Adolf Hitler en de occulte macht
Ik verwacht dat je om tien uur thuis bent
E
'De lans van het lot'
Verdachte handelingen
bij bouw rijksmuseum
Vandaag
'h
Trouw
Kwartot
TROUW 'KWARTET ZATERDAG 14 SEPTEMBER 1974
KERK
T2/I.
TRC
door W. F. Stafleu
'De lans van het lot', een dik boek van de Britse journalist Trevor Ravenscroft,
beschrijft (zoals de ondertitel vermeldt) 'de occulte macht achter de Lans, die
de zijde van Christus doorstak, en hoe Hitier de kracht misbruikte om de we
reld aan zijn voeten te krijgen'. Een boek dat wel veel lezers zal trekken. En
niet ten onrechte, hoeveel vraagstekens je ook geneigd bent in de kantlijn te
zetten.
.Qficultisme schijnt populair te wor- v-
den. als je op de vele titels in de
boekwinkel mag afgaan: over dui-
veluitbanners en oosterse mystici.
Waren de goden kosmonauten' en
Dageraad der magiërs', ufo's en
Atlantis, drugs en psychedelische
muziek (al kun je dat niet allemaal
op één hoop gooien). Jack van
Belle en J. W. Jongedijk dragen
voor de televisie het hunne tot die
populariteit bij. Onder christenen
taant het geloof aan duivels (en
engelen): theologen en historici
zijn doende, teksten te ontmytho
logiseren. van het oude testament,
tot de vaderlandse geschiedenis toe.
Maar omgekeerd voegt de occulte
geschiedschrijving aan de gang der
gebeurtenissen juist een dimensie
toe. Legende, mythe en inspiratie
worden daar hoog gewaardeerd; de
feiten hoe nauwgezet overigens,
óók- door Ravenscroft. nagespeurd
worden op een occulte wijze in
een verband geplaatst en verklaard.
Reliek
Dé lans waarover het gaat. is een
speerpunt, in een Weens museum
te bezichtigen als onderdeel van de
Habsburgse kroonschatten. Nu dui
ken er in de geschiedenis verschil
lende 'heilige lansen' op. al of niet
voorzien van een nagel uit Chris
tus' kruis, en de herkomst van de
Weense reliek is op zijn minst zeer
twijfelachtig. Maar dat geeft niet.
volgens Ravenscroft: op een occul
te wijze is de Weense lans toch de
speer, die in overoude tijden ge
smeed werd en door de Romein
Gaius Cassius Longinus werd gehan
teerd om Christus' zijde aan het
kruis te doorsteken. Én deze lans
ging volgens de legende de geschie
denis in via Constantijn en Karei
de Grote. Karei Martél en Frederik
Barbarossa. Napoleon en Hitler. Die
lans is beladen met magische
kracht: volgens de legende heeft de
bezitter het lot van de wereld in
zijn hand. Nu was de Duitse dicta
tor Adolf Hitler door het verhaal
van de lans bezeten: hij bracht
hem direct na de bezettine van
Oostenrijk in 1938 over naar een
goed bewaakte plek in het nazi-
bohverk Neurenberg.
Ravenscroft put zijn gegevens uit
aantekeningen van en gesprekken
met wijlen dr. Walter Stein Deze
paranormaal begaafde geleerde was
een jeugdvriend van Hitier. maar
keerde zich later van de nazi's af.
vluchtte en werd adviseur van de
Engelse oorlogsleider Churchill.
Aan de hand van Steins getuige
nissen en tal van documenten geeft
Ravenscroft een boeiende en be
trouwbare beschrijving van de op-
komst van het nazidom in al zijn
De lans van Longinus, zoals die in Wenen is te bezichtigen. De relikwie
bestaat nu uit twee delen. Goud-, zilver- en koperdraad houdt de nagel
op zijn plaats, die van het kruis van Christus afkomstig zou zijn.
verschrikkingen, de fatale invloed
van Nietzsche^ Wagner. Haushofer.
