The Shephards zetten er
definitief een punt achter
Geld lenen
o-nostalgie
Uw probleem ook het onze
Pleidooi voor echte folklore
Helen Schaap: Ik ben in elk geval van plan door te gaan
Familietrio als een
'noodgreep' begonnen
MAANDAG 20 OKTC3ER 1975 BINNENLAND TROUW/KWARTET
door Willem Schrama
IJMUIDEN Het liedje is uit voor The Shepherds. Het familie
trio Helen, John en Nico Schaap heeft definitief een punt achter
zijn carrière gezet, en er lijkt geen weg meer terug. De nog res
terende boekingen voor de komende maanden zijn geannuleerd,
omdat brier Nico (43) niet langer psychisch is opgewassen tegen
het theatervak. Een vervangende bassist zit er niet in, omdat eer
dere pogingen daartoe telkens stuk liepen op het onvermogen om
de hechte meerstemmigheid van het drietal in ere te herstellen.
Er hangt dan ook een gelaten
sfeertje in de IJmuidense woning
van Helen Schaap, die met haar 35
Jaren nog van geen ophouden weet.
'Ik ben in ieder geval van plan om
verder te gaan', zegt ze. 'Ik zal wel
zien of ik nog een paar mensen
kan vinden waaamee eventueel een
nieuwe groep is te vormen. Maar
zoals het de laatste tijd ging. kan
het niet meer. Nico kan nu een
maal niet tegen die spanningen.
HIJ was de laatste tijd zo verschrik
kelijk overspannen, dat er met de
beste wil van de wereld niet met
hem viel te werken. Tijdens de
repetities lag hij bijvoorbeeld lang
uit op een bank. En als vrouw kan
lk dat nog wel eens opvangen,
maar mijn broer John kon het niet
meer opbrengen. Nou. dat geeft nu
eenmaal spanningen, en dan kom
Je tot zo'n besluit'.
Verlies
Het ontbinden van The Shepherds
mag een verlies worden genoemd
voor het Nederlandse volkslied, dat
zij in hun ruim twaalfjarige be
staan met de sobere begeleiding
van bas en gitaar een nieuwe vorm
gaven. Helen: 'We zijn er eigenlijk
nooit van los gekomen. Vaak heb
ben we iets anders geprobeerd. Een
heel ander repertoire, met liedjes
van Shirley Bassey en Simon and
Garfunkel, een engelstalige lang
speelplaat, maar het mocht alle
maal niet baten. Je wordt hier in
Holland onmiddellijk in een vakje
gedrukt. Semi-religieuze liedjes en
volksliedjes, daar werden we op
vastgepind. Jammer eigenlijk, want
In het buitenland konden we altijd
onze gang gaan. Daar zongen we
wat we wilden'.
Het trio The Shepherds is destijds
eigenlijk een noodgreep geweest.
John, Nico en Helen hadden alle
drie een vaste plaats in het orkest
van Ted Powder, maar het optreden
In nachtclubs en (vaak) de toen
malige Rutecks-vestigingen in den
lande beviel hun na verloop van
tijd niet meer. Vooral de klassiek
geschoolde stem van Helen verzette
zich tegen het decor van rinkelende
soepkoppen en dampende kroket
ten. Als trio gingen ze verder, en
niet zonder succes.
Niet rijk
Na een veel verkochte single van
Helen ('Dank U') volgde een dozijn
langspeelplaten. 'Maar rijk zijn we
niet van geworden', voegt Helen er
snel aan toe. 'Af en toe kocht je
een japonnetje van de royalties,
maar daar bleef het dan ook bij.
Als trio werk je nu eenmaal on
voordelig, omdat je moet delen. Als
wij zevenhonderd gulden bruto voor
een optreden kregen, was dat na
tuurlijk geen vetpot. Mijn man en
ik hebben zelfs ons huis moeten
verkopen omdat we de hypotheek
niet meer konden opbrengen. Maar
eigenlijk mag ik niet klagen, want
het was toch maar een goed leven.
