Een scholengemeenschap
die totaal anders werkt
dichtbij
tommentaaT Oude experimenten en idealen opnieuw in praktijk
i wijgen
rroost
Ij PvdA wil aan
KVP-bezwaren
tegemoetkomen
Orkaan-depressie
weerrapporten
Sneeuwberichten
veel mogelijk met weinig geld
spoedgeval
geheim
OUW/KWARTET DONDERDAG 23 JANUARI 1975
BINNENLAND T5/K7
was misschien beter geweest als
dereen zijn mond gehouden had over
caraavalshit die Pierre Kartner of
c wel Vader Abraham dit jaar heeft
ndgezonden. Alle liederlijke beledi-
0 ïgen en bekrompenheden over Ara-
e sren ten spijt. Immers: Pierre Kart-
r zal er ook wel van uitgaan dat in
a banche slechts één ding erger is
te in dat men over hem spreekt, namè-
k dat men niet over hem spreekt,
aarom zijn alle protesten van het
ilestinacomité en de heer Rabbani
i', hoe begrijpelijk en terecht ook
teiren op Kartners molen. Hoe meer
des te harder zal de kassa
ikelen.
et was daarom ook verstandig ge-
eest als de heren Roethof en Kosto
in vragen over strafvervolging van
jheer Kartner achterwege hadden
daten nogmaals: niet uit consi-
:ratiè met Kartner, maar omdat een
trnavalsheld in de rol van martelaar
el eens een vreemd effect zou kun-
h en sorteren.. Bovendien is het nog
ie :er de vraag of het strafrecht wel het
middel is om opvattingen
z Is de heer Kartner in zijn liederen
iritdraagt, te bestrijden.
et beste is waarschijnlijk ons gewoon
il te houden en ons een beetje
plaatsvervangend te schamen,
zou al heel mooi zijn als wij die
lan nooit meer op ons televisie-
cherm zouden zien.
)e voorzitter van de RAI-personenau-
o's, de heer A. Meyer, probeert ons
e troosten met een getal van vijf- tot
es miljoen auto's in het jaar 2000
'een aantal dat te overzien is en
waarvoor voorzieningen kunnen wor-
len getroffen7.
)at heet troosten. De heer Meijer
neent verhalen over milieubederf en
sfaltvlekken te kunnen afdoen als
^kretologie'. Hot zal de héér Meijer
venwel niet i ontgaan, dat op het
I igenblik eer Van 3,5 miljoen
ufo's (tien, Bfcter overzienbare
loeVé'e^efd tbbi' vijf- tot zesmiljoen)
eeds eeh zware belasting voor ons
and vormt.
heer Mïijer tilt kennelijk nogal
licht aan de geweldige energieslokop,
ra lie die 3,5 miljoen (en straks die vijf
i)f zes miljoen) vormen en hoe de
hans reeds bestaande voorzieningen
ie voor die 3,5 miljoen op menige plaats
■e! sen bedreiging vormt voor stedelijke
:n plattelandssamenlevingen.
Helemaal gaat hij voorbij aan al de
ellende in de vorm van doden en
:h gewonden, die dat verkeer met zich
brengt en de kostbare voorzieningen
die er nodig zijn voor de revalidatie
verkeersslachtoffers. Het komt
ïelons redelijk voor ook die kosten op te
bij de verkeersuitgaven van het
rijk, al staan ze dan op een heel
andere begroting dan van verkeer en
waterstaat
Maar nee het openbaar vervoer
heeft het bij de heer Meijer gedaan;
js het openbaar vervoer dat een veel
efficiënte en goedkoper manier van
verplaatsen is dan de particuliere
ruimte- en energieverslinders. Om dan
nog maar te zwijgen van de groepen,
die aahg9>vezen zijn op dat openbaar
vervoer hoe goed of hoe slecht
ook en die de heer Meijer met zijn
troostwoorden lelijk in de kou laat
staan.
Het is duidelijk: de troost van de heer
Meijer is vooral gericht aan de ge
slaagden en tevredenen, die geen en
kel gebrek hebben en bereid zich de
j oogkleppen te laten aanbinden om
zich nog verder te laten opjagen,
zonder te vragen waarheen het gaat.
