Utrecht moet knoop van
vuilafvoer doorhakken
weerrapporten
het weer -
ommentaar
jortus (1)
jortus (2)
een leek over be j aardenhui zen
Van Huiten hoopt: niet verbranden maar naar VAM in Drente
Irriterende winter
luchtrampen
'misdadigers'
bezuiniging
Magneet haalt
t blik eruit
Sneeuwbericht
UW/KWARTET WOENSDAG 22 JANUARI 1975
BINNENLAND T5-K7
Amsterdam
De Bilt
Deelen
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Luchth. R'dam
Twente
Vllssingen
Zd Limburg
Aberdeen
Athene
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Brussel
Frankfort
Genève
Helsinki
Innsbrück
Kopenhagen
Lissabon
Locarno
Londen
Luxemburg
Madrid
Malaga
Mailorca
München
Nice
Oslo
Parijs
Rome
Sp'.lt
Stockholm
Casa blanca
Istanboel
Las Palmas
Tel Avlv
Tunis
zw bew 7 1
zw .bew 6 3
regen 6 1
regen 6 1
regen 6 1
regen 7 3
zw. bew. 8 1
regen 6 0.4
zw. bew. 8 2
onweer 5 1
licht bew. 5 0.1
geh. bew. 11 0
regen 7 9
geh. bew. 5 2
h. bew. 2 2
zw. bew. 6 0.4
regenbui 7 0.1
h. bew. 8 0.1
z. bew. 2 0
regen 3 0.1
geh. bew. 5 0.4
onbew. 12 0
regen 7 0.1
h. bew. 8 0
regen 4 2
onbew. 8 0
regen 14 1
regen 12 2
geh. bew. 7 0
zw. bew. 12 0
zw. bew. 4 6
half bew. 10 0.3
mist 15 0
onbew. 13 0
regen 4 1
zw. bew. 16 0
regen 7 0.1
geh. bew. 20 0
onbew. 17 0
regenbul 16 3
is eigenlijk maar één uitgangspunt
een gesprek over abortus: ook
hen die deze ingreep aanvaarden
probleemoplossing voor een zwan-
vrouw, namelijk dat het een
n van bescherming van leven en
;ijn is door te doden.
klinkt nogal voor de hand
ind, maar het blijkt keer-op-keer
nodig dit uitgangspunt nog even
ormuleren natuurlijk niet om
dan ook zout in oude of verse
den te wrijven, maar vooral om
irlinge ergernis te voorkomen; om
terughoudendheid te leren bij ons
ken en handelen.
s immers wordt hier of daar nog
eens de indruk gevestigd, dat het
legalisering of het vrijgeven van
tus om iets moois, iets begeerlijks
een mogelijkheid, die nu nog net
de emancipatie van de mens
reekt.
enthousiasme een betere zaak
•dig is even vervelend en mis-
nd als het irrationele en het on-
ename verdoezelende taalgebruik
de meer natuurwetenschappelijk
rmde verdedigers. Zo noemt bij
beeld de stichting die een aantal
ij tusklinieken exploiteert zich Sti-
aStichting voor Medische
Dgerschapsonderbreking, alsof het
een tijdelijke en daardoor te
itschuldigen onderbreking gaat
laats van een definitief afbreken;
-)(loet in deze gesprekken de vrucht,
embryo, het dan doen met de
,a Ier zwaar belaste uitdrukking: wat
igerschapsweefsel.
dat uitgangspunt ook is er een
slijkheid ons te bevrijden van het
ïu toe vooral door de technische
m ïlijkheden ingegeven denken van
wat medici, waardoor de grens
het technisch mogelijke ook de
van het toelaatbare is een
nering, die al heeft geleid tot de
lende opmerking dat straks in dat
pisch-medisch denken de normale
filing de moeilijkste procedure zal
iat uitgangspunt: abortus is pro-
Onopiossen door te doden, is het
52 schijnlijk ook mogelijk een ge-
ïschappelijke basis te vinden voor
ijazing over het feit, dat juist nu de
e ïlijkheden van vrije abortus wor-
bepleit; op het zelfde ogenblik dat
re oplossingen-door-doden (dood-
oorlog) terecht aan zulke diep-
kritische beschouwingen wor-
|onderworpen.
