ABN
Bedrijfsleven moet helpen
lij opvang rijksgenoten'
Boekin reis.
Onderwijzers ondanks
zware taak tevreden
Win'n prijs.
'Bij hulpverlening blijft
veel aan de basis steken'
Witteveen: collectie
erg mooie jassen
Amsterdam kan
het nu bijna
niet meer aan
imsterdams wethouder drs. Cees de Cloe:
Algemene Bank Nederland
Kamervragen over
gebruik roofvogels
als handelsobject
Oplichters in
Krasnapolsky
gearresteerd
Onderzoek ministerie van onderwijs
Drankenoorlog
voor rechter
Algemene Bank Nederland
Surinaamse leider
van communisten
bezoekt ons land
Socioloog dr. Brand in proefschrift
'Geen overleg bij
opheffing instituut
hersenonderzoek'
-jouw
lUW/KWARTET VRIJDAG 12 SEPTEMBER 1975
BINNENLAND
PSH9
een onzer verslaggevers
ISTERDAM In een brief aan
[nister van Doorn (CRM) heeft
it college van b. en w. van Am-
irdam gesteld de opvang van gro-
santaUen Surinamers niet langer
ed te kunnen verwerken. Met het
g op het overleg tussen de minis-
t en de leden van de bijzondere
omissie uit de Tweede Kamer
de migratie en begeleiding
rijksgenoten, gistermorgen,
eft bet gemeentebestuur de mi-
ster nogmaals onder ogen willen
engen dat Amsterdam op het ge-
td van de huisvesting langzamer-
voor een onmogelijke opgave
b. en w. komt ongeveer
ad vo
1 fcfcteld i
«tDS
BR
dertig procent van het totale aantal
nieuwkomers uit Suriname naar
Amsterdam. De pensions zitten na
genoeg vol en de rijksgenoten zoe
ken nu een uitweg door middel van
inwoning bij familie of bekenden
(waar van de meesten slechts pro
visorisch zijn gehuisvest) of via het
kraken van leegstaande woningen,
aldus de brief. Onvermijdelijk is
het verscherpte optreden daartegen,
hetgeen dan weer leidt tot protes
ten en toenemende agressie van de
zijde van deze groeperingen.
Naast huisvesting zijn ook de werk
gelegenheid, het onderwijs en de
sociaal-medische voorzieningen ge
bieden, waarop Amsterdam de op
vang niet aan kan. B. en w. pleiten
er verder voor dat alle mogelijke
belemmeringen voor Surinamers
om zich buiten Amsterdam te vesti
gen worden opgeheven: 'Wij den
ken hierbij aan integrale vergoe
ding van de bijstandskosten en in
richtingskosten aan de ontvangen
de gemeenten', aldus het Amster
damse gemeentebestuur.
(ADVERTENTIE)
i(J )or Haro Hielkema
ETERE
DAM 'Het bedrijfsleven in Amsterdam de stad waarin op het moment ruim 30.000
sgenoten wonen toont geen al te grote bereidheid om te helpen bij het probleem Surinamers
Ahtillianen op te vangen en te begeleiden. Bij het verlenen van plaatsingsmogelijkheden wordt
veel gevallen nauwelijks aan de rijksgenoten gedacht'.
Cees de Cloe, wethouder voor
düsche 'en sociale zaken in
irdam, is tót' deze constatering
ïen nu de .problemen rondom
toevloed van rijksgenoten naar
j^jferiand zich steeds meer opsta-
De Cloe weigert echter de
g van het bedrijfsleven te
warden.
ei pblematiek
een toelichting op de brief, die
jjemeester Samkalden namens
'gemeentebestuur aan minister
Doorn (CRM) heeft gestuurd
rhet - Siiririaamse vraagstuk.
