Israël biedt
Egypte meer
woestijn aan
Ethiopië verlaat
de middeleeuwen
Rust keert weer
in Mozambique
Chili buigt weer voor
alle eisen investeerders
Senaat wil
rapport Nixons
Watergate-ro!
Frelimo helpt Portugees leger
Vooruitgang laagstbetaalden weer tenietgedaan
touW/KWARTET VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1974
BUITENLAND T7/K9
TEL AVIV (UPI, Reuter) Israël is bereid meer terrein prijs te
geven in de Sinaï-woestijn als Egypte nog eens een tussentijdse
vredesregeling wil treffen.
Dit heeft de Israëlische premier Jit-
zak Rabin gisteren aan de Ameri
kaanse minister van buitenlandse
zaken Henry Kissinger meegedeeld
meldde het Israëlische dagblad
Ma'ariv vanuit Washington. 'We
gens de bijzondere aard van de
Sinaï, zou Israël bereid zijn om nog
een interim-regeling te treffen met
Egypte, als president Anwar Sadat
(van Egypte) er een politieke prijs
voor betaalt,' zo citeert het blad
premier Rabin. Welke prijs Sadat
zou moeten betalen werd niet
gemeld.
Volgens het dagblad heeft minister
Kissinger Rabins voorstel niet di
rect afgewezen, maar de Verenigde
Staten hebben liever, dat Israël
eerst een akkoord over troepen
scheiding afsluit met Jordanië. Vol
gens het Israëlisch-Egyptisch ak
koord, dat door de bemiddeling van
Kissinger tot stand kwam, heeft
Egypte nu een strook van twintig
kilometer ten oosten van het Suez-
kanaal in handen. Israël houdt de
rest van deze woestijn nog bezet.
Palestijnen
ADVERTENTIE)
Alistair MacLean
en het Wilde Westen
1873: in de staat Nevada is een
troepentransporttrein op weg naar
Fort Humboldt. Maar zijn die
troepen wel voer aflossing bedoeld?
En hoe konden bij het vertrek uit
Reese City twee officieren zomaar
verdwijnen? In de trein bevindt zich
ook de bandiet John Deakin. Is hij
werkelijk zo'n gewetenloze schurk?
Wie deed de seinapparatuur
verdwijnen? En wie liet de wagons
met de manschappen in een ravijn
storten? De chaos is compleet als
Indianen de trein willen aanvallen...
Lees de verrassende ontknoping
in Alistair MacLeans Stoptrein
naar Fort Humboldt.
Voor 14,90 bij elke boekhandel.
Een uitgave \an Elsevie
al een verzoek met een toelichting
opgesteld en naar de secretaris
generaal Waldheim gestuurd.
Volgens Israëlische bronnen- zullen
de Verenigde Staten proberen be
handeling van de Palestijnse kwesr
tie door de Algemene vergadering
te voorkomen. Minister Kissinger
zou vrezen, dat een initiatief ten
gunste van de Palestijnen bij de VN
zijn diplomatie in het Midden-
Oosten zal schaden.
De Sowjet-Unie zou het Arabisch
verzoek steunen.
Het proces tegen de van wapen
smokkel verdachte aartsbisschop Ca-
pucci begint 20 september, zo is ln
Jeruzalem bekendgemaakt. Dat be
tekent, dat Israël de verzoeken om
Capuccl over te dragen aan zijn
kerkelijke superieuren of uit te wij
zen, van de hand heeft, gewezen. De
aartsbisschop wordt ervan verdacht
wapens te hebben gesmokkeld van
Libanon naar Arabische guerrilla
strijders in het door Israël bezette
deel van Jordanië. Hij werd 18 au
gustus gearresteerd.
Premier Jitzak Rabin van Israël en de Amerikaanse minister van
buitenlandse zaken Henry Kissinger staan de pers te woord na hun
besprekingen over liet Midden-Oosten. Rabin brengt momenteel
een bezoek aan Washington.
Twintig Arabische landen willen
proberen om de Palestijnse kwestie
op de agenda te krijgen voor de
volgende algemene vergadering van
de Verenigde Naties, die 17 septem
ber begint. De vertegenwoordigers
van deze landen bij de VN hebben
WASHINGTON (Reuter) Een
groep vooraanstaande Amerikaanse
senatoren heeft Leon Jaworski, de
speciale aanklager voor Watergate,
gevraagd om een volledig overzicht
van de rol van ex-president Nixon
in deze affaire. Zij willen een rap
port van Jaworski om te voorko
men, dat Nixons aandeel in de
Watergate-zaak nooit helemaal uit
de doeken wordt gedaan, nu deze
niet terecht hoeft te staan. Het
verzoek aan Jaworski is onderte
kend door acht senatoren, die allen
lid zijn van de juridische commis
sie van de Senaat.
