Pop op de plaat WONEN IN EEN KERK II Feestdagen naderen: veel kinderboeken fog enkele Blukwensen jibilerende CRV Groep Sailor: meer vorm dan inhoud a IOÜW/KWARTET ZATERDAG 9 NOVEMBER 1974 BINNENLAND T21/K21 door Willem-Jan Martin De meest opmerkelijke plaat uit het pakketje popmuziek van deze week is de gelijknamige debuut-elpee van de Engelse groep Sailor (Epic EPC 80337.) Vier heren in kraakhelder gewassen en gesteven matrozenpakjes, met een repertoire van vooral op het zeemansleven geïnspireerde verhalen, die muzikaal worden ondersteund door een begeleiding waarin (de pop betrekkelijk wezensvreemde) instrumenten als de accordeon (het schippersklavier!) en de zelf ontworpen 'Nickeodeion' (een synthesizerachtige construktie. die hier voornamelijk een soort iraaiorgelklanken produceert) de boventoon voeren. Reden voor sommigen om dit gezelschap nu reeds juichend binnen te halen als de ontdekking van het jaar. De grote man achter het Sailor- concept is de van oorsprong Noorse intellectueel George Kajanus. die zich in Parijs door de geschiedenis van een min of meer bekend artiestencafé aldaar liet inspireren tot de oprichting van de groep. Volgens de berichten werd de naam Sailor gevonden in dat gedeelte van genoemd verhaal, waar tijdens de bezetting een toevallig passerende matroos de kroegbaas bevrijdt, die door de Duitsers aan zijn etablissement is vastgeklonken. Naar zijn naam gevraagd, antwoordt de reddende engel: 'Just call me sailor' (noem me maar 'matroos'), en verdwijnt dan, even plotseling als hij gekomen is. Een zeeman ziet nog eens wat van de wereld, de marine wijst daar terecht op in haar wervingsadvertenties. Dat, maar wellicht met name het feit dat ook Kajanus met recht een Bereisde Roel genoemd kan worden, moge tekenen voor het multinationale karakter van de muziek van Sailor. De uitsluitend door GK bedachte composities vertonen Amerikaanse, Mexicaanse en - heel sterk - Duitse en Franse trekken, dit alles natuurlijk afwisselend, waarbij de oceaan (hier opgevoerd als de Blue Desert, ae blauwe woestijn), havenplaatsen en niet te vergeten de daar aanwezige vrouwen (The Girls Of Amsterdam, jawel) en drank de lijn vormen die de zaak bij elkaar houdt. Over de muzikale verwerking kan men, zoals meestal, van mening verschillen, en dan is Sailor - hoe intrigerend een enkele keer ook (het titelnummer plus Josephine Baker, beide zeer orginele werkjes )- (voorlopig?)niet mijn kopje thee. Ouderen onder u herinneren zich ongetwijfeld de Duitse smartlapmiljonair Freddie (Quin), die kompleet met zeemanspet en naar de einder gerichte blik zwaar- romantfserend de gevoelswereld van het zeevarend volkje in' kaart placht te brengen (Heimatslos, Die Gitarre Und Das Meer enz.). Sailor overdrijft stukken minder, maar doet in zijn aanpak nu en dan niettemin heel sterk aan dit soort zeemansliedjes denken. Nog even en we beginnen weer opnieuw met 'Daar was laatst een meisje loos'. Anderzijds is als gezegd "de Franse invloed tamelijk prominent. Dat leidt tot een nogal verplicht aandoende terrasjessfeer, chansonnerige muziek van het type 'fles-wijn- mder-de-arm-stokbrood-ach- ter-het-oor', kortom helemaal mis. terwijl verder op kant twee de Mexicaanse feestmuziek (de zgn. mariachi) wel wat al te overdadig wordt opgevoerd. Blijft over het ook op single verkrijgbare en in die hoedanigheid behoorlijk succesvolle Traffic Jam, een vlot en aardig nummer inderdaad, maar regelrecht gegapt van de