3E0RGE WALLACE BLIJFT HELD VAN GEWONE MAN Je krotbewoner van Madras ziet dageraad in de bios Alabama's gehandicapte gouverneur moeiteloos herkozen howbusiness annex politiek in India DUW/KWARTET ZATERDAG 9 NOVEMBER 1974 BUITENLAND Til/Kil zuiveren, en de armen zullen het beter krijgen zonder dat de rijken ervoor hoe ven te bloeden. Bloeden moet alleen de D.M.K. die nu aan de macht is. Er is geen reden om op deze politieke praktijken vanuit een denkbeelldige yes- terse hoogte neer te kijken. Als je het zingen, dansen en de showcostuums weg laat, wat men elders aan huurlingen pleegt over te laten, komen verrassende trekjes van overeenkomst met politieke propaganda in westelijke dreven tevoor schijn. De reclame-agenten en image- schminkers van de politieke helden ln de V.S. en in West-Europa doen voor hun collega's in de studio's van Madras niet onder. Gewiegel heb je overal, evenals rollen- verdelingen in helden en schurken, on houdbare beloftes en gebrek aan door dachte programma's. Uiteraard zal M.G.R. zijn heldenrol als reddende engel op het politieke toneel niet kunnen her halen. Daar staat hem en zijn aanbidders alleen maar de teleurstelling te wachten die bij alle politieke showbusiness en heldenverering onvermijdelijk is. Politieke betekenis Maar daarmee is de politieke betekenis van de beide partijen, D.M.K. en A.D.M.K., niet afgedaan. De D.M.K. is ontstaan als een protestbeweging tegen de religieuze, maatschappelijke en poli tieke overheersing door de Brahmanen die als indringers uit het Arische Noor den in het Dravidische Zuiden werden afgeschilderd. De D.M.K. heeft de ver dienste bij de opbouw van deze beweging grote lagen van de minder geletterde en minder bemiddelde bevolking, van lagere kaste en klasse, in het politieke en cultu rele leven betrokken te hebben. Niet- Brahmanen vervullen nu funktles die vroeger ontoegankelijk voor hen waren. De film is het populaire massa-communi catiemiddel dat de culturele alleenheer schappij van de Brahmanen doorbroken heeft. M.GJl.'s oppositie is een poging het wat tanende idealisme van de vroe gere D.M.K. in ere te herstellen. Hij brengt door het medium van de film de corruptie en dergelijke realiteiten ter sprake, ook al raakt hij niet aan de oorzaken en schept hij nieuwe illusies over het gemak waarmee het kwaad on der zijn leiding overwonnen kan worden. Tenslotte heeft het medium van de film niet per sé in dienst van illusies gesteld te worden, hoewel illusies ln de hier heersende werkelijkheid enorm verleide lijk zijn. BIJ het uitgaan van de bioscoop bleek de studente die ons begeleidde ondanks haar theoretische sympathie voor de communistische partij, helemaal in de ban van deze held te zijn. Zij reageerde fanatiek op de rustige opmer king van een oudere vrouw, die vond dat de kritiek op Karunanidhi unfair was geweest en dat de slumbewoners zich op de duur ook niet door deze briljante MGR voor de gek zouden laten houden. Hoe dit ook zij, de realiteit in de krot tenwijken is bitter en uitzichtloos genoeg om te begrijpen dat de, bewoners er graag het geld voor een maaltijd voor over hebben om ervan te genieten hoe het kwaad tenminste symbolisch versla gen wordt. Ds. Bas Wielcnga is .werkzaam op het Instiluul voor Religie en Maatschappij in Bangalore in Indut. mverneur George Wallace van Alabama zit recht op in zijn rolstoel achter t grote bureau op z'n werkkamer. Hij geeft een stevige handdruk'. Aan jn gezondheid mankeert niets, afgezien van mijn verlamming,' zegt hij kelijk. mensen in zjjn omgeving doen er alles aan om dit beeld van de gehandi- pte, maar ongebroken Wallace op te houden. Steeds komt het weer terug: e gouverneur is werkelijk kerngezond' en 'u hebt toch zelf ook wel kunnen ;n, dat hij zich uitstekend Voelt?' teruggang in de landbouw, de mijnbouw en de textiel. 