^emières van De Leeuw
n Stockhausen tijdens
'romenos-concert
Bij Moes gaat het niet
primair om de winst
'Daphnis et Chloe'
prachtig vertolkt
how Seth Gaaikema
wel genoeglijk
ubileum Federatie
hr. Muziekbonden:
nassaal muziekfeest
Kunstraad steunt
subsidie-aanvragen
Alexandra Radius:
een gebeurtenis
Ronde Lutherse
ook een goede
concertzaal
'Beleid in bedrijf zaak van personeel, niet de bonden'
iNDAG 13 OKTOBER 1975
ÖlNNtlMLMIML)
1 KUuvV/KWAR I ET 7
erg
ior R. N. Degens
■VERSUM Voor de zevende maal in drie jaar organiseerde de muziekafdeling van de NOS een
enaamd Promenos-concert dat zaterdagavond in de VARA-studio in Hilversum gewijd was aan
nuziek van deze tijd.
instrumentale mogelijkheden van
de gamelan was gemaakt, met
handhaving van het statische,
spanningsloze dat kenmerkend voor
gamelanmuziek is.
moedelijk door de beloofde aan-
Igheid van Karl-Heinz Stock-
sen als componist en dirigent
door de aangekondigde wereld-
nière van een werk van Ton de
uw, was de belangstelling (met
overwegend aantal jonge tot
jonge muziekliefhebbers) zeer
ot. Zoals gebruikelijk speelden
irse gebeurlijkheden zich tege-
in verschillende ruimten af.
Radio Kamerorkest onder Da-
Porceiijn voerde werken uit van
io, Haubenstock-Ramati, Zim-
mann en Stockhausen, terwijl
khausen zelf elders een toelich-
op zijn nog uit te voeren
rl' gaf.
terwijl Ton Hartsuiker en Bart
I uan muziek voor twee piano's
ge, Stockhausen en Zimmer-
in) in studio V lieten horen,
een Gamelan-ensemble o.l.v.
de Leeuw diens pas voltooide
"Dding' tot klinken brengen in
foyer.
Ber Huising
^]BTELVEEN In Amselveens Cultureel Centrum kwam Seth
ikema zaterdagavond uit met zijn nieuwe programma, dat
pen uit het Leven van Familie Willekeur heet, en waarin hij
mbelend en zingend, woordspelig en bespiegelend door lente, zo-
hei'fst en winter van dat leven gaat, van het uit willekeur ge
in worden tot aan een willekeurige oude dag toe.
Dat laatste ging niet volgens plan
door; want de kostbare gamelan
van het Tropeninstituut waarop het
groepje studenten en conservatori
umleerlingen onder De Leeuw vele
weken het stuk had ingestudeerd,
bleek het museum niet uit te mo
gen. Zodat men zich deze avond
met een bandopname (een redelijk
goede, volgens De Leeuw) moest
behelpen.
Teleurstelling
Het 'orkest' zat daarbij zonder in
strumenten tussen de luidsprekers
op de grond. Voor de componist
(en de groep spelers) een teleur
stelling, die nog vergroot werd
loordat geroezemoes uit de cantine,
de vaak subtiele klanken van dit
oosters geïnspireerde, maar hele
maal westers ingestelde stuk danig
stoorde. Wat er te horen was gaf
wel een indruk van het gereaffi
neerde nieuwe gebruik dat van de
Erg hinderlijk was daarbij dat ve
len zich voordat 'Gending' uit was,
al n aar de studio begaven waar
Stockhausen de Nederlandse pre
mière van 'Inori' zou dirigeren. Aan
het begin van de avond had hij er
een uur lang boeiend over verteld;
waarbij vooral de opbouw van dit
stuk 'voor solist en orkest' uitvoerig
werd toegelicht. Die solist is hier
een soort danser (Elisabeth Clarke
voor deze uitvoering) die op een
stellage boven het orkest, meest in
hurüthouding in hoofdzaak met
handen armen en hoofd de muziek
•visualiseert' met gebruikmaking
van vijftien grondbewegingen. Ze
zijn gebaseerd op dertien oosterse
gebedsgebaren en de muziek is ge
bouwd op een grondthema met 13
door Jac. Kort
AMSTERDAM Het is duidelijk, dat in het jaar waarin de hon
derdste geboortedag van Maurice Ravel wordt herdacht, de uitvoe
ring van zijn belangrijkste orkestwerk niet mag ontbreken.
artistiek
En zo voerde het Concertgebouwor -
kest onder leiding van Bernard
Haitink vrijdagavond 's meesters
'Daphnis en Chloe' uit en wel de
beide suites, die aan het gelijkna
mige ballet zijn ontleend. In dit
ballet gebaseerd op een verhaal,
ontleend aan de Griekse schrijver
Longus uit het begin van onze
jaartelling, worden de beide gelie
ven na een wrede scheiding here
nigd, na tal van complicaties.
