Lex van Delden: "Ik doe
niets voor mijn plezier"
Moeder
en dochter
Uw probleem ook het onze
Personeel Amsterdams
museum toont hobby's
„Eigenlijk is het toneel één grote lijdensweg"
MAANDAG 16 FEBRUAR11976
TROUW/KWARTET
door Fred Lammers
AMSTERDAM „Je hebt ac-
teurs die het fijn vinden op het
toneel iemand anders te kun
nen zijn. Ik behoor tot degenen
die proberen zichzelf te zijn in
de rollen die ze moeten spelen.
Dat betekent niet dat je jezelf
geen geweld hoeft aan te doen.
Het is moeilijk als je zo het
toneel op gaat. Je moet veel
overwinnen, omdat je niets
hebt om je achter te verschui
len. Dat kan bijdragen tot een
grotere geloofwaardigheid.
Het heeft ook het nadeel, als je
het tenminste een nadeel kunt
noemen, dat je veel van jezelf
prijs moet geven. Op mijn bes
te momenten laat ik in mijn
rollen veel van mijn innerlijk
zien". Dit zegt Lex van Delden
(28), bekend uit de tv-produktie
„Van oude mensen, de dingen
die voorbij gaan" maar vooral
als Addy uit „De kleine zielen",
een van zijn eerste grote rollen.
Hij geeft er in zijn huis aan de Henri
Polaklaan, vlakbij Artis, blijk van
niet zonder meer aan de dingen
voorbij te gaan. „Ik doe niets voor
mijn plezier. Ik vind dat het ergens
nuttig voor moet zijn. Gewoon een
boek lezen doe ik bijvoorbeeld niet
gauw. Ik wil er iets van opsteken.
Daarom lees ik veel over mijn vak".
De kamer maakt een kale indruk.
Binnenstappend vraag ik me even af
of ik in een verhuizing terecht ben
gekomen. Op een boekenwand na
zijn de muren kaal, voor de grote
ramen hangen geen gordijnen. Op
de gladde donkerbruine vloerbedek
king staat een grote gaskachel, een
modern glazen tafel met een witte
kaars, twee antieke stoelen, een
mooie Florentijnse tafel met een
eenvoudig bankje erachter, en een
bank, waarvan de bekleding slijtage-
plekken vertoont, die wel lekker zit,
vandaar dat de twee Siamese katten
zich erin hebben geïnstalleerd.
In een hoek van de kamer staan
enige grote planten. Als Lex merkt
•dat mijn smaak wat het inrichten
van een kamer betreft van de zijne
verschilt voegt hij eraan toe: „Ik
houd er niet van als alles vol staat Ik
wil de ruimte hebben. Dat ervaar ik
als lekker. Dat is ook zo heerlijk als
je op het toneel staat: je kunt dan uit
.de voeten. Van inkijken heb ik geen
last Er is niets dat de mensen niet
mogen zien. Toch zullen er wel gor
dijnen komen. Voor de zomer han
gen ze er denk ik al, omdat ze nodig
zijn om de planten te beschermen
tegen de zon". Wijzend op de kale
wanden stelt hij: „Één wand houd ik
altijd leeg omdat ik dat mooi vind,
maar verder hangen er normaal
schilderijen aan de muur, die mijn
zusje heeft gemaakt Ze heeft op het
ogenblik een expositie en daar zijn
ze nu naar toe".
Weggestuurd
Met het toneel is Lex sinds een jaar
of acht officieel doende, al was hij er
„heel jong" reeds mee bezig. Zo
schreef hij bij zijn afscheid van de
lagere school een toneelstuk dat „de
klas op het lijf was geschreven". Na
het gymnasium ging Lex naar de
toneelschool. „Daar werd ik na twee
jaar weggestuurd. Ze zagen niets in
me. Ik zat er niet door in de put We
zijn thuis allemaal gemakkelijk en
maken niet gauw ergens drukte van.