'Wallace zorgde voor nieuwe banen', zeggen zijn ambtenaren trots. twee jaar geleden leek het elopen met de befaamde politl- uit het zuiden van de Verenigde ten. Een stomme kogel uit het ;ool van een gestoorde maakte mei 1972 een eind aan zijn cesvolle campagne bij de Demo- tische voorverkiezingen voor het sidentschap. Wallace overleefde aanslag maar bleef voor de rest zijn leven invalide. Zijn onder- laam is vanaf zijn middel ver- id. Maar George Wallace heeft vechtlust niet verloren. Hij wil nog bij horen en hij heeft de erikanen verzekerd dat hij bij presidentsverkiezingen van 1976 >r een hoofdrol zal spelen. ichtsfactor 55-jarige Wallace is nog steeds machtsfactor binnen de Demo- tische partij. Nadat Kennedy terug getrokken had vroegen opiniepeilers van Gallup de De- :ratische kiezers wie zij nu de ist geschikte presidentskandi- t vonden. Wallace kwam op de ste plaats met 27 procent, Geor- McGovern op de tweede met 17 cent. De noordelijke liberale De- :raten hebben weinig op met de servatieve zuiderling Wallace, ar durven hem niet te negeren. proberen hem correct te be- idelen. Wij nodigen hem uit alle commissies en houden a zo goed mogelijk op de hoogte al onze activiteiten. En verder :hten wij maar af wat hij doet', telde een partijfunctionaris -in shington. Wallace is zich goed door Rimmer Mulder bewust van zijn positie: 'Zij praten zo zoet als koek, maar zij willen mij niet', zegt hij over zijn partij genoten* Deze week is Wallace herkozen als gouverneur van de staat Alabama. Dat heeft hem weinig moeite ge kost. Noch bij de voorverkiezingen, noch bij de echte van dinsdag was er enige tegenstand vdn betekenis. 'Wallace hoeft geen campagne te voeren, hij blijft gewoon gouver neur', legde zijn perschef Billy Joe Camp uit. 'Hij heeft de behoudende bevolking van Alabama nog steeds in zijn zak', verduidelijkte een plaatselijke journalist. Wallace beheerst sinds 1962 de po litiek in Alabama, een staat van een kleine vier miljoen inwoners. In dat jaar werd hij voor het eerst gekozen tot gouverneur. Vier jaar later mocht, hij zichzelf nog niet opvolgen en daarom schoof hij zijn vrouw naar voren, die prompt werd gekozen. Zij overleed in 1968. Sinds 1970 is hij zelf weer gouverneur. Zijn grootste troef is, dat onder zijn regering de industrialisatie van Alabama aardig op gang is geko men. Alabama lokt nieuwe bedrij ven met goedkope leningen en be lastingvoordelen. Het aantal arbeids plaatsen in de industrie is de laat ste Jaren met meer dan 100.000 gestegen. De totale werkgelegen heid is flink gegroeid, ondanks een Veel afwezig De journalisten in de perskamer van het witte, zuilenrijke regerings gebouw in Montgomery zijn minder goed te spreken over de gouver neur. 'Wij zien hem weinig. Hij is vaak afwezig en laat veel over aan zijn ambtenaren. Hij is geen be stuurder. Zijn grootste belangstel ling geldt het politieke spel zegt journalist Don Wasson, die Walla ce's hele politieke loopbaan heeft gevolgd. 'Een jongere full-time gouverneur zou veel beter zijn voor Alabama. Wij hebben hier grote economische mogelijkheden. Die worden nu niet volledig uitgebuit'. Wasson en zijn collega's durven dit soort kritiek ook wel in hun kran ten te schrijven. De lokale pers is beslist niet lief voor Wallace. Het heeft hem totnutoe weinig gedeerd. De meerderheid van Alabama's be volking loopt nog steeds achter hem aan. Klare taal 'Wallace is een ras-politicus. Hij voelt precies aan wat er onder de mensen leeft en zegt altijd dat wat zij willen horen', verklaart Wasson. Met dit politieke instinkt heeft Ge orge Wallace zijn aanhang kunnen uitbreiden tot ver over de grenzen van Alabama. Hij weet zich met zijn eenvoudige rechtse