Blanke kerken hoeven
niet bang te zijn in assemblee
voorlopig
Professor Schippers: pet, pijp en preek
Vandaag
Professor Berkhof niet naar Nairobi
Duitse non met lof
meester-bierbrouwer
Aller ogen
zijn gericht
op Kenya
(VII)
nieuw bij ambo
4>
ZATERDAG 15 NOVEMBER 1975
KERK
TROUW/KWA
door Aldert Schipper
Prof. dr H. Berkhof, de Leidse dogmaticus, die voorzitter is van
de Nederlandse raad van kerken, was tot dusver (naast de vroe-
gere secretaris-generaal dr Visser 't Hooft) de enige Nederlander,
die is doorgedrongen tot het centrale comité van de wereldraad
van kerken. Dit centraal comité bestaat uit 120 leden en wordt ge-
kozen door de assemblee, die eens per zeven jaar wordt gehouden.
Prof. Berkhof legt nu, na driemaal zeven jaar, dit werk neer en
gaat ook niet naar Nairobi, waar deze-maand de vijfde assemblee
wprdt gehouden.
Dat wil overigens niet zeggen dat
hij nu buiten de internationale oe
cumenische contacten is komen te
staan. Momenteel houdt de ver
houding tussen Israël en de we
reldraad hem zeer bezig.
Er is wel eens gedacht dat. de we
reldraad nu in navolging van de
Verenigde Naties het zionisme on-
der de noemer van het racisme zal
brengen. Prof. Berkhof verwacht
dat niet. „De mensen van het pro
gramma tot bestrijding van het ra
cisme zijn erg bang, dat er een
soort anti-zionisme voorstel in Nai
robi zal komen. Dat zou de tak
doorzagen, waarop zij zitten," al-
■dus prof. Berkhof. „Dat zou trou
wens ook helemaal niet' stroken
met de wereldraad, die altijd het
recht van de staat Israël-heeft er-
kend. Een dergelijk voorstel zou je
-kunnen verwachten van de chris
ten-Arabieren, maar die komen nu
grotendeels uit een brandend Liba
non. Die zullen wel uiterst .voor
zichtig te werk gaan. Ze hebben
zich altijd fel tegen Israël opge
steld. Maar in hun hart hoopten zij
dat Israël het zou redden, omdat
Israël zou zorgen voor een veel
soortig Midden-Oosten. Ik ver
wacht niet dat die christen-Arabie-
reü.-A.(net zo'n voorstel zullen ko-
mem"
Kort
Professor Berkhof geeft zelf niet
zo hoog op over zijn rol in het cen
traal comité. Dat de mensen steeds
aandachtig luisterden kwam vol
gens hem doordat hij steeds zo
I kort sprak. Maar waarnemers heb
ben gezien dat hij weliswaar kor
ter, maar ook vaker sprak dan de
meeste andere leden van het cen
traal comité en dat hij niet alleen
heel zinvolle opmerkingen had,
maar bovendien vaak de spanning
wat wist te verlagen met een van
zijn relativerende of humoristische
interrupties.
Al is prof. Berkhof niet van plan er
'aan deel te nemen, hij heeft wel
een verwachting ten aanzien van
de komende assemblée in Nairobi,
die hij met grote voorzichtigheid
uitspreekt. „Het enige dat bij zo'n
vergadering vaststaat is dat er
niets vaststaat". Maar na deze slag
om de arm zegt prof. Berkhof te
verwachten dat het een kalme as
semblée zal worden. „In de laatste
tijd hebben de Afrikanen zich in
de wereldraad nogal agressief op
gesteld. Maar in Nairobi zullen ze
daar niet veel reden voor hebben,
gezien de eigen Afrikaanse proble
men. En kwesties als het racisme
zijn al helemaal uitgepraat. Het is
de vraag of daar nog iets nieuws
uitkomt."
Drietheologiëen
Prof. Berkhof meent dat er niet
zoiets bestaat als een oecumeni
sche theologie, ook al betonen
sommigen zich wel eens verontrust
over zo'n theologie. „De wereld
raad heeft een basis en meer niet.
