Johan Isings: Ik zocht in
dichtbij
mijn
werk
altijd
de mens
rfrmentaar Werk van 91-jarige wordt in Soest tentoongesteld
Spiraal 1
boordjes af en overalls aan
kraaien
fri es-zwitsers
zeldzaam
jsspiraal 2
tvoerders
i Herrema
en vergeefs
Historisch dagje
- ;DAG 14 OKTOBER 1975
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 5
ar zo tegen het emd van sep-
brengt een groepje uiterst des-
^Kroonleden uit de Sociaal-
IX
onder redactie van loessmil
Voor zover bekend is de Rosalie
de laatste. Zesenzestig jaar oud
en tweemaal overgedoopt, is zij
de enig overgebleven stoom-
sleepboot van een type. waarvan
er zo'n vijftig jaar geleden nog
honderden op onze binnenwate
ren voeren.
Wonderlijk genoeg is deze Rosa
lie in 1909 met een mannen
naam haar slepend leven begon
nen. 'Willem IV' heette ze toen
en later noemde een nieuwe ei
genaar haar, of hem, 'Nieuwe
Zorg'. Die naam zou ook nu weer
op haar slaan, want de Rosalie,
die de laatste tijd kwijnend aan
de wal lag, wordt nu nieuw le
ven ingeblazen. Vier medewer
kers van de Amsterdamse
scheepswerf IHC Verschure
twee scheep sw er ktuigkundig en,
een HTS-er die tot zijn twintig
ste zélf heeft gevaren en een
ingenieur in de scheepsbouw
knappen de bejaarde stoomsle
per in hun vrije tijd van top tot
teen op. zodat het schip weer zal
kunnen varen. Stoomfanaten
zijn het, zoals zulke stoom-
hobbyïsten zich noemen, alle
vier, die uit liefhebberij voorlo
pig al hun vrije tijd aan hun
schip zullen geven.
Chef technische dienst A. Fran
sen is een van die vier. Hij heeft
de sleper ontdekt en noemt zich
dan ook niet zonder trots 'de
stoommachine achter de sleep-
bdot', hoewel hij daar onmiddel
lijk aan toevoegt dat er wél een
ander geweest zou zijn als hij
het schip niet ontdekt had,
'want er zijn wel meer stoomfa
naten hier'. Hij kwam in contact
met een particulier die de Rosa
lie had gekocht, omdat die niet
kon aanzien dat zo'n schip ge
sloopt zou worden, 't Schip, dat
dienst gedaan heeft als haven
sleepboot bij Staatsmijnen, waar
het schepen van vijfhonderd tot
duizend ton hielp bij het aan-
en afmeren en bovendien als
ijsbreker heeft gefungeerd, lag
daar maar werkeloos aan de
kant. De heer Fransen bood toen
aan het schip weer vaarklaar te
maken; hij had er bepaald geen
moeite mee om collega's voor
zijn plan warm te laten lopen.
'Overdag werken we alle vier
met computers, keurig met
boordjes om en zo, en nu kun
nen we 's avonds lekker stokertje
spelen en onze handen laten
wapperen. Alle vier kunnen we
stoken, de stoommachine bedie
nen, varen en aan- en afmeren.
We zijn zo'n beetje om beurten
de kapitein'.
Het is overigens een heel serieus
spelletje, want er moet erg veel
gebeuren. Het twintig meter
lange schip is in geen jaren
gebruikt en vaart zo niet meer.
Alles moet nagekeken worden,
de machine zal helemaal uit el
kaar moeten, alle onderdelen
moeten schoongemaakt worden
en de ketel, die onder de stoom-
wet valt, zal weer aan bepaalde
eisen moeten voldoen. 'In eerste
instantie zullen we er toch wel
vijfhonderd vrije uren aan moe
ten spenderen. Dan zullen we
wel een heel eind in de goeie
richting zijn'.
De Rosqlie 'zal niet meer hoeven
slepen. Wél gaan de vier hun
museumstuk met gepaste trots
showen op al die landelijke
evenementen, waar alles om
stoom draait.
De Rosalie vaart hier nog niet op eigen kracht, maar gesleept
naar de werf, waar ze een verjongingskuur ondergaat. Op de achter
grond het Scheepvaartmuseum, vlakbij het Amsterdamse Kattenburg.
