'Kerst-lnn is niets meer
dan 'n grote huiskamer'
dichtbij
Nieuwjaarswens voor
bejaarden en zieken
Commentaar Soberheid maakte van Dordts feest een nationaal model
jood om oud ijzer?
blosje Dajan
het weer
Warmste kerst
sinds 1959?
worst wordt weer handwerk
hangboom
onoirbaar
SJROUW/KWARTET
DINSDAG 24 DECEMBER 1974
BINNENLAND T5-K7
Iet is op zijn minst verbazingwekkend
lat een functionaris als de burgemees-
er van Rotterdam zich zo gepronon
uitlaat over de mogelijke strategie
an zijn partij als de heer Van der
XHiw deze week heeft gedaan in het
weekblad 'De Nieuwe Linie'. De heer
'an der Louw zet in dit weekblad een
landpunt uiteen dat men eerder zou
pi erwachten van de voorzitter van de
>n artij van de man die als eerste in
bi en partij verantwoordelijk is voor het
enken op langere termijn dan van
,p en tot zulke grote en meer dagelijkse
erantwoordelijkheden geroepen be-
tuurder. Wat dat betreft zullen wij
ïaar denken dat de heer Van der
m .ouw kennelijk nog wat in zijn nieuwe
ictie moet groeien,
k' v'at de inhoud van het artikel aangaat:
;ei e heer Van der Louw spreekt zijn
ek rees uit dat het CDA (door de toetre-
ing van de CHU) 'een dood gewicht'
>u kunnen w,orden in het midden van
e Nederlandse politiek, waardoor in
e discussie over een andere linkse stra-
jgie de verhouding tot de CPN geen
bsoluut taboe hoeft te zijn. De heer
'an der Louw heeft wel wat bezwaren
:gen de CPN (de CPN is op sommige
unten nauwelijks 'links' te noemen
e communisten zijn bijvoorbeeld tegen
ekozen en met echte bevoegdheden
jegeruste wijkraden en de interne par-
j-organisatie is bij hen nogal straf),
:r om daarin verbetering te brengen
het misschien niet zo gek het isole-
int van zo'n partij eens te doorbre-
;n. Immers: incidenteel en in lokale
svallen blijkt wel eens samenwerking
iet de communisten mogelijk,
ius in het kort het verhaal van de
:r Van der Louw in 'De Nieuwe Li-
Men kan het ook in een oud-va-
irlands spreekwoord samenvatten:
'N of CDA is voor de heer Van der
iuw lood om oud ijzer,
is plaats voor de overweging of het
:1 opportuun is uitgerekend op dit
(nu vanwege de economische
joe-stand van ons hele werelddeel meer
ooit een wakker beleid noodzake
is) te komen met dergelijke lange
ij n-bespiegelingen ook al zijn
lelaie misschien alleen maar bedoeld als
stöihoten voor de boeg. Vooral echter
^Jlijft de vraag hangen of de heer Van
jjjer Louw bij het ontwerpen van zijn
ïk-Jtrategie niet had dienen uit te gaan
30?an een wat dieper gaande analyse van
raijet doen en laten (en verlansen) van
CPN.
lijkt ons bijvoorbeeld niet van be-
er-jng ontbloot te weten wat de CPN
°P bet stuk van de veiligheid
het westen meer in het bijzon-
ïo^er de veiligheid van het westen en de
diWAVO; een punt waarover Den Uyl als
politiek leider van Van der Louws par-
Ij zich op hetzelfde ogenblik zo duide-
jk en onomwonden heeft uitgelaten
n het weekblad 'Vrij Nederland'.