tot terughoudendheid dwingen-
- uitgangspunt lijkt ons ook de
t geschikte basis voor het door
lolitieke ontwikkelingen opgelegde
ek over legalisering van de abor-
ljn vooral over de inhoud, die aan
jrfaegrip 'legalisering' moet worden
e/en.
ci ers: in het gesprek zal iedereen
rftrijd roepen, dat hij of zij natuur-
geen voorstander is van abortus,
slechts voorstander van legalise-
k Zonder nadere precisering is dat
r een leeg begip.
ui
vïn nogal technocratische beschou-
over abortus (namelijk hoe
il en goed het hier allemaal ging
dat de politici zich er mee be-
den) in het weekblad 'Medisch
act' van twee weken geleden legt
socioloog Veenhoven een tabel
het aantal abortussen in het
nland over. Daaruit blijkt dat in
;>arije (waar de abortus is gelegali-
in 1970 tegenover duizend
dgeborenen 1.297 abortussen
len en in 1972 1.168. Daar is dus
elijk abortus een regel; een min-
Hjeer gebruikelijke vorm van anti-
eptie en/of middel tot bevolkings-
ek.
rschijnlijk zal niemand in Neder-
dergelijke toestanden hier willen,
laat ons dan wel behoedzaam
en de puntjes op de i zetten om
uitzonderlijke karakter van een
leemoplossing door doden te on-
SPrepen.
Ier daar nu al te diep op in te
de memorie van toelichting is
sb niet verschenen lijkt ons op dit
het initiatiefwetsontwerp van
en ARP een vooruitgang op het
:n paar jaar oude ontwerp van
berts en Roethof,
is bijvoorbeeld een vooruitgang
het wetsontwerp van KVP en
de arts niet meer zo alleen laat
i als Lamberts en Roethof zich
/oorstelden. Wat dat betreft is het
Dntwerp van Lamberts en Roethof
ilijk nu al een geweldig anachro-
vijl de hele maatschappij en de
tiek er op uit ..ijn zoveel mogelijk
Jndingen te leggen tussen allerlei
°3idueel handelen en de maatschap-
jjJcreëerden Lamberts en Roethof
vo de arts die abortus wil plegen
est plegen) een soort in reincultuur
a3chte positie; niet ongelijk aan die
priesters en medicijnmannen in
oijitieve maatschappijen; mensen
injniemand naast zich dan God (dat
,njeventueel) en het eigen geweten.
'®j echter de uitzondering tot norm
inkt, voorkomt ook dat artsen bij
ietelf een afstomping van het ge
bleven moeten constateren als
fvan in de Haagse Post van vorige
oef de Bloemenhove-arts Tuinier ge-
rd£t: 'een erg destructieve in-
een gewenningsproces, dat
is.een verdringingsproces,
bij je de nare kant van het werk
en duur niet meer hoeft te zien'.
onder redactie van loessmit
Van onze weerkundige medewerker
Een leze in Woerden vindt deze
rubriek niet objectief genoeg over
streng winterweer. Hij heeft eicli
vooral gestoten aan een zinsnede
over het Balkan-hogedrukgebied.
Daarvan hadden wij in een jolige
bui gezegd dat het ons verwent met
heerlijke temperaturen. 'Een beetje
vorst en gezonder weer is blijkbaar
niet uw wens', schrijft hij.
We kunnen best meegaan met
briefschrijver: pittig, helder vries
weer is vooral na een natte periode
vaak een verademing. Maar. zelfs
een weerman heeft niets te wensen.
Hij verwacht alleen maar, en pro
beert de toekomstige realiteit zo
veel mogelijk te benaderen. Verder
commentarieert hij. Ook al ver
langt hij ernaar eindelijk weer eens
z'n schaatsbenen uit te slaan op
natuurijs, de regendepressies en het
zachte weer blijven komen; omdat
de natuur daar deze winter nu een
maal op uit is.