De had ook weinig tijd om over de
LEX VAN DELDEN ik wH de ruimte hebben
toekomst in te zitten, want kort erna
lag er op een avond toen ik
thuiskwam een telegram met het
verzoek of ik de Nederlandse Come-
die wilde bellen. Dat heb ik de vol
gende ochtend meteen gedaan. Het
resultaat was dat ik een rol kreeg in
het stuk „Philadelphia, here I come".
Het was een piepklein rolletje, maar
ik trad toch op in de Amsterdamse
Stadsschouwburg. Ik weet nog niet
aan welkq/ieve schat ik dat te dan
ken heb gehad".
Daarna werkte Lex samen met Ram
ses Shaffy en het was daar dat hij
tijdens een repetitie werd ontdekt
door David Koning van de NCRV,
die voor „De kleine zielen" iemand
zocht voor de rol van Addy.
Sindsdien werkt Lex van Delden
doorlopend voor de televisie.
Voor de t.v. spelen vind ik fijn. Tele
visie heeft een grotere mate van
echtheid dan toneel. De afstand-
overbrugging die je vanaf het toneel
hebt met de zaal blijft achterwege
als je voor de camera's staat. Aan de
andere kant is het natuurlijk ook zo
onecht als de pest Hoe prettig ik het
tv-werk ook vind, ik zie regelmatig
optreden voor de tv. niet als een
groot winstpunt
Kansen door tv
„Televisiesucces stelt echt niets
voor. Het enige voordeel is, dat als je
een beetje commercieel succes hebt,
want zo moet je de tv toch in de
eerste plaats zien, je kansen op beter
werk toenemen. Als je alleen in thea
ters optreedt, bereik je in driehon
derd jaar nog niet al de mensen die
je met één tv-optreden bereikt Iede
reen die je mogelijk een rol kan
aanbieden kan je zien spelen. Daar
staat tegenover dat een miskleun op
de televisie veel harder aankomt dan
wanneer je in een theater iets ver
keerd doet. Als je merkt dat je iets
slecht hebt gedaan, is dat voor de tv
dubbej frustrerend. Je kan daar wel
eens een dag of twee ziek van zijn.
Eigenlijk is het toneel ÊÊn grote
lijdensweg. Je begint er mee met er
plezier in te hebben. Maar als je er
eenmaal mee bezig bent, heb je er
geen lol meer in. Echt voor hun ple
zier spelen doen alleen amateur
toneelspelers en daarmee wil ik niets
kwaads van amateurs zeggen. Er
zijn ontzettend goede bij. Als je be
roeps bent heb je er nooit plezier
van. Je wordt steeds kritischer ten
opzichte van jezelf. Als je het in de
derde acte goed doet moet je beken
nen dat in het eerste en tweede be
drijf de zaken niet zo goed gingen'.
Zingen
Behalve met toneelspelen houdt Lex
zich bezig met zingen. 'Het is veel
meer dan een hobby voor me. Het is
een moeten. Ik heb sinds een paar
jaar zangles. Als het maar even kan,
zing ik elke dag, maar ik heb het nog
nooit in het publiek gedaan. Het lijkt
me enig eens in een opera of een
musical te zingen. Ik wil mezelf
echter niet naar voren schuiven, zeg
gen: ik kan zo goed zingen.
Misschien kan ik het helemaal niet,
want er komt heel wat voor kijken'.
Ik laat de dingen rustig op me af
komen. Ik ben ook niet iemand die
rollen gaat uitzoeken, die ik zo graag
zou willen spelen. Ik geloof dat het
niet goed is op die manier zelf je
toekomst te willen uitstippelen'.
Het valt op dat Lex van Delden vaak
personen gestalte geeft die je kunt
typeren als 'rijkeluis zoontjes'. Dat
wil niet Zeggen dat Lex zich speciaal
tot deftige kringen voelt aangetrok
ken. 'Ik leef in deze tijd en heb geen
voorkeur voor een speciale periode.