Als ik alleen maar denk aan de
prachtige dingen, die we hebben
meegemaakt en gezien in Japan, de
Verenigde Staten, Polen, Engeland,
Frankrijk, Joegoslavië en noem
maar op. Dat is in feite een erva
ring die niet in geld is uit te
drukken'.
Toch was geldnood er de reden
van, dat Helen enkele jaren gele
den een poging deed om een solo
carrière te beginnen. Helen: 'Het
was een geldprobleem ja. De zaak
was dat ik tweemaal zoveel onkos
ten had als mijn broers. Die koch
ten eenmaal in de twee jaar een
nieuw kostuum, maar ik had mijn
japonnen, mijn anake-up en weet
Helen Schaap: 'Het was een goed leven'. (FOTO DIRK KETTING)
ik al niet veel. We moeten altijd
maar buitenshuis eten, nou Ja, het
ging er met kruiwagens uit. Ik stel
de dus een andere verdeling voor,
maar dat wilden ze niet. Toen
dacht ik: dan maar alleen verder.
Maar na een half Jaar voelde ik me GelOVIQ
al doodongelukkig, en mijn broers
ook. Toen hebben we het nog maar
eens geprobeerd. En ik moet zeg
gen: daarna ging het ons voor de
wind. We begonnen cruises te ma
ken voor P O Lines naar Turkije,
Griekenland, de Caribische eilan
den. erfeovoorts'.
(ADVERTENTIE)
Gemakkelijk en betrouwbaar bij de NMB.
Voor alle doeleinden. Ook voor het verbeteren van uw
woning. Geen informatie bij werkgever.
Kwijtschelding bij overlijden.
Inlichtingen bij alle NMB-kantoren.
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
voor uw meubilair
voor uw keuken
voor uw caravan
voor uw auio
voor uw boot
door Mink van Rijsdijk
Het staat op mijn schrijftafel, waar het niet hoort, maar
ik wil voordat ik het opruim nog een beetje dromen van
vroeger. Zomaar ineens was het weer te koop: het
cacaoblik uit mijn kinderjaren. Het stond op de toon
bank van mijn bakker en ik moest het hebben. Er is
geen pardon te bedenken, want nodig hadiik het niet. Al
jaren gebruiken wij geen cacao meer op onze basis.
Geen pardon dus of zijn de verhalen, die het blikje
me toefluistert de zonde van zomaar wat kopen toch
waard?
Mijn grootmoeder had twee van die blikken met de
bekende verpleegster. Een grote, een beetje verroest,
stond in d keuknkast, een veel kleinr exemplaar had
op de theetafel een plaatsje onder het kanten kleed naast
de zondagse kopjes. Dat was niet met cacao gevuld,
maar met amandelbonen, lila, wit en rose. Lekker vond
ik die niet, toch was het een traktatie van jewelste als ik
er een kreeg. Het betekende dat oma ging voorlezen. De
boze koster, Allemaal katjes. Het weggetje in het koren,
Peerke. Ze mocht de boon in mijn mond nooit horen,
dat toonde immers dat ik er niet zuinig genoeg op was.
Het snoepje moest heel langzaam vanzelf smelten, hard
zuigen was niet toegestaan, bijten mocht natuurlijk
helemaal niet. Een kopje choc, zoals oma altijd zei, was
het einde van iedere iogeerdag, voordat ik naar 'Mietje
in de lange lakenstraat' werd gebracht. Mijn grootmoe
der verstond het ritueel van chocolademelk maken als
geen ander, geen klontje zat erin en het schuim
knisperde. Mijn moeder was er ook erg goed in, maar
thuis hoorde een beker chocola bij het voedingspatroon,
bij oma bepaalde het de sfeer.
Het is maar één keer gebeurd dat ik haar brouwsel niet
door de keel kon krijgen. Erg klein was ik nog, de edele
breikunst nog niet machtig. Afgunstig had ik naar de
snel bewegende handen van mijn tantes gekeken. Breien
leek me het toppunt van menselijk kunne.