Maar elke kerk brengt zijn eigen
theologie mee. Er zijn dus veel
theologieën. En .je ziet dat er een
theologie komt bovendrijven naar
gelang van de problemen die in de
lucht zitten. De laatste tijd is bij
voorbeeld het thema van de hoop
erg naar voren gekomen en dat zie
je dan ook in de wereldraad. Maar
over een aantal jaren is er wel
weer een ander begrip. Maar los
daarvan is het me wel eens opge
vallen, dat er in Genève drie theo
logieën bestaan. Elke afdeling van
de wereldraad heeft er een. Ik heb
dat wel eens in een vergadering
voor de grap gezegd, maar de staf
nam dat serieus. Ik zei toen: elk
van de drie afdelingen werkt met
bepaalde theologische kernpun
ten. De afdeling „Geloof en Getui
genis" werkt het meest met de
klassieke theologie, in de afdeling
Gerechtigheid en Dienst geldt een
ethische theologie. Daar vragen ze
zich af wat kun je met de theologie
doen. Bij de jongste afdeling „Op
voeding en Communicatie" zie je
tendenzen van horizontalistische
theologie, -bevrijdingstheologie,
maar ook kreten zoals de „zwarte
Jezus."
l Er verscheen een interessant en ge-
Ivarieerd november-nummer:
Nyerere: Als twee olifanten vechten
heeft het gras te lijden, maar als ze
liefde bedrijven heeft het méér te lij-
den (Philips in de ontwikkelingslan-
i den; Drs. G.J.v. Apeldoorn) - De-
reageerbuis bruist van verzet (de
I meest waardevolle rubriek van
VOORLOPIG) - Buskes: ik was bijna
A.R. geworden. Stel je voor! Een
absolute ongeïteresseerdheid in het
lot van mensen die (noodgedwongen)
'in Suriname wonen (Ds,P.Jansen)
Het zwijgen over een in 1974 in Afri
ka gehouden kerkenconferentie. Be-
grijpelijk! Er werden heel gevaarlijke
dingen gezegd (Ben van Kaam) - De
kerk moet Heftiger gaan preken voor
bekering van ons levenspatroon (Dr.
A.C. Aten) - Schuman memoreert
over z'n maandelijkse rondblik in
kerk en samenleving - Kitsch en de
schilder Carel Willink (Bemhard Rid
derhos) - En natuurlijk de car
toons. Daar is VOORLOPIG sterk in
(volgens een recensent).
VOORLOPIG heeft de waarheid niet
in pacht. Ook het Evangelie niet.
Toch probeert VOORLOPIG om het
verhaal van Jezus en ons leven in on
ze tijd met elkaar in verbinding te
brengen. U moest eens een proef
nummer vragen. Of u abonneren [a/s
is het maar voorlopigf 26.— p.j.
[Stud, f 17.90] Uitgave: Kok/Meine-
ma. AdressenAntwoordno. 101,
Delft [geen postz.].
XJLM (AFP) De 26-jarige West-
duitse kloosterzuster Doris Engel
hard is cum laude geslaagd voor
het examen meester-bierbrouwer.
Zij 'was daarmee eerste onder al
haar mannelijke leken-kandida-
ten. De nieuwe meester-bierbrou
wer, die tot de orde der francisca
nessen behoort, gaat de roem van
haar klooster verspreiden onder
de .bierliefhebbers van Beieren.
Grote mond
In sommige kerken in het Westen
denkt men wel eens dat de Wereld
raad linkser is geworden. Of zijn
die kerken rechtser geworden?
Er is een snel groeiende meerder
heid van niet-westerse kerken ont
staan. En aangezien die allemaal
nogal agressief staan tegenover
ons uit het rijke noorden, maakt
dat bja ons de indruk dat de' we
reldraad linkser is geworden.
Heeft de Derde Wereld een te gro
te mond?
Er is een historische en psychologi
sche noodzakelijkheid. Ik heb de
negers zolang meegemaakt als bra
ve 'oom toms' die in het gevolg van
de zendelingen meekwamen op
onze conferenties. Dat was makke
lijk voor ons. Ze zeiden niets, maar
je kon ze toch overal vertonen als
Prof. dr. H. Berkhof
onderdeel van de wereldwijde
kerk. En dan komt een ogenblik
dat deze mensen vragen: mag ik
ook eens zeggen wat ik van jullie
vind. Het klinkt paternalistisch en
u moet me maar vergeven, maar
we ervaren dat als een noodzake
lijk stuk van de volwassenwording
van onze vroegere zendingsker
ken. Als wij dat niet'kunnen ne
men, dan zijn we zelf nog niet vol
wassen. Maar je hoopt natuurlijk
wel dat het proces van volwassen
wording niet te lang duurt. Want
de problemen zijn te groot om zo'n
stuk-psychologie nog te moeten
meeslepen met elkaar. Altijd maar
als blanke kerken de schuld op je
nemen of als zwarte kerken de an
der als het maar enigszins kan als
schuldige aanwijzen, dat kan je
niet te lang volhouden. We moeten
verder met elkaar.