Grondwetswijziging'
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG De PvdA-woordvoer-
der drs. H. M. Franssen heeft dins-
M dag, tijdens de voortzetting van het
htj tweede kamerdebat over de nota
grondwetsherziening, geprobeerd
tegemoet te komen aan een door de
KVP aangevoerd bezwaar tegen de
gekozen kabinetsformateur,
namelijk bang voor de mogelijk
heid, dat er een kabinetsformateur
wordt gekozen, die in de Kamer
niet de meerderheid achter zich
heeft. Op zo'n moment zou hij na
formatie van een kabinet over kun
nen gaan tot ontbinding van de
Kamer, omdat hij wél de meerder
heid van kiezers achter zich heeft.
De heer Franssen wil, om de KVP
op dit punt tevreden te stellen, in
het wetsontwerp een aanvulling la
ten opnemen, waarin staat dat een
kabinet, dat na beëdiging geen ka
mermeerderheid blijkt te hebben,
de Kamer niet kan ontbinden. Door
een dergelijke bepaling weetdan
de gekozen kabinetsformateur dat
hij zonder de meerderheid van de
Kamer geen kans van slagen heeft.
Omdat dinsdag al gebleken was,
dat het merendeel van de voorstel-
}-_ len van de regering geen kans van
slagen heeft, heeft mr. E. C. M.
Jurgens (PPR) aangekondigd de
minister te vragen zich te beperken
tot voorstellen voor grondwetswijzi
ging op punten van ondergeschikt
belang en af te zien van een alge
hele grondwetswijziging. Hij stelde
de minister voor hiermee te wach
ten totdat er weer een nieuwe be
weging ten gunste van staatkundi
ge vernieuwing ontstaat, zoals die
eind van de jaren zestig bestond.
De regering zal vandaag antwoor
den.
Van onze onderwijsredactie
AMSTERDAM De Snelliusschool in de Amsterdamse Jordaan,
die vanavond op de televisie is te zien, is eigenlijk geen echte
school. Tenminste niet als je bij 'school' denkt aan lesjes leren,
goedgekafte reken- en taalboekjes, meesters en juffen, domme en
knappe kinderen, rapporten en schooltoetsen. De Snelliusschool
noemt zichzelf 'kinderleefkring'. De school is onderdeel van het
gewone leven. Wie echt leeft zal steeds nieuwe ervaringen opdoen.
Als je dat leren wilt noemen, goed, dan is de Snelliusschool ook een
leerschool.
De reportage over de Snelliusschool
wordt vanavond om kwart over zes
uitgezonden door Teleac. Volgende
week donderdagavond volgt het
tweede deel. Beide uitzendingen
worden op de dinsdag, volgend op
deze donderdagen, tussen de mid
dag herhaald.
Kijkers van de Teleac-serie 'Flexi
bele School' zullen misschien
vreemd opkijken wanneer hun tot
slot van de cursus tweemaals een
blik wordt gegund in de Snellius
school. De scholen die ze tot nu toe
gezien hebben waren allemaal heel
flexibel. Ouderhulp, samenwerking
van kleuter- en basisschool, audio
visuele hulpmiddelen, doorbreking
van het klassikale systeem, het is
allemaal gedemonstreerd. Dat
woordgebruik lijkt op de Snellius
school niet meer van toepassing.
Een bezoek aan deze school in de
Hazenstraat leidt tot de conclusie
dat de naam 'kinderleefkring de
bedoeling inderdaad beter weer
geeft.
Eigen materiaal
Het. is maandagmorgen, kwart voor
negen. In het lokaal van Tineke
Smit druppelen' de eerste kinderen
naar binnen. Ze praten wat, som
migen gaan tekenen, anderen spe
len. Tegen negenen komt Hans
Jansen binnen. Hoofd der school,
mag je niet meer zeggen. Hij zeult
twee zware boodschappentassen vol
met nieuw leermateriaal. Twee gro
te tassen vol met blokken en blok
jes, waarop met zorg woorden en
plaatjes getekend zijn. Schitterend
afgewerkt en gelakt. Geen uitgeve
rij die het zo mooi zou maken.
