PR-kerngroep is tegen
vergunning voor
duw van kerncentrales
Caro van Eijck boeit
ook een groot publiek
Goed samengaan
drie mannenkoren
«ilieberichten
Hoogste verdieping:
uitgewerkte schets
Boeiend
orkestspel
op VARA-
matinee
erderheid wil nog geen breuk met regering
Rachmamnow
romantisch
Gastconcert
door Orkest
van België
Explosie bij ICI
veel schade
DAS 2U OKTOBER 1375
DimVEINLMINL/
TROUW/KWARTET 7
nze parlementsredactie
3CHT De kerngroep (het ledenparlement) van de PPR heeft zaterdag tijdens een vergadering
echt uitgesproken dat Nederlandse steun aan de bouw van. kerncentrales in Zuid-Afrika on-
ardbaar is.
i motie die zaterdagmiddag
aangenomen staat dat kern
es in Zuld-Afrika het blanke
ïeidsbewind zouden verster-
boveodten een gevaar zou-
(pleveren voor verspreiding
■rnwaipens.
wordit aan de PPR-parle-
dërs en -bewindslieden ver-
zich tot het uiterste te ver
tegen het verlenen van een
iérgunning e«n kredietgaran-
Nederlandse leveranties
hoeve van de Zuidafrikaanse
ntrales. Mocht het kabinet
inders besluiten, dan wil de
oep van de PPR zich onmid-
1 beraden over eventuele con-
voor de samenwerking
coalitie.
gement
overleggen zolang zij van plan was
de havenblokkades door te zetten
wanneer de Tweede Kamer haar
zin niet zou doen. 'Dreigen maakt
mij eerder moeilijker dan gemak
kelijker te hanteren', zei Van Hui
ten. Dat burgemeester Van der
Louw van Rotterdam wel bereid
was zonder voorwaarden met het
actiecomité te praten, begreep Van
Huiten uit diens behoefte de haven
weer te laten draaien.
door Adr. Hager
ge leden van de kerngroep
nu al willen uitspreken dat
geval de PPR-bewindslieden
zouden moeten nemen,
een zeer grote meerderheid
over nu nog niet gaan.
emend fractieleider Dolf
kreeg nogal kritiek uit de
.ering omdat hij een dergelijk
"nenit enige dagen eerder wel
geuit en hij op die
de indruk zou hebben gege-
it de Tweede Kamer-fractie
k' is naar reekpunten om
t kabinet af te komen. Cop-
ikende dit evenwel krachtig;
1 niet te hebben gedreigd
illeen tot uitdrukking te heb-
ibracht dat de fractie zwaar
een kwestie als het leveren
E mcentraies aan Zuid-Afrika.
a snscheepvaart
tigroep besprak ook nog even
die staatssecreta-
Huiten heeft ondervonden
in poging de evenredige
'erdeling in de binnen
af te schaffen. Van
legde nog eens uit dat hij
5 et één actiegroep als 'Behoud
ejiige vrachtverdeling' kon
SCHEVENINGEN Unieke samenwerking tussen drie mannen
koren resulteerde vrijdagavond in een drie-steden-concert, ge
geven in de Scheveningse Oude Kerk.
Chris Verhoog was de bundelende
figuur tussen het mannenkoor 'A-
poilüo' uit Rotterdam, het Haagse
Tram mannenkoor en het Konink
lijk Schiedams Mannenkoor 'Orp
heus'. In de eerstvolgende weken
komen de mannen weer bijeen
voor concerten in Schiedam en
Rotterdam.
Op het gebied van de amateurkoor
zang weet dirigent Verhoog van
wanten en het uitgevoerde pro
gramma liet daaraan dan ook geen
twijfel bestaan. Niet alleen had
men veel afwisseling te bieden
van Rusland tot Japan maar ook
de kwaliteit van de uitvoeringen
was het resultaat van deskundige
voorbereiding De mannen van de
HTM waren niet alleen actief ge
weest tijdens de repetities, ook in
de kaartverkoop hadden zij zich
laten gelden: de kerk aan de Kei
zerstraat was goed bezet.
Elan
Het zijn drie gerenommeerde en
levensvatbare koren die zich pre
senteerden: Apollo werd opgericht
in 1927, het HTM-koor dn 1917 en
Orpheus in 1866! Bij de 'Russen' op
het programma stond uiteraard Ar-
changelsky en met begeleiding van
Henny Moser bracht men met veel
élan een werk van de Japanner
Kan Ishli ten gehore.Deze compo
nist is leerling van Carl Orff en
zijn 'G-esang eines Welken Baumes
und der Sonne' werd in deze stijl
gegeven. 'Maske in Blau' Vertegen
woordigde de lichte toets en de
romantiek vond in Mendelssohn en
Grieg waardevolle ambassadeurs.
