Ook ondernemer heeft (bij alle fouten) begrip nodig dichtbij mm Commentaar ^r* Wit, nieuwe voorzitter christelijke werkgevers: Verstandige taal (Vinkelsluitïng deer vrijheid bet „weer Voor spreiding van kennis moet je met z'n tweeën zijn weerrappor;ten net zo'n nep als sinterklaas flipper mafia dochter ROUW/KWARTET DONDERDAG 16 JANUARI 1975 BINNENLAND T5-K7 )e minister-president, drs. M. dep Jyl, - eens wethouder van economi se zaken van Amsterdam - is giste- en even op zijn oude basis terugge- eerd. Bij Stork-Werkspoor in Am- terdam heeft hij de officiële inge- iruikstelling van de nieuwe montage- beproevingshal bijgewoond. Het jkt er wel op dat de minister presi- ent deze gelegenheid bewust heeft rillen aangrijpen om een vervolg te even op zijn nogal omstreden rede in lijmegen voor de Christelijke werkge- ers. In deze oude universiteitsstad zei e premier onder andere dat Neder- and zich niet willoos moet laten ïeeslepen in de vaart van voortdu- •end technische vernieuwingen. Een as ueuwe dwang om in dit licht investe- ingen en investeringsbeslissingen te at oetsen zal daarom' noodzakelijk zijn. 30 lij Werkspoor heeft de premier nu ezegd dat het een groot misverstand ou zijn te menen dat het mogelijk of ewenst zou zijn tot een soort pas op e plaats te komen wat de toepassing an technische vindingen in de indus- rie betreft En voegde hij er veelbete- end aan toe: 'Niet alleen zou dat de litschakeling van bedrijven, in de in- :rnationale concurrentiestrijd beteke- en - het zou ook inhouden dat fstand werd gedaan van technische ernieuwingen die soms een besparing energie, veelvuldige besparingen an grondstoffen en in veel gevallen en bijdrage niet alleen tot de wei aart maar ook tot het welzijn van de amenleving betekenen'. Elders in zijn Amsterdamse rede zei de premier dat lij nooit behoefte gevoeld heeft om nee te doen aan de mode van het nti-industrialisme. (Vie nu de rede uit Nijmegen naast iie van Amsterdam legt moet wel- laast tot de conclusie komen dat de iremier tussen arbeiders in de, fabriek erstandiger taal spreekt dan in de xing van de werkgevers. Moge hij log 'vaak in fabrieken spreken! Iet ontwerp voor een nieuwe winkel- luitingswet, dat staatssecretaris Haze- amp gisteren bij de Tweede Kamer ag leeft ingediend, sluit praktisch aan bij 01 iet meerderheidsadvies dat de SER e,laarover in 1972 uitbracht. Uitgangs- e-iunt van het wetsontwerp is, de vier etrokken groepen, de werknemers, de N| onsumenten, de gootwinkelbedrijven n de deatillisten, zo goed mogelijk ra hun trekken te laten koinen. de ac )mdat de belangen van deze groepen loor elkaar lopen en soms zelfs strij- lig zijn, maar ook omdat binnen elke iroep niet gelijk wordt gedacht, is het e vetsontwerp duidelijk een compromis. )e vraag, die beantwoord moest wor- len, was: zal de klant de grote koning iteilijven en behoudt hij dus de gelegen heid om op de vrije zaterdagmiddag te vinkelen? Of moet er meer 'orden op de sociale positie van het lersoneel en de gezinnen van de klei- lere ondernemers, die in het geheel ;een vrije zaterdagmiddag hebben? )e staatssecretaris en met hem het cabinet, hebben gekozen voor de con- iument en vóór de commerciële belan- ;en van de grotere bedrijven, die bij p, en verplichte sluiting op de zaterdag- el niddag een belangrijk deel van hun enmzet verloren zouden zien gaan. De vrije zaterdagmiddag moet nu op basis van vrijwilligheid veroverd worden. eijDat wordt een moeizaam proces. Iet winkelen op zaterdagmiddag is in 0 :en aantal gevallen noodzaak. Dit vooral als man en vrouw beide wer en, of wanneer in het gezin dure eiiankopen moeten worden gedaan ujwaarvdor men terwille van de keus :n del prijs eerst eens een paar winkels wil binnenlopen. Voorts valt te denken aan het wegval len van de werkgelegenheid en de (vaak noodzakelijke) inkomsten voor de part-time werkkrachten. De af schaffing van de koopavond in Am- ai sterdam zal bijvoorbeeld het ontslag betekenen voor achthonderd werkne mers, waaronder ook full-timers. Het ontwep laat de ondernemers vrij zelf te bepalen welke 55 uur in de veek zij hun winkeldeur open zullen hebben. De beperking is, dat de zaak niet vroeger open mag zijn dan 's morgens 5 uur. 