In Kampen hadden
ze net zo'n tafel
Plaatselijke oecumene
krijgt meer ruimte
1
Vandaag
li
Onze
adressen
Pensioen Molukse
•ex-legerpredikanten
Lang verwacht document van Vaticaan
Brochure van Gijsen
over abortus
morgen naar beekse bergen!
to
TROUW/KWARTET DINSDAG 8 JULI 1975
KERK /BINNENLAND
Kamper studentenleven in 1912. Staande Janus Boerkoel, in het midden Klaas Schilder (overge
nomen uit „100 100").
door A. J. Klei
De man die in ons spreekkamertje zat, breidde zijn armen uit en verklaarde op luide toon dat
hij 87 jaar, goed gezond en goed gereformeerd was. Nadat ik deze bijzonder verheugende mede
delingen naar behoren verwerkt had, vroeg hij wat ik vond van die oude foto in 'De dominee
gaat voorbij' met studenten van de Vrije Universiteit achter een tafel vol flessen wijn.
Hij wachtte mijn antwoord niet
af en gaf als zijn mening dat het
'knap misselijk' was. Nee. niet dat
ze die plaat in dat boek gezet
hadden, want nou zag je maar
weer dat er bij de VU toch altijd
'vlees en wereld' bij was gekomen.
Als het om dominees ging. had hij
ze dan ook liever van de eigen
hogeschool in Kampen dan van
de VU, dat begreep ik zeker wel.
Vroeger kon hij in de kerk met
een vaststellen waar de man 'op
stoel' theologisch was opgeleid.
Ik luisterde geboeid naar deze uit
eenzettingen. maar mijn geloof
in de door deze vitale abonné
geschetste tegenstelling tussen de
VU en Kampen is volstrekt aan
het wankelen gebracht toen ik bij
het doorbladeren van het gedenk
boek '100 10' (ondertitel: de
gereformeerde kerken in Neder
land en haar hogeschool te Kam
pen) op pagina 190 een afbeel
ding uit 1912 aantrof van een
onmiskenbaar met drank beladen
tafel. Net zo'n tafel als waarover
de meneer uit het spreekkamertje
bij zijn lectuur van 'De dominee
gaat voorbij' was gestruikeld. Net
zo'n tafel, met daarachter nu geen
naar de wereld lonkende mensen
van de VU. maar Kamper studen
ten. En dan geen slampampers
van wie je gelukkig nooit meer
wat verneemt, maar aanstaande
theologen die later hun partij in
de gereformeerde kerken behoor
lijk hebben meegeblazen. zoals de
toekomstige professor Schilder en
de predikant-chroniquer in hope
J. D. Boerkoel.
Een mens wordt door zulke prent
jes er krachtig bij bepaald hoe
zeer de klad in gedenkschriften is
gekomen. Toen in 1954 de Kam
per hogeschool een eeuw oud was.
verschenen twee, wat Scheps-van-
Kerknieuws pleegt te noemen:
kloeke boekwerken, met titels die
er niet om logen: 'Sola Gratia' en
'Een monument der Afscheiding'.
Ze waren volgestouwd met eerbie
dige dankbaarheid en dankbare
eerbiedigheid en mocht het gere
formeerd blazoen eens een vlekje
vertonen (een kerkscheuring of
zo) dan werd daar schielijk een
stichtelijke saus overheen gego
ten.
Maar wat krijgen we nu in han
den? '100 10' is eigenlijk geen
echt boek. meer een heel dik
soort tijdschrift (van 240 bladzij
den) en bovendien is er niet eens
een duidelijke mijlpaal. Als ik de
samenstellers (drs. J. van Gelde
ren, prof. dr. J. Plomp en W. C.
