Klachten kampeerders worden
dikwijls uit angst verzwegen
it's time for
£71
Alberto wil formule en
naam lenen aan
zelfstandige slijters
Adverteerders moeten
irritatie voorkomen
Veel beheerders beschuldigd van prijsopdrijving
Drs. Bukman
gekozen
als voorzitter
van Landbouwschap
Fotohandel slaat
handen ineen
DONDERDAG 6 MEI 1976
BINNENLAND
TROUW/KWARTET PSH 1)EI
door Dick Ringlever
Een eigen huisje mét of zonder wielen op de camping is vaak ook niet alles. Nu voor het seizoen
mag het er op die kleine 2000 Nederlandse kampeerterreinen nog erg vredig uitzien op vele ervan
zal het straks weer voorspelbaar minder rustig zijn. Want onder een groot deel van dé kampeerders
heerst onvrede. Er wordt geklaagd. Over de tarieven, over de pesterijen van sommige exploitanten
over de willekeur van hun handelen, over de nog steeds minimale rechtsbescherming van dé
kampeerder.
Soms, zo heeft de ervaring van vorige
seizoenen geleerd, barst die onvrede
uit in spontane acties en protestde
monstraties tegen de beheerder.
Maar veel vaker blijft zij binnen de
besloten ruimte van de caravan om
dat de eigenaars bang zijn van het
terrein te worden geschopt zodra zij
zich met hun klachten naar buiten
wagen.
Nog onlangs kwam één zo'n geval in
de openbaarheid door een publikatie
in de Consumentengids. Het betrof
de gemeentelijke camping in Hoe
ven. waar de kampeerders niet langer
meer genoegen wensten te nemen
met het autoritaire optreden van het
stichtingsbestuur. Onder meer waren
zij er boos over. zonder enig overleg
vooraf van de ene op de andere dag
verplicht te worden hun kampeer-
geld in één keer te betalen in plaats
van tot dan toe in twee keer. Zoals op
meer campings probeerden zij enige
democratie in te voeren en een
kampraad te vormen. Ruim 85 pro
cent was ervoor. Maar het idee strui
kelde op het besliste nee van het
bestuur, dat de gasten zelfs verweet
de kampregels te hebben overtreden
door op de camping drukwerk te ver
spreiden. De initiatiefnemer van de
actie, een godsdienstleraar uit Haar
lem. die al Jarenlang zijn caravan in
Hoeven had staan en al die tijd een
gewaardeerde figuur was gebleken,
liet echter niet af. Gevolg: dit seizoen
mag hij zijn weekends niet meer op
de camping doorbrengen. Hij zou.
volgens het bestuur, dat zijn caravan
inmiddels heeft laten wegslepen, „de
normen zoals die gangbaar zijn in het
maatschappelijk verkeer tussen gast
en gastheer, in onaanvaardbare mate
hebben overschreden."
Terreur
Blijkens andere publikaties en uitla
tingen van kwade kampeerders,
staat dit geval-Hoeven niet alleen.
Elk seizoen opnieuw wordt op veel
campings meer geruzied en actie ge
voerd dan vakantie gevierd. Daarbij
vallen soms harde woorden en be
schuldigingen. Voorzitter Le-
brechthausen van de landelijke
stichting kampeerders Veluwe liet
onlangs tegenover Panorama weten,
dat het steeds vaker voorkomt, dat
campinghouders door kampeerders
in elkaar worden geramd.
Hij beschuldigde de beheerders
chantage te plegen en terreur uit te
oefenen. „Er zijn zelfs campings", zei
hij. „waar bekeuringen worden uitge
deeld en boetes opgelegd als mensen
onregelmatig op de camping ver
schijnen. te weinig naar de kampwin
kels gaan of het gras niet tijdig
maaien."
Volgens Lebrechthausen worden op
veel campings de tarieven onver
antwoord opgejaagd, soms zelfs met
honderd procent, en slaan veel be
heerders uit de kampeerder nog een
extra slaatje door hem pas op het
terrein toe te laten wanneer deze via
hem ook een caravan koopt.
Een ander verwijt is vaak. dat de
kampeerders wanneer zij naar een
ander terrein willen, hun caravan al
leen mogen verkopen als de beheer
der daarvoor toestemming geeft en
hem een flink percentage van de ver
koopprijs wordt toegeschoven.