Medewerking aan dit concert ver
leende het fanfarekorps 'De kleine
trompetter' onder leiding van P.
Junier. In tegenstelling tot de
naam verrichten de trompeeters uit
Zevenhuizen groots werk. Zij droe
gen in belangrijke mate bij tot het
succes van deze avond, waarin het
amateurisme weerklank vond en
triomfeerde. Al met al een goed
initiatief, dat zeker voor herhaling
vatbaar is.
lijn wijsheid nam onze Heer en Heiland
wachts tot Zich, mijn innig geliefde Man,
lieve Vader en Grootvader
Wibbe Kampinga
inde leeftijd van 54 jaar,
r geliefde echtgenoot van P. Coeleman.
Zondag 1 (vraag en antwoord 1)
18 oktober 1975
kelaan 38
Baflo: P. Kampinga-Coeleman
Zuidlaren: Anneke Kazemier-
Kampinga
Jan Kazemier
Arjan en Petra
Baflo: Arend en Joke
Jannie en Renger
Cees
Els en Andries
'e legrafenis zal plaatsvinden op woensdag
11 tober a.s. om 2 uur vanuit de Geref. Kerk
aflo. Aanvang van de rouwdienst 1.30 uur.
tot condoleren na de begrafenis
oncordia"
Geen bezoek aan huis.
Zijn tijd maar voor ons geheel onver
ste heeft God tot Zich genomen onze ge-
e Broer. Zwager en Oom
Wibbe Kampinga
in de leeftijd van 54 jaar
echtgenoot van P. Coeleman
1.18 oktober 1975
Finsum: B. Kampinga
G. A. Kampinga-Ruiter
ssen:
en kinderen
E. Ruiter-Kampinga
R. Ruiter
ziel onverwachts nam de Heere tot Zich
geliefde Zwager en Oom
Wibbe Kampinga
5ijn genade en trouw onze zuster en haar
trpren tot steun en troost mag zijn.
P. Oosterhoff-Coeleman
P. S. J. Oosterhoff
J. W. van der Ploeg-
Coeleman
R. van der Ploeg
en neven en nichten
tertogenbosch:
Ten Post:
«4 18 oktober 1975
eling nam de Here tot Zich onze beste
Zfid en mede-kerkeraadslid
Wibbe Kampinga
a^jven scriba van de Geref. Kerk
ra
st grote ijver in dienst van Zijn Heer zij ons
tot voorbeeld.
hem geldt het woord van onze Heiland:
.weinig zijt gij getrouw geweest, over veel
K i u zetten."
ja
.n!Ee God zijn diepbedroefde vrouw en
iren.
«f. 18 oktober 1975
De kerkeraad.
Heden heeft de Heere na een geduldig gedra
gen ziekte tot Zich genomen mijn geliefde
Man en onze zorgzame Vader, Groot- en Over
grootvader
Jan Klootwijk
echtgenoot van M. Vos
in de leeftijd van 76 jaar.
„Hij wist zich in leven en sterven
het eigendom van Jezus Christus"
Nieuw-Vennep: M. Klootwijk-Vos
Nieuw-Vennep: G. v. d. Stelt-Klootwijk
C. v. d. Stelt
Aalsmeer: L. Haveman-Klootwljk
W. J. J. H. Haveman
Nieuw-Vennep: W. H. Klootwijk
B. Klootwijk-Langhout
Nieuw-Vennep: H. G. Ippel-Klootwijk
B. Ippel
klein- en
achterkleinkinderen
Nieuw-Vennep, 18 oktober 1975
Sportveldweg 12a
De overledene is opgebaard In de aula van
„De Westerkim", Zaaierstraat 1, Nieuw-
Vennep.
Gelegenheid voor condoleren aldaar op woens
dag 22 oktober 's avonds van 7.30-9.00 uur.
De rouwdienst zal gehouden worden op don
derdag 23 oktober om 14.00 uur in „De Rank",
Eugénie Prévinaireweg 14, waarna de teraarde
bestelling op de Algemene Begraafplaats te
Nieuw-Vennep zal plaatsvinden.
Ook nog gelegenheid voor condoleren na de
begrafenis in „De Rank".
Thuis liever geen bezoek.
Geen bloemen.
