„Een eenvoudig-praktisch man"
Grote belangstelling
voor zendingsdagen
Uit de kerkbladen
Vandaag
Tegenstanders abortus
tezamen op gebedsdag
O. G. Heldring honderd jaar geleden gestorven
Bisschop Simonis wijst op nadelen
Onze adressen:
Oorzaak brand op
Nederlands schip
onbekend gebleven
Financieel beleid
in hervormde kerk
sterk verschillend
Bezoek of
bezoeking in
een ziekenhuis
VOORBIJGANGERS
Koningin 19 mei
naar IJmuiden
Reders: steun aan
zeescheepvaart
is ontoereikend
MAANDAG 3 MEI 1976
KERK
Trouw/Kwartet 2
door dr Peter L. Schram
„Een eenvoudig-practisch man".
Zo beschreef O. G. Heldring zichzelf. Het gebeurde is een verslag dat hij
uitbracht over „Steenbeek", het tehuis voor meisjes dat in zijn dagen nog
„Asyl" genoemd werd. De benaming „Asyl" is verouderd, de omschrijving
„eenvoudig-practisch" niet.
Toen Heldring zichzelf zo typeerde had hij nog bijna twintig jaar werk tegoed.
Op 11 juli 1876, een eeuw geleden, werd hij weggenomen. Toen werd zijn arbeid
door Hendrik Pierson voortgezet.
tehuizen voor meisjes. Een bezoek aan de
vrouwengevangenis in Breda opende hem
daarover de ogen. Boven „Steenbeek" kwa
men de letters U.V.W. te staan („Uit Verlies
Winst een levenswijsheid die u niet me
teen als verouderd moet afdoen!
Samenwerking
Merkwaardig, die verbinding van de namen
Heldring en Pierson. Het doet aan een ban
kierskantoor denken. Welnu, eigenlijk waren
beiden „bankiers", maar dan als beheerders
van mensenzielen en met een clientèle be
staande uit dezelfde prostituees waar ook
Jezus een zwak voor had.
Zetten is niet meer „het hart" of „het gewe
ten" van Nederland, zoals in Heldrings da
gen. Misschien waren dergelijke loftuigingen
ook te overdreven, vrucht van een achter
haalde romantiek. Een bepaalde ontnuchte
ring kan heilzaam zijn. Wij hebben in kerk en
maatschappij geen pilaarheiligen nodig, we
weten goed genoeg dat ook de grootste figu
ren slechts ménsen zijn.
De pioniers waren in diverse opzichten kind
van hun tijd. De negentiende eeuw is voorbij,
met zijn diligence, aardappelnood. t.b.c. en
achterstelling van vrouw en kind. Heldring
heeft er geen idee van gehad dat binnen
honderd jaar zich spectaculaire veranderin
gen zouden voltrekken waarbij alle vorige
eeuwen lijken te hebben stilgestaan en waar
mee wij blij zijn. De Asylen zijn eerst Ge
stichten geworden en daarna Tehuizen en
dat is goed.
Baanbreker
Maar als wij vragen hoe zo'n ontwikkeling
mogelijk is geweest komen wij toch terecht
bij de enkelingen die als baanbrekers, als
uitschieters, de aanzet hebben gegeven. Zij
waren het die niet alles „namen."
Als omstreeks 1845 de Afgescheidenen zeg
gen dat ze het niet langer uithouden in het
enerzijds duffe, anderzijds tyrannieke Hol
land. is het O.G. Heldring bij wie ze komen
overleggen. Wóórheen te emigreren? Ge
dacht werd aan „onze Oost". Heldring ging
er enthousiast op in. zag zendingsmogelijk
heden. Maar de minister van koloniën wei
gerde het verzoek; de Nederlands christelij
ke overheid was bang voor een evangeliever
kondiging door leken onder de politiek-
rustige moslims. Toen is de nieuwe toekomst
in Amerika gezocht en gevonden.
