itus: „Ik heb momenten van
rote eenzaamheid"
janden af van salaris
li pensioen ambtenaar
Venco
Venco
Randstad vol met Pasen
ïard: ,,Wij jonge monniken hebben leren twijfelen"
Tien dagen
achter de
kloostermuren
50 kondigt krachtig verzet aan
(fheid moet
Ad aan
k helpen
sterklasse
drop
Openluchtbad in
Veenendaal krijgt
unieke overkapping
~ir randstad
uitzendbureau
Bij Eurochoc 53 man weg
DAG 15 APRIL 1976
BINNENLAND
trouw/kwartet 9
Ilse KLUIS Een ei-
ten kast met er bovenop
|tje boeken, een bureau,
p een overvolle brie-
Indaard, een dikke witte
in blauwe hyacint, een
iet nog niet uitgeko-
kussen en een naslag-
over vogels. Aan de
igelijste foto's, een re-
:tie van een ikoon, de
e Heiland voorstel
en twee goedgevulde
iplanken.
et bed een stapel tijdschrif-
r de autosport en de familie
y. Op de kastdeur vrolijke
afkomstig van nieuw-
arten. Dat is de ruimte,
—roeder Titus, met zijn 27 jaar
i de jongste monniken in de
Kluis, helemaal zichzelf
n. Die tijdschriften dateren
periode dat Titus nog Loek
Jas, de Haagse autocoureur,
lid van het Dutch National
Team niet alleen op het
van Zandvoort maar overal
t-Europa in actie kwam en
jeroemde coureurs tot zijn
}n kon rekenen,
leeft die tijdschriften naar de
e Kluis laten komen om ze
zoeken. „Thuis hebben ze
Iets aan die autosportbladen
B kloosterbibliotheek hoef ik
imin onder te brengen. Ik ga
fom hier op zolder opslaan,"
Titus, terwijl hij me een ka-
laat zien met foto's, door
b zijn broer gemaakt op de
an. „Wat de Kennedy's be-
foor die familie heb ik nog
belangstelling. Dat blijf ik
feetje volgen," verduidelijkt
e luiden
it coureur-zijn is hij in 1970
t. „Ik was toen al een tijd niet
o gelukkig met mijn manier
ren, omdat ik was gaan inzien
de autosport alles om het ik
Je rijdt de ander zelfs het
an de ba&n als je er de kans
|gt. In de zomer van 1970 was
mijn werk in Zwitserland,
een wandeling in de bergen
ik een klokje luiden. Dat
reuze mooi en ik ben op
door Fred Lammers
zoek gegaan waar dat geluid van
daan kwam. Het bleek van een
vrouwenklooster afkomstig te zijn.
Ik heb er een poos zitten praten met
enkele bewoonsters.
Ontwikkelingshulp
Die herinnering liet me niet meer
los. Ik begon te beseffen dat ik
eigenlijk geen zak voor mijn mede
mensen deed, alleen maar met me
zelf bezig was. Ik ben nog één keer
naar Zandvoort gegaan en daar heb
ik het besluit genomen mijn leven
radicaal anders te gaan inrichten.
Eerst heb ik erover gedacht iets op
het gebied van ontwikkelingshulp
te gaan doen. Het is het klooster
geworden." Als ik Titus vraag waar
om zijn keus juist daarop is geval
len zegt hij: „Ik voelde dat ik door
monnik te worden echt iets deed,
dat ik de weg ging die God van mij
verlangde. Ik probeer sindsdien te
leven volgens het principe: jij met
een hoofdletter en ik met een Üeine
letter."
Lange aanloop
Achteraf heeft Titus begrepen dat
zijn monnik worden een lange aan
loop heeft gehad. „In de mens is
alles in de kiem aanwezig. Zo 'n
roeping komt niet uit de lucht val
len. Je wordt er door God voor klaar
gemaakt. Dat kan zijn door heel
profane dingen: een ongeluk op het
circuit, dat je aan het nadenken zet,
maar ook door mensen die je ont
moet. Iemand kan iets tegen je zeg
gen dat een appèl is op je persoon
lijk, al beseft die ander dat mogelijk
niet eens. Je krijgt pas oog voor die
dingen als je met open handen leeft.
Je moet leren openstaan voor de
ander, luisteren naar wat de ander
je te vertellen heeft. Veel mensen
leven in het grijpstadium. Ze zijn
oppervlakkig en materialistisch. Ze
hebben geen tijd om werkelijk te
leven.