De vroegere minister van justitie
John Mitchell vroeg gisteren om
verdaging van het proces tegen
hem, dat eind deze maand moet
beginnen en waarin hij terecht
moet staan voor zijn aandeel bij de
verdoezeling van Watergate. Vol
gens hem is er geen goed proces
mogelijk door de amnestie-verle
ning van president Ford aan oud
president Nixon.
BRUSSEL (Reuter) Francois Or-
toli, de voorzitter van de Europese
Commissie, zal toch deelnemen aan
het diner, dat de Franse president
Giscard d'Estaing zaterdag aanricht
voor de staatshoofden en regerings
leiders van de EG-landen.
Ortoli was aanvankelijk niet uitge
nodigd door de Franse president.
Daarover was nogal wat ontstem
ming ontstaan in de EG-kringen in
Brussel. De Europese commissie
ontkende officieel, dat zij teleurge
steld was maar hoge functionaris
sen spraken openlijk hun veront
waardiging uit over de houding van
de Franse president.
Portugese troepen en eenheden van
de bevrijdingsbeweging Frelimo
werken nu samen bij het handha
ven van de orde. Vrachtwagens met
militairen patrouilleerden voortdu
rend in het centrum van de stad en
krottenwijken. Belangrijke punten
werden permanent bezet gehouden.
Volgens de gezondheidsdienst in
Mozambique zijn bij de rellen van
deze week zestig mensen (twee po
litiemannen en 58 burgers) om het
leven gekomen. In de ziekenhuizen
waren in totaal 427 gewonden ver
bonden. Eerder had de Portugese
regering in Lissabon het dodencij
fer op honderd gesteld. In Lorenzo
Marques stonden de mensen giste
ren rustig in lange rijen te wach
ten voor de winkels met levensmid
delen. Afrikaanse soldaten hielden
daarbij een oogje in het zeil. In het
centrum van de stad stonden zwar
ten en blanken vredig naast elkaar
voor de winkels, die gesloten waren
geweest sinds het weekeinde toen
blanke rebellen begonnen aan hun
revolte, die inmiddels op niets is
Van een onzer redacteuren
AMSTERDAM Een bebaarde 1,57 meter kleine figuur van nauwelijks 50
kilo heerste 44 jaar met absolute macht over Ethiopië: keizer Haile Selassie,
'Leeuw van Juda', 'Keizer der Keizers', 'Uitverkorene Gods' en naar zijn zeg
gen nakomeling van de koningin van Scheba en koning Salomo. Aan die
heerschappij van bijna een halve eeuw waarin in Ethiopië niets wezenlijks
veranderde ie- gisteren een einde gekomen.
LORENZO MARQUES (Reuter, AP) Het leven in de hoofdstad
van Mozambique leek gisteren zijn normale loop te hernemen na
de bloedige onlusten van de afgelopen dagen.
uitgelopen. Er heerst een voedselte
kort door stagnatie in de aanvoer.
Admiraal Victor Crespo reisde gis
teren van Beira naar Lorenzo Mar
ques om zijn functie van hoge
commissaris en staf-chef van de
strijdkrachten van Mozambique te
gaan bekleden. Deze post is gecre-
eerd door de overeenkomst voor de
onafhankelijkheid van Mozambique,
die het Frelimo en Portugal vorige
week afsloten.
Vluchtelingen
In Zuid-Afrika komen nu dagelijks
honderden Portugese vluchtelingen IPGerr@b@llie
uit Mozambique aan. De Zuidafrl-
kaanse regering heeft een kamp
ingericht voor de opvang van deze
blanken. De meesten komen met
lege handen Zuid-Afrika binnen. Al
hun bezittingen hebben zij achter
gelaten in Mozambique. Verschei
dene zijn illegaal de grens overge
stoken en zijn niet eens in bezit
van een paspoort, zo wordt vanuit
Johannesburg gemeld.