Veenendaal) goed begrijp, zou
twee jaar geleden het studenten
corps honderd-en-tien jaar heb
ben bestaan, maar het bestaat ei
genlijk niet meer. Welnu, de ver
dwijning van studentikoze jac
quetten. linten en vaandels is er
een uiterlijk teken van dat we na
een dikke eeuw van rustig voort
gaande geschiedenis (nog eens.
compleet met kerkscheuringen,
maar die hoorden, hoe dan ook.
bij het vertrouwde patroon) een
tiental jaren kregen van volledig
andere snit. De in '100 10'
aangeboden opstellen. Impressies,
foto's én tekeningen willen een
bijdrage leveren tot het bepraten
van de geweldige veranderingen
en verschuivingen ln de gerefor
meerde kerken en haar hoge
school.
Het boek zelf is al uiting van een
niet onaanzienlijke wijziging: alle
gereformeerd triomfalisme is zoek
in het uitvoerig opstel van kerk
historicus Plomp over de gerefor
meerde kerken na de tweede we
reldoorlog. Ik vond dit treffend
geïllustreerd door déze zin uit het
slot van zijn 54 pagina's tellend
verhaal: 'Rechts' en 'links' ont
moeten elkaar nauwelijks, een be
nauwend verschijnsel in een kerk.
die altijd haar eenheid gezocht
had en ook gemeend had te vin
den in de confessie, de éne con
fessie van allen.' De bijdrage van
prof. Plomp maakt '100 10' ook
voor de buitenwacht (d.w.z. dege
nen die niet in Kampen studeer
den of er op andere manier geen
relatie mee hadden of hebben)
aantrekkelijk en van betekenis,
maar er is méér dat me aanlei
ding geeft dit mijlpaal-loze ge
denkboek met enige warmte aan
te kondigen.
Ik attendeer om te beginnen op
de bijdrage van dr. Bas Wielenga
die zich afvraagt of in Kampen
misschien de aandacht niet wat
minder op de Buskes van Assen
en wat meer op Buskes als socia
list in de traditie van Blumhardt
en Barth gevestigd had kunnen
zijn. Wielenga, die het heeft over
de jaren vijftig, signaleert wel
onafhankelijkheid van 'de geest
van de tijd, maar niet van 'de
geest van de groep'.
Dr. Aat Dekker schreef een gevoe
lig-openhartig stuk over prof. dr.
G. Brillenburg Wurth, de man
'aan de grens van de breuklijn, op
de kanteling van de tijd'. Van
wijlen ds. Boerkoel zijn fragmen
ten overgenomen van wat hij over
Schilder optekende op zijn boei
ende, heel persoonlijke manier.
Prof. dr. G. Th. Rothuizen wekt in
zijn 'ontboezemingen van een
kuyperiaan' (hij duidt zichzelf
graag zo aan: anderen heb ik dat
eigenlijk nooit horen doen) zijn
collega's op, de kop te vormen
van een demonstratieve optocht
en hij legt geruststellend uit dat
zij daarmee in de lijn der vaderen
zullen zijn: zie pagina 204.
Prof. dr. Herman N. Ridderbos
kan op een meeslepende wijze
nijdig zijn maar ook heel fraai
vertellen. Van dit laatste het vol
gend staal, uit wat hij voor '100
10' verhaalde over de relatie
tussen uitgeverij Kok en de hoge
school. Het gaat over de periode
dat de heer J. H. Kok nog alle
zeilen moest bijzetten om zijn
zaak op te bouwen. Prof. Ridder
bos:
Kok had meer snaren op zijn
viool. Hoe hij het verzonnen
heeft, weet ik niet, maar hij vond,
dat het muziekleven aan de Theo
logische School en daaromheen
(er waren toen véél studenten,
hele en halve) op hoger peil ge
bracht moest worden. Dit inzicht
correspondeerde exact met. de
kans, die hij kreeg in Dresden een
grote partij accoord-cithers te ko
pen. Hij deed de gok, wierp zich
zelf op de kunst en gaf met be
hulp van enkele studentenvrien
den in de Aula van de School een
demonstratie, hoeveel muziek er
in een cither zat en wat het zou
kunnen worden als men, tegen
schappelijke prijzen, deze edele
kunst op grotere schaal ging be
drijven. Hoe aantrekkelijk voor de
burgerij, iets nieuws ook voor de
Kamper schonen, die van enig
meerder wereldlijk genot toch
niet afkerig behoefden te zijn,
vooral niet als het van de zijde
van de studenten kwam! Kortom,
er zat muziek in, voor de School
èn voor Kok. Honderden accoord-
cithers gingen door zijn handen,
heel Kampen tokkelde de snaren.