Maar het is niet vanwege het fraaie
uiterlijk dat Hans Jansen en zijn
collega's zoveel avonden en week
ends besteden aan de eigen leer-
mlddelehproduktie. De eigenlijke;
reden van deze buitenschoolse ijver
is dat zij geen vrede kunnen heb
ben met het standaardmateriaal
dat de commercie de kinderen
voorschotelt. Het past niet in hun
school, het sluit niet aanbij de
ervaringen van deze kinderen.
Terwijl de kinderen zelf in alle rust
bezig zijn, helpen Janvan Boven,
Hanneiles Kaplan, Susanne van Er-
kel en Adri Kamminga Hans en
Tineke met het uitpakken van de
tassen. Al het materiaal wordt op
zijn plaats gezet in de houten bak
jes die, op onderwerp gerangschikt,
in de kast staan. Een school met
een eigen filosofie heeft behoefte
aan eigen leermiddelen. De school
waar je een groot deel van je dag
doorbrengt, het huis waar je woont,
de straat waar je speelt, de kleren
die je aan hebt, het voedsel dat je
eet: dat hoort allemaal tot de leef
wereld van het kind. Het onderwijs
knoopt daarbij aan. Kinderen die
leren lezen beginnen met woordjes
die te maken hebben met school,
wonen, voeding, kleding, spel. Die
woordschat wordt hun in vele vari
aties aangeboden: als puzzels, als
woord-beeld zoekplaatjes, als domi
nospel, enzovoort. Allemaal door
het team zelf gemaakt.
Vijf groepen
Ongeveer tien over negen staat al
les op zijn plaats. De kinderen
doen hun schoenen uit en verlaten
hun klaslokalen op weg naar (het
gymnastieklokaal. Elke maandag
morgen komen de ruim honderd
leerlingen van de vijf groepen die
de school telt daar bij elkaar. De
kinderen vormen inderdaad een ge
meenschap. Ze kennen elkaar, ze
trekken met elkaar op, ze doen erg
veel samen. De eerste helft van de
maandagochtend wordt besteed aan
toneel, dans, spel, gezamenlijke uit
stapjes ("Vondelpark, Artis), enzo
voort.
Het zal nu gaan over de belevenis
sen van het weekend. In groepjes
van vijf strijken de kinderen neer
op de grond. Uit elke klas één. Er
wordt getekend, met lapjes gewerkt,
geknipt en geplakt, er worden ver
haaltjes en gedichten geschreven.
De meesten houden zich aan het
thema en schrijven over het bezoek
aan het zwembad, over het partijtje
voetballen in het Vondelpark, ever
het Amstelstation waar een machi
nist zo aardig was twee jongens
even in de cabine te laten kijken,
of over de logeerpartij bij de sinds
enige tijd niet meer bij mamma
wonende pappa.
Andere kinderen laten hun gedach
ten wat verder weg zwerven. Cin
derella (7) dicht: 'Er was een
bloem die kon praten.' En Jacqueli
ne (11): 'Er was eens een auto die
in brand stond.' Haar papier is
groot genoeg om Rietje (8) dit
gedicht te laten illustreren.
Ook in gangen
Maar niet alleen op maandagoch
tend, ook de rest, van de week
vormt de hele school, één leefge
meenschap. Als straks de kinderen
weer terug zijn in hun eigen
groepslokaal, zie je af en toe ie
mand in de gang op weg naar een
andere groep. A'ls je graag bij een
vriendje of vriendinnetje in een
andere groep wilt werken, is dat
goed. Soms doe je samen met kin
deren van andere groepen een op
dracht.
Veel gebeurt ook in de geweldige
gangen van het oude schoolgebouw
en daar doen kinderen van ver
schillende groepen vanzelf dingen
samen: in het spcelhuisje of het
winkeltje, voor de konijnen zorgen
of wandkranten maken. De halve
school doet mee aan de schaak- of
damclubs. 'Weet u welke ziekte ze
op deze school hebben?', vraagt ie
mand. 'De schaakziekte.' En dan
zijn er vrijdagmiddag allerlei club
jes waarvoor je kunt kiezen, ook
weer voor de hele school: zwem
men, kleien, naaien, gipsen, foto
grafie, film, timmereii, (volks)dans,
koken, enzovoorts.
