ord dient Reagan
jevoelige slag toe
AMERIKA
KIESTZIJN
PRESIDENT
iconomische problemen Egypte
oedingsbron neo-Nasserisme
Spaanse officieren
krijgen langdurige
gevangenisstraffen j
Ontvoerders Herrema
ontkennen alle schuld
irter blijft leider bij Democraten
ud-minister
Portugal
ijgelaten
Advocaat in
Joegoslavië
veroordeelt
„PLO wil Israël
op wederzijdse
basis er kennen"
Mao verscherpt
campagne
tegen premier
Nixon: Kissinger voor afluiste
ren verantwoordelijk
Arabische oliestaten binden steun aan politieke eisen
JDERDAG 11 MAART 1976
BUITENLAND
TROUW/KWARTET 7
raid Ford heeft in de strijd om het Amerikaanse presidentschap een zeer belangrijke overwin-
g behaald door de voorverkiezing in de staat Florida te winnen. Hij bleef zes procent voor op zijn
te rivaal Ronald Reagan en is nu onbetwist de sterkste presidentskandidaat bij de Republi-
nen.
de Democraten had de energieke
imy Carter gisteren de meeste re-
om breeduit te lachen. Hij be
lde in Florida zijn eerste overwin-
g op George Wallace, die jaren-
g onverslaanbaar werd geacht in
zuiden van de Verenigde Staten.
972 behaalde Wallace bij de voor
lezingen in Florida nog meer dan
rtig procent. Nu reikte hij met 31
cent niet verder dan een tweede
ats en het begint er op te lijken
de strijdlustige conservatief zijn
ledagen heeft gehad,
de bij de Democraten werd sena-
Henry Jackson, vorige week de
I erwachte triomfator bij de voor-
s de in Massachusetts. Met de zui-
igen Wallace en Carter als te
kon Jackson in het zon-
Florida onmogelijk op een
e£te plaats rekenen. Met 24 procent
de stemmen kan hij daarom re-
tijk tevreden zijn.
«slissend
de Republikeinen betreft is de
rverkiezing van Florida
se irschijnlijk beslissend. President
Td en zijn staf vreesden Ronald
igan in deze zuidelijke staat het
est. De oud-gouverneur van Cali-
ïië had hier twee maanden gele-
nog bij opiniepeilingen een enor-
voorsprong op Ford. En veertien
defeen geleden, toen Ford in New
Wtmpshire zijn uitdager maar op het
w pert je versloeg, spraken de Rea-
s i-aanhangers nog vol zelfvertrou-
inh over Florida. Daar zouden zij
inltief beginnen aan hun zege-
ht naar het Witte Huis. Maar Flo-
SABON (Reuter, UPI) De voor-
'0] lige leider van de behoudende
Jristendemocratische partij in Por-
al, ex-majoor Sanchez Osorio, is
eren voorwaardelijk in vrijheid
eld. Hij had zichzelf een week
•nfèden gemeld zij de autoriteiten
iaiüat hij enige tijd in Parijs had
üjtfoond.
abrio was minister van voorlichting
Mde regering van Antonio de Spino-
n |die zelf uit Portugal vluchtte na
mislukte staatsgreep in maart
ig jaar. Direct na de mislukte
itsgreep werd een arrestatiebevel
ivaardigd tegen Sanchez Osorio,
l^ar hij was toen al gevlucht uit
tugal. Omdat Osorio betrokken
zijn bij de de staatsgreep werd de
itendemocratische partij uitge-
n van de verkiezingen. Later
l Osorio vervangen als secretaris-
iraal. Een militaire woordvoerder
dat Osorio is vrijgelaten in af-
jhting van de resultaten van het
iejlereoek. Er is nog geen aanklacht
in hem ingediend.
weg. In Florida scoorden zij samen
bijna negentig procent en daar
steekt het resultaat van Udall wel
heel povertjes bij af.
door Rimmer Mulder
rida heeft Reagan met de neus op
twee harde feiten gedrukt. Het eerste
feit is dat Gerald Ford de zittende
president is; het tweede feit is dat een
zittende president bij verkiezingen'
bijna niet te verslaan is. De opinie
peilingen van twee maanden geleden
gaven waarschijnlijk een zeer juist
beeld van de politieke verhoudingen
in Florida. De conservatieve Republi
keinen aldaar hebben Reagan liever
dan Ford. Maar Ford is de president
en die kun je niet zo maar weg
stemmen.
