Dr.Van Putten pleit
voor deelparlementen
59.75
Luidruchtig spel van
Italiaanse chauffeurs
eb iea&ti is e? mooi mee,
f?3 echt-ieer-motie wan van Haren
FILMPREMIÈRES VAN DEZE WEEK
Pascal Thomas gaat
weer met vakantie
Vooruitgang:
dat is
net goede
steeds
beter maken
DS'70 laakt zwichten
bewindslieden voor
kritiek universiteiten
'Kiezer meer macht en invloed geven'
Heel zomerse
Kerko chemisiers
numet40.-voordeel
Hef prijsverschil,
indeBijenkorfQ
'Duivels van de grote weg
Gebroeders Helle in Zeeuwse stijl
wie lef heeft
wordt lid van
het
a d b a
,Inhet DIAXGKESSENHUIS
te Hilversum een va^ure voor een
-VERPLEEGKUNDIG DOCENTE
-PRAKTIJKDOCENTE
Alle schoenen uit deze advertentie zijn van echt leer.
8 rROUW/KWARTET VRIJDAG 2 MEI 1975
BINNENLAND/FILM 9
DEN HAAG Om de individuele kiezer meer macht en invloed te geven, moet hij in de gelegen
heid gesteld worden niet alleen rechtstreeks de Tweede Kamer te kiezen, maar ook een aantal deel-
arlementen of beleidsraden. Deze afzonderlijke volksvertegenwoordigingen (voor ongeveer vijf
leleidsterreinen)bestaande uit deskundige gekozenen, zullen beter in staat zijn de regering en het
rehele leger van ambtenaren te controleren.
Mt idee is afkomstig van dr. J. van
Utten, lector in de politicologie
aan de Vrije Universiteit en vroe-
jer parlementair redacteur van de
iwartet-bladen. Van Putten heeft
lijn gedachten over de versterking
?an de democratie in Nederland
iteengezet in het boek 'Demokra-
e in Nederland' (uitgave Spec-
rum, prijs 9.50).
Eerst stelt hij een diagnose en con-
itateert, dat de zieke, sinds de demo-
:ratie in discussie is, er niet beter
ip geworden is: de macht van staat
ai de ambtenaren is groter gewor
den en de invloed van het parie
nent kleiner.
)e oplossing is volgens Van Putten
dan niet de rechstreekse verkiezing
de minister-president (een
«ardemiddel) of bijvoorbeeld de
nvoering van een districtenstelsel.
Iet gaat er om, dat parlement niet
steeds meer bevoegdheden delegeert
aan de ministers en de ambtena
ren. Dit spoor kan verlaten worden
met het splitsen van de staats
macht door verschillende beleidsra
den of deelparlementen te laten
kiezen.
Bij het nieuwe stelsel, dat Van
Putten voor ogen staat, blijft de
Tweede Kamer het eindoordeel be
houden en zal ze min of meer gaan
functioneren als de Eerste Kamer
nu. De senaat kan van het toneel
verdwijnen. De deelparmeneten
kunnen gelijk met de Tweede Ka
mer worden gekozen. Dr. Jan van
Putten gelooft niet, dat die inge
wikkeld zal worden voor de kiezer.
Tenslotte moet men ook een belas
tingbiljet invullen.
Een bijkomend voordeel is, dat de
kiezer, als hij kamer en deelparle-
ment kiest, zijn stem kan verdelen
over de verschillende partijen,
voorbeeld: wie het niet eens is met
het buitenlands beleid van de PvdA
kiest voor de veiligheid een andere
partij.
Dr. Van Putten geeft toe, dat door
zijn stelsel de invloed van de poli
tieke partijen geringer wordt. Ei
genlijk legt hij een bommetje on
der de partijen. In een toelichting
op zijn boek zei hij gisteren: 'Ik
kan me voorstellen, dat verschil
lende organisaties met kandidaten
lijsten komen voor de deelparle
menten', Het verwijt, dat hij het
corporatieve systeem nastreeft,
werp hij overigens ver van zich.
'Het gaat om de versterking van de
invloed van de kiezer', zegt hij.
'Daarom moeten de politieke partij
en er voor zijn'.
Overigens zijn zijn verwachtingen
over de haalbaarheid van zijn sug-
Kerko is jeugdig als altijd in z'n
nieuwste collectie jurken met streep-
en ruitdessin. De jurk valt tot net
over de knie en is lekker ruim en
klokkend door vier lengteplooien.
