Adolf Hitler en de occulte macht Ik verwacht dat je om tien uur thuis bent E 'De lans van het lot' Verdachte handelingen bij bouw rijksmuseum Vandaag 'h Trouw Kwartot TROUW 'KWARTET ZATERDAG 14 SEPTEMBER 1974 KERK T2/I. TRC door W. F. Stafleu 'De lans van het lot', een dik boek van de Britse journalist Trevor Ravenscroft, beschrijft (zoals de ondertitel vermeldt) 'de occulte macht achter de Lans, die de zijde van Christus doorstak, en hoe Hitier de kracht misbruikte om de we reld aan zijn voeten te krijgen'. Een boek dat wel veel lezers zal trekken. En niet ten onrechte, hoeveel vraagstekens je ook geneigd bent in de kantlijn te zetten. .Qficultisme schijnt populair te wor- v- den. als je op de vele titels in de boekwinkel mag afgaan: over dui- veluitbanners en oosterse mystici. Waren de goden kosmonauten' en Dageraad der magiërs', ufo's en Atlantis, drugs en psychedelische muziek (al kun je dat niet allemaal op één hoop gooien). Jack van Belle en J. W. Jongedijk dragen voor de televisie het hunne tot die populariteit bij. Onder christenen taant het geloof aan duivels (en engelen): theologen en historici zijn doende, teksten te ontmytho logiseren. van het oude testament, tot de vaderlandse geschiedenis toe. Maar omgekeerd voegt de occulte geschiedschrijving aan de gang der gebeurtenissen juist een dimensie toe. Legende, mythe en inspiratie worden daar hoog gewaardeerd; de feiten hoe nauwgezet overigens, óók- door Ravenscroft. nagespeurd worden op een occulte wijze in een verband geplaatst en verklaard. Reliek Dé lans waarover het gaat. is een speerpunt, in een Weens museum te bezichtigen als onderdeel van de Habsburgse kroonschatten. Nu dui ken er in de geschiedenis verschil lende 'heilige lansen' op. al of niet voorzien van een nagel uit Chris tus' kruis, en de herkomst van de Weense reliek is op zijn minst zeer twijfelachtig. Maar dat geeft niet. volgens Ravenscroft: op een occul te wijze is de Weense lans toch de speer, die in overoude tijden ge smeed werd en door de Romein Gaius Cassius Longinus werd gehan teerd om Christus' zijde aan het kruis te doorsteken. Én deze lans ging volgens de legende de geschie denis in via Constantijn en Karei de Grote. Karei Martél en Frederik Barbarossa. Napoleon en Hitler. Die lans is beladen met magische kracht: volgens de legende heeft de bezitter het lot van de wereld in zijn hand. Nu was de Duitse dicta tor Adolf Hitler door het verhaal van de lans bezeten: hij bracht hem direct na de bezettine van Oostenrijk in 1938 over naar een goed bewaakte plek in het nazi- bohverk Neurenberg. Ravenscroft put zijn gegevens uit aantekeningen van en gesprekken met wijlen dr. Walter Stein Deze paranormaal begaafde geleerde was een jeugdvriend van Hitier. maar keerde zich later van de nazi's af. vluchtte en werd adviseur van de Engelse oorlogsleider Churchill. Aan de hand van Steins getuige nissen en tal van documenten geeft Ravenscroft een boeiende en be trouwbare beschrijving van de op- komst van het nazidom in al zijn De lans van Longinus, zoals die in Wenen is te bezichtigen. De relikwie bestaat nu uit twee delen. Goud-, zilver- en koperdraad houdt de nagel op zijn plaats, die van het kruis van Christus afkomstig zou zijn. verschrikkingen, de fatale invloed van Nietzsche^ Wagner. Haushofer. Houston Stewart Chamberlain en anderen op de -'jonge Hitler, de duistere rasselhèorieën van occulte loges als het Thulegezelschap. de opkomst van de SA en Himmlers SS