Zo sterk geprofileerd was de lucht
drukverdeling al voor Kerstmis,
dat we toen al niet meer geloofden
in een ijzige ommekeer in januari
en daarvan kond deden. Misschien
irriterend voor het legioen teleur-
gestelden. Toch de waarheid en
niets dan de waarheid. Wat een
voorrecht, dat de mens niet voor
het weer aansprakelijk is.
Hou u vast, ook vandaag weer moet
een de schaatsliefhebbers onwelge
vallige ontwikkeling boven de oce
aan gesignaleerd worden: de weste
lijke stromingen zijn daar de laat
ste dagen opnieuw veel krachtiger
geworden. Gevolg een voortgezette
toevoer van regen- en buienstorin
gen en na een kleine afkoeling
weer snel nadering van een regen
zone met zachte lucht.
De tv biedt vanavond een flink
brok nostalgie in de vorm van een
film over de elfstedentocht in 1963
(20.20-21.40 u. Nederland I). Na die
18e januari 1963 is er geen enkele
tocht meer gereden, maar let
Een leek over bejaardenhuizen.
Het gebrek aan zinvolle tijdsvul-
ling manifesteert zich in onver
draagzaamheid, zowel bij de
jeugd als bij de ouderen, consta
teert H. J. Zandbergen in het
tijdschrift 'De Bejaarden'. Hij is
de provinciaal recreatieconsulent
in Overijssel en zegt er meteen
eerlijk bij dat hij 'een volslagen
leek' op het gebied van de be
jaardenzorg is en dus makkelijk
praten heeft, maar dat weer
houdt hem niet zijn ideeën over
bejaardenhuizen vrijmoedig te
spuien. Hij heeft daar nogal wat
kritiek op, maar denkt ook een
oplossing voor de in zijn ogen
meest schrijnende problemen
aan de hand te kunnen doen.
Oudere mensen in tehuizen,
heeft de heer Zandbergen met
eigen ogen gezien, staan veel
verder van de gewone samenle
ving af dan menigeen beseft: ze
zitten in 'comfortabele cellen',
zien hun medebewoners op de
jang en in de conversatiezaal.
Ze kunnen vrij in en uit de 'cel',
iat wel. verder ook nog naar
buiten als ze de sfeer binnens
huis even willen ontvluchten,
maar komen dan terecht in 'een
enorme tuin met steriele gazons
en afgelikte bloemperken, archi
tectonisch veelal fraai van opzet
en een harmonisch geheel met
de bouwkundige elementen.
Maar het zijn kijkruimten, ze
kunnen niet gebruikt worden, je
kunt er alleen maar zitten'. Eén
en al gebrek aan zinvolle tijds
passering dus, die zich volgens
de heer Zandbergen net als bij
iedereen, ook bij ouderen ont
laadt in onverdraagzaamheid:
'Als wij ons vervelen, als wij
kwaad zijn, gaan wij iets doen.
De bejaarden kunnen evenwel
niets'. Zelfs buiten kun je daar
je agressie alleen maar kwijt
aan de man of vrouw die naast
je op de bank gaat zitten. 'Ze
praten over vroeger, kijken t.v.
en bekritiseren elkaar. Niemand
en niets deugt. De directie is
waardeloos, de organisatie is
slecht en de buurvrouw is een
kreng. Ze vervelen zich, worden
negatief kritisch en deugen al
leen zelf nog maar'.
Aan die verveling kan volgens
hem best iets gedaan worden:
een bescheiden complex volks
tuintjes in al dat steriele groen
kun je de bewoners bijvoorbeeld
geven, waarin mannen en vrou
wen zich op de natuur kunnen
uitleven. 'Bovendien is het een
ontmoetingsplaats voor mensen
met een gelijkgerichte belang
stelling. Ideeën en ervaringen
kunnen worden uitgewisseld,
agressie kan worden wegge-
schoffeld en de verveling kan op
de composthoop worden ge
gooid'. En dieren. Natuurlijk
geen koeien en varkens, maar
een hoekje voor kleinvee moet
toch mogelijk zijn, denkt de
heer Zandbergen, vooral voor die
mensen die noodgedwongen af
stand van hun huisdier moesten
doen. 'De groene ruimte rondom
bejaarden- en verzorgingscentra
moet niet worden gericht op de
voorbijganger, maar op de bewo
ners van het huis'.
