T VERHAAL VAN TWEE WANHOPIGE KINDEREN
autobiografie-
rk wil alleen
aar naar
lijn moeder
Edith: ^Niemand
wilde echt
met mij praten
ampeerbus van Peugeot-Veth
Toyota komt
met ruime
Corolla 30
DUW/KWARTET ZATERDAG 14 DECEMBER 1974
BINNENLAND/AUTO K11
oor Jan Brokken
lith is zeventien jaar. Zij is klein,
iger, ze giechelt zenuwachtig,
heeft, wat je noemt, eelt op
ar ziel. Irma, klein, mollig, is
ftien jaar. Zij kan haar emoties
il moeilijker de baas. Soms huilt
bijna. Beide meisjes worden
or de politie gezocht. De kinder
rechter, mr. F. de Groot in Haar
lem, wil dat Edith en Irma naar
de Heldringstichting in Zetten,
een tehuis voor moeilijk opvoed
bare meisjes, teruggaan. Noch
Edith noch Irma voelt daar iets
voor. Zij hebben het leven in de
tehuizen als een hel ervaren. Bei
den zitten nu ondergedoken bij
leden van de alternatieve hulp
organisatie Release in Haarlem,
bij pleeggezinnen. Release heeft
samen met de voogdij een oplos
sing voor de meisjes gevonden:
Edith kan naar een pleeggezin,
Irma naar haar moeder. Release
deed én telefonisch én via de voog
dij verscheidene malen pogingen
om met de rechter in contact te
komen. De kinderrechter voelt er
echter niets voor samen met Re
lease naar een oplossing te zoeken.
Aan de pers wil de rechter geen
commentaar geven. Hij beroept
zich op zijn beroepsgeheim. De
twee interviews, die hieronder af
gedrukt staan, zijn daarom een
zijdige verhalen. Twee verhalen
van wanhopige kinderen die op
zoek zijn naar een beetje bescher
ming en genegenheid.
ia: herhaaldelijk weggelopen en weer
:epikt
'Zeven jaar geleden, ik was acht jaar, kwam ik on-
kinderbescherming. Mijn ouders gingen scheiden,
erd aan mijn vader toegewezen. Overdag woonde ik bij
in huis, 's nachts sliep ik bij de buren. Zij hadden vier
i. Op een gegeven moment begonnen de twee oudsten
ilend tegen mij te doen. Ik vertelde het mijn vader,
iracht mij bij de ouders van mijn hartsvriendin. Daar
ik een jaar gewoond. Ik vond het ontzettend leuk is
jezin. Maar mijn vader wilde niet dat in langer bleef,
loest naar iemand van de familie, naar een tante in
lem. Bij haar in huis was het vreselijk saai.
Idels was mijn vader her-
el. Ik kon weer bij hem in
komen, in Oostzaan. Ik
weer naar school, naar de
in Zaandam. Daar
ik mijn zus tegen, die in
erde klas zat. Mijn zus
ie bij een tante in Oost-
een zus van mijn moeder,
eens bij ons langs', zei
zus. Ik ging op bezoek,
in is een klein dorp
veel geroddeld wordt,
vader en mijn tweede
kwamen er al vlug
dat ik mijn zus en mijn
wel eens bezocht. Zij
dat niet goed. Die tan-
ïgt niet, zeiden ze. Dat
et begin van de ellende,
het huis niet uitgaan of
tweede moeder zei: je
och niet naar je tante?
rkte me op de zenuwen.
gegeven moment ben
r bij mijn moeder gaan
in Muiden. Ik kwam
de tweede klas van de
Maar ik kon niet best
gegeven moment zei
van de kinderbescher-
in Haarlem, waar ik nog
onder viel, dat ik met
'ader moest gaan praten,
'ader zei: bij je moeder
niet blijven. Zij woont
een bar, zij verhuurt ka-
aan buitenlanders. Het
an het liedje was dat ik
)ij mijn vader in huis
Op Sint Maarten (11
ber) kreeg ik laaiende
net mijn vader en mijn
moeder. Ik ben het huis
ucht. Bij een (andere)
n mijn moeder in Oost-
ond ik onderdak.
en ik een paar maanden
Maar zij had niet
ïimte. Zij zei: je moest
laar je moeder gaan. Dat
Met mijn moeder ging
n beetje moeilijk. Wij
een beetje uit elkaar
d, er waren moeilijkhe
li is toen naar de voog-
n de kinderbescherming
Die voogdes vond dat
rust moest komen. Zij
lij mee naar een tehuis
ersfoort. Om een kijkje
te nemen, zoals zij zei. Nadat
ik het hele tehuis bezichtigd
had zei zij tegen de directrice:
het is dus afgesproken dat Ir
ma maandag komt. Ik schrok
mij rot. 's Maandags stapten
mijn moeder en ik op de trein
naar Beverwijk, op weg. naar
mijn voogdes die me naar
Amersfoort zou brengen. Ik zei
tegen mijn moeder: ik wij niet.