'100 10'. dat meer bevat dan dit
artikeltje behelzen kan, is ver
krijgbaar door storting van 18,25
(daar zitten de portokosten bij
in) op giro 234641 t.n.v. de theo
logische hogeschool, Oudestraat
Kampen, met vermelding van de
titel van het boek.
HOOFDKANTOOR:
Nieuwe Zijds Voorburgwal
276-280, Amserdam.
Tel. 020-220383.
Postbus 859.
ROTTERDAM/DORDRECHT:
Westblaak 9-11, Rotterdam.
Tel. 010-115588.
Postbus 948.
DEN HAAG/LEIDEN.
Parkstraat 22, Den Haag.
Tel. 070-469445.
Postbus 101.
GRONINGEN:
Nieuwe Ebbingestr. 25,
Groningen.
Tel. 050-125307.
Postbus 181.
ZWOLLE:
Melkmarkt 56, Zwolle.
Tel. 05200-17030.
Postbus 3.
RIJSWIJK Het ministerie van
CRM heeft aan vier Molukse ex-
legerpredikanten van het voormali
ge KNIL en twee predikantswedu
wen pensioen toegekend, zolang zij
in Nederland blijven wonen.
Het ministerie overwoog hierbij,
dat deze predikanten op verzoek
van de toenmalige hoofdlegerpredi-
kant in 1946 en 1947 door de pro
testantse kerk in Indonesië ter be
schikking waren gesteld en dat zij
in 1950 in opdracht van de hoofdle-
gerpredikant de naar Nederland
vertrekkende Molukse militairen
hebben gevolgd. Omdat deze predi
kanten daardoor financieel in een
nadelige positie zijn gebracht, werd
een toelage redelijk en wenselijk
geacht.
Het besluit van CRM werd geno
men op verzoek van de werkgroep
van de raad vaft kerken voor de
relatie Nederland/Indonesië.
Van een onzer verslaggevers
ROME/AMERSFOORT Het Vaticaans secretariaat voor de eenheid heeft gisteren het lang ver
wachte document gepubliceerd over 'de oecumenische samenwerking op regionaal, nationaal en
plaatselijk vlak'. In dit document wordt ruimer plaats gegeven aan de eigen verantwoordelijkheid
van de landelijke bisschoppenconferenties voor ee n oecumenisch beleid, dat afgestemd is op de plaat
selijke omstandigheden.
p ee
STI
de
ten
d
olie,
Het document, dat ondetekend is
door de voorzitter van het secreta
riaat, de Nederlandse kardinaal Jan
Wïllebrands, gaat met name in op
de deelname van de r.k. kerk in
vele landen aan raden van kerken.
Enige kerk
Deze raden mogen niet het begin
vormen van een nieuwe kerk, ter
vervanging van de geloofsgemeen
schap, die nu bestaat in de r.k.
kerk. Het document citeert een
verklaring van de wereldraad van
kerken, volgens welke een kerk de
andere lidkerken niet als kerken in
de volle en ware zin van het woord
behoeft te erkennen. Volgens het
laatste concilie is de r.k. kerk de
enige kerk, aldus het document.
Een raad van kerken heeft het
gezag, dat haar lidkerken haar toe
kennen. Een duidelijke moeilijk
heid vindt het secretariaat voor de
eenheid de verklaringen, die raden
van kerken doen over allerlei ethi
sche en politieke problemen. Het
document signaleert het gevaar, dat
de raden met dergelijke verklarin
gen de plaats van de kerken gaan
innemen en dat is niet de opzet.
Wanneer de lidkerken daartoe niet
uitdrukkelijk toestemming hebben
gegeven, kan een dergelijke verkla
ring niet op rekening worden ge
schreven van de verschillende ker
ken, maar is ze eerder een aanbod
aan de kerken. Het document geeft
aan de plaatselijke r.k. kerken het
advies, eerst helderheid te krijgen
over deze zaak. alvorens lid te wor
den van een raad.