Juryleden hebben het afgelopen
weekend iin Neede ijverig streep
jes zitten zetten voor elk kraai -
geluid dat uit de keel van een
vain de deelnemende hanen aan
een plaatselijk kiraaiwedstrijd
kwam. Winnaar werd een fraai
exemplaar dat het tot éénen
veertig keren kraaien bracht.
Niet leuk om dde als buurman te
hebben, maar wel voor eigenaar
Grijzen, die met een extra haan
(de trofee) naar huis ging.
Een jong haantje begint op z'n
vroegst kraaipogiingen te doen
als het tden tot twaalf weken
oud is dan is een haan zo
goed als volwassen maar als
je ze met mannelijk hormoon
inspuit gaan ze al met een paar
dagen aan de gang, weet het
tijdschrift De Bejaarden. Onder
zoekers hebben dat met jonge
dieren -uitgeprobeerd en kwamen
tot de conclusie dat ondanks de
ze eenvoudige regels toch ook
weer niet alle hanen op een
bepaalde leeftijd altijd kraaien.
Zitten ze in een groep, don hoor
je alleen de dominerende ha-
nenpersoonlijkheden en komen
de anderen gewoon niet aa
bod. De onderzoekers zijn nog
meer aan de weet gekomen: één
kraai houdt anderhalve tot twee
seconden aan en de toonhoogte
van de hanenroep hangt af van
de lengte van de luchtpijp.
Wat kan een mens zich toch
ontiegelijk vergissen. Natuurlijk
wisten we wel dat allerlei arti
kelen die er uitzien als typisch
Hollands of typisch Amerikaans,
in Hongkong gemaakt zijn of
dat een heel klein opdrukje ver
raadt dat ze 'made in Japan'
zijn of in een ander land waar
het goedkoop werken is. Maar
van Zwitserse kaas hadden we
dat niet gedacht. Niet dat die nu
ook al in Hongkong of een an
der vreemd, ver land vervaar
digd wordt, maar wel in ons
eigen Friesland. 'Emmenthaler is
een Zwitserse kaassoort met gro
te gaten, die na veel experimen
ten ook gemaakt kan worden in
de Friese kaasfabriek te Oud-
woude', lezen we in de Leeuwar
der Courant. Uit het bericht valt
verder op te maken, dat deze
'echt Zwitserse' kaas daar al vijf
jaar geproduceerd wordt en dan
naar Amerika geëxporteerd.
Sinds kort is de kaas nu ook
voor particulieren in het noor
den te koop en zo komt het dat
de Friezen en wij pas na vijf
jaar de originele Fri es-Zwitserse
Emmenthaler ontdekt hebben.
De kans dat ooit een Japanse
kuif ibis uw pad kruist, is zo goed
als uitgesloten. Het tijdschrift
Artis bericht dat er vier van
deze wittè vogels met rode kop
pen tussen Noord- en Zuid-Ko-
rea zijn gesignaleerd en mét de
zeven exemplaren die op het Ja
panse eiland Honsjoe leven, zijn
er nu, voorzover bekend, niet
meer dan deze elf Japanse kuifi-
bissen op de hele wereld. Zeld
zaam als ze zijn, zijn de vier in
Korea in elk geval zo verstandig
geweest in de gedemilitariseerde
'öne neer te strijken.
'Simpklns valt deze week voor dikke Harry in.'
nische Raad een economisch
uit Dit werkstuk, bedoeld als
sienota in de vergadering (5 no-
.-aanstaande) van de SER is
if meer een kritische analyse van
ornemens van de regering voor
ilgend jaar.
pmmissie heeft vorig jaar met
L veel nadruk aan de regering in
eging gegeven om toch tot las-
lichting voor het bedrijfsleven
te gaan.
;t kabinet heeft dat advies toen
niet gehonoreerd, omdat vol-
economische inzichten van de
Den Uyl en Duisenberg al
;nde maatregelen voor het be-
even waren getrdffen.
tdien is gebleken dat het kabinet
_|ken te fleurig heeft bekeken. Nu
de commissie economische des
gen bestaande uit zes hooglera-
l^nder wie drie (De Galan, Hessel,
stadt) die het program van de
onderschrijven, een buitenge-
gedurfd en moedig advies uitge-
dat kort gezegd op het volgen-
erkomt. Doorbreekt het jaarlijks
itisme van loon- (lees inkomens)
sspiraal en sta niet langer toe
van dit land jaarlijks
terrein haasje óver spelen. Er
!èn eind komen aan het al meer
fjjen jaar durende automatisme
q' ogere prijzen dus hogere lonen,
sen, tantièmes, weddes enz'. De
eskundigen (allen economen
iet een sociale inslag want dat
est samengaan) gaan er vanuit
laagste inkomensgroepen het
loor deze hoogst noodzakelijke
worden getroffen. Mensen
na nooit met een nieuw bank-
)p zak lopen worden er dus niet
je van.
