Helder Camara: de grote klokkenist van Brazilië Ook een verzuim levert wel eens een ere-doctoraat op iMsÊÊPi Vandaag Geen ander rapport over kloof in kerk L Z1 IW U T* Mil (U /TMWow T1 It'Jc oUdt Weizsacker liet kernbom uit handen van de nazi's Prof. Berkhof bij basisgemeenten Tsjechoslowaakse parochieregisters worden onderzocht Nederlander zalig verklaard Reparatiebedrijf in Vlissingen failliet: 33 man op straat Beroepingsw Boersma doi beroep op de kerken 4 Bezetters acacty vormen nu zelf een nieuw best MAANDAG 20 OKTOBER 1975 KERK-BINNENLAND TROUW/KWARTET 2 door dr. J. J. Buskes Albert Luthuli en Beyers Naudé. Martin Luther King en Dom Helder Camara zo noemen de armen in Recife hem begin- kwartier, voordat de eerste zin zwart op wit stond. Zomaar vier namen op een rijtje. Is het wel een zin? Er komt geen werk woord in voor. Vier namen- Twee van negers en twee van blanken. De twee negers zijn dood, de twee blanken leven nog. In dat 'nog' zit voor mij een zekere angst, zo in de zin van: 'Hoe lang nog?' Aan Albert Loethoe li werd de No- bel-vredesprljs toegekend. Met moeite kreeg hij toestemming, die* zelf in ontvangst te gaan nemen. Ik vroeg hem op zijn terugreis heel even Nederland aan te doen, om er één keer te 6preken. 't Was niet mogelijk. Hij had zijn visum voor Noorwegen alleen gekregen op voorwaarde, dat hij rechtstreeks heen en terug zou reizen. Martin Luther King ontving ook de Nobelvredesprijs en door de Vrije Universiteit ln Amsterdam werd hem. evenals later Beyers Naudé, een eredoctoraat toegekned. Toen ik mijn eerste zin zwart op wit had, heb lk zo'n vijf minuten op die vier namen zitten turen en voor mij zelf elk van die namen hardop uitgesproken, met in mijn hart een grote dankbaarheid, dat de Vrije Universiteit nu ook aan Helder Camara een eredoctoraat heeft toegekend. De dag van zijn erepromotie ls voor mij en velen met mij een feestdag. In de motivering van het voorstel van de subfaculteitsraad van de pedagogiek wordt onder meer ge zegd: 'Hij heeft zich een mensenleven lang Ingezet om de armoe van het ARQUIDIOCESE DE OLINDA E RECIFE nu* DO GiniQUiTl. 48 fONÉS t 22S&I3 - 27<MO 226M6 KlCirt - PERNAMBUCO - DnAT.lt cA -v*c fcA' ar 4CKW- j/w-u. vv u' «ivwU/u.. $6* v- Deze kaart ontving dr. Buskes van Dom Helder Camara. De tekst luidt (vertaald) Waarde vriend, dominee Buskes, Welk een vreugde u te kunnen zeggen dat ik ln de mis zegen heb gevraagd voor u en voor uw apostolaat. Vóór de dagen van Johannes XXIII en het tweede vatikaans concilie zou het mij onmogelijk geweest zijn op deze wijze te denken en te handelen. De Heer zij geloofd! Met broederlijke groe ten in Christus. HELDER CAMARA. Braziliaanse volk uit te roeien. HIJ heeft gewerkt aan de sociale en politieke bewustwording van zijn volk. Hij heeft gezien, dat onder wijs en opvoeding de hefbomen waren om zijn volk van pauperisme en analfabetisme te bevrijden. Daartoe is zijn activiteit vooral ge richt geweest op het kind, de jeugd, het gezin. Hij heeft zich zowel te gen de leiding van zijn kerk als tegen de leiding van zijn land ge keerd. Dat zijn vrijheid daarbij meer malen bedreigd en beknot werd, heeft hem nooit weerhou den om de 6trijd voort te zetten. Hij zag deze strijd als zijn levens roeping. De diepste drijfveer van zijn handelen was zijn geloof in de Heiland der wereld'. Deze kleine man is de grote klok kenist van Brazilië. Zijn klokken laten heel Brazilië de 'goede bood schap' van de algehele bevrijding van de mens door Jezus Christus horen, een boodschap waariD de verticale en de horizontale dimen sie van het Evangelie één zijn. De Vrije Universiteit wil hem voor al eren als de educator, als opvoe der. Prof. Verkuyl heeft er intussen op gewezen, dat het Latijnse woord educare zowel opvoeden als uitlei den betekent. 