Vaak gaan de kinderen er ook sa
men op uit.' Naar de smid of naar
de schoenmaker. Naar het winkeltje
op de hoek om te leren hoe je met
geld omspringt. Wandelen door de
Hazenstraat om te letten op al die
:-*dingen waar je dagelijks achteloos
aan voorbij loopt. Wat ruik je, hoor
je, voel je. Samen naar de school
tuin achter het theater Mickery
aan de Rozengracht ofnaar het
hoofdpostkantoor. Naar Artis en
naar de haven. En bij terugkomst
worden alle ervaringen uitgewerkt.
Ook de meest alledaagse karweitjes hebben verrassende aspecten
Als je het goed bekijkt kun je van
alles leren. Overal is iets aan te
zién: de maat, de kleur, de omtrek,
het materiaal, de taal van de din
gen, het verhaal. Dat is ongeveer
het idee dat achter deze werkwijze
,zit. Je moet kinderen geen kunst
matige wereld aanbieden, waarin ze
alleen maar 'technieken' leren.
Het is verleidelijk om nog meer te
vertellen over alles wat er te zien is
op (de Snelliusschool. Maar mis-'
schien is het voor de nieuwsgierige
lezer aardiger om met eigen ogen
te zien hoe het gaat en dat kan
dankzij de televisie. Ik laat het
daarom bij een paar kanttekenin
gen.
De Snelliusschool is inderdaad een
hechte gemeenschap, waar de kin
deren zich thuis voelen en waar het
onderwijzend team vol enthousias
me bijna alle vrije tijd aan de
school wijdt. Wie de kinderen bezig
ziet zou niet denken dat dit nu een
van die beklagenswaardige binnen-
stadsscholen is, waar de kinderen
gebukt gaan onder sociaal-culturele
achterstanden en waar de leer
krachten zich van hartverlamming
tolk hartverlamming voortslepen.
Het is kennelijk ook mogelijk om
midden in de Jordaan in een oud
gebouw een fijne school te maken.
Dat is .punt een.
Oude experimenten
Dan iets over de filosofie van deze
'kinderleefkring.' De ideeën die hier
in praktijk gebracht worden doen
sterk denken aan allerlei onderwijs
experimenten uit het begin van
deze eeuw. De nu in het gareel
meelopende 'werkplaats' in Biltho-
ven is door Kées Boeke ook als
kindergemeensthap begortnen. Van
Decroly is overgenomen de concen
tratie van de leerstof rondom een
aantal elementaire belangstellings
centra (voeding, woning, enzo
voorts). De indeling van de school
in groepen voor de onderbouw
(klas 13) en bovenbouw (46) is
een element uit de pedagogie van
Peter Petersen, die vooral aandacht
had voor het sociale aspect (de
omgang van jong met oud, de vie
ring als hoogtepunt in het leven
van de schoolgemeenschap). Maria
Montessori zorgde voor het reken-
materiaal dat ook in de Snellius
school gebruikt wordt. Het vertrou-
wep van Célestine Freinet dat het
kind leert van de eigen ervaring
(een kind leert zichzelf lopen) is
terug te vinden in de grote mate
van vrijheid die de kinderen ge
gund wordt ibij het ontdekken van
de wereld.
'Hoewèl .echter al deze ideeën op de
een of andere manier van invloed
geweest zijn op de officiële onder
wijsvernieuwing van onze dagen,
laat de Snelliusschool zien dat ra
dicale toepassing van een dergelij
ke pedagogie k^n leiden tot 'n school
vorm die niets meer te maken lijkt
te hebben met de mode van de
flexibele school. Waarschijnlijk is
dat de reden waarom het team van
de Snelliusschool niet zoveel moet
hebben van schooladviesdiensten
en landelijke experimenteerplan
nen.
Een laatste opmerking. We sijn ge
wend scholen af te meten aan het
niveau dat kinderen bereiken. Wel
ke score haalt de school op de
schooltoets. Hoeveel procent van de
kinderen gaat naar gymnasium en
atheneum. De Snelliusschool wil
niet aan die maat gemeten worden.
Als kinderen naar de mavo willen
en dat mogelijk lijkt, dan zullen we
hen op tijd de foefjes van het
ontleden leren, zegt Hans Jansen.
Maar ons uitgangspunt is niet dat
zoveel mogelijk kinderen naar het
gymnasium moeten. Een kind dat
geleerd heeft te leven is gelukkig,
,of het nu naar de huishoudschool
of naar het gymnasium gaat.'