Houston Stewart Chamberlain en
anderen op de -'jonge Hitler, de
duistere rasselhèorieën van occulte
loges als het Thulegezelschap. de
opkomst van de SA en Himmlers
SS Ravenscroft toont (opnieuw»
aan hoe heel de antichristelijke,
satanische opbouw van het natio-
naal-socialisme voorlopers en wor
tels had in de jodenhaat die al vóór
Hitier wijd verbreid was in hetzelfde
Europa, dat in vroeger eeuwen ge
teisterd was door diezelfde mystie
ke, religieuze machten die bijvoor
beeld honderdduizenden vrouwen
als 'heksen' de dood injoegen.
Toch occult
Maar Ravenscroft veroordeelt niet
het occultisme, waardoor Hitier
bezeten was en waarin deze tot aan
zijn dood geloofde. Integendeel.
Ravenscroft beschouwt de
wereldgeschiedenis als een strijd
tussen goede en kwade geesten
Niet de occulte gaven, maar de |p Wen6n
verwording daarvan heeft Hitier
gemaakt tot wat hij was Zoals
Ravenscroft het zegt: Monsterlijke
sexuele perversie was de kern van
Hitiers hele bestaan en de bron
van zijn mediamieke en helderzien
de gaven. Bovendien was het de
drijfveer achter al zijn daden waar
mee hij op sadistische wijze wraak
op de mensheid nam.' Maar dat
werd nu de ineenstorting van het
Derde Rijk in 1945 niet erkend. Ra
venscroft vervolgt: 'De vertegen
woordigers van de westerse we
reld weigerden eenvoudig de wa
re aard van hun verslagen tegen
standers onder ogen te zien. Hun
bizarre geloof, onmenselijke prak
tijken en afschuwelijke misdaden
konden alleen maar in psycho
analytische termen, als geestelijke
afwijkingen worden afgedaan. De
wetenschap van het westen, die de
atoombom had vervaardigd,
ontkende te enen male het bestaan
van kwaad en sprak over behavi
ourism' en de betrekkelijkheid van
de moraal. De godsdienst van het
westen, dat zijn God had gedegra
deerd tot. een eenvoudige timmer
man uit Nazareth, vermocht geen
verstandig woord te zeggen over
mensen die de kosmische anti
christ aanbaden en zich toegang
verschaften tot buitenzintuigelijke
gebieden donr middel van riten en
rituele offers'.
Ravenscroft vindt dat, de nazipartij
terecht de christelijke kerken ver
achtte. omdat zij volhouden dat het
christendom superieur is aan alle
andere godsdiensten, en omdat de
tegenwoordige theologie 'beheerst
n-rt* door een natbet'ceh mengel
moesje van cartesiaans intellect
en opn bij?e'ov!<re hang naar dog
ma's' Tegenover het katholieke
eh^c'endom 7oais dat. in de kerken
wordt beleden, stelt de schrijver
bot rr>vs*'eke ge'nof van de Graal
(het occulte zoeken naar de zin
van het le^en in do voege jrjifirtoi-
vivpo) Te"eni"e- Van
1,44 4n""irbnc: «n de
mysteriën, zoasl de bekende antro-
oHn' c o:n«r d!o nnder-
*^'enc loven pn "*prk Vnmeii
ho„k 11Tebrc'd aan
de orde
S*D3c;!?t:9
n "no"" om een 'dop tp geven wat
'De lans van het lot' allemaal
"houd1.. He: is een wonderlijke
-ere'd. een meneehng van nauw
keurig weergegeven feiten en
mystieke speculatie, belangwekkend
voor iedereen die meer wil weten
over het occultisme Het is de
vraag of men op deze manier wel
uesch'eden s kan beschrijven Kan
men verschijnselen als nazidom en
rassehaat wel zodanig verklaren uit
satanische invloeden, dat daarach-
'er de menselijke veran»woordelijk-
'd n'ef sehi"'l?aat? Maar ik kan
dat Ravenscroft moeilijk in de schoe-
en schuiven, want. hij voert Hit-
en de zijnen heoaa'd niet als
slachtoffers ten tonele. De verhou-
.ia van daad en lot is trouwens in
theologie en wijsbegeerte een im
mer weerkerend onderwerp. Maar
het zou geen kwaad kunnen als ook
in de gemeente zaken als magie en
mvstiek weer eens vanuit het evan
gelie aan de orde werden gesteld.
