SS Hervormde wijkgemeenten willen niet steeds 'in wording' blijven Buthelezi komt als man van geweldloosheid Vandaag Uit de kerkbladen Hervormde werkdag over arm en rijk Onze adressen Vrijgemaakten over vrouwenkie=recht 43 Eerstejaars in Kampen Geen staatstoezicht meer op liturgie anglicaanse kerk Ds. Van Pagée fulltime in evangelisatie De kerk heeft warempel wel wat gedaan TROUW/KWARTET MAANDAG 1 SEPTEMBER 1975 KERK/BINNENLAND 2 Van een onzer verslaggevers gers van modaliteiten. DEN HAAG Een aantal predikanten van buitengewone wijkgemeenten in wording (b.w.i.w.'s) in Legaliseren de Nederlandse hervormde kerk heeft een brief geschreven aan het moderamen van de synode. Zij vragen daarin om een duidelijke kerkordelijke bepaling en regeling van de positie van de b.w.i.w.'s. Ze willen niet steeds 'in wording' blijven. B.w.i.w.'s ontstaan daar, waar een bepaalde modaliteit, die in het ge heel van de hervormde kerk wel als legitiem wordt ervaren, plaatselijk door de kerkeraad niet geaccep teerd wordt. Het merendeel van de ze b.w.i.w.'s is gsitueerd in ge meenten van gereformeerde-bonds- signatuur (veelal op de Veluwe). brief van de predikanten, dat van de beoogde integratie weinig of niets terecht komt. Bovendien blij ken de moeilijkheden, die zich voordoen wanneer een b.w.i.w. ein delijk is vertegenwoordigd Ln de centrale kerkeraad (kerkordelij k bezien: een béw. is geworden) niet geringer dan tevoren. Kerkordelij k gezien 'viert' de Gevestigd b.w.i.w. dit Jaar haar tienjarig be staan. overigens zonder feestvreug de en felicitaties. Toch zal dit Jubi leum niet ongemerkt kunnen voor bijgaan. Voor 31 december zal de generale synode zich moeten bezin nen op een eventuele herziening van de overgangsbepalingen, waar in de positie van de b.w.i.w. voor tien Jaar was geregeld In de no- vemberzltting van de synode zal deze zaak aan de orde komen. Het feit, dat er nog steeds nieuwe b.w.i.w.'s bij komen, wijst in een andere richting dan integratie. Ver schillende b.w.i.w.'s zijn uitgegroeid tot gevestigde gemeenten, waarin de nood van de situatie niet of nauwelijks meer wordt ervaren, evenmin trouwens als Ln het ande re deel van de plaatselijke gemeen te. Tien jaar ervaring leert, aldus de De predikanten stellen in hun brief, dat het voortbestaan van de b.w.i.w. niet losgedacht kan worden van het voortbestaan van de moda liteiten ln de hervormde kerk. De gevolgen dienen hiervan dan ook te worden gedragen door de hele kerk. Zij vragen de synode om een be leidsbeslissing, waarbij het volgens hen gaat om een keuze uit drie mogelijkheden. De synode kan de bestaande nood situatie continueren, waarbij de b.w.i.w. wordt gezien als een tijde lijke pastorale noodmaatregel. Doel blijft dan zo spoedig mogelijke op heffing of integratie. Kiest de synode voor het 'ideaal' van integratie, dan verwachten de predikanten van haar initiatieven, die de ontwikkeling van de afgelo pen tien jaar kunnen tegengaan, niet alleen op plaatselijk, maar ook op hoger niveau, in het bijzonder in het overleg met vertegenwoordi- Als derde mogelijkheid zien de pre- disanten een normalisering en le galisering van de reeds gegroeide zelfstandigheid van de b.w.i.w. De b.w.i.w. en de b.w. zouden dan een legitieme plaats in de kerkorde moeten krijgen. Zij stellen voor dat geval ook een andere minder dis criminerende, benaming voor: 'mo- dallteitsgemeente' of 'deelgemeen te'. Tenslotte vragen de predikanten in hun brief een nadere bestudering van de theologische en sociologi sche oorzake van het ontstaan en de ontwikkeling van de b.w.i.w.'s. Wil dit gesprek zinvol zijn, dan zal het gevoerd moeten worden op de drie niveaus van de geledingen van de kerk, namelijk synode en moda liteiten, predikanten en