Wat wijdere, korte mouw met manchet
en tikkeltje grote overhemdkraag.
In 14 kleuren. De polyester/katoen
stof is uitstekend plooihoudend en
makkelijk te wassen. Maten 38 t/m
16. Normaal 99.75, als tijdelijke
prijswinner
Afd. japonnen
Het kamerlid Verwoert van deze
fractie zei dit gisteren tijdens de
voortzetting van de behandeling
van het wetsontwerp herstructure
ring wetenschappelijk onderwijs.
'Nog een stap verder en de minister
was tegemoet gekomen aan zijn
felste tegenstanders, en hij had het
wetsontwerp ingetrokken', aldus de
De Kever wordt elk jaar veranderd,
maar nooit alleen om de verandering, 'pi
Wèl om de verbetering. Daardoor zfet -r:'
u ieder jaar Hef vertrouwde beeld van
een nieuwe, betere Kever.
'Vijf jaar'
Het kamerlid Verbrugh (GPV)
vindt dat de cursusduur als regel
vijf jaar moet bedragen en in uit
zonderingsgevallen zes of vier jaar.
Zoals het wetsontwerp er nu ligt is
het ook voor deze partij onaan
vaardbaar.
Kamervoorzitter Vondeling stelde
aan het eind van de eerste termijn
van de Kamer voor. nog voordat de
behandeling in deze Kamer wordt
voortgezet eerst weer overleg te
voeren in de vaste kamercommissie
voor onderwijs met de minister of
met zijn ambtenaren. Hij deed dit
voorstel om de nu al ingediende
amendementen (ongeveer twintig)
te bespreken en om te zien of
daarin geen doublures voorkomen.
Dit om te voorkomen dat er bij de
voortzetting van de behandeling in
de Tweede Kamer over anderhalve
week. onduidelijkheden zullen ont
staan.
Dr. J. van Putten
gesties in Nederland niet groot.
Maar dr. Van Putten gaat voort
met zijn wetenschappelijke arbeid.
In het voorwoord van het boek
wordt aangekondigd, dat de 'functi
onele parlementaire decentralisatie'
(zo wordt het systeem van de deel
parlementen aangeduid) zoveel mo
gelijk op basis van gericht onder
zoek in de praktijk wordt uitge
werkt. Dan volgt weer een publika-
tie. De discussie over de democratie
kan voorlopig worden voortgezet.
door Ber Huising
DEN HAAG De fractie van DS'70 in de Tweede aKmer betreurt
het dat minister Van Kemenade en staatsecretaris Klein (onder
wijs) zijn gezwicht voor de kritiek uit de universitaire wereld,
door de maximale cursusduur voor universitaire studies niet op
vier maar op vijf jaar te stellen.
heer Verwoert.
Een ander groot bezwaar vindt
DS'70, dat programma's die vier
jaar duren, automatisch goedge
keurd zullen worden. Vervoert:
'Blijkbaar hoeven de vierjarige pro
gramma's niet getoetst te worden
op programmatische en onderwijs
kundige aspecten, als ze maar vier
jaar duren dan is het wel goed'.
De heer Van der Spek (PSP vindt
een vierjarige en in sommige ge
vallen ook een vijfjarige cursusduur
onvoldoende. 'Soms zal zes jaar of
zelfs iets meer noodzakelijk zijn',
aldus de heer Van der Spek. Hij
vindt bovendien, dat studenten die
in een studentenvereniging een be
stuursfunctie vervullen meer dan
de nu voorgestelde zeven jaar voor
hun studie moeten mogen gebrui
ken.
De PSP betreurt het bovendien dat
er geen experimentele fase zal ko
men voor het geherstructureerde
wetenschappelijk onderwijs. Van
der Spek vreest dat de gevolgen
van invoering van deze wet verge
lijkbaar zullen zijn met de kater
die is ontstaan ten gevolge van de
mammoetwet. Het wetsontwerp is
voor deze partij dan ook onaan
vaardbaar.
Die 'Duivels van de grote weg'
zijn Italiaanse vrachtwagen
chauffeurs, een geharde, be
zonken oudere (Michel Con-
stantin) en zijn jongere bij
rijder (Giancarlo Giannini), en
die moeten op weg naar War
schau nog aan elkaar wennen.