Rudolf Steiner. de bekende door de
nazi's vervolgde antroposoof.
van de Hofburg in Wenen. De talis
man van de wereldhistorische lots
bestemming staat op een verscho
ten. roodfluwelèn voetstukje in een
open leren tas op precies dezelfde
plek van de schatkamer waar Adolf
Hitler ':em voor het eerst, in 1909,
aanschouwde. Hij is van maandag
tot zaterdag van negen uur 's mor-
Dr. Walter Stein, de Weense geleerde
die in 1957 in Engeland overleed en
die van Hitiers privélcven goed op de
hoogte was.
gens tot zes uur s avonds door het
publiek te bezichtigen. De toegang
is gratis.
De lans van het lot. door Trevor
Ravenscroft. 360 blz., 27.50. Uitga
ve Ankh-Hermes. Deventer. De
hierbij afgedrukte foto's zijn uit het
boek.
Toen rooms-katholiek Nederland in 1953 feestelijk herdacht dat
het sinds een eeuw kerkelijk weer meetelde, was er ook ee'n ten
toonstelling over honderd jaar religieuze kunst.
Tegenwoordig is de lans weer te
zien in de Weltliche Sehatzkammer
In de bijbehorende katalogus kwam
ook de kerkbouw ter sprake en uit
de daaraan gewijde woorden valt
duidelijk op te maken dat men
twintig jaar terug bepaald niet ver-
tpderd naar de neo-gotiek keek.
Eén van de medewerkers. A. Siebers,
kan niet meer opbrengen dan de
constatering dat Cuypers 'geen al
ledaags' bouwmeester was De heer
Siebers geloofde overigens wel dat er
'een tijd zal komen dat ook de
creditzijde van de neo-gotiek met
meer warmte en overtuiging zal
worden besproken dan nu
maar wij kunnen met de beste wil
onze aversie nog niet verzetten'.
Vandaag Hikt die tégenzin hele
maal overwonnen te zijn. Rooms
en niet-rooms lopen te hoop wan
neer weer een neo-gotische kerk
legen de vlakte dreigt te gaan en
in het pas verschenen Jaarboek
1973 van het katholiek documenta
tiecentrum staat een uitgebreid op
stel, dat eindigt met de verzekering
dat het hoog tijd wordt 'om die
neo-gotische kerken te behouden
die wel degelijk van kunsthistorisch
belang zijn'. Uit dit citaat kan men
opmerken dat de auteur. Andries
Minna, niet alle neo-gothiek de
moeite van het bewaren waard
door A. J. Klei
Vandaag woedt er tweestrijd in menig gereformeerd mannehart. Want
wat is het geval? In Zwolle houdt de gereformeerde mannenbond zijn jaar
lijkse toogdag en tegelijk is er in 'dezelfde stad een grote bijeenkomst van
verontrusten in de gereformeerde kerken. Heel wat bondsleden zullen
graag eens bij de verontrusten gaan luisteren, nu ze toch in Zwolle zijn,
nietwaar? maar je kunt eigenlijk niet met goed fatsoen je eigen bonds
dag laten verlopen
De begeerte om bij de verontrus
ten om de deur te kijken begrijp
ik best. Weliswaar is de spreker
op de mannenbondsdag geen
linkse vogel, maar hij levert toch
niet het ware verontruste werk
dat je van ds. H. W. van den
Brink kunt verwachten, volgens
wie de gereformeerde kerken al
hoog en breed in de bossen van
Lunteren begraven liggen. En het
is wel erg verleidelijk om de kans
waar te nemen, die man te huren
zonder dat je meteen de kans
loopt het etiket 'verontrust' opge
plakt te krijgen. Want als iemand
je veelbetekenend op de schouder
tikt: hé, Saul ook onder de profe
ten? kun Je naar waarheid getui
gen dat je juist in de stad moest
zijn en uit nieuwsgierigheid even
binnen liep.
Een dergelijk antwoord heb ik
een paar keer gekregen op vroe
gere meetings van verontruste ge
reformeerden. Ik kwam daar dan
mensen tegen die lk kende van
een andere vergadering of van
een persconferentie en op mijn
vrr.ag of ze ook verontrust waren
kwam het verhaal dat ze toevallig
in de buurt waren ennee. nee.
ze waren geen lid van de vereni
ging van verontrusten, dat moest
ik niet denken.
