Particulier rechercheur:
'Gevoel erbuiten laten'
/ItaMM
Uw probleem ook het onze
Verjaarspartij
nieuwe stijl
De nieuwe
haarm ode
Wroeten in andermans rommel als beroep
«21
'Ik gebruik
pertinent
geen wapens'
Nieuwe boeken
ROUW/KWARTET MAANDAG 3 MAART 1975
BINNENLAND P6-RH7
/«Ay:;'--' i
door Mink van Rijsdijk
-
Hebt u het al gemerkt? De verjaarspartij raakt uit het
slop. Jawel. Jarenlang heb ik gedacht: mensen, het gaat
mis, straks is ook dat stukje folklore verdwenen, laten
we er toch zuinig op zijn. Maar helaas mijn bezorgd
heid drong nergens door en het leven werd saaier, het
ging met de verjaarspartij net als met het kerkbezoek:
langzaam achteruit.
De Belgenmoppen gaven in vrienden- en familiekring
nog even een nieuwe impuls, zoals de combo dat bij de
kerkdienst deed. Maar sinds de Belgenmop niet meer is
wat hij geweest is, zakte de animo voor verjaardagen
weer snel. Hoeveel gastvrouwen bleven niet met
verflenste toastjes zitten, omdat haar gasten het lieten
afweten? Men belde om te feliciteren maar op en met
het excuus dat het weer zo'n drukke week was, bleef
men thuis. Niemand zei eerlijk: 'We hebben geen zin
en het was de vorige keer ook al zo oervervelend'.
Maar - het is u toch niet ontgaan? - iedere verjaarspar
tij heeft ineens een nieuwe attraktie, een ongevaarlijk
en vrijblijvend diskussie-onderwerp en een onuitputte
lijk moppentrommel gekregen HET JAAR VAN DE
VROUW. En daar is oeverloos over te praten zonder
moeilijkheden. Want juist de haken en ogen rondom
ieder onderwerp ontnamen de verjaarspartij de charme
van weleer. Zo is het toch. Over Zuid-Afrika kon je
niet meer praten, want de dochter van tante Bets
woonde er en zodra het woord apartheid viel, kreeg ze
zenuwvlekken in haar hals. De Wereldraad was taboe,
aangezien Oom Jan dan overal weer rode spoken zag.
Vroeger kon je pittig over dominees praten of over de
kerk, maar sinds de verontrusting, de contra-verontrus-
ting en de verontruste verontrusting, wordt ook dat
onderwerp vermeden. Voor neef Thijs is het weer zo
pijnlijk om over de studentenstop te praten, want die
stakker lootte al twee keer uit. De derde wereld deed
het als gesprekstof nog vrij lang, maar vanaf het
moment dat nicht Betty een Surinamer in de familie
introduceerde, onstond er verwarring. Moest je nou
over een. neger of een zwartje praten?
En zo werden de onderwerpen schaarser en schaarser
en stonden de avonden bol van verveling.
Maar hoera, dat is voorbij. We hebben het Jaar van de
Vrouw, jawel, met twee hoofdletters. Dat is een vette
kluif voor de gehele familie. Een goedgekeurde film voor
alle leeftijden. Een lachfilm van gieren en brullen.
Zover was ik met mijn verhaal, toen ik naar een jarige
vriendin ging. Mijn opzet was u de laatste grappen
door te spelen en u veel plezier te wensen op uw
volgende partij. Maar het liep wat anders. Vrij laat op
de avond: viel ik binnen en hoorde nog net dat Marijke
zei: 'Vrijheid voor de vrouw? Mooi en aardig, maar
onhaalbaar voor mij, als doktersvrouw'.
Een sociaal-akademie-achtige figuur merkte op: 'Laten
we het probleem hanteerbaar maken. Wat is een
doktersvrouw, een domineesvrouw, een bakkersvrouw?