Johannes 11 vers 25
Psalm 39 vers 8
Heden nam God tot Zich, na een langdurig,
moedig gedragen lijden, onze lieve Zuster,
Schoonzuster en Tante
Johanna Christina Jacques
op de leeftijd van 55 jaar.
Uit aller naam:
M. J. G. van Voorden-Jacques
Rotterdam, 18 oktober 1975
Correspondentie-adres
M. J. G. van Voorden-Jacques
Graswinckelstraat 7
Rotterdam
Geen bezoek aan huis
De teraardebestelling zal plaatshebben D.V.
woensdag 22 oktober op de Algemene Begraaf
plaats „Hofwijk" na aankomst aldaar 2.30 uur.
Vertrek vanaf de Graswinckelstraat 7 ca. 2.00
uur.
Gelegenheid tot condoleren na afloop van de
begrafenis in de kapel op de begraafplaats.
Voor uw hartelijk blijk van medeleven welke wij
mochten ontvangen na het overlijden van onze lieve
Moeder, Groot- en Overgrootmoeder
Rompje Cornelia Been
weduwe van Arend Lu ten
later weduwe van Zeger Johannes de Vente
betuigen wij u onze oprechte dank, in het bijzonder
de bewoners en medewerkers van „Huize Patrimo
nium" Jan Tooropstraat 4, welke haar met zoveel
liefde hebben omringd.
Amsterdam, oktober 1975
D. Drost
A. Jernststraat 26
Caro van Eijck bij de bronzen kop, van haar gemaakt door Pieter de Monchy en nu geplaatst in
het Cultureel Centrum van Amstelvèen. Foto Erwin Verhei jen
door André Rutten
AMSTELVEEN Om haar aanstaande veertigjarig jubileum te vieren heeft Caro van Eijck een
programma van zelf geschreven anecdotes, verhaaltjes en schetsjes samengesteld, dat zij vrij
dagavond voor het eerst gespeeld heeft in het nieuwe Cultureel Centrum van haar eigen woon
plaats Amstelveen.
De première liep uit op een groot
feest, haar door het gemeentebe
stuur aangeboden, en dat begon
met enkele hartelijke toespraken.
Een bronzen kop van Caro van
Eijck, bestemd voor de hal, ge
maakt door haar plaatsgenoot
Pieter de Monchy, werd onthuld
door de burgemeester.
Onderhoudend
De grote kwaliteiten van Caro
van Eijck als actrice, als 'trage
dienne' vooral (op die titel kreeg
zij in 1960 de befaamde Theo
Mann-Bouwmeester-ring) en als
karakterspeelster zowel in het
ernstige als in het lichtere genre,
zijn, omdat zij de laatste jaren
ook nogal eens voor de t.v. speel
de. natuurlijk heel bekend. Dat zij
ook onderhoudend kan schrijven
bleek toen zij haar memoires pu
bliceerde onder de titel "Is maar
geleend je mag het even ast
houden.'
Zij is doorgegaan met verhalen
schrijven, waarvan er veel zijn
■gepubliceerd en waaruit zij nu
gekozen heeft voor dit solopro
gramma. Zij noemt dat 'Allemaal
mensen' omdat al haar verhalen
over mensen gaan, mensen van
het toneel, maar ook omdat een
oudere acteur tegen haar in het
begin -van haar carrière eens ge
zegd had: 'Je moet goed onthou
den, kind, wat je ook speelt, het
zijn allemaal mensen.'
Kaal toneel
Je kijkt wel even verbaasd, als
Caro Van Eijck bij haar eerste
opkomst bij open doek, op een
kaal toneel want het gaat dan
over 'de jonge actrice', die voor
het eerst het kale toneel betreedt
aan een lang snoer blijkt vast
te zitten: een actrice van haar
allure 'haalt' toch gemakkelijk
een grote zaal.
Maar het wordt al spoedig duide
lijk: de aard van haar optreden is
van intiemere aard dan het spe
len van een rol in een grote
voorstelling, het vraagt om een
intiemer stemgebruik en eigenlijk
ook om intiemere verhoudingen.
Maar ook in deze grote zaal houdt
zij haar publiek natuurlijk ge
makkelijk vast: zij is een per
soonlijkheid, zij vertelt boeiend
en zij typeert de figuren, die zij
terloops uitbeeldt, verrassend. Al
les gaat terug naar anecdotes,
persoonlijke herinneringen en er
varingen, maar er is meestal ook
een spanning tussen wat er is
gebeurd en hoe zij het uitbeeldt
en vertelt.