Nu Gerald Ford in drie achtereenvol
gende voorverkiezingen van Reagan
heeft gewonnen kan hij met een ta
melijk gerust gemoed de verdere ron
des afwachten. Als er in de Ameri
kaanse politiek geen al te gekke din
gen gebeuren (en dat heeft Ford voor
een groot deel in eigen handen) dan
kan hij de Republikeinse kandida
tuur al voor de partij conventie in
augustus in zijn zak hebben.
Open strijd
Bij de Democraten blijft de strijd nog
veel opener, ook al is het aantal se
rieuze kandidaten danig geslonken.
Van de negen Democraten die zich
aanvankelijk hadden aangemeld
voor de kandidatuur zijn er nu nog
vier over. En twee daarvan kunnen
eigenlijk niet echt hopen ooit Ameri
kaans president te worden
Dat zijn de conservatief Wallace en
de liberaal Morris Udall. De laatste
haalde in Florida ruim twee procent
van de stemmen. Udall is na zijn
goede tweede plaatsen in New
Hampshire en Massachusetts onbe
twist de sterkste liberale kandidaat,
maar de verkiezingen worden dit
jaar kennelijk beheerst door de meer
behoudende politici. Zowel in Mas
sachusetts als Florida sleepten de
„rechtse drie" (Wallace, Carter en
Jackson) de bulk van de stemmen
Eigen terrein
Wallace weet dat hij voor de meer
derheid van de Democraten onaan
vaardbaar is en kan daarom nooit
echt op de partij kandidatuur heb
ben gehoopt. Hij zei zelf altijd dat hij
„een rol" wilde spelen en rekende er
daarbij kennelijk op dat hij opnieuw
de zuidelijke staten achter zich aaft
zou krijgen. Daar kan hij na Florida
dus niet meer zo zeker van zijn. Hij is
op eigen terrein verslagen door Jim
my Carter, de grote sensatie van de
presidentsverkiezingen tot nu toe.
De 51-jarige oud-gouverneur van Ge
orgia, die in Massachusetts nog ach
ter Wallace eindigde, is door Florida
sterk in waarde gestegen. Hij is voor
lopig nummer één in het Democra
tische kamp en zal daarmee al auto
matisch veel aandacht (en dus stem
men) trekken bij de volgende voor-
verkiezingen. In de noordelijke sta
ten moet hij echter eerst nog probe
ren af te rekenen met Henry
Jackson, de 63-jarige senator uit de
staat Washington. Jackson, die als
„publieksman" duidelijk achter ligt
op de goedlachse en kwiek gekuifde
Carter, heeft oneindig veel meer poli
tieke ervaring. Bovendien kan hij
rekenen op steun van de kant van de
vakbeweging en de top van de De
mocratische partij. Daarom lijkt
Jackson nog lang niet verslagen door
Carter, die nu steeds zwaarder onder
vuur zal worden genomen. En het
staat nog te bezien of de nieuwe ster
uit het zuiden, die geen enkele natio
nale en internationale politieke erva
ring heeft, dan overeind zal kunnen
blijven met zijn vage verkiezingspro
gramma. Jackson heeft zijn kaarten
BELGRADO/V ALJEVO (Reuter,
DPA.UPI) Een vooraanstaande
Joegoslavische advocaat, de 39-
jarige Srdja Popovic, is gisteren door
de rechtbank van de Midden-
Joegoslavische stad Valjevo veroor
deeld tot een jaar gevangenis wegens
„het verspreiden van leugenachtige
informatie" toen hij twee jaar gele
den de dissidente schrijver Dragol-
jub Ignjatovic voor de rechtbank ver
dedigde.
De rechter verwierp de eis van de
officier van justitie om Popovic na
het uitzitten van zijn straf zijn be
voegdheden als advocaat te ont
nemen.
Volgens de rechter had Popovic tij
dens het proces tegen de schrijver
het oogmerk gehad tegen de staat
gerichte propaganda te maken en de
orde iri de rechtszaal te verstoren.
Ook had Popovic misbruik gemaakt
van zijn positie als verdediger, aldus
de rechter.