Het document noemt het normaal,
dat er binnen raden van kerken
bezinning is over theologische uit
gangspunten, maar legt er wel de
nadruk op, dat de rooms-katholieke
deelnemers alleen aan dergelijke
discussies kunnen meedoen 'in
overeenstemming met de leer van
hun kerk'.
Kardinaal Willebrands
Experimenten
tarisch kunnen worden.
Het stuk toont zich gereserveerd
ten aanzien van het oecumenisch
gebruik van kerkruimten. 'Het
blijft regel, dat een katholieke kerk
uitsluitend bestemd is voor de ka
tholieke eredienst'. Niettemin wordt
daaraan toegevoegd, dat op deze
regel uitzonderingen mogelijk zijn,
mits goed afgesproken en met
goedkeuring van de bisschop.
Bij gezamenlijk onderwijs is een
aparte katechese nodig, 'zolang de
christenen niet verenigd zijn in
hetzelfde geloof'. Ook bij samen- Hulpmiddel
werking in de massamedia moet
Iedere kerk de gelegenheid hebben
haar eigen leer en concrete leven
naar voren te brengen. In de oecu
menische gezondheidszorg dient de
r.k. kerk voor haar ethische begin
selen uit te komen. Het document
constateert op allerlei terreinen,
dat de samenwerking snel toe
neemt. Zo wordt op het ogenblik
bij 133 bijbelvertalingen interker
kelijk gewerkt.
In zeker twintig landen is de r.k.
kerk al volledig lid van de raad van
kerken en in nog eens twintig lan
den zijn daarover besprekingen
gaande. De rlc. kerk wordt zo
steeds duidelijker in de vaart van
de oecumene meegetrokken en
prof. Fiolet verwachtte, dat zij op
deze wijze op de duur wel eens lid
van de wereldraad van kerken jou
kunnen worden.
Prof. Fiolet onderschreef ook ten
volle, dat raden van kerken geen
superkerken willen zijn en niet
meer gezag hebben, dan de lidker
ken hun toekennen. De Nederland
se raad van kerken kent verschil
lende soorten verklaringen. Er zijn
verklaringen, die met instemming
van de lidkerken gedaan worden.
Andere verklaringen worden wel in
overleg met de lidkerken, maar
toch op eigen gezag van de raad
gedaan. Ook is het mogelijk, dat
een sectie van de raad een verkla
ring doet in eigen verantwoorde
lijkheid. Uiteindelijk groeit er toch
een zeker vertrouwen, dat de raad
in de geest van de kerken zal
handelen.
Wat de uitspraak in het document
betreft, aat volgens het laatste con
cilie de r.k. kerk nog steeds de
enige kerk is, zei prof. Fiolet, dat
het concilie hierover een zekere
tweeduidigheid vertoont. Ongetwij
feld is het concilie in deze geest
begonnen. Maar er is later ruimte
voor een andere visie gekomen, zo
dat er ook documenten zijn. die
daarvoor opening maken.
i obi
app
eid
',S
:t T
Vele christenen werken liever in
informele en spontane groepen aan
vormen van praktische oecumene
op het grondvlak, dan binnen de
officiële kaders. Het document con
stateert dit en raadt de plaatselijke
kerken aan, nauwe contacten te
behouden met deze experimentele
groepen, die vanwege hun intuïties
'niet zonder belang' zijn voor de
toekomst van de oecumene. Het is
noodzakelijk, dit de activiteiten
van deze groepen zich ontwikkelen
in verbondenheid met de bisschop,
anders zouden ze ontrouw aan de
katholieke beginselen en zelfs sek-
Erkenning'
De secretaris van de raad van ker
ken in Nederland, prof. dr. H. A. M.