Ravenscroft toont (opnieuw» aan hoe heel de antichristelijke, satanische opbouw van het natio- naal-socialisme voorlopers en wor tels had in de jodenhaat die al vóór Hitier wijd verbreid was in hetzelfde Europa, dat in vroeger eeuwen ge teisterd was door diezelfde mystie ke, religieuze machten die bijvoor beeld honderdduizenden vrouwen als 'heksen' de dood injoegen. Toch occult Maar Ravenscroft veroordeelt niet het occultisme, waardoor Hitier bezeten was en waarin deze tot aan zijn dood geloofde. Integendeel. Ravenscroft beschouwt de wereldgeschiedenis als een strijd tussen goede en kwade geesten Niet de occulte gaven, maar de |p Wen6n verwording daarvan heeft Hitier gemaakt tot wat hij was Zoals Ravenscroft het zegt: Monsterlijke sexuele perversie was de kern van Hitiers hele bestaan en de bron van zijn mediamieke en helderzien de gaven. Bovendien was het de drijfveer achter al zijn daden waar mee hij op sadistische wijze wraak op de mensheid nam.' Maar dat werd nu de ineenstorting van het Derde Rijk in 1945 niet erkend. Ra venscroft vervolgt: 'De vertegen woordigers van de westerse we reld weigerden eenvoudig de wa re aard van hun verslagen tegen standers onder ogen te zien. Hun bizarre geloof, onmenselijke prak tijken en afschuwelijke misdaden konden alleen maar in psycho analytische termen, als geestelijke afwijkingen worden afgedaan. De wetenschap van het westen, die de atoombom had vervaardigd, ontkende te enen male het bestaan van kwaad en sprak over behavi ourism' en de betrekkelijkheid van de moraal. De godsdienst van het westen, dat zijn God had gedegra deerd tot. een eenvoudige timmer man uit Nazareth, vermocht geen verstandig woord te zeggen over mensen die de kosmische anti christ aanbaden en zich toegang verschaften tot buitenzintuigelijke gebieden donr middel van riten en rituele offers'. Ravenscroft vindt dat, de nazipartij terecht de christelijke kerken ver achtte. omdat zij volhouden dat het christendom superieur is aan alle andere godsdiensten, en omdat de tegenwoordige theologie 'beheerst n-rt* door een natbet'ceh mengel moesje van cartesiaans intellect en opn bij?e'ov!<re hang naar dog ma's' Tegenover het katholieke eh^c'endom 7oais dat. in de kerken wordt beleden, stelt de schrijver bot rr>vs*'eke ge'nof van de Graal (het occulte zoeken naar de zin van het le^en in do voege jrjifirtoi- vivpo) Te"eni"e- Van 1,44 4n""irbnc: «n de mysteriën, zoasl de bekende antro- oHn' c o:n«r d!o nnder- *^'enc loven pn "*prk Vnmeii ho„k 11Tebrc'd aan de orde S*D3c;!?t:9 n "no"" om een 'dop tp geven wat 'De lans van het lot' allemaal "houd1.. He: is een wonderlijke -ere'd. een meneehng van nauw keurig weergegeven feiten en mystieke speculatie, belangwekkend voor iedereen die meer wil weten over het occultisme Het is de vraag of men op deze manier wel uesch'eden s kan beschrijven Kan men verschijnselen als nazidom en rassehaat wel zodanig verklaren uit satanische invloeden, dat daarach- 'er de menselijke veran»woordelijk- 'd n'ef sehi"'l?aat? Maar ik kan dat Ravenscroft moeilijk in de schoe- en schuiven, want. hij voert Hit- en de zijnen heoaa'd niet als slachtoffers ten tonele. De verhou- .ia van daad en lot is trouwens in theologie en wijsbegeerte een im mer weerkerend onderwerp. Maar het zou geen kwaad kunnen als ook in de gemeente zaken als magie en mvstiek weer eens vanuit het evan gelie aan de orde werden gesteld. Rudolf Steiner. de bekende door de nazi's vervolgde antroposoof. van de