Ik zeg niet dat zij daarom minder
zin, maar wel dat het mijn ervaring
is dat je dieper gaat leven, naarma
te je meer tijd voor anderen hebt. Je
moet jezelf ontdekken, naar jezelf
leren luisteren. Dat geldt voor iede
reen, niet alleen voor monniken.
Het is noodzakelijk dat je als mens
de tijd neemt om te worden ge
confronteerd met jezelf. Velen dur
ven dat niet aan."
Begrip
Nadat Loek eenmaal had besloten'
met dat coureur-zijn abrupt te stop
pen waren de reacties van zijn colle
ga's verrassend. „Zij toonden veel
begrip voor mijn standpunt. Wij
hebben fijne gesprekken met elkaar
gehad, vaak voor het eerst, want als
coureur ken je elkaar niet nader.
Thuis waren ze ook blij. Over dat
coureurschap waren ze altijd scep
tisch geweest, maar ze hebben me
nooit gekritiseerd. Als ouders ver
trouwen hebben in hun opvoeding
gaan ze hun kinderen niet achterna
zitten. Het balletje zal zijn weg wel
vinden."
Coureur of monnik is een verschil
van dag en nacht. Dat is Titus met
mij eens. „Toch is die omschakeling
niet zo verwonderlijk. Als coureur
zit je soms dagenlang in het lawaai.
Het is dan een menselijke reactie
dat je de stilte opzoekt, en die vond
ik hier in de Achelse Kluis, waar ik
vroeger in mijn racewagen, op weg
naar het zuiden, wel eens langs ben
gereden."
Door monnik te worden beperk je
je. „Intreden in een klooster bete
kent dat je je laat inbedden in een
hiërarchisch patroon, maar toch
heb ik in mijn kloosterleven tot nu
toe meer beleefd dan tevoren, om
dat je hier leeft op het scherp van
de snéde."
Pratend over zijn leven concludeert
Titus: „Ik wil iets nieuws doen, me
niet conformeren aan welke rich
ting dan ook. Ik ben tegen
groepsvorming en kerkmuren. We
hebben het als mens al moeilijk
genoeg met de navolging van Chris
tus. Daarom wil ik niets klakkeloos
overnemen, niets nadoen maar iets
origineels maken van mijn leven.
Dat wilde ik eerst in de autosport,
dat wil ik nu als monnik. Hier in dit
klooster moet mijn mens-zijn in
vervulling gaan en tot ontplooiing
komen. Hier zal het moeten gebeu
ren met vijftig medebroeders en
met mijn eigen eenzaamheid."
Kritisch
Titus vindt het belangrijk als mon
nik kritisch te zijn. „Kritiek is nut
tig. niet alleen op anderen, daar is
geen kunst aan, maar ook en vooral
op je eigen persoon. Je moet jezelf
steeds durven ondervragen: is wat
ik doe verantwoord? Het kan me
niets schelen als ik in de ogen van
anderen een mislukkeling ben. Ik
hoop dat ze later beseffen: die kerel
had toen ideeën waar toch wel iets
inzat. Hij was zijn tijd vooruit, al
leen hadden wij dat toen niet in de
gaten. Ik zeg dit voorzichtig. Je
moet zorgen niet zelfgenoegzaam te
worden."
Al heeft Titus voor het klooster
gekozen, dat wil niet zeggen dat hij
het er altijd even gemakkelijk mee
heeft die beslissing te hebben
genomen.
Ik zal je eerlijk zeggen, dat ik mo
menten heb van grote eenzaamheid
en vertwijfeling, waarin ik het niet
meer zie zitten. Het alleen zijn komt
dan enorm op me af. Dan voel ik me
opgesloten tussen vier muren en
vraag ik me af: is dit het nou, is dit
mijn leven? Soms denk ik er niet
doorheen te komen en twijfel ik aan
mijn roeping". Het alleen zijn, want
dat ben je in een klooster, ondanks
een hele communiteit om je heen, is
een zware opgave, vindt Titusj „Als
monnik kies je daarvoor. Je weet
dat dit je weg is, zoals voor een
ander zijn taak in het leven kan zijn
hoofd van een gezin met vrouw en
kinderen. Het celibaat blijft een
heel moeilijk punt. Vooral sinds er
vrouwen in de kloosters op bézoek
mogen komen is dat actueler ge
worden. Het is niet zomaar dat er zo
veel uittredingen zijn de laatste ja
ren. Monniken zijn niet van beton.