Op een zondagmorgen na kerktijd was mijn breibegeerte
zo hevig dat ik een tante zo ver kreeg mij naalden en
een kluwtje rose wol te geven. Ze had het daarna zo
druk met lang en innig kijken naar haar verloofde, dat
ze er niet aan dacht mij verder te helpen. Maar dat
stoorde mij niet in het minst. Ik speelde dat ik breien
kon. De rose draad wond ik strak om de breipen, een
losser eindje sierlijk om de pink. De naalden kletterden
tegen elkaar, zoals het hoorde. Oma schonk koffie en ik
kreeg het traditionele kopje choc. Heel veilig was alles,
als opa nu ook maar kwam Hij was ouderling en
arriveerde zodoende altijd wat later bij de koffi edan hel
profane kerkvolk. Als hij er ook was, werd alles nog
volmaakter, dan kwam de sigaren en de gesprekken ovei
de preek. Begrijpen deed ik daar niets van, toch was het
heerlijk. Behalve die ochtend dat ik met rose wol in d«
weer was.
'Doe dat eens weg', zei hij streng, 'op zondag breien -
dat hoort toch niet'. 'Maar ik brei niet, ik kan het niei
eens, ik speel', antwoordde ik niet begrijpend.
'Breien op zondag is zonde, ook als je het maar speelt'.
Toen dronk ik het enige kopje choc uit mijn leven dat
gruwelijk smaakte, omdat het alles te maken had met
een grote mensen wereld, waar ik niets van begreep.
De volgende avond hoefde ik niet vroeg naar bed, maar
mocht ik met mijn grootouders roeien. Oma zat met <h
handen krampachtig om het houten bankje geklemd in
de boot. Wat een ontdekking dat oma's angstig kunnen
zijn. Opa was niet bang, hij roeide even zeker
vastberaden als hij over zonde kon praten. Maar hij wai
op dat moment niet meer de vertrouwde grootvade vai
voeger, dat werd hij pas weer toen we thuis waren ei
ik op zijn schoot de chocola dronk. Heel langzaam ei
met kleine slokjes rekte ik die ogenblikken van gebor
genheid en warmte.
Mijn grootouders hebben veel invloed op mijn lever
gehad, die, zelfs nu jaren na hun dood nog doorwerkt.
Natuurlijk wil ik niet beweren dat een grootmoeder, di<
een kant en klaar fles chocola opentrekt geen fijn mens
kan zijn voor haar kleinkinderen. En na Van de Hulst
zijn er gelukkig weer andere kinderboekenschrijven
gekomen.
Maar het cacaoblik op mijn bureau is een trommel vb
verhalen van vroeger. Ze zijn zoet en warm, zoals eet
kopje choc behoort te zijn en het kisperende, luchtigi
schuim is opgeklopt met nostalgie.
Er zullen genoeg mensen zijn die hun buik (nu) al vol hebben van de folkloremode van dit siezcx
Schertsend hebben we het wel eens over de 'lappen' waarmee we ons modisch omhullen. Sonja B
rend schreef in Viva een aardig stukje waarin ze spreekt over de concessies die bijna iedereen, ha
tegen zijn zin, ten opzichte van de mode wel doet zo halverwege het seizoen-
door Annemarie Lücker
Maar de laatste cruise betekende
dit jaar toch definitief het einde.
Nico, die al langere tijd onder be
handeling van een psychiater was,
kon het niet meer opbrengen. He
len: 'Hij had nergens zin meer in.
En nogmaals: ik kon het soms nog
■wel begrijpen, maar John niet. Ik
wil ook niemand de schuld geven.
Ik vind het trouwens een heel pro
bleem in deze wereld, dat zoveel
mensen gebukt gaan onder de
overspannenheid waaraan Nico
lijdt'.