Zij was het daar helemaal mee
eens. In Haarlem hebben wij
de trein terug genomen, 's
Avonds zaten wij weer in Mui
den. In het holst van de nacht
werd er gebeld. Twee recher
cheurs stonden voor de deur.
Mijn moeder deed niet open.
'Zelf kwamen ze nooit op mij af
Edith: Ze wilden mij thuis niet hebben.
Vraag: Waarom niet?
Edith: Ik kon niet met mijn moeder opschieten. Ik bleef
wel eens weg van huis. Op school was ik een deugniet. Ik
werd van school gestuurd. Vaak had ik ruzie met mijn
moeder. Toen heeft zij er een maatschappelijk werkster bij
gehaald. Zij vroeg mij: wil je naar een tehuis? Ik vond dat
wel leuk: met allemaal meiden samen. Ik ging toen naar
een tehuis in Bloemendaai.
Irma: zit twee weken ondergedoken.
Heerlijk
De volgende dag heeft zij mij
op de trein naar Hoogkarspel
gezet. Daar woont mijn oudste
zus. Ik vond het heerlijk daar:
ik zorgde voor de baby, ik deed
het huishouden. Op een avond
belde mijn moeder op. 'Wan
neer je niet tevoorschijn komt
nemen ze mij in hechtenis', zei
ze. De volgende dag ben ik
naar mijn voogdes gegaan. Zij
bracht mij nog diezelfde dag
naar Amersfoort. Na een paar
dagen ben ik weggelopen. Ik
klopte bij mijn vader aan. Hij
bracht mij weer naar Amers
foort terug. Ik kwam daar op
de MAVO. Maar ik was zo'n
poos van school geweest. Ik
bleef zitten. Dat kon ik niet
hebben. Ik wilde dat jaar niet
opnieuw doen. Ik mocht toen
naar de derde klas van de
huishoudschool. Daar bekeken
ze me met een opgetrokken
neus: een meisje uit een te
huis. dat kon nooit iets goeds
wezen. Afgesproken was dat
als ik mijn diploma zou halen
ik naar huis mocht. Ik spij
belde veel maar ik heb het
diploma toch gehaald.
Onderschept briefje
In de kerstvakantie was ik bij
mijn vader thuis geweest. Ik
zag wel dat het in de toekomst
niet zou gaan, dat ik weer ruzie
zou krijgen als ik definitief
thuis zou komen. Dat vertelde
ik mijn voogdes. Zij zei me: Je
kan naar een tehuis of naar
een kostpleeggezin. Ik wilde
geen van beide. Ik liep weg. De
politie bracht me weer naar
Amersfoort. Ik wilde weg, maar
had geen geld. Ik herinnerde
mij dat ik zestien gulden aan
een meisje van de MAVO ge
leend had. Ik ging naar de
MAVO en wachtte op het meis
je. Ze was er niet. Aan een
klasgenoot gaf ik een briefje.
'Ik krijg nog zestien gulden
van je. Je weet wel waarvoor.
Ik kom het over twee dagen
halen'. Dal stond erop. Twee
dagen later zat ik weer voor
die school. Opeens stond een
politiewagen naast me. Ik werd
erin geduwd. Dat briefje was
onderschept. Op die MAVO
werd nogal gebruik gemaakt
van verdovende middelen. De
directie van de school zocht
samen met de politie naar een
drughandelaar. Ze dachten dat
ik dat was. Dat zinnetje in die
brief 'Je weet wel waarvoor'
klonk natuurlijk erg verdacht.
's Avonds zei een politieagent
tegen mij: 'De kinderrechter
heeft besloten dat je naar Zet
ten moet. De volgende dag ben
ik naar Zetten gebracht. Nog
geen twaalf uur later wist ik te
ontsnappen. Een half uur later
werd ik opgepikt toen ik stond
te liften. Een week later ben ik
weer ontsnapt. Ik vond onder
dak bij kennissen in Amers
foort. Vier weken later stonden
's nachts twee rechercheurs
naast mijn bed. Weer naar
Zetten. Ik moest er een paar
maanden blijven. Ter observa
tie.