Waarom gingen deze Afgescheidenen naar
Heldring? Omdat hij het was geweest die
had laten horen dat er in Nederland nog
ontoelaatbare slavernij bestond. Hij was het
geweest die de mensen zonder maatschappe
lijke toekomst had gewezen op de pas droog
gelegde polders en die in Hoenderloo een put
gegraven had en een school gebouwd. Hij
had de armen gezegd dat ze er recht op
hadden (zij het Jn het zweet huns aan-
schijns") hun brood te verdienen.
Dorpsdominee
Heldring was slechs een eenvoudige dorps
predikant. in de kleinste kerkelijke gemeen
te van Nederland. Maar hij had zich reeds
laten horen. Ook over een noodzakelijk Ré
veil in de kerk. In 1845 had hij een appèl doen
uitgaan naar „de vrienden des Heeren die
met mij hebben leeren kennen door den
Heiligen Geest dat de Gereformeerde
kerkleer niet uit den mensch maar uit God
is."
Zo'n oproep lijkt alleen te leiden tot wéér
wat stichtelijkheid en die was er al genoeg.
Maar vanaf de eerste vergadering van de
„Christelijke Vrienden" werd steeds begon
nen met de berichtgeving over Christelijk-
maatschappelijk werk in Nederland en daar
buiten en werd over de financiering ge
sproken.
Heldring wist van de combinatie van woord
en daad. Hij werd redacteur van een belang
rijk tijdschrift „De Vereeniging: Christelijke
StemmenHij werd de oprichter van de
Heldring zag goed dat. wilde dit werk slagen,
samenwerking gezocht moest worden met
geestverwanten in binnen- en buitenland.
Intensief werd zijn contact met de lutherse J.
H. Wichem, steeds probeerde hij diens
kirchentage bij te wonen. De „Evangelische
Alliantie" (de oecumenische beweging van
de negentiende eeuw) werd de plaats waar.
net als in de wereldraad van kerken nu.
vanuit het evangelie gesproken werd over
alle geestelijke en maatschappelijke vragen.
Heldring zag daarbij de gehele wereld en ook
het „christelijke" Europa als zendingsge-
bied. Ik raak nooit uitgedacht over zijn woor
den in de eerste jaargang van de Magdelena-
Almanak.
„Als eenmaal het nageslacht bij de geschie
denis van het midden der 19e eeuw stilstaat,
dan zal het daar een woord vinden waarover
het ten hoogste verbaasd zal staan; Innere
Mission. Dit woord zegt veel. Het is de open-
lijkste en strengste verklaring dat een ge
deelte van het Christendom tot het Heiden
dom vervallen is. De zending aan de Heide
nen over te brengen tot een gedeelte der
Christenheid, is de ronde en trouwhartige
verklaring. Wij zijn heidenen geworden. In
ons midden brenge men het Evangelie. Hier
is het licht van den kandelaar geweken."
Wel moeten wij. terugkijkend, constateren
dat Heldring niet ver genoeg gegaan is. De
maatschappelijke en kerkelijke misstanden
worden niet verholpen door werk dat alleen
filantropisch-charitatief blijft.
Heldring is. bijvoorbeeld, nooit afgekomen
van het waanidee dat de stónden door God
gewild zijn en een mens zich heeft te schik
ken. Wij weten gelukkig beter. Tegelijkertijd
zijn juist wij het. die naar een ander uiterste
doordrijven en net doen alsof het evangelie
ons leert dat de Heer van deze wereld een
vóórkeur voor armen bóven rijken heeft.
Het récht der armen heeft Heldring geweten
en gewild. Met een beroep op Ezechiël 34
ondernam hij het „niet op te houden het
weggedrevene weder te zoeken. Ik zal niet
eindigen de ontfermende liefde te openba
ren. maar ik zal ook getuigen tegen een
christelijk volk dat in zijn middelen zulke
afgoden dient en de schandelijkste zonden
duldt."'