Of dat dé oplossing zou zijn. is
natuurlijk niet te- voorzien. Niet
alle oudere mensen voelen zich
gelukkig met een schoffel en
een hark of tussen kippen en
konijnen, niet alle bewoners van
tehuizen vervelen zich zo stier
lijk en natuurlijk zijn heus niet
alle bejaardencentra zo saai en
steriel als de heer Zandbergen ze
beschrijft. Maar die tehuizen die
het wel zijn, kunnen zich zijn
'lekepraat' ter harte nemen:
'Opmerkingen als: het is lastig,
of: het staat rommelig, zijn niet
houdbaar tegenover een stukje
levensgeluk van een categorie
van onze bevolking die al zóveel
moet missen. Vraag niet hoe het
kan, maar dóe er iets an'.
De Engelse tweelingzusjes Maureen Smith (links) en Yvonne Gale
beschouwen het zelf als een wonder: niet alleen zijzelf zijn op de
zelfde dag geboren, maar ook brachten ze allebei hun eerste baby op
hetzelfde tijdstip ter wereld. Trots houden ze hier in het ziekenhuis
van hun woonplaats Kingston aan de Theems hun zoontjes Andrew en
Simon in hun armen, die samen ook wel weer een tweeling lijken.
Bij zeventien vliegtuigongeluk
ken in de hele wereld zijn vorig
jaar 1535 mensen omgekomen,
staat in het in Genève verschij
nende luchtvaarttijdschrift In-
teravia. Dat zijn er 535 meer
dan in 1973 maar altijd nog
aanzienlijk minder dan bij on
gelukken op de weg.
Twee luchtrampen waren niet
alleen de ergste van vorig jaar,
maar zelfs van de hele geschie
denis van de burgerluchtvaart:
de ramp met het Turkse vlieg
tuig bij Parijs op 3 maart, waar
bij 346 mensen omkwamen en
die met het toestel van Martin
air op Ceylon (4 december;,
waarbij 191 doden vielen.
In Frankfort heeft de politie een
eind gemaakt aan een bijeen
komst van neonazi's die daar
de 33ste verjaardag herdachten
van de conferentie van Wann-
see: op die conferentie is in
dertijd besloten tot 'Endlösung
der Judenfrage.' Toen de politie
arriveerde, was de vergadering al
een flink eind gevorderd: er wa
ren verscheidene sprekers ge
weest. waaronder de advocaat
Manfred Roeder. die alle minis
ters in het Westduitse kabinet
tot 'misdadigers' bestempelde.
Ook de Amerikaan Robert
Kempner. procureur-generaal
tijdens het proces van Neuren
berg, noemde hij een 'misdadi
ger.'
Waarom de politie zo laat in
greep, is een raadsel: in de
buurt hadden anti-fascisten al
geruime tijd tevoren tegen de
'herdenking' gedemonstreerd.
Een ingezonden briefje in een
krant: 'Mijne heren, ook wij
hebben op onze manier meege
holpen aan de strijd tegen de
inflatie. Wij zijn zeer zuinig ge
weest met onze auto en hebben
de lucht in de banden dan ook
tot een minimum teruggebracht'.
Zo'n briefje kun je eigenlijk al
leen maar in een Engelse krant
verwachten en dat klopt ook:
het stond in de Times en was
geschreven door vier autorij
dende heren van het Engelse
platteland.
Verknipt
door Hans Schmit
DEN HAAG In Nederland wordt jaarlijks zo'n vijf miljoen ton
huisvuil opgehaald. Dit betekent dat iedereen, van baby tot be
jaarde, per jaar gemiddeld veertig vuilniszakken voor de deur
zet. Deze zakken verdwijnen in verbrandingsovens, komen op een
stortplaats terecht of worden afgevoerd naar Wijster (Drente)
en Mierlo (bij Eindsoven), waar een klein deel van het vuil tot
compost wordt verwerkt.