's Avonds om ies uur moet de deur weer dicht zijn, met uitzondering op de dag van de koopa vond. Deze avond mag men zelf weer vaststellen. Deze voorgestelde regeling geeft veel meer vrijheid dan onder de bestaande wet. Maar er zullen zich ook meer moeilijkheden voordoen. Want de za- ken in een winkelcentrum zullen één lijn moeten volgen om zoveel mogelijk kopers te trekken. Daarvoor zijn af spraken nodig die, zoals nu wel het geval is, niet meer door het gemeente bestuur dwingend kunnen worden ge maakt. Van onze sociaal-economische redactie HELMOND Vandaag neemt ir. J. de Wit (56) het voorzitter schap van het Nederlands Chris telijk Werkgeversverbond o(3 zich. Als opvolger van mr. P. M. H. van Boven zal hij, als alles meezit, de komende jaren de be langen behartigen van de con fessioneel georganiseerde onder nemers in ons land. Als het aan hem ligt zal die belangenbehar tiging gaan vja overleg en sa menwerking. 'Ik hoop tenminste dat het voorlopig rustig blijft', zegt hij. De uit Helmond afkomstige direc teur van de Fabriek voor Draadpro- dukten J. H. de Wit en Zonen wordt in NCW-kringen beschreven als een nuchtere praktische man. die de Onderneming als voorzitter van het NCW. met alle risico's, aandurft, zonder zich daar over op te winden. Ir. De Wit i3 dan ook geen onbe kende in ondernemersland. In oos telijk Brabant kende men hem als voorzitter van de Katholieke werkgeversvereniging in het diocees Den Bosch. In de metaalindustrie was hij bestuurslid van de Katho lieke werkgevers in de metaalin dustrie en voorzitter daarvan van 1961 tot 1964. Onder zijn leiding ging deze organisatie over tot nau we samenwerking ln de FME (de landelijke metaalwerkgevers), waarvan hij plaatsvervangend alge meen voorzittef was tot maart 1964. Ten slotte was hij lid van het algemeen bestuur van het Neder lands katholiek werkgeversverbond', van 1958 tot 1970. Maar daaraan heeft hij de laatste jaren niet veel meer gedaan. Nu, na tien jaar, gaat hij weer een actieve rol spelen. Waarom bij een christelijke organisatie? Ir. De Wit: 'Mijn maatschappijvisie stoelt op het christendom. Het woord christelijke zou ik niet graag weg laten. Het betekent dat ik on der andere erken dat elk mens tot verantwoordelijkheid is geroepen en dat iedereen ontplooiingskansen moet krijgen om die verantwoorde lijkheid ook waar te maken. Dat is een moeilijke opdracht. In de dage lijkse praktijk betekent dat overi gens niet dat je je altijd afwijkend van de neutrale werkgever opstelt. Soms kan je via verschillende wegen tot hetzelfde resultaat ko men'. U hebt laten blijken, weinig gelukkig te zijn met de manier waarop dé vrije ondernemingsge wijze produktie wordt benaderd. 'Ik wil twee dingen onderscheiden: je kan kritiek hbben op het systeem van de ondernemingsge wijze produktie en je kan kritiek hebben op de persoon van de on dernemer. Op de manier waarop hij zijn functie vervult. Nu heb ik de indruk dat veel kritiek zich toe spitst op de persoon van de onder nemer. Hij valt in zijn leidende positie nu eenmaal gemakkelijk op en staat daardoor sterk in de be langstelling. Dat is soms zeer be lastend. Ik wil er voor waarschu wen dat de kritiek op de persoon van de ondernemer niet zodanige vormen mag aannemen dat hij als gevolg van persoonlijk getinte aan vallen en onderwaardering er de brui aan geeft. Ook een onderne mer heeft, bij alle fouten die hij maakt, begrip nodig. Het zou maat schappelijk gezien ongewenst zijn Warme winter Van onze weerkundige medewerker Januari doet de recordjagers mo menteel op hun tenen lopen. Uit zuidelijke richting wordt constant warme lucht aangevoerd waarin de temperatuur tot uitzonderlijk