meerdere vergaderingen, kerkeraden en ge meenteleden. De brief is namens de kring van predikanten ondertekend door ds. R. Dijkmeijer, te Putten, ds. A. Stegenga te Barneveld en ds. E. Gijsbers te Vreeswijk. Van een onzer redacteuren AMERSFOORT Ongeveer tweehonderd actieve hervormde ge meenteleden uit het hele land maakten zaterdag een werkdag mee over arm en rijk in de samenleving. Het ging nu eens niet om een extra schep informatie over de derde wereld, aangereikt door professor zus of doctorandus zo. De bedoeling was een informele uitwisseling in gespreksgroepen van eigen ervaringen. Diakenen, leden van zendingscom missies. vredeswerkgroepen, actie- groepén of 'gewone' gemeenteleden, die allen gemeen hadden, dat zij zich ln hun gemeente speciaal in zetten voor de vragen van gerech tigheid in de economische wereld verhoudingen. Wat voor veranderingen maakt ontwikkelingssamenwerking nodig ln onze kerkelijke gemeenschap, in onze samenleving? Hoe kan je daar in eigen gemeente aan werken?, Wat voor getuigenis gaat daarvan- uit naar het politieke leven? Zie hier een paar van deze vragen. Het was zeker zinvol dat deze dag begon met een bijbelse bezinning over machteloosheid een gevoel waar iedereen ln dit werk regelma tig last van heeft. Je voelt je machteloos, omdat de feiten zo hard zijn en jou zo hard maken, zei Maria de Groot. Je voelt je mach teloos in de strukturen van de we- woord van Jezus haar ganse levens- Maria de Groot wees op de weduwe, die twee koperstukjes ln de tempel- kist wierp en daarmee volgens het woord van Jezus haar ganse leven- onderhoud. 'Het offer werd weer offer, de offerkist weer plaats van aanbidding. ZIJ leefde riskant met het oog op de sjaloom. Zij stelde zichzelf geheel ln de waagschaal. De gemeente, Christus' bruid, ver bergt zich vandaag ln de gestalte van deze weduwe, of zij is de rijke, achteloos gevend. Het offer wordt weer offer, de navolging stap voor stap en kwetsbare gang door de straat', aldus Maria de Groot, die in deze machteloosheid Paulus' woord citeerde: als ik zwak ben, dan ben ik machtig. Politiek Ervaringen? Uit de groepen kwam wel dit beeld naar voren, dat zen ding en werelddlakonaat het goed doen ln de gemeenten, maar dat er moeilijkheden komen, zodra men er UIT VAN LEZERS Doelstelling Betreft: berichtgeving over de kwestie fakulteitsbestuurder V U. en de doelstelling. Uw artikel geeft de indruk alsof voor (sub)fakulteitsbe- stuurders in 't geheel geen regeling bestond Inzake instemming met de doelstelling van de Vrije Universi teit toen de universiteitsraad be sloot voor deze groep universitaire bestuurders een (tijdelijke) rege ling ln te voeren. Deze indruk is onjuist. Het univer siteitsreglement kent reeds vanaf zijn inwerkingtreding ln 1972 de bepaling dat van (sub)fakulteitsbe- stuurders (evenals van bijvoorbeeld leden van het college van bestuur, hoogleraren en andere leidingge vende funktionarissen) wordt ver wacht dat zij schriftelijk of monde ling verklaren in te stemmen met de doelstelling. Aan deze regeling werd wat betreft (sub)fakulteltsbe- stuurders niet de hand gehouden. Het zou te ver voeren in dit ver band op de redenen hiervan in te gaan. In afwachting van een defini- tiege regeling van dehele kwestie is thans een tussentijdse regeling getroffen. Terzijde merken wij op dat het inderdaad een feit is dat in ver band met de bepalingen rond de doelstelling in de huidige situatie niet alle studenten aan de Vrije Universiteit die dit wensen aan het bestuurswerk kunnen deelnemen. De schuld hiervan ligt echter niet bij de Vrije Universiteit doch is te wijten aaan de landelijke kwestie Korte, duidelijk geschreven, liefst aan één kant getypte, brieven kunnen worden gestuurd naar: Secretaris