Set is duidelijk: de messen worden al
voor het PvdA-congres in de
pnte van 1975.
jcen oude havik in de Israëlische poli-
S^llek, Mosje Dajan, heeft het afgelopen
tdireekeinde gezinspeeld op vérgaande
[oncessies om een nieuwe oorlog in het
[lidden-Oosten te vermijden. Dajan zei
ptterlijk: 'Zolang we op Golan zitten,
angt de oorlog als het zwaard van
)amocles boven ons hoofd'. Hij voegde
J ieraan toe dat hij niet direct voor de
ntruiming van de Golan-hoogten wilde
leiten, maar wél de prijs wilde noe-
ïen, waarop het behoud ervan Israël
ou komen te staan,
iezien tegen zijn uitspraken van de
latste jaren is Dajan met deze verkla-
ing nogal opzichtig door de bocht ge-
aan. Premier Rabin, van wie bekend
i dat hij nooit een liefhebber van de
sraclische nederzettingen op de hoog-
en van Golan is geweest, zou Dajan
unnen vragen, waarom deze nooit zo
ets heeft gezegd toen hij nog minister
ui kas.
Men is geneigd zich af te vragen wat
r achter Dajans ommezwaai zit. Mis-
chien het feit dat de sjah van Perzië
■■neens zo ondubbelzinnig voor de Ara-
aartische zijde heeft gekozen en ineens
artelijke relaties met Egypte gaat on-
erhouden? (Perzië was nog gedurende
d.a,Öe oktober-oorlog Israël van olie blij-
en voorzien). Of het inzicht dat Egyp-
lacjje in Kissingers stap-voor-stap taktiek
oet een stap verder kan zolang er op Go-
niets ingrijpends gebeurt?
Rabin het niet al te prettig
£a Jal vinden in de politiek door generaals
deal dan niet b.d.) voor de voeten te
lee.vorden gelopen, blijkt uit opmerkingen
*gls die van Dajan, dat er in Israël toch
:en klimaat begint te ontstaan waarin
ardle regering weer kan manoeuvreren,
dit iet feit dat Breznjew in januari naar
'aïro komt om de oude banden met
ïgypte weer aan te halen, kan in Israël
iet besef versterkt hebben dat er nu
er log tijd is om forse concessies in het
vooruitzicht te stellen. Dat besef is er
anders wel ingehamerd door Kissinger,
er lie de laatste tijd kennelijk wat moeilij
ken cer z'jn Srar"schaP kan verbergen over
le starheid van Israëls positie. Dat
schijnt al tot een fikse ruzie met de Is-
aëlische ambassadeur in Washington
geleid te hebben.
In elk geval verwijdert het brandpunt
van de aandacht in het Midden-Oosten
zich weer ietwat van de Palestijnse Be
vrijdingsorganisatie naar de buurlanden.
Daarmee is het Palestijnse vraagstuk
natuurlijk niet weg. Integendeel, het
ark
door Willem Schrama
DORDRECHT Vanaf vana
vond gaan de poorten weer
open, van naar schatting ruim
tweehonderd eKrst-Inns, die
verspreid over het hele land
weer als herberg zullen funge
ren voor mensen, die geduren
de de komende feestdagen om
de een of andere reden ontrok
ken zullen of willen zijn aan de
geijkte gezinssfeer.
De gang naar een dergelijke andere
vorm van Kermis vieren behoeft
niet per se met eenzaamheid gepla
veid te zijn. Dat was vijf jaar
geleden veelal het geval, toen het
verschijnsel Kerst-lnn ontstond als
een vergaarbak van kommer en
leed. Nu, vijf jaar later, wordt elke
Nederlandse 'kerstherberg' opgezet
als een trefpunt voor iedereen, die
meer ziet in een brandende kaars
dan In overbelaste grills en room-
kloppers. Kortom: hoe meer zielen,
hoe meer vreugd.
Jan de Geus (24). is één van de
duizenden vrijwilligers, die de ko
mende dagen in touw zijn om de
kerstgedachte 'hard* te maken, re
liëf te geven door een ontmoeting
splaats te creëren waar het zinvol
toeven is. Jan maakt deel uit van
het team in Dordrecht, dat de laat
ste jaren het hoofd heeft weten te
bieden aan de toenemende opsmuk
van de Kerst-Inns. Een zekere ver-
co mmer cialisering. die er zijns in
ziens toe heeft geleid dat in veel
plaatsen de animo voor het alter
natieve kerstfeest alweer dalende
is.
