Actie om geboortehuis
van Menno ter Braak in
Eibergen te behouden
dichtbij
Hongerstaker wil 'menselijke' wetgeving
mentaar Met restauratie van bouwval zijn tonnen gemoeid
-lirser vliegtuig
nokkelt hasj
litbus
Dordtenaar van plan een maand vol te houden
Buien en zon
weerrapporten
Strandverwachting
toch maar liever geen borrel
toegewijd
rekenwerk
broodjes
merkwaardig
uitzicht
/Hl
ÏW/KWARTET VRIJDAG 25 JULI 1975
BINNENLAND
•inkers is een Hollandse fi-
[die in het buitenland een raate-
opulariteit geniet, maar hier
ijwel niemand hem. Hij is. het
dat met zijn duim in de dijk
(stormende water tegenhoudt.
leze Hollandse jongen vergelijkt
liaanse krant La Stampa 'onze'
Alfrink. Een vergelijking,
een beetje scheef, maar er niet
il naast is. Toch is het wrang
gen in Italiaanse krant zo over Al-
oor
schrijft.
uaa in het buitenland, en vooral in
kei waar er bovendien extra op
wa rat, heeft de pers meegeholpen
intt leeld van Alfrink te scheppen,
paaan de wildste fantasieën is ont-
a in. Dat ongunstige beeld van hun
^naal kon de stiefmoederlijke be-
dêziling van de Nederlandse katho-
duii wel eens in de hand hebben
kt. Is de paus immers niet een
led (Italiaanse) krantenlezer?
s de vraag of kardinaal Alfrink
cel zo blij moet zijn met de
anse bezorgdheid over de toe-
t van de vernieuwing in de Ne-
idse katholieke kerk. Hadden de
jjgflinse media zich daar maar wat
f druk over gemaakt. Dan was
nisschien heel wat onheil be-
d gebleven en konden de katholie-
de Nederlandse kerkprovincie)
rat meer vertrouwen de komende
lit Rome openen.
ide
een verslaggever
door Jac. Lelsz
was geweldig muzikaal, speelde heel
goed viool. Bij mijn ouders thuis
stond een harmonium, daar bracht
hij de prachtigste draaiorgelmuziek
op ten gehore'.
ce spuitbus die in (Ht land wordt
cji cht, wat er ook in .'zit, staan in
geval één medecl&lmg en twee
ïvingen. 'Verpakking staat onder
niet beschadigen, niet blootstel-
jn temperaturen boven 50 graden
ÜJ nut van dte opschriften spreekt
ilf. Zij staan daar niet omdat de
leid dat dringend heeft voorge
ven, maar omdat de fabrikanten
spuitbussen, verenigd in de Ne-
ndse Aerosol Vereniging, dat on-
ig hebben afgesproken. Dat valt
Te prijzen. Deze zogenaamde
kodè "Werkt al sinds 1970 bevre-
d.
uit het jaarverslag van de vere-
g over 1974 blijkt dat die etiket-
onlangs is uitgebreid met een
:1 dat de consument op een aan-
unten juist in het ongewisse wil
De fabrikanten hebben met el-
afgesproken dat zij, noch op de
^^elf, noch in hun reclame, nega-
aanduidingen zullen gebruiken
Is: 'niet brandbaar', 'piet bijtend',
giftig', 'bevat geen freon' en
fclijke'.