Als lk mijn ervaringen een beetje
op een rij leg. kom ik tot de
conclusie dat er verscheidene ge
reformeerden rondlopen die be
hoorlijk wat zorg hebben over be-
'En ik wil niet dat je weer de
hele avond zit te zeuren over
de synode en de verontrusten!'
paalde ontwikkelingen in hun
kerken, maar die het georgani
seerd verontrustendom op een af
stand houden. Ze vinden dat daar.
naast natuurlijk wezenlijke ver
ontrusting. te vaak loutere be
houdzucht een woordje mee
spreekt en ze wensen ook niet
ingedeeld te worden bij een gezel
schap. waar een rare uitschieter
in een preek of een malle zin in
een kerkbodestukje snel opgebla
zen worden tot symptomen van
verval.
Verder heb je gereformeerden die
al rood aanlopen als ze het wóórd
'verontrust' maar horen uitspre
ken. Schandalig!.' roepen ze. Ik
heb sterk de indruk dat ze het
vooral schandalig vinden om in
hun zoete droom van een eensge
zind gereformeerdendom gestoord
te worden. Tenslotte kun je gere
formeerden meemaken die vol
strekt niet verontrust zijn. maar
toch zeer vergenoegd kunnen kij
ken naar het doen en laten van
de verontrusten omdat, zoals één
uit deze hoek me toevertrouwde,
'die lui zo lekker tegen het kerke
lijk establishment aanschoppen'.
Met deze laatste soort supporters
zullen de verontrusten niet direct
gelukkig zijn. Wel komt me voor
dat zij de bedenking van mede-
verontrusten jegens hun georga
niseerd optreden zich zouden
kunnen aantrekken. Ik ga daar
nu niet verder op in. de veront
rusten hebben al genoeg op hun
kop gehad vanwege hun oproep
tot (eventuele) vorming van
noodgemeenten. Ik zou vandaag
de andere kant eens willen opkij
ken om vast te stellen dat het
voor verontrusten om uit. je vel te
springen is. wanneer je op al je
bezwaarschriften nooit een af
doend antwoord krijgt. Alleen
maar mistige verhalen, op einde
loze synodezittingen in elkaar ge
dokterd.
Ik heb al vaker in deze krant
geschreven, dat de gereformeerde
svnode eerlijk tegen de verontrus
ten zou moeten zeggen: jullie
hebben gelijk, er worden in onze
kerken ongereformeerde opvattin
gen verkocht. Vervolgens zou er
een duidelijke beslissing dienen te
komen: óf we zetten de niet-
sereformeerde boel buiten de
deur. óf we houden het in huis.
Dan weten de verontrusten waar
ze aan toe zijn
Nu wil de gereformeerde syno
de kennelijk niemand over boord
zetten. Mooi. Maar zég dat dan
ook openhartig en meld de ver
ontrusten dat je in tuchtprocedu-
res geen heil meer ziet en dat we
moeten bedenken dat het niet
door kracht of geweld, maar
evenmin door bezwaarschriften of
schorsingen zal geschieden. Maar
wat doet de synode? Die probeert
allerlei uitingen, waartegen be
zwaren kwamen, een gerefor
meerd jasje aan te trekken. En
als dat niet meer lukt. komen de
eesprekken. Even wachten, jon
gens. we zijn nog in gesprek
met(vul maar een naam in).
Als Je niet oppast, is over een
Doosje de éne helft van de gere
formeerden op synodaal verzoek
met de andere helft in gesprek.
Want net heeft professor Kuitert
een verkeerd boekje geschreven of
professor Augustijn geeft weer
een ketterse kijk op de kerk voor
de televisie weg. En net heeft
lector Baarda de evangeliën on
dersteboven gehouden of profes
sor Rothuizen doet weer oneerbie
dig over Paulus ik noem maar
wat. En wie weet. zit er ergens
weer een linkse studentendominee
op een proefschrift te broeien.
Gespreksdeputaten vliegen van
hot naar her. Ik wou maar zeg
gen: het eind is zoek.