Ze kan haar emoties nauwelijks
onderdrukken als ze zegt: 'Eerlijk,
het is een fijne jongen, en ik hoop
maar dat hij weer een normaal
mens wordt. Ik hoop dat hij een
baan kan krijgen waarln-ie zich
een beetje gelukkig voelt, al zal dat
niet meevallen na twaalf jaar mu
zikant te zijn geweest. Ik ga in
ieder geval voorlopig alleen door
met het zingen in kerkdiensten, wat
we vrijwel elke week deden. Dat is
trouwens ook gek aan ons drieën.
We hebben dat altijd met hart en
ziel gedaan, al zijn we geen van
drieën christelijk opgevoed. Toch
zijn we allemaal gelovig. Buitenker
kelijk weliswaar, maar toch gelo
vig'.
Toch is het aardig om eens terug te
gaan naar de oorspronkelijke bron
van dit gebeuren, afgezien van de
overigens bijzonder leuke interpre
taties die in de boetieks en in de
warenhuizen hangen. Het Katoen
instituut in Amsterdam versierde
de pui aan de Prinsengracht deze
week met een waterval van kleuri
ge katoenen linten, ter gelegenheid
van een expositie 'Katoen en Folk
lore'.
De belangstelling voor de folklore
is zo groot omdat men een duidelij
ke behoefte heeft aan sterk per
soonlijk getinte kleding, die in de
klederdrachten over de hele wereld
is te vinden. Bijna alle kleding
wordt versierd met borduursels en
sierstiksels, door applicaties en
kleurige linten. Voorbeelden van
borduurthema's zijn bloemen, die-
renfiguren, geometrische motieven,
hartjes en levensbomen. Vaak zijn
de borduursels een noodzaak, de
hand geweven lappen zijn bijna
nooit breder dan veertig centimeter.
Om voldoende stof breedte te krij
gen voor een kledingsstuk worden
de delen aan elkaar geborduurd. De
Japanse kimono, recht en simpel
opgebouwd uit smalle delen, is
hiervan een goed voorbeeld. Afge
zien van de volumineuze wijde rok
ken en jurken, bestaat de basissnit
uit een rechthoekige lap die op
ingenieuze wijze gewikkeld, ge
knoopt of gespeld wordt. Het spelden
zien we vandaag in Holland nog, in
Marken, Staphorst en in Zeeland.
Schorten, omslagdoeken, jasjes en
vestjes zijn onderdelen die medebe
palend zijn voor het silhouet. Wel
ke bruid, die liever niet in vol
ornaat trouwt, versmaadt een ka
toenen Mexicaanse bruidsjurk met
stiksels en kanten? Een jurk kost
gemiddeld vierhonderd gulden, een
rok ongeveer honderd vijf en ne
gentig gulden.
Koude voeten blijven ten eerste Dit alles is afkomstig uit de 'K
warm en zien er een stuk vrolijker bah', Rokin 73, Amsterdam.
uit in Turkse (ƒ12.50), Peruviaai
(19.50) en Afghaanse sokken (15
dan in geitenharen grijze sokke
Waarom niet een felgekleurde I
ruviaanse muts inclusief oorw
mers inplaats van die praktisi
bivak muts? Of handschoei
waarvan iedere vingertop een
dere kleur heeft? (tien guide
Kan me niets schelen roept u,
het maar warm is. Maar het
ook warm én aardig zijn. Gew
teerde katoenen Mao jasjes i
warm, luchtig en ze zitten zo lek
om nooit meer uit te trekl
69,-). De truien, vesten en sp
cers van handgebrelde lama
met eeuwenoude Peruviaanse
tieven, zijn er voor 39,50, 49
65.- en 79,50.
Wie geen zin heeft om dit allem
om zijn lijf te hangen, heeft m
schien wel zin in zo'n stuk aan
muur of op de vloer. De antk
Pakistaanse kind er-bruidsjurk
van zijde en goudborduursel z
net zo mooi om naar te kijken
naar een schilderij. De prijzen v
len mee, van vijf en vijftig
honderdvijftig gulden. De gr
wollen felgekleurde vloerkle<
kosten 250,-, patchwork spre
195,- en gewatteerde dekens hl
derd gulden.