Hoofdredactie Trouw/ Kwartet, Postbus 859, Amsterdam. Bij publikatie wordt de naam van de schrijver vermeld. van de beperkte toelating van stu denten (stops en plaatsingskom missies). Hierdoor studeren aan de Vrije Universiteit mensen die deze universiteit niet zelf hebben geko zen. Men mag evenwel niet ver wachten dat de Vrije Universiteit om deze reden bepaalde principiële uitgangspunten en doelstellingen overboord zet. Amsterdam Dr. P. Kuijper, voorzitter en mr. F. F. G. Postema, sekretaris Universi teitsraad V.U. Taal In een tijd waarin het er meer dan ooit op aankomt elkaar goed te verstaan, vind ik het streven om het 'Fries' en misschien straks het 'Gronings' op school als een ver plicht vak op te nemen onbegrijpe lijk. Het is m.i. wenselijker om b.v. het 'Esperanto' in te voeren en déérvoor op nationaal en internati onaal vlak moeite an Inspanning te getroosten: begint men elkaar eerst te verstaan wat de taal betreft, dan zijn de mogelijkheden om elkaar ook in ander opzicht te 'verstaan' in eiK geval verruimd. Neede Joh. Bonnes Portugal (4) HOOFDKANTOOR: Nieuwe Zijds Voorburgwal 276-280. Amsterdam. Tel 020-220383. Postbus 859. ROTTERDAM/DORDRECHT: Westblaak 9-11. Rotterdam Tel 010-115588. Postbus 948. DEN HAAG/LEIDEN: Parkstraat 22. Den Haag. Tel 070-469445. Postbus 101. GRONINGEN: Nieuwe Ebbingestr 25, Groningen. Tel 050-125307. Postbus 181. ZWOLLE: Melkmarkt 56. Zwolle. Tel 05200-17030. Postbus 3. Ik ben jammer genoeg geen familie van Fidel. Het zou me ook al niet verbazen als iemand zou zeggen dat ik door de KGB betaald werd om de rust en orde van dit paradijs van geLijkheid te verstoren. Nog maals ik ga niet in op een discussie over democratie in abstracto. Wat ik daar over denk staat heel sumier in mijn laatste artikel waar de Trouw nog geen zesde van gepubli ceerd heeft (wat ik wel begrijpelijk vond) maar waar een hutspot van gemaakt is door zinnen door elkaar te husselen zodanig dat een ridi- kuul geschrift overbleef. Overigens zou ik mij niet schamen als het 'sieraad' door de Prawda gepubli ceerd werd, wat trouwens uitgeslo ten is met het oog op wat ik over Rusland denk en wat ik in één zin in dat artikel had samengevat. Delft Julio Castro Portugal (5) Het is ongelofelijk dat er mensen zijn die zich te buiten gaan aan scheldpartijen als er kritiek wordt geuit op hun schUndemocratic die zij niet tegen kunnen spreken. Als zij hun geschiedenis beter hadden geleerd zouden zij hebben geweten dat, voordat het kapitalisme zijn intrede had gedaan, er wel een maatschappij vorm bestond, waarin iedereen het voor het zeggen had. In Portugal probeert men een systeem te bereiken waarin de ar beiders en militairen het voor het zeggen hebben door middel van ra den (een soort verbeterde vorm van ondernemingsraden). Om zo vanuit deze raden de gemeentera den te kiezen en de hogere orga nen. Over democratie gesproken. Hieronder volgen nog een paar voorbeelden van onze democratie: Soldaten krijgen gevangenisstraf voor het meedoen aan een demon stratie ook al zijn zij inmiddels uit militaire dienst. Dankzij de demo cratie hebben wij inmiddels 250.000 werklozen en 50.000 mensen zitten met werktijdverkorting. Terwijl ou dere werknemers nooit meer aan de slag komen. Amsterdam G. Herders Van een onzer verslaggevers KAMPEN De generale synode van de gereformeerde kerken (vrij gemaakt) is begonnen met de be handeling van het vrouwenkies recht. De synodecommissie, die de bespreking heeft voorbereid, wijst ln haar rapport de conlcusles van het studledeputaatschap over deze zaak af. Deputaten kwamen ln hun rapport aan de synode tot de conclusie: 'Op grond van wat de Heilige Schrift ons leert aangaande taak en plaats van dc vrouw, is het de kerkeraden niet geoorloofd