Dmst van PTT-top naar loorden maakt iets goeds sEïïsl schönberg en webem Liii Kraus in Matige interesse voor »RISTONF\ Oneffenheden in concert Amsterdams Philharmonisch orkest Snel beslist over Dagblad van Oosten )ningse burgemeester: Top van bedrijfsleven hier verschraald )Z naar Nat. Nederlanden VAKANTIEPUZZEL UIT ïfhtpaar ernstig wond bij brand itest Surinamers Doe mee en win een Aristona in de prijsvraag van TROUW-Kwartet Rest personeel contra redactie lUW/KWARTET MAANDAG 10 FEBRUARI 1975 BINNENLAND KUNST lor Jan Sloothaak [ONINGEN Drieduizend ambtenaren van de Centrale PTT- gaan naar het Noorden, de meesten naar Groningen. Dat ?eel minder dan de regering eerst van plan was- Daartegenover pt echter dat Groningen (en in mindere mate ook Leeuwarden) puikje van de PTT-zalm krijgt, namelijk de 'top'. Dat is direc- '-generaal drs. Ph. Leenman met zijn staf en het grootste deel j de centrale directie van de PTT. Juist dit feit is voor het Noor- erg belangrijk. Groningens burgemeester H. G. Buiter be- (ouwt de PTT-top als een compensatie voor de verschraling in de i-structuur van het noordelijke bedrijfsleven. Zijn grote zorg is iter of het spreidingsbeleid van de regering wordt waargemaakt. iruit blijkt die verschraling bij 'bedrijfsleven? Verschillende noordelijke ijven zijn samen gegaan met ere concerns. Bij een deel van fusies heeft zich een verschra- in de top voorgedaan. Neem de gere scheepshypotheekbanben. Zijn opgegaan in landelijke een. De kleinere financiële za- worden hier nog wel afgehan- maar als het om miljoen en- ieten gaat. komt de hoofdvesti- er al gauw aan te pas. Admi- atieve en financiële topbeslis- zijn verhuisd naar West- irland of het buitenland. Dat ként ook dat de top van bij- beeld de accountancy en de ad- tuur hier is afgeroomd. Wat er H7 binnen komt in het Noorden, Vaak de filialen van nationale internationale concerns. Er zijn ijnderingen. We zijn blij dat de ildtop' van de afdeling huis- lelijke apparatuur van Philips roningen zit. it de pil dat er zoveel minder ■ers komen, verguld door het dat de kwaliteit ervan hoog It aangeslagen? toch niet. We zijn natuurlijk dat het de centrale directie is. lentrale Directie telt 5300 amb- ren waarvan wij alleen de bo te helft krijgen. De regering echter steeds minder over- en van wat ze aanvankelijk plan was. Dat maakt ons be- voor de toekomst. De terug van de regering belooft wei voor wat er verder nog moet uren. Emmen heeft al te horen egen dat de paar honderd ar- ersplaatsen voor deze stad. niet Inden zijn. Een ellendige mede- Je vraagt je af wat er van verdere spreidingsbeleid terecht Eerst was er sprake van lüg- tot vijfentwintigduizend tenaren, in twee fasen te sprei- Dit aantal werd teruggebracht zestienduizend. Nu. zitten, we- een eerste fase van driedui- t de tweede fase zou dan der- moeten zijn om aan aantal van zestienduizend te jn. Dat zit er niet in. u begrip voor de actie van de tenaren die niet wilden worden fêplaatst? door Jac. Kort Grote zorg: wordt spreidingsbeleid wel waargemaakt? niemand die voorstander is van dwang. Maar het is toch niet zo dat je de vestigingsplaats van welk be drijf dan ook kunt laten bepalen door de voorkeur van de werkne mers. Dan hoeven we niet eens meer over spreidingsbeleid te spre ken. Dan hoef je ook geen politiek meer te voeren. De regering heeft toegegeven aan de druk van de bonden om ambtenaren vrij te la ten of ze mee willen worden over geplaatst. Die