taal de tolk van miljoenen Amerikanen. Hij komt op voor de 'kleine man, de ruggegraat van onze na^ie'. Hij gaat tekeer tegen de bureaucratie van de federale regering, die 'teveel belas tinggeld opmaakt en zich overal mee bemoeit' en daardoor de 'vrij heid van het individu en de zelf standigheid van de staten' aantast. Wallace zegt de dingen recht voor de raap: 'Van die bureaucraten in Washington kun Je er rustig 40.000 dumpen. Dat zou geen verschil ma ken, want zij hebben niet meer in hun mars dan een boterham met pindakaas'. Wat de buitenlandse politiek betreft is hij geen tegen stander van toenadering tot de Sowjet-Unie, maar hij waarschuwt: 'Vergeet niet, dat de Russen nog nooit een afspraak zijn nageko men'. De onbetrouwbaarheid van de communisten maakt een krachtige defensie nodig, vindt hij. In de VS zelf wil hij een hardere aanpak van de misdaad: meer politie en zwaar dere straffen. Aan de andere kant vindt hij wel dat iedere Amerikaan het recht heeft een vuurwapen te dragen. Ideeën om de misdaad te bestrijden langs de weg van sociale programma's en hervorming van het gevangeniswezen zijn 'halfzach te praatjes van intellectuelen', die meestal ook nog het predikaat 'links' opgeplakt krijgen. Met deze filosofie kreeg Wallace in 1968, toen hij als onafhankelijke kandi daat mee deed aan de presidents verkiezingen, zo'n tien miljoen stemmen. Racisme Zijn politieke opvattingen zijn sindsdien niet wezenlijk veranderd. Eén onderwerp is de laatste jaren geleidelijk uit zijn retoriek verdwe nen: het rassenvraagstuk. George Wallace verwierf zich in de jaren zestig nationale faam met zijn har de verzet tegen de emancipatie van de zwarte bevolking. Negers, die in Alabama demonstreerden tegen de ongelijkheid werden neergeknup- peld door de staatspolitie. Toen het Hooggerechtshof rassenintegratie bij het onderwijs beval ging Wallace demonstratief in de deur van een blanke school staan om een zwarte George Wallace ontspant zich v student tegen te houden. Zijn aan hang praat nu vergoelijkend over die tijd. Wallace was niet tegen de zwarte bevolking, maar hij was te gen de federale regering, die ons integratie opdrong, zeggen zij. Zij komen met voorbeelden, waaruit moet blijken, dat hun gouverneur altijd het beste heeft voor gehad met de zwarten. Wij krijgen het verhaal te horen over zijn mislukte bokscarrière. George was in zijn jonge jaren amateur-bokser. Eens. bracht hij het tot de finale bij de strijd om het kampioenschap van Alabama. De avond voor het grote gevecht zat hij op de stoep van het sportpaleis. Ineens zag hij hoe en kele blanken een negerjongen las tig vielen. George stond op en zei dat zij er mee op moesten houden. Eén van de aanvallers lachte hem uit, waarop George hard uithaalde. De man sloeg tegen de grond, maar George had zijn hand gebroken. 'En zo kon hij niet boksen voor het staatskampioenschap, omdat hij het de televisie. opnam voor een negerjongen. Zet dat nu maar eens ln de krant. Dat had je nog nooit gelezen in die liberale noordelijke pers hè', voegde de man, die ons het verhaal vertel de, er aan toe. De journalist Wasson houdt het er op, dat Wallace meer opportunist dan racist is. 'Het rassenprobleem was in die tijd alles overheersend en daar speelde Wallace op in'. Hij sloeg munt uit het hevige blan ke verzet tegen de gelijkberechti ging van de zwarten. In 1962 won hij de verkiezingen met de kreet: •rassenscheiding voor altijd'. Het rassenvraagstuk is in de politiek weer naar de achtergrond verdwe nen en daarom praat Wallace er niet meer over. Maar zijn regering is nog steeds blank. Voor de 25 procent zwarten van zijn onderda nen doet hij niets meer dan strikt noodzakelijk. Zijn rasclstische uit latingen van vroeger heeft hij nooit