De Prins der Nederlanden
was nooit slechts ornament
dichtbij
-•imentaar De Lockheed-affaire en prins Bernhard(5)
p? iwerkloosheid
a"lARTTAFEL(l)
"^rttafel (2)
het weer
Verandering komt
opbellen blijkt soms moeilijk
grapje
wanbeheer
vogelvriend
joker
3TE1
AG 24 MAART 1976
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 5
ieid is altijd erg, maar sommi-
n van werkloosheid zijn wel
schrijnend. Tot die categorie
cr de jeugdwerkloosheid. Het
om jonge mensen, van wie we
jn te zeggen dat het leven voor
4-L ligt. Vergeet het maar, eind
-^p laren negentig duizend jonge-
r de 25 jaar werkloos.
j—L c week verschenen notitie van
te \v 'rs van soc'a'e zaken en onder-
arg\ 1 het perspectief voor school-
ehefl uiterst somber genoemd. Het
de rinig toe of je nu op een lagere
c school of op een gymnasium
hebt, de kans dat je je be-
het ière a,s werkloze moet begin-
klet or alle groepen jongeren aan-
gro
oosheid neemt onder jeugdi-
er toe dan bij volwassenen,
die eenmaal een baan hebben
et zo maar kwijt, jongeren kun
aan de dijk laten staan. Geen
of regering kën een bedrijf
meer jongeren in dienst te
iet gevolg is dat nu al vier op de
lozen jonger zijn dan 25 jaar.
/ma.js omringende landen zien we
22. verschijnsel. Ook daar groeit
-erkloosheid sneller dan de
werkloosheid; ook daar
gemiddelde duur dat een jon-
irkloos blijft steeds langer.
België, West-Duitsland en
hebben samen bijna een mil-
;e werklozen.
ing heeft wel het een en ander
>m dit kwaad te bestrijden,
ir is de leerplicht met een jaar
Süi de gedeeltelijke leerplicht
Tentienjarigen die dit jaar zou
gevoerd is uitgesteld, er be
lingen (van beperkte omvang
om arbeidsplaatsen voor
te subsidiëren. Met iets meer
leit kunnen waarschijnlijk nog
maatregelen bedacht worden,
ioelaas bieden. Maar daarnaast
igrijpendcr maatregelen nodig
Het toekomstbeeld vari jongeren
VJeren.
moet zijn dat de naar
ig tamelijk rechteloze en
jeugd niet onevenredig zwaar
W i wordt door de werkloosheid.
Hen of andere manier moeten
jen bedrijfsleven zorgen dat
jsoneelsbestand regelmatig ver-
jordt. Als dan uit twee of meer
het ergste gekozen moet wor-
let de voorkeur gegeven worden
---■{jwillige) vroegtijdige pensione-
l ouderen boven (onvrijwillige)
e werkloosheid van jongeren.
nrfia^sen na een arbeidszaam leven
echt komen in bejaardentehui-
r ze een goed verzorgd, maar
afhankelijk leven moeten gaan
*"9 genoegzaam bekend. De afge-
ierub)ren heeft een reeks conflicten
bejaarden en hun verzorgers,
of besturen de publiciteit ge-
l een aantal gevallen namen opa
het eenvoudig niet dat ze in die
werden aangesproken,
laarom een voortreffelijk idee
rie samenwerkende bonden van
ispersoneel om nu eindelijk
oluut een goede regeling van de
voor bewoners en personeelsle-
tejaardentehuizen te eisen. De
Willen dat er bewonerscommis-
indernemingsraden in alle instel-
bmen en dat er in de stichtings-
I vertegenwoordigers van bewo-
pcrsoncelsleden zullen worden
Hen.
er klinkt dat allemaal heel mooi.