ipdfuD.e Cloe de werkgelegen-
I voor de Surinamers één van
hoofdpunten in de problema-
'In een vergadering van de
missie-artikel 61 waarin raads-
n en mensen uit het bedrijfsle-
i zitting hebben, hebben we het
bleem aan de orde gesteld. Bij
negen personeelschefs van Am-
tiamse bedrijven hebben we ge
lhoe die opvang en begeleiding
Surinamers leven,
ten van hun houding erg ge-
ro'sken. Er is erg weinig animo
rijksgenoten op te vangen. Ik
t trouwens dat er bedrijven
die zitten te springen om ar-
hkrachten. Met name onge
telde arbeidskrachten. Maar ze
in er niet over Surinamers in
tte nemen, onder het noemen
allerlei excuses.
tik weiger die argumenten te
irarden. Ik blijf er bij dat ook
t bedrijfsleven zich voor deze
si moet inzetten. Daartoe 'bestaat
een historische verplichting:
bedrijfsleven kan de zaak niet
fe overheid alleen overlaten.
1 men eeuwenlang van gebie-
uis Suriname en Indonesië ge-
ierd heeft. Ik begrijp bést dat
u een uitgesproken rot-mo-
t is. omdat de economische si-
le moeilijk is. Maar een gebaar
richting van de rijksgenoten,
beetje inventiviteit en bereid-
bij de bedrijven zou meehel-
om een oplossing te vinden'.
of op het rijk. Als ik zie wat wij
per jaar aan subsidies uitgeven aan
welzijnsorganisaties, discussieclubs
of groeperingen als 'Blijf van mijn
lijf', dan valt er voor hen goed
werk te verrichten. Volgende week
heb ik een gesprek met de stichting
Behartiging Belangen van Suri
naamse Vrouwen. Naar mijn idee
ligt er een belangrijke taak voor
bestaande vrouwenorganisaties, om
met doe stichting in kontakt te
treden'.
Kerken
Volgens De Cloe, van protestants-
christelijke huize, zouden ook de
kerken zich meer moeten laten ho
ren: 'Ik weet wel dat je er niet
direct het vraagstuk mee oplost,
maar het gaat om het gebaar. We
moeten ervoor waken dat in Am
sterdam geenk limaat ontstaat als in
Stavenisse. Amsterdam heeftaltijd
bekend gestaan als een tolerante
stad. In dit geval moet die naam
gehandhaafd blijven'.
AMSTERDAM De firma Witte-
veeh heeft nu twintig filialen door
het -hele land. Vroeger was het zo
dat een bepaalde klantenkring
steevast bij Witteveen slaagde en
zelden ergens anders kocht.
Er is veel veranderd. Het publiek
dat nu bij Witteveen binnenloopt
en koopt is niet vast te pinnen op
een bepaalde groep vrouwen. De
mensen zijn beter georiënteerd door
voorlichting in kranten en tijd
schriften. Ze weten wat er aan de
hand is op modegebied. Men zoekt
naar kwaliteit en men is zeer mo
debewust. Met deze gegevens voor
ogen stelt Witteveen zijn collectie
samen. Nieuwe tendensen worden
gebracht, maar zijn niet overheer
send aanwezig. Pas als blijkt dat er
meer vraag is, wordt daar snel op
ingehaakt.
Daarom was het een goed idee om
een deel van de nieuwe wintercol
lectie gisteren in de winkel zelf te
laten zien.
De vraag blijft namelijk altijd of
de klant de mogelijkheden ziet zo
als mode verslaggeefsters op een
aantrekkelijke manier krijgen
voorgeschoteld. Witteveen streeft er
naar de klant in de winkel voor te
lachten door combinaties op kleur
gegroepeerd uit te stallen. Ook ac
cessoires zijn een belangrijk on
derdeel in het aangeven van Ideeën,
bij Witteveen kan iemand op de
zelfde afdeling een sjaaltje zoeken
bij een nieuwe rok of jas. De kleu
ren van dit seizoen zijn zelden zo
gevarieerd geweest, het is mogelijk
om bijvoorbeeld jas, "bloes ,trui en
vest in alle tinten paars bij elkaar
te dragen.