Ravel heeft in dit verhaal de hem
geboden gelegenheid aangegrepen
om met de schitterendste kleuren
van zijn orkestpalet alle situaties
en alle daaruit voortkomende emo
ties en gevoelens in klanken en
kleuren te schilderen. Een fantas
tisch werk, waaruit steeds weer
nieuwe schoonheden te ontdekken
zijn.
Het Concertgebouworkest gaf ér
onder Haitink's voortreffelijke lei
ding een prachtige vertolking van,
die technisch zowel als
niets te wensen overliet.
Voor de pauze speelde de van oor
sprong Russische celliste Zara Nel-
sova de solo in het Concert in A
klein voor cello en orkest van Ro
bert Schumann. Zij deed zulks met
een enorm bravour, fraai van toon
en boeiend van voordracht, waarbij
het orkest voor een uitstekende be
geleiding zorgdroeg.
Het concert werd geopend met de
Sinfonia piccolo van Léon Orthel,
een knap geschreven orkestwerk
dat onze landgenoot in 1940 op
vijfendertig jarige leeftijd schreef.
Het werd op overtuigende wijze uit
gevoerd en had bij het talrijke
publiek, evenals de beide andere
werken, veel succes.
Het concert is zaterdagavond in
Den Haag herhaald en zondagmid
dag opnieuw in A'dam gegeven,
waarvan een directe radiouitzen-
dlng te horen was.
Karl-Heinz Stockhausen:
mystiek
toonhoogten, 13 geluidsterkten en
13 klankkleuren.
Concentratie
Stockhausen die sinds een paar
jaar een groot aantal werken met
mystieke inslag componeerde, ver-
n digheidjes
'"probeert van zijn publiek, zijn
op Seth gestelde publiek, een
i, willekeurige familie te ma-
vaarin hij dan de leuke neef
de krullebol is. die de boel zo
lig kan bezighouden. Je kunt
ÏD en met die Seth en hij wordt
eens eventjes nadenkend ook.
nooit te zwaar en te diep; of
tikkeltje sentimenteel, maar
hij dan weer weg; en je
niet gauw kwaad op hem wor-
want hij strijkt zorgvuldig niet
i de haren in.
1e
'6' hij wat heeft op' Den Uyl komt
at op Wiegel ook, en na Ford
Breznjew, wat nog niet wil
wjen dat Seth politiek is. Het
bij aardigheidjes die er lekker
er|aan, en zijn grappige typering
Den Uyl die zich er volgens
'altijd wel uitlult' met 'aan de
tant zou ik twee dingen willen
n' slaat ook helemaal op
zelf. Hij zingt 'Ze zeggen wel
alT Seth.zou je niet eens dit,
it? maar nee, hij blijft bij zijn
ncie, zijn jeugd en zijn eigen
ingen met de dingen van het
lijkse burgerleventje, waarover
net vriendelijke ironie en veel
vertelt. Seth blijft
onveranderlijk Seth, en nog altijd
jongensachtig. Met een druk geba
rende linkerarm (in de. rechter
houdt hij de microfoon), met een
levendige olijkheid, niet zo'n mooie
stem, en grote ervaring met zijn
publiek. Hij weet hoe hij die fami
lie moet inpakken.
Veilig
Hij heeft het over baby, kleuter,
schooljongetje zijn, over moeilijk
zelfstandig worden en blijven ver
langen naar het' veilige vroeger
(Terug naar de Bron). Hij heeft
het ovër' kleinburgerlijke huichela-
rijtjes sn inhaligheden (Gul zijn
van een ander, Jet en de Jet-set,
Bruid in 't Wit, Wat doen we met
Men) over het Nederlandse Vin
gertje (van Van der Stoel bijvoor
beeld) dat altijd wil waarschuwen,
over h si verloop van het geloof
(Oude verzinsels) en eindigt goed
bedoeld met Laten wij Wuiven.