vrijheid is op zichzelf juist. De manier waarop dat nu wordt gedaan, geeft echter te den ken. Je krijgt voortaan natuurlijk bij elke overplaatsing hetzelfde spel. De regering moet voor ambte naren. die achter willen blijven, ander werk vinóen. Dat maakt het allemaal moeilijker. En de PTT-top wordt door ons beschouwd als een begin. Er zullen méér moeten vol gen. Wij zien bijvoorbeeld niet in waarom delen van de ministeries van Volkshuisvesting en Verkeer en Waterstaat niet buiten Den Haag zouden kunnen. .Is de verschraling in de top van liet bedrijfsleven eigenlijk geen an ti-reclame die de stap naar het noorden nog bemoeilijkt voor de ambtenaren? Nee, de verschraling bij het be drijfsleven is nog beperkt. Boven dien wordt ze overgecompenseerd door de groei in andere sectoren, zoals de universiteit. Ook de Gasu nie is naar Groningen gekomen en de Nederlandse Aardolie Maat schappij zit in Assen. Om verdere verschraling te voorkomen is er een tegenbeweging nodig. Dat is het geval geweest toen de Gasunie kwam. de eerst tegenspartelende werknemers van deze unie zouden nu niet graag terug willen naar het west-en. De PTT-top past ook in dat .beleid. Die tegenbeweging zal een gunstige uitwerking hebben- door neven-effecten, zoals een stimulans voor de middenstand. Ook zal iede re nieuwe arbeidsplaats in andere sectoren weer extra werkgelegen heid tot gevolg hebben. Je krijgt een stimulans voor het bedrijfsle ven die zowel in de hogere als de lagere niveaus zal doorwerken. Ook het werk van de Noordelijke Ont- wikkelings Maatschappij (NOM) maakt deel uit van die stimulans voor het bedrijfsleven. Gebeurde dit alles niet. dan kregen we hier al leen de 'typekamers' een werkgele- genheidstype op MAVO- en LTS- niveau. De klassestrijd zou geogra fisch worden bepaald. (De heer Buiter lacht). In een 'Pleidooikrant' van de ge meente Groningen hebt u in 1973 Groningen het mogelijke tweede regeringscentrum genoemd. Had Groningen het toen niet wat hoog in de bol en ziet u er nog wat van terecht komen? Die Term 'tweede schrijftafel' of 'tweede regeringscentrum' is niet van ons, maar is uitgevonden door de regering zelf. Het waar maken ervan is wel moeilijk. Vooral als je ziet dat de regeringen niet bij machte zijn geweest om een (se- mie-overheids) instelling als de VE- GIN (gasbedrijven) naar het Noorden te krijgen. Er zijn miljoe nen extra geboden door het vorige kabinet als de VEGIN, die in Rijs wijk te krap behuisd was, naar het Noorden zou willen. Tevergeefs. Ook is bijvoorbeeld het Bouwfonds Nederlandse Gemeenten voor het Noorden verloren gegaan door het besluit om van Assen naar Hoeve laken te verhuizen. De regering heeft ook niet kunnen voorkomen dat de Shell zich bij de Moerdijk vestigde. Dat is dus een particuliere vestiging, maar die is daar uit oog punt van milieu ongewenst en uit oogpunt van werkgelegenheid niet noodzakelijk. De Eemshaven was een geschiktere vestigingsplaats ge weest en het Noorden had wel be hoefte aan de werkgelegenheid. Zulke dingen stemmen je niet al leen zorgelijk over het spreidings beleid maar over het geheel van de ruimtelijke ordeningspolitiek in Ne derland. Toch gaat het om een nationaal belang, niet in de laatste plaats voor het overvolle Westen zelf. Is bet noorden nu zeker van die drieduizend top-PTT-ers? Nog niet helemaal. De Tweede Ka mer gaat er nog over praten. Maar het moet al heel raar gaan, wil ook dit minieme stukje spreidingsbeleid nog mis gaan. De