Ik geloof wel wel dat als ik in de tijd
van Couperus zou hebben geleefd, ik
er mijn best voor zou hebben gedaan
in de kringen terecht te komen die in
zijn boeken worden beschreven. Zo
materialistisch ben ik weL Het is
opvallend als je je verdiept in de
periode waarin Couperus leefde, dat
er in maatschappelijk opzicht thans
zo'n groot verschil is met het niet zo
verre verleden. Die veranderingen
juich ik toe. Maar ik vind het onjuist
als de mensen het hebben over dat
stumperige gedoe uit de tijd van
Couperus, toen men op een vast
tijdstip thee ging drinken en daar
van een heel ceremonieel maakte.
Nu hebben we ook onze riten, al zijn
ze anders. Veel mensen zetten nu
elke dag op hetzelfde tijdstip de tele
visie aan'.
Als ik opmerk dat hij op het toneel
een beetje een arrogante indruk
maakt reageert Lex: 'Ik weet best
dat ik arrogant ben, maar toch ook
weer niet zo erg als velen denken. Ik
geloof trouwens dat ik de laatste tijd
wat veranderd ben, minder arrogant
ben geworden. Degenen die mij re
cent hebben zien optreden hebben
dat mogelijk al gemerkt en anders
hoop ik dat ze het zullen gaan mer
ken. Ik ben erg met mezelf bezig. Ik
ben tot de conclusie gekomen dat er
hogere waarden in het leven zijn, die
eigenlijk alles waard zijn.
Christelijke school
Lex vertelt in dit verband in een
hogere leiding in een menseleven te
geloven. 'Het is met mij in dit opzicht
heel wonderlijk gegaan. Ik ben niet
religieus opgevoed, eerder anti
religieus. Door omstandigheden ben
ik op een christelijke school terecht
gekomen. Het in contact komen met
het christelijk geloof heeft me sterk
aangegrepen. Dat uitte zich op de
lagere school bijvoorbeeld toen we
eens een tekening moesten maken
over iets dat wij erg belangrijk von
den. Ik schreef op mijn tekening
'God waar ben je?' Het shockeerde
mijn onderwijzer nogal. Later ben ik
me verder in religie gaan verdiepen.
Ik heb er veel over gelezen en erover
gepraat met anderen. Ik heb een
groot religieus gevoel. Dat past
waarschijnlijk bij mijn karakter. Ik
ben er nog niet uit. De levensproble
men en de problemen in de wereld
houden me sterk bezig. Alles heeft
met alles te maken. Het is goed dat
een mens zich dingen afvraagt. Het
is met religieuze zaken zo, dat je het
zelf moet ontdekken, al is het heel
belangrijk er met anderen over te
praten'.
door Mink van Rijsdijk
Je blijft schrikken van de telefoon als je moeder
ernstig ziek is en je al een paar nachten hebt
gewaakt. We schrokken dan ook erg toen we 's
nachts geroepen werden. Was dit het laatste signaal?
Zou je nog op tijd komen? Ach wat heet op tijd?
Een ziekenhuis heeft iets onheilspellends in de nacht,
alles lijkt een beetje aangeraakt door de dood. De lift
knarst anders dan overdag, alle geluiden klinken hol
en onwerkelijk, het meeste nog je eigen voetstappen,
zo onhebbelijk hard en storend. Op je tenen sluip je
verder. Je hoofd voelt vreemd leeg, eigenlijk ben je
ook nog niet helemaal wakker. Kalm blijven, denk
je, op alles voorbereid zijn. Het meest onwezenlijk
zijn de bloemen in de lange gang. Orchideeën,
anjers, uitbundig rode tulpen. Nutteloos staan ze
mooi te zijn. De discipline van het huis deed ze naar
die spookgang verhuizen, waar niemand er blij van
wordt.
Voor je de deur van de ziekenkamer opendoet, schep
je diep adem om je aarzeling te overwinnen. Je ruikt
de geur van eau de cologne en even later zit je naast
het bed. Wit en smal is het gezicht van de zieke en
oneindig dierbaar. Je moeder. Haar ademhaling is
nauwelijks waar te nemen. Heel Ontspannen en lief is
haar gezicht. Het lijkt alsof ze slaapt, maar je weet
dat ze veel verder van het leven weg is dan door
zomaar slapen.