'Er steeds weer aan sleutelen, dat is
men, geloof ik, vergeten. Elk jaar
weer kijken wat eraan schortte, wat
goed was en wat mis was. Er is
teveel de nadruk gelegd op de ge
zelligheid. Alles moest nóg mooier,
nóg gezelliger. De eerste keer ging
het goed, en men heeft er nóg
meer van willen maken dan er in
zat. Maar er zét gewoon niets meer
in. Het gevolg was. dat alles wat
men te bieden had gewoon niet
meer overkwam bij de mensen',
zegt hij.
Aandacht
Jan de Geus draagt in dit verband
een citaat aan van radio-pastor ds.
A Klamer. die het Kerst-Inn-ge-
beuren enkele jaren landelijk ge
coördineerd heeft: 'De eenzame
laat zich niet uitnodigen'. Jan wil
er maar het volgende mee zeggen:
'Mensen die massaal binnenstro
men voor een beatgroep of een
top-honderd, dat zie ik niet als een
kerstherberg. De beste Kerst-Inns
zijn in dat geval wat mij betreft'de
slechtste. Wij hebben er de laatste
jaren ook veel aan bijgeschaafd,
maar de oorspronkelijke sfeer is
gehandhaafd. Dat was de sfeer van
een ontmoetingsplaats voor ieder
een, waarin de huiskamergedachte
centraal staat. Want het is tenslot
te niets meer dan een huiskamer,
al ie-is dan wat uit de kluiten
gewassen. Vorig jaar hadden we 750
mensen in huis. Dat is misschien
weinig vergeleken bij andere plaat
sen. maar er was aandacht voor
iedereen. Voor die 75: mensen wa
ren er 160 vrijwilligers beschikbaar.
En als je dan kijkt naar plaatsen
waar tienduizend man binnekomen,
dan zeg ik: men is wéér verloren in
de massa'.
Ondanks de soberheid, die sedert
de eerste Dordtse Kerst-lnn bij de
Dordtse Kerst-lnn 1973: geen andere pretentie dan de mensen een thuis te bieden.
organisatoren centraal heeft ge
staan. vertoont de belangstelling
jaarlijks een opgaande lijn. Daarom
is Dordrecht zo langzamerhand een
nationaal model geworden, een
sterk organisatorisch geheel, waarin
kritisch overleg vóór en na het
feest altijd van het grootste belang
werd geacht. Dat sleutelen heeft in
juli van dit jaar geleid tot de op
richting van de Stichting Dordt-
Inn, geboren ut het besef dat het
probleem van de vervreemding niet
alleen kan worden opgelost door et
organiseren van een Kerst-lnn.
Evenals vorig jaar komt er ook een
Paas-Inn en verschaft de herberg
ook rond de jaarwisseling onderdak
aan de gastenkring, die elk jaar
groter wordt.
Stakkerig
Jan de Geus: 'In 1969. het eerste
jaar. was het eigenlijk een kleinzie
lig en stakkerig herbergje, dat be
antwoordde aan de sfeer van toen.
Ontmoetingsplaats voor eenzamen,
heette het, en we hebben dat direct
na afloop als een fout gezien. De
organisatie was ook teveel vanuit
de kerken gericht, ook een fout.
Maar de sfeer was bepaald aardig,
en we dachten: dat doen we meer.
Het andere jaar sleutelde ook een
wijkopbouworgaan mee, en het re
sultaat was al veel beter. Het derde
jaar was er al een vaste kern ont
staan van medewerkers. Het derde
jaar was er al een vaste kern ont
staan van medewerkers. We kregen
de beschikking over een gebouw
met vijf vertrekken, zodat we vlo-
doende ruimte hadden voor een
filmzaaltje, een keuken, een huis
kamer en een kamer waar allerlei
huis-tuin-en-keuken spelletjes kon
den worden gedaan. Het lukte, de
mensen kwamen terug. Toen wer
den de plannen vaster, er groeide
ook een band tussen de medewer
kers. Er werd een Centrale Werk
groep Inn gevormd, die alles coör
dineerde en doorpraatte.
Toen pas eigenlijk kwamen we er
achter dat we altijd verdoezeld
hadden op wie we het feest richt
ten. Oké. zeiden we. mensen kun
nen misschien eenzaam zijn, maar
hoeven niet vereenzaamd te zijn.
En als de Kerst voorbij is, sturen
we ze weer weg. maar er komen
ook nog wat donkere dagen na
Kerstmis. Dat leidde eind 1972 tot
een nieuw experiment: open op ou
dejaarsavond. met een spreker m
vijf voor twaalf Echt de huisdelijke
gezelligheid.
We vonden het nog niet genoeg.
We waren altijd gericht geweest op
het zuidelijk deel van Dordrecht,
nu gingen we ook Inns organiseren
in het centrum en in het Noorde
lijk stadsdeel. We hadden geen
cent, maar we hadden altijd het
idee: gewoon beginnen. We hebben
dit jaar bijvoorbeeld pas in mei de
verzekeringen betaald, maar dat
geeft natuurlijk niets. Je moet ge
woon iets doen, dat geld komt wel.
DEN HAAG In de komende week krijgen 125.000 bejaarden, invaliden
en chronisch zieken in 1250 tehuizen een nieuwjaarswens van een kind.
Het Jeugd Rode Kruis zorgt er ook dit jaar weer voor, dat kinderen uit de
hoogste klassen van het basisonderwijs en de laagste klassen van het voort
gezet lager onderwijs een speciale tekening met een nieuwjaarswens kun
nen vervaardigen. Alle kaarten keren terug naar het Jeugd Rode Kruis,
dat ze selecteert en verzend.
'Kinderen kunnen bijzonder hard zijn', zegt een medewerker. Zo schrijft
Ronnie (12 jaar): 'In deze donkeren maar gezellige dagen, willen de men
sen wel eens klagen. U doet dat ook van tijd tot tijd en denkt dat u alleen
maar lijdt'.
Rachel (II jaar)'Op de andere school heb ik dit ook gedaan en toen kreeg
ik een hele stomme brief terug. Ik hoop dat u een leuke brief terugschrijft'.
Adrie van 11 jaar neemt de problemen in haar omgeving onder de loep:
'Hier op Goeree Overflakkee staat het land helemaal blank. Pas geleden
benne er 8000 soldaten erin gezet, maar ze doen niks. Op de meeste scholen
motten de jongens (of meiden) naar het land maar ze doen een half uur
over een bol. De aarpels benne helemaal blauw'.
Jeanne (9 jaar) stelt realistisch: 'Ik hoop dat u gauw beter wordt. En niet
dood gaat. Mijn oma en opa zijn ook door'.
We wisten altijd wel bij de juiste
mensen aan te kloppen om net
rond te komen'.
Problemen
'Ik moet toegeven: in de binnen
stad zijn de problemen ons vorig
jaar een beetje boven het hoofd
gegroeid. Het is niet leuk om te
zeggen, maar we zaten op een ge
geven gen blik met ongeveer 150
verslaafden, die maar zaten te zit
ten. Dat werd op tweede kerstdag
opeens zo'n dominerende groep, dat
we werkelijk niets meer koden
doen. Het gevolg was dat we 's a-
vonds om tien uur de poort sloten.
We wisten er zelf geen raad mee,
op dat moment. Wat krijg je dan?
Er kwam een waslijst met klachten,
die we stuk voor stuk doorpraatten.
Dat kweekte begrip. We kwamen
erachter dat we met een boogje om
die mensen heen waren gelopen.
Je zult het niet geloven, maar met
de Paas-Inn waren ze er wéér. Het
werd formidabel. Ze werden bij hun
kraag gepakt voor een potje scha
ken of klaverjassen. Ze werden op
genomen. geaccepteerd. Geen cent
je last meer. Fe medewerjers voel
den zich ook gast. waardoor die
huiskamersfeer alleen maar dichter
werd benaderd. Gewoon spelletjes
doen. af en toe TV kijken, zachtjes
de radio aan. een spelletje bingo en
doodgewone pretentieloze films van
Goofie en Charly Chaplin. Er zit
gewoon niets meer in. We hebben
ook niet meer pretenties dan de
mensen een thuisbieden. Er is een
soort gratis taxi-centrale georgani
seerd uit de medewerkers, die over
een auto beschikken. Er is dit jaar
continu een telefoonnummer be
mand als een soort alternatief voor
de SOS-hulpdienst.