Ben ik een onderwijzeresse-man, omdat mijn vriendin
voor de klas staat? Vrouwen moeten de kans en de
moed hebben zich los te koppelen van het beroep van
de man. Ze moeten ook hun status willen verliezen'.
Marijke brandde los: 'Loskoppelen? Hoe kan dat nou?
Ik werk me te pletter in de praktijk. Als ik geen
doktersvrouw ben, wat ben ik dan? Manusje van alles,
huisvrouw'.
'Hij heeft gelijk', viel Lida hem bij. 'Ik ren me in de
dierenartsenpraktijk van Bert ook ik weet niet wat. De
telefoon, de administratie... Als ik mee geweest ben om
te opereren, zit de stallucht soms dagen in mijn haar.
Ik wil dat werk niet missen. Maar laatst moest ik mijn
rijbewijs laten verlengen hè. Een halve balpen heb ik
afgekloven, voordat ik het formulier had ingevuld. Dat
kolommetje: beroep, daar zat ik zo mee. Geen beroep?
Kom npu. Weet je wat ik tenslotte invulde? Dierenarts
assistente. Je hebt er geen idee van hoe bevrijd ik me
voelde, in mijn ogen was ik ineens iemand
geworden. Ik had een eigen status'. Ze kreeg een
applaus. Vooral van de mannen. Maar Marijke zei:
'Dus moet ik me verlagen tot doktersassistente? Krank
zinnig.'
'Maar liefje, je moet...' probeerde haar man. Wat ze
moest kwam niet uit de verf. Er ontstond zomaar
spontaan een zinnig gesprek over de vrouwenemancipa
tie. ledereen voelde zich erbij betrokken. De moppen
trommel bleef dicht, toch werd er veel gelachen. 1975
- Jaar van de Vrouw. Het feit dat de versleten
verjaarspartij er weer door gaiat leven is alvast mooi
meegenomen. Maar als u het mij vraagt is het ook een
voorteken dat er werkelijk iets aan- het gebeuren is. De
hele moppentrommel ten spijt.
P. de Jong met zijn cordon Bouviers en herderin Sonja: 'Als is menselijk moet gaan reageren kan ik
beter maar weer vrachtwagenchauffeur worden'.
door Willem Schrama
BOVENKARSPEL 'Het klinkt
rot, maar dit is voor mij gewoon
een zaak, een vak. Sympathieën
en antipathieën mag je niet
hebben. Soms zou je er wel be
roerd van kunnen worden, maar
zover moet je het niet laten ko
men. Als ik zowel mijn opdracht
gever als mijn slachtoffer de
hand boven het hoofd houd, heb
ik geen brood meer. Als ik men
selijk moet gaan reageren, kan
ik beter maar weer vrachtwagen
chauffeur worden'.
Aan het woord is een man met een
merkwaardig beroep: particulier re
chercheur, of privédetective, zo
men wil. Wroeten in een ander
mans rommel, daar komt het in de
praktijk op neer. Er wordt een
Iwars gebakken boterham mee ver
diend,. Met" respectabel beleg. 'Een
plakje kaas. graag, maar liefst een
biefstuk', gniffelt hij. P. de Jong is
eijn naam. Hij is 46 jaar oud en
schoonzoon van wijlen J. de Haan,
wiens naam volgens zijn zeggen
met gouden letters in de annalen
moet worden vermeld. 'En liefst
met platina omlijst', zo laat hij er
op volgen. De Haan moet volgens
hem een goeie geweest zijn. Na de
oorlog verliet hij de Amsterdamse
recherche met vervroegd pensioen
(rugklachten') en richtte in de
hoofdstad een particulier recher
chebureau op. De Jong geeft de
Indruk urenlang te kunnen oreren
over de kwaliteiten van zijn
schoonvader, maar dat doen we
wijselijk niet. De opmerking-, dat
hij zowel door de onderwereld als
door de politie 'op handen werd
gedragen', bevat voldoende even
wicht om daarmee de zaak af te
doen.