Dat maat 42 er aardig uit kan zien
in een ruiten flanellen hemd en
een pofbroek met dikke sokken ln
rubber laarzen is uitstekend, als de
proporties van die maat 42 maar
goed zijn, zoals bij het model. Het
schijnt juist voor de groep vanaf
maat 42 moeilijk te zijn een eigen
collectie samen te stellen die niet
ouwelijk, tuttig of saai is. Van de
mooie jassen bij Witteveen kan dat
niet gezegd worden, maat 44 zit er
net zo plezierig in als maat 36. Ze
vallen heel ruim en gevoerd mees
tal vanuit de rug, ze hebben een
lage mouw inzet en forse kragen.
(ƒ149.- ƒ198,- en daarboven). De
materialen, loden, mohair en flan
nel doen soepel en warm aan,
evenals de kleuren.
De hoesjurk is uit het beeld ver
dwenen, de rechte lijn wordt voor
zichtig gebracht in gebreide jurken
en rechte of licht klokkende rok
ken, met loopsliitten of met plooien.
Een rechte gebreide jurk is er van
af 45.- en 79,-. De grote truien
en vesten lijken wel handgebreid,
hun prijzen lijken daar bepaald
niet op. Zo'n vest kost rond de
zestig gulden.
Witteveen brengt geen uitgespro
ken folklore, wel kleren waarmee
een folklore effect te bereiken valt.
Dat ligt voor iedereen weer anders.
Hier en daar komen felle accent
kleuren naar boven. Na alle mooie
vale kleuren is het best leuk om
weer eens knalrood of hard roze te
dragen.
Als u voor uw wintervakantie gaat boeken bij de ABN,
profiteert u van meer dan alleen de uitgebreide
keuzemogelijkheden. Er is namelijk ook nog een kans
op een plezierige financiële meevaller.
Wethouder drs. Cees de Cloe
tzonderingen
De Cloe zijn er bedrijven
Amsterdam, die zich in gunstige
onderscheiden: 'De NDSM bij -
beeld heeft een vrij goede
m Bij dat bedrijf wordt plaats
lakt voor rijksgenoten. Boven-
i wordt voor begeleiding ge-
t Daarnaast toont een bedrijf
Itork bereidheid om jongeren
nemen, die via ons eigen pro-
in de Spuistraat vorming en
feg hebben gekregen. Een be
dien project overigens, hoewel
tweede afdeling in voorberei-
I is. Personeel om Surinaamse
oren die werk zoeken, te scho-
fe al aangetrokken. We zoeken
o nog de juiste accommodatie'.
Amsterdamse wethouder zegt uit
ring te weten dat er op de
üdsmarkt in Amsterdam ruimte
moral voor ongeschoolde abei-
'Met het arbeidsbureau en
'insorganisaties wil ik proberen
bet bedrijfsleven de aandacht
het probleem te stimuleren,
op'die mahier kan een bijdra
ge geleverd worden aan de oplos
sing van het probleem'.
V er antwoordelij kheid
De Cloe bestrijdt dat het Amster
damse gemeentebestuur geen ver
antwoordelijkheid meer kan op
brengen. 'De brief, die wij aan mi-
nister Van Doorn hebben geschre
ven, wil nog eens de nadruk leggen
op de situatie in Amsterdam. Wij
hebben gesteld dat wij problemen
hebben met de opvang en begelei
ding van de Surinamers: op het
gebied van de huisvesting, de werk
gelegenheid en de sociale begelei
ding.
Op het moment zijn er zo'n 31.500
rijksgenoten in Amsterdam en we
schatten dat dat er op 1 januari
1976 35 a 36.000 zullen zijn. Van de
Surinamers, die nu naar Nederland
komen, gaat dertig procent naar
Amsterdam. Wij hebben een veel
groter aantal rijksgenoten dan Den
Haag (27.000) heeft: Rotterdam
•heeft er nog veel minder, ongeveer
12.000'.
In het kader van de huisvesting
van rijksgenoten kondigde De Cloe
aan, dat Amsterdam overweegt drie
panden aan te kopen, waarin enige
honderden Surinamers onderge
bracht kunnen worden. 'De opvang
levert steeds grotere problemen op.