Voor het eerst hebben we dit jaar
van de gemeente vijfduizend gul
den subsidie los weten te krijgen,
waardoor we eindelijk niet meer
hoofdelijk aansprakelijk zijn voor
een evetuele brand of zoiets. We
hebben nu eindelijk eens een reser
vekapitaaltje. Er komt ook nog een
Paas-Inn, en we lopen met de ge
achte om een permanente Inn op
te richten in Dordrecht-Zuid. Vol
gend jaar komt het daar nog niet
van. maar in 1976 willen we het
wel eens zo ver laten komen. En
dan moet je een kleine reserve
hebben'.
Of we van dat geld grootser gaan
organiseren? Absoluut niet. Zoals
altijd is er wat wijn, een slaatje,
wat boterhammen. Soberheid, an
ders valt het feest aan duigen'.
Van onze weerkundige medewericer
Terwijl het gisteren in Ierland en
west-Schotland regende en stormde
(Malin Head en de Hebriden een
zuidenwind van 105 kilometer -per
uur) leek er in ons land wel voor
jaar in de lucht te zitten. Nadat de
zon het overal gewonnen had. liep
de temperatuur in het midden en
zuiden van Nederland op tot twaalf
graden Celsius. Maastricht zelfs
dertien graden Celsius. Normaal in
deze tijd is vijf tot zes graden. Een
zwakke uitloper van het Alpen-ho-
gedrukgebied wist er meer van.
Doordat een uit het Azorengebied
afkomstige depressie zich in noord
oostelijke richting langs Ierland
verplaatste en dus betrekkelijk wei
nig dichterbij kwam. bleven wij
aanvankelijk verschoond van de
onbestendigheid. Vermoedelijk zal
dat vandaag niet meer zo goed
lukken. Het bijbehorende front
komt dan dichterbij ons land te
liggen en dat zal wel uitlopen op
plaatselijk wat regen en motregen.
Gisteratvond was de zuidwestelijke
wind achter het front doorgedron
gen tot Cork bij stijgende lucht
druk. Het front verzwakte overi
gens.
Niet alleen bij ons, maar ook elders
in Europa weet de temperatuur van
ivanten: in Manchester was het
gistermiddag even warm als in
Brindisi met dertien graden. Sici
lië bereikte vijftien tot zestien gra
den.
manifesteert zich levensgroot op dc
Westelijke Jordaanoever. Maar het
schept wel een hoeveelheid nieuwe be
denktijd die Israël in dit allermoeilijkste
van de conflicten hard nodig heeft.
Het Zweedse Kalmar bracht negen
graden in het boekje, met daar
tegenover een erg kil Verona in
noord-Italië met nul graden celsius.
Op de Füröer regende het uren
achtereen zwaar door toedoen van
bovengenoemde Ierse depressie. Het
was echt een warmetefront-regen,
want gisteravond was het kwik er
gestegen tot tien graden Celsius,
terwijl tijdens het weekeinde de
thermomter rond 't vriespunt stond.
In twaalf uur tijd viel er in Thors-
havn maar liefst 28 millimeter. Jan
Mayen rapporteerde drijfsneeuw bij
noorden wind en min acht graden
celsius. Koud bleef het ook op IJs
land: Akureyri in het noorden mid
den op de dag min twaalf graden.
maar gisteravond min zes graden
celsius. De temperatuur was daar
aan een stijging onderhevig.
Zoals bekend staan ons dit jaar
zachte kerstdagen te wachten. Wij
hebben eens even in de boeken
gebladerd om te zien, hoe het vroe
ger gegaan is. De laatste witte
Kerstmis beleefden we in 1970: er
kon toen ook worden geschaatst.
Het jaar daarop was Kerstmis veel
zachter met zeven tot acht graden
celsius. Dit jaar zijn er maxima
van negen a tien graden celsius te
verwachten, waarmee Kerstmis 1974
de zachtste zal worden sinds die
van 1959. toen het kivik in het
midden van het land ook tot negen
a tien graden celsius opliep.