MADRID (AFP, UPI, Reuter) Negen Spaanse officieren, leden
van het „Democratisch Militair Verbond" (UDM), zijn gisteren
wegens „opruiing" door een militaire rechtbank tot gevangenis
straffen tussen de acht en 2lh jaar veroordeeld. De negen officie
ren waren aangeklaagd wegens lidmaatschap van een verboden
organisatie en beraming van een opstand binnen de Spaanse
strijdkrachten.
nu vooral gezet op de voorronde van
New York op 6 april. Daar kan hij de
achterstand die hij nu heeft op Car
ter in één keer goed maken. Voorlo
pig zal Carter doorgaan met het ver
zamelen van afgevaardigden voor de
partijconventie. Bij de eerstkomen
de voorverkiezingen (Illinois en
North-Carolina) zal hij opnieuw hoge
ogen gooien.
De uitslag van de voorverkiezing in
Florida is:
Republikeinen: Ford, 318.844 stem
men, 53 proc., 43 afg.; Reagan,
282.618 stemmen, 47 proc., 23 afg.
De 27-jarige Eddie Gallagher, die sa
men met de 21-jarige Marian Coyle
dr. Herrema 36 dagen lang vast hield,
zei dat de ontvoering slechts in één
opzicht misdadig was geweest. Mis
dadig was volgens hem alleeen maar
dat de dag na Herremas ontvoering
niet meteen nog „tien andere buiten
landse profiteurs" waren ontvoerd,
en de dag daarop nog eens honderd.
„De ontvoering van dr. Herrema en al
onze acties van de afgelopen zes jaar
strijd, waren een rechtmatige voort
zetting van een rechtvaardige strijd
voor een Ierland van 32 provincies",
legde Gallagher uit. Hij doelde daar
mee op het streven naar hereniging
van de Ierse republiek met Noord-
Ierland dat nu nog bij Groot-
Brittannië hoort. „Er is maar één
rechter, die wij erkennen en dat is het
volk van Ierland", zei Gallagher die
ZIJN eigen verdediging voerde.
Wanbeleid
Marian Coyle klaagde in haar plei-
De laagste straffen werden opgelegd
aan twee kapiteins die het lidmaat
schap van het Democratisch Militair
Verbond hadden toegegeven. Profite
rend van een koninklijk decreet,
waarbij alle gevangenisstraffen van
drie jaar en lager betreffende voor
november 1975 gepleegde vergrijpen
werden kwijtgescholden, worden de
ze twee officieren onmiddellijk op
vrije voeten gesteld. Het tweetal
werd evenmin, in tegenstelling tot de
zeven overige veroordeelden uit de
strijdkrachten ontslagen. De negen
officieren werden in de zomermaan
den van 1975 gearresteerd.
De vonnissen van de rechtbank in
Jimmy Carter, de winnende Democraat bij de voorverkiezingen
voor het presidentschap in Florida.
Ford heeft nu in totaal 85 afg., voor
de Republikeinse partijconventie
verzameld, Reagan 40. Er zijn 1295
afg. nodig om de partijkandidatuur
te krijgen.
Democraten: Carter, 439.870 stem
men, 34 proc., 34 afg.; Wallace,
392.105 stemmen, 31 proc., 26 afg.;
Jackson, 306.120 stemmen, 24 proc.,
21 afg. Carter heeft nu in totaal 80
afgevaardigden, Wallace 57 en
Jackson 51. Bij de Democraten heeft
men 1505 afg. nodig om presi
dentskandidaat van de partij te
worden.
DUBLIN (AP, Reuter) De Ierse ontvoerders van de Neder
landse zakenman Tiede Herrema hebben gisteren in hun slotplei-
dooien voor de rechtbank alle schuld ontkend. Zij beroepen zich
er op dat hun daad onderdeel was van een rechtmatige strijd
tegen de „uitbuiting van het Ierse volk".
dooi de Justitie van Ierland aan. „Ik
ben van mening dat Cooney, de mi
nister van justitie hier vadaag voor u
had moeten staan vanwege het mis
dadige wanbeleid van zijn departe
ment in de afgelopen jaren", zei zij
tegen haar rechters. Gallagher en
Coyle ontvoerden Herrema vorig jaar
op 3 oktober om de vrijlating van
gevangen leden van de IRA (het ille
gale Ierse republkeinse leger) af te
dwingen. Na 36 dagen eindigde de
gijzeling met de vrijlating van Herre
ma en de overgave van Coyle en
Gallagher. Het tweetal staat nu, sa
men met drie medeplichtigen, te
recht voor een speciale rechtbank
van drie rechters. De aanklacht tegen
hen telt negentien beschuldigingen.