regering heeft uiteindelijk zelf het beslissings recht. ongeacht wat de Kamer wil. Wil de Kamer verkeerd en de rege ring anders dwingen, dan zal ze dat langs een andere weg moeten doen. Bijvoorbeeld door demonstratief te gen het salaris van een minister te stemmen. Maar zoiets is niet te verwachten. (ADVERTENTIE)- r wel. En er is natuurlijk ook HAAG Het verzekerings- è'rn Nationale -Nederlanden en IOZ (ontwikkeling en exploita- Van onroerend goed) hebben bereikt over de 'Bpeming van alle aandelen BOZ Nationale-Nederlanden. jr|ransactie zal tot stand worden ndjacht door omwisseling van elen BOZ in certificaten Nati ele-Nederlanden alsmede een be- in contanten. De omwisse- iverhouding zal zijn één aan- van nominaal ƒ100 BOZ, in- if dividend 1974, tegen zes eer sten van nominaal 10 natio- ds 'Nederlanden, inclusief slotdi- 1974, plus 50 in contanten. jnönale-Nederlanden zal hierdoor ■de Jiieuwe aandelen behoeven uit in even. uitstaande 7 pet. in aandelen erteerbare obligaties van BOZ jeJeen bod in contanten worden t,e ^bracht, dat nauw zal samen- Ljd en met de waarde van het bod an Ie aandelen. Nadere mededelin- iei hierover zullen worden gedaan isihet definitieve biedingsberieht. ,r. ligt in de bedoeling dit bericht "u.Ie loop van maart te publiceren, overneming, die past in het (en van Nationale-Nederlanden verdere diversificatie, zal voor personeel van BOZ (ca. 30 geen nadelige gevolgen heb- m- i: 15 een onzer verslaggevers TERDAM De 65-jarige G. ;n®ma en zijn 61-jarige vrouw st* gisteren ernstig gewond ge- rk hij een brand in hun woning. de woning aan de Achillessrraat ,ng waarschijnlijk een gasfles ont ere »- De woning is geheel uitge- id. "e een verslaggever 'fjpECHT Alle Surinaamse wel- 'rganisaties, die zaterdag in nt bijeen waren, hebben mi- Ier Van Agt van justitie een gram gezonden, waarin zij pro eren tegen het ontslag van Iet itsvervolglng van de heer J. nd nmerveen van de Nederlandse ?e- isunle. Zij noemen hem een fa- en eisen verbod van de orga- ües VNU en Nieuw Rechts, die lens de Surinamers fascistisch Op vrijdag 14 februari brengen wij weer een prijsvraag die speciaal voor onze abonnees die goed bekend zijn in Nederland bijzonder aantrekkelijk is. In deze prijsvraag zijn weer vele fraaie prijzen te winnen, o.a. twee Aristona t.v.'s. Win één van deze twee draagbare t.v.'s voor buiten en' binnen, voor boot, caravan of tuin, maar ook als tweede toestel in.huis. Voor accu en lichtnet. AMSTERDAM Het Nederlands Kamerorkest heeft dit weekend een drietal concerten gegeven, resp. in Rotterdam (2x) en Amsterdam en het treedt hedenavond op in het Nederlands Congresgebouw te 's- Gravenhage. Het programma voor deze concer ten bevatte de volgende werken: Suite nr 1 in C groot van Bach, Pianoconcert in G groot (KV 453) van Mozart, Quartettsatz (1905) van Anton Webern en de Symfonie nr 83 ('La Poule') van Haydn. Diri gent: Szymon Goldberg, solist Lili Kraus. Na een correct maar nogal gespierd uitgevoerde Bach-Suite (waarbij de fraai licht gespeelde Forlane een verademing was) volgde het ver rukkelijke Mózart-concert, waarin Lili Kraus de fameuze solopartij buitengewoon knap en spiritueel vertolkte. Men kan van mening verschillen over de vraag of daarbij iets te veel van het linkerpedaal gebruik werd gemaakt. Maar over de grote artisticiteit die het spel van Lili Kraus nog altijd kenmerkt, zal niemand in twijfel verkeren. Webern's Quatettsatz, geschreven toen de componist 