Vraag: Mijn zoon. met vakantie uit
Canada, heeft voor zijn vrouw een
heel mooi halssieraad gekocht:
Bloedkoralen met een rond openge
werkt gouden slot, ook met bloed-
koraaltjes, Waar worden ze ge
maakt, waar komen ze vandaan?
Antwoord: Daar zouden we een
boek over kunnen schrijven: Hals
snoeren zoals u die beschreef, wer
den (en zelden tegenwoordig nóg)
gedragen op de plaatsen waar de
oude klederdrachten waren. Het
aantal strengen en het formaat van
de kralen bepaalde de welstand van
de draagster. Bloedkoraal komt in
tropische en subtropische wateren
voor. In de Middellandse Zee werd
het door vissers met grote en klei
ne harken weggevaagd. Vroeger wa
ren er dikke takken koraal die wer
den verzaagd of verslepen. De klei
ne takjes werden als kapittelstokjes
voor armbanden en kettinkjes ge
bruikt. Tegenwoordig valt er niet
veel meer te harken in genoemde
Zee. De bloedkoralen zijn het
mooist als ze regelmatig op de blote
huid worden gedrgaen. De koralen
zijn dan ietwat vettig en daardoor
'levend'. De ronde sloten ('zeugjes')
zijn eveneens zeer kostbaar. Het
filigralnwerk waarmee deze sloten
zijn gemaakt, en waarmee de kora
len zijn vastgezet, wordt hier en
daar nog wel gemaakt, maar het
antieke goudsmidswerk heeft toch
Iets heel aparts. Men geloofde dat
men aan dè kleur van de kralen
kon zien of de draagster gezond
was. Op een droge slappe huid wor
den de kralen grijzig. Evenals pa
rels werden bloedkoralen van de
koninklijke maitresses van Frank
rijk dag en nacht gedragen door
speciaal daarvoor gezochte gezonde
en mollige beorenmeisjes. di e de
naam draagster van de koninklijke
Juwelen hadden (als dit niet waar
is, dan ls het toch wel aardig ver
zonnen). In tijden van rouw wer
den de rode koralen niet gedragen
maar vervangen door gitten (een
kraal geslepen uit een soort ver
steend hout). Bij lichte rouw ook
wel granaten. De niet zo weigestel-
den droegen de granaatjes echter
op zilver geregen. Men volstond
dan met de helft van de kralen, die
ook minder afsleten, omdat ze niet
tegen elkaar schuurden. U hebt uw
schoondochter dus heel wat te ver
tellen bij het aanbieden van het
werkelijk koninklijk geschenk. Laat
ze er maar heel zuinig op zijn-
Vraag: Waar komt de paprika van
daan? Wordt die ook verbouwd in
ons land?
Antwoord: In ons land worden ver
schillende soorten paprika ge
kweekt. Een bezoek aan een kas.
bv. in het Westland. is in het gun
stige seizoen de moeite waard U
kunt paprika in februari maart zelf
zaaien in de koude bak of kas. Op
40 cm afstand planten en eind mei
buiten uitplanten in pot op een
zonnige warme plaats. Veel succes
Vraag: Als Surinaamse huisvrouw
heb ik een beetje moeilijkheid, bij
het kopen van de bestanddelen van
Nederlands voedsel. Wij willen ons
graag aanpassen maar eten heel
erg graag onze Surinaamse gerech
ten.
Antwoord: Wij willen u gaarne wij
zen op een stencil, uitgegeven bij
het Voorlichtingsbureau van de
Voeding. Postbus 1772 Den Haag.
Op dit stencil vindt u verschillende
Surinaamse gerechten, die bereid
zijn met Nederlandse ingrediënten.