De pensionmarkt is nagenoeg ver
zadigd; er is een lijst opgesteld van
brandgevaarlijke pensions. De eer
ste drie pensions zijn al gesloten'.
Sociale opvang
De Cloe hoopt in de komende perl- ïri TTfyppIvf
ode niet alleen het bedrijfsleven te 11 AJUCU1U
stimuleren, ook op het terrein van
de sociale opvang wil hij een be
roep op anderen doen: 'Ik wil niet
tornen aan de verantwoordelijk
heid, die wij als gemeentelijke
overheid hebben. Maar ik geloof
ook dat men dit soort problemen
niet alleen moet afwentelen op ons
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG Het Tweede Kamer
lid Terlouw (D'66) maakt zich zor
gen over het feit dat roofvogels als
haviken en valken steeds meer een
begeerd handelsobject worden.
In vragen aan staatssecretaris Mei
jer (CRM) wijst hij erop dat de
stootvogels (roofvogels die zich
plotseling op hun prooi storten zo
als de haviken en de valk) die in
Nederland worden gebruikt in het
valkeniersbedrijf veelal uit het wild
gevangen zijn.
Hij vraagt staatssecretaris Meijer
zodanige maatregelen te nemen dat
in de toekomst voor de valkenier-
sport uitsluitend van eigen fokvo-
gels in plaats van wildvangexem
plaren gebruik gemaakt mag wor
den.
Hierdoor kunnen onnodige aderla
tingen in de natuur worden voor
komen, aldus dr. Terlouw, die ver
der vraagt het houden van stootvo
gels en uilen aan een vergunning
te binden en deze vogels onder de
wet bedreigde uitheemse diersoor
ten te brengen.
Lmks een loden cape met gevoerde capuchon waaronder een ruiten klokrok
wordt gedragen, gecombineerd met een mohair gestreepte trui. Rechts een
klokrok van een tweed ruit met een bouclé coltrui. De wijdvallende flannel
jas heeft een capuchon.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De hoofdstedelijke
politie heeft woensdagavond in ho
tel Krasnapolsky in Amsterdam
twee buitenlanders een man en
een vrouw gearesteerd op ver
denking van oplichting. De 40-jari-
ge Fransman G. B. en de 25-jarige
Duitse A. R. hadden zonder mede
weten van de International Gold
and Diamond Trading Corporation
uit Amerika een Europese vestiging
opgericht.
De man trad op als president en de
vrouw als presidente van deze orga
nisatie. Het duo had in Frankfurt
geopereerd onder de naam Goldian,
Zij sloten allerlei zakelijke over
eenkomsten af, die daarna verder
werden afgewikkeld door de Amex-
cobank in Frankfurt. De directeur
van deze bank vertrouwde het
tweetal zodanig, dat hij naliet hun
banksaldo te controleren. Bij het
vertrek van de twee buitenlanders
naar Nederland lieten zij bij de
bankdirecteur een blanco cheque
boek van de Bank of Delaware
achter, zodat Amexco op hun ver
zoek geld naar Nederland kon over
maken. Daardoor is inmiddels een
bedrag van 632.000 dollar overge
maakt op de rekening van het
tweetal. Van het geld werd in Am
sterdam op grote voet geleefd. On
der meer hebben ze enkele dure
auto's gekocht.
Van onze onderwijsredactie
DEN HAAG Onderwijzers vin
den hun taak zwaar, maar over
het algemeen geeft hun werk
hun veel voldoening. Vooral
hoofden van scholen zijn zwaar
belast. Dit blijkt uit een onder
zoek in opdracht van het minis
terie van Onderwijs naar de
functies en taken van het onder
wijzend personeel in kleuter-,
lager- en buitengewoon onder
wijs.