Het zijn doodgewone mensen met
hun eigen hartstochten en verlan
gens"
Dagboek
„Het kan gebeuren datje een vrouw
ontmoet, op wie je verliefd wordt.
Dan denk ik wel eens: nou is het
afgelopen. Ik pak dan mijn dag-
TITUS
celibaat een moeilijk punt
boek. Daarin schrijf ik mijn gevoe
lens op. Ik heb dat dagboek bijge
houden vanaf de eerste dag dat ik
hier kwam. Ik schrijf er ook wel
gedichten in. Die zijn echt helemaal
voor mezelf. Iedere monnik raad ik
aan een dagboek bij te houden. Het
is boeiend na een poosje weer eens
te lezen hoe je je op een bepaald
moment voelde. Je denkt dan: ik
ben er toch weer doorgekomen, ik
zit nog in mijn kamer, achter mijn
tafeltje. Als je verliefd wordt op een
meisje is dat je op zo'n ogenblik
meer waard dan een mooie pick-up
of wat dan ook. Zo is het ook met
Christus, als je voelt dat Hij de
grootste waarde is in je leven, zinkt
alles daarbij in het niet." Met zijn
mede-monniken kan Titus het goed
vinden. „Al kan ik met de ene mon
nik beter praten dan met de ander,
toch voel ik met iedereen hier een
intens broederlijke band. Je gaat
niet met z'n vijftigen in een hok
zitten zonder meer. Nauw samenle
ven van drie generaties, dat moet
en dat kan. Vooral met oude monni
ken heb ik vruchtbare contacten.
Ze denken vaak anders over de din
gen, maar ik waardeer hun milde
oordeel. Zij hebben afstand geno
men van veel zaken en zeggen wel
BERNARD
geen engelachtig leven
eens: zo dachten wij vroeger ook.
Als het erop aankomt, leven zij uit
dezelfde waarden als waarvoor ik
het klooster ben binnengestapt."
Titus staat met beide benen op de
grond en zeker niet buiten de we
reld. „Ik voel me hecht verbonden
met de mensen. Hun problemen,
waarmee ik word geconfronteerd,
zijn ook mijn problemen. Mensen
met wie ik te maken krijg blijven in
mijn gedachten. Daar bid ik voor.
Dat doe ik ook voor mijn vroegere
collega's, al zijn zij zich dat zelf niet
bewust, al zijn ze mij misschien al
lang vergeten!"
Al zegt de hele wereld: Titus je zit er
naast, toch ga ik deze weg omdat ik
weet dat het de juiste weg is."
Teken
Titus is niet de enige jonge monnik
in de Achelse Kluis. Bernard (30)
trad ruim vijf jaar geleden in. „Ik
ben in het klooster gegaan omdat ik
mijn leven niet wil verdoen met
beuzelarijen. Het leven is te belang
rijk om ermee te spelen. Ik heb
altijd intens geleefd, heel bewust de
dingen gedaan, ook mijn monnik
worden." Wat hij in het klooster
zoekt? „Ik probeer ais monnik God
te zoeken, voor andere mensen een
klein beetje teken te zijn dat Hij
bestaat." Ook Bernard is kritisch.
„Voor iemand die nu leeft kan het
niet anders dan dat je je kritisch
opstelt, als je tenminste bewust wilt
leven. Je neemt jezelf mee als je in
een klooster trekt. Vroeger was ge
zag heilig. Wij jonge monniken heb
ben leren twijfelen."
Bernard, die uit Rotterdam af
komstig is. ervaart zijn monastieke
leven als zinvol. „Het is geen engel
achtig leven. Ik ben tachtig kilo
vlees en bloed. Het monnik-zijn zie
ik echter als een boeiend avontuur.
Ik vind het nooit saai of ik nu
fruitbomen snoei, de kerkklok luid.
lees, zing, praat of bid."
Als ik Bernard de vraag voorleg of
vijf jaar kloosterleven hem heeft
veranderd is zijn reactie: „Zelf kan
ik dat moeilijk beoordelen, maar ze
zeggen de laatste tijd vaak tegen
me dat ik blijer ben geworden."