De keizer wierp zich op als 'leider
van Afrika', stichtte een moderne
luchtvaartmaatschappij en praatte
over industrialisatie, maar daarmee
hield zijn vernieuwingsdrang op. In
zijn land heerste een archaïsche
toestand, die op slag duidelijk werd
als de keizer zich buiten de deur
liet zien. Het volk wierp zich in het
stof als de rode vierdeurs-Mercedes
van de keizer langs reed. Met deze
folklore verdwijnt nog een andere
waarop in het buitenland veel kri
tiek is geweest, maar die door de
Ethiopiërs tot voor kort als dood
normaal werd aanvaard. Terwijl
miljoenen van zijn onderdanen
honger leden bleef de keizer zijn
leeuwen voeren met vorstelijke
stukken vlees. Over de honger wil
de hij niet veel meer zeggen dan
'wie niet werkt zal ook niet eten',
wat met de werkelijkheid overigens
niet zoveel te maken had. Terwijl
de keizer binnenslands als een feo
daal vorst heerste en naar buiten
een prestige-politiek voerde verer
gerde en door deze hongersnood
maar vooral ook door de oliecrisis
de economische toestand snel.
De moeilijkheden
De moeilijkheden begonnen op 18
februari in Addis Abeba met
stakingsacties van onderwijzers en
taxichauffeurs. De eersten protes
teerden tegen het door de regering
aangekondigde nieuwe onderwijsbe
leid, terwijl de taxichauffeurs zich
verzetten tegen de sterk gestegen
benzineprijs. Later voegden zich bij
de protestacties studenten en door
de economische moeilijkheden zon
der werk gekomen arbeiders.
Toen de betogingen ontaardden in
gevechten met de politie gaf de
regering deze de opdracht bij ge
welddadigheden van de vuurwapens
gebruik te maken. Op 22 en 23
februari kwam het in Addis Abeba
tot straatgevechten tussen betogers
en militairen, waarbij drie doden
vielen en tientallen mensen ge
wond raakten.
Nadat de regering een onderzoek
naar de looneisen van de onderwij
zers, verlaging van de benzineprijs
en verhoging van de militaire sol
dijen ln het vooruitzicht had ge
steld leek de situatie weer normaal
te zijn. Op 26 februari begonnen
echter moeilijkheden bij de militai
ren, die uiteindelijk uitliepen op
een totale machtsovername onder
leiding van jonge officieren.
Na een aarzelend begin zet de le-
gerrebellie door. De militairen stre
ven een sociale en politieke om
wenteling na. De machtspositie van
de keizer wordt geleidelijk ontman
teld. Talrijke leidende Ethiopiërs
werden gearresteerd op last van het
comité voor de strijdkrachten. Be
gin september verschijnen in Addis
Abeba voor het eerst betogers op
straat, die het hoofd van Haile
Selassie eisen. 'Hang de Keizer' en
'De Keizer is een dief', zijn de
leuzen. De keizer wordt aangevallen
door de strijdkrachten. Enkele van
zijn bezittingen worden genationa
liseerd. en hij wordt er openlijk
van beschuldigd zich te hebben
verrijkt ten koste van het Ethio
pische volk. Op 11 september volgt
de bekendmaking dat de keizer
weigert zijn miljoenenkapitaal uit
het buitenland terug te halen. Het
leger spreekt van uitbuiting van
dwangarbeiders, die in de loop van
tientallen jaren in de goudmijnen
honderdduizenden kilo's goud heb
ben moeten delven, die de keizer
bij banken in het buitenland heeft
gedeponeerd. Deze elfde september
zal de laatste dag van Haile Selas
sie's keizerschap worden.
Achterkleinkind
De gisteren afgezette keizer is een
achterkleinkind van koning Sahela
Selassie van Sjoa en een zoon van
Ras Makonnen. eens de rechter
hand van de vermaarde keizer Me-
nelik. Haile Selassie werd op 23 juli
1892 als DedjazmatsJ Tafari in Ha-
rar, de hoofdstad van de gelijkna
mige provincie, geboren. Hij ont
ving zijn opvoeding op een Franse
missieschool.
Het leek er helemaal niet op dat
deze Tafari nog eens de troon zou
bestijgen want keizer Menelik had
nakotnelingen. Hij werd opgevolgd
door zijn kleinzoon Lij Jasoe, maar
deze bleek een teleurstelling voor
het land. Hij was een zwak vorst en
helde over naar de Islam, wat voor
de Koptische kerk onaanvaardbaar
was. Van het verzet tegen zijn
persoon was Tafari het middelpunt,
wat uiteindelijk leidde tot afzetting
van Lij Jasoe. Een dochter van
Menelik, Zauditoe, werd in naam
koningin maar Tafari was haar
raadgever en de feitelijke macht
hebber. Toen de keizerin in 1930
stierf werd Ras Tafari, Negus Nega-
ti Haile Selassie I. Deze naam bete
kent 'Macht-der-drle-eenheid'.