'Mensonterend'
Er zijn een paar honderd particu
liere recherchebureaus in Neder
land. Een deel is georganiseerd. De
Jong niet. Het kost hem teveel,
vindt hij, en bovendien vindt hij
het opbouwen van een goede naam
belangrijker om zijn eenmansbe
drijfje te laten floreren Vandaar
de dubbele naam op zijn visite
kaartje: recherchebureau De Jong
v/h J. de Haan.
Iedereen mag zich een dergelijk
beroep aanmeten. De Jong was
vrachtwagenchauffeur toen hij
trouwde. Zijn schoonvader kon hem
wel gebruiken, zij het voor miezeri
ge karweitjes. 'Posten was het, als
maar posten. Mensonterend werk,
maar daar heb ik geduld mee ge
kweekt. Want dat moet je in dit
vak hebben. Eindeloos geduld En
je moet je aan de regels van de
Wet houden, net zoals de politie dat
moet doen. Alleen kunnen wij iets
méér doen, omdat we meer tijd
hebben. Ik kan iemand helpen
waar de politie dat niet kan. Als
een moeder wil weten waar haar
zoon of dochter uithangt, neem ik
ér de tijd voor om dat eens haar
fijn uit te zoeken. Ze zeggen wel
eens dat de politie maft, maar dat
is pertinent niet waar. Maar aan
schaduwen komt men praktisch
niet toe. En de mensen willen nu
eenmaal zekerheid hebben. Dat
verschaf ik, al moet ik iemand er
weken voor volgen'.
De Jong stoeit intussen met een
tabakszak en twee doosjes lucifers
om uit te leggen dat één tabakszak
niet tegelijkertijd twee doosjes lu
cifers in de gaten kan houden. Hij
brengt daarmee figuurlijk zijn be
staansrecht in beeld. De opdrach
ten zijn er dan ook wel naar. Ont
spoorde kinderen, bewaking, en
niet te vergeten mislukte huwelij
ken, de hoofdmoot van zijn pro
gramma. Tweederde van zijn op
drachten bestaat uit het schaduwen
van ondeugende huwelijkspartners.
De Jong trekt er gewoonlijk vijf
dagen voor uit. Zoiets kost nogal
wat, maar over de prijs laat hij
zich niet uit. Die wordt ten over
staan van de opdrachtgever of
geefster vastgesteld. Nooit telefo
nisch. Aftap-gevaar. De telefoon is
er alleen om nader kennis te ma
ken op de afgesproken plaats. De
rest gaat onder vier ogen.
'Stel je voor. Twee mensen zijn
getrouwd, wonen in Amsterdam,
best leventje, één of twee- kinder
tjes en de man verdient een goed
stuk brood. Maar ineens is hij 's
avonds om achtuur weg en komt
om half twee thuis. Kennissen heb
ben hem zien lopen met een andere
vrouw. De mens wil zekerheid heb
ben. Daar zorg ik woor. De op
drachtgeefster krijgt van mij na
verloop van tijd een rapport waar
mee niet langer hoeft te worden
getwijfeld. Daarmee is_voor mij de
kous af.
Ik heb dan van minuut tot minuut
beschreven wat hij uitvoert, 's Mor
gens volg ik hem naar zijn werk,
en blijf daar net zo lang - des
noods de hele dag - wachten tot hij
naar buiten komt. GaatNhij 's mid
dags de stad in, dan ga ik achter
hem aan. Wipt hij een eethuisje
binnen en ontmoet hij daar een
vrouw, dan volg ik later die vrouw,
maar 's avonds sta ik weer bij het
kantoor van de man. Ik kan me
niet veroorloven er even vandoor te
gaan, want mijn rapport moet de
waarheid en mets dan de waarheid
bevatten. Vaak wordt aan de hand
van zo'n rapport een rechtszaak
ingezet, dus falen mag je niet'.
Voorwaar, onfrisse arbeid. De Jong
ontkent dat niet. 'Het is altijd een
onfrisse rotzooi, maar ik heb de
gave gekregen om van het ene op
het andere moment te kunnen om
schakelen. Ik krijg ellende te zien,
te horen, te lezen. Dat is niet
prettig, maar het is mijn beroep. Je
duikt erin, en het wordt nog veel
onfrisser. Als je dat allemaal emo
tioneel zou moeten verwerken, be
land je in een tehuis. Je moet je
gevoel er buiten laten. Ik kies ook
geen partij. Waar twee kijven, heb
ben twee schuld, da's nogal duide
lijk'.
Sympathie
Toch zegt hij ziels medelijden fee
hebben met een verbitterde moe
der, twee kindertjes aan de fles,
hele huis in de vernieling, omdat pa
zo nodig 'vreemd' moest. Zo'n
vrouw zou hij helpen, desnoods
voor niets. Lofwaardig medeleven,
merken we op, maar niet zo erg
passend In de klinische aard van
zijn dagelijkse werkzaamheden.
Kan een particulier rechercheur
zich principieel wel voor honderd
procent Inzetten voor. zo'n zaak?' Is
hij zich er van bewust dat hij de
geschaduwde man of Vrouw nimmer
te spreken krijgt? Werkt dat geen
tweeslachtige beroepsopvatting in
de hand?
De Jong: "Nou. ja, het kan inder
daad wel eens- gebeuren dat je tij
dens je werk meer sympathie Voor
je 'slachtoffer' krijgt dan voor je
opdrachtgever. Da^t is niet prettig.
Maar meestal is mijn diagnose wel
juist. Je begint met praten en luis
teren bij dc cliënt. Soms uren lang.
Dan weet je op den duur wel het
een en ander. Daar heb je je men
senkennis voor. Een gestrand hu
welijk heeft nu eenmaal met mijn
métier, te maken. Een tenslotte hoef
ik de schuldvraag niet vast te stel
len.'
Sympathie voor de geschaduwde,
dat is inderdaad een pijnlijke zaak.
De Jong: 'Ja. soms leer je de ach
tergronden van iemands daad ken
nen, en dan bep. je wel eens ge
neigd er anders over te gaan den
ken. Waar ik bijvoorbeeld respect
voor heb is een goede kraker, zo'n
Aage M. bijvoorbeeld. Of zo'n dui
ker, die onlangs voor de televisie
was. Die jongen kan door een on
gelukje niet meer verzekerd worden
en staat dan op straat. Een vakman
met de thermische lans, maar op
het moment dat hij gepakt wordt
legt hij z'n gereedschapskist neer
en vouwt de handen over elkaar.
voor de gemeente, wie is dan aan
sprakelijk? Zijn ook de leden ver
antwoordelijk, die ich met alle
macht verzet hebben tegen dit be
sluit?
Antwoord: De leden van de erk
zijn niet aansprakelijk. De bank-
schuldeiser kan altijd beslag laten
leggen op het kerkgebouw, de ei
gendommen van de erk en kan
ook mogelijke borgen aanspreken.
Vraag: Ik zend u hierbij een foto
kopie van een soort schotschrift,
waarin Luther en een paus op een
merkwaardige manier tegen elkaar
uitgespeeld worden. Uit welke tijd
zou dit kunnen stammen?
Antwoord: Van deze merkwaardige
'Confessie' bestaan 4 verschillende
uitgaven Twee Nederlandse uit
1712, een Franse tekst uit 1758 en
een o.i. zeer belangrijke uitgave te
Londen, waarbij aan de vertaalde
Nederlandse tekst was toegevoegd.