e aanduidingen, vinden zij name-
zouden de spuitbus in zijn alge-
iheid in diskrediet kunnen bren-
Met een aantal van deze nieuwe
rkingen kunnen wij vrede hebben,
aanduiding als 'niet giftig' bij
beeld, is zo rekbaar dat zij beter
eden kan worden. En aan het
hrift 'biet brandbaar' is weinig
efte omdat op spuitbussen met
dbare inhoud krachtens dezelfde
al moet staan dat ze brandbaar
r het argument dat de spuitbus in
algemeenheid in diskrediet zou
ten komen, is moeilijker aan-
dbaar. Sommige spuitbussen zijn
huldiger dan andere, en het is
aan de gezamenlijke fabrikanten
i >ns het zicht daarop te ontnemen,
umnen, om het gevoeligste geval
als voorbeeld te nemen, met
volhouden dat de fatale invloed
bet veelgebruikte drijfgas freon op
nilieu, geen zekerheid is maar een
onredelijk vermoeden. Dat ver
den is tot nog toe niet zwaar
•eg om overheidsmaatregelen te-
het gebruik ervan ui^ te lokken,
r juist in die voorlopige situatie,
de verantwoordelijkheid voor het
of niet gebruiken van spuitbussen
dat drijfgas voor de verantwoor-
kheid van de consument. Terwijl
irzocht wordt of het onheil al of
de gevreesde omvang zal aanne-
moet de consument beslissen of
al dan niet tot dat risico wil
agen.
beslissing kan de consument al-
nemen, wanneer de noodzakelijke
vens ter beschikking staan. Maar
de uitbreiding van de etiketkode van
Nederlandse Aerosol Vereniging
gt ertoe bij, hem die gegevens te
Op dat punt is die kode
aanvaardbaar. En wanneer de
niging dat onderdeel van haar
2€e niet terugtrekt, zou het wenselijk
dat de overheid een duidelijke
deljnelding van de aard van het drijf-
op spuitbussen alsnog dwingend
^schrijft.
IJ
cjek
EIBERGEN In het Achterhoekse dorp Eibergen worden pogingen in het werk gesteld om het
geboortehuis van de litterator Menno ter Braak, dat in uiterst vervallen toestand aan het overigens
leuk klein dorpsplein ligt, te behouden. Het heeft maar een haar gescheeld: de vergunning voor het
slopen van het pand, waarvan het vroegste gedeelte eeuwen oud is, was al afgegeven. Verschillende
personen en instellingen met gevoel voor historie en/of de figuur Ter Braak spannen zich nu in om
het gebouw te redden, waarbij de toekomstige bestemming op de tweede plaats komt. Binnenkort
wordt nader overlegd tussen de gemeente, de Bond Heemschut en de hervormde kerkvoogdij, die
eigenaar van het perceel is.
Men wil vechten voor het behoud
van wat in de wandeling genoemd
wordt het Menno ter Braakhuis al
worden de kansen niet zeer hoog
aangeslagen, want met restauratie
van de bouwval is zeker enige ton
nen gemoeid. Wat zou men er
eventueel mee kunnen doen? Men
stoeit tot nu toe wat met ideejtes.
Er zou een bibliotheek in gevestigd
kunnen worden, het zou plaats
kunnen bieden aan een oudheid
kundig museumpje, een der kamers
zou speciaal aan het werk van Ter
Braak kunnen worden gewijd.
In Eibergen en omgeving, kwam
(of komt) men drie takken van de
familie Ter Braak tegen. Een van
de tak was per traditie het notari
aat toegedaan, een andere tak het
bankwezen, de derde tak de genees
kunst. Menno ter Braaks vader was
arts. Gezegd kan worden dat Men
no een litteraire t.wijg aan de me
dicinale tak was.
Jongensjaren
Sommigen in het dorp hebben nog
persoonlijke herinneringen aan
hem. Bijvoorbeeld de bankdirecteur
H. ter Braak, een achterneef van
Menno. Zijn vrouw, mevrouw W. C.
G. ter Braak-Van der Leek, die voor
de WD in de raad zit, is een van
degenen die zich heeft ingespannen
voor het redden van het huis. De
heer Ter Braak: 'Ik zie hem nog zo
voor me met zijn lorgnet. Hij zou
nu 73 zijn geweest. Vaak wandelde
hij met zijn hondje in het dorp. Hij
Menno ter Braak heeft met name
zijn jongensjaren in Eibergen door
gebracht. Nauwelijks 25 jaar oud
promoveerde hij al. In 1932 richtte
hij met E. du Perron het tijdschrift
Forum op. Cultuurfilosofisch was
hij een volgeling van Nietzsche,
aanhanger van een individualisti
sche levensbeschouwing zonder eer
bied voor het traditioneel gewettig
de. In zijn essays bestreed deze
vitalist scherp christendom, burger
lijkheid en intellectualisme. Hij
prefereerde een natuurlijke, intuï
tief levende mens. In zijn afkeer
van valse leuzen en schone schijn
wantrouwde hij alles en allen. Zijn
'Afscheid van domineesland' was
een protest tegen de preektoon, de
vrees om de dingen gewoon te
zeggen, ook in proza en poëzie.