Wordt Nairobi de assemblee van
de volwassenheid?
Ik denk dat de kerken uit de Derde
Wereld dan een heel eind gevor
derd zijn. Mijn zorg betreft meer
de kerken uit het westen; Zullen
die zich gedragen als de boze va
ders, die tegen hun zonen zeggen:
nu houd je je mond eens, want wat
dacht je wel? Er gaan vrij veel con
servatieve afgevaardigden naar-"
Nairobi. Die hebben het proces
niet meegemaakt waar wij door
heen gegaan zijn. En die vinden te
genover hun achterban dat ze
maar eens duidelijk moeten zeg
gen dat het uit moet zijn. Die kun
nen op het verkeerde ogenblik ver
keerd reageren.
Tn Duitsland heeft een^Jtoen een
•beroep op de afgevaarargdenmaar
Nairobi gedaan: laat het niet op
een breuk aankomen. Is dat wel'
reëel?
Absoluut. Maar het zou me niet
verbazen als de Afrikanen volwas
sen genoeg zouden zijn om een
breuk tegen te houden.
In een boekje ter voorbereiding
van de assemblée heb ik de Eu
ropese afgevaardigden opgewekt
om niet steeds uit schuldbesef in
een hoekje te gaan zitten. Nu we
wat dichter bij Nairobi komen te
staan, heb ik de neiging dat wat
minder nadrukkelijk naar voren te
brengen.
Het programma tot bestrijding van
het racisme heeft heel wat span
ning bij de mensen uit de derdë
wereld weggenomen. Het zou nu
wel eens kunnen zijn dat de Wes
terse kerken niet zo onder het sper
vuur komen te liggen.
Oost-Europa
Er wordt aan de wereldraad nogal-
eens selectieve verontwaardiging
inzake schending van de mensen
rechten in oost en west verweten.
De kwestie van de mensenrechten
is vooral aangesneden door de
Scandinavische landen, die heel
graag wilden dat de wereldraad
een krachtiger houding tegenóver
Oost-Europa zou innemen. Er is
toen een conferentie gehouden en
men heeft een lijst gemaakt van
schendingen van mensenrechten
in de wereld. Toen bleek dat de
schending van deze rechten we
reldwijd is. Rusland is maar een
enkel voorbeeld. De lidkerken inte
resseren zich vooral .voor de pro
blemen in hun eigen omgeving.
Protesten tegen Rusland en Tsje-
choslowakije zullen vooral uit de
Europese kerken moeten komen.
Aan de andere kant moet je zeggen
dat het uitvoerend comité tijdens
een vergadering in de DDR de ver
banning van Solzjenitsin heeft ver
oordeeld. Dat vergeet men wel
eens.
Er is in het algemeen een toene
mende belangstelling voor Rus
land, omdat de berichtgeving van
uit Rusland vrijer en beter wordt.
Dan hoef je niet meteen bang te
zijn dat de band tussen de kerken
in het Oosten en ons verbroken
wordt, als wij eens iets zeggen.
In een van zijn boekjes zegt dr. De
Lange, de voorzitter van de sectie
sociale vragen van de Raad van
kerken, dat de gezamenlijke
dienst de kerken niet verenigt,
maar verdeelt.
.Ja, we zien al heel lang dat de
dienst niet meer verenigend werkt.
De oude bis'schóp Söderblom
dacht dat je een omtrekkende be
weging kon maken ('de leer
scheidt, maar de dienst verenigt'),
maar het is gebleken dat de dienst
een soort alibi wordt, waar je je he-
lemaal instort om maar.niet aan de
eenheid te hoeven beginnen. Waar-
"bij ik nog wel iets zou willen zeg
gen. Ik geloof dat de scheiding bin
nen de kerk tussen progressief en
conservatief ook berust op het on
gelijktijdige bewustzijn, zoals
Marx dat zegt. Mensen leven vaak
in een verschillende waarden-we
reld en hebben daardoor een ge
brek aan informatie. Iemand die
denkt dat het in Zuid-Afrika niet
goed gaat, leest alles wat op Zuid-
Afrika betrekking heeft. Maar ie
mand die denkt dat het in Zuid-
Afrika wel loopt, die laat zich niet
verder informeren. Eenzelfde
kloof heb je in de Wereldraad tus
sen een deel van het centraal comi
té en de staf. Als Boudewijn Sjolle-
ma, de directeur van het program
ma tot bestrijding van het racisme
met een voorstel komt, dan "denken
velen in het cfentraal comité: hoe
kom je daar ineens aan. Maar Sjol-
lema heeft er dan al jaren over ge
dacht en zegt: we hebben vroeger
er toch al eens een rapport over
uitgebracht. En ik merk dat nu, als
er namens de Raad van kerken
met bv. Philips en de Amro-bank
wordt gesproken, dan komen zij
met argumenten die voor ons ver
ouderd zijn.
