oversteken: het grootste
arobleem van het Midden-Oosten
AL.
Israël kan geen gedeeltelijke vrede kopen
KLM Ltftf
Voor veel mensen heeft Israël iets van: je moet 't
gezien hebben. Dat is prima, daar is niets tegen. Want zulke
mensen komen nooit teleurgesteld terug.
Maar er zijn ook mensen die zeggen: m'n vakantie is
m'n alles. Daar hoort mijn zee, mijn zon, mijn snorkel,
mijn avondje uit en mijn rust bij.
Die mensen moeten weten, dat Israël meer is dan 'n
bezienswaardigheid. Dat Israël de Rode Zee, de Dode Zee,
het Meer van Galilea en de Middellandse Zee heeft om
in te zwemmen en een zon die vrijwel nimmer vrijaf neemt.
Dat Israël westers genoeg is om comfortabel te zijn en
oosters genoeg om dat broodnodige vakantiegevoel van
helemaal wegwezen te geven.
Omdat Israël niet te groot is en dus heel gemakkelijk
bereisbaar, kunt u op uw grootste gemak stukje bij beetje de
heilige en historische plaatsen bezoeken. Terwijl u zeeën van
tijd overhoudt voor de andere genoegens. Lekker hoor.
En wat kost 't nou helemaal.
Een jeugd- of studentenvliegretour hebt u al voor
f 634,- en een verzorgde vliegvakantie voor onder de duizend
gulden (prijswijzigingen voorbehouden).
En bedenk wel: in april, mei en juni is Israël op z'n
rustigst en is 't klimaat op z'n allerliefst.
w
.-ft///////
■töimn^siNAi
A pass y
VA
ROUW/KWARTET ZATERDAG 8 FEBRUARI 1975
door H. Biersteker
iTgrote vraag die Israël aan Kissinger zal stellen als deze volgende week weer met de partijen
omt praten over een nieuwe onderhandelingsronde, zal ongetwijfeld luiden: wat krijgen we er-
oor terug als wij nieuwe gebiedsafstand doen?
gypte eist de strategische belang-
jke Mitla- en Giddipassen en de
ievelden bij Aboe Rodeis terug,
laar Israël wil die zo duur moge-
jk verkopen. Het verlangt in ruil
aarvoor bijvoorbeeld vrije door-
icht door het Suezkanaal en een
uidelijk vredesverdrag,
aarover blijft president Sadat in
et vage. In tegenstelling tot zijn
norganger Nasser zegt hij wel
«nlijk dat hij goederenverkeer
lor Israël vrijelijk zal laten passe-
in, maar dan met andere schepen
an Israëlische. Israëlische schepen
lat ik niet door, zolang de staat
an oorlog met Israël niet is opge
heven, zo argumenteert Sadat. En
dat kan hij niet op zijn- eentje
doen: dat moet een gezamenlijk
Arabisch besluit zijn. Zo'n vredes
verdrag kan alleen het eindpunt
zijn van stapsgewijs voortgaande
regelingen tussen Israël en zijn
buurlanden en de Palestijnen.
Het stap-voor-stap afwikkelen van
het conflict is de werkwijze van
Kissinger, waar Sadat in tegen
stelling tot de Sowj et-Unie en
Syrië nog steeds het meeste in ziet.
Eén van die stappen moet Israël nu
in de richting van Egypte doen. En
het vraagt daarvoor in ruil een
garantie die het pas helemaal aan
het eind van de rit kan krijgen:
een vredesverdrag. Dat is de moei
lijkheid
Israël heeft Arabisch gebied bezet
om grotere veiligheid te bewerk
stelligen en het wil deze slechts
ontruimen om er nu vrede mee te
kopen. Als president Sadat nu wel
eens van die eeuwige confrontatie
in de Sinai afwil en alle tekenen
wijzen daarop dan kan hij dat
niet nu al in een eenzijdig verdrag
met Israël vastleggen.
Israël zal daar stellig wel begrip
voor hebben en voor het moment
ook zeker in de vredeswil van Sa
dat geloven. Maar als het hem daar
nu niet op kan vastleggen, vreest
het dat Sadat straks toch bij het
eerste het beste geschal van de
trompetten weer in het Arabische
gelid zal moeten springen. En dan
ls het de Mitla- en Giddipassen
kwijt.
Sadat ziet zo'n vredesverdrag met
Israël hoogstens als iets dat aan de
einder wenkt na een totale regeling
van het hele conflict. Beseffend dat
ook Sadat zich geen aparte deel-
verdragen kan permitteren tegen
over de rest van de Arabische we
reld, neigt Israël er nu langzamer
hand toe om dan meteen de hele
handel maar op tafel te leggen bij
een hervatte vredesconferentie in
Genève. Dit tot afgrijzen van de
bemiddelaar Kissinger, die daarvan
slechts een zinloos tumult verwacht.
Israëls oud-minister Eban sprak
pas nog de verwachting uit dat zijn
land op een conferentie met alle
partijen zijn troeven van de strate
gische passen en de olievelden veel
beter zou kunnen uitspelen. En de
fensieminister Peres viel hem daar
in bij. Het kan juist zijn want in
een totaal pakket van geven en
nemen kunnen zulke concessies
zwaarder wegen. Het is echter wel
een waagstuk. In Genève zullen ook
de Palestijnen van de partij zijn.
Als Israël voor hen geen royaal
aanbod in het achterhoofd heeft,
dat het thuis nog kan verkopen
ook, dan is de gang naar Genève
zinloos en gevaarlijk.
Indien Israël zonder een vredesver
drag niet van de strategische pas
sen afwil, kan het dat nog met
strikt-militaire argumenten verde
digen. Maar voor het bezet houden
van de olievelden van Aboe Rodeis,
die aan Egypte toebehoren (terwijl
Amerika zich bereid heeft getoond
om bij teruggave ervan door Israël
garant te staan voor de gederfde
olie) ls geen enkel excuus.
Als een ander land bovenop onze
ISRAEL
IS MEER DAN EEN
BEZIENSWAARDIGHED
Opsturen naar het
Israëlisch Nationaal Verkeersbureau,
Wijde Kapelsteeg 2 (bij Rokin), Amsterdam.
TeL 020 - 249642.
ISRAEL IS EEN VAKANUE
ABU RÜDEIS
ALEXANDRIA
proposed]
PIPELINE
ISRAEL'
.SUEZ
5561 OIDI
■7/71 pass!
under
construction!
■/SAUDI
Arabia
>Sh»rm*T>
tfelShelk
AfoufRRANEAW SEA
Cairo o
REDSEA
IMIDDLE EASfl
OIL I
De strategische passen van Giddi en Mitla en de olievelden van Aboe Rodeis
staan op deze UPI-kaart, waarop Egypte's plannen met de olie duidelijk
worden. Het heeft Perzische steun gekregen voor een olie-pijpleiding van
Suez naar Port Said. Reeds in aanleg is een pijpleiding naar Alexandrië. De
bezette olievelden leveren nu vijftig percent van Israëls snel stijgende jaar
lijkse behoefte.
aardgasbel bij Slochteren zou
plaatsnemen en er zou blijven zit
ten, zou het Nederlandse geduld
toch ook lichtelijk op de proef ge
steld worden. Een teruggave van de
olievelden van Aboe Rodeis in dit
stadium reeds, zou militair geen
risico opleveren maar de eerste
duidelijke poging tot toenadering
van Israëls kant zijn. Juist nu het
gaat om het kopen van vrede wan
hoopt men wel eens aan het koop
manschap, de souplesse en de ver
leidingskunst van Israëls leiders.