hoge waarden oploopt voor de tijd van het jaar. Nadat het in de nacht van dinsdag op woensdag op verschil lende plaatsen al niet kouder was geworden dan 10 tot 11 graden (zelfs in Friesland en Groningen) zag de thermometer er gistermid dag geen been in tot 15 graden en hoger op te lopen. Dat gebeurde in het zuidoosten van het land. Een maximum van 15 graden C. meld den de vliegvelden Volkel in Eind hoven, het vliegveld Beek bij Maas tricht, bereikte zelfs een uiterste van 16 gr C. Dat was voor dit gebied geen record, gezien de 17.2 gr C van Maastricht op 16 januari 1947. Dit is beslist geen vergissing: deze warmteëxplosie deed zich voor midden in de strenge winter, die uit drie verschillende delen be stond. De recordbreking vond plaats tussen de tweede en derde koudeperiode. Wat Oost-Nederland betreft: de 13 graden C. van 's Heerenberg. In De waren niet genoeg voor een nieuw record: dat blijft op naam van Winterswijk met 13.8 gr C op 16 januari 1939. Nijmegen bleef met 14 graden rond beneden de 14.5 graden c van 's Heerenberg. ln De Bilt werd met 13 graden het be staand vmrmterecord geëvenaard: een zelfde waarde was, misschien op enkele tienden van graden na, bereikt in januari 1939 en 1899. Record-warm was het verder juist wel in Leeuwarden en Gorredijk met gisteravond om acht uur nog bijna 12 gr C. Het daarvoor gelden de record bedroeg 11,5 gr C over een tijdvak dat begint in 1838. gro- ningen zat er tegen aan met 12 graden (record 12,5 gr.) De hoogste temperatuur in de meteorologische wirter van ons land blijft overi- Ir. J. de wit: Ik hoop dat het rustig blijft wanneer de goede ondernemers zich van het ondernemen zouden afwenden. Want naar mijn Idee zijn de besten nog niet goed ge noeg! De kritiek op het systeem van de ondernemingsgewijze produktie is natuurlijk een heel ander verhaal. Iedereen heeft het recht en de vrij heid om over de maatschappelijke orde te discussiëren, ook al kan ik het uiteraard lang, niet altijd met de inhoud van aie kritiek eens zijn'. Die kritiek richt zich op een systeem, waarin alle mensen, dus ook ondernemers, elkaar bestrij dend, beconcurrerend en vechtend om de markt door het leven moe ten. Om een systeem waarin de een zijn dood de ander zijn brood is. 'De vraag of een centraal geleide economie, een dirigistisch systeem of het systeem van de vrije onder nemingsgewijze produktie de voor keur heeft, is al zo ou<} als de industrialisatie zelf. Voor mij zit er een grens aan wat je allemaal kunt regelen. Naar mijn mening moet je enerzijds zoveel regelen als noodza kelijk is en andei-zijds daar waar mogelijk de vrije maatschappelijke krachten ruimte geven. De onder nemer is al ohderhevig aan allerlei beperkingen, en die zijn vaak ook nodig, maar het gaat erom hoe ver je kunt gaan. Een moeilijkheid bij het opleggen van uniforme regelin gen is bijvoorbeeld ook dat er in onze samenleving zoveel verschil lende typen ondernemingen zijn. Je hebt staatsbedrijven, internationale bedrijven en ondernemingen die twintig man personeel hebben. Het is allemaal te ingewikkeld en de verscheidenheid is te groot om al die verschillende soorten onderne- ngen vanuit eencentraalpuntte ml regelen. Je moef je eigen reikwijdte niet overschatten. Natuurlijk heeft de overheid de taak om de maat schappelijke strijd te verwachten, om op nationaal niVeau te streven naar een evenwichtige ontwikke ling. De vraag of we toe zijn aan een ander economisch systeem is te z\yart-wit, te verwarrend, te weinig opbouwend ook'. Zowel uw voorganger de heer Van Boven als het CNV, heeft op geroepen om het overleg in de Stichting van de Arbeid weer te hervatten. Voelt u daar ook voor? 'Ja, dat ben ik met hen eens. We moeten het centraal overleg weer op gang brengen. De maatschappe lijke ontwikkeling vraagt nu een maal steeds verfijnder regelingen en er staan daarbij grote belangen op het spel. Het lijkt mij daarom verstandig weer met elkaar om de tafel te gaan zitten. U wilt de discussie over de openbaarheid van de inkomens, de inkomensnivellering en de uitbrei ding van de werkingssfeer van de cao's weer heropenen? 