Het mede door de Club van Rome
gegroeide besef dat de grondstof-
fenvoorraad niet onbeperkt is,
heeft de laatste jaren het denken
over wat we met ons vuil doen in
beweging gebracht. Verbranden
mag bij veel gemeenten populair
zijn (zo stapte in 1968 Den Haag
nog over op verbranding), het is
echter wel een radicale oplossing:
wat je verbrandt, ben je kwijt. Het
gaat als rook de lucht in of het
blijft als slak en as in de oven
achter. Waardevolle grondstoffen
gaan verloren: de mogelijkheid iets
terug te winnen uit het vuil is
afgesneden. De laatste jaren zijn de
methoden om grondstoffen terug te
winnen uit het vuil (recycling) be
ter ontwikkeld. Was vroeger com-
postering. zoals het staatsbedrijf
VAM (Vuilafvoermaatschappij) dat
in Wijster en Mierlo doet, de enige
mogelijkheid, nu kunnen al blik
(tin en staal), glas, papier en plas
tic uit het vuil worden gehaald.
Bovendien kan het vuilrestant ook
ten dele worden gebruikt voor ver
vaardiging van andere stoffen.
Tegen deze achtergrond woedt in
Utrecht al geruime tijd strijd over
de wijze van vuilverwerking. Hoe
wel het provinciaal bestuur in 1971
stelde dat afvoer door de VAM de
beste weg is, houden Utrecht en
enkele omringende gemeenten vast
aan verbranden. Zij richtten daar
voor in 1973 de VMU (Vuilverwer
king Midden Utrecht) op, wezen
Maarssenbroek aan als de plaats
waar de oven zou worden gebouwd
en zouden 28 november vorig jaar
besluiten over de vraag of de op
dracht tot bouw van de oven aan
Bronswerk (de laagste inschrijver)
zou worden gegeven. Die beslissing
is toen echter uitgesteld tot mor
gen, wanneer de VMU zich opnieuw
over de vraag buigt.
Verantwoordelijk voor dit uitstel is
staatssecretaris Van Huiten. die het
vuil graag naar Drente ziet afge
voerd. Niet omdat hij iets te maken
heeft met het probleem van de
vuilverwerking, maar om de een
voudige reden dat de VAM het vuil
per trein vervoert. Van Huiten, die
verantwoordelijk is voor de spoor
wegen, heeft van het kabinet op
dracht gekregen de verliezen van
de spoorwegen weg te werken. Het
vervoer van méér vuil zou het ver
lies van de spoorwegen aardig kun
nen drukken. Want de treinen rij
den 's nachts toch al naar Wijster
en Mierlo, je hoeft er alleen maar
meer wagons aan te koppelen. En
als je meer treinen zou moeten
inzetten, gaan de kosten ook al
niet erg veel omhoog, omdat
's nachts alle stations zijn bemand,
evenals de rangeerheuvels. Voor
weinig geld méér kan dus de ver
voerscapaciteit aanzienlijk beter
worden benut.
Beter afdekken
In die twee maanden heeft een
stuurgroep alles nog eens bekeken.
Wat het resultaat zal zijn, valt nau
welijks te voorspellen. In de eerste
plaats wil het ministerie van volks
gezondheid en milieuhygiëne, na
mens welk ministerie mr. Schaap
zitting heeft in de stuurgroep,
strengere eisen gaan stellen aan
Misrekening bij
plan overbouw
het storten van de VAM. Van de
700.000 ton die de VAM jaar
lijks aanvoert, wordt slechts een
klein deel (vijftien procent) voor
compostering gebruikt. Het minis
terie wil nu dat het afval dat wordt
gestort iedere dag met grond wordt
afgedekt. Momenteel gebeurt dat
niet. Dr. Stolp, directeur van de
VAM: 'De wijze waarop de VAM
stort, heeft nooit milieu-bezwaren
opgeroepen. Ik vraag me af of het
wel echt nodig is. Bovendien zal,
als deze wijze van storten duurder
mocht zijn, Utrecht daar niets van
merken. We hebben een aanbieding
gedaan voor de prijs en extra kos
ten kunnen in die prijs niet meer
worden doorberekend'.