De laatste jaren van zijn leven
woonde Ter Braak in Den Haag,
waar hij letterkundig redacteur was
van Het Vaderland. Ook verbleef
hij veel in Duitsland. Daar werd hij
uitgewezen vanwege enkele pam
fletten tegen Hitler. Hij bestreed
het nazisme op felle wijze. Toen de
Duitsers in 1940 Nederland binnen
vielen benam hij zichzelf het leven.
Hij was toen 38 jaar.
'Volkskundige waarde'
Terug naar het Menno ter Braak
huis in Eibergen, dat al bijna voor
de bijl was gegaan. Doordat enkele
mensen en instanties op de ketting
sprongen, heeft men dat tot nu toe
weten te verhinderen. Lang moet
het echter niet meer duren want
het gebouw staat op instorten. Jon
gens hebben een gedeelte ervan al
uitgerookt. Intussen ging de ge
meente over tot het stutten van het
pand en ook werd het dichtgespij
kerd om verdere vernieling te voor
komen.
Pogingen om het op de voorlopige
monumentenlijst te krijgen, zijn
mislukt. Toch hoopt men op de een
of andere wijze op een financiële
bijdrage van CRM. Zelf ziet men
er financieel geen gat in.
Wie leest in deze tijd Ter Braak?
In Eibergen zelf heel weinigen, on
danks alles. Hij spreekt de gemid
delde inwoner van het dorp niet
aan. Men vindt hem in het alge
meen te moeilijk, zijn streven naar
het eenvoudige directe woord ten
spijt. Nee, behalve enkele professio
nele geïnteresseerden, laat nauwe
lijks iemand zich iets aan hem
gelegen liggen.
Toch willen sommigen zich nog wel
druk maken voor rehabilitatie van
Ter Braaks geboortehuis, waarbij
t® tf*
Menno ter Braak
ook gewezen wordt op de 'volks
kundige waarde' van het perceel,
een term die ook in de Monumen
tenwet te vinden is.
Een man die de ontwikkelingen
met veel belangstelling volgt, is ge
meente-ontvanger N. P. J. Zeeman.
Hij houdt van litteratuur en kent
ook het werk van Ter Braak rede
lijk goed. De heer Zeeman: 'Laten
we voorzichtig zijn. In Duitsland
hebben ze er, bijvoorbeeld, nu spijt
van dat ze het geboortehuis van
Thomas Mann hebben laten ver
dwijnen',
protest
'an een onzer verslaggevers
xJORDRECHT 'Wie tussen ka
en schip is gevallen en de vernie
ling in dreigt te gaan moet wor
den geholpen. In zo'n geval be
hoort de vraag of hij wel rechten
kan ontlenen aan de wet niet
belangrijk te zijn. Ik heb met
mijn hongerstaking helemaal
geen revolutionaire oogmerken. Ik
wil het systeem dan ook niet ver
anderen maar er gewoon wat
menselijkheid ingebracht zien.'
De 'hardheid' van de wet heeft de
Dordtenaar B. J. M. Sarton niet
alleen zelf ondervonden, hij zegt
als vrijwillig maatschappelijk
werker al vele malen te hebben
gezien hoe in moeilijkheden ge
raakte mensen er het hoofd tegen
stootten en langzaam maar zeker
de put inspoelden. 'Je doet dan
wat je kunt, natuurlijk, maar je
staat er toch eigenlijk maar als
toeschouwer naast. Door mijn
persoonlijke omstandigheden ben
ik nu echter één van hen gewor
den en ik weet geen beter middel
om de aandacht op de onvolko
menheid van de zo vaak geroemde
sociale wetgeving in Nederland te
vestigen dan in hongerstaking te
gaan'.