Koud ligt haar hand in de jouwe, wat is die hand
mager geworden; de trouwringen schuiven af en toe
zacht tikkend tegen elkaar. Traag kruipen de minu
ten voorbij.
„Wilt u koffie?" vraagt een zuster net als in de
andere nachten hartelijk maar veel te hard.
Hoe vreemd is de situatie, denk je als je die koffie
^dan drinkt. Hoe kun je eigenlijk zoiets doen? Naast
je in een hoog bed glijdt misschien je moeder d<
volgende seconde weg uit het leven en ondertus;
doe je je tegoed aan warme koffie.
In de verte zoemt een bel en hoor je dat iemand h<
deksel van een po laat vallen. Dan is het weer sf'
Als je denkt dat er al uren voorbij zijn, ontdek je di
je pas drie kwartier zit, kijkt en wacht. Waai
wacht je? Je ontwijkt die vraag, denkt aan vroegi
aan misverstanden en goede momenten.
Plotseling krijg je kramp in je voet, trek je je sch<
uit en masseert je de kromgetrokken spier net zo lai
totdat je weer ontspannen kunt zitten. H(
nachthoofd controleert de pols. Ze knikt je bemoei
gend toe en meldt dat hij krachtiger is dan een pa:
uur geleden. Roerloos ligt de zieke. De nacht hei
geen einde.
Je wordt koud. Allerlei emoties nemen je wisselei
in beslag. Verdriet, dankbaarheid, verzet, ook ongt
duld en vermoeidheid. Na uren draait de zief
plotseling haar hoofd naar je toe en alsof er gei
grote spannende stilte is geweest zegt ze heel heldi
„Je moet een doos chocolaatjes kopen, dan kan ik
zusters en de broeders Ze valt zichzelf in
rede: „de zusters en de de broeders, wat klinkt d<
zot." t
Een scheef lachje krult langs haar mond. Dan valt 31
in een diepe slaap, haar ademhaling is weer regel
matig.
Vroeg in de morgen ga ik naar huis. In de li
ontmoet ik Fie. Een blijde uitgelaten Fie. Ze verte
me dat ze grootmoeder is geworden. „En jij?" vraa]
ze, „Wat doe jij hier op zo'n gek uur?"
Ik stuntel wat, wil haar vreugde niet temperen, z<
dan cryptisch: „Ik mocht weer dochter worden/
door Annemarie Lücker
Amsterdam heeft er sinds eind
vorig jaar een monument bij-
gekregen dat in het hartje van
de stad een oase van rust biedt.
Tussen de Kalverstraat en de
Nieuwe Zijds Voorburgwal ligt
het prachtig gerestaureerde,
complex van het voormalige
Burgerweeshuis, nu het
Amsterdams Historisch
Museum.
Vanaf de Kalverstraat komt men via
de jongensbinnenplaats door een
poort op de meisjesbinnenplaats en
vandaaruit kan men regelrecht het
Begijnhof bereiken. Ook de St. Lu-
ciënsteeg heeft z'n oude toegangs
poort weer teruggekregen.
Slechts de buitenkant van de gebou
wen, de fraaie pleinen en de poorten
roepen de sfeer op van het Burger
weeshuis; de binnenkant is met
recht een Amsterdams museum ge-
worden waar ook eigentijdse ten
toonstellingen over de stad zijn te
zien. Tijdens de opening waren op de
zolder gebruiksvoorwerpen uitge
stald die bij de metrobouw werden
gevonden.
Tot eind februari is een uitzonder
lijke tentoonstelling ingericht door
het gezamenlijke personeel van de
gemeentemusea in Amsterdam, als
cadeau aangeboden aan het Histo
risch Museum. Onderwerp: Hobby's
van het personeel van het museum.