Rechten
Heeft de kampeerder dat allemaal
maar te nemen? Is hij inderdaad zo
machteloos als uit de klaagzangen
zou kunnen blijken? Ja en nee. Na
tuurlijk staat een kampeerder, die
actie wil ondernemen tegen een be
heerder altijd de weg open naar de
rechter. Maar dan wordt het een ci
viele procedure, die behalve kostbaar
ook langdurig is. Bovendien valt of
staat het resultaat van zo'n actie met
de afspraken, die tussen beheerder
en kampeerder vooraf zijn gemaakt.
Zijn die vaag. dan heeft de kampeer
der veelal nauwelijks een been om op
te staan.
Wat anders ligt het wanneer de
exploitant is aangesloten bij de Re-
cron, een organisatie waarin 700 van
de kleine 2000 kampeerbedrijven
zijn verenigd. Veelal zijn dat de gro
tere bedrijven met een terreinop
pervlak van 10 ha en meer: samen
beheren ze dan ook 80 procent van
de ongeveer 120.000 vaste
staanplaatsen in Nederland. Net als
in de reiswereld heeft deze club (sa
men met de Consumentenbond en
de ANWB) een geschillencommissie
opgericht, die in conflicten bindende
uitspraken kan doen. Dat maakt de
klant dus al bij voorbaat een stukje
minder machteloos. Daarnaast zijn
de leden verplicht zich te houden
aan een bij de Kamer van Koophan
del gedeponeerd reglement en moet
met elke kampeerder een standaard-
contract worden afgesloten, waarin
duidelijke afspraken worden ge
maakt onder meer over de tarieven.
Jaarlijkse prijsverhoging is wel toe
gestaan. maar mag niet meer bedra
gen dan de gemiddelde stijging van
lonen en prijzen.
Effect
De heer J. J. d'Haans, die de ANWB
in de geschillencommissie vertegen
woordigt. zegt daarvan een duidelijk
effect te zien. „Het is opvallend dat
de klachten die bij ons binnenkomen
vrijwel allemaal bedrijven betreffen,
die niet zijn aangesloten bij de Re-
cron".
Even opvallend noemt hij het overi
gens. dat het totaal aantal klachten
zeer beperkt is. Vorig jaar kwamen
er maar dertien binnen. Nu zegt dat,
moet hij toegeven, maar weinig In
de eerste plaats omdat het bestaan
van de commissie nog lang niet bij
elke kampeerder bekend is, maar
ook omdat veel kampeerders hun
grieven niet bij de commissie op
tafel dürven te leggen uit vrees voor
repressailles van de beheerder. Want
ook al wordt de exploitant in het
ongelijk gesteld, dan nóg kan de
positie van de kampeerder zwak blij
ven. Er is immers maar weinig voor
nodig het een lastige klant zo zuur
mogelijk te maken, dat hij ondanks
zijn gelijk uiteindelijk toch vertrekt.
Eenzelfde vrees ervaart de econo
mische controledienst, die vaak
mensen krijgt die zelfs hun naam
niet durven noemen. Bij die dienst
kan men óók terecht als men klach
ten heeft over onredelijke prijsver
hogingen. Maar dan alleen wanneer
de kampeerder zijn caravan of huisje
heeft staan op een terrein waarop
ook diensten worden verleend. On
der die diensten vallen bijvoorbeeld
aansluitmogelijkheden op gas. water
en elektriciteit, de aanwezigheid van
een zwembad, een kantine of een
winkel enz. Huurt men alleen een
stukje grond, dan heeft de dienst
daar geen vat op en kan de exploi
tant rekenen wat hij wil als geen
deugdelijke zwart-op-wit-afspraken
zijn gemaakt.
Vergelijken
Klachten over prijzen. Vliegen ze
werkelijk zo de pan uit? Voorzitter
G. Baaij van de Recron: „Er zijn
inderdaad gevallen, waarin zeer ho
ge bedragen worden gevraagd. Té
hoge. Maar dat zijn bepaald uitzon
deringen. Als je prijzen gaat vergelij
ken moet je overigens ook de gebo
den accommodatie vergelijken en
vooral de plaats waar de camping
ligt. Sta je op een volledig uitgeruste
camping aan het water in het Zuid
hollands plassengebied, dan hoeft
2000 gulden per jaar niet onredelijk
te zijn. Zo'n exploitant staat voor
hoge kosten. Hij moet de beschoei
ing onderhouden en heeft voor de
grond doorgaans een veelvoud moe
ten betalen van de prijs, die bijvoor
beeld in Noord-Limburg wordt ge
vraagd. Die kosten moetten natuur
lijk worden doorberekend."