Sen schrijven ook nadrukkelijk
I tegenstelling tot de werkgevers
j zeggen de échte democratie
n. Maar wie nu eens goed kijkt
invloed van de bewoners op het
!l, de directie en het bestuur,
die échte democratie nog niet
ano^erug. De bewonerscommissie is
lelijk een adviserend lichaam,
lemingsraad is te vaak gereser-
het personeel en in het
mogen zij vrijwel nooit zelf
kernen. Er moeten buiten het
Intehuis vertrouwensmannen
igezocht.
ghi een groepje bejaarden straks
cell et licht boven de biljarttafel wat
er oet aanblijven, mogen ze via de
commissie een advies uitbren-
de directie. Wanneer de zaak
.lak loop!, wordt het bestuur
teld. Daar zullen hun vertegen-
:rs vakbondsbestuurders bij-
*''gd tezamen met de andere
ers dan uitmaken of ze de hele
a >gen doorbiljarten of dat ze toch
laar bed moeten,
bonden met veel tam tam de
ts' ers ..schijndemocratie" verwij-
dit land geoorloofd. Maar dat ze
lp^ r deze ..schijndemocratie" een
tj uttelend getrapt systeem zetten.
c pmerkelijk. Een lichtpunt is dat
vh irden zich zelf nog mogen uit-
org over de vraag of zij ook vinden
ii ezeggenschap moet worden be
nd >t het kiezen van een andere
latlende mandarijn. In ieder geval
ol icht boven die biljarttafel voor
al uit blijven.
door Huib Goudriaan
AMSTERDAM „Hoewel zijn opleiding rechten was, werd hij
gefascineerd door de industrie en de financieel-economische
wereld en hij dacht dat op dit terrein zijn talenten lagen." Dit
vertelt Alden Hatch, de officiële biograaf van prins Bernhard,
over de ambities van de jonge prins Bernhard Zur Lippe-
Biesterfeld. De wens van de prins om een positie in het bedrijfsle
ven op te bouwen, werd doorkruist; hij huwde in 1937 met de
toekomstige koningin van een constitutionele monarchie. Niette
min probeerde hij binnen zijn begrensde mogelijkheden actief te
blijven in het economische leven. Ook liet hij vaak merken als
prins toch mens onder de mensen te willen zijn. Zo zei hij in 1962:
„Iets wat ik verafschuw is de verheven terminologie, die de pers
meent te moeten gebruiken als het over ons gaat woorden, die
de indruk wekken dat wij geen gewone mensen zouden zijn. De
Koningin loopt niet, ze schrijdtze stapt niet uit haar auto, ze
verlaat de hofauto
Bij het streven zichzelf te kunnen
blijven, moet de prins der Neder
landen zich bewust zijn geweest van
de smalle marges, van de geringe
speelruimte als echtgenoot van de
Koningin. „De Prins moet", zo bena
drukte dr. W. Drees in 1954 tegeno
ver de Eerste Kamer, „voorzichtiger
zijn dan een gewoon mens, hoewel de
ministers niet dezelfde verantwoor
delijkheid dragen voor hetgeen de
prins zegt, als voor de Koningin". De
staatsrechtsgeleerde Van Raalte
schrijft in zijn studie over het Ko
ninklijk Huis: „Het lidmaatschap
van het Koninklijk Huis doet hem
een plaats innemen, die aanvaarding
van particuliere functies uitsluit". In
1948 krijgt de Prins op verzoek
van de industrieel dr. F. H. Fentener
van Vlissingen een aantal com
missariaten. wat de regering goed
keurt omdat het .commissariaten
van staatsbedrijven zijn. Als de prins
in 1958 een commissariaat van de
Steenkolen Handels Vereniging aan
vaardt, wijst de regering hem er dan
ook op dat dit niet mogelijk is.
De naam van prins Bernhard is nu
door de Lockheed-affaire zijn vele
relaties met de grote zakenwereld
meer op de voorgrond zijn gekomen
de laatste tijd verbonden met het
begrip „zakenprins". De prins heeft
vorige week dinsdag terloops aange
duid de mogelijke complicaties van
deze positie te beseffen. In een praat
je voor studenten van de Rotterdam
se Erasmus-universiteit over zijn rei
zen voor het Wereld Natuur Fonds in
1975 zei hij tevens voor de Neder
landse industrie op stap te zijn ge
weest, maar: „Op verzoek van de
regering".