Binnenplaats van het voormalige
burgerweeshuis
Wie deze" tentoonstellingsruimte bin
nenkomt wordt onmiddelijk ge
confronteerd met een stilleven van
een tent met een complete kampeer
uitrusting, aan de andere kant zijn
'vakantiedia's te zien. Naast ve
to's, aquarellen, schetsen,
verfschilderijen en kopieën vai
te meesters zijn er verzamel
van schelpen, van oude
apparatuur, antieke voorwerp*
antiquarische boeken. Van iede
derwerp wordt nauwkeurig de"
komst of de geschiedenis
schreven.
Vermeldenswaard is de fraaie
meling sentimentele ansichtka
over de liefde en de collecti
souvenir presse-papiers met ve
de stadsgezichten uit eigen lai
Tinnen soldaat
De conservator van het museui
in z'n vrije tijd tinnen soldaatji
hij later erg mooi en 1
heidsgetrouw beschildert. De
poost die eigenaar is van de vogi
*in de grote volière komt z'n be
dagelijks zelf verzorgen. Een
met kalebassen uit de volkstu
een vissende etalagepop illust
bezigheden buitenshuis.
De toepassing in de praktijk vs
tweede gebruik is beslist een
hobby, zeker als het conse
wordt toegepast zoals hier te z
1 Postzakken worden verwerkDi
'kussenovertrek voor een ban 1
weer gemaakt is van oude di e
Overweldigend is de verzag
kookboeken van vijf
neelsleden. Ze liggen beduime
vetvlekken of spiksplinterJ
hoog opgestapeld. De popul
van bepaalde boeken is zeer
lijk, want „Het volkomen vlees ,j
en het "Volledige groenteboek£,
in vijfvoud aanwezig.
Vraag: Ik heb gebruikte spoorbiel
zen, waarvan ik meubels wil maken.
Ze zijn langdurig gebruikt en ik
ben bang. dat ze in een warme om.
geving olie- en vetvlekken zullen
maken. Hoe kr(jg ik ze door en
door schoon?
Antwoord: Het lijkt ons praktisch
onmogelijk om bielzen die lange
tijd gebruikt zijn, zo schoon te ma
ken dat alle sporen van vet en vuil
verdwijnen. Het enige zou zijn: Ein
deloos schaven tot alles glad en
vlekkeloos is, maar dat ls een heel
karwei Deze balken kunnen bulten
wél gebruikt worden; zonder veel
bezwaar.
Vraag: Wij hebben ons huis ver.
kocht, maar nu protesteert de nieu
we eigenaar tegen het feit. dat we
de zonnewijzer, de vlaggestok en de
vaste planten uit de tuin willen mee
nemen. Wij mogen zelfs het erf niet
meer betreden. Is dat juist?
Antwoord: Tenzij uitdrukkelijk van
te voren bU de verkoop afgesproken
werd. dat u de vaste Inventaris van
de tuin: vaste planten, pergola.
vlaggenstok mee zou nemen, heeft
u daar het recht niet meer toe. Wat-
de zonnewijzer betreft, als het een
apparaat is dat zonder breken en
wrikken van het gemetselde onder
stuk getild kan worden, zou er mis
schien over te praten zijn, maar de
nieuwe eigenaar zal zo'n onderstuk
als een beschadiging van de tuin be
schouwen. Het lijkt me de aange
wezen weg om deze laatste zaak
nog eens even met de notaris te be
spreken.
Vraag: Waar kan ik literatuur vin
den over Schiebroek en Hilligers-
berg, met foto's en geschiedenis.
Antwoord: In de bekende serie 'Ou
de Ansichtkaarten' komt ook het
boekje Rotterdam/Hilligersberg.'