Volgende keer:
Naar nieuwe vormen
van
monastiek leven
itnze sociaal-economische redactie
IHT De Nederlands Christelijke Bond van Overheidspersoneel zal zich krachtig blijven
n tegen pogingen om het salarisbeleid van de ambtenaren en hun welvaartsvaste pensioe-
te tasten.
iderstel dat de aanvallen
itenwacht door zullen gaan.
naren hebben het tóch al zo
an en zij zijn zo gemakke-
:ken. Maar één ding is ze-
ibtenarenorganisaties zijn
aldus NCBO-vooraitter W.
gisteren op de
idsvergadering van deze
enbond in Utrecht.
Isvoorzitter wees erop dat
van het salarisbeleid voor
en en de vermindering van
ioenaanspraken in ogen van
indermiddelen zijn die moe
ien aangewend om de finan-
li het rijk weer op peil te
en tevens gezonde verhou-
scheppen in het bedrijfsle-
ringa gaf toe dat er een sa
vend inkomensbeleid moet
Nederland. „Indien men
|U in slaagt", zei hij, „is het
onjuist om een groep die
felijk te pakken is, zoals het
Ispersoneel, maar vast voor-
hten lopen in een gelegen-
heidsbeleid. Daartegen zullen wij ons
ten sterkste verzetten".
Hij zei dat het overheidspersoneel
wat de salarissen betreft niet op kop
loopt, maar slechts navolger is van de
loon- en salarisontwikkeling in het
particuliere bedrijfsleven. Wat daar
gebeurt is volgens hem slechts een
minimale vertaling. Want het betreft
uitsluitend de lonen in de cao's van
tienduizend en meer werknemers.
Dat zijn in veel gevallen minimumlo
nen, zonder allerlei toeslagen en bij
zondere vergoedingen die naast de
cao worden toegekend. Tussen de
cao-lonen en de werkelijk verdiende
lonen is dus een aanmerkelijk ver
schil.
„Hoe men van politieke en andere
zijde kan beweren dat men nog onder
de cao-lonen kan gaan zitten is mij
een raadsel", aldus de heer Wieringa.
„Of men praat over zaken waar men
geen verstand van heeft, of men wil
per se op de bezuinigingstoer".
Trendbeleid
„Indien men van oordeel is dat het
salarisbeleid, het zogenaamde
trendbeleid, te veel oplevert, moet
men niet de gevolgen trachten te
bestrijden, maar de oorzaken wegne
men", merkte hij op. „De ambtena-
ADVERTENTIE
Voorzitter YV. Wieringa van de
Christelijke Bond van Over
heidspersoneel: groep ambtena
ren krijgen niets meer en ook niets ren die makkelijk te pakken is,
minder dan de ontwikkeling van de niet voorop laten lopen,
cao-lonen in de particuliere sector.
Het enige verschil is dat de ambtena- sen, zowel bij de overheid als bij de
ren het later krijgen". particuliere gezondheids- en wei-
De NCBO-voorzitter gaf toe dat er zijnszorg.
aan de huidige trendberekening wel Walvaortcvoct
technische onvolkomenheden kle- lav*t»i
ven. die om bijstelling vragen. Die
bijstelling zal voor de schatkist wel
geld opleveren en Wieringa deed de
suggestie dat geld te gebruiken voor
het scheppen van meer arbeidsplaat-
AOVERTENTIE
HO
:e soc.-economische redactie
HT De vijf samenwerken-
rales van overheidspersoneel
lat de overheid als grootste
ifster een groot aantal maat-
treft om de jeugdwerkloos-
nig te dringen. Ze hebben
De Gaay Fortman van bin-
se zaken gevraagd de ar-
lverkorting voor ambtena-
60 jaar en ouder uit te brei-
m geen mensen in dienst te
■of te houden die ouder zijn
^jaar.
de voorzitter van de Neder-
^hristelijke Bond van Over-
(■rsoneel (NCBO) willen de
ook uitstel van reorganisa-
zouden leiden tot verminde-
het aantal arbeidsplaatsen,
afl^matisering moet het aspect
werkgelegenheid bekeken
^jzal soepelheid moeten wor-
on acht bij het vaststellen van
ge 'laatsen. De vijf centrales
o< de minister gevraagd deze
t* zo snel mogelijk aan de orde
lh£n in het centraal georgani-
verleg. De heer Wieringa te-
23 erbij aan dat ook de lagere
7i en zoals gemeenten en pro-
*de personeelsnormen soepel
moeten hanteren.