Een spruitje
Toen ik een kantoortje moest
schoonmaken las ik een rap
port over mezelf. Irma is niet
open, stond erin. En ik had die
groepsleider juist alles verteld.
Dat zei ik hem de volgende
dag. Toen ik een paar dagen
later aan tafel een spruitje
pikte, riep hij: 'Dat bedoel ik
nu met niet open zijn'. Ik
schrok mij rot. Ik dacht: hier
kom ik nooit meer uit. Ik
schreef naar de kinderrechter,
twee keer. Na zes weken kreeg
ik antwoord. Samen met mijn
vader heb ik hem bezocht. Hij
zei: 'Eerst moet je die observa
tieperiode afmaken. En als je
het in Zetten verpest, zoek je
het maar met je familie uit'. Ik
dacht: Dat is mooi. Ik wil het
best met mijn familie uitzoe
ken. Ik wilde bij mijn moeder,
die hertrouwd was.
Ik ben weggelopen. Een week
daarna weer opgepikt. Ik ben
weer weggelopen. Naar mijn
moeder. Zij heeft de voogdes
ingelicht dat ik bij haar was.
De voogdes kwam ons opzoe
ken. Zij begon ontzettend te
schelden. Ik moest weer naar
Zetten. Dat nooit, zei mijn
moeder. Het werd een ontzet
tende ruzie, een vechtpartij
zelfs. De voogdes heeft de poli
tie gebeld. Die kwam pas de
volgende dag. Toen zat ik al
bij Release in Haarlem. Ik
vraag van niemand een gunst.
Ik wil alleen naar mijn moe
der. De rechter wil dat niet'.
Vraag: Hoe oud was je toen?
Edith: Bijna vijftien Jaar.
Vraag: Was het een streng te
huis?
Edith: Dat viel wel mee. Het
was een observatietehuis. Het
gesprek van de dag onder de
meisjes was weglopen. Ik laat
me nogal vlug beïnvloeden.
Dus wanneer een meisje zei:
ga je mee, dan ging ik mee. In
totaal ben ik daar twaalf keer
weggelopen. Meestal pikte de
politie me nog dezelfde dag op.
Daarna ging ik naar een tehuis
in Lisse. Ook daar kon ik het
niet uithouden. Ik liep weg.
Maar omdat ik niet wist waar
ik naar toe moest ging ik naar
mijn ouders. En mijn moeder
belde direct de politie op.
Vraag: Waarom deed je moeder
dat?
Edith: Ze mocht me niet. Van
mijn vader mocht ik wel thuis
blijven. Als ik maar werk had,
zei hij. Misschien was het wel
een excuus van hem. Want ik
geloof dat ik best werk had
kunnen vinden.
Schrobben, boenen
Vraag: Werd je weer terugge
bracht naar Lisse?
Edith: Nee, naar Bloemendaai.
Daar bleef ik twee weken.
Daarna werd ik naar een te
huis in Amersfoort gestuurd. Ik
mocht gaan werken. Ik heb
één week bij De Gruyter ge
staan. Ik was als kassière aan
genomen. maar ik moest in
pakken. Dat hing mij al vlug
de keel uit. Na een week nam
ik ontslag. Toen moest ik bin
nenshuis werken in het tehuis.
Schrobben, boenen. In dat te
huis leerde ik Irma kennen.
Wij haalden samen een keer
een geintje uit Als straf werd
ik op een kamertje gezet, drie
dagen lang. Er stond een tele
foon in dat kamertje. Ik belde
naar boven, naar mijn vrien
dinnen. Ik vroeg om een siga
ret en lucifers. Ze schoven het
onder de deur door. Ik wilde
met alle geweld weg uit dat
kamertje. Ik dacht: ik doe als
of ik zelfmoord pleeg. Ik stak
mijn broek in brand en belde
de groepsleiding. Ze kwamen
in paniek naar boven gerend,
konden de sleutel niet vinden
en stormden toen van buitenaf
door een ruit naar binnen. Het
geintje dat ik had willen uitha
len was overigens helemaal uit
de hand gelopen. Die broek
stond binnen een mum van
tijd in brand. Ik liep over mijn
hele been ernstige brandwon
den op.
In isoleercel
Vraag: Deze geschiedenis had
natuurlijk vervelende gevol
gen?