Verder een lijstje met Nederlandse
vervangmiddelen van Surinaamse
ingrediënten. U kunt dit stencil
bestellen bij bovengenoemd adres,
per briefkaart, waarop aan de
adreszijde 0,65 aan extra zegels is
bijgeplakt. Uw naam en adres dui
delijk vermelden en erbij schrijven
dat u gaarne het stencil van Pers
bericht nr 1598, 14 april wenst te
ontvangen.
Hartelijk dank aan allen, die ons
schreven naar aanleiding van het
gedicht van Huub Oosterhuis: een
naam in ons geheugen - Bij de
dood van mgr. Bekkers. Dit gedicht
werd e.a. gepubliceerd in Negen
Jaar met Gods volk onderweg (Am
bo) en in het Lit. tijdschrift Raam
nr. 28 jaargang 66. We zijn nu op
zoek naar een zeer bekend gedicht,
dat als volgt eindigt: 'Die naar zo
een als mij nog vraagt. Die alle
dingen en ook mij verdraagt.
Vraag: Men vroeg ons een gift voor
het Christelijk onderwijs. Is dat nu
eigenlijk nog wel zo nodig? Er is
toch subsidie?
Antwoord: Als u de formidabele
lijst van projekten ziet, die dit jaar
uit de 'Uniecollecte' gefinancierd
moeten worden, heeft u het beste
antwoord op uw vraag. Documenta
tie is aan te vragen bij het secreta
riaat van de Unie 'School en Evan
gelie'. Van Breestraat 14. Amster
dam 1007.
Vragen (één per brief) zenden
naar: Uw probleem ook het onze,
Postbus 507, Voorburg. Naam en
adres vermelden. Eén gulden aan
postzegels bijsluiten. Geheimhou
ding is verzekerd.
Vraag: In mijn documentatie over
het kasteel Doorwerth is niets te
vinden over de schone jonkvrouwe,
die de 'Erfdochter van Doorwerth'
Antwoord: Schrijver en titel zijn
ons onbekend. Tenzij een onzer le-
zeis ons hierbij helpt, moeten we
de vragenstelster verwijzen naar de
boeken over Geldersche kastelen,
waarin zeker iets over het kasteel
en bewoners te vinden ls. maar een
romantische geschiedenis komt
men daarin niet zo heel vaak te
gen.
Vraag: Waar kan ik een cursus
Jugoslavlsch (Servo Kroatisch) vol
gen?
Antwoord: Leiden Volksuniversiteit
(maandagavond 19-20 uur). Haags
Cultureel Trefpunt (Laan van
Meerdervoort 16) dinsdag 19-20 uur
voor beginners, 20-21 uur voor ge
vorderden: Rotterdam Volksuniver
siteit beginnelingen op nader over
een te komen tijd. De lessen wor
den gegeven door de heer Pa jein
van de Joegoslavische ambassade.
Vraag: Op een kaart in een boek:
het land van Jan Pzn. Coen wordt
behalve Oost Indië, ook een deel
van de Filippijnen (nl. een deel
van Mindanao) bij het toenmalig
Nederlands bezit gerekend. Wan
neer Is dit deel van Mindanao voor
de VOC verloren gegaan?
Antwoord: In geen enkele histori
sche atlas en evenmin in de Kolo
niale Geschiedenis van Colenbran
der kont Mindanao als Nederlands
bezit of vestiging voor. De Philip-
pijnen worden vrijwel alleen in on
ze koloniale geschiedenis genoemd
wegens gevechten in de baai van
Manilla, verder niet.
Vraag: Kan men twee eigen klnde-
rén onterven?
Antwoord: Nee, dat is niet moge
lijk. Aangezien wij niet weten hoe
de situatie is. of er onroerend goed
bij de erfenis betrokken is enz.
verwijzen we u naar de notaris, die
u behulpzaam kan zijn de legitieme
portie zo klein mogelijk te houden.
Vraag: Wat doet men tegen een
slechte adem?