Schiebroek voor. Als het uw bedoe
ling is, een diepgaande studie te ma
ken van deze streek, kan ik u ver
wijzen naar de archieven van het
Hoogheemraadschap,naarde Provin
ciale bibliotheek, naar het Aard
rijkskundig woordenboek van Van
der Aa, dito van Witkamp, de boe
ken van Beekman, o.a. Nederland als
Polderland. Het valt buiten het be
stek van deze rubriek, een andere
dan verwijzende taak te vervullem-
Aanvulling door lezer: Een poos ge
leden werd ln deze rubriek iets me
degedeeld over de Meekrap. Graag
wil ik er iets meer over mededelen:
In het Streekmuseum voor Tholen
en St Phillpsland is een Meekrap
collectie. waarbij verschillende as
pecten van deze cultuur worden naar
voren gebracht. (Museum de .Mee-
stoofte St Annaland. In dit museum
is ook een maquette aanwezig van
een meekrapfabriek.) Ook het
Zeeuws Museum te Middelburg en
de Oudheidkamer te Bruinisse heb
ben interessante zaken, betreffende
de vroeger zo belangrijke cultuur
en fabricage van de verfstof. Men
kan echter geen meekrapverf kopen
bij deze instanties.
Hartelijk dank voor deze gegevens.
Wij wekken onze lezers nu al vast
op, een bezoek aan deze collecties
een plaats te geven in hun zomer-
plannen. Tegen Hemelvaartsdag
gaan de deuren van deze musea weer
open.
Vraag: Op een zilveren peperbusje
vonden we verschillende letters en
merken: De letters J. S.. een anker,
een leeuwtje en een wonderlijk ge
vormde letter D. Zouden deze mer
ken te herleiden zijn?
Antwoord: Wij vermoeden dat om
de figuren, die u bedoelt, een zeskan-
tig lijstje gegraveerd is. J. S. de de
afkorting van J. Sauer - te Rotter
dam. Het anker kan ik niet thuis
brengen. Misschien het merk van een
doorverkoper, maar dat is mijn me
ning. die verder niet officieel ge
staafd wordt. Het eveneens omhein
de leeuwtje hoort van links naar
rechts te kijken. Dit is het teken
van-het zilvergehalte: 0,835. De go
tische D staat voor 1863.
Vraag: Verschillende keren heb ik
geprobeerd Klimop te stekken, door
een takje in het water te zetten.
Hoe moet het dan wèl?
Antwoord: U gebruikt een goede
methode. Ook kan men een plant-
gaatje maken, dat opvullend met
goede pot- of tuingrond en daarin
een takje steken. Goed nat houden;
dan lopen de luchtworteltjes van
zelf als worteltjes uit. Neem de
Vragen (één per brief) zenden
naarrUw probleem ook het öhzëT"
Postbus 507, Voorburg. Naam en
adres vennelden. Eén gulden aan
postzegels bijsluiten. Geheimhou
ding is verzekerd.
stekken niet te lang. Van de 10 luk
ken er minstens 6. Slaat het aan,
dan groeit het plantje nee niet
als onkruid, want die benaming ken
nen we gelukkig niet meer ln de
tuin maar als klimop en dat is
heel voorspoedig. Het spreekt van
zelf, dat u met deze dingen bui
ten in elk geval moet wachten,
tot het voorjaar wordt. In huis kan
men, als de omstandigheden gun
stig zijn, in alle maanden van het
jaar experimenteren.
Vraag: Schoenen die eerst prettig
zaten, doen mij nu pijn. Er ontstaat
eelt en een pijnlijke bult. Kennissen
willen me naar een pedicure sturen,
maar ik heb dat heus niet nodig.
Mijn nagels kan ik zelf wel knippen.
Antwoord: Het is jammer dat we
uw brief niet in zijn geheel kunnen
afdrukken, maar wat voor u belang
rijk is, is ook belangrijk voor andere
mensen die dezelfde klachten hebben
en al boos worden bij -het horen
van de naam Pedicure. Onbekend
maakt onbemind en al is het knip
pen van nagels heel belangrijk, toch
gaat de verzorging-van de hele voet
nog wel iets verder en een heel eind
ook. De voeten van onze bejaarde
lezer en van alle mensen, die last
hebben van de door hem genoemde
vervelende dingen, zijn zo belang
rijk, dat extra zorg noodzakelijk is.