Edith: Ja, de directrice zei me
dat ik tot rust moest komen.
Er kwam een ziekenauto voor
rijden die me naar een psychi
atrische inrichting in Amers
foort bracht. Ik kwam op een
zwaar psychiatrische afdeling
terecht, tussen allemaal vol
wassen mensen. De psychiaters
vonden me overigens geestelijk
kerngezond. Ik heb geen medi
cijnen, geen injecties, niets ge
had. Ik zat een maand in die
Inrichting. Daarna werd ik
naar een tehuis in Rekken ge
stuurd. Toen ik daar aankwam
had ik eerst een gesprek met
de directeur. Hij vroeg mij:
Wil je gelijk bij een groep of
wil je eerst tot rust komen? Ik
zei: nou, ik wil wel eventjes
uitrusten. En wat doen die lik
kers: ze zetten me drie dagen
in een isoleercelletje. Daarna
kwam ik op de afdeling 2A, de
afdeling voor TBR-mensen, ter
beschikking van de regering
gestelden.
Vraag: Tussen criminele vrou
wen dus?
Edith: Ja, vrouwen van een
jaar of veertig. Na een maand
werd ik naar de Heldringstich
ting in Zetten gestuurd. Daar
kreeg Ik werk op de werk
plaats. Dropjes inpakken en
Edith: zit elf weken ondergedoken.
ballonnetjes. Voor de gein blies
ik eens zo'n ballon op. Hij
knapte. Ik werd meteen een
halve dag in een isoleercel ge
zet.
Ontslag
Vraag: Wilde je niet .weglopen
uit Zetten?
Edith: Na de werkplaats kreeg
ik werk bij een familie. De
huishouding doen. Ik verdiende
25 gulden per week. Tweederde
van dit bedrag moest ik aan de
kinderbescherming afstaan. De
rest werd voor mij opgespaard.
Ik heb ruim twee maanden bij
die mensen gewerkt. Omdat ik
een paar keer te laat was geko
men en een keer niet was ko
men opdagen kreeg ik mijn
ontslag. Toen moest ik weer
naar de werkplaats. Een tijdje
later mocht ik in Nijmegen
gaan werken. Als ik die baan
volhield mocht ik na drie
maanden naar huis. Viereneen-
halve maand later ben ik inder
daad naar huis gestuurd.
Prostituee
Vraag: Ging het toen beter
met je ouders?
Edith: Ik ben drie maanden
thuis geweest. Maar ik kreeg
steeds weer ruzie. Toen moest
ik naar een tante. Die wilde
me ook niet hebben, want ik
wist te veel van haar. Zij zei
dat ik naar kennissen in Arn
hem moest gaan. Die mensen
woonden in de Spijkerbuurt, de
rose buurt van Arnhem.
Ik moest mevrouw helpen in
de huishouding. Maar ik had
mijnheer en mevrouw wel
door: ze wilden een prostituée
van me maken. Ik dacht: Dat
nooit, 's Nachts ben ik het huis
uitgevlucht, over de daken. Ik
ben weer naar mijn tante ge
gaan. Zij wilde mij niet heb
ben. In arren moede ben ik
toen maar weer naar huis ge
gaan. Mijn ouders schakelden
de voogd in. Ik moest weer
naar Rekken. Ik wilde niet. Ik
ben het huis uitgevlucht, naar
kennissen. Zij brachten me bij
Release in Haarlem.
Er loopt nu een proces-verbaal
tegen mij. Ik word gezocht. Ik
zit al elf weken ondergedoken.
Ik kan naar een pleeggezin.
Dat zou ik ook graag willen.
Maar de rechter houdt dat te
gen.
Vraag: Die kinderrechter be
slist nu al jaren over je. Heb
je hem wel eens gezien of ge
sproken.
Edith: Nee, nog nooit.
Vraag: In de verschillende te
huizen heb je talloze groepslei
ders gekend. Hielden zij zich
met jou bezig? Praatten ze wel
eens met je?
Edith: Ze zeiden: als je wilt
praten kom je maar naar ons
toe. Zelf kwamen ze nooit naar
mij toe. Ik had ook geen be
hoefte aan praten. Ik liep wel
weg. Niemand wilde toch echf
met me praten?
r Sicco de Jong
nieuwtjes op de deze
geopende Caravan-RAI be-
een kampeerauto, die op
van de bestelwagen Peu-
J 7 gebouwd is door Car-
riefabriek Veth te Arnhem,
wagen, die nu zowel kaal
inbouwpakket a 5.980 gul
als compleet a 28.445 gul-
lieverd wordt.
ale' bus kost 15.341 gulden en
•rijsverschil tussen het zelf
eden en het compleet kopen
oral in de zestien pet. bijzon
verbruiksbelasting, die niet
wanneer men een bestelwagen
maar wel wanneer men een
eerauto aanschaft.