Daarom zeg ik tegen Genève: jullie
hebben tien jaar de tijd gehad om
op deze gedachten te komen, geef
ons nu eens een jaar of drie om het
ook te begrijpen en het anderen uit
te leggen. We moeten eerst de in
formaties gelijktrekken. Ik maak
me sterk dat je over e^n jaar of
tien tegen elkaar zult zeggen: weet
je nog wel oudje, dat we toen.daar*'
nog ruzie over hebben gemaakt.
(Eenheid door bevrijding.'Nai-
robi 1975, uitgave Kok in Kam
pen, prijs 9,90.
Jfc amboboeken
CRI STELLWEG
Deze aarde verlaten
Al de derde druk van het taboe-door
brekende en ontroerende boek over de
dood. 100 blz.-f8,90
MANUEL J. SMITH
Als ik nee zeg, voel ik me
schuldig
Hoort u tot de velen die geen nee kunnen
zeggen? Dit boek geeft u alle zelf
vertrouwen. 250 blz. -f 19,50
JAN BALTINK/HARKE BOSMA
Ontwikkeling tot
volwassenheid
Echt volwassen ben Je wanneer je mondig
bent Twee Nederlandse psychologen laten
zien hoe kinderen - en hun ouders - die
mondigheid bereiken. 144 blz. -f 14,50
DAVID ELKIND -
Kinderen en adolescenten
Glasheldere uiteenzetting van de
gedachten en theorieën van Piaget, de
invloedrijkste kinderpsycholoog van deze
eeuw. 200 blz.-f.17,50
GORDON R. LOWE
De groei van
de persoonlijkheid
Praktische psychologie waardoor we
onszelf en anderen beter begrijpen.
242 blz.-f 17,50
RICHARD A. GARDNER
Omgaan met kinderen
De praktijk van alledag bij de boeiendste
en moeilijkste opgave: de opvoeding van
onze kinderen. 263 blz. -f 22,50
ROBERT J. LIFTON/ERIC OLSON
Leven en sterven
Sterven betekent wedergeboorte; leven is
de dood onder ogen zien. Dat is de
ervaringswereld van de hedendaagse
mens. 119 blz.-f 10,90
MICHEL VAN DER PLAS
Goede buren,
verre vrienden
Vertalingen van gedichten 'waarvan je heel
bijzonder houdt, zoveel zelfs dat je ze zelf
geschreven zoudt willen hebben'.
143 blz.-f 15,00
GABRIËL SMIT
Grensverkeer
Vertaalde poëzie vatf Brecht, Eliot. Neruda,
Pasternak en nog 30 andere dichters (vele
uitOost-Europa). 101 blz.-f 12,50
HUUB OOSTERHUIS
Tot op vandaag
Tweederde deel van deze bundel bevat
niet eerder gepubliceerde gedichten;
aangevuld met poëzie uit niet meer
verkrijgbare bundels. 79 blz.-f 8,90
GUUS VAN HEMERT
Lieve hemel
Overdenkingen bij oude afbeeldingen over
de komende dingen In dit leven en daarna.
Het geloof is geen museum maar levende
bezieling. 176 blz. -f 17,50
GERARD DEKKER
De mens en zijn godsdienst
Beschouwingen over de functies van
godsdienst en kerk voor mens en
samenleving. Pleidooi voor een dialoog*
kerk. 184 blz.-f 19,50
basisboeken
HARRY STACK SULLIVAN
Begrippen voor een
toekomstige psychiatrie
Deze grondlegger van een nieuwe
psychiatrie stelt: de mens is niet uniek;
psychische problemen zijn geen
individuele problemen: de mens is sociaal,
gericht op de ander. 'Sullivan is de profeet
•van onze schizoïde tijd,' 288 blz.-f 24,50
HANS ACHTERHUIS
Filosofen van
de derde wereld
Fanon, Guevara. Freire, lllich en Mao
dienen als voortbrengers van een nieuwe
en vernieuwende filosofie gezien te
worden. 128 blz. - f 12,50
AD PEPERZAK
U en ik
Vervolg op de inleiding in de wijsgerige
'antropologie die Vrijheid heet. Behandelt
het probleem van de relatie tot de ander. -
106 blz.-f 10,50
BIJ UW BOEKHANDEL VERKRIJGBAAR
VROLIJK EN VERANTlttor
DELIJK
Luiheid is de oorzaak
dat het gebinte instort
slappe handen
dat het in huis-
begint te lekken.