'Ja, op die vragen zal een antwoord moeten worden gegeven. Uiteraard zeg ik niet op alle vragen bij voor baat ja. Neem nu de openbaarheid van de inkomens en de daaraan verbonden inkomensnivellering.- Daar weten we maar heel weinig van. Er is zo weinig studie-materi aal, zo weinig geconcretiseerd. Maar er staan wel grote belangen op het spel. De openbaarheid van de inkomens kan bijvoorbeeld de persoonlijke vrijheid beknotten en dan moet je de voor- en de na delen toch zorgvuldig afwegen? Bo vendien zijn alle kampen ook de vakbeweging verdeeld over de vraag hoe een rechtvaardige inko mensverdeling er precies uitziet. Dat geldt ook voor de uitbreiding van de werkingssfeer van de cao's. Het hoger personeel roept al jaren: men praat zonder ons over ons. De werkgevers willen een evenwichtige afweging van de belangen. En dan moet men ons niet verwijten dat we niet willen meewerken!' Uitgangspunt voor de vakbewe ging is de gelijkwaardigheid van alle mensen. Bezit van geld, goe deren en kennis mag niet leiden tot machtsposities, waarmee die ge lijkwaardigheid wordt doorbroken. 'De Industriebond NW heeft het ook verwoord, in de brochure 'Fijn is anders', maar ik vind er de vaagheid niet minder om. Want ook de Industriebond erkent dat kennis en kapitaal noodzakelijke voorwaarden voor het ondernemen zijn. Bovendien moet je voor de spreiding van kennis met zijn tweeën zijn. Wat moet je doen als iemand niet is geïnteresseerd in kennisoverdracht? Dat is toch een struikelblok? Het gaat om de controle van die machtsposities. Of de ondernemer over zijn beslissingen, behalve aan de aandeelhouders, ook aan de werknemers verantwoording wil af leggen. 'Je moet zonder meer elke vorm van macht controleren. Anders heb je een dictatuur. Ook de macht van de vakbeweging behoeft controle. We zijn al een heel eind met de nieuwe wet op de ondernemings raad. Dat is ook weer een stap in de richting van meer inspraak. Hoewel ik er bij moet zeggen dat we met al die gedetailleerde voorschriften het gevaar lopen te ver van de werke lijkheid verwijderd te raken. Persoonlijk zie ik wel wat in een goede regionale samenwerking. Met goede districtsbestuurders en een goede bezetting van de regionale vakbondskantoren zou je samen veel problemen kunnen oplossen. De vraag of we uiteindelijk terecht zullen komen bij bedrijfsparlemen- ten, zal door de maatschappij als geheel moeten worden beantwoord. Geen enkele ondernemer heeft er moeilijkheden mee om ln te spelen op de maatschapplijke veranderin gen. Maar voorlopig zitten we toch met de moeilijkheid dat er geen duidelijkheid bestaat over de eisen die aan 'ons vanuit de maatschappij worden gesteld. Het is te onduide lijkheid, te verward. Natuurlijk moet je op tijd veranderen, maar je moet er wel op toezien dat we er beter op worden, niet slechter'. Er is een groeiende behoefte onder werknemers aan meer vrij heid, aan het beleven van eigen vindingrijkheid! aan het i ontplooien van eigen mogelijkheden. Die drang botst met de ontwikkelingen in de arbeidsorganisatie, met de mechanisering en de automatise ring. De uitgekiende, wetenschap pelijk verantwoorde bedrijfsorgani satie maakt de mogelijkheid tot ontplooiing steeds kleiner. 'Dat is juist. De persoonlijke vrij heid wordt aangetast. Door de gro tere scholingsmogelijkheden in Nederland is het kennisniveau toe genomen en veel mensen kunnen die grotere kennis op hun werk niet kwijt. Dat frustreert. De oplos sing zal naar mijn oordeel moeten worden gezocht in het toekennen van grotere verantwoordelijkheid in het werk. Dat is ook het belang van de medezeggenschap'. we al op gezag van Tass gemeld, dat het ongewone warme weer in Siberië teweeg was gebracht door Atlanti sche lucht die de Oeral was overge komen. Weerrapporten van gisteren, maxi mumtemperaturen en neerslag van 7-19 uur: Amsterdam regen 13 1 De Bilt half be.w. 13 1 Deeglen zwaar bew. 13 1 Eelde geheel bew. 12 1 EJndhoven half bew. 15 0.1 Den Helder zwaar bew. 13 0.1 Luchth. R'dam zwaar bew. 14 1 Twente zwaar bew. 13 0 Vlissingen zwaar bew. 13 0 Zd.