Coyle en Gallagher hebben op alle
negentien punten ontkend. Van de
drie andere verdachten, die mindei
ten laste is gelegd, ontkennen twee
eveneens alles, de vijfde (David Hu-
ne) heeft één feit toegegeven. De
rechters kunnen vandaag al vonnis
wijzen.
TEL AVTV, BEIROET (Reuter) De
secretaris-generaal van de Israë
lische communistische partij, Meir
Vilner, heeft gisteren verklaard dat
de Palestijnse Bevrijdingsorganisa
tie (PLO) bereid is Israël op basis
van wederkerigheid te erkennen.
Vilner zei, tijdens een persconferen
tie na zijn terugkeer uit Moskou,
waar hij het 25e congres van de com
munistische partij van de Sowjet-
Unie had bijgewoond, dat hij een
ontmoeting in de wandelgangen
heeft gehad met Farouk Kaddoumi,
hoofd van de politieke afdeling van
de PLO.
„Kaddoumi verzekerde mij dat de
PLO niet uit is op de vernietiging
van Israël", aldus Vilner. „Zij willen
een Palestijnse staat naast Israpl en
zijn bereid Israël te erkennen als
Israpl de PLO erkent."
Ondertussen heeft George Habasch,
leider van het Volksfront voor de
Bevrijding van Palestina een beroep
op de PLO gedaan om zich tegen alle
onderhandelingen met Israël te ver
zetten. Dit zou volgens Habasch de
eenheid binnen de Palestijnse bewe
ging bevorderen.
Hoyo de Manzanares moeten nog
worden bekrachtigd door de militaire
gouverneut van Madrid. De verdedi
gers hebben aangekondigd dat alle
negen veroordeelden beroep zullen
aantekenen bij de hoogste militaire
rechtsinstantie.
De UDM werd tijdens het proces, dat
drie dagen duurde, omschreven als
een subversieve organisatie die
ageerde tegen het regym van wijlen
dictator Franco.
Tijdens het proces betoogde een van
de kapiteins dat naar zijn mening de
staat een democratie dient te zijn die
de menselijke vrijheden waarborgt.
Hem werd door het hof, bestaande
uit vier generaals en een kolonel tij
dens dit getuigenis de mond ge
snoerd terwijl een van de andere aan
geklaagden door rechtse collega's die
het proces bijwoonden voor „varken"
werd uitgescholden.
Volgens bronnen bij de UDM werd de
organisatie twee jaar geleden opge
richt en heeft zij vijfhonderd actieve
leden en een ongeveer gelijk aantal
sympathisanten, onder wie enkele
generaals.
HONG KONG (DPA, AP, Reuter) -
De Chinese partijleider Mao Tse-
Toeng heeft gisteren nieuwe richtlij
nen uitgevaardigd, die de huidige
campagne tegen eerste vice-premier
Teng Hsiao-Plng waarschijnlijk zul
len verscherpen.
Het Volksdagblad maakte in een
commentaar melding van de nieuwe
richtlijnen. De 71-jarige Teng, die tot
vorige maand werd beschouwd als
opvolger van de overleden premier
Tsjoe-En Lai, werd in het commen
taar, niet met name genoemd.
Evenals in andere publicaties werd
hij in het Volksdagblad een kapita
listische zwerver genoemd, die van
het maoïsme afweek en te weinig
aandacht besteedde aan de ideo
logie.
WASHINGTON (AP) Richard Nixon heeft ontkend dat hij in de eerste
periode van zijn presidentschap mensen heeft aangewezen die moesten worden
afgeluisterd. Volgens hem was dat de verantwoordelijkheid van Henry Kissin
ger, toen nog adviseur voor buitenlandse zaken. Nixon heeft dit gezegd in een
verklaring voor een districtsrechtbank.
Zijn getuigenis is in tegenspraak met de verklaring van Kissinger, die zei: „Ik
dacht dat hij (Nixon) leiding gaf aan het bespieden van Morton Halperin en
bepaalde andere personen." Het is deze Halperin die een proces heeft aange
spannen tegen Nixon en Kissinger omdat hij is afgeluisterd toen hij nog werkte
bij de Nationale Veiligheidsraad. Halperin en anderen kwamen in 1969 onder
verdenking te staan omdat vertrouwelijke informatie van de Veiligheidsraad
was uitgelekt en in de pers was gekomen. Om er achter te komen waar het lek
zat ging de federale recherche (FBI) toen een aantal stafleden afluisteren.