Via uw dienstencentrum van de
P.T.T. kan men u een adres geven
en verder vindt u in de beroepengids
een grote reeks namen en adressen.
Ook dicht bij uw huis. Als u dan,
als op vleugeltjes na afloop van de
behandeling loopt te wandelen, heeft
u maar één gedachte: dit had ik
veel eerder moeten doen!
Vraag: Bestaat er ook een methode
om met de linkerhand te leren
schrijven en tekenen?
Antwoord: Vólgens onze zegsman
bij de Vereniging Aanpassing voor
Gehandicapten te Leidschendam,
die uit den aard der zaak vaak met
kwesties als de door u genoemde
te maken heeft, komt daar geen me
thode, maar in de eerste plaats oefe
nen en doorzetten bij te pas. Het
kost inspanning maar het is heel
goed mogelijk: Anderen zijn er in
geslaagd, waarom u niet?
Vraag: Er is een muziekinstrument,
genaamd Kin noor. Hoe ziet dat er
uit en waar komt het vandaan?
Antwoord: Het is de Hebreeuwse
benaming voor Lier. Talloze malen
komt dit woord in de bijbel voor.
Ook de naam van het meer van Ge-
nesareth is van dit woord afgeleid.
Vraag: Ik wil een brief schrijven
aan drs. P. Hoe is zijn werkelijke
naam, wat doet hij en waar woont
hij?
Antwoord: De naam is Hein PolzerI
Hij is inderdaad doctorandus (econo
mie). Het adres kunnen we u niet
geven, maar als u een brief aan de
omroepvereniging, .waarvoor hij. de
laatste keer optrad, schrijft, met het
verzoek uw epistel aan hem te
adresseren zorg wel voor vol
doende frankering komt uw brief
heus wel terecht. Hij zelf zal u op
alle persoonlijke vragen misschien
antwoord geven, maar wij doen dat
zeer beslist niet.
Vraag: Waaraan is de familienaam
Oldenampsen ontleend?
Antwoord: Men kan de naam aflei
den van het dicht bij Lochem gele
gen kasteel en het dorp Ampsen,
ook wel Ampsen. De voorvoegsels
Olde(n) en Nije(n) duiden aan welk
'Heem' daar bedoeld wordt.
Vraag: In een stamboom komt voor
de naam "Blauwverver'. Wat is dat
voor een vak?
Antwoord: Met blauwverf wordt be
doeld de Indigoverfstof, een van de
alleroudste verfstoffen. Voordat de
stoffen zwart werden geverfd moest
er eerst een ondergrond van blauw
zijn. In dit verfbad fixeert indigo
het wit en zit op de vezel zonder dit
te kleuren. Blootgesteld aan de lucht
wordt dit indigowit door de verbin
ding met de zuurstof, indigoblauw.
Uw voorvader Blauwverver van be
roep, heeft op deze manier gewerkt.
Later werd op verschillende manie
ren het proces bespoedigd.
Vraag van Arie Kievit uit Alberta:
Er is overal gezocht en gevraagd
naar de voorbeelden voor Fries
snijwerk voor de gezellige
avonden in de lange Canades
ter. De prachtige map:
Folkskinst in Rige Printen,
aan hem konden doorzendt
hem wel vol enthousiasme nasr
en messen doen grijpen. Gen1
lijke voorbeelden zijn het
niet.
Vraag: Ik ben op zoek naar ei
doloog (Iriscopist) in de buu ir
mijn woonplaats. Is het m
mij enige adressen te geven?
Antwoord: Liever geven we
adres van de Stichting Central]
reau Nederlandse Werkgroep
Praktizijns in de Natuurlijk v,
neeskunst; Van' Leimeplaan
versum, waar men beschikt 0
voor u belangrijke gegevens.
nt
VRAAG: Het moet mogelijk zi n
puzzels zo te plakken dat n
afbeelding aan de muur kan hfpi
Is dat waar?
ANTWOORD: Het plakmidd<
zelconserver/puzzellijm) is
voorziene speelgoedwinkels te
Kosten ongeveer 5,—.