Fiolet (zelf r.k.) zei ons gisteren
het document van het secretariaat
voor de eenheid positief te waarde
ren. 'Al is er een begrijpelijke on
dertoon van bezorgdheid, in Rome
erkent men nu het bestaansrecht
van de nationale raden van kerken
en dat daarin steeds meet plaatse
lijke kerken meedoen. Rome is be
reid een groot stuk verantwoorde
lijkheid naar de nationale bis
schoppenconferentie te delegeren'.
Aan het document, dat 32 pagina's
telt. is vier jaar gewerkt. In 1973
werd het ontwerp globaal goedge
keurd op een algemene vergadering
van het secretariaat voor de een
heid, waarbij vertegenwoordigers
van vele nationale oecumenische
commissies aanwezig waren. Na
verwerking van amendementen en
een laatste correctie door de con
gregatie voor de geloofsleer gaf de
paus toestemming, het document
als een hulpmiddel aan de bis
schoppenconferenties te zenden.
Op een persconferentie, gisteren in
Rome, noemde de Italiaanse Jezuïet
Roberto Tucci, adviseur van het
secretariaat voor de eenheid, het
document 'eerder een impuls, dan
een rem' voor verdere oecumeni
sche samenwerking. Evenals prof.
Fiolet zei ook pater Tucci te ver
wachten, dat de r.k. kerk langs deze
omweg van deelneming aan natio
nale raden van kerken dichter
komt bij een toetreding tot de we
reldraad. Dat laatste zal echter niet
overhaast gebeuren.
UIT
VAN LEZERS
Korte, duidelijk geschreven, liefst
aan één kant getypte, brieven
kunnen worden gestuurd naar:
Secretaris Hoofdredactie Trouw/
Kwartet, Postbus 859, Amsterdam.
Bij publikatle wordt de naam van
de schrijver vermeld.
Aardgas
Onvoldoende aardgas te vinden
voor toenemend gebruik, meldde
Trouw/Kwartet. Dat klopt ook wel.
Tegen dit soort, verspilling is m.i.
ook geen enkele brandstof opge
wassen. Nog steeds wordt uitgegaan
van een procentuele toename van
het 'verbruik'. Het komt thans neer
op een verdubbeling van 'verbruik'
over ca. 20 jaar. Dat betekent dat
we de komende twintig jaar meer
brandstof denken op te stoken dan
in de afgelopen duizenden jaren
tezamen! Het betekent ook een
verviervoudiging over 40 jaar: een
verdertigvoudiglng over honderd
jaar, enz. Maak me toch niet wijs
dat zoiets goed voor ons is. Ook
kernenergie is geen oplossing al
was het alleen maar vanwege ver-
duizendvoudiglng van de afval
warmte. Wanneer we al onze hoog
spanningsmasten zouden ombou
wen tot windmolens, dan nóg zou
dat onvoldoende zijn voor onze
huidige "erspilling. Als we ook de
zonne-energie beter zouden benut
ten en wat zuiniger zouden zijn,
dan kwamen we wél een heel eind.
Utrecht
ing. H. Venema
lossen zijn weinig overtuigend. De
auto is in 1975 geaccepteerd als een
belangrijk gebruiksvoorwerp. Dat
dit als 'vanzelfsprekend' wordt be
schouwd, kan men misschien be
treuren. Logisch is het in ieder
geval wel: men kan de klok niet
terugdraaien
Voorburg
J. H. Grevers
deeltje zijn van 1 miljard staatskas.
De voordelen zijn dus bekend, nu
de nadelen. Hoe denkt de heer
Drees over het toerisme? Nederland
is al een duur land en dus niet zo
aantrekkelijk meer voor buitenland.