Geen ornament
Nederland kón weten, dat de prins
nooit alleen maar ornament heeft
willen zijn en dat ook nooit is ge
weest. In een van de eerste naoorlog
se publikaties over prins Bernhard,
in het in 1951 verschenen boek „On
ze prins" van dr J. Waterink, schrijft
deze:de prins gaat zich meer en
meer sinds 1948 concentreren
op het economische leven. De rege
ring, zijn begaafheden op dit terrein
onderkennend, verleent hiertoe
gaarne haar medewerking." Wate
rink vervolgt: „De prins wordt com
missaris van de KLM waar zijn
grote deskundigheid op
luchtvaartgebied tot haar recht kan
komen commissaris van de Hoog
ovens, beschermheer van de Stoom
vaart Maatschappij Nederland, cu
rator van het Nederlands Econo
misch Instituut. Hij is reeds konink
lijk commissaris van de Koninklijke
Jaarbeurs en bijzonder commissaris
van de Herstelbank. Dit zijn geen
formele functies zonder inhoud. Er
moet voor gewerkt worden en er
wórdt voor gewerkt. Geleidelijk
wordt in de kringen van het be
drijfsleven meer algemeen bekend,
Dit is het vijfde artikel in een
serie over de ontwikkelin
gen om de Lockheed-affaire.
Voorafgaande artikelen ver
schenen op 5, 6, 9 en 12
maart.
Kort na zijn komst naar Nederland was prins Bernhard al actief:
deze foto, genomen in oktober 1936, toont hem in zijn werkkamer bij
de Nederlandse Handelmaatschappij
dat de prins iets weet en iets kan,"
aldus Waterink.
Regering en bedrijfsleven in die da
gen trekken hun conclusies en met
de eerste reis van de prins als good-
will-ambassadeur in 1950, wordt de
basis gelegd voor zijn latere imago
van zakenprins. Bovendien vraagt
hij volgens Alden Hatch in de
biografie over de prins na deze
eerste reis naar Zuid-Amerika zelf
aan de minister van financiën of het
geen goed idee is Zuid-Amerika nog
eens te bezoeken om te „kijken of er
geen zaken kunnen worden gedaan".
„Hoewel prof. Lieftinck een uitge
sproken voorstander is van de
constitutionele monarchie en de ko
ninklijke familie niet bij de politiek
wilde betrekken, gaat hij akkoord
met dit voorstel van de prins," aldus
Hatch.
Invloedrijk
Tien jaar later, in 1960, wordt prins
Bernhard door het Amerikaanse
blad Fortune geroemd als „de meest
invloedrijke prins van zijn tijd, er
varen in diplomatieke en militaire
aangelegenheden en in het zakenle
ven." Het artikel in Fortune wordt in
het Nederland van net-na-de-
wederopbouw nog in de ban van de
drift tot industrialiseren, met vol
doening geciteerd. In de VIP-kamer
van Schiphol geeft de prins in die
jaren een toelichting op zijn reizen.
Na een reis in Mexico in 1960: „Ver
scheidene Nederlandse bedrijven
hebben mij van tevoren ingelicht; ze
hebben mij op de hoogte gesteld van
de lopende transacties, van plannen.
Dat gaf mij de gelegenheid bij de
betrokken Mexicaanse autoriteiten
de aandacht op Nederlandse belan
gen te vestigen."
De prins heeft zichzelf op deze reizen
weieens getypeerd als een
„boodschappenjongen." Een zaken
man die hem van nabij aan het werk
heeft gezien, zegt: De prins begreep
heel goed dat het gebruiken van zijn
persoonlijke contacten als prins der
Nederlanden de goeie methode was
met glamour en charme iets voor ons
land te doen. Wie deze zakenman
vraagt of de prins zelf ook tot bepaal
de akkoorden komt, krijgt als
antwoord: Het is altijd moeilijk pre
cies te vertellen hoe een contract of
zelfs akkoord met politieke kanten
tot stand komt en „public relations"
of het verkopen van iets, is niet altijd
tastbaar.
De inzet van de prins was voor ons
land in ieder geval van onschatbare
beiekenis en hij heeft er nooit een
cent voor gekregen'.' Prins Bernhard
antwoordde in 1962 op een vraag van
het Algemeen Handelsblad naar zijn
commissariaten: „De tantièmes die
aan mij worden uitgekeerd (van de
commissariaten, red.) gaan op een
speciale rekening, die bestemd is
voor liefdadigheid."