Het is waar. dat hij daarbij niet ver genoeg
gegaan is. Hij wist dat getuigen beter is dan
redden, maar is zelf niet verder gekomen dan
het burgerlijke „voorkómen is beter dan
genezen." Dat was al veel. misschien mogen
wij van hem ook niet méér verwachten. Een
bepaalde tijd moet rijp gemaakt worden
voor fundamentele vernieuwing en zóver was
het nog niet. Maar soms ontmoeten we bij
Heldring uitspraken waarvan we denken
Waarom heeft U hier nu niet wat verder
doorgestoten?.
De paria's zijn voor Heldring uiteindelijk
toch een andere groep mensen dan degenen
die het zoveel beter hebben getroffen in dit
leven. Ze blijven buiten. Ze zijn „object", van
onderzoek, van steun, van een erkenning ook
betreffende hun rechten maar toch in de
eerste plaats „interessant" en dat gaat nét
niet ver genoeg. In een van zijn artikelen
raadt Heldring zijn lezers aan ook eens. net
als hij. per trein in de vierde klasse te reizen
„om het interessante gezelschap dat men
daar zal aantreffen"
Misschien schokt mijn (voorzichtige!) kritiek
op de hoogvereerde Heldring. Maar waarom
zou zo'n bedenking ongepast zijn? De Bijbel
is ook niet bang om grote gelovigen te te
kenen in ól hun hoedanigheden en met name
de verkeerde
We moeten constateren dat Heldring het de
gegoeden niet moeilijk genoeg gemaakt
heeft. Ook niet toen hij schreef. „Mijn hart
wordt vijandig tegen alle genootschappen.
Waarom? Dat is het materiele Christendom
zonder geest en leven. Genootschappen zijn
de rustpunten waar de mensch zijn geloof en
liefde nederlegt om eens te zien wat goed hij
met zijn 5.- kan doen." Het heeft niet echt
als revolutionair gewerkt, zo'n uitspraak.
Heldring heeft dan ook. net als zijn vriend
Wichern in Duitsland, steeds volop geld ge
kregen van hen die vonden dat ze wel iets
mochten doen. met name nadat het appèl
van Karl Marx de wereld was doorgegaan en
de massa's zou gaan bereiken.
Soms heb ik de indruk dat een miskend man
als Jan de Liefde, die vanwege zijn felle
mond nooit een cent heeft gekregen van de
Reveilvrienden en al zijn sociale werk met
eigen pen en oratorisch vermogen bij elkaar
verdiend heeft, groter is geweest dan Held
ring.
Ons past gelukkig het laatste oordeel niet.
Het is voldoende, na honderd jaar dankbaar
en met respect te kijken naar deze „eenvou-
dig-practische man". Temeer omdat O. G.
Heldring blijkens deze typering ootmoedig
het betrekkelijke van zijn arbeid zag.
Wie neemt het op zich, de aanstaande her
denking van zijn sterfdag te gebruiken voor
een diaconaal en missionair Reveil? Toen in
1904 herdacht werd dat Heldring een eeuw
geleden geboren was. heeft Pierson dit aan
gegrepen om te collecteren voor de herbouw
van Talitha Kumi en dat leverde bijna een
ton op
Dr. P. L. Schram, hervormd theoloog, is ver
bonden aan de Vrije Universiteit 4e
Amsterdam.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG „Huiveringwekkend is het doden van een mens.
Bijzonder huiveringwekkend ls het een mens reeds voor zijn
geboorte af te snijden van heel zijn ons nog niet bekende
levensbestemming en levensvervulling: hem al te snijden van
de levenstaak, het levensgeluk en de levensvoltooiing. waartoe
hij in zijn allereerste ontstaan reeds geroepen is."