'Ik ben de Heer uw God, die u uit het land Egypte, uit het huls der slavernij, uitgeleid heb'. In de latijnse vertaling van het oude testament staat: 'educavit'. Opvoeden is bevrijden. Als educator wil Dom Helder zowel armen als rijken bevrijden. Jezus Christus is voor hen allen de Zaligmaker van zondaren. Als zodanig wil Hij ook de armen van hun armoe en de rijken van hun rijkdom bevrijden. De diepe kloof tussen armen en rijken is niet alleen lot. maar ook en in de eerste plaats schuld: een onrecht, door de rijken de armen aangedaan. Daarom is Dom Helder als prediker van het Evangelie de partijganger der armen. Hij geeft de naamloze armen een naam: Christus heet in Brazilië José. An tonio, Severino. Het Evangelie heeft voor Helder Camara een revolutionair karakter, maar evenals Loethoeli, Martin Lu ther King en Beyers Naudé wijst hij vanuit zijn geloof in Jezus Christus zowel het structurele ge weld als het revolutionaire geweld af en kiest hij definitief voor de bovengewelddadlge strijdmethode. Dit betekent geen zoetsappigheid. HIJ vervangt het woord ontwikke lingshulp door het woord bevrij ding: bevrijding van onderop en niet van bovenaf. Vier jaar woonde Dom Helder als aartsbisschop ln het machtige aartsbisschoppelijke palels van Re cife, totdat hij eindelijk toestem ming kreeg dit paleis te verlaten en de kleine en armoedige sacristie als zijn woning te betrekken, waar hij uiterst sober leeft, soberder dan alle verbi divini ministrl en hoog geleerde professoren in Nederland zich kunnen voorstellen. Hij zal dan ook wel wat moeite hebben met het promotiediner in het Am- j4»; Dom Helder Camara stelhotel. ook al wordt dit diner aangekondigd als 'een maaltijd'. Het Amstelhotel past niet hij zijn levensstijl. Toch ben ik er van overtuigd, dat hij met zijn eredoctoraat van de VU gelukkig is, zoals ik er gelukkig mee ben, ik ook terwiUe van hem, hij uitsluitend van zijn levenswerk. Ik weet echter ook. dat zijn grote dankbaarheid vergezeld gaat van een nog grotere bezorgdheid. Het gaat in Brazilië niet goed. Het le ger, de grootondernemer en Verenig de Staten met de CIA en de Roomse hiërarchie spelen in Brazilië hun goddeloos spel. Zij. zetten alles op alles, om het levenswerk van Hel der Camara kapot te maken en dat op de meest geraffineerde en tege lijkertijd grove wijze. Daar komt dan nog bij dat de laatste overstro ming heel veel van het opbouwwerk van Helder Camara op het platte land vernietigd heeft. Ook die over stroming is voor een groot deel schuld. Er is alle reden om bezorgd te zijn. Ik weet echter ook zeker, dat de bezorgdheid van Dom Helder niet in staat zal zijn zijn verwachting aan te tasten. Zij is nu eenmaal gegrond in zijn geloof in Jezus Christus en de komst van zijn Rijk. Mijn grote dank aan de Vrije Uni versiteit. Maar met dit eredoctoraat zijn wij er niet. P.S. Wie het werk van Dom Helder Camera wil steunen, kan een kleine of grote gift overschrijven op post giro 160400 van de Raffeisenbank te Leiderdorp met de aantekening: voor 'Actie Dom Helder Camera' te Leiderdorp. door Aldert Schipper Doorgaans worden ere-doctoraten verleend aan personen, omdat zij iets