„Te eerlijk"
Welke persoonlijkheid gaat er schuil
achter het beeld, dat de openbare
mening zich heeft gevormd van de
man, die door het dagblad Herald
Tribune wordt omgeschreven als ie
mand, die „de juiste deuren kan ope
nen. omdat iedereen een prins wil
ontmoeten?" „Om een goed oordeel
te hebben over een mens, moet men
zich eerst een oordeel vormen over
zijn persoonlijkheidsstructuur en
karakter," meent mr. J. Meynen, die
de prins goed kent. Mr. Meynen is
stafofficier geweest van de prins in
1944-'45, is voormalig lid van de ille
gale O.D., is Qud-minister van oorlog
(mei '45-juli '46), ex-president
directeur van AKZO, ex-president-
commisaris van de AMRO-bank en
heeft van 1960 tot 1972 deelgenomen
aan de door de prins geleide Bilder-
berg-conferenties, waarvan hij te
vens lange tijd thesaurier-generaal
(„penningmeester") was.
Mr. Meynen: „De prins is een dyna
mische, energieke en intelligente
persoonlijkheid. Hij is eerlijk, gaat
recht door zee en is trouw aan zijn
vrienden tot het uiterste. Hij geeft
weieens vertrouwen aan mensen, die
dat eigenlijk niet verdienen." Prof.
dr. Waterink schrijft over de
jeugdvrienden van de prins: „Uitein
delijk zijn.de meeste personen,
waarmede de prins bevriend was,
hem tegengevallen, bitter tegenge
vallen zelfs."
Woordkeus
Dr. L. de Jong vertelt in zijn eerste
deel van „Het Koninkrijk der Neder
landen in de Tweede Wereldoorlog"
dat de prins erkent een „zeker arge
loos vertrouwen in de menselijke na
tuur te hebben en een neigingv tot
lichtzinnige roekeloosheid." Deze
roekeloosheid speelt de prins kenne
lijk ook weieens parten bij zijn
woordkeus, waardoor de indruk
wordt gewekt dat hij lak heeft aan
de hele wereld, hoewel dit trekje ook
als een afkeer van huichelarij kan
worden getypeerd. In de jaren vijftig
wil iemand hem uitleggen, waarom
op een bepaalde plaats een weg
wordt aangelegd, terwijl de prins dit
al langer weet. „Zeg, je moet gaan
verhuren bij (reisbureau) Cook", rea
geert prins Bernhard bruusk. In
1963, bij zijn terugkeer van een reis
door de Verenigde Staten weigert hij
op Schiphol de pers te woord te
staan (door een misverstand had een
ambtenaar van buitenlandse zaken
ten onrechte getelegrafeerd, dat de
prins een verklaring zou afleggen).
Mr. Meynen: „De prins is een dyna
mische, energieke en intelligente
persoonlijkheid. Hij is eerlijk, gaat
recht door zee en is trouw aan zijn
vrienden tot het uiterste. Hij geeft
weieens vertrouwen aan mensen, die
dat eigenlijk niet verdienen." Prof.
dr. Waterink schrijft over de
jeugdvrienden van de prins: „Uitein
delijk zijn.de meeste personen,
waarmede de prins bevriend was.
hem tegengevallen, bitter tegenge
vallen zelfs."
De prins laat dan bekendmaken:
„De prins heeft zojuist verzocht u
mede te delen, dat een of andere
idioot van buitenlandse zaken hem
een telegram heeft gestuurd met het
verzoek of hij een vèrklaring wilde
afleggen. Maar hij zou niet weten
wat hij te zeggen had."
In 1971 verwekt hij opschudding en
twijfel onder oprechte monarchisten
èn democraten door in een interview
met NRC/Handelsblód te zeggen dat
de regering de Tweede Kamer twee
jaar volmacht zou moeten vragen,
waarbij de Kamer die periode naar
huis zou kunnen worden gestuurd. Is
de prins tegen de parlementaire de
mocratie? Mr Meynen meent: „Hij
heeft toen schertsend een kreet ge
slaakt in de zin van: kletsen jullie
niet zoveel, doe in 's hemelsnaam
wat. In de staf van de prins in Brus
sel werd er 's avonds veel over
staatsvormen gepraat en hij was al
tijd degene, die zijn democratische
gezindheid benadrukte. De prins
wist ook heel goed wat zijn houding
moest zijn in een constitutionele mo
narchie. Maar ja, hij is sterk onder de
indruk geweest van de periode van
de wederopbouw na de oorlog en van
de mogelijkheid van een goede de
mocratie, zonder dat er te sterk
wordt gepolariseerd."