Mussolini
In 1935 kwam Haile Selassie ln de
schijnwerper van de wereldpublici-
telt door de inval van Italiaanse
troepen onder Mussolini, die hem
(ADVERTENTIE)
interieur verzorqinq
ZWART JANSTRAAT 63 3
3e FIJNACKERSTRAAT 8
TELEFOON 24 45 11
dwongen te vluchten. Hij ging ln
Engeland in ballingschap, maar
kon in mei 1941 in triomf naar
Addis Abeba terugkeren. Na de oor
log stond hij jarenlang pal voor
stabiliteit, rust en orde. maar zijn
land schoot daar al met al weinig
mee op.
Nadat zijn vrouw uit een eerder
huwelijk was gestorven trouwde hij
in 1962 met prinses Menen. Hij had
zes kinderen, van wie nog slechts
twee in leven zijn: Prins Asfa Wos-
sen, die gedeeltelijk verlamd is en
prinses Tenague Work. Deze is
woensdagavond door militairen uit
haar woning gehaald en wegge
voerd. De actie van de militairen
werd gevolgd door een menigte toe
schouwers. De 'Negus' heeft zijn
kleinzoon prins Zera Yacob Asfa
Wossen in april tot troonopvolger
aangewezen, maar de strijdkrachten
hebben nu zijn vader Merid Ae-
madh Asfa Wossen (58), die ln 1960
'tegen zijn zin' was betrokken bij
een mislukte staatsgreep, uitverko
ren.
Deze zal leiding moeten geven aan
de overgang van een 'antiek' naar
een 'modern' (wat iets anders is
dan 'westers') Ethiopië.
Feodaal
Haile Selassie was een absoluut
heerser in een achterlijk feodaal
land. Nog steeds is de gemiddelde
levensduur niet langer dan 35 Jaar.
en kan 90 pet van de Ethiopiërs
lezen noch schrijven. Slechts 15 pet
van de kinderen in de leerplichtige
leeftijd gaat ook inderdaad naar
school. Veel vernieuwingspogingen
liepen stuk op de starre feodale
structuur, waarin de koptische kerk,
tevens grootgrondbezitter, de land
eigenaren en de adel het te zeg
gen hebben en zich met alle moge
lijke middelen verzetten tegen aan
tasting van hun belangen. De grote
massa van kleine pachters en
verpauperde boeren leeft en werkt
onder uiterst primitieve omstandig
heden. De heersende elite van
christelijke (koptische) Amharen
kijkt neer op de andere bevolkings
groepen. de moslems en de negers.
Ethiopië is een van de zeer weinige
landen ter wereld waar geen enkele
politieke beweging of politieke par
tij bestaat.
Economen geloven dat de huidige
achterstand van Ethiopië geen na
deel hoeft te zijn maar juist een
voordeel kan blijken. Acht van de
tien Ethiopiërs zitten niet gehin
derd door een schoolopleiding op
het platteland, zo stellen zij. Dat
geeft mogelijkheden voor een even
wichtige groei, zonder miljoenen
massa's die samenklonteren in ver
pauperde steden. Met een hervormd
platteland is nog veel te beginnen.
Maar dat vraagt wel een definitief
afscheid van het verleden, dat mo
gelijk gisteren is Ingezet.
dernemingen op te kopen. Ook de
landhervorming wordt terugge
draaid; het onteigende grootgrond
bezit dat onder coöperaties was
verdeeld wordt in snel tempo te
ruggegeven aan de vroegere eigena
ren die de boeren van het land
verjagen.
Grote bedrijven concurren de klei
ne en middelgrote kapot, die bo
vendien te lijden hebben onder het
grote gebrek aan koopkracht.