Hoe onduidelijk bepaalde synoda
le uitspraken, al dan niet verge
zeld van de aankondiging van een
'Is dit nou de dominee van wie pappa zegt dat-ie in de verkeerde
hoek zit?'
gesprek, zijn of als zodanig erva
ren worden (wat op hetzelfde
neerkomt), bewijst de uitspraak
in de kwestie-dr. H. Wiersinga
(tegen wiens dissertatie over de
verzoenln'g bezwaren rezen). Kort
na de synodevergadering moest
het moderamen met een uitvoeri
ge toelichting komen, die de on
schuldige naam 'Informatie-nota'
meekreeg, en ook zijn modera-
menleden privé in de weer om de
synodale uitspraak aan de man te
brengen
De hoogeerwaarde broeders wrin
gen zich daarbij soms in allerlei
bochten. In Hervormd Nederland
nam onlangs dr. H. B. Weijland
zijn lezers zo ongeveer op schoot
door op een Van de Hulst-achtig
toontje uit te leggen wat het
woordje 'verwachten' ln de be
trokken uitspraak nou precies be
tekent Het is. aldus dr. Weijland.
zoals een vader tegen zijn zoon
zegt: ik verwacht dat je vanavond
om tien uur thuis bent'. Dr Weij
land was kennelijk Ingenomen
met zijn vondst, hij heeft later
zichzelf geciteerd in zijn eigen
kerkbode.
Ik verwacht dat je vanavond om
tien uur thuis bentMisschien
dat de kleine Weijlandjes bij deze
woorden in de benen schieten,
maar mij lijkt het eerder een zin
uit een streekroman van zo'n
twintig jaar terug, uitgesproken
door de trotse, rijke boer die z'n
zoon ervan verdenkt met de
mooie dochter van een dagloner
te scharrelen. Als synodale uit
spraken zulke exegeses nodig heb
ben. kan ik er goed inkomen dat
verontrusten nijdig zijn.
Over verwachten gesproken, ik
dacht altijd dat in de gerefor
meerde kerken de plaatselijke
kerken autonoom waren. Welnu,
dr. Wiersinga is predikant van de
gereformeerde kerk te Amsterdam.
Ik heb een lid van de kerkeraad
opgebeld en gevraagd: hebben
jullie wel eens klachten over hem
binnen gekregen? Het antwoord
was negatief. Dr. Wiersinga vol
doet dus aan de verwachtingen!
HET LIED VAN MOZES
Zo heet dit begin van Exodus 15
veel vertalingen. Of het geheel vai
Mozes is valt te betwijfelen. He
vertoont duidelijk een stuk geschie
denis dat Mozes niet meegemaak
heeft. Bij het verhalen van de ge
schiedenis hoort het lied waarii
God om zijn grote daden verheer
lijkt wordt. Die grote daden ziji
die van de uittocht, de doortoch
door de woestijn en het leven ii
het land. Waarschijnlijk tot op d
tempelbouw in Jerusalem. 'Gij heb
hen gebracht. Gij hebt hen geplan
op de berg die uw eigen domein is
De heilsgeschiedenis loopt uit op d
koningsberg, op het koninkrijl
Daarvan getuigt dit lied. met al
hart de sterke uitroep: Wie van d
goden is als Gij. o Jahwe? Zoal
Jahwe is, is er geen tweede. Hij
uniek onder de goden. Hij alleen
God, zo zou je het moeten 'verta
len'. Op Hem alleen is te vertrou
wen in de geschiedenis der mensei
op hun lange tocht van bevrijdin
tot bevrijding, door woestijne
heen tot aan de berg van het rijl
Wie dat overdenkt in zijn leven e
in dat van hem die hem lief ziji
kan dit lied mee instemmen. D L
vijandige machten, die genoem
worden hebben namen die periode gatv
van schrik en angst aanduiden. Z ]jeiij
kennen wij het leven ook. omring Mn(j
door de machten, belangengroepe een
die er op uit zijn de bevrijdin onde
ongedaan te maken. Maar hie ma]
staan ze op hun plaats, in de kon js
tekst van hun nederlaag tegenove irau
deze God van Israël. Dat is ook he c
hart van de geschiedenis van Jezusu
Ook daar zijn de machten, die wi
uit ons leven kennen. Machten va .ja"c
angst om eigen positie, van haavoor
tegen de andere, van afgunst, va kerk
jaloezie en wat er meer is. Maar zstan,
verliezen het tegenover de machwerd
var> de liefde Gods. Dat maakt d (joor
slotroep verstaanbaar: Jahwe is kowaai
lijke
den
ning. voor altijd en eeuwig! Dat ge
vindt en verder dat hij ze niet
(meer) van liturgisch belang acht.