Ook in deze rubriek noodgedwon
gen xoeer veel ruimte voor depres
sies. De westelijke circulatie is zo
sterk, dat zij schijnt te willen inha
len, wat zij de laatste tien jaar
heeft laten liggen.Voor ons is
van betekenis vooral een orkaan
depressie ten zuiden van IJsland,
die gisteren overdag uitdiepte tot
945 millibar (700 millimeter!). Vol
gens de computerberekening zal het
minimum vanmiddag om één uur
met 962 millibaar voor de kust van
midden-N oorwegen liggen. Deze
1 winter heeft blijkbaar een abonne
ment op dit soort diepe 'kuilen',
want in december waren er ook al
enkele depressies van dergelijke
uitzonderlijke aard.
Het warmtefront ervan heeft ons
gisteren overdag geplaagd met re
gen, motregen en een zuid- tot
zuidwester storm. Boven de Noord
zee en vooral langs de Duitse
noordkust en in de Duitse Bocht
deden zich gisteravond zware wind
stoten van 100 a 110 km per uur
voor. Emden meldde een uitschieter
van 108 km/uur (11 Beaufort), Bel-
mullet in n.w.-Ierland eerder al
van 113 km, Eddleston in z.w.-
Schotland 121 km/uur (12 Bf.). Het
weerschip J. ten westen van Ier
land gaf zelfs een uitschieter van
144 km/uur. De regen was niet mis:
Manchester tapte gisteravond 20
millimeter water af, op de Füröer
17, Bristol 15, Den Helder 12 en
Rotterdam 10 millimeter. Hier bo
venuit kwam nog het boven ge
noemde Eddleston met 24 millime
ter. Stations in Ierland gaven gis
teravond een halve tot één centi
meter sneeuw bij een temperatuur
van slechts 1 a 2 graden Celsius
boven nul. Deze onstuimige show
speelt zich af langs de noordzijde
vaneen langgerekt Azoren-hoge-
drukgebied, dat tot over het weste
lijk deel van de Middellandse Zee
reikt.
De winterkou is de laatste dagen
uit vrijwel geheel Scandinavië weg-
skieën is. Doordat in de Beierse en
Oostenrijkse Alpen in de dalen
veelal geen sneeuw ligt, zijn afda
lingen slechts in beperkte mate
mogelijk en vindt de wintersporter
pas in de hogere lagen voldoende
sneeuw. Een stormwind van 90 tot
100 km/uur bederft vooral in de
noordelijke berggebieden veel van
het genoegen.
V oor uitzichten: in de hogere lagen
van de Harz enkele sneeuwbuien,
in het Alpengebied boven achthon
derd meterI verse sneeuw op komst.
Weerrapporten van gisteravond 19 uur,
maximum-temperaturen van gisteren en
neerslag 7-19 uur.
Amsterdam regen 8 8
Eindhoven regen 7 3
Den Helder regen 8 12
Luchth. Rtd. regen 9 10
Twente regen 7 5
Vllssingen regen 8 9
Zd Limburg regen 7 1
Aberdeen licht bew. 11 0
Athene zwaar bew. 11 0
Barcelona onbewolkt 12 0
Berlijn onbewolkt 7 0
Bordeaux regen 10 4
Brussel regen 10 4
Frankfort regen 8 0
Genève onbewolkt 7 0
Londen regenbul 11 3
Mallorca licht bew. 13 0
Las Palmas zwaa rbew. 17 0
Tel Avlv geh. bew. 18 0
gevaagd. Finland meldde gisteren
plus 2 tot plus 5 graden en 's
morgens om 10 uur vormde het
noord-Zweedse Kiruna tijdelijk een
uitzondering met min 11 graden.
Gisteravond was het er nog min
negen en Kvikkjokk gaf toen nog
min elf graden. Na de passage van
het hard lopende koufront krijgen
we vandaag buien, sommige met
hagel en ook wat opklaringen. Er
zal opnieuio veel wind zijn.