Dubbelzinnige confessie van de ko
ning van Polen. Dit was de protes
tantse keurvorst van Saksen. Au
gust de Sterke, wiens overgang gro
te ongerustheid en verslagenheid
wekte. Zeer zeer in Nederland
waar men omstreeks die tijd pro
testantse vluchtelingen uit Salzburg
Zegt dan: pech gehad, ik ben er
bij'.
Geen wapens
Die geweldloosheid spreekt De Jong
erg aan. Zijn suikervrije postuur
maakt die overweging begrijpelijk.
Geweld, daar moet hij niets van
hebben. Daar doen zijn commando
opleiding in militaire dienst en een
aantal bokslessen in zijn jeugdja
ren niets aan af. 'Als het echt niet
anders kan, als ik me bedreigd
voel, dan maar In ,de clinch, maar
ik gebruik pertinent geen wapens.
Ik houd de wet aan mijn kant
Iemand mag zeven meter lang zijn
en me in elkaar slaan, ik kom
gewoon terug. Ik ben niet bang,
voor niémand, maar mijn goede
naam ben ik niet van plan aan te
tasten. Je zal zo'n klein pistooltje
bij je hebben. Pief, paf, poef. Twee
gaatjes in z'n buik schieten. Dan
ben je voor je hele leven gebrand
merkt. Je kunt je zaak wel opdoe
ken. Laat ze me maar drie keer in
elkaar slaan, ik kom gewoon de
vierde keer weer terug'.
Of De Jong ooit een dergelijk ge
vaar zal moeten doorstaan, valt
overigens te betwijfelen. Hij ver
toeft doorgaans in het afschrik-
dekkende gezelschap van een cor
don Bouviers met de rugdekking
van een bloedige herder, Sonja ge
naamd. De Jong zet zijn vier
voeters doorgaan in bij zijn
surveillance, een andere tak van
zijn werk. Of bij koeriersdiensten,
beveiliging van goederen en tran
sporten. De beesten leiden hetzelf
de leven als hun baas. Ze reageren
op een vingerknip, en daarna weer
geduld hebben. Het dagelijks loon
bestaat uit een kilo vuile pens per
hoofd. De baas doet het met iets
meer.'Op het ogenblik is het nog
wat rustig, maar als de zaken weer
gaan lopen, moet dit vak zo'n zestig
tot zeventig mille per jaar opleve
ren'.
De baten voor andermans lasten,
dat vindt De Jong ook, maar hij
stelt er iets tegenover: 'Ik ben on
omkoopbaar, strict en eerlijk'.
opgenomen had en waar, na de
Spaanse Successieoorlog de over
gang van de hertog van Würten-
berg een sterk schokeffect te weeg
bracht.
Vraag: Een delftsblauwe vaas viel
en liep een barst op. Wie het niet
weet, ziet het niet. Het wordt niet
erger, maar kan het zo wel blijven?
Antwoord: 'Als het een kostbare
vaas ls, moet men het zekere voor
het onzekere nemen en vakkundig
de pul laten restaureren. Is de be
schadiging niet zo ernstig, dan kan
u de barst aan de binnenkant met
wat gips besmeren. In het verleden,
toen men zmke vazen nooit ge-
J. van Walle, Beneden de wind,
herinneringen aan Curacao, uitg.
Em. Querido. Amsterdam. Paper
back 19.90.
De journalist J. van Walle ging in
1935 naar Curacao. Een achtjarig
verblijf daar heeft zijn hele verdere
leven gestempeld, zoals blijkt uit de
terugblik die hij na dertig jaar nu
heeft geschetst. Het zijn ook herin
neringen aan de jaren, dat eigen-
Het Syndicat de la haute
coiffure frangaise heeft de
nieuwe haarmode gepresen
teerd. Opmerkelijk is het
strikt a-symmetrische karakter
van deze nieuwe lijn, waar
bij het haar volgens de
Vragen (één per brief) zenden
naar: Uw probleem ook het onze,
Postbus 507, Voorburg. Naam en
adres vermelden. Eén gulden aan
postzegels bijsluiten. Geheimhou
ding is verzekerd.
braakte om er eens iets in te zetten,
maar uitsluitend om naar te kijken,
werden ze gedeeltelijk gevuld met
zand en vielen niet zo gauw om.