Het onderzoek is uitgevoerd door
het organisatiebureau Vis en Malo-
taux te Bilthoven en door het In
stituut voor toegepaste sociologie te
Nijmegen. Toen het onderzoek in
1971 begon had de huidige minister
van Onderwijs, dr. J. A. van Keme-
nade nog de leiding van het Nij
meegse onderzoek.
De resultaten van het nu gepubli
ceerde rapport zijn nog niet recht
streeks vertaalbaar in argumenten
voor of tegen een algemene herzie
ning van de salarisverhoudingen
binnen het onderwijs. Toch vindt
de heer E. Steenbergen, voorzitter
van de Algemene Bond van Onder
wijzend Personeel en lid van de
commissie die het onderzoek bege
leidde, het rapport een steun in de
rug bij de salarisonderhandelingen.
Zwaar belast
Heta antal toegekende invaliditeits
pensioen aan onderwijzend per
soneel boven de 55 jaar is sterker
gestegen dan bij andere beroeps
groepen.. In 1973 werd aan 16 pro
cent van de onderwijzers boven de
60 jaar en aan 11 procent van de
kleuterleidsters in die leeftijd voor
tijdig pensioen wegens ziekte gege
ven.
De heer Steenbergen ziet in deze
gegevens een argument voor een
geleidelijke taakvermindering van
oudere leerkrachten, zoals reeds in
een deel van het voortgezet onder
wijs bestaat.
Gunstig
Uit het rapport is bijvoorbeeld ge
bleken dat met name de hoofden
van scholen zwaar belast zijn. Ze
hebben een gemiddelde weektaak
van 49 tot 52 uur. Dit gegeven
heeft al meegespeeld bij de onlangs
tot stand gekomen taakverlichting
van schoolhoofden. Een ander be
langrijk gegeven is volgens de heer
Steenbergen, dat de taak van de
onderwijzers bijna even zwaar is
als die van de leraar Ln het voort
gezet onderwijs. Een leraar, wiens
taakomvang eerder onderzocht
werd, verdient echter aanzienlijk
meer dan een onderwijzer.
De in uren uitgedrukte weektaak
van kleuterleidsters is opvallend
gunstig. Hoofden van kleuterscho
len werken gemiddeld 34 en gewo
ne kleuterleidsters gemiddeld 30
uur per week. Dat is aanzienlijk
minder dan de onderwijzers van
het lager en buitengewoon on
derwijs die gemiddeld 44 uur per
week werken.
Dit betekent volgens de onderwijs
bonden niet dat de kleuterleidster
ook zo veel minder moet verdienen
als nu het geval is. De belondng
hangt namelijk niet alleen af van
het aantal uren, maar ook van de
intensiteit van de taak.
De onderzoekers uit. Nijmegen en
Bilthoven concluderen dat de taak
van het onderwijzend personeel
over het algemeen vrij zwaar is. Je
moet de hele dag intens bezig zijn,
je aandacht verdelen over verschil
lende taken en voortdurend beslis
singen nemen. Veel onderwijzers en
vooral de schoolhoofden besteden
ook een deel van hun vrije tijd aan
de school. Ook in de vakanties zijn
zij vaak bezig. De jaloezie waarmee
buitenstaanders over die lange va
kanties in het onderwijs spreken is
dan ook niet op zijn plaats.
Pedagogiek
(ADVERTENTIE)
Als u op wintervakantie gaat, kunt u 't best boeken
bij de ABN. Want dan kunt u tot
1 november a.s. meedoen aan een gemakkelijke prijsvraag
met twintigduizend gulden aan geldprijzen.
Wie weet, maakt u zo uw vakantie 'n flink stuk goedkoper!
UTRECHT De prijzenoorlog om
het gedistilleerd heeft, behalve in
Amsterdam ook gewoed in Utrecht.
Daar heeft de Gedistilleerd Groep
Nederland (Heineken) een geding
aangespannen tegen de pas opge
richte drankensupermarkt GMB in
Amersfoort, die de klanten bij elke
fles Bokma twee gulden teruggaf,
na op de kassa de vastgestelde prijs
te hebben aangeslagen. GMB voer
de aan de grote slijterijen en su
permarkten zich ook niet aan de
verticale prijsbinding houden en
dat men daarom gedwongen was
mee te doen. De advocaat van Hei
neken zette nog eens uiteen1 dat de
prijsbinding er is om de kleine
slijter te beschermen tegen het
stuntwerk van zijn grote broers.