22 jaar was, is eerst jaren na zijn dood terugge vonden. Het bleek, zoals het hier voor strijkorkest werd uitgevoerd, een zeer fijnzinnig stuk in laat- romantische stijl te zijn en van een licht weemoedig karakter. De latere dodecafonist is in dit werk nog niet te beluisteren, evenmin als in de muziek die zijn leermeester in die eerste jaren van onze eeuw compo neerde. Maar een talent manifes teert het niettemin. Het concert werd besloten met een van de z.g. Parijse Symfo nieën van Joseph Haydn: La Poule. door R. N. Degens AMSTERDAM Dat er maar weinig mensen bereid bleken zon dagmiddag naar het Amsterdamse Concertgebouw te gaan om daar naar een programma met werken van Schönberg en Webern te luisteren was ditmaal begrijpelijk; mooi weer is in Nederland zeldzaam, en het Schönberg-aanbod is in verband met het herden kingsjaar 1974 bijzonder overvloedig geweest. Toch waren er van Schönberg dit maal twee werken te horen, die in het Concertgebouw nog niet waren uitgevoerd: 'Friede auf Erden' voor gemengd koor a cappella, en de kleine Cantate 'Drei Satiren' voor gemengd koor met altviool, violon cel en piano. Schönberg die voor velen nog steeds de muzikale boeman van atonaliteit en twaalftoonsmuziek is, schreef in 1907 met zijn 'Friede auf Erden' nog een uiterst wei-luidend stuk tonale muziek dat in dé voor treffelijke uitvoering door het Klein Omroepkoor onder Fran6 Müller gemakkelijk in ieders oor gleed, en er waarschijnlijk ook weer even vlot aan de andere kant uit kwam. Uit zo'n stuk is wel hoorbaar te begrijpen dat hij naar .andere we gen zocht om zich muzikaal te ui ten. Wat hij onder veelmeer op vocaal gebied achttien jaar later deed met 'Drei Satiren' waarin hij op eigen teksten een satirisch-mu- zikaa<l antwoord geeft op de-venij nige kritiek die zijn werk van tijd genoten kreeg. Het tweede deeltje eruit is een duidelijke aanval op Strawinsky 'der kleine Modernsky'; duidelijk althans voor degenen die de stilistische spitsvondigheden er in kunnen 'duiden'. Het derde stuk 'Schönberg deze middag, de Variaties voor orkest uit door Jac. Kort AMSTERDAM Midden in de serie voorstellingen van de opera Makropoulos van Leos Jan&cek, waarbij de Tsjechoslowaakse diri gent Bohumil Gregor het A'dams Philharmonisch Orkest als be geleidingsapparaat ten dienste staat, heeft deze dirigent nog kans gezien om met ditzelfde orkest een tweetal concerten in het Con certgebouw te geven. Het eerste vond gisteravondw plaats. De her haling is morgen. Het concert begon met de Symfo nie nr 38 in D groot van Mozart, ook wel de Praagse genoemd, om dat de componist gelukkig met de enthousiaste ontvangst van zijn Fi garo, deze symfonie voor deze stad heeft geschreven. Vervolgens speelde Zino France- scatti de solopartij in het Concert voor viool en orkest, opus 64, van Mendelssohn. Na de pauze werd het driedelige Taras Bulba van Janecek (waar Gogols' epos) ten gehore ge bracht. In Mozart zowel als in Mendelssohn deden nogal wat oneffenheden in de uitvoering van beide werken af breuk aan het geheel. Mozarts Symfonie klink erg weinig geïnspi reerd. Het leek of de dirigent voor al zorg had om technisch alles een beetje te laten lukken, zonder veel aandacht te kunnen geven aan de voordracht. In het Vioolconcert lukte zelfs dat niet altijd en renden de twee par tijen, violist en orkest, soms hin derlijk achter elkaar aan. Heel jammer, want Francescatti is een groot violist, een artiest met een heel eigen