Beach Boys, wier koortjes en geluidseffecten in een lichtelijk aangepaste vorm het gezicht van dit nummer bepalen. Sailor blijft zo vooralsnog meer een aardig gevonden 'gimmick'. Meer vorm dan inhoud, en zeker geen ontdekking van het jaar. Schakelen we over naar de kategorie Restanten, die door de ruime aandacht voor alle nieuwigheid deze keer met een paar regels genoegen moet nemen. Wellicht een andere aflevering uitvoeriger stilgestaan bij Van Morrison en Veedon Fleece (Warner Bros BS 2805), de debuutschijf van Isaac Guillory (Atlantic K 40521, ExoJJc Birds And Frut (Chrysalis 6307 531) door Procol Harum, Leo Sayer met Silverblrd (Crysalis 6307 521), Montrose en Paper Money (Warner Bros BS 2823) The Best of Harpers Bizarre-1Wa mecJ3ros K 56044 Stereo) en Mott The Hoople 'Live' (CBS S 69093). Is de subsidies maar komen kan Haarlems plan doorgaan: Architect: Het leven mag er best uitpuilen W. Glashouwer, voorzitter EO: g voldoe ik aan het verzoek Trouw-Kwartet om een geluk- uit tes preken met 1. ont- 2. bestaan en 3. voortbestaan de NCRV. 1. Er is ook bij ons dankbaarheid dat 50 jaar ge- i de pioniers de ethergolven len opgeëist voor de ene Naam. er onder de hemel gegeven is waardoor mensen behouden en worden. 2. Wij verheugen erover, voor zover er binnen de V nog ruimte .is voor dit Evan- van de Christus der Schriften, t betreuren des te meer dat de assing van het Woord van God de geest van de tijd zo ver dat een poging om de NCRV te roepen tot haar oorsprong ibreuk leed. 3. Wij spreken de uit, dat de vreze des Heren en iefde van Christus en het ont- voor het Woord van God, ook ïorm voor het hedendaagse le- zo zeer bestuur en medewer- gaat beheersen, dat dit meer leer tot uitdrukking komt in de ndingen. Tot zegen van heel volk. pe buiging J. M. Landré, directeur TROS: behoeft geen betoog, dat de S het bestuur, de directie en medewerkers van de NCRV, ne van harte geluk wenst met 50-jarig jubileum. Als jonge teporganisatle maken wij een e buiging voor onze zoveel ou- collega met zijn50-jarige ra- en zijn bijna 25-jarige televi- rvaring. In ons wat merkwaar- Nederlandse omroepbestel lt de NCRV zonder twijfel een igrijke rol. Zij heeft, zonder haar christelijk uitgangspunt iet oog te verliezen, zich in de (open halve eeuw naar mijn Ing voortreffelijk aangepast de verlangens van het grote iek. Zij heeft daarbij nimmer t stoelen of banken gestoken er ook in deze tijd geluk- nog normen bestaan, die zovele eraars en kijkers in ere wensen UIT VAN LEZERS Ontslagen Het toetreden van Trouw/Kwartet tot de Perscombinatie hebt u scherp belicht en duidelijk gemoti veerd. In feite is er sprake van een economisch motief en u hebt niet geschroomd, die met name te noe men. Terecht. In de structuren van vandaag botst ook u op het begin sel van de economische grondslag en ook u ervaart de gevallen ont slagen als triest. Met deze ervaring zal het u sieren, indien u soortgelijke ontwikkelin gen binnen het bedrijfsleven niet meer met koppen: 'Bedrijf zet 100 man op straat', maar in mildere bewoordingen gaat weergeven. Het ontslag van personeel wordt im mers niet slechts bij de directie van Trouw/Kwartet maar ook bij die van vele bedrijven als schrij nend ervaren. Castricum J. J. Leeuwerik Naschrift Redaktie: Boven onze berichten over (mas sa) ontslagen zetten we meestal een Korte, duidelijk geschreven, liefst aan één kant getypte, brieven kunnen worden gestuurd naar: Secretaris Hoofdredactie