Voor de Utrechtse rechter dient
verder een identieke zaak tussen
De Kuyper (producent) en Curioca-
ve (25 slijters). In beide zaken doet
de rechtbank een uitspraak op
maandag 22 september.
In Rotterdam is het kort geding
tussen De Kuyper en de slijterij be
drijven Bas van der Heyden, Dirk
van den Broek en Digros, dat gis-'
termiddag zou dienen, voor onbe
paalde tijd aangehouden. Volgens
De Kuyper hebben de slijters laten
weten zich tot eind september aan
de leveringsvoorwaarden te houden.
Van een verslaggever
PARAMARIBO Humphrey Keer-
veld, voorzitter van do communisti
sche partij van Surinam (democra
tisch volksfront) is gibteren in Ne
derland aangekomen. Hij wil hier
lezingen houden om de Surinamers
te informeren over de politieke si
tuatie in Suriname.
Van een onzer verslaggevers
NIJMEGEN Op het brede ter
rein van de hulpverlening, waar
bij men zowel aan de gezond
heidszorg als aan het maat
schappelijk werk moet denken,
blijft veel steken aan de basis.
Dat wil zeggen, daar waar de
hulpverlening plaats vindt. Er is
veel te weinig informatie-over
dracht naar andere niveaus,
waar op basis van die informa
tie een hulpverleningsbeleid zou
kunnen worden gemaakt.
Ook is er door de toenemende
technische professionalisering
bijvoorbeeld van artsen of in de
verpleegkunde een te grote af
stand gegroeid tussen de wereld
van de hulpverlening en de samen
leving.
Dit stelt de socioloog A. Chr. I.
Brand uit Vleuten in zijn proef
schrift 'Hulpverlening als maat
schappelijk verschijnsel', waarop
hij gistermiddag aan de katholieke
universiteit in Nijmegen promo
veerde. Dr. Brand is thans hoofd
van de sectie onderwijs van het
Nationaal ziekenhuis-instituut in
Utrecht, na 15 jaar werkzaam te
zijn geweest op allerlei niveaus in
de hulp-verlening zowel in de ge
zondheidszorg als op maatschappe
lijk terrein.
Betere organisatie
Zijn proefschrift, bedoeld als een
verkenning van de betekenis van
hulpverlening in een veranderende
samenleving, is te beschouwen als
een bundeling van zijn ervaringen
met daaraan tevens gekoppeld een
aantal theoretische beschouwingen
over een betere organisatie. Die
verbeterde organisatie, aldus dr.
Brand, kan een steuntje in de rug
zijn van de al waarneembare ten-
denzen, dat de hulpverlening zich
wijzigt van afwachtend en gericht
op individuele noden naar vooruit
lopend op ontwikkelingen, gericht
op het welzijn van de samenleving
of van groepen daaruit.
In het proefschrift komen zaken
aan de orde als samenwerking in
de eerste lijn waar de patiënt of
cliënt zijn hulpverlener (arts,
psycholoog, maatschappelijk wer
ker, wijkverpleegster) ontmoet,
herstructurering en regionalisatie,
beheersing van processen en inde
ling van de verschillende vormen
van hulp, democratisering, preventie,
benadering van groepen in plaats
van indidivuen, informatie-ver
schaffing, toetsing van allerlei er
varingen en de ontwikkeling van
een samenhangend belang.
Knelpunt
De gevestigde hulpverlening, zo
meent dr. Brand, kan onvoldoende
vragen om hulp uit de samenleving
constructief tegemoet treden.