Om vrolijk te zijn
richten de mensen
maaltijden aan.
en wijn geeft plezier,
en verder:
als je maar geld hebt!
(Prediker 10.18,19)
Dé Prediker, staat niet bekt
eeri slavendrijver, niet als it
die vindt dat er vooral h<
werk verzet moet worden, kt,
min is hij de; geschiedenis
gaan als een zuurpruim die e
der geen verzetje gunt. Lati1
maar eens denken aan zijn q 1<
king om wijn te drinken enten
ven te genieten met „de vrot '-r
gij lief hebt". Toch schijnt he
hier net even te veel gewort n
zijn. Er is blijkbaar ook een a !e
kant. Voordat er mensen h n°
die zich achter zijn woordei °n
slappe handen en in luiheid
verbergen om zich van weg
het toch niet op kan te bui rie
gaan. Er mag ook naar de aen
kant iets gezegd worden. Lt|
en slappe handen ontkennfSJ
verantwoordelijkheid, en
drinken en vrolijk zijn" omL
het zo gemakkelijk breed kan^g
hangen kan anderen in h
houden en in gevaar brengertjt
ke woorden nemen we vaitfP
man als de Prediker. Hij isFer
een leven van de mens Gods,*
Gods ogen, vrolijk en verant
delijk.
Vijf vertalingen
naast elkaar
Het is weer mogelijk, verschil
bijbelvertalingen in één
naast elkaar te lezen. Twinl
geleden was er een uitgave va!
Nieuwe Testament in zes ver f]
gen naast elkaar. Deze is all
niet meer in de handel. Het IL
lands bijbelgenootschap en
tholieke bijbelstichting hebb "et
het evangelie van Markus et
brief van Paulus aan de Ef 0]
gepubliceerd in één band, i fti
vertalingen in kolommen naa D
kaar, zodat de vertalingen f8'
voor vers met elkaar te verge 111
zijn. Een zesde kolom is vrijg
den voor het maken van eigei
tekeningen. Het gaat om de S er
vertaling, de NBG-vertaling lei
de Willibrordvertaling, or<
Nieuws voor U en de NBG-' hi
ling in hedendaags Nederl^,
(176 blz.; 17,90).
Het betreft een proef om te z ^rc
er voldoende belangstelling ii !Z0,
een zo'n vrij dure uitgave. Tefcns
verschijnt dezer dagen een d|en
lijke uitgave van het evangeli it.
Mattheüs, waarin ook de oors v'
kelijke Griekse tekst is opgen vo
(in de plaats van de vertaling
dendaags Nederlands). Daa de
zal dit boek aanmerkelijk dii
zijn. Van de reactie van de g%ne
kers zal afhangen, of er in de
komst een soortgelijke uitga'
al dan niet met het Grieks
van het gehele Nieuwe Testan
doorA. J. Klei
Vanmiddag om twee uur begint
in het gebouw van de Vrije
Universiteit te Amsterdam-
1 Buitenveldert een bijeenkomst
(gevolgd door een receptie),
waarvan de als ethicus
begonnen nieuwtestamenticus
professor dr R. Schippers het
middelpunt is, omdat hij een
kwart eeuw terug hoogleraar
werd. Hij krijgt dan een boek
aangeboden met opstellen van
collega's en leerlingen.
Professor Schippers heeft op mij
nooit de indruk gemaakt van een
specifiek gereformeerd theoloog te
zijn. Of dat hu komt door zijn
alpinopet en zijn pijp of door zijn
slimme ogen weet ik niet, maar ik
vind hem veel meer lijken op een
rechercheur of een schrijver van
succesromans. Hij kan, trekkend
aan zijn pijp, de mensen
waarnemen op een manier dat je
denkt:, hij ontdekt iets waardoor je
of in 't gevang of in een boek
terecht komt.