it rapport leest krijgt bijna het
dat de heer Andriessen van de
inder de tafel zat mee te luiste-
Sl en het rapport werd samenge-
"■ffie inhoud doet namelijk sterk
aan zijn advies dat hij vorige
tijdens de algemene politieke
iwingen in de Tweede Kamer
kabinet heeft gegeven. En het
lezer bekend zijn dat wij veel
ring hebben voor dit idee van
ssen. Dat wij met het rapport
commissie uit de SER instem-
al dan ook geen verbazing wek-
oet een noodzakelijke kantteke-
rorden geplaatst. Wanneer de
aannemende dat zij dit rap-
rerneemt, een zeer klemmend
doet op de vakbeweging, zal
ker bereid zijn de hpogst nood-
e loonmatiging te accepteren,
laat daarover geen misverstand
ons land kent een (voor het
>te deel) constructieve vakbewe-
oor alle werknemers die onder
0 vallen en het overheidspersó-
in via het geoganiseerde over
een sluitende regeling worden
in, zodat een beperking van de
npensatie in de CAO-lonen ge-
ijk valt door te voeren. Maar
:n deel van de beter betaalden
standigen zijn er vele sluipwe-
nkbaar om zich aan deze rege-
onttrekken. De suggesties van
1 moeten met name voor de
ir .van sociale zaken een extra
ring zijn om maatregelen te
en die er borg voor staan dat
voor wie niet een CAO be-
ich bij deze hoogst noodzakelij-
iling worden betrokken.
zaak aldus overziet kan zich
k losmaken van de
regering nog steeds over te
instrumenten beschikt om ook
■CAO-inkomensgroepen tot ma
te bewegen. Het zeer sombere
lische perspectief moet de rege-
toch toe brengen op dit gebied
w mogelijk met nieuwe initiatie-
komen, want de adviezen van
geft-deskundigen zijn het alleszins
te
ir'.
Lch N (Reuter, AP, UPI) Een
oerder van de Ferenka-fa-
leeft gisteravond gezegd dat
ia aan de eisen van de ont-
r*t#s van dr. Herrema niet te-
i t kan komen omdat de Ierse
dfg weigert mee te werken. In
(i- 'Proep aan de ontvoerders
,VOi Perenka dr. Herrema direct
laten omdat het toch geen
er heeft hem nog langer
en te houden,
j 'proep kwam enige uren na-
n woordvoerder van de Ierse
'g nogmaals duidelijk had
dat geen gevangenen zullen
vrijgelaten in ruil voor dr.
ia.
'op de dag had de Ierse pater
O'Mahony, die optreedt als
lelaar tussen de Ferenka-fa-
aatjn dé'ontvoerders, gezegd dat
Buwe initiatieven voorbereidt
it« er contact te leggen met de
'ders. *Er zijn vele dingen
en er is wat vooruitgang
kt', zei de jonge pater tegen
[gevers.
Johan Herman Isings
...ik denk dag en nacht
door Fred Lammers
SOEST 'Begin, van dit jaar
heb ik nog een paar aquarellen
gemaakt, maar het gaat bijna
niet meer. Mijn ogen laten me
in de steek. Elke ochtend ga ik
nog naar mijn atelier, maar het
is eigenlijk geen atelier meer,
want er wordt niet -meer ge
werkt. Het is een grote beproe
ving voor me. Ik wil nog zo
graag werken, maar ik kan het
niet meer'. Johan Herman Isings
zit in een leunstoel bij het raam
in de huiskamer van zijn wo
ning, die temidden van veel bo
men aan een afgelegen weg in
Soest staat.
Isings maakt'er geen geheim van
dat het hem erg moeilijk valt. met
de gevolgen van zijn hoge leeftijd -
hij is nu 91 - te worden geconfron
teerd. Ik zit naast hem en bedenk
dat de man met wie ik praat, met
zijn eerbiedwaardige zilvergrijze
sikje en gekleed in een kostuum
van goede snit, helemaal beant
woordt aan de voorstelling die ik
mp maak van een ouderwetse dorps
onderwijzer van het soort dat niet
meer bestaat. Hij komt totaal niet
op me over als een zonderling, een
man die een - kluizenaarsbestaan
leidt en er een grote hekel aan
heeft mensen te ontvangen, zoals
velen in Soest hem typeren.