teruggenomen. Over zijn toekomstplannen heeft de gouverneur van Alabama zich nog niet duidelijk uitgesproken. Ja, hij wil een rol spelen bij de komende presidentsverkiezingen, maar wel ke? De Democraten houden reke ning met hem, maar zij lijken min der beducht dan vroeger. Zij heb ben in het zuiden nieuwe krachten, zoals Dale Bumpers uit Arkansas, Reuben Askew in Florida en Jimmy Carter in Georgia. Misschien kun nen zij, ieder in hun eigen staat, Wallace afstoppen. Dan kan hij weer, net als ln 1968, de partij de rug toekeren om op eigen houtje mee te doen aan de,race naar het Witte Huis. Voor het geld hoeft hij het niet te laten: dit Jaar alleen al kreeg hij voor meer dan een mil joen dollar aan bijdragen voor zijn verkiezingsfonds. Gunstig voor Wallace is de algemene onvrede, die er in de VS heerst. Als die nog even aanhoudt kan Wallace ook in 1976 weer mjljoenen kiezers achter zich krijgen met zijn 'eenvoudige boodschap voor de kleine man'. ~zs imilnadu, een staat in het zuiden van India met Madras als hoofdstad, rdt min of meer beheerst door filmsterren. Niet alleen is de filmbusiness van de weinige florende bedrijfstakken, maar de mannen van het tte doek domineren ook in belangrijke mate het politieke leven in deze eiende staat. minister-president, Karunanidhi, ver- nde voorheen een rijkelijk gegarneer- rijstschotel als scenarioschrijver en nproducent. In dezelfde branche werk- de oprichter van zijn partij, de :i-Delhi, anti-Hindi, anti-Brahmaanse tvidische volkspartij oftewel D.M.K., thans overleden en nog steeds alom eerde Annadurai. runanidhi's grote tegenspeler, de lei van de onlangs door afsplitsing ont- ne Anna-DMK, de partij die de oor- onkelijke idealen van Annadurai wil )g houden, is de populairste matinee- d van Tamilnadu, ,M. G. Ramachan- Hij wordt in de omgang MGR, emdsjiaar, genaamd. M.GJR. was latmeester van de D.M.K., maar be- luldigt nu de door deze partij gevorm- regering van corruptie, een altijd weer pulaire en meestal niet ongegronde ichuldiging. Hij zelf is miljonair, maar at bekend als een man met een groot, irm hart voor de armen, politieke kracht van zijn partij, die nog toe met wisselend succes alleen lokale verkiezingen gemeten werd, be st op de fanclubs die M.G.R. tot ln de hoeken van Tamilnadu onderhoudt. politieke uitstraling berust op de mrollen. Daarin bestrijdt hij als supe- ure maar toch menselijke belichaming n alles wat goed en mooi is de duistere rtegenwoordigers van-alles wat slecht lelijk is en natuurlijk met succes, m zijn heldenrollen in kleurrijke show- ms naar de politieke rol van corruptie strijder is slechts één schrede, en voor t publiek valt het allemaal min of ser samen. deze showwereld moeiteloos op het poli tieke leven betrokken wordt. In de glo rietijd van de ongedeelde D.M.K. was de opkomende zon toevallig het par- tijsymboöl het steeds-terugkerende sein van naderende verlossing ln drama tische filmverwikkelingen. De dialogen van de showhelden waren doorspekt met politieke zinspelingen. De showfilm was het massa-communicatiemiddel van de partij. Straatgevechten Remachandran, ofwel MGR, dreigt nu de DMK die hij verliet, eveneens via de bioscoop van haar macht te beroven. Zijn nieuwste film die al tot straatge vechten en brandende bioscopen geleid heeft, is een prachtig staaltje van mees lepende politieke agitatie met de be- sectaculair soort films zijn bijna zonder uitzon- ring show- en spektakelstukken, met ideloze dans- en songscènes, het liefst ;en de achtergrond van Kashmirber- h, bloeiende tuinen en in alle kleuren uitende fonteinen, opgevoerd in glin- irende Oriëntaalse gewaden en excen- gfieke pakken van min of meer Europese 16o it. Ze vormen, een combinatie van wat noen zich bij een Amerikaanse revue en ^pikdansen