VOLGENDE KEER:
Uitwegen
Van onze weerkundige medewerker
Ook gisteren slaagde de zon er niet
in de thermometers tot daden te
inspireren. Met uitersten van 4 tot 7
graden ging de 23ste maart 1976 de
geschiedenis in. Het uiterste noord
oosten van Groningen was voor de
zoveelste keer deze maand weer eens
een ijskeldertje. Bij een straffe
noordoostenwind kwam het kwik er
nauwelijks boven het vriespunt (ook
Den Helder maar 2 graden boven nul
maximaal), terwijl er af en toe wót
sneeuwvlokken, onbetekendeiid,
neerdwarrelden.
Die waaiden over van een vrij uitge
breid sneeuwgebied boven Finland
en de Oostzee, dat zich hoofdzake
lijk in noordwestelijke richting ver
plaatste. In 't Zant en omgeving ligt
het ijs vrij dik in de sloten en vriest
het overdag in de schaduw continu.
Daardoor zijn er nog steeds restan
ten sneeuw van vorige week. De
vorst zit er 3 cm diep in de grond. De
grote droogte van de lucht relatie
ve vochtigheidsgraad enkele dagen
achtereen slechts 25 tot 35 procent
samen met de felle oostenwind heeft
niet alleen de natuur sterk uige-
droogd: bermbranden zijn aan de
orde van de dag, maar ook vaste
voorwerpen in de huizen. Zo kon zich
bijvoorbeeld in de radiatoren van de
centrale verwarming elektriciteit op
hopen. Deze statische elektriciteit,
die bij aanwezigheid van een vochti
ger luchtsoort gemakkelijk weglekt,
potte zich nu op.
Wij kregen enkele berichten over he
vige schrikreacties bij mensen, die
de centrale verwarming aanraakten
waarbij een flinke vonk oversprong,
die pijn deed. Inéén geval (maandag
j.L) presteerde een stencilmachine
dit. Een vermoedelijk behaard per
soon had diezelfde dag pijnlijke er
varingen bij zijn masseur. Heeft u
opglijdingsregen zich wel sneller in
oost tot noordoostelijke richting
uitbreiden. Zo is in de loop van don
derdag al wat regen in het zuidwes
ten van ons land niet uitgesloten. De
wind gaat naar zuidelijke richtingen
maar voert direct langs de grond niet
veel warmere lucht aan. Wel zullen
de nachten minder koud zijn met
grotendeels verdwijnen van de vorst
(eerst in het zuidwesten van Neder
land).
Tot gisteravond meldden alleen sta
tions in west- en zuid-Ierland lichte
regen, plaatselijk 2 mm. overigens
nog bij een stijgende barometer.
Ook in noordwest-Spanje regende
het licht, zuidwest-Frankrijk meldde
regenbuien evenals Majorca,
sneeuwbuien vielen in noord-Polen
en op verschillende plaatsen in Fin
land en Zweden. In zuid-Spanje was
het niet zo warm als eind vorige
week met in de zuidoosthoek plaat
selijk slechts 14 tot 15 graden, maar
hier en daar toch ook 19 graden. In
zuid-oost-Tunesië boekte Tozeur een
volop zomerse dag met 26 graden,
maar dat leidde wel tot een regenbui.
zonnig mist 19 temperaturen toto luchtdruk in mill.baren
opklaringen hagel w w warmtefront H hoge-driAgebied
•bewolkng sneeuw f-r kou-front L lage-dn*get*ed
cSfr regen onweer windrichting verplaatsmgsnchting
ook van deze of soortgelijke ver
schijnselen iets bepeurd?