Antwoord: Als uw tandarts niets
bij u kan vinden, als uw huisarts
u kerngezond verklaarde, als alle
stralend witte en hartveroverden
middeltjes van de TV reclame u in
de steek laten, dan moet u uw dieet
toch wel heel grondig bekijken: Er
zijn nu eenmaal gerechten, die
lang waar te nemen zijn. Heerlijk
als men ze eet, maar afschuwelijk
voor degene die naast de ex-genieter
ln de kerk of concertzaal zit. Een
goede stoelgang, een wandeling nu
en dan. Veel vruchten een frisse
tandpasta na het eten gorgelen met
een fris mondwater en nu en dan.
als u denkt dat het nodig is, het
Japanse pareltje 'Jin Tan', Helpt
dat alles niets, dan zal een herha
ling van het bezoek aan de huisarts
toch wel noodzakelijk zijn.
Vraag: Er blijkt zwam te zijn in de.
vloer van een onzer vertrekken.
Wat moet men daaraan doen?
Het bevorderen van een gewen'
en het voorkomen van een onj
wenst nest dient besproken te vi.
den op de plaats waar het
regelmatig injecties krijgt.
V rrJ
Antwoord: Wij adviseren u, als u
zelf niet in staat is deze grote klus
op te knappen, zonder verwijl de
hulp van een timmerman of aanne
mer in te roepen. In de eerste
plaats moet het aangetaste gedeelte
en in vele gevallen is dat de hele
vloer verwijderd worden. Waar niet
aanwezig (tienen luchtgaten aange
bracht te worden, zodat er een
goede ventilatie is. De door u ge
consulteerde vakman zal u de raad
geven, óf na grondige ontsmetting
van nog niet aangetaste delen een
nieuwe vloer te leggen van hout.
dan wel een betonnen vloer.
Vraag: Wat zijn de nadelen en
voordelen van een injectie tegen
loopsheid. Wordt de hend hier
sloom en dik van en is dat tijdelijk
of blijvend?
Antwoord: De beantwoording van
deze vraag ligt op het terrein van
de dierenarts die de hond ziet en te
behandelen krijgt. Het valt niet
mee een attractief hondje buiten
het bereik van de aanbidders te
houden, maar het is te proberen.
Vraag: Ik heb een soort theesch
je. Er is een afbeelding op
twee figuren, de een zit op
soort wip en de andere protx
hem er mee weg te wippen. Op
steeltje staat: The ducking st
Waar komt dit voorwerp vanda
wat betekent de voorstelling
hoeveel is het waard (koper).
AntwoordDe duckingstool,
strafmiddel, waarmee het slacht
fer in het water of een afgrt
werd gewipt, is wel een lugi
motief op een theelepeltje. Het
wel uit Engeland afkomstig z
Laat het eens zien op het spreek
in uw stedelijk museum. Misscli
dat men daar een merkteken o
dekt of uit de kleding van de
guurtjes enige conclusie kan titi
ken. Met waardebepalingen ho
men zich op een dergelijk spre
uur niet op, maar men kan u n
schien daar wel een geschikte ta
teur noemen.
IVraag: Tot mijn grote verbaï
bleken katoenzaden nog ki< i.
kracht te bezitten. Wat doe ik
de opschietende plantjes?
Antwoord: De katoenplant (G
sypium Herbaceum) familie t
Malvaceae komt uit Amerika. Z u
in februari ln een warme kas (bi
lukte het gewoon in de huiskarw
temperatuur plm. 20oC. De zaacto
blijven drie k vier jaar kiemkra
tig. Zaaigrond: goede bloemist»
aarde. De plantjes afzonder
oppotten en op een lichte pla
zetten. Felle zon vermijden. In
groeiseizoen regelmatig (een k
in de 14 dagen) kamerplantenm
geven. Je moet er niet aan deal
bij de voorjaarsschoonmaak
hele katoenplantage in je logeerl i,
te vinden!
I