Over de pensioenen zei de heer Wie
ringa dat niet alleen de ambtenaren,
maar ook de werknemers in de sec
toren van het bijzonder onderwijs,
energiebedrijven, gezondheids- en
welzijnszorg welvaartsvaste pensioe
nen hebben en dat hét dus om zeer
grote groepen gaat. De welvaartsvas
te pensioenen volgen de ontwikke
ling van de lonen. Hijlvond het een
merkwaardige gedach&nkronkel om
in deze tijd van neergaande con
junctuur te pleiten voor waardevaste
pensioenen, die niet de loon- maar de
prijsontwikkeling volgen. „Als dat
vandaag de dag zou gebeuren dan
een uitgave van 4.5 miljoen gulden zouden de pensioenen meer omhoog
voor het overkappen van het vijftig gaan", zo stelde hij.
meter openluchtbad van het plaatse- De heer Wieringa vroeg zich ten slot-
lijke sportcentrum,, de Vallei". Het te af of een vermindering van de
wordt een verschuifbare overkap- pensioenaanspraken voor het over-
VEENENDAAL De gemeenteraad
van het Utrechtse Veenendaal is
dinsdagavond akkoord gegaan met
"In m'n eentje
had ik die haan nooit gevonden."
Irma Platerink (27) uit
Bremen heeft een charmant
accent, maar spreekt inmiddels
al aardig Nederlands. Getrouwd
met een Nederlander woont ze
nu sinds een halfjaar in
Amsterdam.
Via Randstad kwam ze als
typiste op een gezellig kantoor
en ze is blij op deze wijze
opgenomen te zijn in het
arbeidsproces.
"Je raakt veel sneller
ingeburgerd als je werkt."
En: "Ik heb nu de kans om
wat ervaring op te doen en me
een beetje te oriënteren."
Als uitzendkracht heb je die
flexibiliteit. Terwijl die toch
omgeven is door een stevig
aantal zekerheden. En dat is
goed. Op het loon worden
namelijk premies voor sociale
voorzieningen ingehouden.
Daarnaast betaalt het
uitzendbureau het werkgevers
aandeel in de sociale
verzekeringspremies, zodat de
Een stukje informatie
over motieven en mogelijkheden van mensen
die tijdelijk werk ambiëren.
uitzendkracht recht heeft op
uitkeringen opgrond van de
kinderbijslag-en ziekenfonds
wet, wettelijke uitkering bij
ziekte en ongeval. En het
reserveert voor doorbetaling
van vakantiedagen 1 :h dag
per gewerkte maand),
feestdagen en vakantiegeld.
Wat niet iedereen weet, is dat er
een CAO is voor de
administratieve sektor en dat
uitzendkrachten - net als andere
werknemers - aanspraak
kunnen maken op een
WW-uitkering.
Uitzenden.
Waar naartoe en waarom
Eerst even dit: het
bedrijfsleven heeft vertrouwen
in Randstad. Randstad heeft er
een kontinue en prettige relatie
mee. Dat is zo gegroeid. Door
extra aandacht. Dooreen
aandachtige selektie. Door
aandachtig luisteren. Door
samenspel.
Er blijven nu eenmaal altijd
pieken: plotseling ontvangen
grote orders, die binnen een
week afgehandeld moeten zijn;
onverwachte situaties die om
een parate oplossing vragen.
Overheid en bedrijfsleven
moeten soms snel kunnen
reageren.
De intercedente.
Medewerkster van
Randstad, speelt daar een vitale
rol in.
Kitty Logemann van de
vestiging Hoofdweg in
Amsterdam:
"Ik ben zelf sekretaresse
geweest en informatrice in
Zwitserland, voor ik bij
Randstad in vaste dienst
kwam."
Kitty's opleiding intern is er
op gericht geweest, te
ontdekken wat mensen graag
willen. Te zien of ze het
aankunnen en ze te begeleiden.
"Zowel de uitzendkracht als de
opdrachtgever moet op je terug
kunnen vallen", zegt ze.
Een veeleisende, moeilijke job.