Weldra zullen nog meer hotels ge
sloten worden. De auto is al te
zwaar belast en brengt al miljarden
op aan belastingen en benzine
waar ook meer dan de helft aan
belasting op wordt betaald. Het zijn
niet allemaal kapitalisten die een
auto bezitten. Het zijn vaak hard
werkende jongens die met veel
moeite hebben gespaard. Een mens
wil iets bezitten, een huis kopen is
er niet meer bij, een auto, maar
dan houdt het wel op voor Jan met
de Pet en dit is hem gegund,
eist
D. Hoekstra
De keerzijde
Vrij parkeren
Vrij parkeren (3)
ROERMOND In een oplage van
4500 stuks heeft de persdienst van
het bisdom Roermond een brochure
over het abortusvraagstuk uitgege
ven. Het boekje getiteld 'Bescherm
ieder leven, ook het minste. Het is
een gave Gods', telt twintig pagi
na's en bevat de tekst van twee
lezingen die de bisschop van Roer
mond. mgr. dr. J. Gijsen voor art
sen in Noordwijkerhout en ein
Brussel heeft gehouden.
Verder is er een artikel in opgeno
men dat de bisschop over abortus
provocatus heeft geschreven in het
informatiebulletin van zijn bisdom.
(ADVERTENTIE)
Veel plezier voor weinig geld.
Tussen Tilburg en. Hilvarenbeek.
De heer Drees ventileert enkele
Ideeën over parkeergelden. Wie de
moeite neemt om'zijn argumenten
te toetsen aan de werkelijkheid,
kan toch niet geheel om de volgen
de vragen heen. 1. Leveren de par
keergelden wel het bedrag op. dat
de heer Drees in gedachten heeft?
2. Wie gelooft er nu nog werkelijk,
dat dankzij deze inkomstenbron de
wegenbelasting verlaagd zal wor
den? 3. Als de heer Drees zo'n
bezwaar heeft tegen het feit. dat
n iet-autobezitters betalen voor wél
autobezitters - hij moemt in dit
verband de hoge exploitatiekosten
van ziekenhuizen e.d. - heeft hij
dan nimmer bezwaar gehad tegen
het veranderen van een bestem
mingsheffing voor wegenaanleg in
een algemene verkeerspot, waaruit
o.a. ook het openbaar vervoer be
taald kon worden? 4. Hoe moet de
term 'selectief autogebruik uitge
legd worden? Als hiermee bedoeld
wordt dat men eigenlijk tegen het
autogebruik is, moet de heer Drees
dit zeggen. Zó ver gaat de heer
Drees echter niet, maar daardoor
kan men met zo'n term vele kanten
op! pet autabezl* schept een ruim
teprobleem. De argumenten van de
heer Drees om dit vraagstuk op te
'Ons bedrijf, d.w.z. het bedrijf
waar wij, werknemers van Vrede-
stein, ons dagelijks brood verdienen,
haalt nogal eens de kolommen in
de pers. Dat er voor onze lotgeval
len belangstelling bestaat doet ons
deugd, maar er is ook een keerzijde
aan de medaille. Toen Vredestein
verkocht werd en er zowaar twee
Amerikaanse bedrijven om vochten
is er van de zijde der aandeelhou
ders met veel steun van de hr.
Posthumus Meyes vreugdevol naar
de stijgende koersen gekeken en
met blijde gezichten de winst geïn
casseerd.
Wij werknemers keken toe en vroe
gen ons af waar ONZE winst zou
blijven. Dat viel erg tegen. De
voortdurende directie-wisselingen
met evenzo vele beleidsveranderin
gen hebben het Vredestein perso
neel psychisch zwaar belast en
doen dat vandaag nog steeds. We
zijn er nog niet uit. Intussen echter
moeten we wel in leven blijven en
de teneur van diverse artikelen
heeft onze verkdop niet bevorderd
om het maar zachtjes uit te druk
ken. Voor medeleven en opbouwen
de kritiek zijn we zeer dankbaar
doch van afbrekende krachten heb
ben we genoeg.
De Autoamploen had wat ons be
treft haar artikel best mogen be
sluiten met: 'Koop toch maar Vre
destein banden dan doen we ten
minste iets voor het personeel'.