Voor de tegenstanders van verbran
den bracht de twee maanden uit
stel opmerkelijk goed nieuws: bij de
plannen voor de bouw van de oven
is een ernstige misrekening ge
maakt. Het bestemmingsplan staat
eenvoudig de bouw van de voorzie
ne oven niet toe, omdat de hoogte
van de pijpen van die oven het
toegestane maximum te boven gaat.
Een blunder van de eerste orde, die
een wijziging van het bestemmings
plan vraagt. Voor de bouw bete
kent dit een vertraging van meer
dan anderhalf jaar.
Een vergelijking tussen verbranden
en afvoer voor compostering en la
ter mogelijk verdere verwerking
valt gemakkelijk in het voordeel
van de VAM uit. Met de bouw van
een oven is een groot bedrag ge
moeid, zodat men zich voor lange
tijd vastlegt op uitsluitend verbran
den. Bij de VAM zijn kortere con
tracten mogelijk. Daarnaast kan
niet alles worden verbrand, terwijl
de VAM bijna alles aanneemt. Bo
vendien blijven slakken en as over,
waarvoor de afzetmogelijkheid voor
de wegenbouw minder groot lijkt
dan aanvankelijk werd aangenomen.
Algemeen belang
De Stichtse Milieufederatie meent
bovendien dat een verbrandingso
ven in Utrecht strijdig is met het
algemeen belang. De federatie
heeft daarom al in 1973, bij de
oprichting van de VMU, bij de
Kroon verzocht de samenwerking
in de VMU te vernietigen. De fe
deratie meent dat verbranding een
definitieve oplossing is. De federa
tie meent dat verbranding een de
finitieve oplossing is. Daarnaast wil
de federatie dat eerst een nauw
keurige afweging plaatsvindt welke
gebieden het meest in aanmerking
komen voor verbranding en voor
afvoer. Tenslotte is, aldus de fede
ratie. juist de provincie Utrecht het
meest geschikt voor afvoer per
trein, gezien het spoorwegnet.
Resteert de vraag of al dat vuil
(jaarlijks gaat 570.000 ton vuil naar
Vuil-afvoertreinen van de VAM.
Wijster en 130.000 ton naar Mierlo)
nu niet een extra belasting voor
het milieu in Drente en Brabant
betekent. De opslag echter heeft tot
nu weinig overlast veroorzaakt:
Drente (het provinciaal bestuur en
de gemeente Beilen) heeft weinig
bezwaar tegen méér vuil. De VAM
DEN HAAG De mogelijkheid tot
het terugwinnen van grondstoffen
uit afvalstoffen heeft vorige week
een duidelijker perspectief gekre
gen. Voor ongeveer een miljoen
gulden zal een vijftal bedrijven in
samenwerking met de VAM een ex
perimentele installatie bouwen voor
het terugwinnen van blik uit huis
vuil. De installatie, die komt op het
VAM-bedrijf in Mierlo, zal ook wor
den uitgebreid met voorzieningen
voor verwijdering van papier en
plastic.
Het blik wordt uit het vuil gehaald
door middel van een magneet. Het
terugwinnen van papier en plastic,
waarmee TNO-Apeldoorn reeds ge
ruime tijd proefnemingen doet bij
het gemeentelijk reinigingsbedrijf
in Haarlem, gebeurt door middel
van lucht, vergelijkbaar met het
wegblazen van de velletjes van
rijstkorrels. Rendabel zal de instal
latie in Mierlo niet zijn. Er wordt
per jaar ongeveer drieduizend ton
blik gewonnen en met de huidige
staal- en tinprijzen wordt een ver
lies van 40.000 tot 50.000 gulden per
jaar verwacht. Als de tinprijzen
stijgen, wordt echter ook dat ge
raamde verlies minder.