De junta probeert de bedrijven te
slijten omdat de staat volgens haar
een slechte ondernemer is. Daarom
ook zijn deze week Amerikaanse en
Japanse bedrijven benaderd voor
de exploitatie van olie- en gasre
serves in het zuiden van Chili. De
genationaliseerde kopermijnen zijn
niet teruggegeven aan de oude ei
genaars kennelijk omdat Chili
zoveel profijt wil hebben van de
hoge koperprijzen op de wereldmarkt
maar zij zijn wel schadeloos
gesteld met een bedrag van 60 mil
joen dollar en 180 miljoen in de
komende tien jaar. Grootgrondbezit
wordt teruggegeven aan de oude
eigenaren die de boeren van het
land verjagen en het zelf weer in
bezit nemen. De kans op een opti
male landbouwproduktie die onder
Allende bestond is daarmee verke
ken omdat de eigenaren een grote
opbrengst per hectare niet nodig
hebben om toch in luxe te kunnen
leven. De boeren zijn van het land
verjaagd en zitten zonder werk en
trekken naar de sloppenwijken van
de paar grote steden in Chili.
De vergelijking tussen de Chileense
economie en de Braziliaanse die de
militairen zo graag trekken gaat
mank. In de eerste plaats heeft
Chili een veel minder grote bin
nenlandse markt dan Brazilië, maar
dat hoeft nog geen doorslaggevend
bezwaar te zijn omdat de economie
toch grotendeels op uitvoer is ge
richt, met alle risico's vandien.
Maar Chili mist ook exploitatiemo
gelijkheden die Brazilië in zijn uit
gestrekte binnenlanden wel heeft.
De koperrijkdommen hebben hun
grens. Brazilië en Chili delen weer
het 'risico' dat de economische
groei bedreigd wordt van binnenuit
door de steeds fellere kritiek van
de 'gewone man' die het slachtoffer
is van het staathuishoudkundig
beleid.
Morgen een slotbeschouwing over
het fascistische karakter van de
junta.
door Nico Kussendrager
Hoewel de Chileense arbeider na de val van Allende meer is gaan verdienen,
kan hü voor zijn loon veel minder kopen dan onder de marxistische presi
dent. Chili is terecht gekomen in een duidelingwekkend inflatie groter
dan onder Allende waarbij de koopkracht van de escudo is gehalveerd.
Een van de eerste daden van de
junta was prijssubsidies af te
schaffen en de marktprijzen te la
ten zweven naar een 'reëler ni
veau', met als resultaat dat prijzen
van brood, vlees, suiker, medicij
nen, kleren, brandstof en huishou
delijke artikelen de hoogte inscho
ten tot soms wel vijftien maal het
peil van vóór de staatsgreep.
Bij een minimumloon van 18.000
escudo's per week (ongeveer vijftig
gulden), waarvan velen moeten le
ven, stonden in de krant El Mercu-
rio advertenties waarin een kilo
vlees 1800 escudo's kost, een kilo
krabbetjes toch nog 840. De groen
teboer vraagt voor een kilo aardap
pelen 90 escudo en voor een witte-
of bloemkool bijna 300. Een paar
schoenen kost een half maandinko
men, een colbertjasje een heel. In
middels is het minimumloon opge
trokken tot 24.000 escudo's, maar
de prijzen zijn nog sterker gestegen.
En de arbeiders die met een loon
zakje thuiskomen hebben nog ge
luk, want 600.000 van de drie mil
joen Chileense werknemers zijn
onder de militairen hun baan
kwijtgeraakt. In de tijd van Allende
zijn zij politiek aktief geweest en
dat zint de krijgshaftige heren niet.
Ook arbeiders uit genationaliseerde.
maar nu weer 'teruggegeven' be
drijven worden door de nieuwe ei
genaren uit 'wraak' ontslagen, om
dat zij hebben meegewerkt aan de
naasting. Ook zijn tienduizenden
ambtenaren ontslagen vanwege
geldgebrek van de junta en de
steeds hogere kosten van het leger.
De minimale koopkracht van de
escudo en de grote werkloosheid
betekenen dat veel Chilenen onder
het absolute bestaansminimum le
ven. In Santiago wordt in sommige
wijken ronduit honger geleden, zo-
alsook 'rechts' toegeeft.
Officiële cijfers
Toch gaat het volgens de officiële
cijfers niet slecht met de Chileense
economie. Buitenlands kapitaal
stroomt weer toe, de investeringen
zijn aangetrokken, de staatskas
wordt gevuld met buitenlandse le
ningen, niet alleen van Argentinië
en Brazilië, maar ook van de We
reldbank en het IMF.
Maar het is net als vóór Allende:
een bovenlaag die ervan profiteert.
De arbeiders, de middenstanders,
de boeren zijn teruggevallen in
barrre omstandigheden en de mili
tairen zullen er weinig aan doen
hen daaruit te tillen. Bovendien,
ging het onder Allende niet nog
veel slechter? Weliswaar was het
leven een stuk goedkoper, maar in
de laatste maanden van zijn regiem
waren veel artikelen gewoon niet
meer te koop. Naarmate de periode
Allende vorderde werden de naar
geestige rijen voor de winkels lan
ger.