Hofburg in Wenen. De talis man van de wereldhistorische lots bestemming staat op een verscho ten. roodfluwelèn voetstukje in een open leren tas op precies dezelfde plek van de schatkamer waar Adolf Hitler ':em voor het eerst, in 1909, aanschouwde. Hij is van maandag tot zaterdag van negen uur 's mor- Dr. Walter Stein, de Weense geleerde die in 1957 in Engeland overleed en die van Hitiers privélcven goed op de hoogte was. gens tot zes uur s avonds door het publiek te bezichtigen. De toegang is gratis. De lans van het lot. door Trevor Ravenscroft. 360 blz., 27.50. Uitga ve Ankh-Hermes. Deventer. De hierbij afgedrukte foto's zijn uit het boek. Toen rooms-katholiek Nederland in 1953 feestelijk herdacht dat het sinds een eeuw kerkelijk weer meetelde, was er ook ee'n ten toonstelling over honderd jaar religieuze kunst. Tegenwoordig is de lans weer te zien in de Weltliche Sehatzkammer In de bijbehorende katalogus kwam ook de kerkbouw ter sprake en uit de daaraan gewijde woorden valt duidelijk op te maken dat men twintig jaar terug bepaald niet ver- tpderd naar de neo-gotiek keek. Eén van de medewerkers. A. Siebers, kan niet meer opbrengen dan de constatering dat Cuypers 'geen al ledaags' bouwmeester was De heer Siebers geloofde overigens wel dat er 'een tijd zal komen dat ook de creditzijde van de neo-gotiek met meer warmte en overtuiging zal worden besproken dan nu maar wij kunnen met de beste wil onze aversie nog niet verzetten'. Vandaag Hikt die tégenzin hele maal overwonnen te zijn. Rooms en niet-rooms lopen te hoop wan neer weer een neo-gotische kerk legen de vlakte dreigt te gaan en in het pas verschenen Jaarboek 1973 van het katholiek documenta tiecentrum staat een uitgebreid op stel, dat eindigt met de verzekering dat het hoog tijd wordt 'om die neo-gotische kerken te behouden die wel degelijk van kunsthistorisch belang zijn'. Uit dit citaat kan men opmerken dat de auteur. Andries Minna, niet alle neo-gothiek de moeite van het bewaren waard door A. J. Klei Vandaag woedt er tweestrijd in menig gereformeerd mannehart. Want wat is het geval? In Zwolle houdt de gereformeerde mannenbond zijn jaar lijkse toogdag en tegelijk is er in 'dezelfde stad een grote bijeenkomst van verontrusten in de gereformeerde kerken. Heel wat bondsleden zullen graag eens bij de verontrusten gaan luisteren, nu ze toch in Zwolle zijn, nietwaar? maar je kunt eigenlijk niet met goed fatsoen je eigen bonds dag laten verlopen De begeerte om bij de verontrus ten om de deur te kijken begrijp ik best. Weliswaar is de spreker op de mannenbondsdag geen linkse vogel, maar hij levert toch niet het ware verontruste werk dat je van ds. H. W. van den Brink kunt verwachten, volgens wie de gereformeerde kerken al hoog en breed in de bossen van Lunteren begraven liggen. En het is wel erg verleidelijk om de kans waar te nemen, die man te huren zonder dat je meteen de kans loopt het etiket 'verontrust' opge plakt te krijgen. Want als iemand je veelbetekenend op de schouder tikt: hé, Saul ook onder de profe ten? kun Je naar waarheid getui gen dat je juist in de stad moest zijn en uit nieuwsgierigheid even binnen liep. Een dergelijk antwoord heb ik een paar keer gekregen op vroe gere meetings van verontruste ge reformeerden. Ik kwam daar dan mensen tegen die lk kende van een andere vergadering of van een persconferentie en op mijn vrr.ag of ze ook verontrust waren kwam het verhaal dat ze toevallig in de buurt waren ennee. nee. ze waren