De VAM heeft sinds 1970 de com
postering niet meer uitgebreid,
maar de mogelijkheden van 'recyc-
heeft momenteel een capaciteit van
1 miljoen ton per jaar. Maar de
vraag naar de mogelijkheid derge
lijke hoeveelheden vuil op te slaan
zonder milieu-overlast, wordt ei
genlijk overbodig wanneer het
huisvuil kan worden gebruikt voor
de terugwinning van grondstoffen.
ling' onder ogen gezien. VAM-di
recteur Stolp vindt het dan ook
oneerlijk als in Utrecht wordt ge
twijfeld aan het nut van de VAM
omdat het percentage vuil dat
wordt gebruikt voor de composte
ring, daalt: 'De aanvoer is sterk
toegenomen, terwijl met de com
postering pas op de plaats is ge
maakt omdat we wachten op de
recycling'.
De moeilijkheid van recycling is de
grote hoeveelheid vuil die niet zo
gemakkelijk kan worden verwerkt.
Uit het vuil is 2,5 procent blik te
halen, vier procent plastic, acht
procent glas en vijftien procent
papier. Van het aangevoerde vuil
blijft dan nog ongeveer zeventig
procent over. Hoe dat gébruikt kan
worden, staat nog niet vast. Eén
toepassing is reeds gevonden: het
kan worden gebruikt voor de ver
vaardiging van lichte, betonnen
bouwelementen. Dit produkt is vo
rig jaar onder de naam Vamton
geïntroduceerd. Er kan in worden
gespijkerd en gezaagd. Momenteel
wordt, gezien de positieve reacties
uit de bouwwereld, bezien hoe het
op de markt zou kunnen worden ge
bracht. Omdat het vuilrestant veel
koolstoffen bevat en in het alge
meen naar goedkope koolstofbron
nen wórdt gezocht, wordt ook ge
dacht aan de fabricage van alcohol.
zwaar bewolkt en
wel het is toch niet de laatste
koude winter geweest. De seizoenen
van 1968-69 en 1969-70 hadden
vorstgetallen van 36 en 41 en vie
len beide in de categorie 'koude
winter'. Wie dus stelt, dat er twaalf
jaar achtereen bachte en slappe
winters zijn geweest, zit ernaast.
In de Harz is boven 700 meter wat
sneeuw gevallen engisteravond en
vannacht sneeuwde het ook in de
Ardennen en plaatselijk in de
Franse Alpen. Toch stelt dit win
terse verschijnsel niet veel voor,
omdat van de oceaan al weer snel
zachte luchtmassa's naderen. De si
tuatie voor de wintersport blijft
dan ook zeer moeilijk.
Zacht is het nog steeds in de Al
pendalen van Zwitserland en Oos
tenrijk met 4 tot 7 graden. De
vorstgrens ligt hier op 1500 meter,
's Nachts is er lichte vorst en glad
heid op de wegen. Ook de Zwitserse
en Franse Jura hebben te kampen
met hoge temperaturen: er ligt
weinig of geen sneeuw
Feldberg meldde gisteravond 130
cm poedersneeuw bij -1 gr. C.
Schau-ins-land 60 cm poeder-
sneevio -1. Obcrstdorf 8 cm. sneeuw
bij -2 gr. en op het Zugspitzplatt
420 cm poedersneeuw bij -7 gr.
(eerder deze winter op circa 3000
meter -20 gr.). Ook in het bergland
van Z.-Noorwegen, moet men voor
de wintersport nu hogerop: in Oslo
dooit het een aantal graden.
HOOG WATER VOOR DONDERDAG 23
JANUARI: Vllssingen: 9.43-22.23; Harlng-
vlletsluizen: 11.12-23.59; Rotterdam:
12.13-0.00; Schevenlngen: 10.51-23.34; 1J-
mulden: 11.30-0.00; Den Helder: 1.56-
14.36; Harlingen: 4.34-17.21; Delfzijl:
