EEN 'GEK' BOEK OVER BONHOEFFER Bar Jona(s) Chassidische roman fliaiss&i Vandaag I Nieuwe boekt n Meisje na botsing met bromfiets overleden 8 september collecL medische zending TROUW/K VIAKTET ZATRRD VG 27 JULI 1974 KERK 1W door drs. A. Schippers De tweelingzuster van Dietrich Bonhoeffer, Sabine, schrijft in een schets met herinneringen aan haar broer o.a. het volgende: 'Moeder vertelde later dat Dietrich als zuigeling niet gauw verzadigd ivas. Hij huide geweldig als ze hem van de borst nam om mij te voeden. Zodat het later zo geregeld moest worden dat ik eerst aan de beurt kwam'. Dit is één van die gebeurtenissen uit het leven van Bonhoeffer, die Van den Berk in zijn dissertatie vermeldt als van belang voor ons inzicht in Bonhoeffers theologie. Er zijn waarschijnlijk weinig heden daagse theologen bij wie het verband tussen leven en leer zo duidelijk is. en voor beter begrip ook zo belang rijk. als Bonhoeffer. De nog steeds groeiende Bonhoeffer-literatuur heeft dan ook terecht behalve aan 'smans theologie veel aandacht be steed aan Bonhoeffers biografie. Toch wrijf je je ogen wel even uit, als je in het proefschrift van Van den Berk het citaat tegenkomt, waarmee ik dit stuk begon. Hebben nu Bon hoeffers belevenissen als zuigeling ook al zijn theologie beïnvloed? Want het blijft ook niet bij dit ene ver haaltje. Liefhebbers van de wat intie mere geschiedenis van Bonhoeffer en diens familie kunnen in Van den Berks boek hun hart ophalen. De schrijver heeft kennelijk het beschik bare biografische materiaal over Bon hoeffer ijverig uitgekamd en alles verzameld wat hij gebruiken kon. Huisreglement Op die manier heeft hij ock een gedeelte van een huisreglement ont dekt hij zegt helaas niet waar dat in elkaar gezet werd om op een feestavondje voorgedragen te worden. Het fragment geeft nog goed de sfeer aan. waarin de familie Bonhoeffer leefde. Van den Berk citeert ook Uit dit stuk enkele passages, die een beeld geven van de centrale rol die moeder Bonhoeffer speelde: Het huis Bonhoeffer i$ een vennoot schap met beperkte aansprakelijkheid van de aandeelhouders. Erevoorzitster is mevrouw president -von Bonhoeffer (d.i. de grootmoeder van Dietrich: M. v d B). Eigenaar is geheimraad Bon hoeffer. 'Alleinige Geschaftsführerin', mevrouw Paula Bonhoeffer. De laat ste kan in bijzondere gevallen, als het naar haar oordeel nodig is, experts aantrekkenDe mannelijke nakome lingen van de eigenaar krijgen een halve stem, zodra ze ouder zijn dan 3Q jaar. Toch moeten ook de metstemge- rechtigde nakomelingen bij belangrij ke gelegenheden gehoord worden. Van de vrouwelijke nakomelingen wordt verwacht dat ze, voordat ze 21 jaar zijn, gelegenheid gevonden heb ben om een filiaal te stichten. Dit reglement is door Gods genade tot stand gekomen. Voorstellen tot veran dering worden als godslasterlijk gezien en als zodanig vervolgdOm de verbinding te handhaven tussen het hoofdkantoor in Grunewald en de filialen in Stuttgart en Hamburg, heeft de 'alleinige Geschüftsführerin dagelijks minstens drie gesprekken te voeren; ook belast zij zich met de schriftelijke correspondentie. De tele- foonaanleg met 6 huisapparaten enz. Verhalen Uit de ondertitel van Van den Berks dissertatie de theologie van Die trich Bonhoeffer in het licht van zijn persoonlijkheid zal wel duidelijk zijn dat het boek toch niet is geschre ven ten gerieve van de verzamelaar van Bonhoeffer-anecdotes. Massa's ver halen zoals de twee bovenstaande - moeten het materiaal leveren om de ontwikkeling van Bonhoeffers per soonlijkheid te tekenen. Bij de analyse vah deze biografische gegevens gaat. Van den Berk psycholo gisch te werk; nauwkeuriger: hij maakt gebruik van de methode van de Freudiaanse'psycho-analytische school. Dit alles om meer inzicht te krijgen in Bonhoeffers théologie, die immers nauw samenhangt met Bonhoeffers persoonlijkheid. En de uitslag van Van den Berks onderzoek luidt heel vlug gezegd: zowel in Bonhoef fers leven als in zijn theologiai» wordt een grote rol gespeeld door dwang neurotische en masochistische trek ken; djtóe trekken- zijn terug te voeren c p een fundamentele onzekerheid, angst èn schuldgevoelens; en deze 'ba sic mistrust' is op zijn beurt weer terug te voeren tot het milieu waarin Bonhoeffer werd geboren en opgroei de: met een ihoeder die leed aan een grote affectieve armoede (mogelijk zijn in de zuigelingenperiode al te bruuske dingen gebeurd) en onder een autoritaire vader, bij wie Dietrich geen of weinig compensatie vond voor zijn hunkering naar liefde. Volwassenheid Van den Berk is wel van mening dat Bonhoeffer tegen het einde van zijn leven in sommige opzichten tot meer - volwassenheid is gekomen. Bonhoeffer vecht dan om vrijheid en wenst een grotere zelfstandigheid. In zijn theolo gie verwerpt hij in overeenstemming daarmee het 'religieuze' in de mens, het met God als stoplap (Lückenbüs- ser) willen leven. Voorzover volwas senheid echter behalve vrijheid van een heleboel ketenen, 'ook een vrij heid 'tot' iets of iemand inhoudt, werd zijn worsteling niet voltooid en bleef hij een geketende'. (314) Ook dit laatste zou zich weerspiegelen in de theologie van de brieven uit de gevangenis. Over Bonhoeffers Gods beeld in deze brieven schrijft Van den Berk: 'God is voor hem degene van wie hij op een absolute manier afhankelijk is. over wie hij totaal geen macht heeft, en die hem op een onberekenbare manier kan straffen of belonen. Door zijn zich masochistisch overgeven aan deze God. door het lijden te aanvaarden, ja toe te jui chen. hoopt Bonhoeffer genade te vin den bij God'. (279). De theologie van de bevrijde Bonhoeffer is boeiend in de zin van ontketenend voor 'n latere Onlangs promoveerde dr. M. F. M. van den Berk te Nijmegen bij prof. dr. E. Schiliebeeckx en prof. dr. H. Faber op een proef schrift over de door de nazi's vermoorde theoloog Dietrich Bonhoeffer. De Amsterdamse studentenpredikant drs. A. Schippers bespreekt deze disser tatie, w aarvan de titel luidt: 'Bonhoeffer boeiend en geboeid' (ondertitel: 1 De theologie van Dietrich Bonhoeffer in het licht van zijn persoonlijkheid). Het boek is een uitgave van Boom in iMeppel en kost ƒ28,50. leren. Dat was geen gemakkelijk werk. Van den Berk citeert zo moge lijk altijd de Nederlandse vertalingen van oorspronkelijk niet in het Neder lands geschreven boeken. Daarmee bewijst hij vast vele lezers een dienst. Maar helaas geeft hij ook alleen de Nederlandse vindplaats van zijn cita ten op. Wie nu de citaten in het origineel wil nalezen in hun oor spronkelijk verband raakt heel wat tijd kwijt met zoeken. Maar dit napluiswerk leverde me nog meer te leurstelling dan moeite op. Ik kreeg al doende de stellige Indruk dat in vele gevallen het door Van den Berk geciteerde ln diens dissertatie geladen wordt met een strekking en inhoud, die het in de oorspronkelijke tekst niet heeft. Voorbeeld Om maar één voorbeeld te noemen. Op bladzij 237 begint Van den Berk met een bespreking van het godsbeeld in jie gevangenisbrieven. Hij komt daarbij o.a. tot de conclusie! 'Het godsbeeld in deze teksten lijkt op: de absoluut heersende despoot, die recht en onrecht zaait waar Hij wil en waarbij de mens alleen maar hopen kan, dat hij het er levend afbrengt'. Op bladzij 237 en 238 worden vier citaten uit de gevangenisbrieven gege ven om deze 'nogal fatalistische ge- dachtengang' van Bonhoeffer aan te tonen. Naar mijn overtuiging zijn de ze vier citaten stuk voor stuk zcals dat heet uit hun verband gerukt. Ze zeggen bij Bonhoeffer iets anders dan bij Van den Berk. En in één geval is een foute Nederlandse verta ling ongecorrigeerd gebleven. Heeft Van den Berk de Duitse teksj. van dit citaat eigenlijk wel gelezen? 'Gekke boekje' Al met al is voor mij het meeste van de aardigheid van dit boek er door deze wijze van werken wel af. De vragen die het aansnijdt zijn zeer boeiend. De behandeling van deze vra gen heeft mijn vertrouwen niet. Het boek van Van den Berk doet mij denken aan 'het gekke boekje' van de woensdagmiddag in de vierde klas. op een friese dorpsschool in de jaren Bonhoeffer in 1932 met een groep Berlijnse catechisanten. Dietrich Bonhoeffer generatie, zegt Van den Berk. De theologie van de nog steeds geboeide Bonhoeffer kan echter niet waar, niet echt zijn. Daarvoor is haar bron een te weinig echte, authentieke, ervaring. Tot zover Van den Berk. Leesbaar In ieder geval heeft het boek van Van den Berk mij wel geboeid. Het is voer een dissertatie ongebruikelijk leesbaar geschreven. Je hoeft er geen theoloog en" geen psycholoog voor te zijn om Van den Berks ontdekkings reizen gespannen mee te maken. Daar voor is enkel enige kennis vin en belangstelling vóór Bonhoeffers leven en werk nodig. Behalve door de plezierige schrijf trant en de massa's mooie verhalen over Bonhoeffer Iaat deze dissertatie zich bovendien nog met plezier lezen door de boeiende vraag die er achter zit. Deze: Kun je 'ware en onware theologie van elkaar onderscheiden? Kan dat misschien o.a. doordat je een middel vindt om als bron van ware theologie authentieke ervaring aan te wijzen en als bron van valse theologie onechte ervaring? En kan bij het onderscheiden van wel en niet au thentieke ervaring de Freudiaanse psychologie-schóol ons helpen? Op het stuk van deze vragen heeft de disser tatie van Van den Berk mij echter wel erg teleurgesteld. Dat kan ik misschien het beste verduidelijken door te verteilen, hoe het mij bij het lezen van het boek is vergaan Korter citaat Eerst denk je: knap wat die man met behulp van Freudiaanse psychologie bereikt. Iedereen die wat meer van Bonhceffer heeft gelezen en zeker wie ook Bethge's ongeëvenaarde biografie zorgvuldig doorlas, weet dat Dietrich Bonhoeffer om zo te zeggen 'geen engel is geweest'. Precies, zoals je dat van je beste vriend of vriendin ook wel "weet. Van den Berk probeert nu om ook de gegevens waar dat uit blijkt' hanteerbaar te maken, zodat ze kunnen helpen om Bonhoeffers theo logie wat beter te begrijpen. Indruk wekkend, dacht ik eerst. Weliswaar heeft Van den Berk in Rome en Lyon gestudeerd. Maar dat was theologie. In de psychologie is hij ook een leek. Daarna zag ik echter, haast toevallig, dat Van den Berk een iets korter citaat gaf uit de herinneringen van Bethge Van den Berk noemt helaas niet de bron waaruit hij dit verhaal heeft. In zoverre is het oncontroleerbaar. Maar Bethge vertelt in zijn biografie ook over de bewuste 11 april 1933 (op bladzij 326 van de duitse uitgave). Bij Bethge valt te lezen dat Bonhoeffers zuster en zwager Leibholz aan Bon hoeffer gevraagd hadden om de begra fenis van hun vader te leiden. De oude meneer Leibholz had zich nooit laten dopen. En Bonhoeffer zoals een brave, lutherse dominee past, vroeg in die situatie om het advies van de Generalsuperintendent, die de zaak aanging. Deze kerkelijke hoogwaardig heidsbekleder gaf Bonhoeffer de drin gende raad om het niet te doen. Bonhoeffer heeft die raad opgevolgd. Later heeft hij er spijt van dat hij al te angstig/angstvallig (Sngstlich staat et] in het duits) .te werk is gegaan. Hij had het verzoek om de begrafenis te leiden zonder meer moeten inwilli gen. Verschil Ik vond het verschil tussen Van den Berks en Bethge's verhaal groot ge noeg om nu ook op andere punten Van den Berks citaten te gaan contro dertig. De meisjes kregen die middag handwerken in een apart lokaal. Wij jongens mochten tekenen. Maar na het speelkwartier dan- kwam het. Met een nauwelijks verholen plezier deelde de meester een stapeltje boek jes rond, die er uitzagen alsof ze al 100 jaar eerder even zuinig als inten sief gebruikt werden. Je moest be hoedzaam de bladzij omslaan. En wij kregen de opdracht om zorgvuldig alle spellingsfouten van een pagina of drie op te sporen en die netjes in ons schrift te schrijven. Eerst de foute versie: 'mensch' en daarnaast zoals het hoorde 'mens', eerst 'zoo' en daar naast 'zo'. En natuurlijk mocht je niet van 'tweede' zoiets als 'twede' maken. Het was een gek, in de zin van boeiend boekje. Het ging over een of andere brave Hendrik later heb ik bedacht, dat het misschien wel dè brave Hendrik was en zijn bele venissen. Dat was voor ons een geheimzinnige wereld, waarin onze pake's en beppe's nog net hadden geleefd. Voor ons een onbereikbare wereld. En toch zaten wij te lezen in precies dezelfde boek jes. waaruit zij als sohoolfcinderen dat waren ze dus toch geweest mooi op toen hadden voorgelezen, ieder op z'n beurt. Maar het gekste van alles was natuurlijk, dat wij er de fouten uit mochten halen. Stel je voor, fouten in een gedrukte tekst. Was dan toch niet alles dat zwart op wit stond onaantastbaar? We noem den het 'het gekke boekje'. Bot met vlees De dissertatie van Van den Berk lijkt me ideaal om op te geven aan studen ten, die een scriptie moeten maken waarin zij het een of andere kritisch dienen te beoordelen. Het ds een bot, waar ook nog heel wat vlees aan zit. Als het gaat om inzicht in Bonhoef fers werk, brengt het ons echter niet veel verder dacht ik. Wie het boek zonder meer aanvaardt, krijgt er een enorm raadsel bij: hoe is het in vredesnaam rtiogelijk dat zoveel men sen zo geboeid zijn door Bonhoeffer, wanneer diens werk toch echt niet meer voorstelt dan Van den Berk ons tekent9 Bonhoeffers zuster Sabine danik graag geciteerd gekregen zou hebben. Het was net niet het complete ver haal. Van den Berk geeft slechts die regels weer, waar dit stukje mee be gint. Sabine echter schrijft meteen daarna ook nog: 'Dan mocht Dietrich zolang drinken tot hij zich overtuigd had dat er niets pieer te halen viel. Dan viel hij in slaap'. Laat Van den Berk die twee regeltjes met hun, mogelijk slechts schijnbaar, geruststellend karakter misschien weg om andere leken in de psychologie niet in de war te bren gen? Dat zou kunnen. Maar eiien later lees ik in de dissertatie op bladzij 148/149: 'Op 11 april 1933 durft hij (Bonhoeffer) bij de begrafe nis van de vader van zijn zivager, Gerard Leibholz, niet aanwezig te zijn, omdat hij een Jood is. Als hij (Bonhoeffer) in Engeland is aahgeko men, betuigt hij daar wel zijn spijt over, maar het blijft een feit dat men iets dergelijks, gezien zijn verdere activiteiten in Duitsland, niet. van hem verwacht zou hebben'. door ds. C. B. Bavinck Wanneer een nieuw boek van Chaim Potok verschijnt, ben ik er direct bij om liet te lezen. De schrijver van 'The Chosen' en 'The Promise' moet wel. heel ver beneden zijn maat blijven, wil zijn boek niet lezenswaard en boeiend zijn. Met 'Mijn naam is Asher Lev' is hij nog boven zijn maat uitgestegen. Voor mij is dit het mooiste boek dat ik tot nu toe van hem gelezen heb. BITTER EN HAASTIG Nog twee zaken verdienen onzel dacht bij de voorschriften voort paasfeest, zoals het waarschijnlil de tijd van de Richteren gevierï zijn, maar met duidelijke herinif gen aan de uittocht uit Egyptj vers 8 worden uitdrukkelijk de ij re kruiden vermeld. Die hier del aan het geven van een andere bj nis aan een ouder nomadenfeestj in het noemen van die bittere I de èen herinnering aan de woei Veel meer is er voor een rondj vende herder niet te vinden, kn, die vanwege de schrale grond bj zijn. Een ander deelt de bittere den een andere functie toe, nl ee een soort aanvulling van smaak ta over het 'zoete' gebraden vlees. Lp zullen later de bittere kruiden,r Egptische verdrukking hebben L- ten symboliseren. Een tweede geboden haast. Het geheel moet sjgr! de gegeten worden: lendenen om| schoenen aan de voeten, de staf ase hand. Zo en niet anders. De reisi beginnen. Vooral dit mag niet v{de ten worden. Alle eeuwen door za.\ zo gebeuren. Het is onvoorste»&e dat dit zittend of liggend geniLji, wordt. De reis gaat beginnen en haast bij, 'overhaast zult gij het «jsr; Het is geen copieus diner, het is |pc noenmaal waarvoor de tijd gen^Q kan worden. Er staan grote dingtL het spel. Een reis die beginnen Fjg Een noodzakelijke reis, een levenL een reis waarvan dood en lever-I's hangen. Er kan geen risico gen<LQ: worden. Ieder ogenblik kan hetLa] gegeven worden van 'opbreken'.L zijn dingen die de kerk zijn bijgt ven. Het heeft ons ontroerd, F dynamiek van het godsrijk, deze Ll van het gebeuren waarin mensen Gods meegenomen worden, deze kif op alle gezapigheid en korrektif ieder inslapen en zich- gewennend toestanden en omstandigheden., if eruit klinkt het woord, verder, j der, op reis 'naar de toekomst va- eji Heer, die met ons meegaat. Meti bittere kruid als een-teken dat injy terugverlangen zinloos is en me„ staf als een teken dat de tocht d( is.' omdat Hij, de God van het vé,^ trekken de zin van ons bestaar (Exodus 12, 8-11)." u" Potok schrijft speciaal over chassidi sche joden in Amerika en heeft een voortreffelijke hand om dat milieu en de problemen uit deze gemeenschap te schilderen. Ook in dit boek komen ze naar voren: de rebbe van de chassi dische groep, de streng wetsgetrouwe vader, die in dienst van de rebbe speciaal joden uit Rusland helpt en" in Europa verschillende gemeenschappen sticht van gelijkgezinde chassidim. Maar voor deze vrome en toegewijde vader is er dat ene kruis in zijn leven: dat zijn zoon Asher zich voor Thorastudie maar weinig interesseert maar bezeten is van tekenen en schil deren. Voor de streng chassidische vader is Schilderen eigenlijk iets dat van de 'wereld' is. Het boek geeft nu het verhaal van de ontwikkeling van dit zo hoog-begaafde wonderkind dat uitgroeit tot e.en schilder met een grote naam. Prachtig staat daar tussen die twee, vader en zoon, moeder Rivkeh, die lijdt omdat ze zoals zo vaak middelaars ervaren van beide kanten klappen krijgt. Het zou een goedkope oplossing zijn geweest, wanneer Potok de jon gen van alle godsdienst had laten vervreemden, ten gevolge van de te genwerking van de kant van zijn vader en de andere chassidische vro men, die van zijn kunst geen notie hebben. Maar dat doet hij niet: inte gendeel, Asher blijft, tot het einde toe, een gelovige joodse .iongen en de rebbe, die zich persoonlijk voor Asher interesseert en zelfs aan een joodse schilder-leraar helpt is een wijs en ruimdenkend man. Maar de conflicten zijn niet van. de lucht: op school al, en later als op zijn eerste tentoonstel ling zelfs enkele 'naakten' door hem geschilderd, staan geëxposeerd. En dan, het ergste van alles: een schilderij van 'die man', Jezus. Asher brengt tijden door in in Euro pa om zich verder in het vak te bekwamen, en als er weer een ten toonstelling van hem gehouden zal worden, is zijn vader net eniger mate met zijn zoon- verzoend daar- hij merkt, dat Asher een beroemdheid gaat worden. Hij wil de tentoonstel ling bezoeken, nadat Asher hem ver zekerd heeft dat er geen 'naakten' te zien zijn. Toch zit Asher in angst, omdat een ander schilderij wellicht de woede van zijn vader zal opwek ken-. In dat schilderij heeft hij het lijden willen uitbeelden van zijn moe der, doordat zij" steeds tussen zijn vader en hem in stond. Daartoe heeft hij haar geschilderd voor het raam staande, maar zo, dat ze als aan een kruis genageld is. Aan beide zijden tekende hij zijn vader en zichzelf om de oorzaak van dit 'kruislijden' aan te duiden: door hen en voor hen moest zij lijden. Tot overmaat van ramp staat dat doek' in de catalogus genoteerd als 'cruci fix. Dat betekent de catastrofe. Of schoon j-uist dat schilderij hem op slag tot een beroemdheid maakt en in alle kranten wordt geprezen en afge beeld, betekent het tegelijk het uit eengaan van vader en zoon. Zelfs de rebbe weet nu geen raad meer. 'Er is een grens.' Dat kun je als jood, ook als joods kunstenaar, niet doen. De laatste hoofdstukken, die naar de cli max toeleiden, zijn adembenemend ge schreven. Ik heb u iets van de inhoud van dit prachtige boek verteld om u te laten zien, hoe ook in die ons zo vreemde chassidische kring conflicten voorkomen, die in onze streng ortho doxe milieus niet vreemd zijn. Hoeveel jongeren hebben niet dn de loop der - jaren het ouderlijk huis verlaten, en helaas vaak ook de kerk en zelfs God losgelaten, omdat ze door interesse of begaafdheid werden getrokken tot een levenssfeer die in het ouderlijk huis als puur 'werelds' werd, gekenmerkt? Wanneer u een mooi boek Wilt lezen of ten geschenke geven, denk dan eens aan dit werk van Chaim Potok. Het zal u ongetwijfeld boeien en wat meer is, u zult er iets uit leren en het zal u tot nadenken brengen. Mijn naam is Asher Lev, door Chaim Potok. Uitgave Strengholt te Bussum. 288 blz; 29.50. -ÏVE NED. HERV. KERK itus Beroepen te 's Hertogenbosch: düe Jagersma te Assen; ugu Bedankt voor Zetten-Andelst: M. j we d. Akker te Stellendam. gebi Benoemd tot bijstand in het past® e te Léersuxn-Overlangbroek: H. v. jH-o em. pred. te Leerdam die deze botus ming heeft, aangenomen. and GEREF. KERKEN (vat Afscheid: (28 juli) van Rijnsbuije c van der Linde wegens emeritaat. >rlo Intrede: te Vlissingen E. Hoogerigeë voorheen miss. pred. op Zuid-Sumieur CHR. GEREF. KERKEN atei Bedankt voor Doornspijk: P. Beek zie te Noordeloos. Q. I NED. HERV. KERK va Aangenomen de ben. tot bijstjvii pastoraat te Arnhem (wijkgem. fel" sikhaaf): dr. K. Roubos, a.s. em. te Delft. tiiël H Blijkens de gereformeerde Friese kerkbode, die we hier op de krant elke week spéllen, staat de gereformeerde jeugd van Dokkurn een soos tgn dienste, die Bar Jona heet. Ik vraag me af of bij deze naamgeving de wereld in de kerk is binnengedrongen of dat, omgekeerd, de kerk de ivereld inging. De niet-bijbelvaste lezer dient, wil hij deze vraagstelling kunnen meemaken, te weten dat Jezus zijn leerling Simon Petrus op een gegeven moment aanspreekt als: bar Jona. 