De 28-jarige Sarton die er (nu
ook letterlijk) uitziet als een man
die waar maakt wat hij zegt, heeft
vier dagen niet gegeten. Hij wil
zijn vastenactie een maand vol
houden. In een kleine woning aan
de Distelsteiger in de binnenstad
van Dordt woont hij samen met
een vriend en diens vrouw. 'Het is |n befOSD
een ellende als die gaan eten',
zegt hij, 'maar ik wil dit volhou
den'.
aan zichzelf te wijten zou hebben
gehad.
Hij raakte daardoor volkomen aan
de grond, kwam niet in aanmer
king voor een bijstandsregèling
om weer enigszins op het paard te
komen, krijgt nu de volle W.W.V.-
ultkering, mar is dermate achter
op geraakt dat hij een schuldsa
nering niet meer ziet zitten.
Misère
Het is een heel verhaal dat hij
over zijn persoonlijke misère weet
te vertellen, maar geen nieuw. In
zijn geval leidden problemen tot
een ernstige overspannenheid die
hem zoals hij het uitdrukt nauwe
lijks van het leven bewust deed
zijn. Hij verloor hierdoor zijn be
trekking als technisch admini
stratief medewerker, kreeg geen
W.W. maar een 'gekorte' W.V.V.-
uitkering omdat hij zijn ontslag
'Ik heb tot in de hoogste regionen
gevochten tegen de bureaucrati
sche toepassing van de wet die
hulp buiten het geijkte kader on
mogelijk maakt. Zelfs de minis
ter-president heb ik benaderd.
Het beroerde is dat iedereen zegt
wel te willen helpen, maar het
niet te kunnen. En ik moet hun
mezelf in hun plaats stellend nog
gelijk geven ook. Maar daar draait
het nu juist om. Ik ben in beroep
gegaan tegen mijn ontslag omdat
geen rekening is gehouden met
mijn ziekte. Ik heb beroep aange
tekend tegen de weigering mij
met een bijstandsregèling te hel
pen. Ik heb met deze ambtenaar
gesproken en met die, maar ik
kreeg geen voet aan de grond. Ik
weet nu pas goed hoe moeilijk het
is om, als je van het ene walletje
bent afgevallen tegen het andere
op te kruipen. Dat lukt je eenvou
dig niet. En ik weet van mensen
die er op een nog hopelozer ma
nier tussen liggen. Door hun ei
gen schuld? Kan best. maar doet
dat terzake als het helemaal fout
met hen dreigt te gaan?'
Sartons hongerstakersvertoon be
nadrukt nog eens dat zijn actie
vooral bedoeld is om de noodza
kelijkheid te signaleren de uit
voerders van de sociale wetten
uitwijkmogelijkheden te geven.
'Je hebt nu geen enkel recht van
spreken, de wet is immers dulde-
'lijk? Daar komt bij dat de meeste
mensen niet in staat zijn de na
tuurlijk aanwezige gaatjes in die
wet op te sporen en uit te probe
ren. Ze worden direct al afgebluft
want hoe welwillend een ambte
naar ook kan zijn, een vlekkeloze
toepassing van de wet staat hem
in feite niet toe menselijk te zijn'.
flPHOL De rijkspolitie op
iphol heeft een Filippijnse pur-
van een luchtvaartmaatschappij
igehouden. die een partij hasj
tachtig kilo het land in wilde
re-jokkelen. De purser deed dienst
koerier en had de hasj verdeeld
r de koffers van twee stewardes-
en hemzelf. De stewardessen
den vrijgelaten omdat de purser
schuld op zich nam.
Van ome weerkundige medewerker
De bemanning van het Nederlandse
weerschip Cumulus zat gisteren met
de neus bovenop de zware zomerde-
pressie, die de afgelopen dagen in
ons land zoveel wind, buien en koel
weer lieefi geproduceerd. De Cumu
lus neemt de positie Mike in tus
sen IJsland en Noorwegen. De ba
rometer stond er 's middags om één
uur op 888 millibar en er waaide
toen evenals gisteravond een storm
achtige zuidelijke wind.