5 Iet z n politieke liberalisatiemaatregelen heeft Sa-
>e t tijd gekocht. Maar hoe lang kan deze situatie nog
b ortduren? Sadat onderkent de gevaren, maar zijn
gjering is veel te zwak om daadkrachtig op te treden,
idat is eigenlijk een mislukking, maar toch heeft hij
ti g een kans om het te redden. Als hij het niet redt, zal
periode van Sadat de geschiedenis ingaan als de
nkerste periode van Egypte". Zo maakte een voor-
iui|nstaande Nasseristische journalist voor mij de ba-
is op van Sadats „open-deuren"-poütiek. Toch had-
zi n de communisten deze balans eveneens zo kunnen
ze imaken.
hebben inderdaad gelijk, dat Sa-
ts nieuwe Egyptische beleid in fei-
tot nu toe mislukt is. Van de zo
'injdige injectie in de Egyptische eco-
10 mie is weinig te merken, behalve
bl< t rijker worden van de rijken en het
m mer worden van de armen. De bui-
ite Handse schuld van Egypte be-
aagt inmiddels veertien miljard
Har en het land kan z'n rente-
j rplichtingen nauwelijks nakomen,
j ijwel de enige verplichting die de
Ini yptenaren regelmatig nakomen is
)rg n maandelijks betaling van zestien
te ljoen dollar aan Australië om de
0g rering van tairwe te waarborgen.
erughoudend
Westerse investeerders hebben
h uitermate terughoudend opge-
sld. Zo zijn in de afgelopen twee
ir vertegenwoordigers van de twee-
n° inderd grootste Amerikaanse
latschappijen in Cairo op bezoek
weest, maar er is geen enkele over-
a° nkomst gesloten. Ahmed Aboe el
[1K ihd, colomnist bij het rechtse
Pc gblad Al Akhbar weet zelfs te ver-
sa Uen dat een Amerikaans hotelbe-
tyf reeds vijf jaar met de Egyptische
ireaucratie onderhandelt over de
a ®uw van één hotel in Cairo.
Egyptenaren hopen op een ont-
kkeling van hun economie door de
menwerking van Arabisch olieka-
door James Dorsey
pitaal, Egyptische arbeidskracht en
Westerse kennis. Vaak is dit ook de
enige basis waarop zakenmensen uit
Europa en de Verenigde Staten be
reid zijn om investeringen in Egypte
in overweging te nemen.
Maar het is zélfs hiervan de vraag of
er iets van terecht komt. De Egyp
tische econoom en ex-minister van
bevoorrading Fouad Moursi wijst op
het feit dat Egypte vooral behoefte
heeft aan industriële investeringen,
terwijl er tot nu toe uit het Westen
bijna alleen handelskapitaal het
land binnenstroomt. „Van de 1,5 mil
jard dollar die Egypte verleden jaar
aan economische steun uit het bui
tenland heeft ontvangen, werden
slechts drie miljoen Egyptische pon
den (1,8 miljoen dollar) in productie
ve investeringen gestoken," vertelde
een andere Egyptische econoom me.
Voorwaarden
De Nasseristen lijken in hun voor
spelling gelijk te krijgen, dat men in
de Arabische oliestaten slechts be
reid is om Sadat werkelijk te steu
nen, wanneer hij een aantal politieke
voorwaarden vervult. Zo zou koning
Chaled van Saoedi-Arabië tijdens
het jongste bezoek van Sadat aan
dat land, een toenadering tot Syrië
hebben geëist in ruil voor de door
Egypte benodigde economische
steun.
De critici zien dit als een bewijs voor
het feit dat Egypte te snel van stapel
is gelopen en niet één lijn heeft ge
trokken met de overige Arabische
confrontatiestaten. „Egypte, dat in
soepelheid jegens Israël de andere
landen een pas vooruit is, zal op een
moment moeten inbinden, vanwege
de afhankelijkheid van economische
steun uit het buitenland," hadden zij
telkens weer gewaarschuwd.