bij de verkiezing van ambtsdragers toe te staan, dat de vrouwen een voor keurstem uitbrengen'. De commissie uit de synode is ech ter van oordeel, dat de deputaten niet hebben aangetoond, dat het uitbrengen van een stem een vorm var. gezag is. Ook is de conclusie van de deputaten volgens de com missie onvoldoende exegetisch ge fundeerd. Daarom stelt de commis sie voor, de zaak opnieuw aan een deputaatschap ln studie te geven en op de volgende synode, over drie Jaar, verder te behandelen. Dr. A. Blommerde naar bisschoppensymposium UTRECHT Afgevaardigden van priesterraden in Nederland hebben dr. A. Blommerde, deken van Zee land (NB), aangewezen als hun waarnemer bij het derde symposi um van de Europese bisschoppen, dat van 14 tot 18 oktober wordt gehouden. Hij is ook vertegenwoor diger van Vlaanderen. De afgevaardigden van de Neder landse priesterraden houden zich momenteel bezig met de voorberei ding van de tweede Europese bij eenkomst van priesterraden, die van 26 tot 30 maart in Wenen wordt gehouden. In Wenen zal de nadruk liggen op onderlinge infor matie en communicatie. Als onder werp is gekozen: spiritualiteit van de priester en de deelname van de leek aan de pastoraal en de nieuwe bedieningen. KAMPEN De theologische hoge school van de gereformeerde ker ken heeft 43 eerstejaars studenten ingeschreven. een 'proces van bewustwording' aan probeert te koppelen. Geen politiek ln de kerk! Bij de tweeprocentsactie voor ont wikkelingssamenwerking ligt dat nog moeilijker. Er zijn gemeenten, waar de twee procent vlot betaald wordt, maar daar is het dan dik wijls een diakonie of ander colle ge. dat goed bij kas zit, dat een dergelijk besluit genomen heeft, zonder dat dat nu werkelijk leeft in de gemeente. De actievellngen voelen zich vaak geïsoleerd van de grote rest van de gemeente, een clubje gelijkgezin den, hobbyisten, krijgen gauw het etiket 'links' opgeplakt, omdat zij met deze dingen bezig zijn. Ander zijds hebben zij zelf ook wel de neiging, dat bleek ook duidelijk op deze'dag voor zich met enige gretigheid de benamingen 'links' en 'sociaal bewogen' op te eisen. Wat te denken van opmerkingen als 'Christus was links' en 'rechtsen zijn best aardige mensen. Wij wis ten er een paar in onze kadertrai ning te betrekken en ze werden na verloop van tijd vanzelf links'. Bezinning Maar ook was er de zelfbezinning: kennelijk zijn wij zelf voor vele van onze medechristenen nog niet genoeg geloofwaardig. Wat kunnen wij daaraan doen? Wij moeten meer laten zien. dat onze stelling- name niet primair uit politieke overtuiging, maar uit ons geloof voortkomt. Wij moeten meer bereid zijn, zelf in onze levensstijl duide lijk en stap terug te doen. D_ werkdag (een experiment, dat door de deelnemers als geslaagd werd beschouwd) was een initiatief van de commissie ODZ. Dat is de overlegcommissie van de landelijke hervormde organen op het gebied van ontwikkelingssamenwerking, wereld)diakonaat en zending. AMERSFOORT Chief Gatsha Buthelezi is niet uitgenodigd als een Bantoestan-leider, maar als een geweldloos strijder tegen apartheid. Dit zeggen de organisa toren van zijn bezoek, een aantal Nederlandse vredesgroepen in een nadere verklaring. Buthelezi komt van 24 tot 27 sep tember, tijdens de interkerkelijke vredesweek, maar zijn bezoek kan volgens de organisatoren los gezien worden van de organisatie van die week als zodanig. In hun verklaring zeggen de doops gezinde vredesgroep, de evangeli sche solidariteitspartij, het centrum voor geweldloze weerbaarheid, de quakers en kerk en vrede, dat in Zuid-Afrika, evenals in andere situ aties van onderdrukking, twee typen bevrijdingsbewegingen zijn ontstaan. Binnen het ene type ziet LONDEN Vandaag is officieel een eind gekomen aan