uitzonderlijks gedaan of tot stand gebracht hebben. Het opvallende van het ere-doctoraat dat de Duitse professor von Weizs acker aan de Vrije Universiteit in ontvangst neemt, is dat het wordt verleend omdat de laureaat in kwestie iets heeft nagelaten, dat voor veel mensen voor de hand had gelegen. Weizsacker heeft ver zuimd Hitler en Franz-Josef Strauss een kernbom te bezorgen. Carl Frledrich Frelherr von Weiszacker werd ln 1912 in Kiel geboren uit een geslacht van Zwa- bische adel. De grootvader van het begaafde ventje was minister-presi dent ln WUrttemburg en zijn vader was staatssecretaris van buiten landse zaken onder het Derde Rijk. Men zou zeggen dat dit prima startblokken zijn voor een glanzen de politieke carrière volgens het gebruikelijke natlonalistisch-Dultse recept. Professor Von Wels&cker leerde als veertienjarige jongen echter een meeslepende natuurkundige, Wer ner Helsenberg, kennen en kwam later in contact met de Deense kernfysicus Niels Bohr. Dat veroor zaakte een Ingrijpende wending ln zijn leven. Hij ontwikkelde zich tot de meest belovende Duitse kernge leerde. Maar toen hij eenmaal wist wat de kracht van het atoom ls, zwaaide hij om tot de filosofie. HIJ is thans hoogleraar ln dit vak ln Hamburg. In een gesprek, dat Weiszacker kortgeleden had met een vertegen woordiger van het VU-Magazlne, drs. H. Brookman, ontkende hij dat hij de kernbom uit handen van Hitler heeft gehouden, zoals vroeger nogal eens werd vermoed. Terwijl Amerika dacht dat voor Hitier het moment naderde dat hij met kern wapens kon gaan gooien, waren Duitse kerngeleerden, onder wie Weiszacker bezig een reactor te ontwerpen, die zou draalen op zwaar water. Maar midden ln de oorlog zag Weiszacker wel ln dat het mogelijk was een kernwapen te construeren en hij realiseerde zich dat zo'n ding maar beter niet ln handen van de nazi's zou kunnen vallen. Dit in zicht leidde bij Weiszacker tot een intens bezigzijn met de vragen van het atoomtijdperk. Nazi's In het begin van de vijftiger Jaren nam Weiszacker deel aan een com missie van de wereldraad van ker ken over het bewaren van de vrede in een technologisch tijdperk. Deze commissie publiceerde een stuk waarin de stand van de zaken werd uiteengezet. Er stond geen oordeel ln. Dat stond wel ln de oproep van achttien Duitse kernfysici, die op 12 april 1957 werd gepubliceerd. Dit 'Göttinger Manifest' zei dat Duitsland vrijwillig en uitdrukke lijk van het bezit van atoomwapens zou moeten afzien. De verklaring werd ondertekend door achttien natuurkundigen, die plechtig beloofden nooit te zullen meewerken aan het vervaardigen, beproeven of gebruiken van atoom wapens. De achttien behoorden tot een adviescommissie van het mi nisterie voor atoomvraagstukken. waar Franz Josef Strauss de leider van was. De atoomgeleerden kregen door dat Strauss atoombommen wilde hebben en zij lieten Strauss weten, dat zij voor het vreedzaam gebruik van kernenergie waren, maar tegen een kernbom voor enig Europees land. Tegen drs. Brookman zei Weiszëc- ker: Toen heb lk op een dag het initiatief genomen om de koppen bij elkaar te steken. Dit gebeurde in de woning van Helsenberg in Göttingen. Wij hebben toen een gezamenlijke brief aan Strauss ge schreven, zoiets in de trant van: Excellentie, u kent ons Immers van de tijd toen wij nog samenwerkten. Wij wilden u alleen zeggen dat wehebben gehoord dat er belang stelling bestaat voor een Duitse atoombewapening. Wij vinden dit onjuist en we zijn ook