Zo cprak de bisschop van Rotterdam,
dr. A J Simonis. zaterdag tijdens
een door het comité „Eerbied voor de
Schepper" belegde nationale ge
bedsdag in de Grote of St. Ja-
cobskerk in Den Haag. Deze dag was
gevormd door het nationaal ge-
bedsfront „Ga op de bressen staan"
uit Baarn. de stichting ..Levenszaak,
levenstaak" uit Rotterdam en de
stichting „Recht zonder onder
scheid" uit Nijmegen.
Menszijn
..Als wij eerbied hebben voor onze
Schepper, waarbij wij hem erkennen
als oorsprong van ons bestaan en
hem nastreven als onze bestemming
hebben wij uit eerbied voor hem. ook
eerbied voor de schepping, die ons
omringt. Met aandrang bidden wij
dan ook dat alle volwassenen die
binnenkort over de rechtsbescher
ming voor de ongeboren mens en
daarmee over het lot van vele onge
borenen gaan beslissen, zich ernstig
op hun eigen persoonlijk menszijn en
de diepste aspiraties zullen be
zinnen."
Zoals bekend zijn enkele weken gele
den 650 000 handtekeningen aange
boden aan de ministerie van volksge
zondheid. waann tegen de abortuale-
galtserlng werd geprotesteerd.
Mevrouw mr dr F. T. Diemer-
Lindeboom uit Rotterdam zei dat „In
de antieke Romeinse wereld de pater
familias het recht van leven en dood
over zijn kinderen had Thans wil
men de vrouw het recht geven over
leven en dood van haar kinderen, nog
voor zij het levenslicht aanschouwen.
Prof v Emden Boas pnjst In het
geneeskundig tijdschrift de seksuele
revolutie als de „emancipatie van de
lust". Een nog grotere ellende voor de
vrouw". vindt mevr. Diemer-
Lindeboom.
Complex
Ds H van Tongeren, geref. pred.
(vrijgemaakt» te Maassluis zag de
abortus niet als een op zichzelf
staande zaak maar als een complex
van verschijnselen van deze tijd.
„Men wil af van de waarden en nor
men in naam van de vrijheid. Eeu
wenlang is het mensenleven geërbie-
digd. maar thans worden de abor
tusklinieken. die eigenlijk
„slachthuizen" zijn, begroet als een
geschenk van die bevrijding", aldus
ds. Van Tongeren. Ds. B. Roetveld.
lid van het moderamen der gerefor
meerde synode, zei dat het gaat om
de geloofwaardigheid van de
boodschap van ontferming en liefde
van de christelijke kerk.
AMSTERDAM
Postbus 859.
VVibautstraat 131
Tel 020-913456
Telex 13006
ROTTERDAM/DORDRECHT:
Postbus 948.
Westbiaak 9. Rotterdam
Tfl 010-115588
DEN HAAG/ EIDEN
Postbus j"»l.
Parkstraó 22. Den Haag
Tel 070-469445
ZWOLLE/GRONINGEN:
Postbus 3.
Melkmarkt 56. Zwolle
Tel. 05200-17030
Van een verslaggever
KEULEN De Duitse justitie heeft
geen oorzaak kunnen vaststellen
voor de brand op het Nederlandse
Rijnschip Prinses Irene. Bij de
brand kwamen vorig jaar april 22
minder-vahden in Keulen om het
leven De reis was georganiseerd
door De Zonnebloem. De officier van
justitie te Keulen heeft tijdens een
persconferentie meegedeeld, dat het
vuur kan zijn ontstaan door een weg
geworpen sigarettepeukje. maar ook
door kortsluiting. Op2et was volgens
hem niet in het spel
Hoewel volgens moderne brandweer-
inzichten de inrichting van het schip
gebrekkig was. kan volgens
Oberstaatsanwalt Peter Paul Nesse-
Ier niemand enig verwijt worden ge
maakt Het schip werd in 1896 ge
bouwd en in 1958 tot passagiersschip
verbouwd. De rederij Ketel BV uit
Zutphen had volgens de officier van
justitie alle voorschriften in acht ge
nomen, toen het schip in 1972 door
de Nederlandse autoriteiten werd ge
keurd De Duitse justitie neemt het
kapitein Jan Tilieir.a niet kwallik,
dat hij 's nachts geen brandwacht
heeft laten lopen, want dit was niet
voorgeschreven.