Steeds wordt de noodzaak gezien
om samenhang te brengen in de
uiteenlopende voorzieningen en om
samenwerking tussen de hulpverle
ners te bevorderen. De voorzienin
gen en om samenwerking tussen de
hulpverleners te bevorderen. De
voorwaarden daarvoor blijken ech
ter niet of nauwelijks aanwezig te
zijn.
Als een van de meest in het oog
springende knelpunten noemt hij
de toegenomen kennis en kunde in
de hulpverlening, die echter veelal
gepaard is gegaan met afnemende
menselijkheid in de benadering. Er
wordt teveel gedacht dat als je
maar voldoende voorzieningen
maakt, je er dan bent in de hulp
verlening. Een typerend voorbeeld
daarvan vindt dr. Brand de voort
varendheid, waarmee op een aantal
plaatsen gezondheidscentra worden
opgericht, waar allerlei hulpverle
ners ten behoeve van de bevolking
van een wijk zijn samengebracht:
de dokter, de wijkverpleegster, de
maatschappelijk werker, de GGD,
de Kruisverenigingen en de tand
arts. Door een dergelijke bunde
ling bereikt men niet wat men wil
bereiken, namelijk een verlaging
van de drempel van de hulpverle
ning. Veeleer ontstaat het effect
van opeenstapeling van drempels
in zo'n centrum, aldus dr. Brand,
die bovendien vindt, dat het bin
nen een gezondheidscentrum cen
traal stellen van de huisarts on
recht doet aan de bijdragen die
van de andere hulpverleners kun
nen worden verwacht.
'Ik ben een sterk voorstander van
bundeling in de hulpverlening,
maar dat betekent niet dat je alles
bij elkaar moet zetten. De verschil
lende soorten van hulpverlening
zijn nu eenmaal van een heel an
der karakter en de mensen kijken
er ook verschillend tegen aan.' Hij
is van mening, dat verbetering van
de hulpverlening vooral een kwestie
van het benadrukken van de socia
le kant ervan is.
De leerkrachten vinden dat hun
taak de afgelopen jaren verzwaard
is door allerlei onderwijsvernieu
wingen. Ook het veelvuldiger ver
gaderen heeft de taak er niet lich
ter op gemaakt.
Dat onderwijzers niettemin erg te
vreden zijn met hun werk komt
omdat ze voldoening beleven aan
het pedagogisch omgaan met kin
deren. Niet minder dan 93 procent
van de leerkrachten oordeelt posi
tief over het werk. BIJ andere be
roepsgroepen is dat gemiddeld 80
procent.
Daarom concludeert dr. J. de
Bruyn, plaatsvervangend direkteur-
generaal van het ministerie van
Onderwijs, dat het prettiger is een
zware taak te hebben waarover je af
en toe nog eens kunt klagen, dan
een taak die beneden je capacitei
ten ligt en waarbij je je verveelt.
Van onze redacteur wetenschappen
LEIDEN Staatssecretaris Klein
heeft toen hij besloot het Neder
lands centraal instituut voor hersen
onderzoek op te heffen, niet een
procedure gevolgd zoals de regering
die wél wenselijk vindt bij be
drijfssluitingen. Er is geen overleg
geweest met het personeel, geen
overleg met de vakbonden. Dat
stelt de faculteitsraad geneeskunde
van de rijksuniversiteit Leiden vast
in een klemmend verzoek aan de
staatssecretaris, zijn besluit op te
schorten en alsnog het overleg met
alle betrokkenen te openen.
De heer Klein heeft ook nagelaten,
aldus de raad, het advies in te
winnen van de organen die betrok
ken zijn bij het wetenschapsbeleid.
De Leidse faculteit voelt zich direct
bij de zaak betrokken, omdat ver
schillende vakgroepen intensieve
wetenschappelijke betrekkingen
met de NCIH onderhouden, 'waar
van beide partijen profijt trekken".
Volgens de faculteitsraad is verder
niet gebleken dat de wetenschappe
lijke taken van het bedreigde Am
sterdamse Instituut 'op korte ter
mijn deugdelijk door andere we
tenschappelijke instellingen kun
nen worden overgenomen'.