geen lid van de vereni ging van verontrusten, dat moest ik niet denken. Als lk mijn ervaringen een beetje op een rij leg. kom ik tot de conclusie dat er verscheidene ge reformeerden rondlopen die be hoorlijk wat zorg hebben over be- 'En ik wil niet dat je weer de hele avond zit te zeuren over de synode en de verontrusten!' paalde ontwikkelingen in hun kerken, maar die het georgani seerd verontrustendom op een af stand houden. Ze vinden dat daar. naast natuurlijk wezenlijke ver ontrusting. te vaak loutere be houdzucht een woordje mee spreekt en ze wensen ook niet ingedeeld te worden bij een gezel schap. waar een rare uitschieter in een preek of een malle zin in een kerkbodestukje snel opgebla zen worden tot symptomen van verval. Verder heb je gereformeerden die al rood aanlopen als ze het wóórd 'verontrust' maar horen uitspre ken. Schandalig!.' roepen ze. Ik heb sterk de indruk dat ze het vooral schandalig vinden om in hun zoete droom van een eensge zind gereformeerdendom gestoord te worden. Tenslotte kun je gere formeerden meemaken die vol strekt niet verontrust zijn. maar toch zeer vergenoegd kunnen kij ken naar het doen en laten van de verontrusten omdat, zoals één uit deze hoek me toevertrouwde, 'die lui zo lekker tegen het kerke lijk establishment aanschoppen'. Met deze laatste soort supporters zullen de verontrusten niet direct gelukkig zijn. Wel komt me voor dat zij de bedenking van mede- verontrusten jegens hun georga niseerd optreden zich zouden kunnen aantrekken. Ik ga daar nu niet verder op in. de veront rusten hebben al genoeg op hun kop gehad vanwege hun oproep tot (eventuele) vorming van noodgemeenten. Ik zou vandaag de andere kant eens willen opkij ken om vast te stellen dat het voor verontrusten om uit. je vel te springen is. wanneer je op al je bezwaarschriften nooit een af doend antwoord krijgt. Alleen maar mistige verhalen, op einde loze synodezittingen in elkaar ge dokterd. Ik heb al vaker in deze krant geschreven, dat de gereformeerde svnode eerlijk tegen de verontrus ten zou moeten zeggen: jullie hebben gelijk, er worden in onze kerken ongereformeerde opvattin gen verkocht. Vervolgens zou er een duidelijke beslissing dienen te komen: óf we zetten de niet- sereformeerde boel buiten de deur. óf we houden het in huis. Dan weten de verontrusten waar ze aan toe zijn Nu wil de gereformeerde syno de kennelijk niemand over boord zetten. Mooi. Maar zég dat dan ook openhartig en meld de ver ontrusten dat je in tuchtprocedu- res geen heil meer ziet en dat we moeten bedenken dat het niet door kracht of geweld, maar evenmin door bezwaarschriften of schorsingen zal geschieden. Maar wat doet de synode? Die probeert allerlei uitingen, waartegen be zwaren kwamen, een gerefor meerd jasje aan te trekken. En als dat niet meer lukt. komen de eesprekken. Even wachten, jon gens. we zijn nog in gesprek met(vul maar een naam in). Als Je niet oppast, is over een Doosje de éne helft van de gere formeerden op synodaal verzoek met de andere helft in gesprek. Want net heeft professor Kuitert een verkeerd boekje geschreven of professor Augustijn geeft weer een ketterse kijk op de kerk voor de televisie weg. En net heeft lector Baarda de evangeliën on dersteboven gehouden of profes sor Rothuizen doet weer oneerbie dig over Paulus ik noem maar wat. En wie weet. zit er ergens weer een linkse studentendominee op een proefschrift te broeien. Gespreksdeputaten vliegen van hot naar her. Ik wou maar zeg