En omdat dat alles wel genoeglijk
is, en ria de pauze beter wordt,
wuiven wij vriendelijk terug. Hij
schreef alles zelf, met of naar ideeën
van Simone de Waard en Joan
Thierry, en muzikale medewerking
van Henk van Dijl, die ook aan de
piano zit met de gitaristen Jan
Blok en Dub du Bois, en slagwerker
Cor van den Berg daar omheen.
ig r R. N. Degens
jhlPNlNGEN Stampvol was het zaterdagmiddag in de Evene-
tenhal in Groningen, waar, na een zeer drukbezochte ochtend-
titie, de Nederlandse Federatie van Christelijke Muziekbon-
haar veertigjarig jubileum vierde met een uitgebreid show-
A ramma waaraan acht verenigingen meewerkten.
de spectaculaire opening
..de Christelijke Showband Ju-
tu) lit Zwolle, die drie verschillen-
Winners in een soort muziek-
ai# perfect met elkaar verbond,
de slot-samenzang met de
telijke Muziekvereniging Con-
i uit Oldebroek en het Jeugd-
iai was het één levendige, en-
I i laste demonstratie van wat
lw lillende bij de federatie aan
lag ten verenigingen zowel voor
'ie >og als voor het oor ten beste
fch geven.
het laatst deed voorzitter
in istra de af- en aankondiging,
a? na 28 jaar deze functie te
uil m bekleed wordt hij nu opge-
i door G. Hondorp. Die het
rc ajds makkelijk krijgt omdat er
vtiveel bereikt is, maar die an-
irs Jus een moeilijk te evenaren
st anger heeft.
-r. mede door het heilzame
van de federatie, op puur-
Kaal gebied door de verenigin-
kon worden bereikt, hoorde
tijdens het avondconcert, waar
Nationaal Jeugdcorps onder P.
!0'Ti ^smane met een groot ge-
>.d koor) om beurten en tot
'A vvereniging met de Johan
Willem Friso Kapel onder leiding
van P. van Bruggen) speelde.
Aanstekelijk
In dit Jeugdkorps, dat in 1959 werd
opgericht, wordt door een groep
zeer jonge muzikanten op de meest
aanstekelijke manier de beste mu
zikale propaganda voor de amateu
ristische blaasmuziek gemaakt. Er
mag dan in het vuur van het spel
weieens él te fel van leer worden
getrokken, het is altijd een meesle
pende vorm van musiceren waar
mee dit korps, ook deze avond
weer, terecht grote bijval oogst. En
hoe het helemaal perfect en (bij
na) volmaakt kan, hoorde men de
ze avond van de Johan Willem
Friso Kapel met de virtuoze trom
petsolist Freddy Grin.
Dit concert werd gegeven in de
geheel uitverkochte concertzaal
d'Oosterpoort. Waar ook het federa
tie-bestuur aan alle aangesloten
verenigingen een uitstekend gevon
den jubileumgeschenk aanbood:
en door J. Nicolaï gemaakte be
werking voor harmonie en fanfare
van het nieuwe Liedboek. Een
mooie bekroning van een massaal
muzikaal jubileumfeest.
AMSTERDAM Hoewel het
vanzelfsprekend iets bijzonders
is, dat het balletfenomeen Ru-
dolf Nurejev als gagtdanser
meewerkt aan de opening van
het balletseizoen van het Natio
nale Ballet, gold het enorme en
thousiasme van het publiek don
derdagavond in de Stadsschouw
burg hemzelf niet in de eerste
plaats.
Dat enthousiasme was vooral voor
onze eigen landgenote Alexandra
Radius, die met Nurejew de pas de
deux La Corsaire danste. Deze uit
1899 daterende bijzonder spectacu
laire pas de deux van Marius Petipa
werd vooral beroemd omdat Nure
jew die regelmatig danste met Mar-
got Fontein en er na zijn vlucht uit
de Sowjet-Unie de westerse wereld
mee veroverde.
Welnu, het optreden van Alexandra
Radius werd een gebeurtenis. Wel
licht waren het de inspiratie en de
steun van Nurejew, die haar tot
fenomenale hoogte opstuwden.
Alexandra Radius bewees, dat Ne
derland beschikt over een klassiek-
academische danseres van wezen
lijk formaat, en na haar optreden
kreeg zij niet alleen een ovatie van
het publiek maar ook een hulde
van Nurejew zelf.
Voor Nurejew lag het accent van de
avond op 'Blown in a gentle wind'
van Rudi van Dantzig met als mu
ziek 'Tod und Verklarung' van Ri
chard Strauss.