-Limburg half bew. 16 0 gens 20.3 gr C op 26 februari 1900 te Winterswijk. Werkelijke zomer se warmte van 25 graden of meer is althans in de moderne waarne mingsfase nooit waargenomen. Vlak ten noorden van de Pyreneën was het rond één uur 't middags 20 gr C. Opmerkelijk is ook het snelle af druipen van de strenge vorst in Scandinavië. In Finland was het 5 gr C In heel Zweden, inclusief Lapland, was woensdagmiddag geen enkel station met een temperatuur onder 0 meer te vinden, ln Euro pees Rusland had slechts een enkel station één graadje vorst maar dan in een mistveld. Mist komt ook veel voor in het stabiele Balkan-hoge- drukgebied, dat ons langs zijn noordwestelijke rand zo lang ver went met heerlijke temperaturen, af en toe een vleugje frontale re gen begeleid door een sterke de- pressiewind. De aanmaak van de pressies in het verre westen, langs de noordzijde van hogedrukgebie- den boven Texas en één ten zuid westen van de Azoren duurt voort. Tussentijds zijn er ook betere peri oden met opklaringen. De warmte in Centraal Azië +4 tot +5 in plaats van zoals ge bruikelijk -30 tot -40 graden) kan zo markant zijn uitgevallen door föhn-achtige zuidelijke winden aan de oostzijde van naderende depres sies uit het westen. Eerder hadden HA GEI BAXTCH». «10 BIN. TEMP. WINDRICHTING HOOG WATER 17 Januari. Vlissin gen 4 45-17.04. Haringvlletslulzen 6.26- 18 35 Rotterdam 7.17-19.49. Schevenlngen 5.53-18.02. IJmutden 6 33-18.42. Den Helder 10.01-22.35. Harllngen 0.28-12.42. Delfzijl 2.24-14.55. onder redactie van loessmit Zoveel plezier als de 'Wombles of Wimbledon Common' via het televisiescherm in de Britse huiskamers brengen, zoveel ver driet doen de bonten schepsels hun liefhebbende aanhang in het theater. Ook al zijn het maar poppen, ze hebben kinde ren tot snikken gebracht, ouders tot grote woede en theaterdirec teuren tot zulke ernstige be zorgdheid dat ze hun gebouwen hier en daar voor Wombles- voorstcllingen hebben gesloten. De Wombles kwamen een jaar of vier geleden tot leven door toedoen van de schrijfster Eliza beth Beresford. Haar Wombles vormden een heel apart volkje, dat zich volgens het verhaal in huisjes van oude kranten in het Londense park Wimbledon Com mon ophoudt. De boeken werden zo populair dat de tv de schep seltjes al gauw omtoverde in poppen voor een kinderserie: de Wombles kregen lange mieren- etersneuzen, droegen en dragen nog steeds een pels die zowel van- bont als bontgekleurd is plus een hoedje waaraan je kunt zien wie wie is. Ze dragen na men als 'great uncle Bulgaria', 'Orinoco' en 'madame Cholet', meubileren hun krantenwonink jes met alles wat ze maar in het park vinden (flessendoppen, kurken, kartonen dozen, boom takken, blikjes, sigarettendoos jes) en brengen hun tijd gewoon door met 'wombling',' wat ook weer van alles kan betekenen. Het Wombles-televisievolkje werd een rage in Engeland en Noord-I erland. ledereen 'wom- belde' ineens, er kwam een Wombles-popgroep in bonten uitmonstering, ondernemende types richtten kinder-Wombles- clubjes op die door parken en velden zwierven en net als de Wombles alle rommel opraapten die ze tegenkwamen en die ook weer lieten vallen voor de Wombles, die alles zeker zouden gebruiken. Vooral parkwachters kunnen dat nog altijd niet zo waarderen. Stickers en andere Womblessouvenirtjes doen het zelfs nu nog geweldig en ook de verkoop van plastic tuin-Wom- bles loopt enorm. Maar men be twijfelt of dat zo blijft, nu zo veel kinderen en volwassenen zo zwaar teleurgesteld zijn in hun langneuzige idolen. Voortbordurend op het tv-succes heeft men het ook op het toneel geprobeerd met mensen in