Berusten
Isings vervolgt, terwijl hij vaderlijk
zijn hand op de mijne legt: 'Het is
vier jaar geleden begonnen toen
mijn tweede vrouw overleed, met
wie Ik 53 jaar was getrouwd. Zij
was een wijze, vrome, lieve vrouw.
Haar heengaan sloeg me neer. Ik
werd erdoor getroffen in het diepst
van mijn bestaan. Nu treft God mij
in mijn werk. Hoe zwaar het me
ook valt, ik heb er in leren berus
ten. Zou ik het goede uit zijn hand
ontvangen en het kwade niet? Ik
heb geprobeerd nooit hovaardig te
Van onze weerkundige medewerker
Jongens, jongens, wat een histori
sche dag gisteren. Eerst dat vroe
gertje van die grote sneeuwvlokken
(drie tot vier cm!). 13 oktober is
beslist een recordvroege datum var:
deze eeuw. Tot nu toe was 17 okto
ber in één van de jaren '20 de
vroegstbekende datum, waarop er
natte sneeuw viel. Nat was die
sneeuw gisteren morgen ook nog
niet eens. Onze medewerker in
Almkerk bij Gorkum waar het voor
acht uur tijdelijk matig sneeuwde,
sprak van een droog-laagje sneeuw
van 1 tot iy2 cm dikte. Het was
een merkwaardig gezicht die
sneeuw op de bomen, die nog dik
in het blad zaten. Ook in Nijme
gen was de sneeuw tijdelijk 1 tot
iy2 cm dik en verder kregen we
meldingen uit Deventer, Apeldoorn,
Ede, Epe, Enschede, Diever en later
in de morgen ook van de Friese
zuidwesthoek, maar de neerslag
bleef in het noorden over het alge
meen zeer beperkt. Gemiddeld valt
er slechts een keer in de tien jaar
sneeuw in oktober.
Verder kregen we vlstermlddag een
bilzonder lage temperatuur. De
maximumwaarde in Nilmeeen was
5 9 graden celsius. in Rotterdam 5
graden, Eelde 4 graden celsius. In
Hoogeveen werd eveneens 5 graden
celsius genoteerd. Zulke lage mid-
dagtemneraturen ziin ook al record
voor de eerste helft van oktober.
Later in de wijnmaand is het na
tuurlijk weieens kouder geweest zo
als bijvoorbeeld op 31 oktober 1922.
toen Groningen bleef steken op 2
graden celslus en Winterswijk op
2.1 graden celsius.
.Zoals beloofd nog even het tempe-
ratuureffect van de gisteren be
schreven luchtdrukveranderingen, in
de herfst van 1962, waargenomen in
De laatste historische wandplaat die Isings maakte was deze afbeelding van een groep mannen op weg naar het
het kamp in Amersfoort.
worden door mijn werk. Dat ik
tekenen en schilderen kon, was een
gave van God. Hij heeft die gave
nu van me afgenomen en is mij
daarvoor geen verantwoording
schuldig. Ik ben dankbaar dat mijn
denkvermorgen nog goed is. Dat is
een voorrecht op mijn leeftijd.'
Isings heeft het verre van gemak
kelijk gehad in zijn lange leven.
Geboren als zoon van een Amster
damse bakker, had hij geen geld
voor het bezoeken van een acade
mie om zijn tekentalent, dat jong
naar voren kwam, te ontplooien.
Dat gebeurde later op een avond
school. De eerste vrouw van Isings
stierf in 1916 aan tbc, de drie
kinderen uit zijn eerste huwelijk
waren haar voorgegaan. Isings was
toen al een vrij bekende illustrator
van boeken als 'De helden van
Nooitgedacht' van Penning en
Beens beroemde Jongensboek Pad
deltje'.
Via zijn vriend Jetses (van Ot en
Sien) kreeg hij van uitgeverij
Noordhoff in Groningen opdracht
een historische schoolwandplaat te
maken van de Dam in 1662. Er
zouden er nog veertig volgen. Met
zijn wandplaten wist de zo sterk in
de geschiedenis geïnteresseerde
Isings een paar generaties scholie
ren te boeien.