Regisseur Sergio Corbucci geeft
meteen al een boeiend beeld van
die kerels in dat leven, langs de
wegen, in de wegrestaurants, met
wat losse avontuurtjes en een
los huwelijk want ze zijn nooit
thuis. De twee hebben nog ruzie
met een paar rauwe Hollanders
ook. En met elkaar, maar dat leg
gen ze bij. Tot zover is het een
vrijblijvende schildering, met humor,
van een stel vrijgevochten jongens,
die zich overal redden. Maar ze zijn
niet vrij. Er is een afgekeurde oude
chauffeur die zo weinig pensioen
krijgt dat hij tot zelfmoord komt.
en de vakvereniging kon niets voor
hem doen. De twee willen dan ook
eigen baas worden, met een eigen
wagen, tweedehands gekocht van
de spaarcenten en het geld van een
verliefde weduwe.
Conflicten
Dan beginnen de grote conflicten.
Ze komen moeilijk aan vracht, be
halve als de vroegere collega's sta
ken, en dan worden ze toch een
soort onderkruipers. Ze moeten ook
twijfelachtige vrachtjes pikken en
daarmee krijgen ze de mafia tot
vijand. Zodat zij, flink in elkaar
geslagen, hun wagen met spannen
de en gevaarlijke moeite van de
afgrond moeten redden. En dan
hebben zij alleen nog maar de eer
ste afbetaling verdiend. Wat dus
begon als een vermakelijke weerga
ve van een ruw vrijbuitersleventje
kreeg langzamerhand ook de ernst
van de diepere, sociale, conflicten.
Sergio Corbucci heeft dat pakkend
realistisch verbeeld en zijn spelers
gingen geheel in hun rollen op,
hevig en luidruchtig, maar zij zijn
dan ook Italianen.
(Amsterdam-Cineac Damrak I, 14
De jonge Franse regisseur Pascal Thomas werd door critici en
publiek met gepast gejuich binnengehaald vanwege zijn frisse
aanpak, zijn kakelvers naturalisme. Hij filmt als het ware voor
de vuist weg, volgt mensen in hun dagelijks doen en laten, lijkt
gespeend van enige bijbedoeling.
In 'Les Zozos' en 'Pleure pas la
bouche pleine' werkte die methode
bijna perfect. Je kon je, met Clau
de Ghabrol, afvragen of hij op die
manier 'zonder complexiteit' door
zou kunnen gaan, maar dat was
van later zorg. Die latere zorg is na
door Ber Huising
'De gebroeders Helle en hun moeder zijn maar verzonnen', schreef
Digna Sinke in een bescheiden toelichting, maar in haar korte
speelfilm bestaan ze echt.
Doordat zij zulke mensen in zo'n
Zeeuws dorpje, en hun leven daar,
heeft gekend, en zij hun simpele
werkelijkheid met een wat droef
geestige weemoed wist weer te ge
ven. Mooi en gevoelig en heel een
voudig (wat niet wil zeggen: ge
makkelijk) beperkt tot 16 mm-
film in kleuren, en 28 minuten
draaitijd. Met de moeilijkheid:
waar en wanneer kan dat gedraaid
worden?
Ze wonen met z'n drietjes in zo'n
dijkhuisje. Moeder is oud, doof,
slonzig en vreemd. Ze heeft een
pad als huisdier, ze houdt de bui
tenwereld bulten, en de dorpskin
deren noemen haar een heks. Haar
jongste, al groot, werd nooit vol
wassen, hij loopt maar wat drome
rig rond. De oudste verdient de
kost voor alle drie. Hij ziet wel wat
in de, niet meer zo Jonge maar wel
opvallende, koffiejuffrouw van de
fabriek. Maar als hij op een zondag
met haar thuis komt, wordt ze daar
weggekeken. Geen vreemden in het
gezin. Hij zal wel vrijgezel blijven
om voor moeder en broer te zorgen.
Goedig en een beetje triest.