De Duitse officier van Justitie zei
verder ervan overtuigd te zijn dat
het vuur niet zo snel om zich heen
zou hebben gegrepen, als bij de in
richting van de Prinses Irene
brandwerend materiaal zou zijn ge
bruikt. Het gebruik hiervan is echter
niet wettelijk voorgeschreven De
Duitse politie te water had justitie
gerapporteerd, dat het schip zelf»
nog tot de beter uitgeruste passa
giersschepen op de Rijn heeft
behoord.
Van een onzer verslaggevers
LEEUWARDEN Ds. H. J. N. Zui-
dersma, scriba van de provinciale
kerkvergadering van de hervormde
kerk in Friesland, vindt, dat de her
vormde gemeenten tot een meer uni
form beleid moeten komen bij de
heffing van de bijdragen van hun
leden.
Er zijn gemeenten, die progressief
twee tot drie procent aan hoofdelijke
omslag of vrijwillige bijdragen
opbrengen. Maar er zijn ook. die nog
menen te kunnen volstaan met een
„ledengeld" van 12,50 gulden per lid
maat of een tientje, wanneer man en
vrouw allebei lid zijn. aldus ds. Zuid-
ersma in „Herfoarmd Fryslan
Hij wil. dat de plaatselijke gemeen
ten hun beleid op eikaar afstemmen,
door de hoofdelijke omslag of vrij
willige bijdragen in elk geval op te
trekken tot rond drie procent van
het belastbaar inkomen.
„Het wordt toch zo langzamerhand
te gek. dat je. ook in Friesland, van
de ene gemeente verhuizend naar
een andere of voor een dubbeltje of
voor een tientje Gods Woord zondag
aan zondag moogt horen, of omge
keerd." zo vindt ds. Zuidersma.
Van een onzer verslaggevers
HILVERSUM/LEIDEN Naar traditie hield de rechterflank van
de gereformeerde gezindte op Koninginnedag haar zendingsda
gen, die zeer druk bezocht werden, vooral ook door de jeugd.
De zendingsdag van de gereformeer
de gemeente in de Hilversumse Ex-
pohal bracht circa tienduizend men
sen op de been. In de Groenoordhal
in Leiden waren 7500 mensen op de
dag van de Mbuma-zending. Deze
organisatie van vooral oud-
gerefomeerden en leden van de gere
formeerde gemeenten in Nederland
en sommige hervormden steunt het
zendingswerk van de vrije presbyteri
aanse kerk van Schotland in Rho-
desië.
De collecte opbrengsten waren, zoals
elk Jaar. weer geweldig groot. In Hil
versum werd zeventigduizend gulden
gecollecteerd. Met de meegebrachte
opbrengsten van plaatselijke acties
kwam men daar tot 150.000 gulden.
Daaronder was twintigduizend dollar
van de zustergemeenten in Amerika.
Deze bedragen werden nog overtroi-
fen door de zendingsdag in Leiden.
De 7500 mensen daar (vrijwel alle
maal gezinnen met kinderen) gooi
den met elkaar 110.000 gulden in de
collectezakken. dat ls gemiddeld
vijftien gulden per persoon. De voor
lopige eindstand in Leiden was
180.000 gulden, maar de verwachting
was. dat wanneer alle verkoopkra
men hun opbrengsten berekend zou
den hebben, de eindstand wel boven
de twee ton zou komen.
In de stands verkochten naaikran-
sen de produkten van hun nijverheid
ten behoeve van de zending en ook
waren er veel tafels met godsdiensti
ge lectuur.