Expositie
Het kon niet uitblijven dat In deze
tijd vol nostalgie ook Isings op
nieuw werd ontdekt. Binnenkort ko
men zijn wandplaten in boekvorm
uit en verder zullen ze worden her
drukt als posters, prentbriefkaarten
en legpuzzels. In 'De Drie Ringen'
aan de Kerkstraat in Soest begint
morgen een expositie, die twee we
ken zal duren, over het werk van
Isings.
Zelf kan de hoofdpersoon van dit
alles zich er niet meer zo over
opwinden. 'Ik begrijp dat de men
sen het aardig vinden, zo dom ben
ik ook niet, maar voor mij is het
niet nodig. Ik word er alleen maar
moe van', bekent Isings.
Nu hij geen nieuwe werkstukken
meer maakt, brengt Johan Isings
zijn dagen door met denken. 'Ik
denk dag en nacht. Mijn hele leven
trekt de laatste tijd als een film
aam me voorbij, de gebeurtenissen
van vijftig, zestig, zeventig jaar ge
leden, de mensen die mij lief wa
ren. Ik weet wat eenzaamheid is. Ik
ben niet van steen. Mijn zoon
woont in Rijswijk, mijn twee doch
ters zijn nog thuis, de ene is arche
ologe aan de Rijksuniversiteit in
Utrecht, de tweede medisch-assis-
tente. Ze gaan 's morgens al vroeg
de deur uit. Ik denk vaak aan hen.
Ze zijn beiden beven de vijftig. Het
valt niet mee voor alleenstaande
vrouwen tegenwoordig. Ik verlang
er niet naar de honderd te halen,
maar de bezorgdheid die ik voel
voor mijn dochters is de réden dat
ik niet zeg: Here neem me nu maar
weg, al weet ik goed dat elke dag
genoeg heeft aan zijn eigen kwaad'
Geen grammofoonplaat
Hoewel de buitenwereld weinig
meer van hem merkt, volgt Johan
Isings het wereldgebeuren op de
voet via radio en televisie. In ker
kelijke twisten verdiep ik me niet
meer. Die geestelijke haarkloverij
kan ik niet meer volgen. Het is ook
heel onbelangrijk. Trachten te le
ven volgens Gods woord, daar komt
het op aan'. Johan Isings praat,
hoewel het hem snel vermoeit,
gpaag over wat hem nu bezighoudt,
niet over hoe het allemaal begon.
'Dat heb ik vroeger al zo vaak
verteld. Ik ben geen grammofoon
plaat', vindt hij.
Isings begon als illustrator. Velen
zijn hem zo blijven noemen. Zelf
vindt hij dat een onjuiste bena
ming. 'Ik heb me nooit als illustra
tor gezien, omdat ik niet zo maar
een plaatje maakte. Ik beleefde al
les wat ik schilderde en tekende.
Als Ik een opdracht kreeg voor zo'n
historische wandplaat, verdiepte ik
me zo in mijn onderwerp, dat ik
alles om me heen vergat. Ik leefde
dan in de tijd van de Batavieren,
Karei de Grote of de Watergeuzen.
De voorbereiding vergde meer tijd
dan het eigenlijke schilderen. Ik
heb altijd de mens gezocht in mijn
werk, me ingeleefd in de karakters
die ik moest uitbeelden. Je kunt.
pas echt werken als je doordringt
ln het wezen van de dingen, de
ziel, de gee§t, het innerlijk leven
van de mensen'
Zijn laatste historische schildering
was een afbeelding over de tweede
wereldoorlog. 'Ik heb daarop weer
gegeven, wat ik meemaakte toen Ik
in de oorlog op de fiets op weg was
van Soest naar Amersfoort. Het was
winter. Er lag een dik pak sneeuw.
Sneeuw heb ik altijd boeiend ge
vonden. maar ook iets dat met de
dood heeft te maken. Toen ik daar
over dacht, zag ik opeens een groep
mannen passeren. Ze waren opge
pakt bij een razzia in Utrecht en
op weg naar het kamp in Amers
foort. Er waren er bij die goed
waren gekleed, anderen waren ha
veloos. Er waren mannen bij die
zich groot hielden en deden alsof
het allemaal langs hen heenging,
anderen waren er kapot van. Feld-
webels richtten geweren op de
groep mensen. Dat trof me tot in
het diepst van mijn ziel. Die jonge
mensen, geschonden, beledigd en
behandeld als een stuk vuil. Dat
mensen elkaar zo iets kunnen aan
doen! Ik besefte op dat moment
wat oorlog is'.