'Bar" is het aramese woord voor: zoon. De wereld-mijdende lezer, die zich in ons probleem begeert te verdiepen, breng ik ervan op de hoogte dat je ons woord 'bar' niet alleen tegenkomt in het weerbericht (zoveel milliJbar) of in de titel van een bekende roman (De barre winter van negentig), maar ook en veelvuldig op het gebied van de verpozing. 'Bar' is dan de aanduiding van een lokaliteit waar men, al dan niet op een barkruk gezeten, drankjes tot zich nemen kan. Het zal duidelijk zijn dat het Jonge gereformeerde vclkje in Dokkurn aan deze laatste, meest aantrekkelijke betekenis van het woordeke 'bar' gedacht heeft Wat. zou je nu eigenlijk moeten zeggen9 Zie ik je vanavond hog in Bar Jona? Of: Zie ik je vanavond nog in de Bar Jona? In elk geval is het niet ongeestig bedacht: Bar Jona. De eerlijkheid gebiedt mee te delen dat ook buiten gereformeerd Dokkurn mensen op deze stichtelijke woordspeling zijn gekomen. Ten bewijze daarvan bijgaand plaatje van roomse komaf, compleet met de on reformatorische 's' achter de naam Jona. Eigenlijk is het feit dat roomsen zo'n grapje bedenken veel opmerkelijker dan dat gereformeerden, al dan niet in Dpkkum, dit doen. Want gereformeerden zijn van huis uit door A. J. Klei gewend te stoeien met bijbelteksten, die hun van jomgsafaan vertrouwd zijn. Je hebt alle kans dat wanneer een toeziend ouderling op een avond (de) 'Bar Jona binnenstapt en het is er mudvol, hij gedaohtig aan Genesis 8 vers 9 op hupse toon zal uitroepen: nou, ik vind hier ook geen rust voor het hol van mijn voel Hiermee is tegelijk het antwoord gegeven op onze vraag. Een soos Bar Jona noemen is helemaal niet werelds en getuigt ook niet van apostolair élan, het Is gewoon een écht gereformeerd mopje. En het is voldoening gevend iets typisch gereformeerd te kunnen signaleren in een tijd, dat zoveel in de gereformeerde kerken vliedt of bezwijkt (naar ook de Friese kerkbode telkens bekommerd moet vaststellen). TERNIS. Amboboek. Prijs: 16,51 De ondertitel van dit boek is: 'cl dische portretten en legenden', geeft volkomen de inhoud weer. aantal van de grote chassidische! ders wordt in dit boek getekenf de krans van verhalen om hen ontstaan, kort weergegeven. Zo ki j naar voren, natuurlijk de stichte rael Baal Shem-Tov, de grote Maj van Mezzeritch, rabbi Levi-Jiti van Berditshev en vele anderen, het Chassidisme kent uit de bi van Buber, krijgt hier weer een re benadering van deze in de ji wereld baanbrekende figuren. M.i sts de schrijver niet ontkomen aanjt i gevaar van eentonigheid: aldoor Üit kante uitspraken, anecdotes en leject den maken het lezen wat vermoeijist Desniettemin een boek, dat een, geeft op een beweging die injjjk jodendom tot op de dag van van<j>sit van grote betekenis is. C. jn P" Van onze correspondent RUINEN De negentienjarige Ji ne Klooster uit het Drentse Ruin' gistermiddag in Meppel met brommer frontaal gebotst tegen auto, bestuurd door de 27-jarige die moest uitwijken voor een staande personenwagen. Het mi werd ernstig gewond en overleed daarna. Tegen H. is procesverbaal} gemaakt; hem werd destijds een ril wijs verstrekt onder voorwaarde P hij auto rijdt met een bril op. Tijd L het ongeluk droeg hij echter 3.,, bril. p vorige jarén een Glolj evenals vorige jarén een Glolj geeft een beeld van drie stuif ir jarén een beeld van drie comité in Nordfield (Minnesota). grote zendlmgsdag in het Rijsenbl sluit de dag. De NCRV zenidt van I tatuur en geweld waren wij eenzij door na te laten maatschappelijke van de kerk. Het is treffend r

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 2