'De zondagse leegte herinneert voort
durend op minder prettige wijze
aan het teruglopend kerkbezoek en
de ontvolking van de binnenste
den'. schrijft hij.
Andries Monna, die zich speciaal
bezighoudt met 'de ideeën van J. A.
Alberdinck Thijm en P. J. H. Cuy
pers over de neo-gotiek', geeft ook
mooie bijzonderheden over de
weerstanden die de roomse Cuypers
in onze protestantse natie ontmoet
te. Zo hadden veel mensen moeite
met het feit dat Cuypers het rijks
museum in Amsterdam mocht bou
wen en De Nederlandsche Spectator
berichtte dat er op het bouwterrein
verdachte handelingen plaats von
den: er zouden tussen de bedrijven
door ook Maria-beeldjes en wijwa
terbakjes vervaardigd worden!
Dit en veel meer (o.a. het artikel
'R.k. kerk Nederland 1958-1973'.
waarin Jan Roes in zeventig pagi
na's een zeer precies overzicht geeft
van vijftien jaar kerkhistorie) in
het genoemde jaarboek, dat 236
bladzijden telt en voor een tientje
te krijgen is bij het katholiek do
cumentatiecentrum. Erasumuslaan
36. Nijmegen. A. J. K.
vijfe
loof mag zo sterk zijn dat alles erfjin,
hii ifüi'HmUnf /PvnAi.f 1 E 1 10\
bij verdwijnt. (Exodus 15. 1-18)
NED. HERV. KERK
Bedankt voor Groot-Ammers:
Koeman te Wezep.
Emeritaat verleend (om gezon<|
heidsredenen) aan Th. van Sprai
te Laren (heeft reeds afscheid gel
nomen).
GEREF. KERKEN
taat
gers
gaan
hede
iorl
[plaa
jZodc
Jwijk
werd
ïge
)orl
Don
toen
iver
ware
Benoemd tot universiteitspastd?**1
aan de Vrije Universiteit te Ar
sterdam: drs. S. A. Boonstra
Amstelveen-Buitenveldert. die de;
benoeming heeft aangenomen
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
slott
'genl:
Voor
past.
Elde
tkreej
voor
Beroepen te Dordrecht: L. Douw
Enschede-Zuid-West; te Gramsbei
gen-Lutten: G. A. Snip, kand.
Groningen; te Bussum: M. Heems
kerk te Meppel.
Aangenomen naar Haren: dr. W. (stap
de Vries te Helpman, die bedankt|<|md;
voor Zuidhorn.
GEREF. KERK (VRIJG. B.V.)
Beroepen te Langerak: C. Bakker
Enschede-Zuid.
Benoemd tot hulppredikter
Maastricht: H. Amelink, em. pret
te Langerak. die deze benoemin
heeft aangenomen.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Beekbergen: K.
Gier te Den Haag-Centrum: te
Gravenpolder: A. Bregman te Rijs
sen.
(ADVERTENTIE)
Begrafenis-
crematieverzorging
A. W. v. Mourik
Dr. Zamenhofstraat 71,
Rotterdam-16.
Tel. 136468-208884-209536
Dag en nacht te ontbieden.
Rouwkamers beschikbaar in
alle stadsdelen.
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Oordts Dagblad
Uitgaven van
B.V. De Christe iike Pers
Directie.
Iriy O Postma,
F Diemer
Hoofdredactie:
J Tamminga.
Hoofdkantoor NZ. Voor
burgwal 280. Postbus
859, A'dam Telefoon
020 22 03 83. Postgiro:
26 92 74. Bank: Ned.
Midd. Bank (rek nr.
69 73 60 768). Gem giro
X 500.
Opm
voor
die
zet.
Raac
tholi
gen
argt*
krec!
weg
besk
avor
com]
van
d gebe
wooi
een
nen
De
twaa
door
wegi
Het
deze
dent
vani
geda
gein:
den.
inge
veel
niscl
ken,
nitei
zij
zoud
Wek!
daar
ter
Katt
dacl
sluit
rich
Tot
was
lijke
altij
enig
riod.
raac
vorn
De
verg
llng
en
besl
zij
Een
de 1
brac
hare
mee
Er s
wat
dat
over
en
de
van
won
den
van
Aan
I