bereid dit in het openbaar te zeggen'. Deze uit spraak was een moedige daad, want de achttien zetten hiermee hun el- gen carrière op het spel. Wat Weiszacker betreft was dat boven dien niet de eerste keer. Voorwaarden Weiszacker maakt zich er niet ge makkelijk af. Hij heeft diep nage dacht over wat hij noemde de 'voorwaarden voor de vrede'. Hij is niet optimistisch gestemd. Hij meent dat een derde wereldoorlog er zeker zal komen, maar tegelijk laat hij zich door dit verpletterende vooruitzicht niet uit het veld slaan. Het kernwapen maakt de vrede niet zeker, integendeel, maar het maakt de vrede wel onvermijdelijk. HIJ pleit sterk vovor het vormen van een begin van een Internationale rechtsorde, waarin de vrijheid van de landen beperkt wordt terwille van de vrijheid van de mensen die er wonen. De laatste Jaren legt Von Weiszac ker de nadruk op een menselijk gebruik van de techniek. We moe ten niet alles maken, waar we technisch toe in staat zijn. Een vliegtuig waarmee je uiterst snel naar Amerika kunt vliegen, maar dat tegelijkertijd miljoenen men sen blootstelt aan een ontzaglijke lawaai-overlast, ls geen technisch volwassen instrument. Als de mens alles uitvoert wat technisch moge lijk is, handelt hij niet als een volwassene, die meester wil blijven van de techniek, maar als een klein kind of een jonge aap. En niet alleen het kernwapen valt onder de categorie 'speelgoed van apen'. Wetenschapsethiek Weiszackers prestatie is het, voort durend te hebben gewezen op de ethiek, die de wetenschapper kan helpen te zorgen niet te vervallen tot vakidiotisme. In zijn ethiek staat bij Von Weiszacker steeds de mens voorop, omdat hij als belij dend christen weet dat het God om de mens begonnen is. In deze zin is Von Weiszacker een humanist. Hij weet dat de mens op aarde leeft en dus aan grenzen gebonden is. Hij weet ook dat de mens doorgaans uit angst zijn grenzen verloochent. Dat God de mens kan leren met zijn angst te leven was het thema van zijn toe spraak tijdens de Klrchentag deze gfjjlp», Prof. dr. C. F. von Weizsacker zomer. Het geloof is de test van de dingen, zei hij toen. Het brengt de waarheid aan het licht door zich Onze adressen: AMSTERDAM Nieuwe Zijds Voorburgwal 280, Amsterdam. Tel. 020-220383. Postbus 859. ROTTERDAM/DORDRECHT: Westblaak 9, Rotterdam Tel. 010-115588. Postbus 948. DEN HAAG/LEIDEN: Parkstraat 22, Den Haag. Tel. 070-469445. Postbus 101. ZWOLLE/GRONINGEN: Melkmarkt 56, Zwolle. Tel. 05200-17030. Postbus 3 Van een onzer verslaggevers LEEUWARDEN Deputaten, die namens de generale synode van de gereformeerde kerken contact onderhouden met de theologi sche faculteit van de Vrije Universiteit te Amsterdam, hebben be sloten hun rapport aan de synode niet te herschrijven. Het breed modcramen van de syno de had deputaten gevraagd, de al gemene beschouwingen in hun rap port te herschrijven, omdat deze misverstanden zouden kunnen op roepen. In deze beschouwingen constateren deputaten een diepe kloof binnen de gereformeerde ker ken tussen de traditionele geloofs beleving van velen en de nieuwe theologische ontwikkelingen. Zij vroegen ce synode de 'verandering van de structuur van onze kerkelij ke samenleving' te honoreren ln het kerkelijk beleid. De Friese Kerkbode, waarvan een van de deputater 1s L. H. Kwast te Kollum, hoofdredacteur ls, deelt mee, dat het rapport niet zal wor den herschreven. Deputaten hebben hun standpunt geformuleerd na uitvoerige overwegingen en zouden hun mening