Trouw/ Kwartet, Postbus 859, Amsterdam. Bij publikatie wordt de naam van de schrijver vermeld. kop in de geest van 'Ontslag voor 100 man bij strijkboutenfabriek', 'Schroefdraadfabriek dicht - 200 man ontslagen'. Een enkele keer komt het voor dat werknemers van de ene op de andere dag worden ontslagen zonder enig overleg met de vakbeweging en zonder afvloei ingsregeling. In zo'n geval kan er boven het bericht worden gezet: 'Schroefdraadfabriek zet 200 man op straat'. Ze staan immers letter lijk in de kou met alle narigheid van dien. Wat ons eigen bedrijf betreft is er (gelukkig) geen spra ke van dat de meer dan honderd mensen nu al worden ontslagen. Bovendien is de afvloeingsregeling redelijk, al blijft het ontslag-op- zich zeer verdrietig. Prothesen Reeds jaren vergoedt het zieken fonds ook de losse borstprothesen. Als men hierover ingezonden stuk ken wil schrijven, wil men zich dan beter laten informeren? Leidschendam mevrouw A. Buitendijk Zeeuwse commissaris Door een groot deel van de Zeeuw se bevolking wordt drs. M. C. Ver burg uit Middelburg (PvdA) - een kenner van Zeeland, bewezen door zijn wetenschappelijk werk als door zijn praktisch handelen - begeerd als de nieuwe commissaris der ko ningin in deze provincie. Vanuit een 'landelijke verdeelsleutel/poli tieke aantallen' schijnt evenwel de AR de nieuwe commissaris te moe ten leveren. Nu er evenwel enige weken 'gehan deld' is (de heer Biesheuvel liet zich - zoals mannen van alure be taamt - 'benaderen', de heer Aan- tjes kon zijn post niet verlaten, nieuwe namen zijn genoemd), be gin ik toch wel wat vraagtekens te zetten bij deze Haagse visie op de benoeming. Zou de regering er nu toch geen goed aan doen, een wer kelijke sollicitant, de heer Verburg te benoemen? De hele manier van doen van de laatste weken doet on politiek, onrealistisch, en 'koehan delachtig' aan. Als het per se een ARP'er moet worden, lopen we het risico binnen afzienbare tijd als nieuwe commissaris der koningin een onbetekend iemand te mogen begroeten. Wel krijg ik meer en meer de indruk, dat het er niet in de eerste plaats om gaat een be kwame commissaris te krijgen, maar een ZAR-politicus een goede eind-baan te bezorgen. Oostburg J. A. de Vries ior Willem Schrama ject als nieuwbouw voor werkende jongeren kwalificeert is er geen vuiltje meer aan de lucht. Dan komen de normale premies los en kunnen de huren betaalbaar wor den. Bouwkundig-juridisch is in elk geval alles in orde.' Mochten de planne/i. doorgaan, dan zal medio 1975 de parochie worden opgeheven, om plaats te maken voor een stichting, die beheer, ex ploitatie, onderhoud en toewijzing van de woonflat op zich zal nemen. Een jaar later al hoopt men gereed te zijn. De ruwe bouwkosten wor den geraamd op ongeveer 1.5 mil- - joen. De 'aankleding' van de 70 De Spaarnekerk, neo-gotisch bolwerk langs het Spaarne. Op de appartementen zal eenzelfde bedrag achtergrond de St. Bavokerk. vergen. Bor Nog maar nauwelijks is de herfstvakantie achter de rug of Sinter klaas dient zich aan, onder meer door een toenemende activiteit in de wereld van het kinderboek. van de Spaarnekerk in het leven beroepen en zij kreeg al gauw löon «naar werken. Door toedoen van de gemeente Haarlem (die zich gedu rende een jaar voor het onderhoud garant wilde stellen) wist men de sloop voor minstens een jaar uit te stellen. Maar het pakte al anders uit. Twee maanden geleden liet de minister van CRM weten dat de Spaarnekerk op de