het eeuwe noude staatstoezicht op de liturgie van de anglicaanse kerk van Enge land. Voortaan heeft niet langer het Britse parlement het laatste woord in binnenkerkelijke zaken als de vormgeving van de eredienst. Als de kerk van Engeland haar liturgie wil wijzigen, kan haar synode daar toe nu besluiten, zonder dat voor de uitvoering gewacht moet worden op de formele toestemming van de Britse (vaak-niet-anglicaanse of zelfs niet-christelijke) parlementa riërs. Overigens verwacht men niet, dat de synode gretig gebruik zal maken van haar nieuwe rechten. Naar het zich laat aanzien, zal zij zich voor lopig beperken tot een hooguit toestaan van enkele alternatieve vormen van eredienst naast die in het historische Book of Common Prayers. men alleen nog de mogelijkheid om met geweld oplossingen te berei ken, binnen het andere type wil men blijven zoeken naar niet-ge- welddadige oplossingen. In het geval van Zuid-Afrika ope reert de eerstgenoemde goeddeels buiten de grenzen van Zuid-Afrika. Zij heeft haar kantoren ook in Europa waardoor het haar, ge steund door diverse actiegroepen, lukt een vrij goede publiciteit te krijgen. De genoemde vredesgroe pen noemen dit op zich een goede zaak, maar geven vanuit hun paci fistisch standpunt met name steun aan de geweldloze bevrijdingsbewe ging in Zuid-Afrika. Te meer daar deze veel minder bekendheid heeft in Europa. Zelfmoord In tal van artikelen en interviews heeft Buthelezi verklaard dat zijn keuze voor de geweldloze strijd te gen apartheid niet alleen principi eel gefundeerd is, maar ook een zeer praktisch achtergrond heeft. Gezien het enorme wapenarsenaal van de Zuidafrikaanse regering gelooft hij niet, dat met geweld iets is te bereiken, tenzij men zelfmoord wil plegen. Buthelezi gebruikt de Ban- toestanpolitiek als een middel in zijn geweldloze strategie om, zoals hij zelf zegt, de Zuidafrikaanse re gering te ontmaskeren en te strij den voor de emancipatie der zwar ten. Dat hij zelf niet gelooft in de Bantoestanpolitiek, heeft hij vanaf het begin duidelijk gesteld. Tijdens twee openbare bijeenkom sten zal Buthelezi spreken over 'The non-violent struggle against apartheid inside South Africa.' De eerste bijeenkomst wordt gehouden op donderdag 25 september in de aula van de Vrije Universiteit. De Boelelaan 1105 te Amsterdam, aan vang 20 uur. De tweede bijeen komst wordt 26 september in Arn hem gehouden. Verder zal Buthelezi spreken met vertegenwoordigers uit kerkelijke politieke en vakbewe- gdngskringen en van de pers. ZO IETS MAG U NOOIT OVERKOMEN Het verhaal uit het evangelie, dat bij de zondag van gisteren hoort ls velen bekend. Het is een lijdens aankondiging met daarop die woorden van Jezus waarbij hij zijn discipelen eraan herinnert dat wie Hem volgen wil ook een kruis te dragen krijgt en zichzelf moet ver loochenen. De verbinding tussen die twee, Jezus' eigen lijdensaankondi ging en de oproep om Hem in zelfverloochening te volgen, ligt in de opmerking van Petrus en het antwoord van Jezus daarop. Petrus hoort namelijk dat woord over het komend lijden van de Heer aan, maar verzet er zich meteen tegen. Dat verhoede God. zegt hij en voegt er, met de duidelijke bedoe ling van Jezus gerust te willen stellen, aan toe: Zoiets mag U nooit overkomen. Met daarbij de onuitgesproken vermelding: wij zijn er ook nog! Het is duidelijk dat het goed bedoeld is van Petrus. Hij kan zich niet voorstellen dat deze man die zich zozeer in zet voor anderen een dergelijk smadelijk einde zal hebben. Dat mag eenvou dig niet, al zou de laatste steen dan boven moeten komen. Maar on danks de goede bedoeling, spreekt Jezus daarop meteen van een sa tan, een tegenstander: Petrus is daarmee niet mèt Hem, maar tégen Hem. Petrus zal dat