Weerrapporten van gisteravond 7
uur, weer, maximum temperatuur,
neerslag 7-19 uur.
Amsterdam onbew 11 0
De Bilt onbew 11 0
Deelen onbew 11 0
Eelde onbew 9 0
Eindhoven onbew 13 0
Den Helder onbew 10 0
Luchth. Rtd. onbew 11 0
Twente onbew 11 0
Vlissingen onbew 10 0
Zd. Limburg onbew 13 0
Aberdeen zwaar bew 11 0
Athene onbew 15 0
Barcelona onbew 15 0
Belijn licht bew 10 0
Bordeaux zwaar bew 14 0
Frankfort onbew 9 0
Genève mist 1 0
Helsinki onbew 6 2
Innsbruck onbew 1 0
Kopenhagen geh bew 7 0
Lissabon geh bew 16 15
Locarno onbew 7 0
Londen half bw 12 0
Luxemburg onbew 8 0
Madrid regen 6 0.1
Malaga zwaar bew 16 0
Mallorca licht bew 17 0
Munchen onbew 6 0
Nice half bew 14 0
Oslo geh bew 3 0
Parijs onbew 11 0
Rome onbew 13 0
Split onbew 13 0
Stockholm half bew 8 0
Wenen mist 5 0
Zurich onbew 3 0.1
Casa Blanca half bew 20 0
Las Palmas zwaar bew 20 0
New York zwaar bew
Tel Aviv onbew 17 0
Tunis licht bw 15 0
HOOG WATER voor woensdag 25 decem
ber: Vlissingen 10.33-23.08, Harlngvllet-
sluizen 12.13-0.00. Rotterdam 0.53-13.09.
Schuvenlngen 11.47-0.00, IJmulden 0.00-
12.26. Den Helder 3.00-15.29, Harllngen
5.30-18.11. Delfzijl 7.43-20.36.
HOOG WATER voor donderdag 26' decem
ber: Vlissingen 11.35-0.00. Haringvllet-
slulzen 0.47-13.12. Rotterdam 1.59-14 09,
Scheveningen 0.21-12.44, IJmulden 1.00-
13.21. Den Helder 4.19-16.54. Harllngen
6.47-19.29. Delfzijl 8.53-21.41.
onder redactie van loessmit
Er valt niet aan te twijfleen:
het gaat de wosrtfabrikanten en
slagers deze maand naar den
vleze. Want iedereen op de
vegetariërs na dan krijgt
dezer dagen wel zijn portie
vleeswaren binnen. Het is alleen
maar de vraag wat je er nog van
proeft op het extra lekkere
kerstbrood, uit het vuistje of bij
een drankje. Misschien zou die
worst, als ie héél zorgvuldig
wordt geproefd, niet eens zo
smakelijk zijn als ie er aan het
stuk of aan een prikkertje uit
ziet. Alleen: wie van ons. die
zonder aarzelen alles naar bin
nen werken wat de fabrieken
ons voorzetten, kan bogen op
zo'n smaakvermogen?
Er zijn natuurlijJt nog wel fijn
proevers. Die zou je bijvoorbeeld
moeten zoeken onder de slagers,
die in het dagelijks leven zo
dicht bij het vuur zitten dat ze
alles van worst horen af te
weten. Hoewel, het gros doet het
ook al jaren uitsluitend met
kant en klare fabrieksworst. Al
leen in het zuiden van het land
kom je nog regelmatig slagers
tegen bij wie je zelfgemaakte
wordt kunt kopen. In de rest
van het land kan dat ook wel
eens voorkomen, maar dat is
dan uitzondering.
Die fanrieksworst is een aantal
slagers behoorlijk de keel gaan
uithangen. 'We willen terug naar
het oude, ambachtelijke produkt,
zoals dat heel vroeger werd ge
maakt', zegt slager W. van Brug
gen. bestuurslid van het pas op
gerichte 'worstmakersgilde'. Hij
spreekt van een smaakvervlak-
king, waardoor we hard aan een
kwaliteitsverbetering toe zijn. Is
die fabrieksworst dan zo slecht?