Er Is sinds Isings begon te tekenen
veel veranderd. Zelf formuleert
hij het zo': 'Nederland is er alleen
maar lelijker op geworden. Hier
dicht bij huis strijden we voor het
laatste stukje van de Eng. Ambte
naren zien er alleen maar bouw
grond in inplaats van een prachtig
stukje natuur'.
'In de Opgang'
De woning van Isings staat niet ver
van die Eng. 'In de Opgang' is op
de gevel geschilderd. 'Vroeger heet
te het naar mijn eerste vrouw. Na
de oorlog heb ik het deze naam
gegeven. Ik kwam daar op toen ik
op een dag de trap beklom die van
de weg naar de voordeur leidt. Ik
dacht toen aan de ladder uit Jacobs
droom. Zo is het ook in mijn leven
gegaan. Je gaat opwaarts totdat je
bij Vader bent'.
Als Isings mij als een charmante
gastheer in mijn jas helpt, zegt hij:
'Ik hoop dat je in mij een mens
hebt ontmoet en daarover schrijft'.
Als ik het trapje afloop naar de
weg. kijkt hij me na alvorens terug
te keren in zijn eigen wereldje, zo
vol herinneringen.
de eropvolgende winter. De winter
van 1962-'63 was in het grootste
deel van Europa de koudste sedert
1829-30. Vorstgetal volgens F. IJn-
sen ln 1963: 83, in 1830: 89. De
gemiddelde etmaaltemperatuur in
De Bilt, Berlijn, Wenen en Basel
gaf in de winter 1963 een afwijking
van -4.8 graden celsius te zien, in
1830 van -6 graden. Tot op de Azo-
ren was de winter van 1963 te
koud. De grootste afwijkingen van
meer dan -7 graden werden in
Noord-Beieren, Saksen en Silezië
gemeten. De grootste afwijkingen
op het noordelijk halfrond deden
zich voor in Franz Jozefsland, niet
minder dan -11 graden celslus (te
koud dus).
Daarentegen had het grootste deel
van het Aziatische vasteland een
belangrijk te zachte winter; dat
was onder meer ook het geval in
het westen van de Verenigde Sta
ten en Canada. Opmerkelijk was
eveneens de warme ciroulatietak
tot Noord-Siberlë. Anders Is dit
meestal de koude pool van het
noordelijk halfrond, maar toen viel
de winter daar 8 graden te warm
Weerrapporten
van gisteravond 19
uur:
weer, maximumtemperaturen
en neerslag
van 7-19 uur:
Amsterdam
geheel bewolkt
4
1
De Bilt
geheel bewolkt
5
3
Deelen
mist
6
2
Eelde
geheel bewolkt
5
2
Eindhoven
geheel bewolkt
6
0.3
Den Helder
geheel bewolkt
5
1
Luchth. R'dam
geheel bewolkt
5
2
Twente
geheel bewolkt
6
2
Vllsslngen
geheel bewolkt
6
3
Zd.-Llmburg
motregen
7
0.1
Aberdeen
licht bewolkt
10
0
Barcelona
licht bewolkt
18
0
Berlijn
regen
7
0.1
Bordeaux
mist
9
2
Brussel
geheel bewolkt
7
C
Frankfort
motregen
8
0.1
GenGve
zwaar bewolkt
8
0.1
Helsinki
licht bewolkt
13
0
Kopenhagen
geheel bewolkt
10
0
Locarno
geheel bewolkt
5
21
Londen
zwaar bewolkt
11
0
Luxemburg
geheel bewolkt
4
0
Madrid
zwaar bewolkt
17
0
Malaga
zwaar bewolkt
23
0
OPKLARINGEN
MIST
REGEN
BEWOLKING
HOOG WATER voor woensdag 16 okto
ber.
Vllsaingen: 10.37-23.12 Hartngvlietskilzen:
12.29-0.00 Rotterdam: 1.01-13.26 Scheven-
Ingen: 12.01-0 00 IJmulden: 0.05-12.43
Den Heldeir: 3,14-16.28 Harldingen5.38-
18.06 Delfzijl: 7.65-20,56.
uit.Het midden en oosten van
Noord-Amerika hadden daarente
gen onder een strenge winter te
lijden, dit alles door dé sterk ver
anderende meridionale stromingen
(zuid-noord en noord-zuid), in on
ze bijdrage van gisteren reeds ge
schetst.