Op de oceaan zijn er weer nieuwe
storingen in opmars, één ten zuid
westen van Ierland (gistermiddag
998 millibaren één tweeduizend
kilometer meer naar het toest-zuid-
westen (1.014 millibar). Een oost
waarts hogedrukgebied van 1.034
millibar bij de zuidkust van Labra
dor en een ander Van 2.032 millibar
boven de Hudsohbaal pompen
voortdurend koude lucht uit het
poolgebied de westelijke oceaan op,
wat bepaald niet bevorderlijk is
vopr een meer stabiele situatie op
de grote waterplas.
In de wintersportgebieden ,van de
Beierse Alpen en het Zwarte Woud
is gisteren plaatselijk tot vijf centi
meter sneeuw gevallenDe grens
van het gesloten sneeuwdek ligt in
het Zwarte Woud op negenhonderd
a duizend meter. De toestand voor
de wintersport aan de noordkant
van het Zwarte Woud is veel moei
lijker dan aan de zuidkant, waar
het vooral van 1.100 meter \af goed
stormachtig
HOOG WATER 24 Januari. Vllssin
gen 11.00-23.33. Haringvlletslulzen 12.30-
0.00. Rotterdam 1.07-13.34. Schevenlngen
12 07-0.00. IJmuiden 0.13-12.44. Den Helder
3.26-16.13, Harllngen 6.02-18.51, Delfzijl
8.11-21.00.
onder redactie van loessmit
'Met het geld van een ander
moet je romgaan als met vergif,
heeft mijn moeder me geleerd.
Ik ben er dan ook akelig zuinig
mee', zegt de Amsterdamse 'me
vrouw Van Rijnberk. En daar
zegt ze geen letter teveel mee,
want van de goed twaalfduizend
gulden die de door haar twee
jaar geleden opgerichte stichting
WIS (Werkgroep Indianen Suri
name) aan giften heeft ingeza
meld onder meer dankzij le
zers van Trouw/Kwartet is
nog ruim tien mille over en in
Suriname zelf staat nog een
kleine duizend gulden op de
bank.
Mevrouw Van Rijnberk die, be
wogen met het lot van de, zegt
ze, bijna rechteloze Indianen in
Suriname, een paar jaar geleden
zes Indianendorpen bezocht en
daar tot ereburgeres van het
dorp Matta werd uitgeroepen,
vindt het zo langzamerhand
hoog tijd om de gulle gevers te
vertellen wat er met hun geld
gebeurt. De opzet van de stich
ting WIS is, de Indianen midde
len te verschaften waarmee ze
in hun eigen onderhoud kunnen
voorzien. Mevrouw Van Rijnberk
dacht eerst aan materiaal voor
bijenteelt, maar dat is haar
voorlopig afgeraden. In samen
werking met diverse deskundi
gen in Nederland en Suriname
en de NOS is nu besloten de
Indianen te helpen met een
landbouwproject. Het eerste
dorp dat al hulp heeft gekregen,
heet Bigi-ston (Grote Steen).
Dat dorp heeft voor ongeveer
negenhonderd gulden eenvoudi
ge landbouwgereedschappen ge
kregen: scheppen, spaden,
schoffels, kruiwagens, zaaigoed
en zo meer. De stichting mikt
vooral op gewassen die snel oog
sten opleveren. De Indianen van
Bigi-ston zijn er al hard mee
aan het werk en dat er tot nog
toe zo Weinig geld is opgebruikt
verklaart mr. Gonzatvez, WIS-
zaakwaarnemer in Paramaribo,
in een brief zo: 'De mogelijkhe
den alsook de bereikte resulta
ten zijn aanzienlijk gunstiger
dan wij geneigd waren aan te
nemen'. Met andere woorden: er
kan erg veel met weinig geld
gedaan worden.
Mr. GonzaXvez is een van de
deskundigen die zich voor de
WIS inzetten; contactman tus
sen de WIS en de Indianendor
pen is gepensioneerd politie- en
brandweerman Karna, zelf vol
bloed Indiaan, in Nederland zit
ten o.a. prof. J. W. van Hulst
(CHU) en dr. J. Pott van het
museum voor land- en volken
kunde in het WIS-bestuur en in
Suriname worden alle mogelijke
deskundigen van ministeries er
aan de haren bij gesleept om
een zo gedegen mogelijk advies
te krijgen. En zo moet het ook,
vindt mevrouw Van Rijnberk. Er
ivordt nu overlegd over de aan
schaf van vrachtwagens voor de
Indianen en over een door de
WIS te bekostigen monteurs
opleiding voor de jongeren uit die
dorpen, zodat ze de wagens zelf
kunnen onderhouden.