moeten leren begrijpen, dat Jezus een weg te gaan heeft die onbegrijpelijk is, die tegen alle regels strijdt. Een weg van uiterste solidariteit, van een liefde tot het einde. En daarom klinkt het wel mooi - zoiets mag U niet overkomen - en Petrus heeft gelijk, zoiets is een onmogelijke zaak, maar dat is nu Juist het evangelie, dat Hij het onmogelijke van onze situatie op zich neemt, en daaraan verbindt de Heer nu met teen de situatie van de discipel. Die zal het ook moeilijk krijgen. Ver bondenheid met deze Heer betekent van onze situatie op zich neemt. En in die situatie zai die stem telkens terugkeren: zo iets mag u niet overkomen! Dat vraagt de Heer niet van je! Zo ver hoef je nu ook weer niet te gaan! Iemand die er niets van weet. of iemand de er juist alles van weet en niet wil dat er menser. achter deze Heer aan gaan (Mattheus 16, 21-27). AMSTERDAM Oud-hoofdleger- predikant ds R. J. van Pagée gaat zijn tijd thans geheel wijden aan het evangelisatiewerk in Amster dam. Per 1 augustus is ds. Van Pagée, die 59 jaar is. gepensioneerd. Geduren de 21 jaar was hij legerpredikant, waarvan de laatste vier jaar hoofd- legerpredikant. Voor het werk, dat door hem verricht werd, is hij be noemd tot ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw. Ruim twaalf jaar gaat ds. Van Pa gée al voor in de 'diensten met be langstellenden' in de Amsterdamse Spuikerk met Piet van Egmond aan het orgel. Tot nu toe was hij nau welijks in staat, aan dit werk enige nazorg te geven. Thans heeft ds. van Pagée zich in Amsterdam gevestigd en is hij vol ledig beschikbaar voor dit werk, dat inmiddels is uitgegroeid tot een or ganisatie met zestig medewerkers. Ds. Van Pagée doet zijn werk in het kader van een akkoord van samenwerking van de Amsterdamse christelijke gereformeerde kerken (waartoe hij behoort) en het comi té 'Diensten met belangstellenden'. In Present, het kerkblad van her vormd Amsterdam en Amstelveen, gaat ds. H. A. Visser in op de kritiek van buitenstaanders op de kerk: Wij Christenen zijn dan gewend in onze schulp te kruipen en maar toe te geven, dat het met die kerk van ons niets is. Terwijl het ook wel eens goed is, om de mensen duide lijk te maken, dat die kerk in de loop der eeuwen en ook in o ze eeuw warempel wel wat gedaan heeft dat de moeite van 't vermel den waard is. Toen alle politieke partijen nog hun koloniale dromen droomden, deed de zending al ont wikkelingswerk van formaat en pleitte ze b.v. in de persoon van Kraemer voor bevrijding van Wes terse voogdij. Toen iedereen nog geloofde in de stelling dat vrede bestond bij de gratie van de atoombom, zei nota bene onze ei gen synode 'nee.' De wereldraad van kerken voert, tegen alle kritiek vanuit de hele wereld in, een eigen strijd tegen het racisme. In Duits land was de kerk de enige instantie die na de oorlog, dwars tegen de publieke opinie in bij monde van Niemöller namens zijn volk schuld belad. Zij alléén pleitte voor er kenning van de Duitse twee deling en iemand als Bisehof Scharf bezocht Ulrike Meinhof in de gevangenis in Berlijn, ook al stelde hij zichzelf en zijn kerk daardoor bloot aan de meest kwaadaardige laster. Moet ik nog meer namen noemen? Helder Ca mera, Martin Luther King, Beyers Naudé en duizenden anderen, ook in Nederland, leven en leefden uit de boodschap van de kerk, waar tallozen, die voor geen procent presteerden wat zij deden, op 't ogenblik tegenaan plegen 'te wate ren.' O ja. de kerk is een menselijk, vaak al te menselijk instituut. Maar laten we ons door de goedkope kritiek van hen, dae haar niet ken nen en liefhebben niet laten inti mideren. Gemeenschap Politiecommissaris W. M. van Andel doet in Gereformeerd Den Haag acht suggesties om het begrip ge meenschap der heiligen in praktijk te brengen: 1. Zouden alle kerkelijke instituten dit onderwerp op de eerste verga dering van het werkseizoen niet een als enig agendapunt op de agenda kunnen plaatsen? 