voorlopige lijst van monumenten is geplaatst. In tussen beet de penningmeester van het parochiebestuur W. Holt zich vast in de mogelijkheid om van de kerk een woongebouw te maken. Hij kreeg het uiteindelijk voor el kaar om architect Andriessen op kosten van de parochie aan het werk te zetten. Een oplossing waar men achteraf wel een beetje gelukkig mee is. Ze komt tegemoet aan de strijders voor behoud van de kerk, en bo vendien heeft Andriessen aan de voet van zijn 'woonheuvel' plaats ingeruimd voor een wat bescheide ner kerkruimte, die met schuifwan den kan worden afgesloten van vergader- en gemeenschappelijke ruimten. Uiterlijk zal het kerkge bouw weinig veranderen, zij het dan dat Andriessen in principe elk appartement wil voorzien van een 'buitenverblijf', hetgeen in de prak tijk neerkomt op het plaatsen van een groot aantal balkons rondom het gebouw. Andriessen heeft hier tegen geen ethische bezwaren. 'Het opengewerkte tekening van de toekomstige 'woonkerk'. Midden onderaan de aangrenzende pas- waarin ook appartementen komen. ARLEM Als de minister van Volkshuisvest ing op korte termijn bereid zal worden gevonden de isidiekraan open te draaien, kan medio 1975 i n Haarlem begonnen worden met een opzienbarend iject. De rooms-katholieke Spaarnekerk, gebou wd in 1885, zal dan worden verbouwd tot een woon- t met 70 eenkamer-appartementen. Al twee jaar lang zijn vage plannetjes in deze richting uit werkt, maar nu is het menens. De Haarlemse architect Nico Andriessen heeft in opdracht van het 'ochiebestuur een panklaar ontwerp op tafel g ebracht, dat tot nu toe betrekkelijk veel sympathie ift geoogst. schoonheidscommissie. de ndweer an andere gemeentelijke tanties doorgaans kapitale takels bij dergelijke ingrijpende ken hebben geen noems- ardige bezwaren tegen het plan. het dekenaat, het bisdom en te vergeten het parochiebe- ur zien geen a«ndere keus dan de ezenlijking van Andriessens olutionaire 'woonheuvel' binnen het nog betrouwbare casco van de neo-gotische kerk aan het Spaarne. De jaarlijkse exploitatielasten zijn «iet meer op te brengen, er is sprake van groot achterstallig on- GSSfl SlOOD derhoud, en wat doorslaggevend is geweest: de schare parochianen is verknipt tot een handjevol overge bleven kerkgangers. Zij vullen bij lange na niet de 1500 zitplaatsen, die architect E. J. Margry (leerling van de beroemde dr. Cuypers) des tijds in ee« optimistische bui creëer de. Er is nog even serieus gedacht aan sloop van het bolwerk aan het Spaarne. Maar daar stak de buurt een stokje voor. In een mum van tijd werd de Stichting tot Behoud leven mag er wat mij betreft uit puilen. Je mag best zien dat er gewoond wordt.' Ruim De NCRV-studio aan de Schuttersweg in Hilversum. te houden. Er wordt in Hilversum veel over een harde onderlinge concurrentie gesproken. De TROS en de NCRV hebben elkaar in de afgelopen acht jaren niet als con current gezien. Om dat met slechts twee kleine recente voorbeelden te demonstreren moge vermeld wor den, dat ondergetekende op 19 juli jl. in 'Hier en Nu' gelukgewenst werd met de zojuist verkregen A- status en dat wij in de afgelopen dagen met genoegen zoveel moge lijk publiciteit hebben gegeven aan de grote actie 'Geven voor Leven', die de NCRV in deze maand no vember zal gaan voeren. Voor die actie hebben wij met plezier de ons toegewezen vrijdag, in ruil voor een maandag, aan de NCRV ter be schikking gesteld. Goede bondgenoot A. H. Kloos. voorzitter VARA: Het hechtste contact tussen omroepor ganisaties is ongetwijfeld dat tus sen KRO. NCRV en VARA. die in de Federatie van Omroeporganisa ties samenwerken. Hoe komt dat? Waarschijhlijk omdat wij hier met die principiële omroepen te maken hebben, die weliswaar op verschil lende uitgangspunten stoelend de KRO en de NCRV op ideologi- sch-religieuze, de VARA op ideolo- gisch-maatschappelijke het over een paar fundamentele zaken roe rend eens zijn, dat is o.a. over de waarde van een pluriform omroep bestel. Als daarbij komt. dat zowel de NCRV als de KRO in hun maat schappelijke opstelling zich in het algemeen progressief gedragen, dan is daarmee de basis voor een hech te samenwerking gegeven. Wij bij de VARA vinden de NCRV een goe de en uiterst betrouwbare bondge noot, met wie wij op vriendschap pelijke voet kunnen omgaan en die wij na de eerste vijftig jaar nog een lang en bloeiend bestaan toe wensen, want anders dan met poli tieke partijen en vakverenigingen, lijkt ons een zeer goede bestaans grond aanwezig te zijn voor een omroeporganisatie op protestant- christelijke basis en op dat 'een' mag men wat ons betreft pest ac centtekens plaatsen. De opkomst van nog zo'n omroeporganisatie, leek ons. mede gezien de ruimte die de NCRV bood. volkomen overbo dig. Wij hebben het jammer gevon den dat de NCRV in een heilloze concurrentiestrijd werd gewikkeld. Langs deze weg onze collega's van de NCRV van harte proficiat! Malmberg in Den Bosch voegt weer een deeltje toe aan de inmiddels lange reeks (we lopen tegen de dertig) boekjes van Lea Smulders over het kleermakertje Pietje Prik. Ditmaal gaat het over: Pietje Prik en het garenmonster' Ik sta ver baasd over twee dingen: a. dat de verhaaltjes van Lea Smulders over Pietje Prik nog steeds leuk blijven en b. dat de uitgever nog steeds maar 2,95 voor deze grappige boekjes vraagt, 't Is zó meegeko men voor de schoen. Goed nieuws van dezelfde Malmberg voor de liefhebbers van Arendsoog, over wie Paul Noweevlijtig blijft schrijven. Het nieuwe deel heet: 'Vraagtekens voor Arendsoog', het kost 7,95 en voor die prijs heb je er een poster van Arendsoog bij. Mies Bouhuys heeft bij Uitgever maatschappij Holland. Haarlem, weer twee boekjes- laten verschij nen, het ene met 'Kinderversjes' het andere met 'Dierenverhalen' De kinderversjes kosten 8,90 en de die renverhalen 13,50. De kinderversjes zijn de eerste vruchten van de literatuur waar kinderen mee in aanraking komen. Dat is te begrijpen, want versjes kun je makkelijk onthouden en bo vendien kun je met versjes allerlei spelletjes doen. Mies Bouhuys heeft 35 versjes gemaakt, heel leuk. On der andere over de wijze oude to vervrouw. die hier op aarde alle maal zwartkijkers zag en toen maar met haar bezemsteel naar de hemel ging. Van de zon maakte ze een vlinder. 'Als nu de mensen somber zijn. of iemand om iets treurt, als iemand ruzie heeft of pijn, let op wat er gebeurt! Dan komt - je weet niet waar vandaan, hij strijkt langs je gezicht - opeens die gouden vlinder aan en dan wordt alles licht' Het aardige van de verhalen die Mies Bouhuys over dieren heeft be dacht is dat ze leesbaar zijn. Dat woord leesbaar verdient enige toe lichting. Als mijn kinderen naar bed moeten willen ze altijd nog even opblijven voor een verhaaltje. De boekjes die daarvoor in groten getale bestaan bevatten meestal te lange stukken, die te veel tijd ver gen. Deze dierenverhalen van Mies Bouhuys zijn net goed van lengte. Maar bovendien zijn ze een plezier om te lezen, want ze passen hele maal al in de droomwereld, waar onze kinderen na het verhaaltje hun heil in behoren te zoeken. Ter gelegenheid van de kinderboe kenweek verscheen bij de uitgeverij Amsterdam Boek B.V. 