Het weer van gisteravond was: on
afgebroken matige regen. Conclu
sie: Een kern van de depressie was
ten westen of westnoordwesten van
het weerschip, dat lag te rijden op
vier meter hoge golven. Overigens
liep het weerglas er constant met 3
millibar in drie uur vooruit.
Wij hebben met die kern zelf niet
te maken, wel met uitlopers, troggen
en mini-lagedrukgebiedjes die in
een richting tegengesteld aan die
van de wijzers van het horloge over
de Noordzee in onze contreien trek-
■ken. Gistermorgen vroeg moet zich
op de Noordzee tussen Oost-Enge-
land en Jutland een onweersstoring
hebben gevormd. De wilde middel
bare bewolking, aanvankelijk in
Noord-Nederland zichtbaar, wees
daarop en verder de radiokrakers in
toenemende frequentie. Vooral tus
sen half 9 en half 10 gistermorgen
was er heel wat gebliksem boven
zee, maar ook in Drente. In de
staart van de storing wakkerde de
westenwind in de loop van gister
morgen aan tot stormachtig, kracht
8 beaufort. De mensen zeiden in dit
geval terecht: 'Het zal wel ergens
geonweerd hebben.' Onweren deed
het het afgelopen etmaal vooral
ook langs de Duitse oostzeekust,
waar Arcona (DDR) 35 mm water
opving in 18 uur tijds.
Boven het zeegebied ten westen
van Schotland via West-Ierland
naar de Golf van Biskaje staat een
straalstroming. Vliegtuigen van de
Weerrapporten van gisteravond 7 nur,
maximum temperaturen van gisteren en
neerslag 719 uur:
zwaar bewolkt
zwaar bewolkt
half bewolkt
licht bewolkt
zwaar bewolkt
zwaar bewolkt
zwaar bewolkt
half bewolkt
zwaar bewolkt
half bewolkt
licht bewolkt
onbewolkt
onbewolkt
half bewolkt
licht bewolkt,
half bewolkt
licht bewolkt
licht bewolkt
onbewolkt
zwaar bewolkt
licht bewolkt
zwaar bewolkt
licht bewolkt
onbewolkt
onbewolkt
onbewolkt
regenbui
licht bewolkt
onweer
zwaar bewolkt
half bewolkt
onbewolkt
regen
onweer
half bewolkt
onbewolkt
onbewolkt
onbewolkt
onbewolkt
18 0.1
19 0
18 5
18 1
20 0.5
16 0.2
24 0
22 0
26 19
Lufthansa, Air France en de KLM
namen op elf kilometer hoogte een
noord-noordwestenwind van 244
km per uur waar. De temperatuur
in de hoogte (5.000 meterboven
Engeland en onze omgeving is
sinds dinsdag circa 11 graden ge
daald, vandaar ook de onstabiliteit.
Boven Londen werd dinsdag nog
minus 12 graden gemeten en gis
termiddag minus 23
Het weekeinde zal tweeslachtig
zijn. We beginnen met vrij zonnig
weer, maar daarna zal het front
van een nieuwe depressie nu nog
bij Zuid-Groenland, de regenkan
sen doen toenemen. Het blijft dus al
met al veranderlijk met gematigde
middagtemperaturen van circa 20
graden. Het weerschip L ten noord
westen van Ierland en ten zuiden van
IJsland rapporteerde gisteravond
alweer onafgebroken matige regen
en krachtige zuidenwind en lucht
drukdalingen van 3 millibar in 3
uur.
zonnige perioden, ook plaatselijk
een bui, matige, tijdelijk krachtige
wind uit west of noordwest, koel 17
a .18 graden lucht- en zeewatertem
peratuur. Verdere vooruitzichten:
weekeinde veranderlijk, eerst zon,
later bewolking en regenkansen.
