Show in Mickery: boksen tegen een ei Het aantal kinderloze echtparen groeit sterk Peek Cloppenburg Uitspraak over 14 dagen trekt vertekend beeld over rechtspraak recht 179, Goede film met veel discussiestof Resultaten universitair onderzoek: Passie-muziek DONDERDAG 8 APRIL 1976 BINNENLAND TROUW/KWARTET door Piet Hagen Nederlandse scholieren weten dankzij Amerikaanse televisie series misschien meer over de Amerikaanse rechtspraak dan over het doen en laten van vrouwe Justitia in eigen land. En zelfs die kennis van de Amerikaanse rechtspleging is gebrekkig, want slechts een minderheid van alle rechtszaken in Amerika komt voor een jury. Televisiestrafzaken altijd wel. Alleen al om dit vertekende beeld wat recht te trekken is het goed dat het ministerie van justitie de film „Uitspraak over 14 dagen'' heeft la ten maken. Een uitstekende film die in combinatie met het bijbehorend boekje (geschreven door mevrouw T. Faber-de Heer, voorlichtster van Jus titie in Den Haag en soms in Wijster) heel wat discussiestof kan opleveren in een groep scholieren of werkende jongeren. Een wat driftige jonge autobes tuurder (gespeeld door Jan Winter) van een bedrijf dat pijlsnelle service belooft, ergert zich in het verkeer aan een wat oudere man (Jaap van der Merwe) die hem niet snel genoeg rijdt. Bij een weer net niet gehaald stoplicht springt de jongen uit zijn bestelwagen en verkoopt de zon dagsrijder in de auto voor hem twee fikse dreunen. Daarmee heeft Jan Winter zichzelf de rol van verdachte toebedeeld. Van der Merwe mag slachtoffer spelen. Een cassière van een belendende supermarkt heeft het zien gebeuren en is getuige. Margriet de Groot treedt op als advocaat en Jaap Hoogstra presideert de rechtbank. Een eenvoudig misdrijf dat alleen dankzij de tweede klap op het hoofd van het slachtoffer behandeling door een meervoudige kamer rechtvaar digt. Als het bij een klap gebleven was zou de zaak voor de .antonrech- ter gekomen zijn, en dat was niet zo spectaculair geweest. Gelukkig heeft zich geen botsing voorgedaan, want blikschade zou de zaak node loos ingewikkeld gemaakt hebben, legt producer Hans Frankfurter van Pan Films ons uit. Relativerend In de film zitten verschillende ele menten die de rechtspraak een tik- Beeld uit „Uitspraak over 14 dagen' keltje relativeren. In het begin spe len poppen het spel van aanklacht, verdediging en veroordeling. Als de rechter per auto arriveert, vraagt de commentator langs zijn neus weg of die rechter ook wel eens vergeet hoe een heer in het verkeer zich ge draagt. De advocate zien we bepein zen welk verhaal het meeste indruk op de rechtbank zal maken. En als ze aan het eind van de film haar bef aftrekt is dat een veelbetekend ge baar. Er zijn ook wel momenten waa- r-aan jeugdige kijkers vragen kun nen vastknopen over de maatschap pelijke context van de rechtspraak. De jonge verdachte wordt alsmaar door zijn baas opgejaagd tot sneller werken en dus ook tot roekelozer verkeersgedrag. De baas blijft bui ten schot, maar de jongen hoort veertien dagen onvoorwaardelijk te gen zich eisen. Ook de uitspraak geeft te denken: een voorwaardelijke gevangenisstraf (als je het weer doet, ga je wel de bak in) en een schade vergoeding, te betalen aan het slach toffer. Dat laatste element is nog tamelijk ongewoon. Het is een prima aangevertje voor eén discussie over de vraag waartoe wij eigenlijk straf fen. Om het rechtsgevoel van de ge middelde staatsburger te bevredi gen, om de verdachte te pakken, of misschien ook om menselijke ver houdingen te repareren? UTRECHT Gezinnen worden nog steeds kleiner, kinderloze echtparen nemen in aantal toe, geboorteregeling wordt vrij algemeen, en de grote gezinnen raken uit de mode. Het percentage kinderloze gezinnen is het grootst in gevallen dat de vrouw een universitaire opleiding heef! gehad, een hogere beroepsopleiding of in gevallen waarin ze een baan heeft. Deze tendens blijkt uit een univer sitair onderzoek waarvan de resul taten gisteren bekend zijn gewor den. Het krijgen van het eerste kind blijkt steeds verder te worden opge schoven, maar in hoeverre van dit uitstel afstel komt, zal nog nader moeten worden onderzocht. Er zijn duidelijke kenteringsverschijnse len. Zo kreeg van de echtparen die in 1958 trouwden ruim de helft bin nen een jaar het eerste kind. Voor de in '73 gesloten huwelijken geldt dit nog maar voor twintig procent. Die vertraging in de gezinsopbouw lijkt vrij algemeen te worden. Eerst beroep De onderzoekers zeggen dat dit ef fect wordt versterkt door de voor keur van een toenemend aantal vrouwen om na hun huwelijk eerst nog een paar jaar een beroep uit te oefenen. In de jaren 1971-1973 zijn de sociale verschillen erg opvallend geworden. Op het moment van het onderzoek was van de vrouwen met de hoogste opleidingen nog 67 pro cent kinderloos tegen een gemid delde van 48 procent voor alle in die periode gesloten huwelijken. Groter nog was het verschil tussen werkende en niet-werkende vrou wen. Van de eerste groep had 84 procent