Vraag: Bij ons huwelijk lieten wij
een testament opmaken, waarbij
wij elkaar als enig erfgenaam aan
wezen. Wij hebben nu volwassen en
getrouwde kinderen. Is dit testa
ment nog steeds rechtsgeldig?
Antwoord: Het verdient aanbeve
ling in overleg met de notaris het
testament wat te veranderen, waar
door de positie van de langstleven
de echtgenoot bevredigend geregeld
wordt en de kinderen niet het ge
voel zouden krijgen, dat men hen
had willen onterven. Het is wel
merkwaardig dat over deze zaak bij
het opmaken van het testament
niet. is gesproken.
Vraag: Tot wie moet ik mij richten
voor inlichtingen betreffende de
Open Universiteit?
Antwoord: Het is nog niet zo ver.
T.z.t. (in de pers en vla andere
publiciteitsmedia) wordt daarover
meer bekendgemaakt. Het secreta
riaat van het Ministerie van On
derwijs (N Uitleg 1 Den Haag) kan
In dit stadium nog niets definitief
mededelen.
lijk niemand in Nederland enige
aandacht had voor dit eiland, dat
'nog wachtte op de komst van de
eerste filmploegen'.
Het is juist dat door Van de Walle
ontworpen beeld van dat 'onbeken
de Curacaodat 'Beneden de wind'
tot zo'n aardig boekje maakt. Hij
vergelijkt de (politieke) samenle
ving, die hij daar aantrof met die
van de Italiaanse stad-staat Vene
tië. De vergelijking wordt mis
schien iets te geforceerd en iets te
gedetailleerd uitgewerkt, maar het
geeft toch wel op verrassende wijze
de schaal van de samenleving en
de verhoudingen daar aan.
Het mooist zijn echter Van de Wal
le's portretten van de Curacaose
elite: dokter Engels (een renais-
sance-figuur, gemeten tenminste
natuurlijke groeirichting dient
te worden geknipt. De haar
lengte kan sterk variëren
en ook mag het gegolfd of ge
kruld zijn. Het Syndicat
adviseert als ondersteunings
wave een versteviging,
Er zijn heel wat aanbiedingen van
het zogenaamde yoghurtplantje, dat
in werkelijkheid Bacillus Caucasius
heet en meer bekend is onder de
naam Kefir. Wie graag dit zoge
naamde plantje wil gebruiken, kan
in een enveloppe aan ons adres
(zie kop van de rubriek) een inge
vulde briefkaart zenden. Dan vullen
wij het gevraagde adres in dat het
dichtst in de buurt is. Verzending
gaat namelijk niet. Wie geïnteres
seerd is in zowel het plantje als in
een recept hoeft geen briefkaart in
te sluiten, maar handelt volgens de
in de kop van de rubriek gegeven
aanwijzingen.
kaal. Er is heel wat aan gedokterd
en we zouden graag willen weten of
zoiets meer voorkomt.
Antwoord: Meer dan één geval van
een volkomen haarjitval ls ons be
kend. Het gevaar bestaat natuurlijk
dat de patiënt van de dokter naar
naar diens veelzijdigheid: arts.
dichter, schilder, componist, orga-
nisatoe, politicus), de schrijver-po
liticus Cola Debrot, maar vooral dr.