Van Dantzig heeft dit ballet hele
maal voor Nurejew gemaakt en
zelfs heeft Nurejew in enige details
wijzigingen aangegeven, die Van
Dantzig hem gaarne toestond. Men
zou dus kunnen stellen, dat het
ontstond in samenwerking van hen
beiden, al is en blijft Rudi van
Dantzig volledig verantwoordelijk
voor de choreografie.
De naam is geïnspireerd op het
bekende melodramatisch-romanti-
sche beeld van de scheurkalender
blaadjes, die in een zacht windje
wegdwarrelen, en zo het verglijden
van de t:jd en de vergankelijkheid
van het menselijk leven symbolise
ren.
Het ballet werd dan ook een regel
rechte draak, die echter aan de
valkuil van de melodramatische ro
mantiek ontsnapte door de prachti
ge dansfiguren van Van Dantzig en
door de virtuositeit van Nurejew en
zijn partner Sonja Marchiollo. Te
genover hen beiden waren slechts
jongere cansers opgesteld; Nurejev
en Sonja Marchiolli moesten het
langt in dit stuk ook van zijn
toehoorders een concentratie en
een uithoudingsvermogen die mis
schien alleen langs mystieke weg
op te brengen zijn. Het stuk duurt
namelijk een uur en tien minuten
en maakt in de eerste helft voorna
melijk gebruik van één hoofdtoon
die alleen in ritme en sterkte geva-
riëerd wordt. 'Inori' betekent zoveel
als aanroeping, aanbidding, gebed,
maar ook tegemoetkoming, vrien
delijke daad.
Stockhausen zegt dat door de nau
we verbinding tussen bid-houdin-
gen en muzikale fasen, op den duur
ook zuiver muzikale veranderingen
binnen het werk als gebed worden
beleefd. Als we dan toch aan het
profaneren zijn: wat mij betreft
een 'gebed zonder eind'. Dat zelfs
naar het slot toe, als er wat harmo
nische en melodische variatie in
komt alleen maar doet verlangen
naar de echte Ravel en Messiaen
die erin doorklinken.
Toch een goed idee van de NOS,
zo'n programma, dat op zijn minst
informatief is en waarvoor elders
niet zo gauw de midelen de mogelijk
heden voor handen zijn.
DEN HAAG Verschillende afdelingen van de Raad voor de
Kunst hebben de minister van CRM geadviseerd over subsidie
aanvragen van een aantal theatergroepen- Zo werd geadviseerd
de subsidie-aanvraag van GL-twee bij wijze van interimregeling
voor het juist begonnen seizoen te honoreren.
De commissie jeugdtheater vindt
dat voorkomen moet worden dat
een dergelijke vitale, in een gezon
de goriesituatie verkerende toneel
voorziening, afsterft.
Volgens de commissie Mimekunst
en de afdeling beeldende kunsten
en bouwkunst van de raad, moet
het voortbestaan van het bewe
gingstheater Bowth worden gewaar
borgd. Het gezelschap heeft na een
experimentele fase gekozen voor
een op produktie gerichte functie
met een research-karakter.
Een dringend beroep op de over
heid doet de afdeling toneel van de
raad, voor het scheppen van finan
ciële mogelijkheden om ook vrije,
produkties te kunnen subsidiëren.
Een aantal criteria en voorwaarden
waaraan die vrije produkties daar
voor moeten voldoen is door de
afdeling toneel daarbij vermeld.
Een ad-hoc commissie van de Raad
voor de kunst kwam tot de slotsom
dat de stichting Werkgroep Poëzie
Hardop financlëel de mogelijkheid
moet krijgen drie jaar door te
gaan: opzet en kwaliteit van wer
ken moeten wel elk jaar worden
beoordeeld. Het bevorderen van
poëzie, zoals de werkgroep doet.
verdient steun, liefst uit een aparte
pot. Ook filmplannen voor vor
ming en informatie dienen te wor
den gesubsidieerd uit aparte gelden,
los van die waaruit culturele en
kunstzinnige films worden gesubsi-
diëerd. Dit meent de projectencom
missie van de afdeling filmkunst
van de Raad voor de kunst.
Het Nationale Ballet met de Pas de deux La Corsaire, gedanst door
Rudolf Nurejev en Alexandra Radius.
door Hans W. Ledeboer
hele ballet dragen.