Didam
PRIMITIEF
Met Jan en Hanne zijn we
paar dagen geleden naar Mari
en Sjoke-van-de-televisie gew«
Wij herinneren ons vaag een p
gramma waarin twee oude mem
te zien waren die in een so b-1
huttoestand temidden van allei
primitieve omstandigheden nog
der zaten te worden. Er werd in
programma hoog opgegeven van
primitieve staat. Marinus en Sji
waren zulke eenvoudige lieden,
konden niet eens lezen en schriji
en ze lieten alles maar zoals het
van overlang was. Vage beeld
van die wat kitscherig aandoet
uitzending kwamen mij voor
geest. Maar ja, wat wil je,
jongens van de televisie moeten
tijd vol krijgen, dat is hun bro
In ieder geval, Jan en Hanne h;
den ontdekt dat ze hier niet
vandaan onder Bast woonden
Jan kon mij precies de weg wij»
Bij Orego de grote baan op en d
bij de Franman rechtsaf en als
twee keer de grote telefoonleidi
gepasseerd had, dan was je
praktisch. Het geval zelf viel
tegen. Er was niet veel te ziéaï
Marinus nodigde ons binnen
gebaren die op een gewoonte-v<
ming duidden. En inderdaad,
waren na die uitzending al
drieduizend mensen, overal va ijf
daan geweest, Amerikanen, Chiun
zen en allerlei uitlandse Cretenz^
Binnen zat Sjoke. Alles antiek,
ze. Ze bedoelde dat het er een tn it
was en dat was ook zo. Een hanfg
ge jongen uit de buurt had,
moet ik zeggen, voortreffelijke
to's gemaakt die vijftien gulden
stuk moesten kosten. Sjoke zei
met een zekere verontschuldigden
Buiten lagen vlak voor de inga
van de vervallen boerderij tt
grote hopen met takken, afgedat t
te stoelen en verder vui'l. Wel scie
derachtig, maar dat is een tn
meestal. Sjoke informeerde
Hanne of wij ook katholiek warf*
Hanne gaf een wijs antwoord:
ook christelijk. Hanne was
trouwens zat. Ze beloofde Marinf 1
omdat hij erover klaagde dat
nooit eens iets kreeg, een kl<!V£
fleske cognac. Maar dan, zei Ha5rt
ne, dan ga ik er ook nievers mi
henne.
itij
d<
st
1rr
01
NED. HERV. KERK
Beroepen te Nieuw Vennep-Abl II
nes (toz.): J. Wolswinkel te Ark
te Spijkenisse: D. J. Spijkerboer
Santpoort: te Nieuwerkerk: W.
Kolkert te Oudemirdum.
Aangenomen naar Nieuwk<
(toez.) C. C. J. Bronsgeest te
Helder. fe
Bedankt voor Dalfsen (toez.) J. wi
Kraaijenbrink te Vorden.
GEREF. KERKEN (VRIJG)
Beroepen te Loppersum: A. |P(
Snoo, kand. te Zwijndrecht p
Heemse: L. Douw te Enschede Z. J
CHR. GEREF. KERKEN
Aangenomen naar Vlaardingen
de Romph te Naarden.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Nijkerk: C. Moleni
te Biezelingen.
Sonja Barend
Voorzitter V. H. P.
G. Verweij
Goodricht-Vre-
destein.
Vrij parkeren
Vrij parkeren, niet Juist, zegt Drees.
Volgens de heer Drees zou de auto
bezitter voor parkeren een gulden
per etmaal moeten betalen. Voor de
nog werkende stand is het dan nu
wel heel duidelijk waar de heer
Drees heen wil. De gewone man
moet van de weg om ruimte te
scheppen voor het kapitaal Drees.
Het zou aldus Drees nog een voor-
Wij autobezitters betalen mede aan
de tekorten van het openbaar ver
voer waar ook mensen die te gierig
zijn om een auto aan te schaffen
gebruik van maken. Heeft u al uit
gerekend hoeveel lagere inkomens
er een auto hebben? Zeer veel meer
dan de hogere inkomens, dus pluk
ken van de arbeiders! Nee Drees.
nu stemt er helemaal niemand
meer op DS'70. Het waren er geluk
kig al weinig.