Een hoogtepunt op de zendingsdag
in Hilversum was de overhandiging
van het nieuwe testament in de Jali-
taal aan de zendingsdeputaten door
de vertaler drs. Chr. Fahner. Hij
heeft enkele jaren op het zendings-
veld van de gereformeerde gemeen
ten in het binnenland van West-
Irian, onder de Jali's in de pasvallei,
gewerkt.
In Leiden werd gesproken over de
toekomst van het werk ln Rhodesie.
De Schotse zending werkt al ruim
zeventig jaar in Rhodesie. De ge
meenten. die er ontstaan zijn. vor
men een eigen classis en worden
geleid door zwarte predikanten en
ouderlingen. Er is een ziekenhuis en
een middelbare school.
UW VAKVERBOND
Ravellaan 1 Utrecht
Ad WUlems Interviewde in het r.k.
weekblad De Bazuinde Bredase zie
kenhuis-pastor Joep Dresen over
zijn boekje „Op bezoek Een dage
lijks ziekenhuisgebeurenDresen;
Maar de bezoekers van buiten zijn
dan ook nog min of meer teleurge
steld als iemand huilt Immers: Wij
komen op bezoek en het zonnetje
komt binnen. We hebben Iets bij ons!
We willen niet graag stil worden bij
iwarand die te kennen geeft: 8orry
jongens, ik ben vandaag niet zo best
Stil worden is moeilijk, want het
gaat ln tegen onze drang tot activi
teit. Als er iets vreemds gebeurt,
willen we wat doen. Als Je hoofdpijn
hebt. haal je Aspro. Maar gewoon
iets verwerken, stil worden, dat kun
nen we bijna niet. Zelfs niet bij ster
venden Dat is me soms heel pijnlijk
opgevallen. Dan roepen ze: Hoor Je
me nog"> .of: Wie ben Ik?
Wat zijn dé meest voorkomende
flaters die bezoekers ln een zieken
huis begaan?
Aan bed rammelen; in een grote
boog met zijn allen om dat bed gaan
zitten, na vijf minuten naar de buren
kijken, commentaar geven op wat
andere bezoekers meebrachten, naar
het rekverband van een vreemde
gaan kijken.
Bevrijding
In Informatie, het blad van de Leid-
se studentenekklesia. beantwoordt
(prof. dr.) Henk Berkhof een vraag
van (studentenpredikant) Nico Bou-
huijs:
Je hoofdvraag is Oaat de overgave
aan het acceptatie-aanbod vooraf
aan onze bevrijdingsbewegingen
beschrijf dit „vooraf" dan eens óf
is het een wezenlijk moment van de
actie zelf? Ook vraag je: Hoe vindt
onze bevrijding (door God!) anders
Cartoon uit „De Bazuin"
plaats dan ln het geaccepteerd wor
den door een ander?
Mijn antwoord op de eerste zin moet
zijn: Gods bevrijding aan mij is meer
en anders dan „een wezenlijk mo
ment" aan akties die ik t.o.v mensen
onderneem of onderga (Wel kunnen
die omgekeerd een wezenlijk mo
ment aan Gods bevrijdingswerk
worden!) God komt als regel door
mensen tot ons. Maar of het Ood is
die door de mensen tot mij komt.
kan ik alleen onderscheiden vanuit
het feit. dal Ood ln één nieuwe Mens
tot mij en tot ons allen gekomen is.
Dat gaat voor mij (logisch, niet chro
nologisch) aan de hele rest „vooraf".
In die Mens zegt God ons iets dat wij
van Paulus te zeggen die
rechtvaardiging nu aanwijsbaar in
mensen onszelf en elkaar niet uit
onszelf hadden kunnen zeggen of
aandoen. Daarom heet het alleen
van Jezus: „Het Wóórd is méns ge
worden" Het beslissende heet in de
bijbel bij voorkeur „woord", omdat
het van buitenaf komt en onze
woorden en acties te buiten en te
boven gaat. Ook dót „Woord" komt
als regel door mensen, maar dan zo
dat die mensen dat Woord drommels
goed van hun eigen woorden en da
den weten te onderscheiden.