Geleend
Zij besluit met de actrice, die na
haar laatste voorstelling waar
van alleen zij zelf nog weet, dat
het de laatste is geweest nog
even treuzelt op het alweer leeg
gehaalde toneel. Het eindigt zoals
het begon: met niets. Wat je daar
tussen in hebt gedaan had je
maar even geleend.
AMSTERDAM Rachmaninow en
niet-romantisch? Dat is ondenk
baar. Hij hoort naar leeftijd en
geest helemaal tot de (laat-) ro
mantiek. Hij heeft zijn muzikaliteit
in dienst gesteld van dit deels zo
nnemende, deels zo gevaarljke cul-
tuurverschjnsel en hij is er niet
meer aan kunnen ontsnappen. Zijn
pianistische techniek stond voor
niets en zijn manier van compone
ren gaf hem alle mogelijkheden om
zijn notenbeeld zo te construeren,
dat alle mogelijkheden daarvan
konden worden uitgeput.
Wie hier aan mocht twijfelën had
vrijdagavond in de serie Het Ro
mantisch Pianoconcert, met Daniel
Wayenberg aan de vleugel en Hein
Jordans voor het Brabants Orkest,
dit alles kunnen waarnemen en in
hevige mate kunnen ondergaan.
Wayenberg speelt met de techni
sche eisen van de componist als
een kind met een bal. Hij vervol
maakt het notenbeeld tot in een
verre muzikale hoogte en zelfs de
pianistische overwoekeringen ko
men bij dit spel tot leven.
Bovendien beantwoordde het or
kest, dwingend geleid door Jordans,
aan een goed gehanteerde klank
formatie van Rachmaninows door
dacht instrumentatie die daarbij
aan de solist alle denkbare kansen
voorbehield.
Het concert werd geopend met een
wat zachtzinnige aanpak van Beet-
hovens Zevende, waarin we, bij een
overigens evenwichtige klank, de
geëtste melodische lijnen misten;
behalve dan in het slotdeel, waar
voor het orkest blijkbaar alle ener
gie had opgespaard.
Ad Fernhout en Elisabeth Versluys in een nieuw stuk van Manuel
van Loggem: De hoogste verdieping.
door André Rutten
AMSTERDAM In De Brakke Grond speelt de kleine groep The
ater Tardieu een nieuw stuk van Manuel van Loggem, dat 'Hoogste
verdieping' heet. Het is een poging de gebeurtenissen in 'Oidipoes'
van Sofokles uit te beelden met gewone mensen van nu in een
hedendaagse flat, zeg maar in de Bijlmer. Verder dan een min of
meer uitgewerkte schets is de schrijver niet gekomen.
De Here nam tot Zich, onze
geliefde Broer, Zwager en
Oom
Johannes
Groenewegen
van Wjjk
weduwnaar van T. Algra
16 oktober
Want, alhoewel de groep onder re
gie van Jaak Vissenaken uit Gent
levend-reagerende mensen speelt,
met wie je je soms best amuseert,
blijf je toch meer geïnteresseerd in
de vindingrijkheid, waarmee de
schrijver de klassieke verwikkelin
gen in hedendaagse menselijke ver
houdingen omzet. Je zit naar het
"orderen van een legpuzzle te klj-
kerl: telkens als het klopt is dat
grappig, maar het komt nooit in je
op dat er menselijke ervaringen
achter zouden kunnen zitten, al
wordt er heel aardig menselijk ge
drag gespeeld en al wordt er wel
over menselijke problemen gepraat.
De regie heeft er wel een lichte
toets in gebracht ook door een
aantal kleije acteer-verdrljvinkjes
vooral in de nieuwe versie van
de klassieke ziener Tiresias. een
handige maar louche leider van een
pseudo-religleus groeperinkje, hu
moristisch gespeeld door Hugo Met
sers. -Een voorzichtiger lichte toets
is er ook in moeder en zoon van
Elisabeth Versluys en Ad Fernhout,
een lichte Ironie soms in de manier
waarop Ellen Röhrman een sociaal
werkster speelt.
door Jac. Kort
AMSTERDAM De Nederland
se componist Willem Strietman
(1918) heeft na de lezing van
Boccacio's Decamerone een kor
te ouverture geschreven 'Entra-
ta par una comedia Decamero-
nesca'.
Het is een stuk geworden, zoals
iedereen verwacht bij een dergelij
ke titel: dolle pret, waarbij de
componist alle registers van klank-
schittering en luidruchtigheid ook,
heeft opgengetrokken. Bij het luis
teren moest ik telkens denken aan
Tyll Eulenspiegel van Richard
Strauss, voor wat Strietmans virtu
oze instrumentatie betreft.