De staatshuiskundige chaos van
toen gebruiken de militairen graag
als verontschuldiging voor hun
staatsgreep. Het land stond toen
op de rand van een economisch
bankroet en Pinochet en de zijnen
hebben het nog nét voor een hui
veringwekkende val in de diepte
weten te behoeden, zo heet het.
Inderdaad ging het niet zo goed
meer tijdens het slot van de perio-
de-Allende. Maar toen Allende aan
de macht kwam trof ook hij een
economie die er allerbelabberdst
voor stond: de inflatie bedroeg 36
procent, de buitenlandse schuld
was na die van Israël de grootste
ter wereld (de aflossing sloke maar
liefst 20 procent op van alle koper
verdiensten), de economische groei
was niet meer dan 2,5 procent
(amper voldoende om de bevol
kingsgroei bij te houden) en een
groot deel van de produktiecapaci-
teit bleef onbenut.
Allende's minister van economische
zaken, Vuskovic, probeerde met het
dag en nacht laten draalen van de
bankbiljettenpersen de vastgelopen
economie weer op gang te brengen.
Nog meer inflatie hoefde dat vol
gens hem niet te betekenen omdat
zoveel bedrijven maar op halve
kracht werkten. Meer geld beteken
de meer koopkracht en dus meer
produktie. Door de escudo niet te
devalueren en de prijzen af te rem
men hoopte Vuskovic verder de in
flatie onder controle te krijgen.
Dat had allemaal kunnen lukken
als niet de vraag veel sneller was
gestegen dan de produktie kon bij
benen. Het aanbod bleef achter door
het verdwijnen van buitenlands ka
pitaal. door in de overgangsperiode
minder bekwame leiding van gena
tionaliseerde bedrijven, door het
hamsteren op grote schaal, door
een slechte distributie, door ambte
lijke corruptie en de groei van een
zwarte markt (van de hele produk
tie van een suikerfabriek die alleen
voor Santiago werkte bleek uiteinde
lijk maar de helft van de suiker in
de stad terug te vinden). Ook bleven
de opbrengsten in de landbouw
achter door slecht weer maar ook
door een minder goede organisatie
en problemen bij de overgang naar
de coöperaties. Bovendien saboteer
den grootgrondbezitters de onteige
ning door vee naar onder andere
Argentinië te smokkelen en graan
op de akker in brand te steken.
Door de grotere koopkracht moest
meer worden ingevoerd de reke
ning voor geïmporteerd voedsel
verdubbelde in 1972 tot 1,2 miljard
dollar. De uitvoer bleef achter, wat
leidde tot reusachtige tekorten op
de betalingsbalans. Intussen nam
de regering veel meer uit de staats
kas dan er in zat om de sociaal
zwakkeren te helpen. Dit alles leid
de tot economische chaos, stakin
gen ook met politieke motieven
protesten, schaarste en uiteinde
Om de steeds felle kritiek onder de arbeiders op zijn economisch beleid te
keren maakt juntaleider Pinochet regelmatig toernees door het land. Hier
schudt hij arbeiders van de kopermijn Chuquicamata de hand.
lijk tot de machtsovername van de
militairen.
Braziliaanse trekken
Onder de militairen krijgt de ont
wikkeling van de Chileense econo
mie heel duidelijk 'Braziliaanse
trekken' op vrije concurrentie, vrij
ondernemerschap, weinig sociale
voorzieningen en een open deur
voor het grootkapitaal.
De deur is wijd opengezet voor het
buitenlands kapitaal, het vrije on
dernemerschap viert hoogtij, de lo
nen worden afgeknepen om de
winsten te kunnen laten stijgen en
zo nog aantrekkelijker te worden
voor investeerders en de sociale
voorzieningen verminderd. De grote
monopolies slepen onder het goed
keurend knikken der militairen
enorme bedragen uit Chili weg.
vaak ook uit ondernemingen die
nog maar zeer onlangs zijn aange
schaft. De militairen leuren met
onder Allende genationaliseerde be
drijven en in april wist de CORFO,
de Corporatie voor Industriële Pro
motie. er binnen één week zestien
van de hand te doen. De animo is
het buitenland is groot om armzali
ge, de laatste maanden vaak ver
waarloosde maar levensvatbare on-