HOOGWATER voor zaterdag 26 Juli
Vllsslngen: 3.49-10.00; Haringvlietslulzen:
5.22-17.44; Rotterdam: 6.37-18.37; Sche-
veningen: 4.49-17.14; IJmulden: 5.25-17.50;
Den Helder: 9.41-21.38; Harllngen: 11.54-
0.00; Delfzijl: 1.48-13.50.
onder redactie van loessmit
Iedere autobezitter weet of dient
te weten, dat het beruchte
blaaspijpje 0,5 promille alcohol
kan verdragen. Of beter: het
kan nog wel een stootje méér
hebben, maar de controlerende
politieman verdraagt dat niet en
neemt de blazer onherroepelijk
mee naar het bureau. Maar wel
ke automobilist bepaalt hoeveel
glaasjes hij op kan, voordat die
grens van uiterste verdraag
zaamheid van pijpje en agent
bereikt is?
Die grens ligt' weliswaar voor
iedereen anders, maar te bereke
nen valt die wel. Het blad Vrije
Tijd heeft het hélemaal uitge
zocht. Elk mens bestaat voor
bijna 65 procent uit vloeistof.
Als voorbeeld nemen we een
zeer fors, maar voor de bereke
ning gemakkelijk persoon, een
tje van honderd kilo. Iemand
met zo'n postuur bestaat dus
'Uiit hoofde van mijn functie
moest ik deelnemen aan een on
afzienbare rij cocktailparties en
diners. Daar en daardoor alleen
heb ik de smaak van drank te
pakken gekregen en ben ik uit
toewijding aan de zaak alcoho
list geworden', zegt de 56-jarige
John Brennan, die in 1970 ont
slag moest nemen als vertegen
woordiger voor Zwitserland van
de Ford automobielfabrieken in
Detroit. Omdat hij zijn alcoho
lisme uitsluitend aan zijn mis-
plaatse toewijding aan het be
drijf wijt, heeft hij nu 1.3 mil
joen dollar schadevergoeding
van zijn vroegere werkgever
geëist. Intussen heeft hij wel
kans gezien zich aan zijn versla
ving te ontworstelen. Tegen
woordig werkt hij weer, in een
Amerikaans 'rehabilitatiecen
trum voor alcoholische priesters'.
voor ongeveer vijfenzestig kilo
uit vloeistof en 0,5 promille
tien .keer zo weinig dus als een
half procent betekent voor
hem 32V2 gram alcohol. Voordat
bij iemand van honderd kilo
zwaar 0,5 promille alcohol in het
bloed te constateren valt, moet
hij dus 32gram alcohol opge
dronken hebben: drie niet al te
krappe glaasjes sherry, drie pils
jes of drie gewone borrels (jene
ver). Wie een glas wijn drinkt,
mag iets meer gebruiken: Daar
zit zeven tot acht gram in.
Wie op zijn nuchtere maag alco
hol drinkt, kan er op rekenen
dat na ongeveer een half uur de
'maximale alcoholstand' in zijn
bloed bereikt is. Na dat halve
uur zakt het peil (van de alco
hol): per uur wordt ongeveer
0.15 promille afgebroken. Ie
mand van honderd kilo, met vij
fenzestig kilo nattigheid dus, zal
na het gébruiken van 30 gram
alcohol in elk geval even moeten
wachten voor hij weer achter
het stuur kan kruipen (en dan
niets meer drinken natuurlijk).
Vrije Tijd rekent voor dat een
dame of heer met wel 40 gram
juist genuttigde alcohol in het
lichaam de drankjes niet langer
dan twee uur hoeft te laten zak
ken om zo goed als alle sporen
van alcohol te laten verdwijnen,
op voorwaarde dat zij of hij
negentig kilo weegt.
Tamelijk veilig rijden mét een
borrel is dus mogelijk, mits de
rijder zijn sommetjes goed
maakt, niet gulziger is dan zijn
gewicht kan verwerken en ge
duldig wacht tot zijn (rij-)tijd
gekomen is. Eén foutje in de
som en de gevolgen door het
blaaspijpje of nog veel erger zijn
niet te overzien.
Echt veilig is het natuurlijk pas
voor wie de drank helemaal laat
staan.