Door de telefoon vroeg je me nog
Waar gebeurt om het met de term
KRANS EN KETTING...
want ze vormen
een liefelijke krans om je hoofd
en een mooie ketting om Je hals.
Dat geldt dan van dat vermaan van
vader en de lessen van moeder. Te
genwoordig dragen veel mensen
weer kettingen om de hals. Soms
met een anti-oorlogsteken of een
kruis. En je ziet weer omkranste
hoofden. Dat waren we een beetje
kwijt met onze potsierlijke hoeden,
't Staat vaak erg fraai. Nu. datzelfde
kan je zeggen van wat je van vader
en moeder mee krijgt. Dat staat
mooi. Dat maakt een mens aantrek
kelijker. Dat geeft hem meer per
soonlijkheid ook al vreest hij vaak
het tegendeel. Niet alleen te staan in
een keten van geslachten en je een
lid te weten van een krans van men
sen. maar vooral wat je daardoor
verder mag dragen. Uiteraard niet
alles. Je zult ook veel moeten laten
vallen, want vaders en moeders zijn
ook mensen met mislukkingen en -
vergissingen. Je zult zelfs vaak hele
maal opnieuw moeten beginnen voor
je eigen besef 't Kan zelfs zo zijn dat
je. om werkelijk zelf een plaats te
vinden in het geloven, alles moet
proberen te vergeten wat er vroeger
allemaal over gezegd werd en wat ze
er vroeger bij aandroegen. Je begint
opnieuw. En dat kom je enige tijd
later tot de ontdekking dat het wer
kelijk waardevolle je toch bijgeble
ven is. Dat gaat namelijk niet weg.
En dat staat je uitstekend. Dat past
precies bij dat geloof dat je zelf ge
leerd hebt. Geen stralenkrans, maar
wel net even die toets om je hoofd,
waardoor alles zin heeft. Geen ket
ting om je handen en voeten maar
om je hals als een teken van verbon-
denheld.(Spreuken)
de geschiedenis? Mijn antwoord kan
dan zijn: Dit gebeuren heeft, voorzo
ver aanwijsbaar, twee uiteinden. Het
éne zie ik vooral in de prediking van
de kerk: daarvan verwacht ik die
verkondiging van mijn aanvaard-
worden-in-Jezus. die de bodem legt
waarop ik in de komende week zelf
een beetje bevrijdend kan handelen.
En het andere uiteinde vind ik in do
vruchten van geloof, hoop en liefde.
Over dót uiteinde zijn we het wel
eens. Maar het touw zit vast aan het
eerste uiteinde. Als je het niet daar.
buiten ons. vast laat zitten in jouw
discussie met mij. zal je. zodra je je
hoofd hebt omgedraaid, de humanis
ten. existentialisten, marxisten, enz.
op je weg vinden om te vragen: waar
haal jij de pretentie vandaan, dat ln
jouw zogenaamde bevrijdingen no-
tabene Ood aan het werk is! Waar is
die aanwijsbaar in de geschiedenis?
Waarom moet je met die toegevoeg
de waarde g o d. eenvoudige dingen
zo gecompliceerd maken?
Ook jij staat net als ik met het
Evangelie onbeschut c.q. voor schut.
In die situatie die exact de situatie
van de christelijke existentie sinds
30 n.C. Is, kunnen we niet beter doen
dan ons te houden aan het woord:
„Zoek eerst het koninkrijk van
God", geef Je aanwijsbaarheden
prijs, om dan te ervaren: „al het
andere wordt u bovendien ge
schonken".
Wereldrecord
In de Gereformeerde Kerkbode van
de classis Dordrecht meldt ds. J.