Bigi-ston is het dorp dat model
moet staan voor de andere. Nog
minstens vijf dorpen die
waar mevrouw Van Rijnberk ook
geweest is wil de WIS in
eerste instantie aan middelen
van bestaan helpen, maar er zijn
er dan nog zeker twintig. 'Wat
er nu gebeurt is pas het begin.
Met het geld dat nu op de bank
staat kunnen we in elk geval
nog een héle tijd voort'.
Zoals de meeste jongens van zijn leeftijd buschauffeur willen worden,
zo heeft de elfjarige Mark Harman uit Londen in z'n hoofd gezet nog
eens als een beroemd fakir rond te trekken. Elke dag oefent hij on
verdroten een half uurtje op zijn stekelige bed en nu is hij al zo ver.
dat hij het volle gewicht van zijn zusje Belinda van zes, liggend op
zijn spijkers, kan verdragen. Graham, een broertje van tien, zit er ook
bij, maar dan naast het weinig comfortabele oefentuig. Graham heeft
wel een belangrijke taak: hij helpt zijn broertje onder het oefenen
met zijn huiswerk, want ook een fakir moet naar school.
Herman Paulk (44) bewonderde
met zijn vrouw in een park in
Santa Monica (Californië) het
uitzicht op de oceaan, toen drie
onbekende jongens hein onver
wachts aanvielen en met een
lang mes in de hartstreek sta
ken. Ze ^verdwenen zonder iets
mee te nemen, lieten mevrouw
Paulk radeloos met haar dodelijk
gewonde man achter, maar een
snel handelende voorbijganger
belde meteen een ambulance.
Een kwartier na aankomst in
het ziekenhuis arriveerde dé
haastig opgeroepen dr. William
Gv Plested, die concludeerde dat
er geen tijd voor narcose was.
Binnen een minuut was hij aan
het werk: hij maakte een flinke
snee in Paulks borst, tilde het
doorstoken hart uit het lichaam,
dichtte de steekwond, zette het
hart weer op zijn plaats terug en
naaide de snee dicht.
Volgehs de politie waren er tij
dens de operatie acht mensen
nodig om de patiënt vast te
houden, maar dr. Janesta Janzen
(die bij de operatie assisteerde)
ontkent dat: 'De man was be
slist al klinisch dood of min
stens stervende', zei ze. 'Hij rea
geerde niet eens toen er een
snee in zijn borst werd ge
maakt.' Na de operatie bewoog
hij pas weer en kreeg hij morfi
ne. Paulk zal er volgens de art
sen i helemaal bovenop komen.
Een succes voor het ziekenhuis,
want daar hebben ze al driemaal
eerder een soortgelijk spoedgeval
onder handen gehad. Herman
Paulk is de eerste die zo'n in
greep overleeft.
Ernesta Lanzarotti. (nu 42) wilde
altijd pl veel kinderen, maar dan
helemaal voor zichzelf. Trouwen
wilde ze dan ook niet, maar toen
ze haar eerste kind kreeg werd
dat haar afgenomen en in een
pleeggezin geplaatst. Sindsdien
bracht ze nog zes kinderen ter
wereld* maar in het diepste ge
heim, er. zo bleef het ook: uit
angst dat ook die haar zouden
worden afgepakt, verborg ze de
kinderen al die jaren in haar
huisje in Turijn. Ze werkte als
een paard voor ze, verzorgde ze
uitstekend, maar sloot de wo
ning zo hermetisch af, dat zelfs
de oudste kinderen nog nooit
een auto, een paard, gras of een
boom gezien hadden. Een buur
man heeft nu haar geheim ver
raden en de kerngezonde kinde
ren van tien maanden tot
negen jaar zijn in een kin
dertehuis ondergebracht. Tegen
de rechter schreeuwde Ernesta
in wanhoop: 'Het zijn mijn kin
deren. U kunt ze niet afnemen!',
maar dat heeft haar niet gehol
pen.
'Wat voor benzine heb je hem gegeven, Simpklns?'