op fundamentele gron den niet kunnen veranderen. Uit het rapport blijk' duidelijk, al dus de Friese Kerkbode, 'dat deze deputaten willen, dat de synode constateert, dat er zeer veel ver schil in geloofsbeleving ls in de gerefornv errle kerken en dat de synode daarover praat zonder te pogen de verschillen te verdoeze len'. AMSTERDAM Ongeveer 200 le den van basisgemeentenla Neder land zijn het afgelopen weekeinde in het Kompas in Amsterdam bij een geweest voor een conferentie over de verhouding tussen basis groepen en de officiële kerk. Aan de vergadering werden stellingen voorgelegd van prof. dr. H. Berkhof, voorzitter van de raad van kerken ln Nederland, en Ton van der Stap van de Amsterdamse Ekklesia. Prof. Berkhof zei dat het er met de oecumenische beweging ln ons land niet zo best voor staat. 'Als het niet aan de basis gebeurt, gebeurt het nergens', zei hij. De Leldse hoogle raar raadde de basisgemeenten aan te komen tot een gestructureerd beraad. Ton van der Stap onderstreepte dat de basisgemeenten conflicten vaak krijgen aangepraat en opgelegd door de officiële kerk. Hij meende dat de basisgemeenten in de eerste plaats plekken moeten zijn waar dingen gezegd worden die elders verzwegen worden. 'De gemeenten moeten plaatsen zijn voor de scho- PRAAG (Kathpress) Het bureau voor kerkelijke zaken in Praag heeft voorgeschreven, dat de paro chieregisters ter beschikking van de plaatselijke autoriteiten moeten worden gesteld, telkens wanneer een pastoor wordt overgeplaatst. Hiermee heeft het bureau voor ker kelijke zaken, onderdeel van het ministerie van cultuur, een effi ciënt systeem ontworpen om pre cies na te gaan ln hoeverre de burgers deelnemen aan het kerke lijke leven In het parochieregister worden alle belangrijke vormen van kerkelijke meelevendheid gere gistreerd, zoals doopsel, vormsel, huwelijk en begrafenis. Deze situatie is voor priesters en gelovigen aanleiding geworden bij Rome aan te dringen op vrijstelling van inschrijving ln de parochiere gisters. Zij wijzen erop, dat de ge lovigen in hun burgerleven grote nadelen van hun kerkelijke meele vendheid ondervinden. Vrijstelling van registratie zou voor velen een grote verlichting kunnen beteke nen. zo beklemtonen zij. ling van de ziel'. Er moet bemoedi ging en troost plaatsvinden en mensen moeten er gewezen worden op mogelijkheden waartoe zij zich zelf nauwelijks in staat achten. praktisch op de vrede in te stellen. Dat betekent: de ziel een lichaam geven. ROME Paus Paulus heeft giste ren op wereldmissiedag in de Sint- Pieterbasiliek de stichter van de congregatie van het Gezelschap van het Goddelijk Woord, beter bekend als de missionarissen van Steyl ln Limburg, pater Arnold Janssen, za- ligverklaard. Pater Janssen werd in 1837 in Goch'in het Duitse bisdom Mlinster geboren. Op 38-jarige leeftijd stichtte hij zijn congregatie, die later met twee congregaties van zusters werd uitgebreid. De drie ge zelschappen tellen op het ogenblik bijna 10.000 leden die in 35 landen werkzaam zijn. VLISSINGEN De scheepsrepara- tle- en constructiewerkplaats Macon in Vlissingen-Oost gaat sluiten. De rechtbank in Middelburg heeft het bedrijf met 33 personeelsleden, fail liet verklaard. Macon verkeerde in een zodanig slechte financiële posi tie, dat er zelfs geen geld was voor het uitbetalen van de lonen over oktober. 