pop- pengedaanten. En toen ontdek ten de kinderen, net als bij Sin terklaas. het grote bedrog, want de Wombles verschenen in ne gen steden tegelijk en noemden zich allemaal de enige echte te levisie-W ombles. Wat zich na zo'n voorstelling afspeelde, be schrijft de bedrijfsleider van het theater in Liverpool: 'Kinde ren huilden en schreeuwden, meer dan vijfhonderd grote en kleine mensen stormden woe dend de zaal uit. Snikkend rie pen de kinderen dat dit niet de echte Wombles waren, omdat ze daar veel te mager voor waren, lelijke pakken droegen en niet te verstaan waren. In de foyer werd ik bijna gelyncht; tierende 'moeders scheurden m'n stropdas van mijn nek. Uiteindelijk heb ik ze zo ver gekregen dat ze hun klachten schriftelijk wilden in dienen. Ons theater heeft de producer aansprakelijk gesteld voor de schade, want die ligt wel in de buurt van de vijftigdui zend gulden'. De 'kleine harige schelmen', zo als de lange, schrale Wombles- acteurs op de reclamebiljetten worden aangekondigd, zijn in tussen door dat gedoe al voor goed uit twee theaters verban nen en het ziet er niet naar uit dat de voorstellingen in de ze ven resterende toneelzalen we gens enorm succes geprolon geerd worden. De producer van de negen Wombles-shows con troleert tenminste elke dag met ar\gst en beven of de zaak nog een beetje wil marcheren. Dat is nu hot verschil tussen mensen en ijsberen: terwijl de mens het liefst achter de kachel kruipt als er een berg sneeuw gevallen is, kruips de ijsbeer het liefst behaaglijk in de berg ,sneeuu\ Deze beer. van de dierentuin in Vancouver (Canada) heeft zich tenminste zelden zo lekker gevoeld. schijnt de echte flipperaar wei nig uit te maken. Die gaat hebniet om de knikkers -zegt men- maar om het spel. De flipperautomaat is in ons land zo 'in', dat mensen ze in hun huiskamer zetten om eindeloos te kunnen flipperen. Verzamelaars laten het begerig oog op oude toestellen vallen, van vlak voor de oorlog, maar dat zijn op geen stukken na de oudste. Al in de vorige eeuw bestond er een voor loper van onze flipperautomaat, die toen nog het 'bagatelle-spel' genoemd werd. Precident Lincoln van de Verenigde Staten was er een fervent beoefenaar van en het apparaat komt ook voor in de "Pickwick Papers" van Charles Dickens. Pas in de jaren dertig van onze eeuw werd het toestel een min of meer echte flipper automaat, toen het op electrici- teit ging werken, maar al eer der bleek de flipper een goud mijntje. Zo ver kwam het al een jaar of tien eerder, doordat het mechanisme uitgevonden werd waar je munten in moest stop pen. Daar kon de exploitant een aardig centje aan verdienen, maar tussen 1933 enl950 was het ook de speler mogelijk om er iets beter van te worden: in die periode kreeg je je winst nog in geld uitbetaald, maar dat komt niet meer voor. Wie het goed doet mag nu nog een keertje, en dat De VVV Gelders Rivierengebied heeft aan de heer S. Smit een directeur die behoorlijk warm kan lopen voor de bescherming van de natuur, maar die deze natuur-ijver toch niet al te dol driftig wil overdrijven. In het maandblad "Gelderland nu" doet hij deze uitspraak: "We moeten oppassen dat wegen groene mafia wofden. Dat we niet elk sprietje gras gaan zitten be schermen, omdat het gras is". Actrice Nyree Dawn Porter (38), in ons land nog welbekend als Irene die in de Forsyte Saga aan vankelijk met de veelgeplaagde Soames optrok, heeft een dochter Nyree, sinds een paar jaar wedu we en niet meer hertrouwd, wil de aldoor al graag nog een kind. "maar niet noodzakelijk een nieuwe echtgenoot". Er wordt nu in haar omgeving druk gerod deld over wie de vader wel kan zijn. Een wat jongere Britse ac teur wordt erg vaak genoemd, maar mevrouw Porter vindt dat dat alleen haar zaak is en laat iedereen naar hartelust raden. 'Hoe heet dit, Simpkins? Voor het geval ze me er naar vragen ln het ziekenhuis'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1975 | | pagina 7