Belastingen
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Alberto, de slijterij keten van Ahold (Albert
Heljn, Simon) gaat niet alleen het aantal eigen vestigingen verder
uitbreiden maar zal de expansie ook zoeken door middel van de
franchisingmethode.
wijnboetieks, zaken waar ook noten,
kaas en borrelhapjes te krijgen zijn.
Volgens de directie verschuift de be
langstelling van de consument van
de traditionele slijter naar de wijn
boetiek. De gewone slijter kan zich
hier overigens moeilijk tegen wape
nen omdat het hem wettelijk verbo
den is voedingsmiddelen te ver
kopen.
Wat ook moet worden doorberekend
is de toeristenbelasting, de nieuwe
onroerend-goedbelasting en de sterk
gestegen tarieven van de zuivering
schappen.
Baaij: „Het komt de laatste tijd
steeds meer voor. dat die laatste
tarieven (voor riool- en afvalzuive
ring) worden gebaseerd op de piek-
capaciteit. Dat betekent dus een
veel hogere vastrechtprijs. In toene
mende mate gaan ook de leveran
ciers van water, gas en elektriciteit
deze methode hanteren. Al deze be
lastingen bij elkaar genomen, heb
ben de laatste drie jaar al een prijs
verhoging van 20 tot 50 procent no-
Bij franchising leent een bedrijf (in
dit geval Alberto) zijn naam en win-
kelinrichtingsformule aan een
zelfstandige winkelier, die financieel
echt het volledige risico blijft dragen.
De franchise-slljter zal naast het op
schrift ..Alberto" ook zijn eigen naam
blijven voeren, meldt het weekblad
Distrifood. Alberto dat eind dit jaar
met de franchiseformule wil begin
nen is vooral op zoek naar slijters
bulten de drukke bevolkingscentra
en naar panden met lage huurkosten.
Volgens de Alberto-directie zou een
samenwerking met dit bedrijf voor
sommige slijters misschien hun red
ding kunnen betekenen. Zij zouden
kunnen profiteren van de kennis en
de inkoopmogelijkheden van Alberto
en van de naambekendheid van deze
winkelketen. Een marktonderzoek
heeft aangetoond, dat afhankelijk
van de plaats 69 tot 94 procent van
de consumenten het begrip Alberto
kent. De gedachte aan „redding" van
slijters hangt samen met de zeer ern
stige situatie in deze bedrijfstak, on
dermeer een gevolg van het loslaten
van de vaste winkelprijzen voor bin
nenlands gedistilleerd in september
1975. Deze ontwikkeling heeft de
winstmarges voor de slijters ernstig
aangetast en de verwachting is dat
binnen afzienbare tijd een kwart van
de zelfstandige drankenwinkels het
loodje zal leggen.
Alberto hoopt eind dit Jaar zestig
eigen vestigingen te hebben. De ke
ten bestaat uit discountzaken wat wil
zeggen dat een beperkt assortiment
goedlopende produkten wordt ge
voerd. Dit maakt matige winstmar
ges mogelijk Alberto onderzoekt
daarnaast de eventuele vestiging van
Als opvolger van ir. C. S. Knotterus
is tot opvolger van het
Landbouwschap gekozen drs. P.
Bukman. De heer Bukman (42) is
sinds oktober voorzitter van de Ne
derlandse Christelijke Boeren- en
Tuinders Bond NCBTB. Na de afge
lopen maanden al als plaatsvervan
gend voorzitter te zijn opgetreden
wegens ziekte van de heer Knotterus
is hij gisteren officieel als voorzitter
gekozen.
AMSTERDAM Adverteerders moeten de weerstand tegen
ether-reclame serieus nemen en bij het vervaardigen van reclame
spots irritatie waar mogelijk voorkomen.
gebracht en dat bij alle spots het
embleem van een tandenborstel
moet worden getoond ter herinnering
aan de noodzaak het gebit goed te
reinigen.
De Bond van Adverteerders, die dit
in het jaarverslag schrijft, verwijst
ten aanzien van de weerstanden naar
de motie van het Tweede Kamerlid
Scholten. waarin werd gepleit voor
de afbouw in vijf jaar van de etherre
clame. De motie is niet in behande
ling genomen.