in '75 nog geen kinderen en van de tweede groep (de niet- werkenden) 22 procent. De voorkeur voor een groot gezin (met vier of meer kinderen) blijkt ook relaties te hebben met de socia le omstandigheden. Bij de oudere huwelijksgeneraties (onderzocht werden de jaren '63-64) blijkt het grote gezin hoofdzakelijk voor te komen bij vrouwen die niet meer in een beroep werkzaam waren of die alleen lagere school hadden. Daar naast springen de gereformeerden er uit met een voorkeur voor het grote gezin. Het proces van ge zinsvorming speelt zich vrijwel ge heel in de eerste twaalf jaar van het huwelijk af. Van de vrouwen die in '63 trouwden noemde b.v. 94 pro cent het gezin voltooid. Voor huwe lijken die nog maar vijf jaar beston den was dit percentage (voltooid gezin) al veertig. Het gewenste kindertal is sedert 1969 sterk gedaald. Het onderzoek wijst uit dat het gro te gezin verder in betekenis zal af nemen. Van de in '63 gehuwde vrou wen wil zestien procent nog een gezin met vier of meer kinderen. Dat percentage is in '73 gedaald tot negen. Anticonceptie wordt de laatste tijd ook anders toegepast dan b.v. in de jaren zestig. Toen werd het in hoofdzaak toegepast om ongewenste zwangerschap te voorkomen. De latere huwelijks generaties C71-'73) passen anticon ceptie direct toe. Van de in '71 tot '73 gesloten huwelijken tachtig pro cent. Aan anticonceptie wordt het minst gedaan door vrouwen met uitsluitend lagere school (67 pro cent) en vrouwen die niet van plan zijn een beroep uit te oefenen (70 procent) en het meest door onker- kelijken (82 procent) of door vrou wen met tenminste een middelbare opleiding (83 procent). Het onderzoek is uitgevoerd door het Nederlands interuniversitair de mografisch instituut, in samenwer king met het sociologisch instituut van de rijksuniversiteit in Utrecht. De bokser in show 63 van The People Show uit Londen. door André Rutten AMSTERDAM De People Show uit Londen bestaat even lang als Mickery en is daar nu op haar jaarlijkse bezoek met „Show no. 65" in de kleine zaal boven, deze week om half negen, volgende week om 10 uur en nog weer een week later op tournee langs het Mickery-circuit. Eigenlijk zit je met z'n allen in een knusse tig opgedirkte kamer, maar dat merk je pas als er wat lampjes gaan branden, en wat er allemaal gebeurt hoort er feitenlljk helemaal niet thuis. Er is bijvoorbeeld een bokswedstrijd van één bokser tegen een hardgekookt ei. dat midden op een tafel staat en dat hij na veel moeite aan gruzelementen slaat. Een showachtig uitgedoste man gaat dan aantafel zitten, diet een servet voor, neemt het brokje ei, doet daar zout op en eethet op. Hij wordt ver jaagd door een meisje, dat uitgedost is als een revue-meisje dat de ver schillende nummers aankondigt. Met het ritueel, waarmee een goochelaar zijn trucs uitvoert, onthult zij een groter el. waartegen de bokser op nieuw te keer gaat, maar dit keer wordt hij gevloerd. Dan wordt de tafel gedekt met een groot laken, er verschijnen cornflakes, sinaasappe- lensap. melk. yoghurt, de bkser en zijn helper gaan ontbijten. Achter hun rug is een gordijn weggeschoven, er staat een groepje artiesten voor een kermistent, er wordt ontzettend hard muziek gemaakt En zo nog van alles meer. Niets hoort eigenlijk bij elkaar, alles gaat anders dan je zou verwachten, het strijkt Je tegen de haren in. het is niet leuk. wel gek en vooral vreemd. Het duurt een uur. Als het langer had aangehouden, zou Je gedacht hebben dat je gek werd. EDAM, zondag 11 april, R.K. Kerk 19.00 uur, gedeelten uit de Matthaeus Passion. Gemengde Zangvereniging Edam en Parochie- koor St. Nicolaaskerk, Fons van Zijl, Sija Huurdeman. Orgel: Bas v.d. Hart, dirigent Lodi Huider. NOORDWIJK-BINNEN. dinsdag 13 april, Grote Kerk 20.00 uur, Lukas Passion. Chr. Gemengd koor Canta te Dominus Noordwijk, Hallelujah Katwijk. Dorith Preijde. Cecile v.d. Hagen, Johan Kramer. Fons Brak- kee, Henk v.d. Brink, Jules Hommes. Haags begeleidingsorkest, dirigent Jan Admiraal. AMSTERDAM, vrijdag 16 april. Westerkerk 19.30 uur, Johannes Pas sion. Westerkerkkoor. Marius van Altena, Herman Schey, Karin Ostar, Tine Appelman. Gerard Honig. Hans Zomer. Bachorkest. dirigent Siinon C. Jansen. NAARDEN, donderdag 15 april 19.00 uur, vrijdag 16 april 10.30 uur, zater dag 17 april 14.00 uur Grote Kerk. Mathaeus Passion. Ned. Bachvereni- ging, Kurt Equiluz, Peter v.d. Bilt. Barbara Hoene. Kevin Smith. Anton Trommelen. Max van Egmond. Resi dentie Orkest, dirigent Charles de Wolff. Het pak'76. Bij P&C. Dick Holthaus ontwerpt voor de Personality Collection: Het pak '76 met ticketzakje en sierstiksels. Het pak '76 in composé. Wol/polyester. Kenmerkend voor dit pak zijn de In grijze ruit en pied de poule, opgesneden revers. Raf blauw. 298, Kenmerkend voor dit pak is het afwijkende dessin van het vest. Kombinatie '76: Gabardine blazer. Wol/polyester. Marine. Broek met jukstuk. Wol/polyester. In beige, grijs en blauw. 79.50

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1976 | | pagina 8