stijl en een zeer door dachte persoonlijke opvatting van de werken die hij speelt. Hij is ditmaal niet voldoende aan zijn trekken gekomen. Wat beter In Taras Bulba lukte alles gelukkig beter. Gregor kent deze partituur van zijn grote landgenoot kennelijk beter dan de twee voorgaande wer ken en hij wist zijn bedoelingen dan ook aanmerkelijk rustiger en exacter op het orkest over te bren gen. Mogelijk had hij er ook meer studietijd voor uitgetrokken. ENSCHEDE De directie van uitgeversmaatschappij Van der Loeff in Enschede, uitgeefster van het dagblad Tubantia, zal over een week bekend maken wat zij van plan is met Hilarius' Couran- tenbedrijf in Almelo, uitgeefster van het Dagblad van het Oosten en het Dagblad voor Coevorden. Zij heeft dit de grafische bonden en de Nederlandse vereniging van journalisten (NVJ) laten weten. De redactie van het Dagblad van het Oosten heeft zaterdag een hele pagina gewijd aan de voorgeschie denis van de jongste ontwikkelin gen, die niet naar de zin zijn van de redactie. Deze stelt prijs op be houd van haar eigen zelfstandig heid. Het overige personeel - ongeveer 150 personen - steunen de actie van de redactie, waar ongeveer der tig mensen werken, om de krant zelfstandig en onafhankelijk te la ten voortbestaan, niet. Dit blijkt uiteen bericht in het Dagblad van het Oosten, dat als kop heeft: 'Per soneel Hilarius is het oneens met standpunt redactie'. In dit bericht laat het overige personeel weten, dat het 'de werkgelegenheid laat prevaleren boven behoud indenti- teit en zelfstandigheid'. Het bericht vervolgt met 'De voortzetting van het Dagblad van het Oosten is ge garandeerd. Wel zullen de lezers in de toekomst een ander formaat krant in de bus krijgen, maar de naam blijft bestaan. Niet iedereen, die adhesie heeft betuigd aan de actie van de redactie van het Dag blad van het Oosten, heeft dat be grepen. De vele vaak onvolledige publicaties zullen hier niet vreemd aan zijn. Het overige personeel steunt echter de actie van de re dacteuren niet, omdat voor hen het behoud van werkgelegenheid in Almelo en omgeving belangrijker is dan het behoud van de identiteit van het dagblad'. 'Het is een illusie', aldus dit perso neel, 'te menen dat bij een zelf standig voortbestaan van het Dag blad van het Oosten de werkgele genheid voor redactie en overig personeel beter zou zijn gewaar borgd dan bij een samengaan met Van der Loeff. De bedrijfsuttkom- sten van het afgelopen jaar en de prognoses voorde toekomst tonen aan, dat aansluiting bij een of meer andere bedrijven, die in de zelfde sector als Hilarius opereren, onontkoombaar is'. Voorstellen 'Het wachten is nu op de voorstel len van Van der Loeff. Deze zullen door Tijl - de huidige eigenaar van Hilarius 'courantenbedrijf - de on dernemingsraad en de vier betrok ken vakorganisaties kritisch worden bekeken. Daarna kan een stand punt worden bepaald', zo menen de woordvoerders van het technisch, commercieel en administratief personeel alsmede de medewerkers in de buitendienst. Hans Vonk 1928, geven de hoorder wat meer muzikaal houvast, ook al werkt hier Schönbergs vermoelend-breedvoeri- ge 'betoogtrant' ook weer de veron derstelling in de hand, dat de com ponist voortdurend bezdg was zijn stellingen met krijt op het school bord te bewijzen. Alleen al omdat Anton Webern, de befaamdste leerling uit de Schönbergschool minder betogend en minder tijdrovend te werk gaat, is diens muziek 'aansprekelijker' en