Gezien de weerstanden meent de
BVA. dat uitbreiding van de reclame
zendtijd op televisie (op zondagen en
tussen de programma's in) weinig
kans op verwezenlijking maakt. De
bond merkt op. dat voor sommige
branches toch al een zekere zelfdisci
pline is vereist om weerstanden tegen
mogelijke schadelijke bijwerkingen
van de geadverteerde produkten niet
te versterken.
Zoals de chocolade- en suikerwerkin-
dustri» die al met twee beperkingen
te mz.en heeft, n.l. dat spots voor
snoeiziiet rond het nieuws van 19.00
uur «5 de televisie mogen worden
HAARLEM Een aantal fotodetail
handelaren in Haarlem en omgeving
hebben zich. ais eersten in Neder
land. verenigd in een groep die de
verkoop van bun artikelen gezamen
lijk gaat behartigen. Naar buiten tre
den zij op onder de naam Fotovak.
De fotohandelaren hopen aldus een
tegenwicht te kunnen vormen ten
opzichte van branchevreemden en
van discountzaken. Tegenover deze
„prijsbrekers" en marktbedervers"
wil de groep deskundigheid, service
en prijsacties stellen.
dig gemaakt boven de normale ver
hoging ter compensatie van de infla
tie. En daarbij moet je ook de sterk
gestegen kosten voegen".
Het bedrijf waarvan hij directeur is
(Recreatie Centra Nederland BV.,
waarin onder meer de stichting re
creatiecentra van de Hervormde
Kerk is opgegaan) noteerde tussen
1971 en 1975 een kostenstijging van
71 procent, terwijl de omzet met
maar 56 procent omhoog ging. „Als
je nü een kampeerbedrijf wilt opzet
ten kom je er met een miljoen niet
eens. Alleen al de voorzieningen on
der grond vragen een ton per ha. Een
beetje bedrijf kost al gauw meerdere
miljoenen. Al die kosten moeten na
tuurlijk worden doorberekend. En
als een beheerder dat jarenlang niet
heeft gedaan (wat óók voorkomt)
kan de klap voor de kampeerder nu
wel eens hard aankomen".
Over een andere veel gehoorde
klacht, dat kampeerders hun cara
van niet mogen verkopen zonder de
exploitant een deel van de winst af
te staan: „Dat is niet zo onredelijk
omdat de staanplaats wordt meever-
kocht en prijsverhogend werkt. Stel
dat de caravan-sec vijf mille zou
opbrengen, maar mét de staanplaats
acht mille, mag de beheerder dan
ook iets hebben van die extra-winst?
't Is toch zfjn terrein?"
Op campings staan de caravans vaak minder riant dan hier, namelijk vlak naast of tegenov^?
elkaar. IJ!'
Dat er op sommige campings mis
toestanden heersen, ontkent Baaij
overigens niet. Veelal kunnen die
ontstaan doordat geen deugdelijke
afspraken vooraf zijn gemaakt.
Met d'Haans van de ANWB bepleit
hij dan ook een snelle invoering van
de nieuwe kampeerwet, waarin alge
meen geldende reglementen en een
standaardcontract zullen worden
vastgelegd. „Alleen met wettelijke
bepalingen kun je uitwassen bestrij
den en voorkomen, dat de kampeer
der al bij voorbaat machteloos
staat".
Die wet bevindt zich op het ogenblik
nog steeds in het stadium van voor
ontwerp. Staatssecretaris Meijer va^,0(
CRM wil hem nog voor de zomer ij
de Kamer hebben. Of dat lukt, is no|
een vraag omdat er nogal wat hakeu-
en ogen aan zitten. In vol Nederlanc
blijkt regeling van de recreatie eej
moeizame zaak. ook al is iedereeiog
ervan overtuigd dat er wat geregelï
moet worden.
Hoe jong of hoe mooi je
er ook uit wilt zien,
dan is dat nog geen
reden om eerst allerlei
moeilijke winkeltjes
af te lopen en overal
te veelte betalen.
Dat is zonde!
Van je moeite en je
centen. Clock House
maakt er'n sport
van om de leukste,
de mooiste mode
héél voordelig te
brengen. Morgen
gaan kijken.
Of zelfs al
vandaag!
Dan kom je deze
tailleur tegen.
Om'nzomer-lang
prachtvol
te schitteren.
Te herkennen aan
'n eigenaardig
doorgesneden
appeltje. 3-delenï
19ör kompleet.
C&M-ïitocAf/vvlcteiife*.!
50