«seriefabriek Veth begon in
Is rijtuigbouwer, vervaardigde
et begin van deze eeuw koets-
n voor auto's die men toen
ils chassis kocht en nam
laar geleden de ombouw van
auto's tot kleine busjes, am
ies en kampeerauto's ter
Voor de kampeerauto werd
en begin met de Ford Transit
Peugeot J 7 gekozen, met
vanwege het opmerkelijke
veercomfort, de praktische vormge
ving en de hoogte: men kan in de
bus rechtop staan.
Het is aan de vernuftige en com
plete uitrusting te danken dat het
gebruikscomfort van deze Peugeot-
Veth op hoog peil staat. Daarenbo
ven is het rijcomfort dank zij de
onafhankelijk geveerde wielen in
derdaad een sterk punt. Niet alleen
voor bestuurder, maar met name
voor de inzittenden, die in de
'woonkamer' aan tafel kunnen zit
ten en daarrustig kunnen schrij
ven.
Topsnelheid
Bij dit voordeel boven de caravan
is ook de topsnelheid van rond
honderd kilometer per uur zodanig,
dat men goed met het overige ver
keer kan meekomen. De bus heeft
voorwielaandrijving en een vrij di-
rekte besturing, terwijlde compac
te afmetingen een lengte van
vijf meter de wendbaarheid nog
verhogen. We hebben dat zelfs on
dervonden op de Parijse boulevard
pêriférique, de drukke veelbaans
rondweg van de Franse hoofdstad.
We reden daarover vrijwel net zo
snel als anders met een personen
auto.
Ten opzichte van de personenauto
mist de bus natuurlijk snelheid en
ook enig comfortmet name de
stoelen maar het duidelijkste
nadeel is het geduchte motorlawaai.
De 1600 cc-motor van 54 DIN-pk
bevindt zich in de frontstuurcabine,
onder een kap, die het geruis ten
minste nog enigzins beperkt. Car-
rosseriefabriek Veth heeft deze kap
nog extra geïsoleerd: de enige wij
ziging in de cabine, afgezien van
een constructie voor twee kinder
slaapplaatsen, wanneer de wagen
stilstaat. De motorkap moet verwij
derd worden voor oliecontrole, wat
enigzins omslachtig is. Maar wie
kampeert, heeft de tijd.
Alle kritiek houdt op. wanneer men
het gebied achter de cabine gaat
bekijken. Tafel en banken, die in
een handomdraai twee slaapplaat
sen worden. Roestvrijstalen aan
recht met tweedeurs kast er onder
Spoelbak met inklapbare kraan,
aangesloten op een 28 literdrink-
watertank en elektrische pomp,
alsmede ee>n tweepits kooktoestel.
Een ideaal accessoire van rond dui
zend gulden is de Elektrolux koel
kast. Ook een afzuigkap is extra
leverbaar: die werkt, evenals de
waterpomp, op de accu.
De Peugeot J 7 Gomté van B.V. Carrosseriefabriek v/h B. Veth
Zn. te Arnhem.
Naast de auto-accu Is nog een accu
ingebouwd, opdat men niet z'n voor
het rijden onmisbare accu uitput.
Tijdens het rijden werkt oók de
koelkast op die 12-Voltsaccu, even
als de binnenverlichting: in onze
uitvoering twee lichten in de cabi
ne en drie achter. Maar ook is er
mogelijkheid aan de buitenkant
van de wagen een 220 Volts-verbin-
ding tot stand te brengen voor
koelkast, verlichting en stopcontac
ten. Anders moet de koelkast op
camping-gaz overgezet worden, als
de wagen stilstaat. De gashouders
bevinden zich tussen een bank ach
terin en een gaskachel, die niet
tegen vriesweer opgewassen is.
Maar de bus in dan ook een 'mooi-
weer-auto'.
Naast het aanrecht bevindt zich
een garderobekast, die ook geschikt
is voor een wastafel, en verder zijn
op diverse plaatsen handige berg
ruimten te vinden. Chemisch toi
let, luxaflex er zijn gordijnen
achter en gordijnen in de cabi
ne behoren tot de mogelijke ex
tra's. die aanbeveling verdienen.