Eindelijk, eindelijk... in de tweede
helft van deze week gaat zich einde
lijk een verandering voltrekken. De
weerkundigen in West-Europa ver
wachten dit op grond van een sterk
toegenomen west tot zuidwestelijke
circulatie boven de oceaan. De
windkracht op 10 tot 11 km hoogte is
aangewakkerd tot 200 250 km per
uur. Die winden richten zich nu meer
naar de Britse eilanden. Een in de
westelijke gebieden daar aangeko
men storingsfront zal nu langzaam
maar zeker aan een oostelijke passa
ge beginnen.
Wellicht bereikt het front ons niet
voor vrijdag of zaterdag, maar aan
de voorzijde kan een gebied met
HOOG WATER, donderdag 25 maart Vlissingen
10 12-22 51. Haxlngvlletsluizen 10.20-23 11.
Rotterdam 12.24Scheveningen 11.29Ll-
mulden 12.15 Den Helder2 11 15 09, Harlin-
gen 4 55—17.41, Delizljl 7.28—19.57.
onder redactie van loes smit
vlug op: in sommige landen duurt
de aansluiting inderdaad wat
lang. wat natuurlijk geen reden
hoeft te zijn om op te hangen.
Meer dan een vijfde van deze
Leidschendammers bleek niet te
weten dat je met veel landen auto
matisch kunt telefoneren, en de
meesten schatten de gesprekskos
ten tweemaal te hoog. Velen von
den het trouwens al moeilijk om
in de gids de instructies te vinden.
Vooral dat van die nul voor een
kengetal moet er duidelijker in,
vonden ze.
Volgende maand wordt in Genève
een internationaal rapport opge
steld met een aantal andere lan
den die ook zulke onderzoeken
gehouden hebben. Wat daar uit
komt zullen we misschien in een
volgende gids-uitgave wel weer
merken. In elk geval gaat onze
PTT de instructies voor bellen
met het buitenland in de nieuwe
gids nog duidelijker maken.
Anders staat het met de PTT-
abonnees die geen internationale
ervaring hebben. De telefoon
dienst vroeg veertig willekeurige
abonnees uit Leidschendam
zonder er bij te vertellen waar het
om ging acht buitenlandse
nummers te draaien: weerberich
ten. toeristische informatie en
meer van die nummers waarnaar
je alleen maar hoeft te luisteren.
Ze kregen die nummers dichtbij of
heel ver van huis. zoals ze die in
een briefhoofd zouden zien: alleen
het net- en het abonneenummer.
Het telefoonboek met de instruc
ties moest er dus bij, maar zelfs
dan bleek het voor hen niet mak
kelijk. Allereerst doordat ze niet
genoeg in de gids keken en verder
(84 procent deed dat) doordat ze
een nul vóór een buitenlands ken
getal draaiden, wat juist bij zo'n
internationale toestand niet mag.
Ook waren er velen die na het
draaien van een land- of netnum
mer op een kiestoon wachtten. Die
bleven wachten, want zo'n toon is
er niet. En van de mensen die het
goed deden, hingen een paar te
De Winschoter Courant, nooit af
kerig van een zonnestraaltje tus
sen al het sombere nieuws dat
dagelijks de kolommen van de
kranten vult, drukte vorige week
op de voorpagina een flinke foto af
van prins Claus bij het verlaten
van een Groningse bioscoop. De
titel van de film die daar draaide
was nog goed te zien: „Emmanuel-
le 2" met Sylvia Kristel, de film
die in Frankrijk verboden is. maar
in Nederland mag. „Hoog bezoek
bij film Emmanuelle" stond er bij
en verder „Koninklijke belang
stelling voor onze nationale
filmheldin Sylvia Kristel. Prins
Claus was gisteren in Groningen
en maakte van de gelegenheid ge
bruik om de film „Emmanuelle 2"
te gaan zien. Links commissaris
der koningin mr. E. H. Toxopeus,
die de prins begeleidde".
Een slippertje van de hoge heren?
Nee, een grapje van de fotograaf,
verbeterde de krant de volgende
dag haastig: „Het léék maar zo dat
prins Claus tijdens zijn bezoek
aan Groningen de film „Emmanu
elle 2" zag", aldus een vetgedrukte
correctie in de krant. „Een grapje
van de fotograaf die de hoge gast
met zijn begeleiders knipte bij het
verlaten van het gebouw, waar hij
voor de Commerciële Club had
gesproken. Sylvia Kristel had dus
niet de belangstelling, men zou
daar niet eens tijd voor hebben
gehad".