'De meeste werknemers, voornamelijk metaalarbeiders, kun nen bij andere bedrijven in Vlis singen-Oost worden geplaatst. MENSEN' HOREN BIJ GOD Toen kwamen de farizeeën kaar om te beraadslagen hem (Jezus) in z'n eigen v konden verstrikken. Ze stuu: hun eigen leerlingen met 'd nen van Herodes' op af zeggen: Rabbi, wij weten da man van de waarheid bent U de weg van God in w leert: U stoort zich aan n en kijkt geen mens naar d zegt U ons dan eens wat van denkt: Mogen we de belasting betalen of niet? wist hoe slecht ze waren en zei Hij: Waarom proberei Mij, huichelaars? Laat mij lastingpenning eens zien. Z< Hem een denarie. Hij zei te Van wie is dat beeld en w staat? Zij zelden: Van de Daarop zei Hij: Geef dan de keizer is aan de keizer van God ls aan God. (Mattl 15-21). De situatie waarin Jezus dez den spreekt is die van het sprek. van de strijd. Zo ko tot Hem, met agressieve b gen, een valstrik. Het mei aan twee kanten. Zegt Hij rustig belasting kunnen dan betekent dat verlies a diet bij het eigen volk, zegt ze het niet moeten doen di nen ze Hem bij de Romeli schuldigen van opruiing. I geen kant uit. Zo slecht w en Jezus wist dat. Hij had Ze probeerden Hem. En da Hij dus niet op in. HIJ zei i anders. Hij gebruikte het het opschrift van het geldi ze iets te leren, nl. mensen munten. Ze dragen een b een opschrift. Mensen moe Hem gegeven worden wleT ze dragen, aan God. Er enkele moeilijkheid. We wel cies waar het op aan komt. horen bij God. Het staat et GEREFORMEERDE KERKE Intrede: te Rotterdam-Kralii okt.), kand. J. M. B. van Amstelveen (nagekom. ber.) Van een onzer verslaggever AMERSFOORT Minister ma (sociale zaken) heeft tijdens de christelijke gere de diakenen conferentie eei gedaan op de kerken, om loze kerkleden zo goed mo begeleiden. Het ziet er naar uit, dat er jaar gemiddeld tweehonden werklozen zullen zijn. Vele zenden van hen zijn lan een half jaar werkloos. In riële hulpverlening aan v heeft de overheid een plaats, maar op het imi vlak blijft een belangrlj] onder meer voor de kerke minister Boersma. Hij schetste de gevoelens onvrijwillige werkloze: he overbodig te zijn, de dol berusting, het gevoel door en bekenden niet meer aangezien te worden, de h; problemen, het minder woi de sociale contacten. De kerk moet haar werklo uitdrukkelijk laten voelen 'erbij horen', dat. zij geen zijn, maar volwaardige le de samenleving. In predl pastoraat zal het traditlo beidsethos moeten worden veerd: men kan zich ook o wijze van nut maken ln d< leving. In dit verband dee ter Boersma de suggestie loze taken te geven in verband en in het verenig! Verder zag hij het ook als van de kerk. overheid en tegenwoordiging kritisch t bij een rechtvaardige verdf de arbeid, zodat de eci zwaarste schouders ook de lasten dragen. Het was de eerste keer, da christelijke gereformeerde nenconferentie een minis! reerde. De taak van de aanzien van de werkloze v der uitgewerkt door de and rent, ds. A. Hilbers. Van een verslaggever DEN HAAG De bezettet katholieke sosclale academ hebben zelf een bestuur g< dat zo snel mogelijk de be den moet overnemen van zittende bestuur, dat voor ters onaanvaardbaar ls. nieuwe bestuur hebben zit student, een docent, twee ten (onder wie mr. P. H Schut) de coördinator van pleiding van de sociale aca Amsterdam, een wetensc medewerker van het scx instituut van de univeri Leiden, een consulent vingsopbouw, een consulen levinesopbouw en een out van de KSA. De Haagse mr. M. Wladimiroff zal nog contact opnemen met bestuur over de overdrach bevoegdheden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1975 | | pagina 2