Toch zal hij wel goed
gereformeerd zijn. ik heb
tenminste nimmer vernomen van
een zaak-Schippers, terwijl ze in
de gereformeerde kerken toch gul
met „zaken" zijn. Maar professor
Schippers is, voorzover ik weet,
nooit in een kerkelijk of
theologisch conflict verwikkeld
geweest en ik heb ook niet de
indruk gekregen dat hij enige
voorliefde koesterde voor het
synodaal bedrijf. Ik geloof eerder
dat dit zijn knorrigheid wekte.
Hiermee is niet gezegd dat hij zich
overal buiten hield, integendeel.
Professor Schippers is met
oneindig veel dingen in de weer
geweest en heeft over oneindig
veel dingen gesproken en
geschreven. Je kon hem
tegenkomen als voorzitter van de
raad voor maatschappelijk werk
en in het bijbelgenootschap, hij
schreef over het mandement en
over de voetbaltoto, hij sprak op
sociale congressen en lichtte voor
over gezinsvorming en de
oecumene-, en hiermee is nog geen
kwart ons aangezegd.
Vooral in de periode dat zijn boek
over de gereformeerde zede
verscheen, ontglipte geen ethisch
vraagstuk zijn oog. Zo wierp hij
zich in 1954 op het brandend
vraagstuk of kort haar verboden
is. In hetzelfde jaar was hij de
bond van meisjes verenigingen op
gereformeerde grondslag een gids
op de terreinen van: de christelijke
vrijheid, onze zondag, de
verloving, en: vriendschap. We
vermoeden echter dat professor
Schippers toen toch niet alle
puntjes op de i's heeft gezet want
reeds het jaar daarop, in 1955,
deed hij een preek over „Wat mag
en wat niet mag" het licht zien. In
1959 schreef hij het artikel
„Waarom ik a.r. stem". Zou hij dat
nóg doen?, vraag je je bekommerd
af.
Wanneer ik me artikelen en
speeches van professor Schippers
voor de geest haal (ik heb er
vanwege mijn broodwinning vele
gelezen en aangehoord en eigenlijk
altijd met veel genoegen) geloof ik
dat ik kan aangeven waarom hij
niet direct als een gangbare
gereformeerde theoloog
..overkomt". Hij roept namelijk
geen tegenstellingen op. Ik zal niet
beweren dat andere
gereformeerde theologen daar op
uit zijn, maar de praktijk leert dat
de meeste van hen nooit geheel
ongestraft iets te berde brengen.
Het niet-oproepen van
tegenstellingen is in dit geval
geenszins het gevolg van kool en
geit sparen, van mooi weer spelen,
professor Schippers heeft zijn
mening nooit onder stoelen of
banken gestoken of zich in een
vaktaaltje verscholen, hij schuwde
ook minder onschuldige
onderwerpen niet. De ontspannen
en tevens wat afstandelijke manier
echter waarop hij met de dingen
bezig is brengt mee dat hij niet
polariseert (om dit vervelende
woord nu toch maar eventjes van
stal te halen). Er hoort humor bij,
er zal soms van een handige
aanpak sprake zijn, maar altijd is
er een voelbare betrokkenheid met
de „eigen" mensen. Het een bij het
ander geteld levert een man op
naar wie geluisterd werd zonder
dat de luisteraars behoefte kregen
hem of elkaar in de haren te
vliegen. Voorwaar: een man apart,
in de gereformeerde wereld.
Tot zover wat losse notities
vanachter de perstafel. Ik was
graag met iets degelijkers voor de
dag gekomen en dat had ik willen
putten uit het boek dat de jubilaris
vanmiddag krijgt, maar ik heb op
handslag móeten beloven daaruit -
vandaag niets publiek te maken.
Vandaar.
Prof. dr R. Schippers
Onze adressen
AMSTERDAM: 1
Direktie - commerciële
afdelingen - k.
administratie:
Wibautstraat 131 'H
tel. 020-913456 jsbi
Postbus 859')
Jlij
111
Redactie: pm
Nieuwe Zijds Voorburg-Hu
wal 280, Amsterdam.
Tel. 020-220383.
Postbus 859.
ROTTERDAM/DORDRECHj
Westblaak 9, Rotterdam
Tel. 010-115588. ftett
Postbus 948. p i
[dit
DEN HAAG/LEIDEN:
Parkstraat 22. Den Haagjho<
Tel. 070-4694h5;
Postbus 101.
feeli
ZWOLLE/GRONINGEN: pi
Melkmarkt 65, Zwolle.
Tel. 05200-17030. f m
Postbus 3.