gen: het eind is zoek. Hoe onduidelijk bepaalde synoda le uitspraken, al dan niet verge zeld van de aankondiging van een 'Is dit nou de dominee van wie pappa zegt dat-ie in de verkeerde hoek zit?' gesprek, zijn of als zodanig erva ren worden (wat op hetzelfde neerkomt), bewijst de uitspraak in de kwestie-dr. H. Wiersinga (tegen wiens dissertatie over de verzoenln'g bezwaren rezen). Kort na de synodevergadering moest het moderamen met een uitvoeri ge toelichting komen, die de on schuldige naam 'Informatie-nota' meekreeg, en ook zijn modera- menleden privé in de weer om de synodale uitspraak aan de man te brengen De hoogeerwaarde broeders wrin gen zich daarbij soms in allerlei bochten. In Hervormd Nederland nam onlangs dr. H. B. Weijland zijn lezers zo ongeveer op schoot door op een Van de Hulst-achtig toontje uit te leggen wat het woordje 'verwachten' ln de be trokken uitspraak nou precies be tekent Het is. aldus dr. Weijland. zoals een vader tegen zijn zoon zegt: ik verwacht dat je vanavond om tien uur thuis bent'. Dr Weij land was kennelijk Ingenomen met zijn vondst, hij heeft later zichzelf geciteerd in zijn eigen kerkbode. Ik verwacht dat je vanavond om tien uur thuis bentMisschien dat de kleine Weijlandjes bij deze woorden in de benen schieten, maar mij lijkt het eerder een zin uit een streekroman van zo'n twintig jaar terug, uitgesproken door de trotse, rijke boer die z'n zoon ervan verdenkt met de mooie dochter van een dagloner te scharrelen. Als synodale uit spraken zulke exegeses nodig heb ben. kan ik er goed inkomen dat verontrusten nijdig zijn. Over verwachten gesproken, ik dacht altijd dat in de gerefor meerde kerken de plaatselijke kerken autonoom waren. Welnu, dr. Wiersinga is predikant van de gereformeerde kerk te Amsterdam. Ik heb een lid van de kerkeraad opgebeld en gevraagd: hebben jullie wel eens klachten over hem binnen gekregen? Het antwoord was negatief. Dr. Wiersinga vol doet dus aan de verwachtingen! HET LIED VAN MOZES Zo heet dit begin van Exodus 15 veel vertalingen. Of het geheel vai Mozes is valt te betwijfelen. He vertoont duidelijk een stuk geschie denis dat Mozes niet meegemaak heeft. Bij het verhalen van de ge schiedenis hoort het lied waarii God om zijn grote daden verheer lijkt wordt. Die grote daden ziji die van de uittocht, de doortoch door de woestijn en het leven ii het land. Waarschijnlijk tot op d tempelbouw in Jerusalem. 'Gij heb hen gebracht. Gij hebt hen geplan op de berg die uw eigen domein is De heilsgeschiedenis loopt uit op d koningsberg, op het koninkrijl Daarvan getuigt dit lied. met al hart de sterke uitroep: Wie van d goden is als Gij. o Jahwe? Zoal Jahwe is, is er geen tweede. Hij uniek onder de goden. Hij alleen God, zo zou je het moeten 'verta len'. Op Hem alleen is te vertrou wen in de geschiedenis der mensei op hun lange tocht van bevrijdin tot bevrijding, door woestijne heen tot aan de berg van het rijl Wie dat overdenkt in zijn leven e in dat van hem die hem lief ziji kan dit lied mee instemmen. D L vijandige machten, die genoem worden hebben namen die periode gatv van schrik en angst aanduiden. Z ]jeiij kennen wij het leven ook. omring Mn(j door de machten, belangengroepe een die er op uit zijn de bevrijdin onde ongedaan te maken. Maar hie ma] staan ze op hun plaats, in de kon js tekst van hun nederlaag tegenove irau deze God van Israël. Dat is ook he c hart van de geschiedenis van Jezusu Ook daar zijn de machten, die wi uit ons leven kennen. Machten va .ja"c angst om eigen positie, van haavoor tegen de andere, van afgunst, va kerk jaloezie en wat er meer is. Maar zstan, verliezen het tegenover de machwerd var> de liefde Gods. Dat maakt d (joor slotroep verstaanbaar: Jahwe is kowaai lijke den ning. voor altijd en eeuwig! Dat ge vindt en verder dat hij ze niet (meer) van liturgisch belang acht. 