overzichtelijker, al passen deze ter men nauwelijks op zijn subtiele en zeer weloverwogen klankcontruc- ties. Waar Schönberg, wat tijd en hoeveelheid betreft, van geen op houden lijkt te weten, is Webern uiterst spaarzaam en beknopt. De meeste van zijn stukken over schrijden de vijf minuten nauwe lijks: er zijn er ook die in seconden gemeten worden. Wat op zichzelf geen verdienste is. maar wat bij Webern ook door het laten meespelen van de stilte als muzi kaal uitdrukkingsmiddel soms tot indringend samengebalde ex pressiviteit leidt. Daarvan geven de deze middag gespeelde Cantate nr. 2 uit 1943 (het laatste werk voor zijn dood in 1945) en het Concert voor fluit, hobo, klarinet, hoorn trompet, trombone, altviool en pia no uit 1934, boeiende voorbeelden te horen. Voor de cantate waren de sopraan Elise Ross en de bas Giinther Reich als solisten geëngageerd, de andere solistische en ensembleformaties waren samengesteld uit het Radio Filharmonisch Orkest, het Radio Kamerorkest, het Radiokoor, het Omroep Kamerkoor en het Klein dirigenten Frans Müller en Hans omroepkoor van de NOS met als Vonk, beiden vertrouwde en bekwa me leiders van diverse ensembles van de NOS. Die dit concert recht streeks uitzond; zodat misschien niet alleen het mooie weer schuld was aan de matige zaalbezetting. Erotiek centraal in Vervenne's Couples door Hans W. Ledeboer DEN HAAG Het is een interes sante gang van zaken dat een aan tal dansers van het Nederlands Dans-bheater zich ontwikkelt tot choreograaf. Na Don Asker komt nu ook Frans Vervenne met een eigen ballet, 'Couples' op een door hem zelf vervaardigde collage van pop muziek: Super Sister, Piranha en Three Dog Night. Vrijdagavond ging dit in het HOT-theater in première en in de loop van maart zal het in Amsterdam en Rotter dam te zien zijn. Zoals de naam aangeeft, in 'Cou ples' een serie duetten. Het ballet begint aantrekkelijk met een ope- nlngs-etude, een soort warming-up zonder muziek. Geen bijzondere aankleding: alle zes dansers in eenvoudige, strakke oefenmaillots. Het achterdoek als een reusachtig projektiescherm, waarop en face de hoofden van de dansers, zich op deze manier presenterend aan het publiek. Voor deze projektie, tel kens als een danspaar een duet danst weer de hoofden van de bei de dansers, is Sven Ulsa verant woordelijk. De etude-opening gaat geleidelijk, nu met de muziekbegeleiding, over in de achtereenvolgende duetten. Het motief is de erotiek, met tel kens verschillende benadering: ro mantisch, speels, uitdagend, soms agressief, verkennend, jagend. Wel spanning, nergens dramatiek. Al die spanning blijft plezierig, er ligt over het hele ballet een fleurige luchtigheid. Soms vallen de paren uiteen in afzonderlijke individuen, daarna komen zij weer samen. Het ballet eindigt in een mooi gedanste ontlading van passie. In de erotiek van Vervenne's 'Cou ples' gaat het niet in de eerste plaats om de sexualiteit. Wel om de communicatie, de altijd interessan te en boeiende gevoelsspanningen tussen elkaar ontmoetende, verken nende en ten slotte vindende men sen. De bewegingen zijn interes sant, Vervenne gebruikt alle ni veaus: liggend, zittend, staand en springend, daarmee een aantrekke lijke afwisseling scheppend. Zijn 'Couples' is weinig pretentieus. Geen adembenemend danswerk, weinig opvallend choreografiewerk. Maar prettig om naar te kijken en ook plezierig om te beleven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1975 | | pagina 7