2. Een training in gesprekvoering en vooral luistertechniek voor al len die mee willen doen, zou aan beveling verdienen. 3. Jeugd zou in enthousiasme haar schouders meer onder dit stukje D praktisch christendom kunnen zet- r>elljdeniS ten. Jeugd kan soms beter en ver- frissender naar anderen luisteren dan wij denken. 4. Openstelling van allerlei min of meer besloten lokaliteiten voor an deren die een warm onthaal en menselijke waardering missen (so ciëteiten, gespreksgroepen, bijbel- kringen, bejaardencentra en vult u zelf maar in). 5. Activering van de gehele ge meente via prediking, catechese en lectuur om in blijdschap de handen uit de mouwen te steken, letterlijk en figuurlijk bedoeld. 6. Inventarisatie van wat mogelijk is. Uit de praktische daad vloeit vaak vanzelf het goede geestelijke contact voort. 7. Goede organisatie van dit betoon is noodzakelijk. Ik bedoel dit: te veel overhoop halen en niet ver werken veroorzaakt alleen maar ge voelens van onmacht. Als ieder ge meentelid een kleine doch te verwerken taak aanpakt is het doel te bereiken. 8. En nu tenslotte praktisch gere deneerd: een autoritje, een tochtje naar de kerk, een boodschap doen, een brief schrijven, een glaasje drinken, een eenvoudig gesprek voeren, een tuin opknappen c.q. onderhouden, een vrijwillige baby sit, een afwas doen en vult u zelf maar in. Ik geloof dat onze kerk levendiger en blijer zal worden als we weer teruggaan tot de daad van het geloof. De Bijbel staat er vol van. Laten we in de kerkddenst daarover samen maar eens praten, naar elkaar luisteren en zo elkaar helpen op het pad dat we gaan moeten. In het Gereformeerde Weekblad (uitgave Kok) noemt dr. B. Wentsel vier voorwaarden voor een nieuwe belijdenis: a. Ons uitgangspunt is en dient te zijn de gehoorzaamheid aan de Schrift en de gemeenschap met het belijden der vaderen. b. Teven dient beseft te worden dat een belijdenis moet functione ren in de eredienst en de cateche se. Welnu, thans doen in de eere- dienst functioneel dienst: het Lie- boek (een geweldig stuk belijden) en de Heidelbergse Catechismus, die bovendien als catechetisch ma teriaal zakelijk nog dienst doet. Wij hebben geen enkele behoefte aan een belijdenis die bijgezet wordt in de ijskast en na tien jaar vergeten is. Een belijdenis dient eredienste- lijk en catechetisch te functione ren. Daarom ls m.i. het meest juiste uitgangspunt voor het aanzetten van een nieuwe belijdenis dit ge zichtspunt. Het model van een ge tuigenis zal slechts korte tijd dienst doen. En het is de vraag of het bruikbaar is op catechisatie. En ze ker als we de jongelui nog iets willen laten leren. Ik bepleit dus een catechisatiemodel. c. Men beweert wel eens dat de Heid. Catechismus zoveel 'succes' heeft geoogst omdat deze in de psalmbundel van Datheen werd ge plaatst. Ik kan deze bewering niet controleren. Hoe het ook zij, het is duidelijk dat, indien een nieuwe belijdenis achterin het liedboek wordt geplaatst, dit het gemeen schappelijk belijden kan helpen be vorderen. Dat krijgen de mensen immers wekelijks onder ogen. d. Het gaat er nu om dat dit nieuwe belijden aansluit bij de be staande drie formulieren om de continuïteit te waarborgen. Het gaat niet om een vervanging van de drie formulieren van enigheid, maar om een daarmee correspon derend adequaat geschrift waarin het Apostolicum, de Tora, de drie slag: zonde, genade, dankbaarheid, optimaal tot hun recht komen. Noem het een actuele toespitsing van het oude belijden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1975 | | pagina 2