'De zondagse leegte herinneert voort durend op minder prettige wijze aan het teruglopend kerkbezoek en de ontvolking van de binnenste den'. schrijft hij. Andries Monna, die zich speciaal bezighoudt met 'de ideeën van J. A. Alberdinck Thijm en P. J. H. Cuy pers over de neo-gotiek', geeft ook mooie bijzonderheden over de weerstanden die de roomse Cuypers in onze protestantse natie ontmoet te. Zo hadden veel mensen moeite met het feit dat Cuypers het rijks museum in Amsterdam mocht bou wen en De Nederlandsche Spectator berichtte dat er op het bouwterrein verdachte handelingen plaats von den: er zouden tussen de bedrijven door ook Maria-beeldjes en wijwa terbakjes vervaardigd worden! Dit en veel meer (o.a. het artikel 'R.k. kerk Nederland 1958-1973'. waarin Jan Roes in zeventig pagi na's een zeer precies overzicht geeft van vijftien jaar kerkhistorie) in het genoemde jaarboek, dat 236 bladzijden telt en voor een tientje te krijgen is bij het katholiek do cumentatiecentrum. Erasumuslaan 36. Nijmegen. A. J. K. vijfe loof mag zo sterk zijn dat alles erfjin, hii ifüi'HmUnf /PvnAi.f 1 E 1 10\ bij verdwijnt. (Exodus 15. 1-18) NED. HERV. KERK Bedankt voor Groot-Ammers: Koeman te Wezep. Emeritaat verleend (om gezon<| heidsredenen) aan Th. van Sprai te Laren (heeft reeds afscheid gel nomen). GEREF. KERKEN taat gers gaan hede iorl [plaa jZodc Jwijk werd ïge )orl Don toen iver ware Benoemd tot universiteitspastd?**1 aan de Vrije Universiteit te Ar sterdam: drs. S. A. Boonstra Amstelveen-Buitenveldert. die de; benoeming heeft aangenomen GEREF. KERKEN (VRIJG.) slott 'genl: Voor past. Elde tkreej voor Beroepen te Dordrecht: L. Douw Enschede-Zuid-West; te Gramsbei gen-Lutten: G. A. Snip, kand. Groningen; te Bussum: M. Heems kerk te Meppel. Aangenomen naar Haren: dr. W. (stap de Vries te Helpman, die bedankt|<|md; voor Zuidhorn. GEREF. KERK (VRIJG. B.V.) Beroepen te Langerak: C. Bakker Enschede-Zuid. Benoemd tot hulppredikter Maastricht: H. Amelink, em. pret te Langerak. die deze benoemin heeft aangenomen. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Beekbergen: K. Gier te Den Haag-Centrum: te Gravenpolder: A. Bregman te Rijs sen. (ADVERTENTIE) Begrafenis- crematieverzorging A. W. v. Mourik Dr. Zamenhofstraat 71, Rotterdam-16. Tel. 136468-208884-209536 Dag en nacht te ontbieden. Rouwkamers beschikbaar in alle stadsdelen. De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Oordts Dagblad Uitgaven van B.V. De Christe iike Pers Directie. Iriy O Postma, F Diemer Hoofdredactie: J Tamminga. Hoofdkantoor NZ. Voor burgwal 280. Postbus 859, A'dam Telefoon 020 22 03 83. Postgiro: 26 92 74. Bank: Ned. Midd. Bank (rek nr. 69 73 60 768). Gem giro X 500. Opm voor die zet. Raac tholi gen argt* krec! weg besk avor com] van d gebe wooi een nen De twaa door wegi Het deze dent vani geda gein: den. inge veel niscl ken, nitei zij zoud Wek! daar ter Katt dacl sluit rich Tot was lijke altij enig riod. raac vorn De verg llng en besl zij Een de 1 brac hare mee Er s wat dat over en de van won den van Aan I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 2