Deze bus is vierpersoons (van deze
vier personen twee kinderen) hoe
wel het met een kind méér nog net
zou kunnen. Het voordeel is, dat
kinderen zich tijdens het rijden
opperbest vermaken, wat wij van
een personenauto bepaald niet zeg
gen kunnen. Voordeel boven een
personenwagen is ook het betere
uitzicht en het feit. dat men daar
van bij lagere snelheden meer kan
genieten. De kampeerbus zet je ge
makkelijker overal neer dan een
caravan: tot op de parkeerplaats
van een provencaals restaurant toe.
Woonruimte
De woonruimte is relatief groot
voor een kampeerder ruim en
de slaapplaatsen zijn door omlaag
draaien van de tafel achter eenvou-
dig te installeren. Gemis voelt men
alleen aan een bad, maar er bestaat
zelfs een uitvoering, waarin een
douche geplaatst kan worden. Dank
zij de voorwielaandrijving kan de
Peugeot J 7 namelijk verlengd wor
den met een meter. Wij reden de
'Comté', maar de 'Bretagne' is zes
tig centimeter langer en kost
1.535 gulden meer en de 'Provence'
is honderd centimeter langer en
kost 2.715 gulden meer. Bovendien
biedt Veth nog speciale carrosserie-
en, die ook breder zijn: de Jura en
Dordogne tussen 42.500 gulden en
z'n vijftig mille, mede afhankelijk
van accessoires. Maar overigens
zijn de Peugeots ook bij Veth in de
verhuur, hoewel dat niet primair
het doel is waarvoor ze gebouwd
worden.
Doordat er nog nauwelijks serie-
bouw is, blijven de prijzen stevig.
De kunst is nu juist die situatie te
doorbreken. De belangstelling voor
kampeerauto's neemt toe, in sa
menhang met méér vrije tijd. Het
rijden er mee is gemakkelijker dan
met een caravan. Aan de verschil
len in bediening een versnel-
lingsppok rechts achter de chaf-
feursstoel is een geroutineerde
automobilist zo gewend..De Peugeot
heeft een bezineverbruik van één
of acht maar wie er veel op uit wil
trekken kan ook de aanschaf van
een ruim tweeduizend gulden duur
dere diesel overwegen.
Met de introduktie van de nieuwe
kampeerauto-serie doorbreekt Veth
problemen, die tot nu toe beston
den uit gebrek aan comfort, en
krijgt de Europese kampeerbus een
nieuwe koploper. Aan belangstel
ling onderweg hadden we met de in
fraaie kleuren gespoten Peugeot a
la Veth geen gebrek. Het is ideaal,
voor wie van trektochten houdt:
een compact en comfortabel rijdend
hotel-restaurant.
Importeur Louwman Parqul te
Leidschendam heeft buiten de be
staande Corolla in de 1200 cc-klas-
se een ruimer Toyotamodel uitge
bracht. Het is de Toyota Corolla 30,
die zich onderscheidt door een rui
mer interieur en een zeer complete
uitrusting.
In de luxe uitvoering, die inclusief
BTW 9.999 gulden kost, bevinden
zich standaard een drukknopradio,
verstelbare stoelen met hoofdsteu
nen en achterruitverwarming, ter
wijl de ruiten gemaakt zijn van
zonwerend glas. Deze wagen heeft
verder rembekrachtiging, een ge
luiddempende dakinterieurbekle-
ding en radiaalbanden.
De bedoeling van de heer E. V. N.
Louwman, direkteur van het im-
portbedrijf, is met het nieuwe type
opnieuw een stijging van het markt
aandeel te bereiken. Dit jaar heeft
Toyota enig terrein moeten prijsge
ven, met name tengevolge van le
veringsproblemen.
De Corolla 30 wijkt technisch niet
af van de gewone Corolla: de 1200
cc-motor levert 72 SAE-pk vermo
gen. Dit geldt voor de Sedan, die
ook als Economie vijfhonderd gul
den goedkoper en als Automatic
zeshonderd gulden duurder lever
baar is, en voor een coupé en een
Stationwagon. Van die Coupé be
staat bovendien een versie met
meer toeren voor de 1200 cc-motor,
waardoor 83 SAE-pk vermogen be
reikt wordt: de Hardtop Coupé SR.
Deze uitvoering kost 11.799 gulden
incl. BTW.
