ging van gescheiden vrouwen
vortium Postbus 10472 te Amsl-.
dam. Deze bond is er om mens«Pay
zoals u bij te staan ook wat
bezit van het eigen huis betreft.
e im<
la
I het
i
iijF"
rog
li I
efang
w ho
,D
;te het
hi 'ooi
hel
een