Terwijl de Arabische pressie op
Sadat stijgt, de binnenlandse
economische situatie verslech
tert, lijkt ook het tweede Sinai-
akkoord niet de verwachte re
sultaten op te leveren. Niet al
leen blijft de stroom investe
ringen uit het buitenland uit,
maar ook de kansen op een
politieke doorbraak in het
conflict in het Midden-Oosten
in de komende drie jaren de
periode van het akkoord
worden met de dag kleiner.
In feite heeft Sadat voorlopig
al het maximum voor Egypte
uit het akkoord gehaald. Hij
heeft de olievelden terugver-
kregen, hij heeft in theorie een
periode van rust gekregen,
waarin hij zich met de binnen
landse problemen van Egypte
kan bezighouden, en hij heeft
de wereld bewezen dat Egypte
daadwerkelijk vrede wil.
Sociale onrust
Ofschoon de uitslag al bij voorbaat
vaststaat kiest dit jaar de Volksver
gadering een nieuwe president. Sa
dat zal in zijn „verkiezingscampag
ne" op enig succes willen bogen. Dit
succes kan hij duidelijk niet zonder
meer uit het omstreden akkoord met
Israël halen. Voorlopig rest hem
slechts te wijzen op de politieke libe
ralisatie.
Maar intussen vragen velen in Egyp
te zich reeds af hoe lang deze situatie
nog kan en zal voortduren. Vele in
tellectuelen hebben het gevoel „dat
het land naar de knoppen gaat", en
vragen zich af wat er zal gebeuren als
de sociale onrust in Egypte toe
neemt en er op grote schaal in Egyp
te zou worden gedemonstreerd. An
derzijds ligt de herinnering aan het
hardhandig optreden van de Egyp
tische autoriteiten in december
1974/januari 1975 tegen de grote ar
beidersdemonstraties in Cairo velen
nog vers in het geheugen. Toch zijn
volgens vele historici de sociaal-
economische omstandigheden in
Egypte rijp voor een omwenteling
net als in 1919 en in 1952.
Egypte's president Anwar Sadat bij zijn laatste bezoek aan koning Chaled van Saoedi-Arabië.
Vreemd genoeg zijn het juist de com
munisten en Nasseristen die voor
deze omwenteling bevreesd zijn,
wanneer zij de reële mogelijkheden
ervan op een rij zetten.
Staatsgreep
Gamal Abdel Nasser
Volgens de communisten zou Sadat
gedwongen kunnen worden om zijn
politieke llberalisatiemaatregelen
weer in te trekken en terug te keren
naar een autoritaire bestuursvorm.
„Het zou een soort renaissance van
het Nasserisme zijn, maar pseudo-
Nasseristisch van karakter." Zij be
doelen dat, onder de dekmantel van
terugkeer naar de oude principes
van de revolutie van de Vrije Officie
ren in 1952 en de dictatoriale staat
uit de periode-Nasser Sadat gewoon
met z'n open-deuren politiek door
zou kunnen gaan.
Voor de Nasseristen ligt het gevaar
in de mogelijkheid van een militaire
staatsgreep. Zij wijzen op het feit dat
de strijdkrachten veel betaald wor
den in de vorm van hoge salarissen,
officleraclubs en andere privileges,
om hen stil te houden. „Als Sadat
zijn beleid niet wijzigt ben ik er van
overtuigd dat een militaire
staatsgreep onvermijdelijk is", was
de mening van een Nasserist.
Wat de communisten en de Nasseris
ten van elkaar onderscheidt is, dat
de Nasseristen kritiekloos Nasser's
voetsporen willen volgen, terwijl de
communisten stellen dat Egypte
voor het „Nasserisme zonder Nasser
zou moeten kiezen".
Hoe het ook mag zijn, Sadat zit
voorlopig stevig in de zadel. Toch ls
op den duur het verwijzen naar de
overwinning in de Oktoberoorlog en
de geleidelijke democratisering van
Egypte niet voldoende. En ofschoon
Sadat de gevaren inderdaad onder
kent, zal dit besef binnen afzienbare
tijd ook niet meer voldoende zijn.
Ondertussen is een tastbare econo
mische vooruitgang nog nauwelijks
aan te wijzen
Dit is het laatste artikel in serie van
vier. De vorige verhalen stonden in de
kranten van 6, 9, en 10 maart.