Vrijdagavond beleefde dit Nurejev-
programma een tweede opvoering,
gisteren was en ook woensdag is het
weer in de Amsterdamse Stads
schouwburg te zien. Vandaag is het
in Utrecht, dinsdag in Eindhoven
en op 29 oktober komt het in het
Circustheater in Scheveningen.
Verder maakt Nurejev met het Na
tionale Ballet een tournee door
Oostenrijk en Zwitserland.
door R. N. Degens
AMSTERDAM Er moesten al
maar stoelen aangedragen wor
den om het verrassend grote
aantal belangstellenden voor
het eerste openbare koffiecon
cert zondag in de Ronde Lu
therse een plaats te geven. Ten
slotte stelde men de aanvanke
lijk afgesloten gaanderijen ook
maar open.
Wie er allemaal waren hebben kun
nen vaststellen dat Amsterdam met
het tot congres- en ontvangstcen
trum gerestaureerde kerkgebouw
ook een bijzonder fraaie kleine
concertzaal rijker is geworden. Het
opvallendst voor de bezoeker dae
hier vroeger wei orgelconcerten of
kooruitvoeringen meemaakte, is de
bedekking van de vloer met kamer
breed tapijt; dat het Je niet alleen
mogelijk maakt geluidloos te ont
snappen om welke reden dan
ook maar dat waarschijnlijk ook
bijgedragen heeft aan de zeer ple
zierige akoestiek.
Het concert dat het Nederlands
Blazers Ensemble zondag gaf met
o.m. het Divertimento nr. 1 van
Haydn, en de Serenade voor tien
blazers, cello en contrabas van
Dvorak, behoort mede tot de proef-
concerten die die akoestiek moeten
testen. De ietwat verdoezelende
werking van de niet al te grote
nagalm werkte aanganaam op de
blazersklank die op verschillende
plaatsen van de parterre (ook on
der de gaanderijen) goed plastisch
doorkwam.
Van een onzer redacteuren
ZWOLLE Bij het bouwbedrijf H. Moes in Zwolle is het maken van winst geen doel op zich
zelf, maar een middel om doelstellingen te realiseren. Bij Moes is dat het verzekeren van een
vaste inkomensbron voor iedereen, die in het bedrijf werkt.
Bouwonderneming Moes is duide
lijk anders dan anderen. Het be
drijf wordt nl. op 1 januari eigen
dom van de werknemers. Op die
datum verkopen directeur-eige
naar H. Moes en zijn kinderen
het hele aandelenkapitaal aan een
coöperatie, waarvan alle werkne
mers lid eijn. De prijs van die
aandelen (de aandeelhouders ne
men genoegen met een waarde
van het zichtbare balanstotaal) is
zodanig, dat overname door de
werknemers een haalbare kaart is.
Het bestuur van de coöperatie is
de hoogste leiding van het bedrijf.
Als wevragen naar het waarom
van die niet-alledaagse stap van
de heer H. Moes, verklaart direc
teur W. van der Graaf, die mo
menteel de leiding he?ft, dat er in
het verleden besprekingen zijn
gevoerd met gegadigden, maar dat
die afgekapt zijn omdat deze geen
garanties konden of wilden geven
voor de voortzetting van het door
de heer Moes in het verleden ge
voerde beleid.
Affiniteit
Omdat de heer Moes altijd al veel
affiniteit tot zijn personeel had,
heeft hij uiteindelijk besloten het
bedrijf voor een zacht prijsje aan
zijn werknemers te verkopen. Bo
vendien vond hij, dat het vooral
aan het personeel te danken is
geweest ('zich voor meer dan 100
procent heeft ingezet'), dat het
bouwbedrijf is geworden tot wat
het nu is: een gezonde onderne
ming met een omzet vorig Jaar
van 72 miljoen gulden.
Dat betekent niet, dat de terug
gang in de bouwnijverheid niet
ongemerkt aan Moes is voorbijge
gaan. De heer Van der Graaf'De
recéssie~
Aan deze serie van zeven artikelen
werken mee: Noud van Iperon. Henk Thomas.
Peter van Lakerveld en J. Wolters.
nam zijn maatregelen. Meer dan
voorheen werd het accent gelegd
op de bou w van premiewon ingen
van goede kwaliteit. Dit vergde
grote investeringen. Daarnaast
streefde Moes naar grotere effi
ciency om de kosten te drukken
en de concurrentiepositie te ver
beteren met het doel de voor het
bedrijf optimale omzet van 70
miljoen gulden te handhaven.