'Mandy', geschreven door de Julie Edwards (als filmster Julie Andrews) en in het Nederlands vertaald door Han- nie Spaamer. Prijs 12.50. Dit boek, dat mevrouw Edwards voor haar 12-jarige dochter Jenny schreef, is een juweeltje. Mandy het wees meisje, dat een verlaten huis in het bos ontdekt en als plekje voor zich zelf inricht, is zo levensecht ge schreven. dat onze eigen 12-jarige dochter haar belevenissen geboeid las. Mandy heeft het helemaal niet slecht in het weeshuis, integendeel, de directrice en veel mensen uit het dorp zijn haar zeer genegen, maar toch, het gemis blijft. In haar eigen huisje kan ze zich uitleven, totdat alles natuurlijk ontdekt wordt. Maar er volgt een gelukkig slot. De illustraties zijn erg mooi. De eveneens zeer artistieke omslag tekening is van Jacques Heere. Jan Roelfs heeft al veel kinderboe ken op zijn naam staan, sprookjes achtige (Bertus Bromvlieg) of be levenissen van een gewoon Amster dams gezin (De Boontjes). Nu ver scheen van zijn hand bij de uitge verij Kok B.V. te Kampen een tie ner-detective 'Het mysterie van Beukendael'. Prijs 8.95, omslagont werp Han Prins. Jongens en meis jes van 12 jaar en ouder zullen met spanning de avonturen van Hans en Bob en hun onderwijzer Hel- mersma volgen. Jan Roelfs verstaat de kunst van vertellen en weet de spanning er tot de laatste bladzijden in te houden. Kinderen die genoten hebben van Martha Robbins 'De kinderen van de veearts' en 'De zoon van de veeart' zullen blij zijn te horen dat een derde boek over 'dezelfde familie verschenen is, 'Het speur werk van de veearts'. Het boek is vertaald door Tom van Beek en (erg goed) geïllustreerd door Mance Post. Het kost 11.50 en is uitgege ven door Kosmos B.V. Het staat voor de leeftijd va« plm. 12 jaar voor jongens en meisjes. Hoe komt het gif in de wei van boer Weima, het gif waaraan de lammetjes ster ven? Dierenarts Woest vertrouwt de zaak niet en evenmin zijn zijn zoons en zijn nichtjes, ervan over tuigd dat het een-ongektk—ter Een fijn, spannend boek. C. G. van Zw. De door hem ontworpen eenkamer- flatjes meten elk minimaal 50 vier kante meter en zijn voorzien van een keuken, een douche en een toilet. De glas-in-loodramen wor den vervangen door gewoon glas, waarmee voldoende licht voor elk appartement zal worden verkregen. Ook in de aangrenzende pastorie worden soortgelijke woonruimten gecreëerd. In het kerkgebouw zelf. waar de flatjes in zes lagen zullen verrijzen, komen twee liftinstalla- ties. Bij het ontwerp van de trap penhuizen is Andriessen zoveel mo gelijk uitgegaan van de bestaande trappen. Op de begane grond komt een soort mensa. De fundering van de kerk zal moe ten worden versterkt omdat ze een aanzienlijk groter gewicht zal moe ten dragen. De bestaande pilaren worden versterkt met staalprofie- len; de gewelven worden verwij derd. waardoor de gewenste ge wichtsvermindering wordt verkre gen. De uiteindelijke huur van de een persoons-appartementen hoopt men rond de tweehonderd gulden te kunnen houden. 'Maar alles valt of staat met de subsidies', zegt An driessen. 'Als de minister dit pro- Architect Nico Andriessen: 'Laat het leven er maar uit puilen'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 21