Rotterdam
A. Neuteboom
Kard. Alfrink
Als kardinaal Alfrink naar aanlei
ding van zij 75ste verjaardag - de
normale eindstreep van een bis
schoppelijke loopbaan - werkelijk
graag reacties wil horen over zijn
beleid, hoop ik, dat onze publici
teitsmedia ook rooms-katholieke
gelovigen, die hem liever vandaag
dan morgen zien heengaan als
aartsbisschop, aan het woord zullen
laten. Mogen zij dan duidelijk laten
blijken, dat zij aan de 'Roomse'
kant staan van de ondergrondse
breuklijn, tussen 'Rome' en 'U-
trecht'. Het is deze breuklijn, die de
polarisatie veroorzaakt, welke de
kardinaal zegt te betreuren, maar
die door hem juist werd bevorderd.
Eén voorbeeld uit vele: pater Wi-
nand Kotte is in het aartsbisdom
de enige priester, die elke maand
enkele in het Nederlands vertaalde
toespraken van de paus verspreidt.
Zonder proces werd onlangs deze
pater door de kardinaal onder een
belachelijk voorwendsel openlijk
verstotenpaus Paulus VI moet
doodgezwegen worden, onbekend en
dus onbemind blijven bij de Neder
landse katholieken, om dezen rijp
te maken voor de toekomstige bo
vengrondse scheuring in de
R.K.Kerk.
Kardinaal Alfrink eert paus Paulus
VI met de lippen, maar niet met
het hart, en dit laatste wordt door
het kerkvolk aan beide zijden van
de breuklijn goed aangevoeld.
Leidschendam
J. H. Maas
"in
Een paar dagen geleden las ik
uw blad het verslag over de uitz<£,*;
ding van Sonja Barend. Wij hadd
haar uitzending gemist daar oi
kleuren-tv het juist begaf. Wij vi
den haar uitzendingen erg goed
kijken er steeds naar. De verslag^t
ver vond het erg spijtig dat ze er
haar uitzending niet verderop
was gegaan dat men op een afstafcg
ook kan genieten en dat vind
ook. We residen veel, zijn 'in v<
schillende landen geweest en
kan in mijn boeken, die ik nu wèe
als herstellende zieke in mijn raa
stoel schrijf, weer genieten van
les. Sonja ga zo door, je doet lBr
prima.
Amsterdam
mw I. van Wieren-Bit
'S
Actie tegen boeren
We waarderen 'het zeer, dat
'Trouw' in haar nummer van 4 j
j.l. aandacht heeft geschonken a
de akties van het Hondurese lei
tegen de boeren, culminerend in
gevangenname van 131 boeren, v
boerenleiders, de bezetting
twee vakbondsgebouwen de mo<
op minstens twee boerenleid
door gewapende huurbendes van
grootgrondbezitters.
Door welke oorzaak dan ook is
ter een fout geslopen ln de nam
van de arbeidsorganisaties. Het
ger heeft de gebouwen bezet van
Nationale Unie van Boeren, UI
en van de Algemene Arbeid ersci
trale CGT, terwijl CLAT-Nederte
een solldariteitscampagne is gest
op verzoek van de Latijns-Am<
kaanse la ndbewerkersfederatie F(
De hoofdstad van Honduras is
gucigalpa.
(Bij de overname en verwerk
van ons persbericht, lijken bi
alle c's vervangen te zijn door o'
Overigens wijzen we er graag
dat CLAT-Nederland ook
nanciële aktie is gestart voor ste
aan de gevangen boeren, vi
steun aan de familie van gewoi
en vermoorde boeren, voor 1
aantrekken van onafhankelijke a
vokaten enz. (Giro 1 91 81 08 i
CLAT-Utrecht).
Verder worden individuele person
opgeroepen brieven en briefkaart
te zenden naar de president i
Honduras, Palacio de Gobierno,
gucigalpa, Honduras en naar
Hondurese ambassadeur in Dui
land. Auf der Hostert 4. 53
Godesberg. Informaties: CLAT-ll
derland. Nieuwe Gracht 47, Utrecf
tel. 030-31 96 75.
Utrecht
Gerrit
secr. bestuur CLAT-Nederl