Wilschut een wereldrecord;
Van mijn collega van de Gerefor
meerde Gemeente hoorde ik. dat hij
in de week van „biddag-voor-het-
gewas" 14 maal had gepreekt. Het is
in deze gemeente de gewoonte om op
de biddag 2 maal. soms ook wel 3
maal een dienst te houden. En daar
er bij hen een groot tekort aan predi
kanten is wordt er op de aanwezige
voorgangers wel een enorme „aan
slag" gepleegd. 14 preken in één
week Mijn collega komt met deze
„krachttoer" in de rij van we
reldkampioenen te staan. Als bezit
ter van het „weekrecord" preken.
Madalyn Murray
De bekende militante atheïiste in de
Verenigde Staten. Madalyn Murray
O'Hair. heeft de strijd gestaakt. „Ik
schei er mee uit. Wie de leiding van
de Amerikaanse atheïstische ge
meenschap wil overnemen, kan zijn
gang gaan. Dertien jaar lang hebben
de christenen me uitgescholden en
voor de gek gehouden. En de keerzij
de van de medaille? De atheïsten in
Amerika hebben me nooit ge
steund." Haar grootste succes be
haalde Madalyn in 1963, toen het
Amerikaanse hooggerechtshof op
haar verzoek uitsprak, dat op de
openbare school niet mag worden
gebeden.
IJMUIDEN Op uitnodiging van
het Koninklijk Onderwijsfonds voor
de Scheepvaart zal koning Juliana
op woensdag 19 mei aan de Kotter-
kade de doopplechtigheid verrichten
(naamgeving en overdracht) van het
nieuwe instructievaartuig voor de
zeevisvaart. Op verzoek van alle vis-
serijscholen in ons land heeft het
Onderwijsfonds een visserij-
instructievaartuig doen bouwen bij
de B V. Sleephelling. Scheveningen.
Het vaartuig zal plaats bieden aan 20
leerlingen, die bij toerbeurt een reis
zullen maken. Het schip zal tevens in
beperkte mate dienstbaar kunnen
zijn voor visserijonderzoek en is als
hektrawler gebouwd.
DEN HAAG De Kon Ned. Re
dersvereniging. de Vereniging van
Werkgevers in de Kleine Han
delsvaart en het Koninklijk Zee
manscollege „De Groninger
Eendracht", zijn teleurgesteld over
de Inhoud van de steunmaatregelen
voor de Nederlandse zeescheep
vaart. zoals de2e zijn aangekondigd
door de regering. De aangekondigde
investeringspremie van 4,25 procent,
die gedurende 5 jaren zal worden
uitgekeerd komt niet overeen met de
steun die de reders sinds 1972 bij de
overheid hebben bepleiten die in het
rapport van de Werkgroep Vlersen
als noodzakelijk ls onderschreven.
Al sinds jaren zeggen de reders bij de
regering te pleiten voor doeltreffen
de maatregelen om de structuur van
hun vloot te kunnen verbeteren om
daarmee hun internationale concur
rentiepositie te kunnen handhaven.
Bij de behandeling van de steun
maatregelen voor de zeescheepvaart
in de Tweede Kamer in 1972. werd de
investeringsaftrek voor zeeschepen
verhoogd van 5 procent gedurende 2
jaar tot 5 procent gedurende 5 jaar
met de toezegging van de legering
aan de Tweede Kamer dat dit zou
worden verhoogd indien deze maat
regel onvoldoende zou blijken, aldus
de reders.
De reders concluderen nu dat de
regering zich in feite geen wezenlijke
verbetering van het investeringskli
maat voor de zeescheepvaart ten
doel heeft gesteld omdat de nieuwe
regering geen reële verbetering bete
kent en bovendien slechts voor 2
jaar zal gelden. Daarna zal de thans
bestaande regeling van 5x5 procent
investeringsaftrek weer van kracht
zijn.