'Slecht is per sé niet het goede
woord. Er gebeurt in de fabrie
ken niets dat niet door de beu
gel kan. Ze zijn allemaal aan
wettelijke eisen gebonden en als
er dan ook vier procent meel in
de worst gaat. dan mag dat vol
gens de wet. Net zoals het toege
staan is om bijvoorbeeld een
varkensschouder na het uit
benen met zoveel bloedplasma of
pekel in te spuiten, dat je ui
teindelijk hetzelfde gewicht-
krijgt als mét been'. Het nieuwe
worstmakers-gilde, vindt wel dat
al die grondstoffen en hulpmid
delen. hoe legaal ook ook. de
worst kwalitatief near beneden
halen en daar moet wat aan
gedaan worden.
De initiatiefnemers zijn niet de
enigen die er zo over denken:
na de oprichting van het gilde
hebben al 120 slagers in het
land gemeld dat ze ook gildesla-
ger willen worden. Dat zal niet
zomaar gaan. Na storting van
het lidmaatschapsgeld mogen ze
wel proeren zelf wordt te ma
ken. maar uiteindelijk zullen
keurmeesters van het TNO-insti
tuut CIVO (centraal instituut
voor voedingsonderzoek) tot in
het laboratorim toe nagaan of
de zelfgemaakte wordt niet al
leen lekker is. maar ook aan de
kwaliteitsnormen voldoet. Pas
dan mogen ze het ossebloedrode
schild van het 'Wosrtmakers-
Gilde' op z'n oud-Hollands)
met de in de vorm van twee
worstjes in elkaar gedraaide IV
in de winkel hangen en net zo'n
stickers op de deur plakken. En
zo kan dan de klant zelf zien en
uitproberen, of de gildeslager
beter is dan de keurslager, de
edelslager, dc topslager of hoe
de slagers zich nog meer noe
men.
Gedeputeerde staten van
Drenthe hebben de minister van
binnenlandse zaken gevraagd
het koninklijk besluit van 1850
te herzien, zodat de Drentse
commissaris der koningin, me
vrouw A. P. Schilthuis. ver
schoond blijft van de ambtskle-
ding die daarin voorgeschreven
's. Natuurlijk moet ze bij offici
ële gelegenheden wel wat aan.
maar volgens G. S. zeker niet'
een rok van donkerblauw laken
of kasjmier, of een pantalon van
wit laken of kasjmier met gou
den strepen', of een combinatie
van rök en pantalon (zoals in
het KB staat). Dat vinden G.S.
zelfs in onze verlichte jaren
zeventig niet oirbaar. Op deze
'half-geklede' manier kan me
vrouw Schilthuis haar wettelijke
verplichtingen onmogelijk nako
men.
Een heel nieuw idee: liang de
kerstboom op z'n kop aan het
plafond, zoals mevrouw Alexan
der in het Amerikaanse Costs
Mesa gedaan heeft. Volgens haar
neemt de boom op deze manier
niet alleen veel minder plaats in
en staan de versieringen veel
leuker, maar blijft de kerstboom
ook langer 'vers'.
Na 105 jaar noeste arbeid vindt Arthur Reed uit Berkeley (Californië)
het wel zo'n beetje tijd om aan zijn pensioen te beginnen. Op z'n
negende werkte hij al en hij herinnert zich de Amerikaanse burger
oorlog nog heel goed. Hij trok toen aan de rokken van zijn moeder,
die marketenster van de Noordelijken was, van kampement tot kam
pement. Reed begon bet pasvorig jaar wat rustiger aan te doen. Hij
besloot niet meer op de fiets naar zijn werk in een gieterij te gaan
en kreeg wat minder zware karweitjes op te knappen. Door ai dat
werken heeft hij naar zijn zeggen nooit tijd gehad om te leren lezen
en schrijven, maar hij is er gezond bij gebleven. Weliswaar is hij nu.
op z'n 114e jaar, voor het eerst geopereerd, maar de dokters vinden
hem zo ijzersterk dat hij vermoedelijk morgen alweer thuis bij de
kerstboom zit in plaats van bij deze in het ziekenhuis.
'Eindelijk een baantje voor Simpkins, waarvoor by geschikt
is'.