Dat Moes een woordje meepraat
in de huidige concurrentieslag be
wijst de orderportefeuille, waarin
voor anderhalf tot twee Jaar werk
zit. Meer dan voldoende werk ei
genlijk, want Moes ziet zich ge
noodzaakt naast de vaste kern
van 500 personeelsleden opnieuw
300 bouwvakkers aan te nemen.
Wij opperen, dat bouwvakkers
zich zeker aan de deur van Moes
ophopen om werk, maar dat blijkt
tegen te vallen. Directeur Van der
hoeveelheid, te bouwen werkeen Graaf: 'Het is niet zo, dat de men -
loopt terug en dat betekent een
hevige concurrentieslag tussen de
bestaande bouwondernemingen
met als gevolg teruglopende
winstmarges.
De teruggang in de bouwsector
komt voor Moes niet als een don
derslag bij heldere hemel. 'Toen
Keerpunt '72 (het politieke credo
waarmee de Partij van de Arbeid
de verkiezingen inging) verscheen
met een geraamde bouwproduktie
van 175.000 woningen, hebben we
ons hier de tranen gelachen. Toen
al was duidelijk, dat het een
waanzinnig hoge schatting was',
zegt de heer Van der Graaf.
Moes zag dus geen mooi weer,
maar donkere wolken. Het bedrijf
sen staan te dringen'. Wij kijken
wat verbaasd bij dit antwoord,
maar de heer Van der Graaf be
zweert ons de zaken nuchter te
bekijken. "Wij hebben lange tijd
in een overspannen markt geze
ten waarin veel mensen die ei
genlijk geen bouwvakkers waren
door de hoge lonen naar de bouw
zijn gelokt. Het zijn deze mensen,
die nu moeilijk aan de slag ko
men'. aldus directeur Van der
Graaf. Hij zegt overigens geen
moeilijkheden bij het werven van
personeel te hebben, omdat veel
oud-werknemers terug willen ko
men bij Moes.
De-veel gehoorde klacht dat werk
lozen liever profiteren van de
sociale voorzieningen dan probe
ren zo gauw mogelijk aan de slag
te komen, deelt de directeur van
Moes in het geheel niet. Bij Moes
is dat in elk geval niet zo. 'Onze
mensen werken liever voor wat
minder geld dan dat ze de WW
in gaan'.
Concurrentie
De heer Van der Graaf voelt zich
niet geroepen het regeringsbeleid
ten aanzien van het onderne
mingsklimaat te beoordelen. Hij
volgt slechts het handelen van de
regering als grootste opdrachtge
ver in de bouw. 'Dat klinkt mis
schien zelfzuchtig, maar voor ons
is van belang, dat gezien het
nationale karakter van de Neder
landse bouwmarkt de concur
rent hetzelfde te doen en te laten
heeft als wij. dat de concurrentie
niet wordt vervalst', aldus de heer
Van der Graaf.
Ook Moes is ervan overtuigd dat
de rem moet op de loonkosten
ontwikkeling. Moes heeft naast
de CAO-lonen ook zogenaamd
conjunctureel loon (reiskosten
vergoeding). In dat laatste loon
('dat hakt flink in') wordt met
instemming van de werknemers
het mes gezet. 'Het mooie is. dat
zoiets in ons bedrijf kan. Bij ons
hebben de werknemers begrip
voor de situatie in de bouwsector,
zij kijken niet alleen naar het
loonzakje, maar hebben ook oog
voor de problemen van het be
drijf. Er is hier geen mentaliteit
van: de vent die boven mij staat,
is mijn natuurlijke vijand', aldus
steekt de heer Van der Graaf de
loftrompet. Hij is ervan overtuigd,
dat het personeel ook in de toe
komst een goed beleid zal voeren.
De directeur van Moes is, gezien
de grote sociale belangen die op
het spel staan, een voorstander
van o verheidsdeelname in het be
drijfsleven. De huiver van veel
vakbonden (waarvan het bedrijf
veel medewerking heeft onder
vonden) ten aanzien van arbei
ders medezeggenschap in de be
drijven wordt daarentegen niet
gedeeld. Hij en de ondernemings
raad menen dat er bij Moes geen
plaats is voor Arie Groenevelds
conflictmodel. Zij vinden dat het
beleid bij Moes een zaak is van
hen die er werken en niet van de
vakbeweging.
Dit is het laatste artikel in deze
serie. Eerdere artikelen versche
nen op 4, 6, 7, 8. 10 en 11 oktober.