Rahdstad werkt
ping van een uniek systeem dat nog
niet eerder in Nederland is toege
past. Er zijn in ons land wel syste
men in gebruik waarbij bijvoorbeeld
daken opengedraaid kunnen worden
of een middengedeelte van een bad
vrijkomt. De overkapping die in Vee
nendaal wordt aangebracht bestaat
uit drie delen die in zijn geheel, dak
en zijwanden van het bad kan wor
den geschoven. In opengeschoven
toestand is het een geheel vrij open
luchtbad. De overkapping staat dan
ineengeschoven naast het bad ge
parkeerd. In september van dit jaar
wordt met de bouw begonnen. In mei
1977 moet het klaar zijn.
heidspersoneel zou kunnen leiden tot
een belangrijke verbetering van de
pensioenafspraken van grote groe
pen werknemers in andere sectoren.
Alle plannen op dit gebied hebben
tot nu toe schipbreuk geleden. „Men
heeft in de jaren waarin het in het
bedrijfsleven goed ging, nimmer het
gezegde van Luther toegepast, dat de
gespaarde penning meer is dan de
verdiende penning. En daarom mag
men vandaag niet met jaloerse ogen
kijken naar hetgeen in tientallen ja
ren werd opgebouwd in een goede
pensioenregeling voor het overheids
personeel". aldus NCBO-vooizitter
Wieringa.
VALUTADROP
de echte ouderwetse drop met de
ri|ke smaak van vroeger
Zout en zoet tegelijk. Van allebei
evenveel. Da s dus dubbel lekker'
11 smaken
Van een verslaggever
DEN HAAG In hei westen, vooral aan de kust en in de drie grote steden, zijn
vrijwel alle bedden voor Pasen besproken. Zelfs de voorraad bedden bij
particulieren is tot een minimum geslonken. Het nationaal bureau voor toerisme
raadt iedereen, die nog geen logies heeft besproken en van plan was naar
West-Nederland te gaan, dringend aan zich eerst bij de VW's op de hoogte te
stellen omtrent logiesmogelijkheden.
UTRECHT De vakbonden en de
directie van Eurochoc in Breda
hebben overeenstemming bereikt
over een sociaal plan voor 23 van de
ongeveer 120 werknemers van het
bedrijf, die moeten afvloeien.
Eurochoc zal volgend Jaar verhuizen
naar een nieuw pand op hêt indus
trieterrein van Breda, waar de pro-
duktie op beperkte schaal zal wor
den voortgezet. Als gevolg daarvan
zullen in de loop van dit jaar nog
eens ongeveer 30 werknemers vla
natuurlijk verloop afvloeien, waar
door het definitieve werknemersbe
stand op ongeveer 65 komt.
Dit heeft districtsbestuurder Ben
Leferink van de voedingsbond NKV
mede namens de voedingsbond NW
meegedeeld. Volgens hem is het oor
spronkelijke plan. dat Eurochoc (het
enige produktiebedrijf van Kwatta)
zou worden overgenomen door Ja-
min in OosterhouL, van Ue oaan. Wel
bestaat de mogelijkheid, dat Jamin
na verloop van tijd enige produktie-
pakketten zal overnemen. In ieder
geval hebben de bonden de garantie
gekregen, dat de komende drie jaar
geen ontslagen zullen vallen onder
de 65 overblijvende werknemers, die
in het nieuwe pand komen te
werken.
De snelle stijging van de kosten,
gezien tegen de in het geding zijnde
commerciële risico's, vraagt om een
andere mate van benadering. De ma
te. waarin de Groep in de kernener
giesector betrokken blijft is onder
werp van zorgvuldige bestudering.
„We hebben onze kennis en vaardig
heid op dit gebied en als er verande
ring in de situatie komt. zijn we in
staat om mee te doen."
De Groep onderhandelt momenteel
met een lokale partner in Saoedi-
Arablé over de bouw van een grote
raffinaderij aldaar. Verder wil Shell
OU in dat land meedoen met de
bouw van een grote chemische fa
briek. In het Canadese teerzandpro
ject acht de Groep geen kansen meer
aanwezig. Dit project is nl. veel te
duur gebleken.
Ondanks de vele veranderingen in
de oliewereld, ziet de Groep dit jaar
en volgende Jaren met vertrouwen
tegemoet. De eerste maanden van
het lopende jaar hebben betere re
sultaten opgeleverd.
„Duidelijk is", zo zegt president
directeur Wagner, „dat de voorzie
ning in de wereldenergiebehoefte
grote inspanningen en veel geld zal
blijven vergen. De Groep is ervan
overtuigd, dat zij hierbij een vol
waardige rol zal kunnen vervullen
mits van overheidswege een beleid
wordt gevoerd dat grote investerin
gen verantwoord maakt."
r