aan het hof van Arabische rsers voorstelt, en dat alles met In dische tolerantie en fantasie overgeno men. (Dat mag ook niet ontbreken in populaire genre van de religieuze Een onlangs geproduceerde Jezus- m bracht tussen het vuurwerk van vele 640 irakelen de nodige show uit het palels Jgj[ in Herodes niet één maar wel vijf 550 er). De verhalen zijn ingewikkelde 57S aken met dubbelrollen, generaties du nde familie-verwikkelingen, onderge- hoven kinderen, burenruzies en schurk- htige komplotten. Het doet er alle- al toe om de held als deus ex machina kunnen laten ingrijpen, als bovenna- urlijke redder uit alle gevaren en no- n. ie de taal niet verstaat denkt in een )ium-achtige droomwereld verplaatst te in. Dat is het natuurlijk ook. Maar het •eiende van de Tamll-filmcultuur is dat door Bas Wielenga schreven middelen. M.G.R. treedt op als een bescheiden straatveger ln een niet al te vieze krottenwijk en met een wat onwaarschijnlijke westerse broek aan maar toch al heel realistisch voor een Tamil-film. Hij voorkomt links en rechts ongelukken, bekritiseert al zingend en zijn veger zwaaiend wantoestanden, maakt bezoekende politici belachelijk en wat dies meer zij.^Maar dat is nog maar het begin. Hij blijkt eigenlijk van een rijke familie te stammen, raakt via een optreden in een plaatselijke show in intrigues van zijn vroegere ontvoerders verwikkeld, ontdekt zijn eigenlijke vader, breekt talloze vrouwenharten, redt de ei genaressen echter altijd net op tijd van een wisse ondergang. Hij belandt uitein delijk met zijn ware liefde, die uit de slum, in één van de aardige, nieuwe opge trokken middenstanderswoninkjes die de schatrijke vader dankzij hem ternau wernood aan laaghartige moordaanslagen ontsnapt goeddeels aan het paar en de rest van de slumbewoners ter beschik king stelt. Een van de teleurgestelde dames trekt tevreden als een non aan het hoofd van een stoet schoolkinderen voorbij. De portretten van Annadurai, Gandhi, Lenin, Nehru, Buddha, Jezus en andere prominente politieke en religieuze leiders hangen eendrachtig als schutspa tronen boven het gelukkige paar. Met dit alles is slechts een fractie van drie stormachtige uren film weergegeven. Er wordt veel gezongen, veel gedanst en vooral ook veel geknokt. M.G.R. combi neert trekjes van een schutterige Chaplin maar dat duurt altijd maar eventjes en ontaardt nooit in tragiek en een triumferende James Bond. De kenners zeggen dat ook de onwaarschijnlijkste voorvallen vol zijn van politieke zinspe lingen. Niet alleen de liedjes en de dialo gen, ook de kleurencombinaties en de lotgevallen van helden en schurken drui pen van de politiek. Als één van de boeven in een bloedige vechtpartij een oog verliest Juicht een groot deel van het publiek: de schurk is herkend als Karu nanidhi, de minister-president, die slechts over één oog beschikt, dat hij achter een donkere zonnebril pleegt te verbergen! De superioriteit van M.G-R.'s films berust op het feit dat hij het niet alleen van zinspelingen en symbolen hoeft te heb ben. Het publiek jubelt zodra hij op het doek verschijnt, klapt bij elke rake op merking en bij elke rake trap en stemt in met zijn songs. HIJ zelf is de held aan wie men zich ook politiek kan toever trouwen, de belichaming van het goede dat overwint, de superman die ook de ergste duisterlingen uit het veld slaat. Ideologie Ondanks dat alles staat hij niet ver van het gewone volk af; een slumbewoner die met behulp van zijn relaties, onder wie goedaardige rijken, iedereen aan een nieuwbouwwoninkje helpt. Dat is in een notedop de volkse, iedereen aansprekende ideologie van zijn partij A.D.M.K.: de charismatische leider M.G.R. zal de regering van corruptie

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 11