Dat huisje, de benauwde rommelige
kamertjes, de slome gesprekken, de
eenzame dorpsweg: de bus naar er
gens anders even op het pleintje,
bij somher regenweer; een droevig
stemmende feestavond met tombola
en harmonika: de ganse landerig
heid van een bekrompen geborgen
bestaantje, werd door Digna Sinka
en haar medewerkers (Paul van
den Bos voor de fotografie) bijzon
der mooi weergegeven. Met Jeanne
Verstraete als de moeder, Cor van
Rijn als de oudste, Hidde Maas als
de jongste zoon, Loes Vos als de
koffiejuffrouw, en verder de dorpe
lingen. In een stijl die, typisch
Zeeuws in dit geval, door en door
Nederlands is, en ook bijzonder
goed zou werken in een verhaal dat
langer, vollediger, dramatischer is
dan deze stemmige novelle.
het zien van 'Le chaud lapin' wel
een eindje dichterbij gekomen. In
het begin van zijn laatste film
stapt hij af van zijn zorgvuldig,
slechte schijnbaar nonchalant regi
streren en schept een typische
kluchtfiguur. Met abominabel resul
taat. Want Bernard Menez, 'het he
te konijn' van de titel, mist nu net
wat alle figuren van Pascal Thomas
zo echt maakte en zo aangenaam
om naar te kijken: volstrekte van
zelfsprekendheid van doen en la
ten. Hij speelt, als niet meer zo
jonge versierder van jonge meisjes,
zeer duidelijk en zeer krampachtig
een rol en dat is niet wat wij met
Pascal Thomas hadden afgesproken.
Als 'het konijn' later, tuk op ero
tisch avontuur, met een getrouwde
vriend mee gaat op vakantie naar
het platteland omdat hem daar vier
jonge vrouwen wachten, wordt het
gelukkig allemaal een stuk beter.
Hij loopt daar enigszins verpieterd
rond en dat past bij zijn figuur. Hij
wil gewoon wat rollebollen maar de
vrouwen hebben kinderen en pro
blemen: de eerste wacht op haar
grote liefde en krijgt geelzucht als
die het laat afweten; de tweede wil
haar man lik op stuk geven Inzake
de huwelijkstrouw; de derde voelt
zich verplicht om met haar echtge
noot, uitsluitend voor de familie
kring en beperkt tot een paar weken
per jaar, het spel van de gelukkig
getrouwden op te voeren en de
vierde is te jong. Ze nemen hem
allemaal in vertrouwen, maar daar
voor is hij niet gekomen.
Langzaam maar zeker sluipt de be
kende Thomas-sfeer aan: kleine
voorvalletjes, typische reacties, rea
listisch familieleven waarbij het
bestaan van de kindertjes geen
ogenblik wordt vergeten, zeer
nuchter, zeer aards doch gebaad in
een romantisch zomerlicht. Alles
komt dus weer op zijn pootjes te
recht, zou je kunnen zeggen. Maar
dat mislukte begin blijft je als een
graat ln de keel steken. Wat moet
men Pascal Thomas nu toewensen?
Dat hij geheel en al terugkeert
naar de oude, vertrouwde stijl? Of
dat hij, wat meer 'complexiteit' in
zijn werk brengt, met behoud van
het goede dat hij van nature heeft
meegekregen? Mij dunkt het laat
ste, want hoelang kan hij het vol
strekt probleemloze filmen nog vol
houden? W. Wielek-Berg
Amsterdam Leidsepleintheater
en Rivoli, 18 jr.
Bon voor inlichtingen
Naam:,
Adres:
Plant.'
In open enveloppe «onder postieje»
«enden un:
C.N.V.- Antwoordnr. 1096 Utrecht
die de leerlingen op de afdeling begeleidt,
en bereid is enkele lessen te geven.
Mogelijkheid tot volgen van de docenten-oplei
ding Is aanwezig.
Inlichtingen worden gaarne verstrekt door het Hoofd van
de Opleiding.
Sollicitaties te richten aan de Directrice, Van Riebeeckweg
212, Hilversum, telefoon 02150 - 54151.
Fijne bandschoen in zwart
of rood juchtleer 31-35
Leuk kinderbandschoentje In
beige of rood leer
20-21
22-23 31,75
24-26 32,75
Moderne jongensmolière
met bolle neus.
In combinatie rood-zwart
juchtleer
31-39
Vlotte melsjessandalet In
combinatie rood-beige leer
28-30
31-35 29,75
Leuke meisjesbandschoen
In orartie of geel leer
28-30
31-35 31,75
Heeft uw kind de
leuke gratis
Vari Haren prikpop al?