Virtuositeit, maar dan op de viool,
is evenzeer In grote mate aanwezig
in de Vioolconcerten van Henri
Vieuxtemps. De jonge Duitse violist
Ulf Hoedscher heeft het zaterdag op
de VARA-matlnee allemaal weer La
ten horen, hoe de Paganlnd bewon
deraar Vieuxtemps zijn voorbeeld
heeft geëvenaard of misschien wel
overtroffen in het uitdenken van
halsbrekende toeren op de vier
snaren. Geweldig! Afgezien van al
die acrobatiek valt er echter aan
zo'n stuk niet zo*heel veel plezier te
bleven, maar dat kan ook moeilijk,
wanneer het middel tot doel verhe
ven ls. Maar we weten nu wel dat
Ulf Heolscher alles beheerst wat
met vioolspelen verband houdt.
De Finse componist Jean Sibelius
heeft rond de eeuwwisseling een
tijd aan de Italiaanse Riviera ver
toeft. In commentaren op de Twee
de Symfonie, die hij toen geschre
ven heeft, kan men lezen, dat dit
werk hierdoor een zonnig karakter
heeft gekregen. Maar de Finlandia-
componist heeft toch zoveel herin
neringen aan de natuur en de lite
ratuur van zijn land mee naar Ita
lië genomen, dat we deze symfonie,
anders dan b.c. die van Mendels
sohn moeilijk Italiaans kunnen
noemen.
Kees Bakels, die ditmaal het A'-
dams Philharmonlsch Orkest diri
geerde, zorgde voor een perfecte
begeleiding van het Vieuxtemps-
concert en voor boeiende en goed
afgewerkte vertolkingen van Striet
mans Entrata en Sibelius Tweede
Symfonie.
door Adr. Hager
DEN HAAG Het feit dat de
componist Cesar Franck in het
Belgische Luik werd geboren
speelde wellicht een rol bij de
keuzebepaling van diens symfo
nie op het programma van het
Notionaal Orkest van België.
Als gast van het in Amerika vertoe
vende Residentie Orkest speelde
het ensemble van onze zuiderburen
vrijdag- en zaterdagavond in het
Congresgebouw. Dirigent wasn Ge
orges Octors, assistent van eerste
dirigent André Cluyntens. Octors
legde in Francks symfonie primair
de nadruk op een fraaie orkest
klank. Het hem ter beschikking
staande materiaal leende zich dan
ook daartoe. Met name de blazers
belekn uit het goede hout gesne
den, zij overtroffen in kwaliteit de
strijkers Het orkest als geheel was
echter van een niveau dat de kenn-
nismaking alleszins waard maakte.
Wel bleek, dat Octors de opbouw en
de spanning ondergeschikt maakte
aan die orkestklanken. Franck's
symfonie had een wat traag verloop
en zonder de gloed van het heilig
muzikanten vuur kan zelfs een der
gelijk opus niet opbloeien. Hetzelf
de verschijnsel kon men constate
ren in de Prélude e 1' après-mldl
d'un Faune van Debussy. Het moet
wel een snikhete zon gewwest zijn
waarin de faun zich lag te koeste
ren. Zo loom en bijna lusteloos
schilderde de dirigent de sfeer.
Violist Josef Suk bracht zijn over
grootvader Dvorak respect met de
vertolking van diens vioolconcert.
De van het blad spelende solist had
vrijdagavond de pech, dat een
snaar brak. Zaterdag bleef hem dat
bespaard en dat zal zijn spel onge
twijfeld ten goede zijn gekomen.
Dat hij ondanks dat toch geen al te
grote indruk maakte, kwam door
een toenemende mate van onzui
verheden en zijn wat kleine toon
waardoor sommige fragmenten
nauwelijks hoorbaar waren. Dat in
deze weergave wel sprake was van
optimale spanning kan helaas ook
niet gezegd worden. Tot slot zij
opgemerkt, dat het ontbreken van
gegevens over het orkest in het
programmaboekje een omissie is.
Van een verslaggever
ROTTERDAM In een silo op het
terrein van ee chemische fabriek
ICI in Europoort heeft zich dit
weekeinde een explosie voorgedaan.
De explosie, die veel materiële acha-
de aanrichtte, ontstond doordat tij
dens het produktieproces een venti
lator was uitgevallen. Hierdoor was
geen ontluchting mogelijk. Op een
band werden kunststof korrels ge
transporteerd, waarbij ethyleengas
vrijkomt. Doordat er geen ontluch
ting was, ontstond er een explosief
mengsel. Persoonlijke ongelukken
deden zich niiet voor.