Statistieken kunnen het niet
bolwerken tegen hormoonprepa
raten, dat is duidelijk. De statis
tici kunnen berekenen wat ze
willen, hormonen zien kans het
hele pijnlijke zorgvuldig reken
werk uiteindelijk van nul en ge
nerlei waarde te doen worden.
Tot voor kort was de kans om
een vijfling te krijgen één op
éénenveertig miljoen, weet het
weekblad Libelle. Dat hadden de
heren van de statistiek al een
poosje geleden uitgekiend en het
heeft een hele tijd geklopt ook.
Tot de medische wetenschap
hormoompreparaten begon toe te
dienen aan vrouwen die geen
kinderen konden krijgen. Sinds
dien kloppen de statistieken in
de verste verte niet meer, want
steeds meer vrouwen krijgen nu
vijf- of iets minder-lingen. De
preparaten doen hun werk zo
goed. dat in Israël een echtpaar
op die manier zelfs al zijn twee
de vijfling verwacht. En nu
maar weer aan het rekenen,
heren.
Staatssecretaris Stemerdink van
defensie mag dan de tweede ka
mer-heren Portheine en Ploeg
achteloos geantwoord hebben
dat maar zo'n tien warme bak
kers de dupe worden van de
centrale' broodjesvoorziening
voor militaire kantines, die
nieuwe regeling gaat de warme
bakkers die tot juni de kazernes
van broodjes voorzagen, toch
niet in de koude kleren zitten.
Bakker Dokter is één van hen,
en misschien wel de grootste.
Vijentwintig jaar lang heeft hij
vanuit zijn warme bakkerij in 't
Harde elke maand zestigduizend
verse broodjes kunnen leveren
aan vier kazernes, één in 't Har
de, één in Nunspeet en twee in
Wezep. Speciaal daarvoor heeft
hij een broodjesanachine moeten
aanschaffen voor 17.000. Die
kan hij nu wel aan de kant
zetten, net als een deel van zijn
personeel. 'Met die kantines ver
lies ik een hele grote klant. Voor
ons bedrijf is het een klap en ik
zal nu al minstens één man
moeten ontslaan'. In het zomer
seizoen zit 't Harde en omgeving
vol vakantiegangers en daarom
kan de bakker het nog wel even
bolwerken. 'Maar 's winters is
het hier erg rustig: dan komt de
klap pas goed aan'. Dokters vak
bond, de bond van christelijke
ondernemers in het bakkersbe
drijf, heeft voor hem een pro
testbrief naar de minister ge
schreven. Die tien vroegere ka
zerne-bakkers zien met meer
dan gewone belangstelling naar
het antwoord uit.
Toen 'moeder en kind' een
beeldhouwwerk van de Noor Per
Herum —destijds hun langduri
ge zitplaats toegewezen kregen,
hadden ze nog een wijds uitzicht
over de haven van Oslo. waar
visserijschepen een voorname
plaats innamen. Sinds de olie
het in Noorwegen in belangrijk
heid gewonnen heeft van de vis,
zitten de niet-aangeklede moe
der en kind te rillen in hun
koude wereldje van uitsluitend
blik en staal: aan de ene kant
het rijdend blik. aan de andere
kant het borend staal van de
olie-boorplatforms, dat hun het
uitzicht op de haven volledig be
neemt.
Het gebeurde volgens een
correspondent van het persbu
reau Reuter in een straat in
de plaats Hamilton op een van
de Bermuda-eilanden: een ver
keersongeluk, waarbij een zeven
tienjarige jongen om het leven
kwam, maar wel een ongeluk dat
een merkwaardige overeenkomst
vertoont met één dat daar bijna
precies een jaar geleden gebeurd
is. Toen stierf een broertje van
de nu overleden jongen bij een
verkeersongeluk, dat volgens
het persbureau nog steeds in
dezelfde straat gebeurde. Boven
dien werden beide jongens over
reden door dezelfde taxi. be
stuurd door dezelde chauffeur,
die zelfs dezelfde passagier ver
voerde. De zeventienjarige jon
gen reed op dezelfde fiets, waar
mee zijn broer verongelukt.
'Stop met die cowboy-imitatie, Simpkins.'