M. F. da Costa Gomez de char-
mismatische polititicus op zoek
naar een eigen Curacaose identiteit
en zo'n twintig jaar geleden één
van de centeale figuren bij de tot
standkoming van het Statuut-
Van de Walle moet een formidabele
bewondering hebben voor Da Costa
Gomez, wiens hele politieke streven
er op gericht was die kleine ver
brokkelde gemeenschap in de Cari
bische Zee èen eigen en veilige
plaats te geven. een veiligheid
en eigenheid, die nu meer dan ooit
een onzeker gegeven is. Dat besef
stempelt mede Van de Walle's boek
met een melancholieke toets.
waardoor het kapsel zijn vorm
langer behoudt. Alle kleur
tinten worden gebruikt, zij het
dat kleurnuances een bij
zonder accent aan het
a-symmetrische kapsel geven.
de andere specialist gaat of te
rechtgekomen is bij mensen met
genezende of occulte krachten. De
patiënt heeft het recht zijn behan
delende arts of specialist op de
man af te vragen of er een moge
lijkheid/ tot beterschap bestaat. Is
die er wel, dan kan de onderste
steen omgekeerd worden. Is die er
niet, dan kan men hem helpen de
juiste methode van leef baar'verdra
gen te vinden. Dit klinkt wellicht
hard, maar het is barmhartiger ze
kerheid te krijgen dan steeds met
valse hoop voort te moeten leven.
Het enige wat wij met stelligheid
kunnen zeggen is, dat de neuroloog
Dr. Otto Hommes op dit onderwerp
te Nijmegen promoveerde. Er is
hierover een onderzoek aan de
gang, dat buiten onze gezichtskring
en buiten ons begrip ligt, maar
waarvan wij weten dat het eenon-
derwerp van verschillende publika-
tles was.
Vraag: Wat is het adres van de
CISV? (Children's International
Summer Villages) Dit is een stich
ting die via de Jeugd probeert we
derzijds begrip tussen de volkeren
te bevorderen.
Antwoord: De CISV konden we
nergens vinden (we houden ons
aanbevolen voor het adres). Wel
kunnen _we u doorgeven het adres
van de" stichting Internationale
Jeugduitwisseling. Amsterdam
'Bloemgracht 178 b tel 020-252219.
Het Engelse adres van deze stich
ting is Intern. Voluntary Service 91
High Street London SW 10.
voor LO aardrijkskunde en zo ja,
waar is deze opleiding gevestigd?
AntwoordAardrijkskunde wordt
gedoceerd door de onderwijzer en
een speciale opleiding bestaat niet.
Vraag: Kan u mij ook mededelen
of het verzamelen van poststempels
een hobby is,' -die ik, met andere
mensen deel?
Antwoord: Er is zelfs een vereni-
ging van poststukken en poststem
pelverzamelaars. Er bestaan plan-
Pen voor een tentoonstelling in het
postmuseum Zeestraat 82 den Haag
(tel. 070-630949). U moet maar
eens een proefnummer van het or
gaan va n deze vereniging: 'De
Postzak' aanvragen en inlichtingen
over het lidmaatschap (pa de heer
J. A. Uittenbogaart, Euterpeplein
44b Amersfoort)
Vraag: Vroeger speelden we thuis
altijd het spel van 16. Bestaat dat
nog?
AntwoordDe officiële naam was:
Perry's spel van 16. Bij de firma
van die naam was het spel niet
meer beend, ook in de grote speel
goedmagazijnen kende de naam
niet. We hopen, dat de importeurs
van gezelschapspelen onze tip ter
harte zullen nemen en dit spel,
vooral geschikt voor oudere spelers,
weer gaan produceren. Een andere
vraag van ons was of men dan dit
spel nu eens eenvoudig wilde uit
voeren zonder allerlei dure dozen
en plastic kommetjes. Men kan
overigens zelf gemakkelijk het spel
van 16 maken: 16 genummerde
rondjes in 6 verschillende kleuren
(totaal dus 96). Men speelt als bij
een eenvoudige patiënce.
Vraag: Onze kerkelijke gemeente
gaat een nieuwe kerk bouwen. Er
word een lening bij een bank ge
sloten. Als blijkt dat de consequen
ties van dit besluit te zwaar zijn