Het „grapje" zal vast wel enige
voeten in de aarde hebben gehad.
Drs. Tjibbe R. P. Bijlsma uit het
Noordhollandse Berkhout, onder
meer bekend van internationale
voettochten voor het project
„koppelgemeenten", maakt ons
attent op „een staaltje van erger
lijk wanbeheer van onze natuurlij
ke erfenis". Dit schrijft hij:
„Een lieve vriendin van ons. doch
ter van een van de grootste bollen-
verbouwers in ons dorp, vertelde
me dat ze pannekoeken had ge
bakken met glas er in. Voor de
ratten. Die eten tulpebollen. Ik
vind het een nieuw teken hoe diep
onze vertechniseerde en vermate-
rialiseerde cultuur is gezonken."
Het argument om glaspannekoe-
ken te bakken: de ratten zouden
de winst kunnen opeten.
„Ik hoef geen bollen meer in mijn
tuin," aldus drs. Bijlsma. „Ik zal er
sterk op aandringen bij mijn
vrouw er geen meer te kopen. Ik
ben in een stemming om er niet
één meer te kunnen zien, als deze
bloemen ten bate van menselijke
„winst" met zulke walgelijke mid
delen gekweekt moeten worden
Dit slaat alles!! Al zijn ratten vieze
en minne beesten in ons be
wustzijn, ze zijn zo goed als andere
levende wezens een noodzakelijk
deel van de ecologische kringloop,
waarvan ook wij mensen leven.
Als hun aantal op peil moet wor
den gehouden, kan ik me niet
voorstellen dat daarvoor geen ac
ceptabeler middelen zijn die min
der dierenkwelling inhouden."
Bijna niemand kent zijn ware
naam en daarom wordt deze man.
die dagelijks in een park vlakbij
Buckingham Palace de vogeltjes
aan het voeren is, door de Londena-
ren eenvoudig „de vogelman" ge
noemd. De onbekende die
renvriend is zo vertrouwd met de
vogeltjes en andersom dat ze
niet alleen uit zijn hand eten, maar
zelfs uit zijn mond.
Zo'n twintigduizend koeien lopen
in ons land voor joker in de wei
rond, volgens een redacteur van
de Leeuwarder Courant. Wat er uit
hun gezamenlijke jaarproduktie
aan kaas gemaakt wordt negen
miljoen kilo wordt door de con
sument gewoon over de balk ge
gooid. De redacteur heeft dat ge
hoord uit de mond van de direc
teur van de zuivelfabriek in het
Terschelllnger Formerum, waar ze
in plaats van kaasplastic lijnolie
om de kaas doen. Dat plasticlaag
je is zinloos, zei de directeur, „pure
kolder" zelfs. Want de kopers van
de kaas halen thuis dat laagje er
weer af en trekken of snijden dan
zoveel kaas mee. dat al dat „afval"
bij elkaar op negen miljoen kilo
ongebruikte kaas per jaar komt.
Glaasje Vijf jaar geleden
werden in een uitzending van de
Wereldomroep alle Bolsen ter we
reld opgeroepen zich bij de gelijk
namige Lucas te melden om zo
doende de Bolsstamboom te
completeren. Ruim 350 reacties
kwamen daarop binnen. Alle Bols-
namigen zijn nu op een reünie in
Nieuw-Vennep bijeengeweest,
waar schaatsenrijder Jan Bols een
van de bekendste Nederlanders
was. Daar zal natuurlijk menig
glaasje op gedronken zijn.
Roelfke Een van de dochters
van Roelfke. de Groningse topkoe
die (intussen al meer dan) hon
derdduizend liter melk produceer
de. vond al die belangstelling voor
Moe Koe maar overdreven en
werd kwaad. Volgens insiders wist
ze zich tussen de feestende meute
op de boerderij los te rukken,
waarbij ze een van de daar gepar
keerde auto's lelijk beschadigde.
„Nu heb ik je (e pakken
